Relaties
alle pijlers
Einde vriendschap?
donderdag 24 juli 2025 om 18:31
Eigenlijk is ze mijn beste vriendin. We kennen elkaar 12 jaar, denk ik inmiddels. We zijn verschillend, maar klikken supergoed met elkaar.
Zolang ik haar ken, cancelt ze kort van tevoren afspraken. Ze is mentaal niet altijd even stabiel wat ook meespeelt, heeft ze weleens aangegeven. Ik heb naar haar uitgesproken dat ik hier moeite mee heb en ook rekening met haar houd. Ook heb ik de vraag gesteld of ze nog wel wil afspreken, omdat ik onderhand het idee krijg dat ze niet wil. Ze gaf nadrukkelijk aan dat ze echt heel graag wil, maar dat er onverwachts dingen zijn/gebeuren waardoor ze dan niet kan.
Haar man werkt zo’n beetje 24/7 en ze kunnen met gemak rondkomen. Zo heeft ze op de ochtend van een festival toch afgezegd. Toch niet zo’n zin. Hen interesseert het geld van de tickets niet en ook niet dat mijn man en ik ongelofelijk veel zin hadden… En dit is eigenlijk maar één keer van de zoveel keren. Het vervelendste vind ik nog dat ze mij hierdoor het gevoel geeft dat ik een ‘lulletje rozenwater’ ben, een majorette die op ieder moment gecanceld mag worden.
Buiten dit om is het oprecht een goede vriendin van mij, maar ik weet echt even niet hoe verder…
Zolang ik haar ken, cancelt ze kort van tevoren afspraken. Ze is mentaal niet altijd even stabiel wat ook meespeelt, heeft ze weleens aangegeven. Ik heb naar haar uitgesproken dat ik hier moeite mee heb en ook rekening met haar houd. Ook heb ik de vraag gesteld of ze nog wel wil afspreken, omdat ik onderhand het idee krijg dat ze niet wil. Ze gaf nadrukkelijk aan dat ze echt heel graag wil, maar dat er onverwachts dingen zijn/gebeuren waardoor ze dan niet kan.
Haar man werkt zo’n beetje 24/7 en ze kunnen met gemak rondkomen. Zo heeft ze op de ochtend van een festival toch afgezegd. Toch niet zo’n zin. Hen interesseert het geld van de tickets niet en ook niet dat mijn man en ik ongelofelijk veel zin hadden… En dit is eigenlijk maar één keer van de zoveel keren. Het vervelendste vind ik nog dat ze mij hierdoor het gevoel geeft dat ik een ‘lulletje rozenwater’ ben, een majorette die op ieder moment gecanceld mag worden.
Buiten dit om is het oprecht een goede vriendin van mij, maar ik weet echt even niet hoe verder…
vrijdag 25 juli 2025 om 22:44
Ja, dat zal wel, maar elke keer dat je crasht op een massaal festival bouw je weer schade op. Begin dan wat kleiner ofzo. Bovendien zijn festivals geen eerste levensbehoefte.framboosje123 schreef: ↑25-07-2025 22:41Met angst is het alleen wel zo dat vermijden niet goed is. Hoe meer je gaat vermijden, hoe erger het wordt.
vrijdag 25 juli 2025 om 22:51
Je hebt natuurlijk altijd baas boven baas. Bij jou speelt er heel veel en je hebt veel nare dingen meegemaakt zo te lezen en veel diagnoses, en veel klachten en zorgen. Maar dat hoeft bij veel andere voorbeelden van mensen die structureel en makkelijk afzeggen natuurlijk helemaal niet zo te zijn. Dus in de voorbeelden van mensen die zo vaak afzeggen ga ik er niet vanuit dat ze allemaal zware psychische problemen hebben.13th_Star schreef: ↑25-07-2025 19:46Ik voel me slachtoffer ja. Sterker nog, ik BEN slachtoffer. Ik heb niet gevraagd om mijn bipolaire stoornis, om de depressies en de suïcidegedachten met soms de bijbehorende handelingen. De opnames die volgden. Ik heb er niet om gevraagd dat mijn vader dingen in mijn kindertijd heeft gedaan waardoor ik chronische PTSS heb en een persoonlijkheidsstoornis. Ik heb er niet om gevraagd dat ik niet meer kan werken. En ik heb er niet om gevraagd dat het verdomde eenzaam is als mensen me niet meer willen zien omdat ik niet altijd even gezellig ben.
