Relaties
alle pijlers
eenzaam
zondag 7 oktober 2007 om 21:18
Ik voel mij door oorzaken van buitenaf (geen depressie) best eenzaam de laatste tijd. IIk heb het gevoel alsof ik mijn diepste gevoelens niet kwijt kan bij mensen; alsof ze het niet begrijpen. Ik ben single en 2 van mijn beste vrienden zitten nu met problemen in hun leven, waardoor de even minder contact op kunnen nemen (heeft trouwens niet met mij te maken). Ik mis hun aanwezigheid wel. Op mijn werk zit ik alleen met oudere collega's die een heel ander denkbeeld/visie hebben op onderwerpen die ik wil bespreken.
Ik heb de laatste tijd veel steun gezocht bij anderen, maar niemand zegt de juiste woorden om mij te troosten. Ze zeggen wel wat..maar het raakt mij niet....waarschijnlijk omdat het ze niet boeit.
Ik heb echt even het idee dat het nog lang kan duren voordat ik weer een soulmate(s) tegenkom.....dit is dus geen leuke periode.
Hebben jullie dat ook weleens dat niemand je schijnt te begrijpen of niet genoeg met je meeleeft. Ik heb echt het gevoel dat ik er nu alleen voor sta ( niemand heeft genoeg waardering voor mijn werk, of voor dingen die in het dagelijks leven niet zo goed gaan).:cry:
Ik heb de laatste tijd veel steun gezocht bij anderen, maar niemand zegt de juiste woorden om mij te troosten. Ze zeggen wel wat..maar het raakt mij niet....waarschijnlijk omdat het ze niet boeit.
Ik heb echt even het idee dat het nog lang kan duren voordat ik weer een soulmate(s) tegenkom.....dit is dus geen leuke periode.
Hebben jullie dat ook weleens dat niemand je schijnt te begrijpen of niet genoeg met je meeleeft. Ik heb echt het gevoel dat ik er nu alleen voor sta ( niemand heeft genoeg waardering voor mijn werk, of voor dingen die in het dagelijks leven niet zo goed gaan).:cry:
maandag 8 oktober 2007 om 09:12
Hoi Bellaperez,
Ik heb ook wel eens zo'n periode gehad waarin ik me heel erg alleen en onbegrepen voelde. En denk dat velen met ons wel eens door zo'n periode zijn gegaan. Tja, dan ben je opjezelf aangewezen.
Op zich is dat ook weer niet zo heel erg. Misschien is het juist een moment om te gaan proberen om meer uit jezelf te gaan halen dan dat je denkt dat je kunt.
Misschien kun je met je collega's een betere band te krijgen door onderwerpen te bespreken die hen ook interesseren en waarin jullie misschien wel hetzelfde over denken. Je kunt er zelf namelijk ook best iets aan doen om meer bij het team van je collega's te horen. Ook al zijn ze ouder en zitten ze niet altijd op jouw golflengte. Feit dat ze ouder zijn betekent ook helemaal niet dat zij ouderwetstse ideeen hoeven te hebben over jouw onderwerpen.
Je zegt " ...waarschijnlijk omdat het ze niet boeit" . Dat weet je dus helemaal niet. Stop met voorbarige conclusies trekken, en dus alles wat je niet zeker weet in het negatieve te trekken.
Hoe komt het dat je getroost moet worden? En dat je steun nodig hebt? Omdat je je alleen voelt? Of is er nog iets anders?
Ik heb ook wel eens zo'n periode gehad waarin ik me heel erg alleen en onbegrepen voelde. En denk dat velen met ons wel eens door zo'n periode zijn gegaan. Tja, dan ben je opjezelf aangewezen.
Op zich is dat ook weer niet zo heel erg. Misschien is het juist een moment om te gaan proberen om meer uit jezelf te gaan halen dan dat je denkt dat je kunt.
Misschien kun je met je collega's een betere band te krijgen door onderwerpen te bespreken die hen ook interesseren en waarin jullie misschien wel hetzelfde over denken. Je kunt er zelf namelijk ook best iets aan doen om meer bij het team van je collega's te horen. Ook al zijn ze ouder en zitten ze niet altijd op jouw golflengte. Feit dat ze ouder zijn betekent ook helemaal niet dat zij ouderwetstse ideeen hoeven te hebben over jouw onderwerpen.
Je zegt " ...waarschijnlijk omdat het ze niet boeit" . Dat weet je dus helemaal niet. Stop met voorbarige conclusies trekken, en dus alles wat je niet zeker weet in het negatieve te trekken.
Hoe komt het dat je getroost moet worden? En dat je steun nodig hebt? Omdat je je alleen voelt? Of is er nog iets anders?
