Relaties
alle pijlers
Druk druk druk..............dikke middelvinger ermee!
maandag 21 mei 2007 om 21:16
Het is klaar over en uit, ik kies voor mezelf!!! En nu echt!
Jaren heb ik alle begrip van de wereld gehad voor vriendinnen en kennissen met een studie, drukke baan of gewoon veel invulling in hun leven zodat er geen tijd of weinig tijd was voor mij. Ik was niet zo tevreden met mijn leven, deed ook verder niet zoveel naast mijn baan en ik had ontzettend veel begrip dat mensen het druk hadden.
Nou en nu dus echt niet meer!!!!
Sinds een maand of 7 heb ik een opstartende onderneming waar ontzettend veel tijd en energie in gaat zitten. Maar ik vind het leuk en heb er ook zelf voor gekozen. En nu ik ook even van het drukke leven mee aan het proeven ben kan ik dus steeds minder begrip op brengen voor mensen die gewoon helemaal niets van zich laten horen of maar heel weinig, maar zich wel een vriendin van je noemen.
Ook nu ik zo weinig tijd heb, bel, sms of mail ik vrienden en familie regelmatig. En zo af en toe een kaartje. En natuurlijk maak ik nog geregeld tijd om af te spreken. Ik kan niet meer zo vaak als eerst, maar ik plan dit gewoon.
En dat andere dat niet willen of kunnen maakt me niet veel meer uit. Ik ga alleen nog maar energie steken in mensen die me waard zijn, want ik zie nu in dat ookal heb je een druk leven, belangrijke mensen in je leven, daar kan je tijd voor vrijmaken!
Amen!
(zo dat lucht op)
Jaren heb ik alle begrip van de wereld gehad voor vriendinnen en kennissen met een studie, drukke baan of gewoon veel invulling in hun leven zodat er geen tijd of weinig tijd was voor mij. Ik was niet zo tevreden met mijn leven, deed ook verder niet zoveel naast mijn baan en ik had ontzettend veel begrip dat mensen het druk hadden.
Nou en nu dus echt niet meer!!!!
Sinds een maand of 7 heb ik een opstartende onderneming waar ontzettend veel tijd en energie in gaat zitten. Maar ik vind het leuk en heb er ook zelf voor gekozen. En nu ik ook even van het drukke leven mee aan het proeven ben kan ik dus steeds minder begrip op brengen voor mensen die gewoon helemaal niets van zich laten horen of maar heel weinig, maar zich wel een vriendin van je noemen.
Ook nu ik zo weinig tijd heb, bel, sms of mail ik vrienden en familie regelmatig. En zo af en toe een kaartje. En natuurlijk maak ik nog geregeld tijd om af te spreken. Ik kan niet meer zo vaak als eerst, maar ik plan dit gewoon.
En dat andere dat niet willen of kunnen maakt me niet veel meer uit. Ik ga alleen nog maar energie steken in mensen die me waard zijn, want ik zie nu in dat ookal heb je een druk leven, belangrijke mensen in je leven, daar kan je tijd voor vrijmaken!
Amen!
(zo dat lucht op)
maandag 21 mei 2007 om 21:24
dinsdag 22 mei 2007 om 13:14
En hoe is dat bij jou gevallen dat mensen ineens niets meer van je hoorde?
Hoorde je toen wel iets van hun? Kreeg je reacties??
Ben wel benieuwd!
Ik heb jaren lang gedacht dat het aan mij lag. Dat omdat ik weinig te doen had ik het niet begreep dat mensen weinig tijd hadden. En dat sprak ik mezelf streng toe, dat ik dan ook maar een hobby moest zoeken etc etc.
Maar nu kom ik er dus achter dat ik jaren lang niet lief voor mezelf ben geweest terwijl dat helemaal niet nodig was en daar pas ik gewoon echt voor.
Ik heb een hele goede vriendin super nieuws verteld nadat ze mij gemaild had. En ik krijg 0,0 reactie. Dan ben ik daar gewoon snel klaar mee!
En ik heb gelukkig nog wel een aantal mensen waar ik wel regelmatig wat van hoor en die ik regelmatig zie!
Hoorde je toen wel iets van hun? Kreeg je reacties??
Ben wel benieuwd!
