Relaties
alle pijlers
Eindelijk samenwonen!
dinsdag 11 maart 2008 om 17:27
Het is eindelijk zover. Mijn vriend en ik gaan definitief samenwonen! Dat eindelijk voelt wel zo, maar eigenlijk kennen we elkaar nog niet zo heel lang. We hebben nu bijna 7 maanden een relatie. We leerden elkaar kennen via internet en wonen 160 km bij elkaar vandaan. We reizen nu elk weekend af naar elkaar, en door de weeks proberen we elkaar vaak ook 1 avond te zien. Ik ben aan het afstuderen, hij werkt. Ik heb een huurappartement (net nieuw, zit er sinds december in) en hij een koopwoning.
Vanaf 1 juni ga ik aan de nieuwe baan. Deze ben ik gaan zoeken in zijn omgeving. Dit omdat ik die kant op ga. Hij woont in NH, ik in Brabant. Ik kan me goed aarden in zijn omgeving, hij minder bij mij. Ik kan erg goed in zijn vriendengroep, hij minder (niet slecht hoor) bij mij. Al met al is de keuze niet heel moeilijk.
We hebben besloten een paar maanden te overbruggen, waarin ik mijn appartementje even aanhoud. Kijken hoe het werk bevalt, en natuurlijk ook hoe het samen gaat. Als alles goed gaat zeg ik mijn appartementje op, nadat we spullen hebben verkocht/opgeslagen/verhuisd.
Ik ben onwijs blij, zie er erg naar uit. We zien het beide helemaal zitten. We kunnen goed praten, hebben lol, genieten van elkaar, doen onze eigen dingen, knuffelen ons suf, zijn dol op onze beestjes (zijn katjes en mijn kat en hond moeten ook gaan wennen) en zijn nog steeds smoorverliefd. We gaan samen zijn huisje 'samenwoonklaar' maken. We hebben het zelfs over het kopen van een nieuw stekje straks, als alles qua werk en samenwonen goed gaat. Zodat we samen een eigen plekje hebben. We zijn dolgelukkig samen, en voelen dat het helemaal goed gaat komen.
Ik zie verder geen problemen met de grote verhuizing qua afstand. Nu niet. Maar ik besef me wel dat ik nooit zeker kan inschatten hoe ik me straks voel. Zal ik misschien heimwee krijgen? Of moeite met de afstand tot mijn ouders en zusjes (die in mijn huidige woonplaats wonen)?
Ik vroeg me af of jullie ervaringen willen delen, als jullie die hebben. Of tips, om het makkelijk(er) te maken waar nodig. En hoe doen jullie dat, de bezoekjes aan ouders ver weg (1uur 45min rijden)?
Vanaf 1 juni ga ik aan de nieuwe baan. Deze ben ik gaan zoeken in zijn omgeving. Dit omdat ik die kant op ga. Hij woont in NH, ik in Brabant. Ik kan me goed aarden in zijn omgeving, hij minder bij mij. Ik kan erg goed in zijn vriendengroep, hij minder (niet slecht hoor) bij mij. Al met al is de keuze niet heel moeilijk.
We hebben besloten een paar maanden te overbruggen, waarin ik mijn appartementje even aanhoud. Kijken hoe het werk bevalt, en natuurlijk ook hoe het samen gaat. Als alles goed gaat zeg ik mijn appartementje op, nadat we spullen hebben verkocht/opgeslagen/verhuisd.
Ik ben onwijs blij, zie er erg naar uit. We zien het beide helemaal zitten. We kunnen goed praten, hebben lol, genieten van elkaar, doen onze eigen dingen, knuffelen ons suf, zijn dol op onze beestjes (zijn katjes en mijn kat en hond moeten ook gaan wennen) en zijn nog steeds smoorverliefd. We gaan samen zijn huisje 'samenwoonklaar' maken. We hebben het zelfs over het kopen van een nieuw stekje straks, als alles qua werk en samenwonen goed gaat. Zodat we samen een eigen plekje hebben. We zijn dolgelukkig samen, en voelen dat het helemaal goed gaat komen.
Ik zie verder geen problemen met de grote verhuizing qua afstand. Nu niet. Maar ik besef me wel dat ik nooit zeker kan inschatten hoe ik me straks voel. Zal ik misschien heimwee krijgen? Of moeite met de afstand tot mijn ouders en zusjes (die in mijn huidige woonplaats wonen)?
Ik vroeg me af of jullie ervaringen willen delen, als jullie die hebben. Of tips, om het makkelijk(er) te maken waar nodig. En hoe doen jullie dat, de bezoekjes aan ouders ver weg (1uur 45min rijden)?
dinsdag 11 maart 2008 om 17:32
dinsdag 11 maart 2008 om 19:08
Hier ook, 300 km verhuisd, de beste keus ooit! Samenwonen is geweldig, mijn man (ja, paar maanden geleden zelfs getrouwd!) is geweldig, zelfs de stad waar ik nu woon is erg leuk. Ik heb soms wel heimwee, maar wat ik hier heb maakt alles goed.
