Relaties
alle pijlers
Dringend advies nodig
maandag 27 juli 2020 om 09:30
Lieve medeforummers,
Gisterenavond had ik een gesprek met de man (W.) waarmee ik al zes maanden ''bezig ben'', in de hoop dat het wat meer wordt.
Ik zal de situatie in het kort beschrijven: hij is 32, ik 25. Vanaf het begin heeft hij het heel veel over zijn ex-vriendin gehad (zij hadden 9 jaar een relatie, die strandde omdat zij was vreemdgegaan), in het begin vond ik dit niet erg maar op een gegeven moment begon het mij op te vallen dat ik erg intieme details te horen kreeg en dat er veel vergelijking werd gemaakt tussen haar en mij. Hij ziet haar nog omdat zij samen een aantal knaagdieren hadden en wanneer zij op vakantie is zorgt hij voor het huis en de dieren. Ze wonen sinds hun breuk, ruim 3 jaar geleden, niet meer samen.
Belangrijk detail is dat hij in zijn begin twintiger jaren pas in Nederland woont, alle banden met zijn familie (Zuid-Amerika) heeft hij verbroken.
Op de eerste date zei hij dat ik niet in zijn mobiel mocht kijken, omdat er nog foto's van/met haar in stonden. Prima, dacht ik. Sowieso heb ik niet de behoefte iemand zijn telefoon te neuzen. Totdat hij zei dat hij haar wel wil blijven zien, als vrienden, maar dat zij er niet op zit te wachten om mij te ontmoeten en dat hij dat eigenlijk wel snapt.
Totdat we een keer naar de film gingen en haar tegenkwamen. Ze keek me amper aan, ik schudde haar netjes de hand. Het is immers de dame waarmee hij 9 jaar mee samen is geweest. Prima, ik had mijn beste kant laten zien.
Ondertussen maakte dit mij best onzeker, maar ik zette het opzij: ik gaf écht om W. en wilde niet dat zijn ex iets in de weg zou zitten. Hij heeft een moeilijk verleden, had nooit stabiliteit gekend, hier kon hij niets aan doen. Wellicht naïef, bedenk ik me nu naderhand.
Echter... Na een aantal maanden wat strubbelingen, W. was vier keer langs geweest bij haar - iets wat hij telkens naderhand pas vertelde. Dit vond ik niet tof. Dit gaf ik aan, en hij zei dat hij écht afscheid van haar aan het nemen was - mentaal. Hij was naar eigen zeggen op 80/90% om de banden af te kappen. Wederom ging ik ermee in.
Totdat ik haar vorige week tegenkwam in de stad, ik liep langs haar en zei gedag. Ze keek me aan maar zei niets terug. Naderhand zei W. dat hij het bizar vond dat ik haar had aangesproken en dat hij bang was dat hij haar zou bellen om verhaal te vragen, waarom ik haar überhaupt begroette en de confrontatie opzicht. Confrontatie? Pardon? Ik was alleen maar netjes. Als hij dan toch contact met haar wilde behouden, dan zou ik haar best beter willen leren kennen.
Echter, het feit dat zij hem om zoiets om verhaal zou kunnen vragen, brak echt mijn klomp. Daarnaast zei hij dat onze relatie een stuk makkelijker was geweest als zij niet in de buurt had gewoond. Naar zijn eigen zeggen heeft hij een loyaliteitsprobleem en had hij haar beloofd haar nooit te confronteren met een nieuwe vriendin. Andersom heeft zij sindsdien al enkele relaties gehad en nooit rekening gehouden met hem.
Het maakte mij erg verdrietig en onzeker. Dit had ik nog nooit meegemaakt, ik begreep en begrijp het gewoon niet.
De enige keer dat ik echt aangaf dat ik het niet trok (1,5 mnd geleden), verwijderde hij mij van al zijn social media en blokkeerde hij mij op Instagram. Hij volgde zijn ex nog wel. Ik wist niet wat er gebeurde, maar toen ik keek en ik zag dat hij alle foto's had geliked van haar, brak ik compleet. Uiteraard niet in zijn bijzijn of weten. Maar man, was mijn onheilspellende en onderdrukte onderbuikgevoel dan tóch waar? Een week later zocht hij contact op en zei dat hij mij had geblokkeerd omdat hij mij niet verder wilde kwetsen. Hij wilde mij niet kwijt, zei hij.