Ik heb jaren lang gedacht dat het aan mij lag. Dat omdat ik weinig te doen had ik het niet begreep dat mensen weinig tijd hadden. En dat sprak ik mezelf streng toe, dat ik dan ook maar een hobby moest zoeken etc etc.
Maar nu kom ik er dus achter dat ik jaren lang niet lief voor mezelf ben geweest terwijl dat helemaal niet nodig was en daar pas ik gewoon echt voor.
Ik heb een hele goede vriendin super nieuws verteld nadat ze mij gemaild had. En ik krijg 0,0 reactie. Dan ben ik daar gewoon snel klaar mee!
En ik heb gelukkig nog wel een aantal mensen waar ik wel regelmatig wat van hoor en die ik regelmatig zie!
dinsdag 22 mei 2007 om 15:47
Herkenbaar!
Na mijn echtscheiding zijn er wat mensen 'weggevallen' en ik kan er (nu niet meer) rauwig om zijn. Ik was altijd de persoon die voor iedereen klaar stond en toen ik het nodig had waren er een aantal die gewoon nul op 't rekest gaven. Nou, dan houdt het voor mij ook gewoon op hoor!
De vriendinnen die zijn overgebleven zijn tenminste échte vriendinnen!
Vraag eens een willekeurig iemand hoe het met hem/haar gaat: het standaard antwoord is "ja ehhh... druk!" Dat vráág ik toch niet? Ik vraag hoe het met je gáát! Niet of je je dagen wel goed inplant of niet....
Na mijn echtscheiding zijn er wat mensen 'weggevallen' en ik kan er (nu niet meer) rauwig om zijn. Ik was altijd de persoon die voor iedereen klaar stond en toen ik het nodig had waren er een aantal die gewoon nul op 't rekest gaven. Nou, dan houdt het voor mij ook gewoon op hoor!
De vriendinnen die zijn overgebleven zijn tenminste échte vriendinnen!
Vraag eens een willekeurig iemand hoe het met hem/haar gaat: het standaard antwoord is "ja ehhh... druk!" Dat vráág ik toch niet? Ik vraag hoe het met je gáát! Niet of je je dagen wel goed inplant of niet....
dinsdag 22 mei 2007 om 20:34
Hoi Mariska, herkenbaar hoor!
Ik heb twee vriendinnen, de laatste paar jaar is het contact erg veranderd doordat ze zijn gaan samenwonen en verhuisd naar andere steden. Het contact is idd eenrichtingsverkeer geworden en we hebben elkaar niet veel meer te melden.
Daar komt bij dat ik me nogal 'mislukt' kan voelen als ik geconfronteerd word met hun drukke sociale levens, alsof ik niets beleef. Aan de andere kant wil ik ook niet geleefd worden door mijn verplichtingen...
Ik denk dat het te maken heeft met verwachtingen die je van vrienden hebt en of je die kunt/wilt bijstellen als de omstandigheden veranderen. Hoe ver je daarin kunt/wilt gaan, is denk ik per persoon en per vriendschap verschillend. Heel goed dat je keuzes maakt vind ik, want een halfbakken vriendschap levert je alleen maar frustraties op.
Of stellen we te hoge eisen aan onze vriendschappen, vraag ik me wel eens af.
Alleen nieuwe vriendschappen opbouwen gaat me moeilijk af. Juist omdat iedereen zijn/haar netwerk al heeft, voel ik me buiten de boot vallen.
Plus dat de leeftijd misschien tegenzit (ik ben begin dertig en single); iedereen lijkt gebonden, getrouwd, gelukkig.
En er schijnen zo veel singles van mijn leeftijd te zijn - nou ik kom ze niet tegen. Ik moet zeggen dat ik sociaal niet zo moedig ben om op onbekenden af te stappen, bang voor een teleurstelling. Internet vind ik ook niet alles.
Ik heb twee vriendinnen, de laatste paar jaar is het contact erg veranderd doordat ze zijn gaan samenwonen en verhuisd naar andere steden. Het contact is idd eenrichtingsverkeer geworden en we hebben elkaar niet veel meer te melden.
Daar komt bij dat ik me nogal 'mislukt' kan voelen als ik geconfronteerd word met hun drukke sociale levens, alsof ik niets beleef. Aan de andere kant wil ik ook niet geleefd worden door mijn verplichtingen...