Mijn ouders wonen op drie uur rijden; ik zie ze met feestdagen en verjaardagen (en dat zijn er nogal veel in onze familie). Ik heb daar niet zo veel problemen mee, maar ik hang ook niet echt aan mijn ouders.
Mijn vrienden wonen inmiddels ook verspreid over Nederland, die zie ik in de weekenden. Geen probleem, want door de week werk ik fulltime, dus ook niet echt tijd om 's avonds nog iets te doen.
Heel veel geluk met je nieuwe leven in NH! Jullie krijgen vast een geweldig leven samen!
Mijn ouders wonen op drie uur rijden; ik zie ze met feestdagen en verjaardagen (en dat zijn er nogal veel in onze familie). Ik heb daar niet zo veel problemen mee, maar ik hang ook niet echt aan mijn ouders.
Mijn vrienden wonen inmiddels ook verspreid over Nederland, die zie ik in de weekenden. Geen probleem, want door de week werk ik fulltime, dus ook niet echt tijd om 's avonds nog iets te doen.
Heel veel geluk met je nieuwe leven in NH! Jullie krijgen vast een geweldig leven samen!
dinsdag 11 maart 2008 om 19:26
Leuk om te lezen 
Ik zie mijn ouders nu ook niet eens erg vaak, zo eens in de 3 weken, ik 'hang' ook helemaal niet aan ze. Zie zelfs de ouders van mijn vriend vaker dan de mijne. Dat was zo altijd al bij hem, bij mij ook. Ik spreek mijn ouders via msn, sms veel en bellen regelmatig. Dus ik ben er ook niet bang voor. Ben wel erg benieuwd hoe het straks zal zijn.
Merk zelf al dat vrienden zien steeds lastiger wordt. Iedereen krijgt steeds meer een eigen leven met partner. Er zijn er meerdere die niet meer in dezelfde stad blijven wonen. Ik wil wel proberen ze zeker op te blijven zoeken, en inderdaad weekendjes over te gaan om een leuk weekend te hebben samen.
Onderdezon, waar heb je heimwee naar dan? Naar de stad, de mensen, vertrouwde omgeving, sfeer van de stad, 'slag' mensen, hobbies?
Ik zie mijn ouders nu ook niet eens erg vaak, zo eens in de 3 weken, ik 'hang' ook helemaal niet aan ze. Zie zelfs de ouders van mijn vriend vaker dan de mijne. Dat was zo altijd al bij hem, bij mij ook. Ik spreek mijn ouders via msn, sms veel en bellen regelmatig. Dus ik ben er ook niet bang voor. Ben wel erg benieuwd hoe het straks zal zijn.
Merk zelf al dat vrienden zien steeds lastiger wordt. Iedereen krijgt steeds meer een eigen leven met partner. Er zijn er meerdere die niet meer in dezelfde stad blijven wonen. Ik wil wel proberen ze zeker op te blijven zoeken, en inderdaad weekendjes over te gaan om een leuk weekend te hebben samen.
Onderdezon, waar heb je heimwee naar dan? Naar de stad, de mensen, vertrouwde omgeving, sfeer van de stad, 'slag' mensen, hobbies?
dinsdag 11 maart 2008 om 19:29
Hey sabine, wat spannend zeg! Ik denk dat verstandig is om je appartementje nog even aan te houden, je merkt snel genoeg of je/jullie er echt aan toe zijn. Als het dan niet goed gaat, kan je nog altijd terug.
Ik ben ook 170 km verhuisd en zie mijn familie inderdaad minder vaak, maar ook dat went hoor.
Je bouwt sneller dan je denkt een "nieuw leven" op en je kwaliteit van leven is als het goed is niet afhankelijk van de plek waar je woont. Neemt niet weg dat het vast even wennen is en zoeken naar een nieuwe weg.
Veel plezier in ieder geval!!
Ik ben ook 170 km verhuisd en zie mijn familie inderdaad minder vaak, maar ook dat went hoor.
Je bouwt sneller dan je denkt een "nieuw leven" op en je kwaliteit van leven is als het goed is niet afhankelijk van de plek waar je woont. Neemt niet weg dat het vast even wennen is en zoeken naar een nieuwe weg.
Veel plezier in ieder geval!!
dinsdag 11 maart 2008 om 19:55
quote:_Sabine_ schreef op 11 maart 2008 @ 19:26:
Onderdezon, waar heb je heimwee naar dan? Naar de stad, de mensen, vertrouwde omgeving, sfeer van de stad, 'slag' mensen, hobbies?
Ik heb het meeste heimwee naar de stad; ik ken die stad zo goed, ik weet alles te vinden, en ben er jaren heel erg gelukkig geweest. In de stad waar ik nu woon, weet ik nog steeds heel veel niet te vinden, en als ik een keer wat wil eten of drinken weet ik nog steeds niet goed waar ik moet zijn.