Ik neem mijn psychische shit heel erg serieus. Op jouw "respect" zit ik echt niet te wachten. Zoals ik hierboven schreef: zalig zijn de onwetenden.
framboosje123 wijzigde dit bericht op 25-07-2025 22:52
2.59% gewijzigd
vrijdag 25 juli 2025 om 22:51
Nee, mij niet bellen.SurferRosa schreef: ↑25-07-2025 22:44Ja ik ook. Maar van jou mag die vriendin niet eens overwegen een kaartje te kopen. Die moet maar thuisblijven en niks afspreken als ze af en toe kan afzeggen.
En je kent jezelf toch? Ja, maar dat wil niet zeggen dat mensen die af en toe wat minder stabiel zouden kúnnen zijn, dús maar niets meer moeten afspreken/ondernemen. En die problematiek houdt juist in dat je dat niet zo goed kunt inschatten van de tevoren bij het kopen van het kaartje. Dan weet je niet of je net in die paar goede maanden of slechte maanden zit tzt. Dan bekijk ik het liever vanuit het glas halfvol principe en wel afspreken/bestellen, dan vriendin buitensluiten want ze zal tegen die tijd toch wel weer niet kunnen.
Júist omdat je van tevoren niet weet hoe het zal zijn zou ik mezelf niet als een essentiële schakel in andermans plannen opstellen. Ik zou dan liever gewoon anderen hun plan laten trekken en eventueel ben ik er ook bij. Kun je toch altijd dan nog checken of je mee kunt?
Maar goed, ik heb geen psychische of energy level-problemen, maar ik doe het heel vaak zo. Ik koop gewoon een kaartje voor dingen en tegen die tijd kijk ik wel wie er gaan of ik aan kan sluiten. Ik heb nu bijvoorbeeld een kaartje voor lowlands, maar misschien ga ik wel op vakantie. Ik ga dan niet nu allerlei concrete afspraken met mensen maken.
vrijdag 25 juli 2025 om 22:54
Je bent wel heel tegenstrijdig in dit bericht. Je doet orecies hetzelfde als wat ik achijtf over vriendin: wél dat kaartje kopen en later zie je wel. Maar jouzelf is dat prima, maar voor anderen niet?pina schreef: ↑25-07-2025 22:51Nee, mij niet bellen.
Júist omdat je van tevoren niet weet hoe het zal zijn zou ik mezelf niet als een essentiële schakel in andermans plannen opstellen. Ik zou dan liever gewoon anderen hun plan laten trekken en eventueel ben ik er ook bij. Kun je toch altijd dan nog checken of je mee kunt?
Maar goed, ik heb geen psychische of energy level-problemen, maar ik doe het heel vaak zo. Ik koop gewoon een kaartje voor dingen en tegen die tijd kijk ik wel wie er gaan of ik aan kan sluiten. Ik heb nu bijvoorbeeld een kaartje voor lowlands, maar misschien ga ik wel op vakantie. Ik ga dan niet nu allerlei concrete afspraken met mensen maken.
Where is my mind?
vrijdag 25 juli 2025 om 22:56
Er ligt echt een enorme oplossing in verwachtingsmanagement. Op het moment dat iemand transparant is en aangeeft iets graag te willen, maar dat de kans óók aanwezig is dat het last minute tóch te spannend wordt, daar zou ik mijn afspraak op inrichten. Waarschijnlijk iemand anders erbij zoeken om ook naar het uitje (wat dat dan ook is) te gaan.
Maar ook gewoon leuke afspraken in het weekend vind ik niet leuk om af te zeggen. Tuurlijk, dat kan eens gebeuren. Niks menselijks is me vreemd. Maar teruggrijpend op to, het gebeurt vaker. En makkelijk. Zonder verdere context. Dat is gewoon niet leuk. Als er iets speelt, zeg dat dan. Maar wees niet zo onzorgvuldig met iemands tijd door die gewoon te laten bungelen.
Alsnog zal to wel haar conclusies trekken, maar het had haar vele afspraken teleurstelling kunnen schelen. Dit zijn zaken waarop vriendschappen doven. En nee, je kunt niet 'zomaar' verwachten dat mensen uit het niets rekening met je houden of dat bereid zijn te blijven doen, als ze zelf steeds de deksel op hun neus krijgen.
