Relaties
alle pijlers
Ergernis .
maandag 19 oktober 2020 om 09:54
Hallo allemaal,
Ik zit met het volgende. Ik heb sinds 12 jaar een relatie samen hebben wij 2 kinderen.
Wij zijn heel verschillend en dat zorgt voor ergernissen en onbegrip. Ik heb soms het gevoel dat ik niks goed kan doen. Het lijkt erop dat hij mij steekjes geeft verpakt in humor. Wanneer ik daar iets van zeg dat ik dat niet leuk vind en zijn humor niet begrijp, vind hij dat ik zeur en niet zo moeilijk moet doen. Ik geef zo een grens aan maar het lijkt erop dat dat niet getolereerd wordt en door zijn reactie begin ik aan mezelf te twijfelen. Elk dingetje wat hij nu zegt let ik nu op. De ene keer kan ik het beter handelen dan de andere keer maar het lijkt erop dat hij mij op deze manier manipuleert al jaren en op een hele slinkse manier. Wat ik altijd heb weggewuifd maar de laatste jaren ben ik er meer op gefocust. Voorbeelden over mijn gewicht wat hij benoemt. Dat hij in een grapje laat merken dat hij mij aan de zware kant vind zeg daar wat van zegt ach het is maar een grapje. Ook dingen over mijn karakter vaak negatief. Ik voel me bij hem dan ook nooit echt goed genoeg of bemind en dat vreet aan mij. Misschien overdrijf ik maar ik weet dat niet meer.
Een ander voorbeeld is dat we iemand op afspraak zouden laten komen voor ons tuinontwerp. Vriend gaf vorige week al aan dat hij daar geen zin in heeft en dat hij eigenlijk naar zijn broer moet. Nu appt hij hem af met de mededeling dat ik niet fit ben en daarom de afspraak wil verzetten. Ik vond dit niet leuk. Weer doe ik moeilijk en moet ik mij niet aanstellen waar hebben we het over. Zegt ie anders was ik gister naar mijn broer gegaan maar ik dacht dat jij dat niet leuk zou vinden dus. Heb ik dus niet gezegd dat vult ie zelf in omdat hij zaterdag ook weg is geweest. Alles ligt aan mij en dat allemaal opgeteld wordt het groot voor mij. Het zijn maar kleine dingen maar ik kan er steeds minder tegen.
En ik weet soms niet meer of ik mij aanstel of niet. Hij vind van wel in ieder geval.
Ik zit met het volgende. Ik heb sinds 12 jaar een relatie samen hebben wij 2 kinderen.
Wij zijn heel verschillend en dat zorgt voor ergernissen en onbegrip. Ik heb soms het gevoel dat ik niks goed kan doen. Het lijkt erop dat hij mij steekjes geeft verpakt in humor. Wanneer ik daar iets van zeg dat ik dat niet leuk vind en zijn humor niet begrijp, vind hij dat ik zeur en niet zo moeilijk moet doen. Ik geef zo een grens aan maar het lijkt erop dat dat niet getolereerd wordt en door zijn reactie begin ik aan mezelf te twijfelen. Elk dingetje wat hij nu zegt let ik nu op. De ene keer kan ik het beter handelen dan de andere keer maar het lijkt erop dat hij mij op deze manier manipuleert al jaren en op een hele slinkse manier. Wat ik altijd heb weggewuifd maar de laatste jaren ben ik er meer op gefocust. Voorbeelden over mijn gewicht wat hij benoemt. Dat hij in een grapje laat merken dat hij mij aan de zware kant vind zeg daar wat van zegt ach het is maar een grapje. Ook dingen over mijn karakter vaak negatief. Ik voel me bij hem dan ook nooit echt goed genoeg of bemind en dat vreet aan mij. Misschien overdrijf ik maar ik weet dat niet meer.
