Relaties
alle pijlers
Dubio met wie op citytrip gaan?
zaterdag 4 februari 2023 om 18:56
Vroeger ben ik weleens met mijn vader met de trein op citytrip geweest. Mijn vader en ik zijn beide geïnteresseerd in cultuur en geschiedenis. Mijn vader is 72 jaar oud, mijn moeder 69 jaar oud. Zolang ik mij kan herinneren kampt mijn moeder met angsten. Dit belemmert haar en mijn vader ontzettend. Mijn moeder komt bijna nergens meer. Lopen geeft stress, fietsen geeft stress. Ze loopt al een tijdje bij een haptonoom en daar leert ze meer naar haar gevoel te luisteren. Mijn ouders hebben een aardig gevulde rugzak (overleden kind, kind met autisme) en hebben dit waarschijnlijk nooit (op de juiste manier) verwerkt. Rond mijn zus' verjaardag en sterfdag was mijn moeder structureel overspannen.
Bij de haptonoom leert mijn moeder haar grenzen aan te geven: wanneer ze iets niet prettig of spannend vindt, hoeft ze dit niet te doen. Winkelen wil en kan ze wel, met de auto rijden wil en kan ze wel. Mijn ouders hebben beide een treinabonnement en mijn vader wil graag steden bezoeken, maar mijn moeder kan dit niet, naar eigen zeggen.
Ik kom dagelijks bij mijn ouders over de vloer en wandel veel met mijn vader. Hij gaf aan dat hij graag naar Berlijn zou willen. Toevallig had ik net met mijn vriend besproken om in de zomervakantie een paar daagjes weg te gaan. Toen ik aangaf dat mijn vriend en ik dit ook wel zouden willen, stelde hij voor om samen te gaan. Helemaal leuk! Mijn ouders zijn de jongsten niet meer, dus mijn vriend en ik vinden het heel mooi om samen een paar dagen weg te gaan.
Mijn vader heeft dit met mijn moeder besproken, maar mijn moeder reageerde niet echt. Later zei ze dat ze wel wil, maar dat haar dit al stress geeft als ze eraan denkt (mijn vader wil rondfietsen en -wandelen). Ze wil geen spelbreker zijn, maar ze vindt het nog te vroeg om hier wat over te kunnen zeggen. Ik begin het onderhand erg lastig te vinden, aangezien haar angsten mijn vaders activiteiten ook behoorlijk beginnen te beïnvloeden. Hoe sneu ik het ook voor haar vind, maar ze hebben niet het eeuwige leven en ze zijn nu nog mobiel...
Uiteindelijk zal ik degene zijn die de knoop gaat doorhakken. Mijn vriend, mijn vader en ik willen graag naar Berlijn, maar wat doen we? Ik wil mijn moeder niet kwetsen door te zeggen dat we met ons drieën gaan, maar het lijkt me wel verstandig om alvast wat te boeken. Of boeken we voor vier en kunnen we op het laatste moment de vierde persoon annuleren? Dat voelt dan ook weer alsof ik mijn moeder in de steek laat. Als we helemaal niet gaan, kunnen we nooit meer iets ondernemen.
Wat zouden jullie doen?
Bij de haptonoom leert mijn moeder haar grenzen aan te geven: wanneer ze iets niet prettig of spannend vindt, hoeft ze dit niet te doen. Winkelen wil en kan ze wel, met de auto rijden wil en kan ze wel. Mijn ouders hebben beide een treinabonnement en mijn vader wil graag steden bezoeken, maar mijn moeder kan dit niet, naar eigen zeggen.
Ik kom dagelijks bij mijn ouders over de vloer en wandel veel met mijn vader. Hij gaf aan dat hij graag naar Berlijn zou willen. Toevallig had ik net met mijn vriend besproken om in de zomervakantie een paar daagjes weg te gaan. Toen ik aangaf dat mijn vriend en ik dit ook wel zouden willen, stelde hij voor om samen te gaan. Helemaal leuk! Mijn ouders zijn de jongsten niet meer, dus mijn vriend en ik vinden het heel mooi om samen een paar dagen weg te gaan.
Mijn vader heeft dit met mijn moeder besproken, maar mijn moeder reageerde niet echt. Later zei ze dat ze wel wil, maar dat haar dit al stress geeft als ze eraan denkt (mijn vader wil rondfietsen en -wandelen). Ze wil geen spelbreker zijn, maar ze vindt het nog te vroeg om hier wat over te kunnen zeggen. Ik begin het onderhand erg lastig te vinden, aangezien haar angsten mijn vaders activiteiten ook behoorlijk beginnen te beïnvloeden. Hoe sneu ik het ook voor haar vind, maar ze hebben niet het eeuwige leven en ze zijn nu nog mobiel...
