Dochter accepteert nieuwe vriend niet

14-05-2024 20:44 354 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Hallo allemaal,

Ik zit ergens mee en weet niet meer wat ik eraan kan doen. 2 jaar geleden ben ik gescheiden. Dit is op een zo normaal mogelijke manier gegaan. Mijn dochter is toen wel naar een andere stad verhuist plus andere school. Ze was toen 4 jaar. Ik en mijn ex-man hebben co ouderschap. Dit verloopt vriendschapelijk. Nu heb ik al weer anderhalf jaar een nieuwe vriend. Mijn dochter, van nu 6. Ziet mijn nieuwe vriend 2x per week. Dan eet hij ook mee en blijft slapen. Dit is wel rustig opgebouwd, blijven slapen was het eerste jaar geen sprake van. Mijn dochter zegt elke keer dat ze niet wil dat hij komt, en ze hem nooit meer wil zien. Ze vertelt niet waarom. Wat ze wel eens vertelt is dat er dan minder met haar gepraat word. Maar hier letten wij extra goed op! Dagjes uit is met zijn 3en gewoon gezellig en gaat goed. Maar ik word hier zo verdrietig van. Wat zou ik hieraan kunnen doen?

Alvast bedankt!
moderatorviva wijzigde dit bericht op 16-05-2024 11:41
Reden: Titel aangepast
0.00% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
noorderlicht76 schreef:
15-05-2024 11:01
zou je dan ook stoppen met werken als je kind je teveel mist?
Sinds wanneer is een relatie verplicht in het leven?
Werken is dat wel aangezien je in je levensonderhoud moet voorzien.

Juist het moment van de dag dat je echt aandacht voor elkaar hebt, tijdens het avondeten moet ze haar moeder delen met een vreemde man die ook aandacht wil.
Alle reacties Link kopieren Quote
Naadje79 schreef:
15-05-2024 10:27
Den went het kind er toch nooit aan?

Gewoon niet aan toe geven, kind is niet de baas. Heb dit ook gezien bij mijn nicht, kind was het er niet mee eens dat er een nieuwe man bij kwam. Op een gegeven moment relatie maar verbroken voor het kind. Jaren later toen mijn nicht weer een nieuwe relatie kreeg was haar dochter (toen 16) het er nog niet mee eens,die begon eisen te stellen van geen man in huis zolang zij nog thuis woonde.
16 is wat anders dan 4 jaar oud, geen vergelijk
Alle reacties Link kopieren Quote
Naadje79 schreef:
15-05-2024 10:27
Den went het kind er toch nooit aan?

Gewoon niet aan toe geven, kind is niet de baas. Heb dit ook gezien bij mijn nicht, kind was het er niet mee eens dat er een nieuwe man bij kwam. Op een gegeven moment relatie maar verbroken voor het kind. Jaren later toen mijn nicht weer een nieuwe relatie kreeg was haar dochter (toen 16) het er nog niet mee eens,die begon eisen te stellen van geen man in huis zolang zij nog thuis woonde.

Really? Dat meisje heeft groot gelijk. Waarom kan moeder niet nog even een paar jaar wachten met samenwonen? Je kan prima een relatie hebben natuurlijk (dat kan je kind inderdaad niet van je eisen) maar waarom samenwonen als je nog maar een paar jaar te gaan hebt met je kind in huis? Koester die paar jaar gewoon! (en ja, ik spreek uit ervaring. Als ik ooit ga samenwonen hebben we al meer dan 10 jaar een LAT relatie, precies om die reden).
Voor veel ouders betekent een scheiding een nieuwe start, de relatie is over. Ik moet verder.