Een ander voorbeeld is dat we iemand op afspraak zouden laten komen voor ons tuinontwerp. Vriend gaf vorige week al aan dat hij daar geen zin in heeft en dat hij eigenlijk naar zijn broer moet. Nu appt hij hem af met de mededeling dat ik niet fit ben en daarom de afspraak wil verzetten. Ik vond dit niet leuk. Weer doe ik moeilijk en moet ik mij niet aanstellen waar hebben we het over. Zegt ie anders was ik gister naar mijn broer gegaan maar ik dacht dat jij dat niet leuk zou vinden dus. Heb ik dus niet gezegd dat vult ie zelf in omdat hij zaterdag ook weg is geweest. Alles ligt aan mij en dat allemaal opgeteld wordt het groot voor mij. Het zijn maar kleine dingen maar ik kan er steeds minder tegen.
En ik weet soms niet meer of ik mij aanstel of niet. Hij vind van wel in ieder geval.
maandag 19 oktober 2020 om 10:56
Relatie therapie hebben we geprobeerd natuurlijk, hij werkt dan graag mee. Zegt dan dat hij er aan gaat werken en vervolgens gebeurt dat niet. Hij is zo het is zijn karakter en ik totaal niet.
Ik ben niet te dik, soms krijg ik een buikje en dan weer wat minder daar wordt gelijk een opmerking over gemaakt. Dat is altijd zo geweest. Ik ben altijd op het zelfde gewicht gebleven wat soms een paar kilo schommelt. Ik ben niet een sporter ik wandel wel veel. Hij is best wel actief in zijn sport en dan lijkt het of hij zich aan mij ergert ofzo wanneer ik op de bank zit en hij net heeft gesport.
dat kan mij niet zoveel boeien.
Maar wanneer ben je goed genoeg en ik vind het oppervlakkig wanneer hij naar mijn gewicht kijkt. Terwijl ik gewoon een normaal postuur heb. Dat voelt dan toch weer als niet goed genoeg. Maar werk ik eraan dan wordt hij weer achterdochtig. En geeft daar weer steekjes over.
Ook hebben we een openhartig gesprek gehad En daar kwam ook wel naar voren dat we beide twijfels hadden. Dat hij zijn vrijheid mist. En ik het gevoel heb dat hij er nooit echt bij maar liever wat anders doet. We willen elkaar wel meer vrij laten maar we hebben ook onze verplichtingen nu eenmaal. Het liefst is hij elk weekend weg nu ook tijdens de Corona want dat heeft hij nu eenmaal nodig. Prima daar hoor je mij niet over maar soms wordt het mij gewoon teveel en dan zeg ik er wat van. Maar dat kan hij moeilijk handelen lijkt het. Noja weer een lang verhaal.
Ik ben niet te dik, soms krijg ik een buikje en dan weer wat minder daar wordt gelijk een opmerking over gemaakt. Dat is altijd zo geweest. Ik ben altijd op het zelfde gewicht gebleven wat soms een paar kilo schommelt. Ik ben niet een sporter ik wandel wel veel. Hij is best wel actief in zijn sport en dan lijkt het of hij zich aan mij ergert ofzo wanneer ik op de bank zit en hij net heeft gesport.
dat kan mij niet zoveel boeien. Maar wanneer ben je goed genoeg en ik vind het oppervlakkig wanneer hij naar mijn gewicht kijkt. Terwijl ik gewoon een normaal postuur heb. Dat voelt dan toch weer als niet goed genoeg. Maar werk ik eraan dan wordt hij weer achterdochtig. En geeft daar weer steekjes over.
Ook hebben we een openhartig gesprek gehad En daar kwam ook wel naar voren dat we beide twijfels hadden. Dat hij zijn vrijheid mist. En ik het gevoel heb dat hij er nooit echt bij maar liever wat anders doet. We willen elkaar wel meer vrij laten maar we hebben ook onze verplichtingen nu eenmaal. Het liefst is hij elk weekend weg nu ook tijdens de Corona want dat heeft hij nu eenmaal nodig. Prima daar hoor je mij niet over maar soms wordt het mij gewoon teveel en dan zeg ik er wat van. Maar dat kan hij moeilijk handelen lijkt het. Noja weer een lang verhaal.
maandag 19 oktober 2020 om 11:00
Volgens mij is je man heel erg conflictvermijdend en is zijn strategie om net te doen alsof jij je aanstelt, zodat het allemaal weer gesust is. Hij past alvast zijn weekendplannen aan, omdat hij denkt dat je niet wil dat hij naar zijn broer gaat. Hij zegt de tuinman met een raar excuus af, in plaats van gewoon te zeggen dat het niet uitkomt. Hij maakt opmerkingen over je gewicht, zonder het echt te bespreken.