Uiteindelijk zal ik degene zijn die de knoop gaat doorhakken. Mijn vriend, mijn vader en ik willen graag naar Berlijn, maar wat doen we? Ik wil mijn moeder niet kwetsen door te zeggen dat we met ons drieën gaan, maar het lijkt me wel verstandig om alvast wat te boeken. Of boeken we voor vier en kunnen we op het laatste moment de vierde persoon annuleren? Dat voelt dan ook weer alsof ik mijn moeder in de steek laat. Als we helemaal niet gaan, kunnen we nooit meer iets ondernemen.
Wat zouden jullie doen?
zondag 5 februari 2023 om 09:45
Bedenk samen met je vriend wanneer jullie naar Berlijn willen. En spreek dan met je ouders en metname je moeder af, wanneer jullie een definitieve beslissing willen horen. Zodat jullie daarna de reis kunnen boeken en rekening kunnen houden met de wensen en activiteiten van degenen die mee gaan.
Je zou eventueel nog kunnen voorstellen dat op die dagen dat jullie met je vader in Berlijn zijn, zij iets leuks in Nederland afspreekt met familie of vrienden bijvoorbeeld. Misschien dat een vriendin een stukje met haar wil rijden en dat ze dan ergens gaan shoppen of een high tea doen ..... ik zeg maar wat.
Blijft je moeder hier moeilijk over doen, dan is het iets tussen je ouders om op te lossen. En zou ik lekker alleen met vriend gaan.
Je zou eventueel nog kunnen voorstellen dat op die dagen dat jullie met je vader in Berlijn zijn, zij iets leuks in Nederland afspreekt met familie of vrienden bijvoorbeeld. Misschien dat een vriendin een stukje met haar wil rijden en dat ze dan ergens gaan shoppen of een high tea doen ..... ik zeg maar wat.
Blijft je moeder hier moeilijk over doen, dan is het iets tussen je ouders om op te lossen. En zou ik lekker alleen met vriend gaan.
zondag 5 februari 2023 om 12:20
Hier een vergelijkbare situatie een aantal jaren geleden. Vader met de Bosatlas op schoot, "geeltjes" bij Europese steden en moeder heel veel mitsen en maren. Wij reisden veel, ook voor werk, vader één en al belangstelling, wilde graag meer dan een fietstocht in de buurt.
Van uitstel komt gauw afstel, dus concreet aan hen voorgelegd: "pap, mam voor dan en dan heb ik trein - vliegtickets naar daar en daar. Gaan jullie mee?"
Vader was enthousiast, moeder niet. Oké, dan ga ik (of wij) samen met pap een paar dagen op stap. Duidelijk. Voor moeder ergens een opluchting en wat heeft vader genoten van Berlijn, Wenen en Rome. Ik zou niet wikken of wegen, vader zegt graag en voor moeder een taartje eten in de buurt met familie of kennis, zonder stress
edit: zoals viva-life al zei
Van uitstel komt gauw afstel, dus concreet aan hen voorgelegd: "pap, mam voor dan en dan heb ik trein - vliegtickets naar daar en daar. Gaan jullie mee?"
Vader was enthousiast, moeder niet. Oké, dan ga ik (of wij) samen met pap een paar dagen op stap. Duidelijk. Voor moeder ergens een opluchting en wat heeft vader genoten van Berlijn, Wenen en Rome. Ik zou niet wikken of wegen, vader zegt graag en voor moeder een taartje eten in de buurt met familie of kennis, zonder stress
edit: zoals viva-life al zei
Alles sal reg kom
zondag 5 februari 2023 om 12:35
Ik heb sinds een jaar een paniekstoornis/PTSS en herken veel in haat moeder.TsumTsum schreef: ↑05-02-2023 02:08Je kunt het toch ook anders brengen? Van als je wilt kun je mee en als je het te eng vind dan niet. Je kunt dat hele dat je geboekt hebt voor 4 personen gewoon weglaten als dat teveel druk geeft. Het gaat ook maar om een treinkaartje want bij hotels is het inmiddels vaak toch per kamer, is mijn ervaring tenminste.
Dit zou bij mij veel te veel druk en stress geven.