Maar ook gewoon leuke afspraken in het weekend vind ik niet leuk om af te zeggen. Tuurlijk, dat kan eens gebeuren. Niks menselijks is me vreemd. Maar teruggrijpend op to, het gebeurt vaker. En makkelijk. Zonder verdere context. Dat is gewoon niet leuk. Als er iets speelt, zeg dat dan. Maar wees niet zo onzorgvuldig met iemands tijd door die gewoon te laten bungelen.
Alsnog zal to wel haar conclusies trekken, maar het had haar vele afspraken teleurstelling kunnen schelen. Dit zijn zaken waarop vriendschappen doven. En nee, je kunt niet 'zomaar' verwachten dat mensen uit het niets rekening met je houden of dat bereid zijn te blijven doen, als ze zelf steeds de deksel op hun neus krijgen.
vrijdag 25 juli 2025 om 22:56
Nee, mijn punt zit in het afspreken met mensen op een termijn die je niet kunt overzien. Spreek dan niets af! Mijn vrienden weten nu echt niet dat ik kaarten voor lowlands heb hoor.SurferRosa schreef: ↑25-07-2025 22:54Je bent wel heel tegenstrijdig in dit bericht. Je doet orecies hetzelfde als wat ik achijtf over vriendin: wél dat kaartje kopen en later zie je wel. Maar jouzelf is dat prima, maar voor anderen niet?
Maar goed, ik houd sowieso niet van afspraken ver vooruit, of een volle agenda.
vrijdag 25 juli 2025 om 22:59
Ze schrijft dat ze anderen niet betrekt in die plannen, maar last minute kijkt of ze nog ergens kan aansluiten. Met andere woorden, ze maakt geen plannen met mensen, omdat ze niet zeker weet of ze die na kan komen.SurferRosa schreef: ↑25-07-2025 22:54Je bent wel heel tegenstrijdig in dit bericht. Je doet orecies hetzelfde als wat ik achijtf over vriendin: wél dat kaartje kopen en later zie je wel. Maar jouzelf is dat prima, maar voor anderen niet?
Ze is daarmee heel consequent in haar uitspraak.
vrijdag 25 juli 2025 om 23:13
Dat isin mijn ogen moeilijk doen om het moeilijk doen.
Dat ligt helemaal aan hoe je iets afspreekt en met elkaar omgaat. Bij ons is de problematiek bekend en de mogelijkheid tot afzeggen dus ook. Wij kiezen er dus voor: ‘leuk, Nick Cave komt over driekwart jaar, wie wil een kaartje en wie gaat om 10 uur klaarzitten voor het bestellen?’. Over driekwart jaar zien we wel, we weten sowieso dat de afspraak met die vriendin ‘in potlood’ staat geschreven. Zou wel raar zijn als zij dan stiekem een kaartje voor zichzelf moet kopen, dat tegen niemand mag zeggen, want ze zou weleens iemand voor het hoofd kunnen stoten als ze onverhoopt zou afzeggen. Omgekeerde wereld en onnodig ingewikkeld
Lijkt me.
Where is my mind?
vrijdag 25 juli 2025 om 23:15
Maar in het geval van theater, concert is het vaak wel nodig om vooraf kaarten aan te schaffen.NomenNesci0 schreef: ↑25-07-2025 22:59Ze schrijft dat ze anderen niet betrekt in die plannen, maar last minute kijkt of ze nog ergens kan aansluiten. Met andere woorden, ze maakt geen plannen met mensen, omdat ze niet zeker weet of ze die na kan komen.
Ze is daarmee heel consequent in haar uitspraak.
Where is my mind?
vrijdag 25 juli 2025 om 23:33
Maar moet dat met anderen? Koop je kaart dan alleen, voor jezelf.SurferRosa schreef: ↑25-07-2025 23:15Maar in het geval van theater, concert is het vaak wel nodig om vooraf kaarten aan te schaffen.
Bizar dat iemand dat zelf niet wil doen, en dan bij afzeggen verwacht dat de achterblijver er wel maar gewoon alleen wat van maakt.
vrijdag 25 juli 2025 om 23:39
Nee, het gaat niet om stiekem (het komt soms gewoon niet ter sprake), het gaat erom dat je jezelf geen cruciaal onderdeel van de plannen maakt.SurferRosa schreef: ↑25-07-2025 23:13Dat isin mijn ogen moeilijk doen om het moeilijk doen.