Aan jou de zeer moeilijke taak om zijn opmerkingen niet te zien als iets dat echt over jou gaat, maar als dingen die hij besluit te zeggen vanuit zijn wereldbeeld. Hij heeft een emotie of overtuiging die ertoe leidt dat hij die dingen zo indirect zegt. Je moet niet aan jezelf twijfelen, hij moet duidelijk leren communiceren over wat hij voelt en denkt.
Aan jou de zeer moeilijke taak om zijn opmerkingen niet te zien als iets dat echt over jou gaat, maar als dingen die hij besluit te zeggen vanuit zijn wereldbeeld. Hij heeft een emotie of overtuiging die ertoe leidt dat hij die dingen zo indirect zegt. Je moet niet aan jezelf twijfelen, hij moet duidelijk leren communiceren over wat hij voelt en denkt.
maandag 19 oktober 2020 om 11:01
Ik wou gaan zeggen: twaalf jaar geleden vond je 'm leuk genoeg om twee kinderen mee te krijgen, wat was dat toen? Kun je niet kijken of je dat weer terug kon vinden? Toen las ik dit:
Ik heb verder niet geloept, maar als dit klopt, ben i kheteens met de laatste regel. Het is nooit te laat om alsnog een goede beslissing te nemen.
maandag 19 oktober 2020 om 11:02
je hoeft niet bij elkaar te blijven he?flora86 schreef: ↑19-10-2020 10:56Relatie therapie hebben we geprobeerd natuurlijk, hij werkt dan graag mee. Zegt dan dat hij er aan gaat werken en vervolgens gebeurt dat niet. Hij is zo het is zijn karakter en ik totaal niet.
Ik ben niet te dik, soms krijg ik een buikje en dan weer wat minder daar wordt gelijk een opmerking over gemaakt. Dat is altijd zo geweest. Ik ben altijd op het zelfde gewicht gebleven wat soms een paar kilo schommelt. Ik ben niet een sporter ik wandel wel veel. Hij is best wel actief in zijn sport en dan lijkt het of hij zich aan mij ergert ofzo wanneer ik op de bank zit en hij net heeft gesport.
Maar wanneer ben je goed genoeg en ik vind het oppervlakkig wanneer hij naar mijn gewicht kijkt. Terwijl ik gewoon een normaal postuur heb. Dat voelt dan toch weer als niet goed genoeg. Maar werk ik eraan dan wordt hij weer achterdochtig. En geeft daar weer steekjes over.
Ook hebben we een openhartig gesprek gehad En daar kwam ook wel naar voren dat we beide twijfels hadden. Dat hij zijn vrijheid mist. En ik het gevoel heb dat hij er nooit echt bij maar liever wat anders doet. We willen elkaar wel meer vrij laten maar we hebben ook onze verplichtingen nu eenmaal. Het liefst is hij elk weekend weg nu ook tijdens de Corona want dat heeft hij nu eenmaal nodig. Prima daar hoor je mij niet over maar soms wordt het mij gewoon teveel en dan zeg ik er wat van. Maar dat kan hij moeilijk handelen lijkt het. Noja weer een lang verhaal.
als je probeert de situatie te veranderen, en er gebeurt niks. Wordt het de komende jaren echt niet leuker hoor.
Ga het gesprek eens aan, hoe jullie zonder elkaar verder kunnen.
maandag 19 oktober 2020 om 12:38
Ik heb zo vaak op dat punt gestaan om uitgeklaard te gaan maar ik durf de stap niet te zetten en ik weet ook niet hoe dit aan te pakken. Dan nog het schuldgevoel naar mijn kinderen. En dan trek ik me weer terug. Terwijl ik nu ook maar half leef en niet gelukkig ben lijkt me dat ook niet ideaal. Niet voor mij en ook niet voor mijn kinderen.