Frankly my dear, I don"t give a damn
zondag 5 februari 2023 om 12:49
Gewoon niet vertellen aan moeder, hoeft ze er ook niet over te stressen.
zondag 5 februari 2023 om 12:56
Verwacht je moeder zelf dat je vader de dingen die zij niet durft ook niet meer doet, uit solidariteit met haar? In dat geval zijn haar angsten, en met name het feit dat ze de dingen die ze eng vindt gewoon niet meer doet, wel erg bepalend en beperkend voor de mensen om haar heen. Dan kan hij in feite ook echt niks meer.
Ik lees nergens dat zij niet zelfredzaam is; ik vind niet dat je haar in de steek laat of kwetst als jullie met zijn drieën zonder haar gaan. Ze is van harte welkom maar ze wil niet, jullie dringen niet aan maar respecteren haar grens, alleen ga je niet zelf leven alsof je die angst ook hebt.
Als zij aangeeft het nu nog niet te weten zou ik denk ik voor vier boeken met de mogelijkheid haar plek te annuleren. En nee, je laat haar dan niet in de steek.
Ik lees nergens dat zij niet zelfredzaam is; ik vind niet dat je haar in de steek laat of kwetst als jullie met zijn drieën zonder haar gaan. Ze is van harte welkom maar ze wil niet, jullie dringen niet aan maar respecteren haar grens, alleen ga je niet zelf leven alsof je die angst ook hebt.
Als zij aangeeft het nu nog niet te weten zou ik denk ik voor vier boeken met de mogelijkheid haar plek te annuleren. En nee, je laat haar dan niet in de steek.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
zondag 5 februari 2023 om 13:01
Maar heb je liever dat mensen dat voor jou beslissen? Dat jij het niet aankunt, dus dat mensen wel je broer/zus/partner/kind meenemen ergens naartoe, maar jou niet.
Het is toch best bijzonder dat de dochter in deze situatie zou moeten beslissen voor moeder. Ze kunnen de kaders bespreken en dan moet moeder zelf, eventueel geholpen door vader, een besluit nemen.
zondag 5 februari 2023 om 13:16
Lekker met zijn drieën gaan toch? Dan voelt je moeder ook geen druk om toch maar mee te moeten en dan angstig te zijn.
Het is vervelend voor haar dat ze angsten heeft maar ook vervelend voor je vader dat hij er zo door beperkt wordt. Dit is dan toch de ideale oplossing. Is er iets op tegen dat je moeder alleen thuis zou blijven? En zo ja is daar dan een oplossing voor?
Het is vervelend voor haar dat ze angsten heeft maar ook vervelend voor je vader dat hij er zo door beperkt wordt. Dit is dan toch de ideale oplossing. Is er iets op tegen dat je moeder alleen thuis zou blijven? En zo ja is daar dan een oplossing voor?
zondag 5 februari 2023 om 17:37
Nee, dat beslis ikzelfFiorah schreef: ↑05-02-2023 13:01Maar heb je liever dat mensen dat voor jou beslissen? Dat jij het niet aankunt, dus dat mensen wel je broer/zus/partner/kind meenemen ergens naartoe, maar jou niet.
Het is toch best bijzonder dat de dochter in deze situatie zou moeten beslissen voor moeder. Ze kunnen de kaders bespreken en dan moet moeder zelf, eventueel geholpen door vader, een besluit nemen.
Frankly my dear, I don"t give a damn
zondag 5 februari 2023 om 18:06
je geeft aan dat je moeder stress krijgt van het idee dat je vader veel wil rondwandelen en fietsen op vakantie. zou je niet met je moeder kunnen bespreken hoe zij invulling aan haar dagen kan geven zodat ze toch mee kan? een aantal dagdelen passen jullie je aan haar aan, andere dagdelen kan ze dan voor iets zelf doen. of huur bijv een air bnb met een fijne huiskamer/tuin zodat zij een beetje thuis kan zijn terwijl jullie op pad gaan.
zondag 5 februari 2023 om 19:03
Ik schat zo in dat moeder al veel stress heeft bij het idee op stap te gaan. Dat belemmert vader in zijn reislust.
Ter plekke moeder continu gerust moeten stellen, terwijl je naar de Brandenburger Tor wil of 's avonds uit eten is voor niemand relaxed. Echt gun vader en jezelf een paar heerlijke dagen, is zo kostbaar en moeder overleeft het thuis wel, hoor.