Voor een kind is een scheiding vaak juist een eind. Het gezin zoals ik het kende is niet meer. Niks is meer hetzelfde. Dat is gevoelsmatig een totaal ander uitgangspunt.
Alle reacties Link kopieren Quote
noorderlicht76 schreef:
15-05-2024 11:01
het meisje wil aandacht van haar moeder, en dat kan ze heel goed krijgen zonder dat ze iets met die vriend hoeft. bizar om de relatie dan uit te maken. zou je dan ook stoppen met werken als je kind je teveel mist?
Werk en een relatie is natuurlijk heel wat anders.
Een relatie heb ik niet nodig om een dak boven mn hoofd te houden en in ons onderhoud te kunnen voorzien, werk wel, en zelfs een kind snapt dat.
En ik vind het raar dat jij het 'bizar' vindt om een relatie te beëindigen voor je eigen kind, dat nog erg jong is en allerlei veranderingen heeft meegemaakt.
SweetFirefly schreef:
15-05-2024 10:17
Het gaat niet om jou. Hou eens op met aandacht vragen.
Wie vraagt hier nou om negatieve aandacht. Ik geef gewoon mijn mening, dat wordt gevraagd door to.
Alle reacties Link kopieren Quote
MaanZon schreef:
15-05-2024 11:13
Werk en een relatie is natuurlijk heel wat anders.
Een relatie heb ik niet nodig om een dak boven mn hoofd te houden en in ons onderhoud te kunnen voorzien, werk wel, en zelfs een kind snapt dat.
En ik vind het raar dat jij het 'bizar' vindt om een relatie te beëindigen voor je eigen kind, dat nog erg jong is en allerlei veranderingen heeft meegemaakt.

Dat jij geen behoefte hebt aan een relatie wil niet zeggen dat niemand dat heeft. TO hoeft haar relatie helemaal niet te verbreken, het enige wat ze hoeft te doen is wat aanpassingen maken ten behoeve van haar dochter.
Helemaal je liefdesleven opgeven voor de kinderen is ook niet goed, én ook niet leuk voor de kinderen.

Om me heen best wat volwassen vrienden die zich met terugwerkende blik realiseren dat hun moeder na de scheiding eigenlijk alles opgeofferd heeft voor de kinderen. Dat is ook geen prettig gevoel.
Ik vind het altijd nogal wat als er gezegd word dat je je liefdesleven on hold moet zetten als moeder ten behoeve van je kinderen, hoewel ik het er tegelijkertijd mee eens ben dat kinderen altijd voor gaan. Dus dat is heel dubbel. Ik had een vriendin die vroeg na mijn scheiding “nu blijf wel je alleen tot je kinderen volwassen zijn toch? Want als je 40 bent, ben je ook nog jong!” Ik was toen net 30. Ik was jong getrouwd en heb met 21&23 kinderen gekregen. Je kunt het als moeder nooit goed doen, lijkt het wel.

Ontopic: wat vervelend TO, dat het zo stroef gaat tussen jouw dochter en vriend. Ik vind niet dat je het veel te snel hebt aangepakt, integendeel. Het kan ook een fase zijn, maar ik vind dat je het prima doet.
Alle reacties Link kopieren Quote
Je kan als gescheiden moeder (of vader) echt prima een relatie hebben en toch je kinderen op 1 zetten hoor. Het is niet zo zwart/wit! Dus ik hoop dat TO zich niet laat aanpraten dat ze nog 12 jaar single moet blijven, dat slaat ook echt nergens op.
Alle reacties Link kopieren Quote
Charlotta schreef:
15-05-2024 11:39
Je kan als gescheiden moeder (of vader) echt prima een relatie hebben en toch je kinderen op 1 zetten hoor. Het is niet zo zwart/wit! Dus ik hoop dat TO zich niet laat aanpraten dat ze nog 12 jaar single moet blijven, dat slaat ook echt nergens op.
Je kan ook prima in een relatie zitten zonder dat je daar je jonge kinderen bij betrekt.
Alle reacties Link kopieren Quote
granny71 schreef:
15-05-2024 11:43
Je kan ook prima in een relatie zitten zonder dat je daar je jonge kinderen bij betrekt.

Yep, dat kan.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat een prachtige illustratie is dit topic.
I will not let anyone walk through my mind with their dirty feet.
- Gandhi
Alle reacties Link kopieren Quote
Zolang jij niet (bij wijze) uitgebreid zoenend op de bank zit waar kind bij is vind ik absoluut dat jij een nieuwe relatie mag en kan hebben.