Ik ben net begonnen met een studie en daarnaast werk ik. Terwijl mijn werk mij energie geeft voelt dat thuis niet zo.
maandag 19 oktober 2020 om 12:43
maar heb het er eens met hem over. Nu jullie nog enigszins met elkaar praten.flora86 schreef: ↑19-10-2020 12:38Ik heb zo vaak op dat punt gestaan om uitgeklaard te gaan maar ik durf de stap niet te zetten en ik weet ook niet hoe dit aan te pakken. Dan nog het schuldgevoel naar mijn kinderen. En dan trek ik me weer terug. Terwijl ik nu ook maar half leef en niet gelukkig ben lijkt me dat ook niet ideaal. Niet voor mij en ook niet voor mijn kinderen.
Ik ben net begonnen met een studie en daarnaast werk ik. Terwijl mijn werk mij energie geeft voelt dat thuis niet zo.
Hoe hij het voor zich ziet, en jij:
- Wat moet er voor hem/jou veranderen om gelukkig te worden binnen jullie relatie?
en als je geen antwoordenmeer hebt:
- Hoe gaan jullie samen netjes uit elkaar? Dat kan echt
Iedere keuze is prima, maar jullie draaien om de hete brij heen
maandag 19 oktober 2020 om 13:23
Tja, niks doen is ook een keuze he? Dan heb je het aan jezelf te danken dat je ongelukkig blijft en je waarschijnlijk uiteindelijk OOK schuldig naar je kinderen gaat voelen, omdat er een moment komt dat jij niet meer de persoon/moeder bent die je had willen of kunnen zijn door je eigen ongelukkigheid.flora86 schreef: ↑19-10-2020 12:38Ik heb zo vaak op dat punt gestaan om uitgeklaard te gaan maar ik durf de stap niet te zetten en ik weet ook niet hoe dit aan te pakken. Dan nog het schuldgevoel naar mijn kinderen. En dan trek ik me weer terug. Terwijl ik nu ook maar half leef en niet gelukkig ben lijkt me dat ook niet ideaal. Niet voor mij en ook niet voor mijn kinderen.
Ik ben net begonnen met een studie en daarnaast werk ik. Terwijl mijn werk mij energie geeft voelt dat thuis niet zo.
Je weet niet hoe het aan te pakken, maar ben je al eens begonnen met daarover nadenken? Het stikt hier van de topics over scheidingen, je kunt googelen, misshcien heb je wel iemand in je vriendenkring die al door een scheiding heen is gegaan.
Je kunt samen naar een mediator gaan, om te kijken hoe je goed uit elkaar gaat.
er zijn mogelijkheden genoeg. Van stil blijven zitten is nog nooit iemand beter geworden.
maandag 19 oktober 2020 om 13:32
Hij gaat niet in eens de persoon worden die graag iets met jou alleen of samen met de kinderen doet. Is daar geen afspraak over te maken? Eerste zaterdag van de maand voor hem, de volgende voor jou en de laatste 2 iets met elkaar en de kinderen?
Ik verzin ook maar wat hoor.
Of als hij er voor kiest iets met een ander te gaan doen dat er een actie voor het gezin tegen over staat...
Ik verzin ook maar wat hoor.
Of als hij er voor kiest iets met een ander te gaan doen dat er een actie voor het gezin tegen over staat...
die ik wilde bestaat al...
maandag 19 oktober 2020 om 13:44
Lost dat de beroerde communicatie op?attribuutje schreef: ↑19-10-2020 13:32Hij gaat niet in eens de persoon worden die graag iets met jou alleen of samen met de kinderen doet. Is daar geen afspraak over te maken? Eerste zaterdag van de maand voor hem, de volgende voor jou en de laatste 2 iets met elkaar en de kinderen?
Ik verzin ook maar wat hoor.