Mijn moeder wilde niet mee op reis, prima. Wel boos dat vader met ons op stap ging. Dat hij zo genoten heeft doet mij nog altijd goed
Ter plekke moeder continu gerust moeten stellen, terwijl je naar de Brandenburger Tor wil of 's avonds uit eten is voor niemand relaxed. Echt gun vader en jezelf een paar heerlijke dagen, is zo kostbaar en moeder overleeft het thuis wel, hoor.
Mijn moeder wilde niet mee op reis, prima. Wel boos dat vader met ons op stap ging. Dat hij zo genoten heeft doet mij nog altijd goed
Alles sal reg kom
zondag 5 februari 2023 om 19:23
Bedankt voor al jullie reacties.
Ik heb het besproken met mijn ouders en wij hebben een hotelkamer voor 4 personen geboekt. Tot vlak voor de tijd kunnen we de reis eventueel annuleren en als mijn moeder niet mee kan, is het voor ons 3 nog wel te betalen. Niet dat dat het belangrijkste is trouwens. Mijn moeder ervaart hier geen druk van. Ik heb voorgesteld of het een idee is dat ze dit misschien met haar haptonoom kan bespreken zodat ze een plan kan maken om straks iets makkelijker op stap te kunnen. Dit vond ze een goed idee.
Ik hoop dat we straks lekker met ons 4 naar Berlijn kunnen.
Ik heb het besproken met mijn ouders en wij hebben een hotelkamer voor 4 personen geboekt. Tot vlak voor de tijd kunnen we de reis eventueel annuleren en als mijn moeder niet mee kan, is het voor ons 3 nog wel te betalen. Niet dat dat het belangrijkste is trouwens. Mijn moeder ervaart hier geen druk van. Ik heb voorgesteld of het een idee is dat ze dit misschien met haar haptonoom kan bespreken zodat ze een plan kan maken om straks iets makkelijker op stap te kunnen. Dit vond ze een goed idee.
Ik hoop dat we straks lekker met ons 4 naar Berlijn kunnen.
maandag 6 februari 2023 om 11:44
maandag 6 februari 2023 om 13:29
Dit absoluut!Sharing* schreef: ↑05-02-2023 19:03Ik schat zo in dat moeder al veel stress heeft bij het idee op stap te gaan. Dat belemmert vader in zijn reislust.
Ter plekke moeder continu gerust moeten stellen, terwijl je naar de Brandenburger Tor wil of 's avonds uit eten is voor niemand relaxed. Echt gun vader en jezelf een paar heerlijke dagen, is zo kostbaar en moeder overleeft het thuis wel, hoor.
Mijn moeder wilde niet mee op reis, prima. Wel boos dat vader met ons op stap ging. Dat hij zo genoten heeft doet mij nog altijd goed
Ik vind het echt niet slim om moeder mee te nemen. Zorgt alleen maar voor irritatie en stress
Frankly my dear, I don"t give a damn
maandag 6 februari 2023 om 13:31
Dit absoluut!
Ik merk aan de reacties dat een paniekstoornis niet begrepen wordt.
Het is niet iets waar "je je even overheen kunt zetten"
Frankly my dear, I don"t give a damn
maandag 6 februari 2023 om 13:42
Kan je moeder aangeven waar ze (allemaal) angst voor heeft? Misschien dat een aantal angsten al verminderd kunnen worden door voor haar meer duidelijkheid te creëren?
Mijn angsten komen vaak voort uit het onbekende, niet weten wat ik kan verwachten etc. Door daar vooraf uitgebreid onderzoek naar te doen en daarmee meer bekendheid en houvast te creëren wordt het idee al minder eng.
Vaak zeg ik ook gelijk nee op een suggestie, uit angst. Maar als ik even aan het idee heb kunnen wennen dan wordt die angst gaandeweg ook minder.
Zou dat je moeder kunnen helpen om aan het idee te wennen en het meer eigen te maken?
Mijn angsten komen vaak voort uit het onbekende, niet weten wat ik kan verwachten etc. Door daar vooraf uitgebreid onderzoek naar te doen en daarmee meer bekendheid en houvast te creëren wordt het idee al minder eng.
Vaak zeg ik ook gelijk nee op een suggestie, uit angst. Maar als ik even aan het idee heb kunnen wennen dan wordt die angst gaandeweg ook minder.
Zou dat je moeder kunnen helpen om aan het idee te wennen en het meer eigen te maken?
maandag 6 februari 2023 om 14:00
Ik snap je idee, maar als er sprake is van een angst of paniek stoornis, kan het ook averechts werken.
Voor mij geldt dat spanning enorm kan oplopen in de tijd die tussen ergens "ja " op zeggen en het daadwerkelijk uitvoeren van een plan zit. Zodanig dat het me helemaal leeg trekt.