Verder heb ik heimwee naar het gevoel dat je zomaar bij je vrienden aan kunt waaien, of spontaan een terrasje kunt doen, als je daar zin in hebt. Dat kan nu niet meer en dat mis ik wel. Toch weet ik dat alles nu anders is in de stad waar ik gewoond heb. De meeste van mijn vrienden wonen er ook niet meer, dus al zou ik teruggaan, dan is het niet meer zoals toen.
Dat laatste is dus meer heimwee naar vroeger, naar een tijd toen alles anders was. Maar nogmaals: ik zou dat wat ik nu heb er nooit voor willen ruilen. Mijn lief is zoveel leuker dan die stad!
Onderdezon, waar heb je heimwee naar dan? Naar de stad, de mensen, vertrouwde omgeving, sfeer van de stad, 'slag' mensen, hobbies?
Ik heb het meeste heimwee naar de stad; ik ken die stad zo goed, ik weet alles te vinden, en ben er jaren heel erg gelukkig geweest. In de stad waar ik nu woon, weet ik nog steeds heel veel niet te vinden, en als ik een keer wat wil eten of drinken weet ik nog steeds niet goed waar ik moet zijn.
Verder heb ik heimwee naar het gevoel dat je zomaar bij je vrienden aan kunt waaien, of spontaan een terrasje kunt doen, als je daar zin in hebt. Dat kan nu niet meer en dat mis ik wel. Toch weet ik dat alles nu anders is in de stad waar ik gewoond heb. De meeste van mijn vrienden wonen er ook niet meer, dus al zou ik teruggaan, dan is het niet meer zoals toen.
Dat laatste is dus meer heimwee naar vroeger, naar een tijd toen alles anders was. Maar nogmaals: ik zou dat wat ik nu heb er nooit voor willen ruilen. Mijn lief is zoveel leuker dan die stad!
dinsdag 11 maart 2008 om 20:01
Wij zijn na 3.5 maanden samen gaan wonen omdat we gek werden van de afstand. Dat was 2 uur rijden in de auto overigens, bijna 3 uur per trein. Aan de ene kant de beste keus ever, aan de andere kant ook niet.
We zijn zwaar happy en heb er geen moment spijt van dat ik verhuisd ben naar HEM. Maar ik mis mijn oude vertrouwde omgeving na een jaar toch steeds meer. Vandaar dat we waarschijnlijk over een tijdje gaan verhuizen naar 'mijn' omgeving!
We zijn zwaar happy en heb er geen moment spijt van dat ik verhuisd ben naar HEM. Maar ik mis mijn oude vertrouwde omgeving na een jaar toch steeds meer. Vandaar dat we waarschijnlijk over een tijdje gaan verhuizen naar 'mijn' omgeving!
dinsdag 11 maart 2008 om 20:01
Ik woon sinds 1 januari in een dorpje (2500 inwoners) naast Breda.
Woonde daarvoor alleen in Zoetermeer.
Heb gelukkig baan kunnen houden, ben alleen naar andere vestiging gegaan.
Nu zijn we nog steeds wel druk met t huis, is nl nieuwbouw, maar we plannen bezoekjes wat meer. Gelukkig hebben we beide een lease-auto, dus we kunnen ook gemakkelijk naar ouders en vrienden rijden.
Aankomend weekend zijn we bijv. hele vrijdag bij vrienden thuis en week erna komen mijn ouders en broertje en zusjes hier met Pasen Hightea'en. Je moet gewoon je tijd wat anders indelen en bliksembezoekjes doe je niet zo snel meer.
Tot nu ben ik heeeeeel erg blij dat we na 2en half jaar (huis was niet eerder klaar, wij hadden na half jaar ook besloten om samen te gaan wonen) eindelijk samenwonen! Daar zou ik alles in Zoetermeer zo weer voor opgeven!
Heel veel plezier dus!
Woonde daarvoor alleen in Zoetermeer.
Heb gelukkig baan kunnen houden, ben alleen naar andere vestiging gegaan.
Nu zijn we nog steeds wel druk met t huis, is nl nieuwbouw, maar we plannen bezoekjes wat meer. Gelukkig hebben we beide een lease-auto, dus we kunnen ook gemakkelijk naar ouders en vrienden rijden.
Aankomend weekend zijn we bijv. hele vrijdag bij vrienden thuis en week erna komen mijn ouders en broertje en zusjes hier met Pasen Hightea'en. Je moet gewoon je tijd wat anders indelen en bliksembezoekjes doe je niet zo snel meer.
Tot nu ben ik heeeeeel erg blij dat we na 2en half jaar (huis was niet eerder klaar, wij hadden na half jaar ook besloten om samen te gaan wonen) eindelijk samenwonen! Daar zou ik alles in Zoetermeer zo weer voor opgeven!
Heel veel plezier dus!