Ik denk dat het te maken heeft met verwachtingen die je van vrienden hebt en of je die kunt/wilt bijstellen als de omstandigheden veranderen. Hoe ver je daarin kunt/wilt gaan, is denk ik per persoon en per vriendschap verschillend. Heel goed dat je keuzes maakt vind ik, want een halfbakken vriendschap levert je alleen maar frustraties op.
Of stellen we te hoge eisen aan onze vriendschappen, vraag ik me wel eens af.
Alleen nieuwe vriendschappen opbouwen gaat me moeilijk af. Juist omdat iedereen zijn/haar netwerk al heeft, voel ik me buiten de boot vallen.
Plus dat de leeftijd misschien tegenzit (ik ben begin dertig en single); iedereen lijkt gebonden, getrouwd, gelukkig.
En er schijnen zo veel singles van mijn leeftijd te zijn - nou ik kom ze niet tegen. Ik moet zeggen dat ik sociaal niet zo moedig ben om op onbekenden af te stappen, bang voor een teleurstelling. Internet vind ik ook niet alles.
dinsdag 22 mei 2007 om 21:05
Hier idem dito, maar dan met slechts nieuws (op gezondheidsgebied). Ook 0,0 reactie. Ik ben dan zo'n doos die dan vindt (tegen alle goed raad van goede vrienden in) dat ze alles netjes af moet handelen. Ik heb dus een brief geschreven. Daar kwam vervolgens een mailtje op, waar zelfs de familie Tokkie nog van achterover zou slaan. Tegenwoordig volg ik dus de goede raad van vrienden op; geen energie meer in steken.
Mijn nieuwe aanpak heeft dus tot gevolg dat je gewoon niks meer hoort, maar ik kan daar niet meer wakker van liggen. Als je die mensen dan bij toeval tegenkomt, is het opeens: "Hé lang niet gezien? Waarom hoor ik niks meer van je?" En nou is het aan mij om te zeggen: "Tja, je kent het wel, druk he??":D En dan staan ze je soms opeens zo stom aan te gapen.:D
dinsdag 22 mei 2007 om 22:01
Jee Meiden, zoooo herkenbaar!!! Wil iemand met mij in de anti-druk-club: ik -geniet-gewoon- van-mijn-leven-maar-heb-wel-motivatie- en-ambitie??? Ik word namelijk helemaal gek van al die zogenaamde drukkerds om me heen. En dan de leuze " drukdrukdruk, je kent het wel..."..... Nee, ikkus niet hier!
Regelmatig uit ik de onzekerheden die voortvloeien uit contacten met mijn mega-hippe drukke schijnvriendinnen bij mijn vriend. Volgens hem is er maar 1 ding aan de hand: als je het altijd zo druk moet hebben dat je nergens meer tijd voor hebt, dan is er gewoon iets grondig misgegaan! Om helemaal gek van te worden. Begrijp me niet verkeerd, ik ben geen luiaard, zit niet dagen achtereen niets te doen, heb netjes twee studies achter de rug, aantal clubjes gedaan, cursussen gevolgd,rond op dit moment mijn scriptie af, heb een heel erg leuk sociaal leven en ben zelf niet op mijn bekkie gevallen, en JA, IK ZIT WEL EENS OP DE BANK! en nee, ik heb het eigenlijk nooit te druk voor een vriendin in nood, of gewoon een gezellige borrel. Ik plan gewoon goed. En zelfs dat levert geen stress op . En ik erger mij ook aan al die schijnfiguren die zichzelf zoo vreselijk belangrijk vinden! Waar ging het is met deze mensen?!?!? Waarom roepen ze altijd hoe druk ze zijn? Het lijkt wel of drukte tegenwoordig een graadmeter is voor de hipheid in je leven! Toppunt was toen ik afgelopen week een vriendin sprak om haar te vertellen dat ik binnenkort aan mijn eerste echte baan ga beginnen. Haar eerste vraag was wat mijn werktijden waren. Toen ik dat haar vertelde kon ze het niet laten om te vermelden dat haar werkdagen een uur langer duren, dat ze altijd zooooo druk was en ook erg belangrijk!!! Did I ask you this?!!?!??!?!?!?!!? Ik heb van pure ellende gewoon opgehangen, ik ben het zat! Ik ga op de bank zitten, en als ik rusteloze benen krijg hang ik achter het vivaforum. Ik vind het heerlijk! En ik kom niets tekort, ook geen tijd!