Dat ligt helemaal aan hoe je iets afspreekt en met elkaar omgaat. Bij ons is de problematiek bekend en de mogelijkheid tot afzeggen dus ook. Wij kiezen er dus voor: ‘leuk, Nick Cave komt over driekwart jaar, wie wil een kaartje en wie gaat om 10 uur klaarzitten voor het bestellen?’. Over driekwart jaar zien we wel, we weten sowieso dat de afspraak met die vriendin ‘in potlood’ staat geschreven. Zou wel raar zijn als zij dan stiekem een kaartje voor zichzelf moet kopen, dat tegen niemand mag zeggen, want ze zou weleens iemand voor het hoofd kunnen stoten als ze onverhoopt zou afzeggen. Omgekeerde wereld en onnodig ingewikkeld
Lijkt me.
Jullie doen dat blijkbaar al bij de wat moeilijkere mensen. Maar de vriendin van TO weet dat TO ergens naar uitkijkt en er op rekent en geeft dan niet thuis. Dat vind ik asociaal. Als je dat niet aankunt moet je dat gewoon niet doen.
Ik zou TO dan ook adviseren niet meer dat soort dingen met deze persoon af te spreken, de zelfkennis mist. Dan gaat die vriendin maar lekker met haar man naar een festival als ze dat ze nodig wil.
vrijdag 25 juli 2025 om 23:40
Kijk, in jullie (surferrosa) situatie is het bekend en kiezen jullie voor de vriendin mét de kans op uitval. Dan zijn verwachtingen duidelijk (want je weet hoe ze tikt) én is de vriendschap waardevol genoeg. En je spreekt over jullie als meervoud. Je gaat ook met ánderen naar zo'n activiteit. Ik denk niet dat je dan 1 op 1 een concert met haar plant, maar er altijd anderen bij vraagt. Als er dan 1 uitvalt, is dat niet zo'n punt.
Ik krijg het beeld dat ze onderdeel is van een groep vriendinnen.
Vind ik wel écht een andere situatie dan wanneer het om 1 op 1 vriendschap en plannen gaat. Binnen een groep kun je ook meer meebuigen als je bekend bent met iemands makke. De rest vd groep compenseert uitval.
Binnen een 1 op 1 vriendschap: Als de communicatie echter ontbreekt of het gebeurt vaak, gaan mensen zo'n vriendschap toch vaak uit zelfbescherming (teleurstelling) anders inregelen of anders waarderen.
Ik krijg het beeld dat ze onderdeel is van een groep vriendinnen.
Vind ik wel écht een andere situatie dan wanneer het om 1 op 1 vriendschap en plannen gaat. Binnen een groep kun je ook meer meebuigen als je bekend bent met iemands makke. De rest vd groep compenseert uitval.
Binnen een 1 op 1 vriendschap: Als de communicatie echter ontbreekt of het gebeurt vaak, gaan mensen zo'n vriendschap toch vaak uit zelfbescherming (teleurstelling) anders inregelen of anders waarderen.
zaterdag 26 juli 2025 om 01:40
Dat snap ik, en mij lijkt het ook altijd leuk om af te spreken hoor, anders deed ik het niet, maar ik heb nogal de neiging om op voorhand heel enthousiast te zijn over iets, om er vervolgens vlak van tevoren totaal geen zin in te hebben. Zo had ik vorige week afgesproken met twee mannen en een vriendin om te gaan padellen. Ik kan niet padellen, nog nooit gedaan maar als zoiets pas over 3 weken gaat plaatsvinden denk ik: ja, leuk! Dat lukt me vast wel, hoe moeilijk kan padellen zijn? De dag van tevoren slaat dan de stress toe: waarom ben ik zo stom om te gaan padellen met 3 mensen die dit wekelijks doen? Moet ik de spelregels bestuderen? Heb ik een racket nodig? Kan ik nog afzeggen?makreel schreef: ↑25-07-2025 12:15Als ik met mensen afspreek om zaterdagavond samen te eten, dan verheug ik me daar echt op. Anders spreek ik niet met ze af.
Soms voelen dat soort afspraken als verplichte nummers, dat wil ik tot een minimum beperken. Maar als het me niet leuk lijkt, spreek ik niet af.