Ik zou wel proberen uit te zoeken waar het precies wringt bij je meisje en hoe je dat het beste aan kunt pakken. Desnoods met hulp van een deskundige.
Alle reacties Link kopieren Quote
YAEL-X schreef:
15-05-2024 07:52
Bedankt voor de reacties. Tuurlijk kies ik voor mijn kind! Maar het zou natuurlijk heel fijn zijn als mijn dochter mijn vriend een beetje leuk vind. Wij spelen ook abdoluut geen vader en moedertje. Ze ziey gem 2x per week en dan vanaf het avondeten om 18 uur. Om 19 uur gaat dochter al naar bed. Dit is in 1.5 jaar tijd heel rustig opgebouwd. Is dit dan echt te veel en te snel? Tuurlijk is mijn kind prioriteit. Maar ik wil natuurlijk ook verder met mijn vriend. Ik dacht zelf echt dat ik dat niet te snel deed. We kunnen natuurlijk een stap terug doen. Maar ik wil natuurlijk zo goed mogelijk verder. Vriend alleen zien als dochter bij haar vader is lukt haast niet. Ik werk savonds als dochter er niet is en vriend overdag.
2x per week ziet ze jouw vriend, en is ze ook nog bij haar vader?
En je hebt het ook over dagjes uit... ik denk dat of iets veel is of niet, je niet voor een ander kunt beslissen. Ook niet voor iemand van zes jaar.

Stiefouders zijn zelden prettig in het leven van een kind. Ik ken goede voorbeelden, maar veel meer slechte. Dus verwacht niet dat het gezellig word, one big happy familie. Verwacht gedoe, conflict en disharmonie. Ik spreek helaas uit ervaring (als kind) en het is gewoon echt niet ideaal.
Alle reacties Link kopieren Quote
YAEL-X schreef:
15-05-2024 07:52
Bedankt voor de reacties. Tuurlijk kies ik voor mijn kind! Maar het zou natuurlijk heel fijn zijn als mijn dochter mijn vriend een beetje leuk vind. Wij spelen ook abdoluut geen vader en moedertje. Ze ziey gem 2x per week en dan vanaf het avondeten om 18 uur. Om 19 uur gaat dochter al naar bed. Dit is in 1.5 jaar tijd heel rustig opgebouwd. Is dit dan echt te veel en te snel? Tuurlijk is mijn kind prioriteit. Maar ik wil natuurlijk ook verder met mijn vriend. Ik dacht zelf echt dat ik dat niet te snel deed. We kunnen natuurlijk een stap terug doen. Maar ik wil natuurlijk zo goed mogelijk verder. Vriend alleen zien als dochter bij haar vader is lukt haast niet. Ik werk savonds als dochter er niet is en vriend overdag.
Ik weet niet of je het rustig hebt opgebouwd. Maar 2 jaar gescheiden en 1,5 jaar ren nieuwe vriend die al 2 x per week bij jullie komt eten en slapen, klinkt niet alsof je kind überhaupt tijd heeft gehad om te wennen aan het feit dat haar ouders gescheiden zijn. Daarbij is ze dus ook nog elders gaan wonen en een andere school. Ik vind het heel veel in een relatief korte tijd. Als je als volwassene al ca 6 maanden nodig het om aan een nieuwe werkplek te wennen, dan lijkt mij dit veel te kort voor je dochter. Mijn ouders zijn gescheiden toen in veel ouder was (14 jaar) en ik vond de nieuwe relatie van mn moeder echt heel moeilijk. Gezien jouw dochter ook aangeeft dat zij het er moeilijk mee heeft, zou ik dus even helemaal stoppen met dat slapen bij jullie. Hier is ook wel veel informatie over te vinden en volgens mij wordt overal geadviseerd om rustig op te bouwen. Je hebt maar 1 kans om dit goed te doen. Anders krijg je dit later als ze ouder wordt keihard voor je voeten geworpen en kan haar pubertijd zo een stuk lastiger worden. Dus zet je kind op 1 en daarna je relatie (wat dus niet wil zeggen dat je geen relatie kunt hebben. Ik zou alleen dat slapen gewoon alleen doen als ze bij haar vader is omdat slapen wel een grote 'inbreuk' is in haar eigen huis. Je zegt dat ze het niet doorheeft maar ze weet dat hij er is als ze naar bed gaat. Je weet niet hoe ze zich daar over voelt.)
zwembad84 wijzigde dit bericht op 15-05-2024 12:15
7.68% gewijzigd
Lidl’s-Annie-Aardbei schreef:
15-05-2024 11:36
Ik vind het altijd nogal wat als er gezegd word dat je je liefdesleven on hold moet zetten als moeder ten behoeve van je kinderen, hoewel ik het er tegelijkertijd mee eens ben dat kinderen altijd voor gaan. Dus dat is heel dubbel. Ik had een vriendin die vroeg na mijn scheiding “nu blijf wel je alleen tot je kinderen volwassen zijn toch? Want als je 40 bent, ben je ook nog jong!” Ik was toen net 30. Ik was jong getrouwd en heb met 21&23 kinderen gekregen. Je kunt het als moeder nooit goed doen, lijkt het wel.