Want dan MOET het gebeuren, rekenen andere mensen op je etc.
maandag 6 februari 2023 om 14:03
Helemaal eens.
Mensen zeggen regelmatig tegen mij dat ze zich er niets bij kunnen voorstellen. Ik zeg dan altijd: wees vooral heel blij, dat je dat niet kunt.
dinsdag 7 februari 2023 om 15:27
Dit. Met jullie 4en aan tafel bespreken over hoe/wat en samen de knoop doorhakken.Fiorah schreef: ↑05-02-2023 13:01Maar heb je liever dat mensen dat voor jou beslissen? Dat jij het niet aankunt, dus dat mensen wel je broer/zus/partner/kind meenemen ergens naartoe, maar jou niet.
Het is toch best bijzonder dat de dochter in deze situatie zou moeten beslissen voor moeder. Ze kunnen de kaders bespreken en dan moet moeder zelf, eventueel geholpen door vader, een besluit nemen.
Daarna kan TO samen met haar moeder een dagje uit plannen met z'n 2en wat makkelijk is en minder stress oplevert. Zoals eerder beschreven.
Autopsies tonen onomstotelijk de injectieschade aan.
dinsdag 7 februari 2023 om 15:45
Herkenbaar!Flipflop schreef: ↑06-02-2023 14:00Ik snap je idee, maar als er sprake is van een angst of paniek stoornis, kan het ook averechts werken.
Voor mij geldt dat spanning enorm kan oplopen in de tijd die tussen ergens "ja " op zeggen en het daadwerkelijk uitvoeren van een plan zit. Zodanig dat het me helemaal leeg trekt.
Want dan MOET het gebeuren, rekenen andere mensen op je etc.
Het is bij mij ook niets iets dat ik zelf kan sturen.
"Even doorbijten/overheen zetten" werkt dus niet
Frankly my dear, I don"t give a damn
zaterdag 11 februari 2023 om 09:11
Mijn moeder kan niet concreet benoemen waar ze angstig voor is.Biebeltje schreef: ↑06-02-2023 13:42Kan je moeder aangeven waar ze (allemaal) angst voor heeft? Misschien dat een aantal angsten al verminderd kunnen worden door voor haar meer duidelijkheid te creëren?
Mijn angsten komen vaak voort uit het onbekende, niet weten wat ik kan verwachten etc. Door daar vooraf uitgebreid onderzoek naar te doen en daarmee meer bekendheid en houvast te creëren wordt het idee al minder eng.
Vaak zeg ik ook gelijk nee op een suggestie, uit angst. Maar als ik even aan het idee heb kunnen wennen dan wordt die angst gaandeweg ook minder.
Zou dat je moeder kunnen helpen om aan het idee te wennen en het meer eigen te maken?
Ze heeft in het verleden veel meegemaakt (kind verloren, kind met autisme, man met hartproblemen en epilepsie) en dit heeft ze nooit verwerkt waardoor ze continu onder spanning staat. Als ze al fietst, fietst ze strak langs de stoep/berm, als je met haar loopt, gaat ze plotseling sprinten of wil ze je vast houden, ze is heel opgejaagd. Echt heel sneu, maar ik vind het voor mijn vader ook heel sneu.
Mijn moeder loopt bij een haptonoom (na al meerdere therapieën te hebben gevolgd) en zij geeft aan dat mijn moeder niet zo hard voor zichzelf moet zijn, dus als ze niet op de fiets naar het centrum wil, dat ze dan de auto mag pakken als ze zich daar prettiger bij voelt.
Ze volgt nu al langere tijd therapie en naar haar idee zet ze kleine stapjes vooruit. Dat vind ik heel prettig voor haar, alleen zit ze bijna volledig aan huis geklampt. Volgens de therapeut moet ze naar haar gevoel luisteren, maar ik begin het idee te krijgen dat ze hierdoor haar angsten helemaal niet meer exposed wat maakt dat ze bijna altijd thuis zit. Nu is ze nooit een wandelaar of een fietser geweest, maar mijn vader had zo graag samen dingen willen doen nu ze met pensioen zijn. In plaats daarvan heeft hij nu 3 a 4 dagen in de week vrijwilligerswerk. Ik had ze beiden zo’n andere invulling van hun pensioen gegund… maar mijn moeder houdt alles tegen/af vanwege haar angststoornis. Heel sneu…
zaterdag 11 februari 2023 om 09:24
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