En moe zijn van een harde week werken... ach, ik denk altijd dat het wel meevalt. We hoeven niet met de hand aardappelvelden om te ploegen of zonder rekenmachine raketlanceringen te berekenen, dus het zal allemaal wel loslopen.
Uiteindelijk zeg ik nooit af, dat zit gewoon niet in me (ik mocht vroeger ook nooit afzeggen voor hockey omdat ik volgens mijn ouders dan mijn hele team in de steek liet, waar wat inzit) en toen bleek ik best goed te kunnen padellen en hadden we een enorm leuke middag.
Misschien ligt het aan mij maar ik moet vaak een drempel over bij sociale dingen en tegelijkertijd dwing ik mezelf ook om uit mijn comfortzone te komen, zeg maar. Omdat ik weet (inmiddels) dat ik anders nooit iets nieuws onderneem en ik wil toch ook graag iets meemaken. Achteraf denk ik dan: wát een goed idee om te gaan padellen, misschien ga ik wel lessen volgen! Maar god, wat zag ik tegen die afspraak op.
En ik weet ook dat ik me nog dagen lullig had gevoeld als ik had afgezegd.
zaterdag 26 juli 2025 om 06:39
Uit je berichten spreekt veel starheid en inderdaad erg weinig inlevingsvermogen. Je lijkt ook maar niet te begrijpen dat het soms niks te maken heeft met zelfkennis of asociaal gedrag. De persoon in kwestie vindt het naar ik aanneem leuk om af te spreken (anders moet je dat idd niet doen), maar als het eenmaal zover is, speelt soms X op. Je kan niet van iemand verwachten dat hij nooit meer afspreekt omdat misschien X zou op kunnen spelen, want daarmee ontneem je iemand nogal iets. Is het ook in je opgekomen dat het voor degene die af moet zeggen óók pijnlijk en verdrietig is als je moet constateren dat je iets, waar je op voorhand naar uitkeek, niet aan kan. Dat je je dan nogal schuldig voelt? Schaamt misschien? Dat het misschien überhaupt al spannend is om af te spreken omdat je weet dat je soms de ander (en jezelf) teleurstelt? En dan heb je als je pech hebt ook nog te dealen met mensen die je asociaal vinden en vinden dat je maar beter helemaal niet af kunt spreken.pina schreef: ↑25-07-2025 23:39Nee, het gaat niet om stiekem (het komt soms gewoon niet ter sprake), het gaat erom dat je jezelf geen cruciaal onderdeel van de plannen maakt.
Jullie doen dat blijkbaar al bij de wat moeilijkere mensen. Maar de vriendin van TO weet dat TO ergens naar uitkijkt en er op rekent en geeft dan niet thuis. Dat vind ik asociaal. Als je dat niet aankunt moet je dat gewoon niet doen.
Ik zou TO dan ook adviseren niet meer dat soort dingen met deze persoon af te spreken, de zelfkennis mist. Dan gaat die vriendin maar lekker met haar man naar een festival als ze dat ze nodig wil.
zaterdag 26 juli 2025 om 07:49
Nee, naar een concert/theaterstuk kun je juist ook alleen. Het gaat juist om verschillende samenstellingen. 1 op 1, met meerderen, geen homegene groep vriendinnen. Maar inderdaad wel mensen die elkaar allemaal lang en goed kennen en wat voor elkaar over hebben. Het lijkt mij heel logisch. Wat mij vreemd zou lijken: iemand die heel vaak afzegt, niemand weet waarom en men blijft erover klagen.NomenNesci0 schreef: ↑25-07-2025 23:40Kijk, in jullie (surferrosa) situatie is het bekend en kiezen jullie voor de vriendin mét de kans op uitval. Dan zijn verwachtingen duidelijk (want je weet hoe ze tikt) én is de vriendschap waardevol genoeg. En je spreekt over jullie als meervoud. Je gaat ook met ánderen naar zo'n activiteit. Ik denk niet dat je dan 1 op 1 een concert met haar plant, maar er altijd anderen bij vraagt. Als er dan 1 uitvalt, is dat niet zo'n punt.
Ik krijg het beeld dat ze onderdeel is van een groep vriendinnen.
Vind ik wel écht een andere situatie dan wanneer het om 1 op 1 vriendschap en plannen gaat. Binnen een groep kun je ook meer meebuigen als je bekend bent met iemands makke. De rest vd groep compenseert uitval.