Nogmaals Amen
Liefs, Sha-la ( Chinese salade, moest toch een leuke naam verzinnen )
[url=http://www. rhana. waarbenjij. nu]www. rhana. waarbenjij. nu[/url]
Regelmatig uit ik de onzekerheden die voortvloeien uit contacten met mijn mega-hippe drukke schijnvriendinnen bij mijn vriend. Volgens hem is er maar 1 ding aan de hand: als je het altijd zo druk moet hebben dat je nergens meer tijd voor hebt, dan is er gewoon iets grondig misgegaan! Om helemaal gek van te worden. Begrijp me niet verkeerd, ik ben geen luiaard, zit niet dagen achtereen niets te doen, heb netjes twee studies achter de rug, aantal clubjes gedaan, cursussen gevolgd,rond op dit moment mijn scriptie af, heb een heel erg leuk sociaal leven en ben zelf niet op mijn bekkie gevallen, en JA, IK ZIT WEL EENS OP DE BANK! en nee, ik heb het eigenlijk nooit te druk voor een vriendin in nood, of gewoon een gezellige borrel. Ik plan gewoon goed. En zelfs dat levert geen stress op . En ik erger mij ook aan al die schijnfiguren die zichzelf zoo vreselijk belangrijk vinden! Waar ging het is met deze mensen?!?!? Waarom roepen ze altijd hoe druk ze zijn? Het lijkt wel of drukte tegenwoordig een graadmeter is voor de hipheid in je leven! Toppunt was toen ik afgelopen week een vriendin sprak om haar te vertellen dat ik binnenkort aan mijn eerste echte baan ga beginnen. Haar eerste vraag was wat mijn werktijden waren. Toen ik dat haar vertelde kon ze het niet laten om te vermelden dat haar werkdagen een uur langer duren, dat ze altijd zooooo druk was en ook erg belangrijk!!! Did I ask you this?!!?!??!?!?!?!!? Ik heb van pure ellende gewoon opgehangen, ik ben het zat! Ik ga op de bank zitten, en als ik rusteloze benen krijg hang ik achter het vivaforum. Ik vind het heerlijk! En ik kom niets tekort, ook geen tijd!
Nogmaals Amen
Liefs, Sha-la ( Chinese salade, moest toch een leuke naam verzinnen )
[url=http://www. rhana. waarbenjij. nu]www. rhana. waarbenjij. nu[/url]
dinsdag 22 mei 2007 om 22:37
Toch grappig te lezen dat heel veel mensen dit hebben, ik was bijna in de veronderstelling dat ik het alleen had. Maar ja dat is weer een slechte eigenschap van mij, dingen op mezelf betrekken, maar dat terzijde.
Ik hoor dat ook vaak: Hoe is het met je? Ja erg druk! Aaarrrggghhhh. Dat mag je best een keer zeggen, helemaal niet erg. Maar niet jaar in jaar uit.
En dat wat iemand vertelde over die werktijden, dat zij een uur langer werkte, wat ontzettend zielig zeg. Ik heb dus ook zo'n vriendin. Niet normaal meer. Ik heb een flinke lening moeten afsluiten voor mijn onderneming, daar loop ik niet mee te koop, maar schaam ik me ook niet voor. Het enige verschil voor mij nu is, dat ik eerst kon kopen wat ik wilde (tot mijn salaris op was) en nu moet ik eerst nadenken voordat ik koop en vaak kan ik het niet kopen. Maar dat is tijdelijk en dat weet ik en is ook helemaal niet erg. Maar toen ik dus tegen mijn vriendin vertelde kreeg ik een antwoord dat ik nog niet begrijp. Moet ik wel bijvertellen dat zij ondertussen ook wat voorzichzelf heeft. Niets nieuws,maar iets overgenomen en ook in de gezondheidszorg, waarin ze zeker is van een bepaald goed salaris. Dus zij zegt, Ik heb ook een lening bij de bank hoor, dus ik moet ook rustig aan doen. Ja dat vroeg ik toch niet.
En al vroeg ik dat wel. Mijn lening duurt 6 jaar voordat dat is afgelost en dat van haar 1 jaar. Mijn vriend en ik hebben beide deze onderneming en haar vriend heeft nog een baan. Dus voor haar is het financiel helemaal niet zo heel erg. Want eerste werkte ze helemaal niet en nu heeft ze een kei goed salaris.