Of als hij er voor kiest iets met een ander te gaan doen dat er een actie voor het gezin tegen over staat...
maandag 19 oktober 2020 om 13:47
Dit stoort mij niet. Liever alleen met de kinderen weg dan iemand mee die baalt omdat hij liever iets anders doet. Daar heb ik mij allang bij neergelegdattribuutje schreef: ↑19-10-2020 13:32Hij gaat niet in eens de persoon worden die graag iets met jou alleen of samen met de kinderen doet. Is daar geen afspraak over te maken? Eerste zaterdag van de maand voor hem, de volgende voor jou en de laatste 2 iets met elkaar en de kinderen?
Ik verzin ook maar wat hoor.
Of als hij er voor kiest iets met een ander te gaan doen dat er een actie voor het gezin tegen over staat...
Gaat ook meer om stappen s avonds . Maar dat is het probleem niet. Daarin kan ik hem ook niet veranderen. We doen heus wel wat gezamenlijk en hij is ook een leuke vader voor de kinderen
maandag 19 oktober 2020 om 13:58
dus eigenlijk zijn jullie al uit elkaar, je bent het alleen vergeten aan elkaar en de kinderen te vertellen?flora86 schreef: ↑19-10-2020 13:47Dit stoort mij niet. Liever alleen met de kinderen weg dan iemand mee die baalt omdat hij liever iets anders doet. Daar heb ik mij allang bij neergelegd
Gaat ook meer om stappen s avonds . Maar dat is het probleem niet. Daarin kan ik hem ook niet veranderen. We doen heus wel wat gezamenlijk en hij is ook een leuke vader voor de kinderen
dinsdag 20 oktober 2020 om 00:51
Lijkt wel een dood lopend eind
even buiten de relatie om
Zou jij misschien zelf niet nodig hebben om iets iets steviger en zelfverzekerder te worden ? Je kunt zelf ook voor dit probleem hulp inschakelen je kunt beter met een deskundige de diepgang opzoeken want als ik het zo lees voel je je erg bekneld de juiste keuze is niet blijven maar ook niet weg gaan misschien is het voor jou van belang om te weten waarom dit zo is een waarom je niet precies voor kiest en hoe je op de juiste manier gezonde grenzen uit naar jou parter.
even buiten de relatie om
Zou jij misschien zelf niet nodig hebben om iets iets steviger en zelfverzekerder te worden ? Je kunt zelf ook voor dit probleem hulp inschakelen je kunt beter met een deskundige de diepgang opzoeken want als ik het zo lees voel je je erg bekneld de juiste keuze is niet blijven maar ook niet weg gaan misschien is het voor jou van belang om te weten waarom dit zo is een waarom je niet precies voor kiest en hoe je op de juiste manier gezonde grenzen uit naar jou parter.
dinsdag 20 oktober 2020 om 08:46
Als mijn vriend een zogenaamd grapje over zijn gewicht maakt dan weet hij dat hij me kwetst en als ie dan zou zeggen dat ik me aanstel dan heeft ie echt ruzie. Als ik jou was zou ik grapjes maken over het formaat van zijn kleine lul. En dat het liefst waar andere mensen bij zijn.
Iemand anders naar beneden halen is niet leuk. En het dan als grapje verpakken is gewoon sneu. Jij vind het grappig. Ik niet. En als iemand het dan nog een keer doet dan doet hij het bewust.
Iemand anders naar beneden halen is niet leuk. En het dan als grapje verpakken is gewoon sneu. Jij vind het grappig. Ik niet. En als iemand het dan nog een keer doet dan doet hij het bewust.
dinsdag 20 oktober 2020 om 12:11
Hoe jij het omschrijft zo is het precies. Zo voelt het ook. Aan mij om inderdaad sterker in mijn schoenen te komen staan.Lemonade99 schreef: ↑20-10-2020 00:51Lijkt wel een dood lopend eind
even buiten de relatie om
Zou jij misschien zelf niet nodig hebben om iets iets steviger en zelfverzekerder te worden ? Je kunt zelf ook voor dit probleem hulp inschakelen je kunt beter met een deskundige de diepgang opzoeken want als ik het zo lees voel je je erg bekneld de juiste keuze is niet blijven maar ook niet weg gaan misschien is het voor jou van belang om te weten waarom dit zo is een waarom je niet precies voor kiest en hoe je op de juiste manier gezonde grenzen uit naar jou parter.