Binnen een 1 op 1 vriendschap: Als de communicatie echter ontbreekt of het gebeurt vaak, gaan mensen zo'n vriendschap toch vaak uit zelfbescherming (teleurstelling) anders inregelen of anders waarderen.
Where is my mind?
zaterdag 26 juli 2025 om 07:51
Schuldig voelen en schamen om afzeggen, het kan, maar een flink deel van de mensen voelt dat niet en is gewoon makkelijk in afzeggen. Want moe of geen zin.
Daar zit je dan met je kaarten, je hebt je er tijden op verheugd, en moet dan alleen iets doen, terwijl je er, als je het had geweten, niet voor zou hebben gekozen.
De verantwoording wordt nu wel heel erg bij de vriendin gelegd, want dat moet ze over hebben voor haar vriendin, want anders komt die vriendin nergens meer. Is de omgekeerde wereld wat mij betreft.
Als mensen makkelijk afzeggen kunnen de consequenties zijn dat men niet meer activiteiten met je wil doen. Lijkt me logisch.
Daar zit je dan met je kaarten, je hebt je er tijden op verheugd, en moet dan alleen iets doen, terwijl je er, als je het had geweten, niet voor zou hebben gekozen.
De verantwoording wordt nu wel heel erg bij de vriendin gelegd, want dat moet ze over hebben voor haar vriendin, want anders komt die vriendin nergens meer. Is de omgekeerde wereld wat mij betreft.
Als mensen makkelijk afzeggen kunnen de consequenties zijn dat men niet meer activiteiten met je wil doen. Lijkt me logisch.
Creativiteit is de adem van de ziel – dus adem elke dag!
zaterdag 26 juli 2025 om 07:51
Nou, je verwoordt het beter dan ik. Maar dit dus.meisje85 schreef: ↑26-07-2025 06:39Uit je berichten spreekt veel starheid en inderdaad erg weinig inlevingsvermogen. Je lijkt ook maar niet te begrijpen dat het soms niks te maken heeft met zelfkennis of asociaal gedrag. De persoon in kwestie vindt het naar ik aanneem leuk om af te spreken (anders moet je dat idd niet doen), maar als het eenmaal zover is, speelt soms X op. Je kan niet van iemand verwachten dat hij nooit meer afspreekt omdat misschien X zou op kunnen spelen, want daarmee ontneem je iemand nogal iets. Is het ook in je opgekomen dat het voor degene die af moet zeggen óók pijnlijk en verdrietig is als je moet constateren dat je iets, waar je op voorhand naar uitkeek, niet aan kan. Dat je je dan nogal schuldig voelt? Schaamt misschien? Dat het misschien überhaupt al spannend is om af te spreken omdat je weet dat je soms de ander (en jezelf) teleurstelt? En dan heb je als je pech hebt ook nog te dealen met mensen die je asociaal vinden en vinden dat je maar beter helemaal niet af kunt spreken.
Where is my mind?
zaterdag 26 juli 2025 om 07:54
Er is geen 1 waarheid in deze hè. Niemand verplicht je af te spreken met wie dan ook, je kunt je eigen keuzes maken. Ik geef hier aan welke keuzes ik en mijn vrienden maken en voor welke uitdagingen een van mijn vrienden staan en hoe je daar óók mee om kunt gaan ipv deze mensen wegzetten als onbetrouwbaar en dat ‘jehier geen genoegen mee moét nemen’.Sierlijk schreef: ↑26-07-2025 07:51Schuldig voelen en schamen om afzeggen, het kan, maar een flink deel van de mensen voelt dat niet en is gewoon makkelijk in afzeggen. Want moe of geen zin.
Daar zit je dan met je kaarten, je hebt je er tijden op verheugd, en moet dan alleen iets doen, terwijl je er, als je het had geweten, niet voor zou hebben gekozen.
De verantwoording wordt nu wel heel erg bij de vriendin gelegd, want dat moet ze over hebben voor haar vriendin, want anders komt die vriendin nergens meer. Is de omgekeerde wereld wat mij betreft.
Als mensen makkelijk afzeggen kunnen de consequenties zijn dat men niet meer activiteiten met je wil doen. Lijkt me logisch.