Het afgelopen halfjaar, telkens deze gebeurtenissen en vervolgens de mooie woorden (''je bent de mooiste vrouw die ik ooit heb ontmoet en ik zal het mezelf nooit vergeven als ik jou kwijtraak'', ''ik ben nooit verliefd op haar geweest en vond haar nooit aantrekkelijk, iets wat ik bij jou wel heb!'', ''geef het de tijd...!'') , heeft mij opgebroken. Mentaal en fysiek. Ik ben van nature een rustig persoon en ben niet van de confrontaties, maar ik trek dit niet langer. Ik weet dat als ik afstand neem, hij terug zal blijven komen. Dit is al eerder gebeurd, maar er verandert niets. Ik heb het gevoel dat ik mezelf verlies en kwel als ik hier maar hoop in blijf houden. Het doet echt, maar dan ook écht ontzettend veel pijn.
Mijn vraag aan jullie is: Wat zouden jullie in mijn situatie doen?
(Verder schrijf ik dit niet om ook maar iemand in een kwaad daglicht te zetten, alleen om te vragen wat jullie in een soortgelijke situatie zouden doen.)
Gisterenavond had ik een gesprek met de man (W.) waarmee ik al zes maanden ''bezig ben'', in de hoop dat het wat meer wordt.
Ik zal de situatie in het kort beschrijven: hij is 32, ik 25. Vanaf het begin heeft hij het heel veel over zijn ex-vriendin gehad (zij hadden 9 jaar een relatie, die strandde omdat zij was vreemdgegaan), in het begin vond ik dit niet erg maar op een gegeven moment begon het mij op te vallen dat ik erg intieme details te horen kreeg en dat er veel vergelijking werd gemaakt tussen haar en mij. Hij ziet haar nog omdat zij samen een aantal knaagdieren hadden en wanneer zij op vakantie is zorgt hij voor het huis en de dieren. Ze wonen sinds hun breuk, ruim 3 jaar geleden, niet meer samen.
Belangrijk detail is dat hij in zijn begin twintiger jaren pas in Nederland woont, alle banden met zijn familie (Zuid-Amerika) heeft hij verbroken.
Op de eerste date zei hij dat ik niet in zijn mobiel mocht kijken, omdat er nog foto's van/met haar in stonden. Prima, dacht ik. Sowieso heb ik niet de behoefte iemand zijn telefoon te neuzen. Totdat hij zei dat hij haar wel wil blijven zien, als vrienden, maar dat zij er niet op zit te wachten om mij te ontmoeten en dat hij dat eigenlijk wel snapt.
Totdat we een keer naar de film gingen en haar tegenkwamen. Ze keek me amper aan, ik schudde haar netjes de hand. Het is immers de dame waarmee hij 9 jaar mee samen is geweest. Prima, ik had mijn beste kant laten zien.
Ondertussen maakte dit mij best onzeker, maar ik zette het opzij: ik gaf écht om W. en wilde niet dat zijn ex iets in de weg zou zitten. Hij heeft een moeilijk verleden, had nooit stabiliteit gekend, hier kon hij niets aan doen. Wellicht naïef, bedenk ik me nu naderhand.
Echter... Na een aantal maanden wat strubbelingen, W. was vier keer langs geweest bij haar - iets wat hij telkens naderhand pas vertelde. Dit vond ik niet tof. Dit gaf ik aan, en hij zei dat hij écht afscheid van haar aan het nemen was - mentaal. Hij was naar eigen zeggen op 80/90% om de banden af te kappen. Wederom ging ik ermee in.
Totdat ik haar vorige week tegenkwam in de stad, ik liep langs haar en zei gedag. Ze keek me aan maar zei niets terug. Naderhand zei W. dat hij het bizar vond dat ik haar had aangesproken en dat hij bang was dat hij haar zou bellen om verhaal te vragen, waarom ik haar überhaupt begroette en de confrontatie opzicht. Confrontatie? Pardon? Ik was alleen maar netjes. Als hij dan toch contact met haar wilde behouden, dan zou ik haar best beter willen leren kennen.
Echter, het feit dat zij hem om zoiets om verhaal zou kunnen vragen, brak echt mijn klomp. Daarnaast zei hij dat onze relatie een stuk makkelijker was geweest als zij niet in de buurt had gewoond. Naar zijn eigen zeggen heeft hij een loyaliteitsprobleem en had hij haar beloofd haar nooit te confronteren met een nieuwe vriendin. Andersom heeft zij sindsdien al enkele relaties gehad en nooit rekening gehouden met hem.
Het maakte mij erg verdrietig en onzeker. Dit had ik nog nooit meegemaakt, ik begreep en begrijp het gewoon niet.
De enige keer dat ik echt aangaf dat ik het niet trok (1,5 mnd geleden), verwijderde hij mij van al zijn social media en blokkeerde hij mij op Instagram. Hij volgde zijn ex nog wel. Ik wist niet wat er gebeurde, maar toen ik keek en ik zag dat hij alle foto's had geliked van haar, brak ik compleet. Uiteraard niet in zijn bijzijn of weten. Maar man, was mijn onheilspellende en onderdrukte onderbuikgevoel dan tóch waar? Een week later zocht hij contact op en zei dat hij mij had geblokkeerd omdat hij mij niet verder wilde kwetsen. Hij wilde mij niet kwijt, zei hij.