Ontopic: wat vervelend TO, dat het zo stroef gaat tussen jouw dochter en vriend. Ik vind niet dat je het veel te snel hebt aangepakt, integendeel. Het kan ook een fase zijn, maar ik vind dat je het prima doet.
Je hoeft toch niet je kinderen er in mee te zuigen?
Alle reacties Link kopieren Quote
Mariejan schreef:
15-05-2024 10:45
Echt dat gezeur toch dat je "als ouder toch ook een eigen leven mag hebben".

Natuurlijk mag een ouder een eigen leven hebben. Maar als je een kind neemt, neem je daar een hele dosis verantwoordelijkheden en ook opofferingen bij.
Als ouder kan niet meer gaan en staan waar jij het het leukste vindt. Je kan niet meer alleen doen waar je zin in hebt. Je kan niet meer spontaan naar Parijs rijden, Je kan niet meer dansen tot de zon op komt zonder wat te regelen. Je kan niet meer overwerken tot je er bij neervalt. Je kan niet een hele week leven op pizza en wijn. En je kan niet zomaar een nieuwe relatie je huis inslepen.

Als ouder heb je gekozen voor een kind en het is jouw verantwoordelijkheid dat die veilig opgroeit. En dat betekent niet dat je kind de dienst uitmaakt. Natuurlijk niet. Maar wel dat je de gevoelens, grenzen en belevingswereld van je kind serieus neemt. En ook dat je daarvoor af en toe wat zal moeten inleveren ja.

(niet naar TO, maar naar de mensen die vinden dat kinderen moeten slikken en ouders mogen doen wat ze willen)

+100
I wanna live my life with the volume full!
Alle reacties Link kopieren Quote
Lidl’s-Annie-Aardbei schreef:
15-05-2024 11:36
Ik vind het altijd nogal wat als er gezegd word dat je je liefdesleven on hold moet zetten als moeder ten behoeve van je kinderen, hoewel ik het er tegelijkertijd mee eens ben dat kinderen altijd voor gaan. Dus dat is heel dubbel. Ik had een vriendin die vroeg na mijn scheiding “nu blijf wel je alleen tot je kinderen volwassen zijn toch? Want als je 40 bent, ben je ook nog jong!” Ik was toen net 30. Ik was jong getrouwd en heb met 21&23 kinderen gekregen. Je kunt het als moeder nooit goed doen, lijkt het wel.