En hiermee bedoel ik ook niet dat ik zieliger ben dan haar, helemaal niet. Maar ik zeg gewoon dat we met kerst geen cadeautjes deden ivm geld gebrek en dan schieten die luxe erbij in en toen zegt zij, ja ik denk dat wij ook niets doen want ik heb ook een lening hoor.
Altijd als ik wat zeg heeft zij het beter, slechter etc etc. En daar word ik ook moe van. En als ik iets leuks over het werk vertel reageert ze daar niet op. Ook niet als het kut gaat. Dan krijg ik een korte reactie en gaat ze over zichzelf verder. En het hoeft zeker niet altijd over mij te gaan. Maar er zijn tijden geweest dat het altijd over haar ging en ik mezelf wegcijferde en dat is afgelopen.
Ik ben een leuke, gezellig, spontane meid, met ambitie. Ben bezig met een eigen winkel en daar doe ik alles voor. Steek ik super veel tijd in, maar mijn sociaal leven mag daar niet te veel onderlijden.
Ook ik ben 100km verhuisd en ben samen gaan wonen, maar ik hield altijd contact met mijn vroegere kennissen en vriendinnen. En als ik nu niets laat horen, hoor ik niets van hen. En als ze me willen zien, moet ik daarheen komen. Ja echt niet!
Ben een beetje boos geloof ik hahahahaha.
Ik weet alleen nog niet zo goed wat ik eigenlijk nu moet doen. Ben van plan met die ene vriendin te wachten tot ik wat van haar hoor. En mocht dat een mail zijn, dan een paar dagen wachten voordat ik reageer. Nu reageer ik meteen terug als ik het lees, mede omdat ik bang ben dat ik het anders vergeet en ook omdat ik het leuk vind te lezen hoe het gaat en dan zo weer vol vragen zit of dingen die ik zelf wil vertellen.
Hoe vaak hebben jullie contact met familie en vrienden?
Ik hoor dat ook vaak: Hoe is het met je? Ja erg druk! Aaarrrggghhhh. Dat mag je best een keer zeggen, helemaal niet erg. Maar niet jaar in jaar uit.
En dat wat iemand vertelde over die werktijden, dat zij een uur langer werkte, wat ontzettend zielig zeg. Ik heb dus ook zo'n vriendin. Niet normaal meer. Ik heb een flinke lening moeten afsluiten voor mijn onderneming, daar loop ik niet mee te koop, maar schaam ik me ook niet voor. Het enige verschil voor mij nu is, dat ik eerst kon kopen wat ik wilde (tot mijn salaris op was) en nu moet ik eerst nadenken voordat ik koop en vaak kan ik het niet kopen. Maar dat is tijdelijk en dat weet ik en is ook helemaal niet erg. Maar toen ik dus tegen mijn vriendin vertelde kreeg ik een antwoord dat ik nog niet begrijp. Moet ik wel bijvertellen dat zij ondertussen ook wat voorzichzelf heeft. Niets nieuws,maar iets overgenomen en ook in de gezondheidszorg, waarin ze zeker is van een bepaald goed salaris. Dus zij zegt, Ik heb ook een lening bij de bank hoor, dus ik moet ook rustig aan doen. Ja dat vroeg ik toch niet.
En al vroeg ik dat wel. Mijn lening duurt 6 jaar voordat dat is afgelost en dat van haar 1 jaar. Mijn vriend en ik hebben beide deze onderneming en haar vriend heeft nog een baan. Dus voor haar is het financiel helemaal niet zo heel erg. Want eerste werkte ze helemaal niet en nu heeft ze een kei goed salaris.
En hiermee bedoel ik ook niet dat ik zieliger ben dan haar, helemaal niet. Maar ik zeg gewoon dat we met kerst geen cadeautjes deden ivm geld gebrek en dan schieten die luxe erbij in en toen zegt zij, ja ik denk dat wij ook niets doen want ik heb ook een lening hoor.
Altijd als ik wat zeg heeft zij het beter, slechter etc etc. En daar word ik ook moe van. En als ik iets leuks over het werk vertel reageert ze daar niet op. Ook niet als het kut gaat. Dan krijg ik een korte reactie en gaat ze over zichzelf verder. En het hoeft zeker niet altijd over mij te gaan. Maar er zijn tijden geweest dat het altijd over haar ging en ik mezelf wegcijferde en dat is afgelopen.
Ik ben een leuke, gezellig, spontane meid, met ambitie. Ben bezig met een eigen winkel en daar doe ik alles voor. Steek ik super veel tijd in, maar mijn sociaal leven mag daar niet te veel onderlijden.
Ook ik ben 100km verhuisd en ben samen gaan wonen, maar ik hield altijd contact met mijn vroegere kennissen en vriendinnen. En als ik nu niets laat horen, hoor ik niets van hen. En als ze me willen zien, moet ik daarheen komen. Ja echt niet!
Ben een beetje boos geloof ik hahahahaha.
Ik weet alleen nog niet zo goed wat ik eigenlijk nu moet doen. Ben van plan met die ene vriendin te wachten tot ik wat van haar hoor. En mocht dat een mail zijn, dan een paar dagen wachten voordat ik reageer. Nu reageer ik meteen terug als ik het lees, mede omdat ik bang ben dat ik het anders vergeet en ook omdat ik het leuk vind te lezen hoe het gaat en dan zo weer vol vragen zit of dingen die ik zelf wil vertellen.
Hoe vaak hebben jullie contact met familie en vrienden?
woensdag 23 mei 2007 om 22:17
ik herken je situatie maar al te goed. vaak kwamen vriendinnen altijd bij me klagen, maar in goede tijden zag ik ze niet. daar bedank ik nu voor.
je klinkt alsof je een nwelijn hebt uitgezet in je leven. dat betekent veelal dat niet iedereen met je mee kan gaan, omdat jij in dit geval ten goede bent veranderd. meid, ga voor kwaliteit en niet voor kwantiteit. met je nwe onderneming kom je ook weer andere collega ondernemers tegen als je lid gaat worden van een netwerk voor ondernemers. zit je meteen op dezelfde lijn. sterkte
donderdag 24 mei 2007 om 08:17
Druk zijn is gewoon een sociaal acceptabele manier om te voorkomen dat je weer een afspraak moet maken met iemand waar je geen zin in hebt. Ik heb het bij bepaalde mensen altijd vreselijk druk. Dit zijn mensen die wel met mij willen afspreken, maar ik niet met hen...niet omdat ik ze niet mag of leuk vind, maar omdat er nu eenmaal weinig tijd is als je werkt en net moeder bent. Ik zit trouwens graag niks te doen op de bank en ben totaal niet hip en zelfs een beetje saai...doe geen cursus en heb als hobby slechts schrijven en fantaseren. Soms heb ik zelfs geen zin mijn allerbeste vrienden. Omdat ik gesloopt ben.
donderdag 24 mei 2007 om 13:34
Ik heb soms ook geen zin of fut en ik zit ook heel graag op de bank niets te doen. En dat zeg ik gewoon tegen mijn vriendinnen. Nu ff niet want ik moet bijtanken, of ik heb een avondje thuis gepland.
Ik baal gewoon van mezelf dat ik mezelf jaren heb weggecijferd omdat ik dacht dat mensen het druk hadden en heel belangrijk etc waren. En nu ik zelf veel te doen heb komt ik er gewoon achter dat je ook tijd kan maken voor mensen die je ook wil zien. En mensen die mij willen zien daar maak ik tijd voor en andersom niet meer!
donderdag 24 mei 2007 om 13:56
tja, ik heb het ook wel eens druk...en ik zeg dan ook tegen mijn vrienden dat ik niet kan afspreken. Maar dat is ook zo leuk aan een goede vriendschap; dat je gewoon kunt zeggen dat je het even te druk hebt en dat je over een maand weer helemaal beschikbaar bent.
Ik heb er totaal geen problemen mee om in tijden van drukte mijn vrienden even aan de kant te zetten. Ik accepteer het ook als anderen dat even bij mij doen. Een vriendin heeft nu twee jonge kinderen en woont in een andere stad. Ik heb haar nu al ruim 6 maanden niet meer gezien maar dat vinden wij allebei geen probleem....soms kan het gewoon niet anders....en als we elkaar wel zien is het altijd gezellig.