Het afgelopen halfjaar, telkens deze gebeurtenissen en vervolgens de mooie woorden (''je bent de mooiste vrouw die ik ooit heb ontmoet en ik zal het mezelf nooit vergeven als ik jou kwijtraak'', ''ik ben nooit verliefd op haar geweest en vond haar nooit aantrekkelijk, iets wat ik bij jou wel heb!'', ''geef het de tijd...!'') , heeft mij opgebroken. Mentaal en fysiek. Ik ben van nature een rustig persoon en ben niet van de confrontaties, maar ik trek dit niet langer. Ik weet dat als ik afstand neem, hij terug zal blijven komen. Dit is al eerder gebeurd, maar er verandert niets. Ik heb het gevoel dat ik mezelf verlies en kwel als ik hier maar hoop in blijf houden. Het doet echt, maar dan ook écht ontzettend veel pijn.
Mijn vraag aan jullie is: Wat zouden jullie in mijn situatie doen?
(Verder schrijf ik dit niet om ook maar iemand in een kwaad daglicht te zetten, alleen om te vragen wat jullie in een soortgelijke situatie zouden doen.)
anoniem_398160 wijzigde dit bericht op 27-07-2020 09:34
6.61% gewijzigd
dinsdag 28 juli 2020 om 07:10
Slaapkip schreef: ↑28-07-2020 07:08Toch bizar hoe een brein kan werken. Het ene moment verdrietig, het andere moment totale ongeloof, vervolgens overtuiging dat je het juiste hebt gedaan en daarmee in slaap vallen - om vervolgens weer jankend wakker te worden.
Dit keer ga ik verdorie eens aan mezelf denken. Dit is een “man” niet waard.
Even ventileren hoor, sorry.
dinsdag 28 juli 2020 om 07:20
Wat heftig dat je ook zoiets hebt meegemaakt. Ik zal je topic vanmiddag eens opzoeken, na werk. Bedankt voor je bericht! Ben altijd de volgende geweest, inderdaad. Wat betreft kapotmaken was hij aardig op weg, maar niet langer.Vriendgedumpt schreef: ↑27-07-2020 22:47En hier heb je nog een onwijs grote red flag. Hij vertelt je letterlijk dat hij zijn ex kapot gemaakt heeft. Geloof hem maar, wat dat betreft. Dat is wat hij doet, en wat hij altijd zal doen. En jij bent de volgende, hoe langer he hem in je leven laat. Hij spoort niet! Beeld je eens in hoe boos je gaat zijn op jezelf tegen de tijd dat er niets meer van je zelfvertrouwen over is. Jij weet nu al waar hem in je leven houden toe zal leiden. En ja ik heb het helaas allemaal meegemaakt, zie mijn eerste berichten hier, vandaar mijn nick. Blijf uit zijn buurt, blokkeer hem.
dinsdag 28 juli 2020 om 15:01
Nou, ik heb bericht gehad via SMS: ''Ik merk dat het niet zo goed met je gaat en dat je het lastig hebt, ik wil je helpen en vind het heel erg voor je.'' Hij weet dat ik wat stress heb omtrent werk, maar totaal geen antwoord op mijn bericht waarin ik mijn grens aangeef en afstand van hem neem.
Wat moet ik hiervan denken?!
Uiteraard reageer ik er niet op. Maar hij fuckt wel heel erg met mijn emoties.
Wat moet ik hiervan denken?!
Uiteraard reageer ik er niet op. Maar hij fuckt wel heel erg met mijn emoties.
dinsdag 28 juli 2020 om 16:39
Dat kan heel therapeutisch werken.
dinsdag 28 juli 2020 om 17:59
Wat je hiervan moet denken? Ben je niet een beetje klaar met denken wat hij voelt/bedoelt etc?
Jeezes wat zonde van je tijd zeg.
De man die de cavias van een vreemdgaande ex gaat voeren had ik echt niet meer serieus kunnen nemen hoor.
Dan ben je toch al niet helemaal honderd?
En jij ook maar handjes geven en vrolijk hallo zeggen tegen mevrouw op straat. En er dan ook nog verantwoording om moeten afleggen later.
Jeezes wat zonde van je tijd zeg.
De man die de cavias van een vreemdgaande ex gaat voeren had ik echt niet meer serieus kunnen nemen hoor.
Dan ben je toch al niet helemaal honderd?
En jij ook maar handjes geven en vrolijk hallo zeggen tegen mevrouw op straat. En er dan ook nog verantwoording om moeten afleggen later.