Where is my mind?
zaterdag 26 juli 2025 om 08:33
Zeker, dat heb ik hier ook al eerder genoemd. Wat doen mensen zichzelf toch allemaal aan? Niet alleen heb je dan geen energie waardoor je niet kunt gaan, daar bovenop moet je ook nog eens mensen afzeggen. De schaamte, het balen van alles, voor jezelf, de ander, dat komt er allemaal bij. Dat zal een mens geen goed doen.meisje85 schreef: ↑26-07-2025 06:39Uit je berichten spreekt veel starheid en inderdaad erg weinig inlevingsvermogen. Je lijkt ook maar niet te begrijpen dat het soms niks te maken heeft met zelfkennis of asociaal gedrag. De persoon in kwestie vindt het naar ik aanneem leuk om af te spreken (anders moet je dat idd niet doen), maar als het eenmaal zover is, speelt soms X op. Je kan niet van iemand verwachten dat hij nooit meer afspreekt omdat misschien X zou op kunnen spelen, want daarmee ontneem je iemand nogal iets. Is het ook in je opgekomen dat het voor degene die af moet zeggen óók pijnlijk en verdrietig is als je moet constateren dat je iets, waar je op voorhand naar uitkeek, niet aan kan. Dat je je dan nogal schuldig voelt? Schaamt misschien? Dat het misschien überhaupt al spannend is om af te spreken omdat je weet dat je soms de ander (en jezelf) teleurstelt? En dan heb je als je pech hebt ook nog te dealen met mensen die je asociaal vinden en vinden dat je maar beter helemaal niet af kunt spreken.
Leg jezelf dan gewoon niet zo vast! Maak je leven makkelijker, niet moeilijker. Dat doe ik ook.
Ik spreek sowieso liever niet ver van tevoren af, daar houd ik niet van. Dat doe ik dan voor anderen. Als die anderen dan afhaken, dan denk ik echt, waar zijn we nou mee bezig? Sowieso lijken mensen te denken dat je alleen contacten kunt onderhouden met je agenda in de hand. Maar mij kun je altijd bellen. Ik kan wel hoor.
Mensen met psychische problemen hebben misschien zo hun handleiding, maar die heeft iedereen.
pina wijzigde dit bericht op 26-07-2025 08:42
12.99% gewijzigd
zaterdag 26 juli 2025 om 08:42
Maar je lijkt niet te begrijpen dat iemand z'n leven misschien juist ook wel moeilijker maakt door zich niet vast te leggen? Dat je jezelf daarmee misschien dus juist óók wel iets aandoet? Want dat betekent dus dat je naar dingen die je leuk vindt (een concert, voorstelling etc), niet kunt gaan. Of een verjaardags - of afscheidsfeestje, babyshower, whatever. Het is niet zo zwartwit dat het één (niet gaan) makkelijk is en het ander (wel gaan) moeilijk. Het kan veel genuanceerder liggen, jij slaat het plat met "dan doe je het toch gewoon niet, als je het zo moeilijk vindt".
zaterdag 26 juli 2025 om 08:45
Nee, dat begrijp ik niet, nee. Want je kunt wél gewoon gaan, zo leid ik mijn eigen leven ook.meisje85 schreef: ↑26-07-2025 08:42Maar je lijkt niet te begrijpen dat iemand z'n leven misschien juist ook wel moeilijker maakt door zich niet vast te leggen? Dat je jezelf daarmee misschien dus juist óók wel iets aandoet? Want dat betekent dus dat je naar dingen die je leuk vindt (een concert, voorstelling etc), niet kunt gaan. Of een verjaardags - of afscheidsfeestje, babyshower, whatever. Het is niet zo zwartwit dat het één (niet gaan) makkelijk is en het ander (wel gaan) moeilijk. Het kan veel genuanceerder liggen, jij slaat het plat met "dan doe je het toch gewoon niet, als je het zo moeilijk vindt".
Ik heb bijvoorbeeld werk waarvoor ik regelmatig onverwacht naar het buitenland moet. Ik ga dan niet allerlei shit met mensen plannen en vastleggen, nee. Doen jullie lekker je ding, en wellicht zien jullie me nog!
Het leuke van een flexibele agenda is juist dat er veel op je pad komt, en je kunt in het moment bepalen of je zin hebt.
Ik zie het nut van afspreken niet, als je daar niet zo geschikt voor bent. Ik houd er zelf ook niet van.
zaterdag 26 juli 2025 om 09:13
Ik denk dat het enorm helpt als degene die geregeld afzegt, open is over de reden waarom. Mensen zijn begripvol genoeg, zolang ze zich niet aan de kant geschoven voelen - en zo voelt het wel als iemand opeens toch ‘geen zin’ heeft. Dat is gewoon asociaal. Maar het ligt heel anders als iemand bijvoorbeeld last heeft van migraine. Een vriendin van mij moet om die reden geregeld afzeggen en dat is nooit een probleem omdat iedereen weet dat zij dan in een donkere kamer ligt en letterlijk is uitgeschakeld. Zoiets kan ook het geval zijn bij psychische problemen, daar zal echt niemand moeilijk over doen, maar zég dat dan. Leg uit waarom je soms niet in staat bent om je afspraken na te komen, dat het overmacht is, dan kan de ander daar rekening mee houden en bijvoorbeeld geen kaartjes voor een festival kopen (want je weet maar nooit) en in plaats daarvan iets afspreken dat minder vastligt, een etentje of zo.meisje85 schreef: ↑26-07-2025 06:39Uit je berichten spreekt veel starheid en inderdaad erg weinig inlevingsvermogen. Je lijkt ook maar niet te begrijpen dat het soms niks te maken heeft met zelfkennis of asociaal gedrag. De persoon in kwestie vindt het naar ik aanneem leuk om af te spreken (anders moet je dat idd niet doen), maar als het eenmaal zover is, speelt soms X op. Je kan niet van iemand verwachten dat hij nooit meer afspreekt omdat misschien X zou op kunnen spelen, want daarmee ontneem je iemand nogal iets. Is het ook in je opgekomen dat het voor degene die af moet zeggen óók pijnlijk en verdrietig is als je moet constateren dat je iets, waar je op voorhand naar uitkeek, niet aan kan. Dat je je dan nogal schuldig voelt? Schaamt misschien? Dat het misschien überhaupt al spannend is om af te spreken omdat je weet dat je soms de ander (en jezelf) teleurstelt? En dan heb je als je pech hebt ook nog te dealen met mensen die je asociaal vinden en vinden dat je maar beter helemaal niet af kunt spreken.
Het probleem is de onduidelijkheid. Iemand die vaak afzegt heeft wel de verantwoordelijkheid om anderen een rotgevoel te besparen.
zaterdag 26 juli 2025 om 10:37
En dit is wat ik er lastig aan vind: het draait allemaal om de (notoire) afzegger. Vanuit het perspectief van de afzegger begrijpelijk hoor, maar ik ga geen kaarten kopen of een dag/avond vrijhouden 'onder voorbehoud'. Daar is vind ik mijn tijd en geld te kostbaar voor. Ik hou er de rest van mijn planning ook rekening mee, zeg er wellicht andere dingen voor af. Dus als iemand vaak afzegt plan ik niets meer met hem/haar. Dan moet het maar spontaan of toevallig zo uitkomen.meisje85 schreef: ↑26-07-2025 06:39Uit je berichten spreekt veel starheid en inderdaad erg weinig inlevingsvermogen. Je lijkt ook maar niet te begrijpen dat het soms niks te maken heeft met zelfkennis of asociaal gedrag. De persoon in kwestie vindt het naar ik aanneem leuk om af te spreken (anders moet je dat idd niet doen), maar als het eenmaal zover is, speelt soms X op. Je kan niet van iemand verwachten dat hij nooit meer afspreekt omdat misschien X zou op kunnen spelen, want daarmee ontneem je iemand nogal iets. Is het ook in je opgekomen dat het voor degene die af moet zeggen óók pijnlijk en verdrietig is als je moet constateren dat je iets, waar je op voorhand naar uitkeek, niet aan kan. Dat je je dan nogal schuldig voelt? Schaamt misschien? Dat het misschien überhaupt al spannend is om af te spreken omdat je weet dat je soms de ander (en jezelf) teleurstelt? En dan heb je als je pech hebt ook nog te dealen met mensen die je asociaal vinden en vinden dat je maar beter helemaal niet af kunt spreken.
zaterdag 26 juli 2025 om 10:56
Maar wat is nou precies het probleem om als groep(je) kaarten te kopen (in het theater ofzo is het toch best gezellig als je bij elkaar zit) en er dan misschien uiteindelijk 1 iemand niet mee gaat en je als groep gewoon kan? Je draait niet op voor de kosten. Misschien vind je nog iemand anders, misschien niet.
Waarom moet iemand een eigen kaartje kopen?
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