Ontopic: wat vervelend TO, dat het zo stroef gaat tussen jouw dochter en vriend. Ik vind niet dat je het veel te snel hebt aangepakt, integendeel. Het kan ook een fase zijn, maar ik vind dat je het prima doet.
Dat zegt toch (bijna) niemand?
Ik geloof er niet in dat je de belevingswereld van een kind centraal moet stellen in je leven.
Helemaal niet wat betreft volwassen onderwerpen zoals een relatie.
Je kunt er rekening mee houden, en zoals al eerder terecht is opgemerkt: als kind moeite heeft met een uurtje avondeten waarom dan niet een uurtje later afspreken?
Pragmatisch zijn en rekening houden en luisteren, maar ik trek het sentiment van de smug mensen met een relatie die alles maar zielig vinden ook heel slecht.
En ja, ik heb een relatie.
En ik ben ook nog eens kind geweest in zeer onveilige situaties met partners van mijn ouders.
Maar ik vind echt dat een kind niet bepaalt hoe volwassenen hun liefdesleven inrichten. Andersom ook niet. Ik moet me ook over iets heenzetten als er dag en nacht ineens een puber extra over de vloer komt die ik niet zelf heb uitgezocht.
Een liefdesleven is onderdeel van een volwassen leven of kan dat zijn.
Alle reacties Link kopieren Quote
Surebaby schreef:
15-05-2024 12:23
Ik geloof er niet in dat je de belevingswereld van een kind centraal moet stellen in je leven.
Helemaal niet wat betreft volwassen onderwerpen zoals een relatie.
Je kunt er rekening mee houden, en zoals al eerder terecht is opgemerkt: als kind moeite heeft met een uurtje avondeten waarom dan niet een uurtje later afspreken?
Pragmatisch zijn en rekening houden en luisteren, maar ik trek het sentiment van de smug mensen met een relatie die alles maar zielig vinden ook heel slecht.
En ja, ik heb een relatie.
En ik ben ook nog eens kind geweest in zeer onveilige situaties met partners van mijn ouders.
Maar ik vind echt dat een kind niet bepaalt hoe volwassenen hun liefdesleven inrichten. Andersom ook niet. Ik moet me ook over iets heenzetten als er dag en nacht ineens een puber extra over de vloer komt die ik niet zelf heb uitgezocht.
Een liefdesleven is onderdeel van een volwassen leven of kan dat zijn.
het gaat niet om, dat kind zich bemoeit met volwassen-leven of relatie
Het gaat erom, dat je als volwassene een veilige, betrouwbare omgeving voor je kind creëert.
En dat als kind aangeeft: Jooh, ik voel me onprettig, dat je dan luistert.
Achterhaalt, wat er misgaat, waarom kind zich onveilig voelt.
En dat je zorgt, dat kind weer vertrouwen krijgt in haar thuissituatie
Alle reacties Link kopieren Quote
Het gaat niet om wie de baas is, het gaat om wie het belangrijkst is. Dochter voelt zich nu geen prioriteit en dat begrijp ik helemaal na alles gelezen te hebben. Dus vriend komt maar nadat dochter naar bed is of liever zelfs alleen als ze er niet is. Over een jaartje of wat kun je altijd weer kijken hoe de vlag erbij hangt.
Dat van dat uitje met hem alleen is natuurlijk een ronduit slecht idee.
Lorem Ipsum
Alle reacties Link kopieren Quote
Charlotta schreef:
15-05-2024 11:24
Dat jij geen behoefte hebt aan een relatie wil niet zeggen dat niemand dat heeft. TO hoeft haar relatie helemaal niet te verbreken, het enige wat ze hoeft te doen is wat aanpassingen maken ten behoeve van haar dochter.
Dat snap ik, en ik zeg niet dat TO haar relatie moet verbreken, Ik zou dat doen.
Ik zei ook dat het een optie is dat ze vriend dan ziet als dochter er niet bij is.
En het is niet zo dat ik überhaupt geen behoefte heb aan een relatie, ik ga die weg gewoon voorlopig nog niet aan, omdat ik dat voor mijn kinderen teveel vind op dit moment in hun leven. Ik weet dat het ze niet gelukkig zal maken op dit moment, en dat ze er veel moeite mee zullen hebben, dus begin ik er niet aan.
Genoeg andere dingen die mij gelukkig maken en een 'eigen leven' heb ik ook zonder relatie.
Alle reacties Link kopieren Quote
Surebaby schreef:
15-05-2024 12:23

Een liefdesleven is onderdeel van een volwassen leven of kan dat zijn.
Maar je maakt het ook ongevraagd een groot onderdeel van het leven van een jong kind
Surebaby schreef:
15-05-2024 12:23
Ik geloof er niet in dat je de belevingswereld van een kind centraal moet stellen in je leven.
Helemaal niet wat betreft volwassen onderwerpen zoals een relatie.
Je kunt er rekening mee houden, en zoals al eerder terecht is opgemerkt: als kind moeite heeft met een uurtje avondeten waarom dan niet een uurtje later afspreken?
Pragmatisch zijn en rekening houden en luisteren, maar ik trek het sentiment van de smug mensen met een relatie die alles maar zielig vinden ook heel slecht.
En ja, ik heb een relatie.
En ik ben ook nog eens kind geweest in zeer onveilige situaties met partners van mijn ouders.
Maar ik vind echt dat een kind niet bepaalt hoe volwassenen hun liefdesleven inrichten. Andersom ook niet. Ik moet me ook over iets heenzetten als er dag en nacht ineens een puber extra over de vloer komt die ik niet zelf heb uitgezocht.
Een liefdesleven is onderdeel van een volwassen leven of kan dat zijn.
Misschien vind je dat je er recht op hebt omdat het jezelf als kind is aangedaan, die onveilige situaties die je als kind met partners van je ouders hebt meegemaakt. Misschien is er toen toch iets kapot gemaakt bij je.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven