Relaties
alle pijlers
Ervaring contact verbreken ouders
vrijdag 22 december 2023 om 10:55
Hallo allemaal,
Ik heb net het contact verbroken met mn ouders.
Ze hebben vroeger dingen gedaan die ik mijn kinderen nooit aan zou willen doen.
Ik heb dit jaar een EMDR traject hiervoor ondergaan.
Ik ben al 18 jaar uit huis en we hebben al die tijd contact gehouden.
Een paar keer per jaar is er ruzie omdat ik of mijn kinderen iets doen wat ze niet zint en dan beginnen we weer opnieuw totdat er weer ruzie is.
Deze keer was de maat vol en heb ik het contact verbroken. Verteld over mijn emdr traject en ik dit zo niet meer aankan.
Mijn ouders zijn ziedend uiteraard…. Wie heeft ervaring hiermee en hoe gaat is dit rouwproces je afgegaan? Hoe ga je om met ouders die contact gaan zoeken.
Ik heb net het contact verbroken met mn ouders.
Ze hebben vroeger dingen gedaan die ik mijn kinderen nooit aan zou willen doen.
Ik heb dit jaar een EMDR traject hiervoor ondergaan.
Ik ben al 18 jaar uit huis en we hebben al die tijd contact gehouden.
Een paar keer per jaar is er ruzie omdat ik of mijn kinderen iets doen wat ze niet zint en dan beginnen we weer opnieuw totdat er weer ruzie is.
Deze keer was de maat vol en heb ik het contact verbroken. Verteld over mijn emdr traject en ik dit zo niet meer aankan.
Mijn ouders zijn ziedend uiteraard…. Wie heeft ervaring hiermee en hoe gaat is dit rouwproces je afgegaan? Hoe ga je om met ouders die contact gaan zoeken.
vrijdag 22 december 2023 om 11:32
Heb je goeie hulp? Niet alleen het emdr-traject, maar een hele goeie therapeut?
Dit is een heel moeilijk traject, en heel fijn om met steun te kunnen doen.
Alleen dat je zegt, dat je ouders uiteraard ziedend zijn, zegt dat je iemand kan gebruiken die er voor jou is
Dit is een heel moeilijk traject, en heel fijn om met steun te kunnen doen.
Alleen dat je zegt, dat je ouders uiteraard ziedend zijn, zegt dat je iemand kan gebruiken die er voor jou is
lila-linda wijzigde dit bericht op 22-12-2023 11:39
2.26% gewijzigd
vrijdag 22 december 2023 om 11:37
Uiteraard ziedend toch?Lila-Linda schreef: ↑22-12-2023 11:32
Alleen dat je zegt, dat je ouders Terecht ziedend zijn, zegt dat je iemand kan gebruiken die er voor jou is
Stressed is just desserts spelled backwards
vrijdag 22 december 2023 om 11:38
Ah ja, ik pas het even aan
Ouders kunnen ook verdrietig worden, schuldbewust
Ziedend... is raar
vrijdag 22 december 2023 om 11:38
Ah ja, ik pas het even aan
Ouders kunnen ook verdrietig worden, schuldbewust
Ziedend... is raar
vrijdag 22 december 2023 om 11:39
TO, mijn man heeft met 1 ouder en partner gebroken en dat heeft uiteindelijk veel rust gegeven. Wel vraagt hij zich soms af hoe hij zich gaat voelen bij het overlijden want die kans is wel aanwezig qua leeftijd. Maar verder geen spijt en ook geen behoefte om nog eens te praten. Dat is geweest, geprobeerd en loste ook niks op.
Je rouw heb je vaak het meeste om wat je ouders hadden kunnen zijn. En wat je nooit kreeg.
Je rouw heb je vaak het meeste om wat je ouders hadden kunnen zijn. En wat je nooit kreeg.
Stressed is just desserts spelled backwards
vrijdag 22 december 2023 om 11:40
Nee hoor, dat was hier ook de reactie. Ook al was het vanuit mijn man volkomen logisch na de zoveelste streek, vonden zij dat ze geen enkele schuld hadden. Het ligt namelijk altijd aan de ander.Lila-Linda schreef: ↑22-12-2023 11:38Ah ja, ik pas het even aan
Ouders kunnen ook verdrietig worden, schuldbewust
Ziedend... is raar
Stressed is just desserts spelled backwards
vrijdag 22 december 2023 om 11:41
Ik heb nu geen therapeut meer, maar die heeft vaak gezegd, waarom heb je in godsnaam nog contact met die mensen. En eerlijk, omdat ik doodsbang voor ze ben. Mijn man is mijn grote steun, wij hebben het hier natuurlijk al veel langer over.
En ik begrijp dat ik hiermee mijn ouders een verdriet aan doe. Ook omdat ze mij niet begrijpen.
En ik begrijp dat ik hiermee mijn ouders een verdriet aan doe. Ook omdat ze mij niet begrijpen.
vrijdag 22 december 2023 om 11:43
vrijdag 22 december 2023 om 11:43
Ligt dus helemaal aan het karakter van de ouder. Welke reactie ze gaan geven. Maar ziedend, dat hebben wij ook meegemaakt. En naar roddelen/kwaad spreken tegen andere familieleden. Heel lelijk was het. Er is nooit 1 klein beetje zelfreflectie geweest of ook maar 1 kleine uitgestoken hand of gebaar om het uit te praten. Ook jaren nadien, toen mijn man een zwaar ongeluk had gehad was de reactie: dat doet me helemaal niks.
sommige mensen sporen gewoon niet en hadden beter niet aan kinderen kunnen beginnen.
sommige mensen sporen gewoon niet en hadden beter niet aan kinderen kunnen beginnen.
Stressed is just desserts spelled backwards
vrijdag 22 december 2023 om 11:53
Ik heb er persoonlijk geen ervaring mee maar ik heb vriendinnen die dit hebben moeten doen. Het is denk ik een van de moeilijkste stappen om te zetten en vaak is er veel onbegrip vanuit de omgeving. Maar ik denk dat het in sommige gevallen de enige optie is om je eigen leven te kunnen leiden. Als je ouders je genezing en je welbevinden in de weg staan dan is het volgens mij totaal terecht dat je het contact beëindigd. Mijn vriendinnen heeft het erg opgelucht in elk geval.
vrijdag 22 december 2023 om 11:55
het gaat niet om het gedrag van de ouders, maar om de reactie van TOMaleficent schreef: ↑22-12-2023 11:43Ligt dus helemaal aan het karakter van de ouder. Welke reactie ze gaan geven. Maar ziedend, dat hebben wij ook meegemaakt. En naar roddelen/kwaad spreken tegen andere familieleden. Heel lelijk was het. Er is nooit 1 klein beetje zelfreflectie geweest of ook maar 1 kleine uitgestoken hand of gebaar om het uit te praten. Ook jaren nadien, toen mijn man een zwaar ongeluk had gehad was de reactie: dat doet me helemaal niks.
sommige mensen sporen gewoon niet en hadden beter niet aan kinderen kunnen beginnen.
zolang je nog met hen bezig bent, heb je echt nog hulp nodig
vrijdag 22 december 2023 om 12:10
20 jaar geleden het contact met mn moeder verbroken. Ik heb nooit echt actief gerouwd daarom. Het grootste verdriet was al voor de breuk geweest. Wat bij mij "helpt" is dat ik af toe zijdelings iets van haar meekrijg. Ze is onverbetelijk en dat sterkt me in mijn keuze.
Ze zoekt nog contact en ik hou het een soort netjes en beleefd omwille van mijn siblings. (Sorry voor dit jeukwoord)
Ze zoekt nog contact en ik hou het een soort netjes en beleefd omwille van mijn siblings. (Sorry voor dit jeukwoord)
vrijdag 22 december 2023 om 12:16
Contact met mijn vader verbroken pakweg 30 jaar geleden. Zo nu en dan nog wel wat kansloze pogingen tot herstel, meestal op zijn initiatief, maar hij is ook degene die dat zelf vrij snel dan weer laat stranden.
Rouwproces: niet echt. Ik mis er niets aan.
Zijn leven is best triest al met al, en lang zal het nu ook niet meer duren. Hij is het contact met al zijn kinderen inmiddels wel definitief kwijt. Sneu, op zich, maar niet mijn verantwoordelijkheid. Het laatste dat ik nog met hem te maken zal moeten krijgen is de erfenis, en die wil ik over laten aan een advocaat.
Rouwproces: niet echt. Ik mis er niets aan.
Zijn leven is best triest al met al, en lang zal het nu ook niet meer duren. Hij is het contact met al zijn kinderen inmiddels wel definitief kwijt. Sneu, op zich, maar niet mijn verantwoordelijkheid. Het laatste dat ik nog met hem te maken zal moeten krijgen is de erfenis, en die wil ik over laten aan een advocaat.
vrijdag 22 december 2023 om 12:19
waarom?
vrijdag 22 december 2023 om 12:21
Zoek professionele hulp.Jemoederheethenk2 schreef: ↑22-12-2023 12:18Ik voel vooral nu heel erg een opluchting hoor, en trots dat ik het heb durven zeggen!
Alleen lullig zo voor de kerstdagen
Echt.
Want je bent en blijft vatbaar voor je ouders, de familie die straks komt bemiddelen, het Hele Erge Nieuws (lees: emotionele chantage omdat de kat dood is/ een oom blijkt ziek en ze zijn daar kapot van) wat zou moeten gaan maken dat je terug dient te komen op je beslissing .
Op die moment moet je voorbereid zijn en een plan en een strategie en een persoon hebben die zonder emotie kan laten zien wat er gebeurt.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
vrijdag 22 december 2023 om 12:25
Mee eens, wat jij en anderen aangeven ben ik ook bang voorDoreia* schreef: ↑22-12-2023 12:21Zoek professionele hulp.
Echt.
Want je bent en blijft vatbaar voor je ouders, de familie die straks komt bemiddelen, het Hele Erge Nieuws (lees: emotionele chantage omdat de kat dood is/ een oom blijkt ziek en ze zijn daar kapot van) wat zou moeten gaan maken dat je terug dient te komen op je beslissing .
Op die moment moet je voorbereid zijn en een plan en een strategie en een persoon hebben die zonder emotie kan laten zien wat er gebeurt.
vrijdag 22 december 2023 om 12:43
Ik heb ook gebroken met mijn vader.Maleficent schreef: ↑22-12-2023 11:39TO, mijn man heeft met 1 ouder en partner gebroken en dat heeft uiteindelijk veel rust gegeven. Wel vraagt hij zich soms af hoe hij zich gaat voelen bij het overlijden want die kans is wel aanwezig qua leeftijd. Maar verder geen spijt en ook geen behoefte om nog eens te praten. Dat is geweest, geprobeerd en loste ook niks op.
Je rouw heb je vaak het meeste om wat je ouders hadden kunnen zijn. En wat je nooit kreeg.
Bij zijn overlijden voelde ik : helemaal niets.
Ook met mijn broer contact verbroken.
Ik trek narcisten niet. En ik kan er een boek over schrijven.
vrijdag 22 december 2023 om 12:54
Eerst maar eens een knuffel na deze moeilijke beslissing!
Ik heb zo'n 13 jaar geleden (ben nu 36) het contact met mijn ouders verbroken en ik kan zeggen dat 'het' (= verdriet, boosheid, gemis e.d.) wel langzaam slijt en heelt. Het was overigens een beslissing waar ik voorafgaand wel goed over na had gedacht (dus niet spontaan verbroken) en ik heb er nooit spijt van gehad. Het blijft natuurlijk verdrietig dat het zo is gelopen, maar is tevens heel krachtig: hier stopt het (transgenerationeel trauma)! Wat mij echt goed geholpen heeft is m.b.v. therapie, en daarna de daarbij horende 10.000uur oefenen, de gezins/familiegeschiedenis in (een nieuw) perspectief plaatsen. Denk aan systeemtherapie, en dan juist ook met oog en aandacht voor de achtergrond van de ouders: toen ik erachter kwam dat zij eigenlijk ook 'alleen maar' slachtoffer zijn van hun eigen opvoeding, werd het voor mij makkelijker te dragen. Ik bedoel: mijn ouders hebben beide van huis uit zelf ook niet meegekregen hoe je een veilige hechting/omgeving/opvoeding biedt, en bleken onmachtig om dit gedurende hun leven alsnog in te zien / aan te pakken. Het 'vergeven' van je ouders is misschien niet iets waar je nu aan denkt, maar het kan helpen om hen als onmachtige wezens te zien die het niet expres doen, maar gewoonweg de benodigde vaardigheden niet hebben ontwikkeld. Coping, loyaliteit en ouder-kindrollen zijn een hardnekkige factor, dus mijn algemene advies is om professionele hulp te zoeken om dit alles opnieuw in perspectief te plaatsen en daarin vooral te leren om op je eigen cirkel van invloed te leren vertrouwen en bouwen. Dáár zit jouw kracht waarmee je dit een nieuwe plek gaat geven!
Ik heb zo'n 13 jaar geleden (ben nu 36) het contact met mijn ouders verbroken en ik kan zeggen dat 'het' (= verdriet, boosheid, gemis e.d.) wel langzaam slijt en heelt. Het was overigens een beslissing waar ik voorafgaand wel goed over na had gedacht (dus niet spontaan verbroken) en ik heb er nooit spijt van gehad. Het blijft natuurlijk verdrietig dat het zo is gelopen, maar is tevens heel krachtig: hier stopt het (transgenerationeel trauma)! Wat mij echt goed geholpen heeft is m.b.v. therapie, en daarna de daarbij horende 10.000uur oefenen, de gezins/familiegeschiedenis in (een nieuw) perspectief plaatsen. Denk aan systeemtherapie, en dan juist ook met oog en aandacht voor de achtergrond van de ouders: toen ik erachter kwam dat zij eigenlijk ook 'alleen maar' slachtoffer zijn van hun eigen opvoeding, werd het voor mij makkelijker te dragen. Ik bedoel: mijn ouders hebben beide van huis uit zelf ook niet meegekregen hoe je een veilige hechting/omgeving/opvoeding biedt, en bleken onmachtig om dit gedurende hun leven alsnog in te zien / aan te pakken. Het 'vergeven' van je ouders is misschien niet iets waar je nu aan denkt, maar het kan helpen om hen als onmachtige wezens te zien die het niet expres doen, maar gewoonweg de benodigde vaardigheden niet hebben ontwikkeld. Coping, loyaliteit en ouder-kindrollen zijn een hardnekkige factor, dus mijn algemene advies is om professionele hulp te zoeken om dit alles opnieuw in perspectief te plaatsen en daarin vooral te leren om op je eigen cirkel van invloed te leren vertrouwen en bouwen. Dáár zit jouw kracht waarmee je dit een nieuwe plek gaat geven!
vrijdag 22 december 2023 om 13:32
Dit is ook zo ongeveer mijn ervaring.Maleficent schreef: ↑22-12-2023 11:43***
sommige mensen sporen gewoon niet en hadden beter niet aan kinderen kunnen beginnen.
Niet quoten aub
TO, ik heb ongeveer een half jaar geleden het contact met mijn ouders verbroken, zo te lezen vanwege soortgelijke redenen als jij. Op hetzelfde moment heeft mijn zus ook het contact verbroken. Het is dus heel fijn om hier samen over te sparren, en dat we elkaar nog hebben (Want de rest van de familie zijn we ook kwijt).
Ik word soms nog overvallen door schuldgevoel maar dit gaat steeds beter. Hoe langer het duurt, hoe beter ik doorzie wat de motieven zijn. Er blijven namelijk toenaderingspogingen komen, maar altijd vanuit hun eigen wensen. Ze vinden zichzelf duidelijk het grote slachtoffer in het verhaal. Ze snapten duidelijk niet waarom ik het contact verbrak en vroegen om een verklaring (ik had er al eentje gegeven, maar dan uitgebreider). Ik heb dit voornamelijk voor mezelf gedaan, mezelf verklaard, omdat ik zo echt kon zeggen; DIT is er gebeurd, DIT hebben jullie gedaan. DIT is het effect op mij geweest en NOG geven jullie mij de schuld van alles. Ik eiste als het ware de erkenning op voor mezelf.
Zij gaven het natuurlijk niet, draaiden de boel weer om en zeiden niet te gaan veranderen; duidelijk. Daarmee is het voor mij nu klaar.
Er komen nog wel momenten voorbij van een soort van rouw, maar de verwarring en twijfel heb ik inmiddels geen last meer van. Zoek inderdaad je therapeut weer eens op voor een sessie. Het is makkelijk om door schuldgevoelens terug in de ongezonde dynamiek te vallen. Zo heb ik een mail gekregen vol beschuldigingen en verwijten, waar 1x sorry in stond. En dat krijg ik nooit van ze, een verontschuldiging, dus ik stond al op het punt om maar gewoon op de koffie te gaan want het was zo sneu voor ze. Tot ik even met mijn zus belde en die (terecht) geshockeerd was over de inhoud van die mail. Toen kon ik het pas weer helder zien. Het is een heel proces.
vrijdag 22 december 2023 om 13:48
Zou het een gezellige kerst geworden zijn? Kerst is vaak in de beste families al een snelkookpan.Jemoederheethenk2 schreef: ↑22-12-2023 12:18Ik voel vooral nu heel erg een opluchting hoor, en trots dat ik het heb durven zeggen!
Alleen lullig zo voor de kerstdagen
vrijdag 22 december 2023 om 13:53
Ik adviseer ook professionele hulp maar bedenk ook dat je niet zomaar tot deze beslissing bent gekomen. Wat ik in mijn omgeving hoor is dat een breuk vaak echt wel rust geeft en dat is wat jij ook zoekt. Enne lullig zo voor de Kerstdagen? Voor wie? Je hebt nu Kerst in het vooruitzicht zonder sores. Hoe heerlijk is dat!
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