Ik word dus een beetje kriebelig van mensen die roepen dat ze het zat zijn om op vrienden te wachten die het te druk hebben. Uiteraard bel en sms ik mijn vrienden wel regelmatig. Vrienden die daar niet op reageren zijn blijkbaar toch geen vrienden.....
Ik heb er totaal geen problemen mee om in tijden van drukte mijn vrienden even aan de kant te zetten. Ik accepteer het ook als anderen dat even bij mij doen. Een vriendin heeft nu twee jonge kinderen en woont in een andere stad. Ik heb haar nu al ruim 6 maanden niet meer gezien maar dat vinden wij allebei geen probleem....soms kan het gewoon niet anders....en als we elkaar wel zien is het altijd gezellig.
Ik word dus een beetje kriebelig van mensen die roepen dat ze het zat zijn om op vrienden te wachten die het te druk hebben. Uiteraard bel en sms ik mijn vrienden wel regelmatig. Vrienden die daar niet op reageren zijn blijkbaar toch geen vrienden.....
donderdag 24 mei 2007 om 15:42
Ik denk dat druk zijn wel een term is die vaak makkelijk gezegd wordt. Als ik naar mezelf kijk. Ik ga 's ochtends om 7 uur de deur uit om er 's avnods om 8 uur weer in te komen. Vaak heb ik dan geen zin om nog allerlei dingen te gaan doen omdat ik moe ben. Als iemand me overdags belt en vraagt hoe het gaat, dan zeg ik: goed, maar wel druk. Want ik heb het overdag nou eenmaal altijd druk. 's Avonds minder, maar dan ben je te moe van het druk zijn, dat je ook weinig zin hebt om af te spreken.
donderdag 24 mei 2007 om 15:48
Ik denk dat je mij een beetje verkeerd begrijpt. Ik zie mijn vriendinnen ook niet allemaal even veel en dat is ook helemaal niet erg. Zo bedoel ik dat ook neit, maar als ik iemand mail, bel of sms en ik hoor daar een week niets van en dan zeggen ze dat het te druk is, daar word ik gek van. En dan dnek ik ik ben gewoon niet belangrijk genoeg of je durf niet eerlijk te zeggen dat je het vergeten bent.
Ik heb regelmatig met een aantal vriendinnen contact via telefoon, sms, mail of een kaartje. Maar sommige laten het gewoon afweten door helemaal niets van zich te laten horen en dan vind ik dat geen vriendschap en ga ik niet meer de gene zijn die steeds als eerste iets van zich laat horen. Want dat doe ik al 10 jaar, zelfs nu ik het druk heb, komt het nog alleen van mijn kant en daar pas ik voor.
En daar gaat het mij om. NIet dat mensen niet meer 3 keer in de week af kunnen spreken. Dat kan ik zelf ook niet en al zou ik het kunnen, dan deed ik dat niet!
donderdag 24 mei 2007 om 20:39
Ik begrijp wat je bedoelt, maar heb zelf gemengde gevoelens.
Ik zeg nooit "druk", als iemand me vraagt hoe het is, maar ik héb het wel druk. Buiten mijn (gewoon normale) fulltime baan, maak ik tijd voor hobby, vrienden, sport, vrijwilligerswerk. In het weekend verbouwen we (zelf), doen we het huishouden en boodschappen, gaan we op familiebezoek.
Aan de ene kant vind ik dat ik me niet zo moet aanstellen; alles wat ik doe is belangrijk en ik zou niets willen laten vallen.
Aan de andere kant heb ik al weken niet meer op mijn bank gezeten, en kom ik structureel slaap tekort, en vind ik het tijd om eens vaker aan mezelf te denken en inderdaad te zeggen "nee, ik heb het te druk"!
Ik zeg nooit "druk", als iemand me vraagt hoe het is, maar ik héb het wel druk. Buiten mijn (gewoon normale) fulltime baan, maak ik tijd voor hobby, vrienden, sport, vrijwilligerswerk. In het weekend verbouwen we (zelf), doen we het huishouden en boodschappen, gaan we op familiebezoek.
Aan de ene kant vind ik dat ik me niet zo moet aanstellen; alles wat ik doe is belangrijk en ik zou niets willen laten vallen.
Aan de andere kant heb ik al weken niet meer op mijn bank gezeten, en kom ik structureel slaap tekort, en vind ik het tijd om eens vaker aan mezelf te denken en inderdaad te zeggen "nee, ik heb het te druk"!