Lorem Ipsum
dinsdag 28 juli 2020 om 18:12
Sorry hoor, maar dit moet je niet willen. Het is duidelijk dat hij de gevoelens van zijn ex, en zijn gevoelens voor haar, boven jouw gevoelens stelt. Hij is nog veel te veel met haar bezig, en dit heeft een wig tussen jullie gedreven. Jullie relatie heeft niet zijn prioriteit.
Geen hand vol, maar een land vol. Next!
Geen hand vol, maar een land vol. Next!
dinsdag 28 juli 2020 om 18:14
Blokkeren.Slaapkip schreef: ↑28-07-2020 15:01Nou, ik heb bericht gehad via SMS: ''Ik merk dat het niet zo goed met je gaat en dat je het lastig hebt, ik wil je helpen en vind het heel erg voor je.'' Hij weet dat ik wat stress heb omtrent werk, maar totaal geen antwoord op mijn bericht waarin ik mijn grens aangeef en afstand van hem neem.
Wat moet ik hiervan denken?!
Uiteraard reageer ik er niet op. Maar hij fuckt wel heel erg met mijn emoties.
dinsdag 28 juli 2020 om 18:23
Hij denkt dat je toch wel terug komt. En dat hij je opmerkingen dus verder gewoon kan negeren. Je meent het toch niet. Dat denkt hij.Slaapkip schreef: ↑28-07-2020 15:01Nou, ik heb bericht gehad via SMS: ''Ik merk dat het niet zo goed met je gaat en dat je het lastig hebt, ik wil je helpen en vind het heel erg voor je.'' Hij weet dat ik wat stress heb omtrent werk, maar totaal geen antwoord op mijn bericht waarin ik mijn grens aangeef en afstand van hem neem.
Wat moet ik hiervan denken?!
Uiteraard reageer ik er niet op. Maar hij fuckt wel heel erg met mijn emoties.
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
dinsdag 28 juli 2020 om 18:35
Het feit dat hij totaal geen banden meer heeft met zijn afkomst, achtergrond en familie en vrienden zegt al genoeg. Dan is er vaak iets flink mis. Al die mensen laten hem niet voor niets vallen. Die kennen hem al jaren, jij niet.
Je hoeft verder niets meer te vinden van wat hij zegt of doet. Waarschijnlijk zal hij alleen maar meer contact zoeken.
Blokkeer hem op je telefoon, neem een ander nummer en ontvolg hem op sociale media (waar je hem ook blokkeert). Ga hem volledig uit de weg. En negeer hem als je hem toevallig ziet. Je bent hem geen enkele verantwoordelijkheid schuldig.
Haal de banden met anderen juist aan (vrienden of familie). En vertel ze ook over deze situatie (ook ivm veiligheid)
Je hoeft verder niets meer te vinden van wat hij zegt of doet. Waarschijnlijk zal hij alleen maar meer contact zoeken.
Blokkeer hem op je telefoon, neem een ander nummer en ontvolg hem op sociale media (waar je hem ook blokkeert). Ga hem volledig uit de weg. En negeer hem als je hem toevallig ziet. Je bent hem geen enkele verantwoordelijkheid schuldig.
Haal de banden met anderen juist aan (vrienden of familie). En vertel ze ook over deze situatie (ook ivm veiligheid)
dinsdag 28 juli 2020 om 19:53
Dankjulliewel dames. Jullie hebben allen gewoon dik gelijk en me even flink wakker geschud, elke mogelijke manier tot contact die hij kan krijgen is uiteindelijk zelfsabotage vanuit mijn kant: dit ging nooit veranderen, gaat nooit veranderen en elke seconde die ik nog in hem investeer (alleen al door het zien van een binnenkomend bericht) is zonde van mijn tijd. Ik was verliefd op wie ik dacht dat hij was, maar dat was een illusie. In feite is het gewoon een onstabiele lamlul.
Na mijn shift heb ik even flink gesport met het nummer Know Your Worth van Khalid op repeat, volgens mij ben ik 10kg aan spiermassa aangekomen — want ik ging LOS. Haha! Even alles eruit gegooid.
En nu ga ik ook nog de monchoutaart maken, dus dat wordt nog eens 5 kg erbij!
Dank allemaal, echt! Ben weer wakker.
Stom hoe je brein kan werken zeg. Helemaal klaar met die gast, ga de komende tijd eens fijn in mezelf investeren.
Na mijn shift heb ik even flink gesport met het nummer Know Your Worth van Khalid op repeat, volgens mij ben ik 10kg aan spiermassa aangekomen — want ik ging LOS. Haha! Even alles eruit gegooid.
En nu ga ik ook nog de monchoutaart maken, dus dat wordt nog eens 5 kg erbij!
Dank allemaal, echt! Ben weer wakker.
Stom hoe je brein kan werken zeg. Helemaal klaar met die gast, ga de komende tijd eens fijn in mezelf investeren.
Bedankt voor de TOP tip!
