Relaties
alle pijlers
Even feedback nodig
zaterdag 17 april 2021 om 19:20
Hoi iedereen.
Ik heb 12 jaar een relatie maar dit gaat erg slecht en ben voor mijn gevoel op een punt gekomen dat ik niet meer verder wil .
Maar we hebben 3 kinderen, jongste was niet gepland. Oudste is een zorgen kindje. Hiervoor heb ik enkele jaren geleden mijn baan opgezegd. Ik werk nu 1 dag per week en soms extra.
Sinds de geboorte van de tweede gaat onze relatie op en neer. Twee jaar terug zijn we verhuisd , naar zijn geboorteplaats. Dit heeft hij er best doorgedrukt zeg maar. Ik wou dit niet en was hier altijd duidelijk in. Voor mijn gevoel ook terecht. Ben veel thuis en door oudste ook erg aan huis gebonden.
Niet een goede situatie om een nieuw sociaal leven op te bouwen waar ik eigenlijk ook geen behoefte aan had.
Helaas zat de huizenmarkt niet mee en moest ik het vorige huis wat ik alleen kocht voor de relatie met veel schuld verkopen. Hierdoor had ik niet meer het gevoel dat ik "eisen" kon stellen.
Dom want ik voel me in het nieuwe huis en woonplaats nog steeds niet thuis. Dit neem ik mezelf maar (?onterecht) mijn vriend ook kwalijk. Terwijl ik er zelf bij was natuurlijk.
We zijn totaal uit elkaar gegroeid, ondanks vele gesprekken met een therapeut veranderd er niks en kunnen we geen goed gesprek hebben.
Het grootste struikelblok in onze relatie is dat ik me alleen voel, hij is de leukste vader als het de kinderen vrolijk zijn maar anders weet hij er niet om te gaan. Ik heb er echt jaren voor gestreden dat hij na het avondeten eens de afwas doet. Meedenkt met de planning of bv om een verjaardag denkt. ( Ik heb nog nooit iets op mijn verjaardag gehad)
Hij heeft een onregelmatig werkrooster
En is hierdoor vrij veel thuis maar gaat dan rustig een hele dag zijn hobby doen , volledig afwezig. Op dit moment is er veel gaande met de oudste , ik ben er erg druk mee en dan wil ik hem savonds als de kinderen slapen hiervan op de hoogte brengen maar hier heeft hij dan geen zin meer in. Hij is ivm werk vaak savonds weg en ook voor sport. Dus als hij er een keer wil ik even bijkletsen. Maar dan geeft hij me het gevoel dat ik zeur.
Over huishouden zeur ik ook. Klussen worden niet gedaan, we moeten nog veel in huis doen. Ik voel me eigenlijk zijn moeder. Ik regel alles thuis. En moet hem overal op attenderen. Als ik werk wordt er bv ook geen tanden gepoetst van de kinderen. Tijdens de geboorte van de jongste heeft hij me de hele dag met weeën alleen gelaten. ( Niet bij de bevalling hoor)
En echt we hebben het hier al zo vaak over gehad, dat ik zijn hulp nodig heb. Ik weet dat hem niet kan veranderen maar alle liefde, intimiteit en verbinding is weg. Hier is hij het mee eens. Ik voel ook niks geen liefde meer. We hebben ook al bijna 3 jaar geen sex gehad. Hij beloofd wel elke keer om meer te investeren maar ik merk het niet in daden.
Ik ben bereid voor onze kinderen eventueel samen te blijven maar weet niet of ik het volhoudt. Nu is het nog redelijk gezellig thuis maar dit kost erg veel energie.
De kinderen zijn gek op hem en hij is echt wel goed maar in zijn hoofd vindt hij het normaal dat vrouwen alles doen en hij kan absoluut niet met stress moeilijke gesprekken of eigenlijk iets wat moeilijk is omgaan.
Veels te lang verhaal en natuurlijk nog veel gecompliceerder maar zo maar even.
ik zal vast horen dat ik dit voordat we kinderen kregen ook wel wist maar, toen de oudste baby en.peuter was ging het goed. Pas toen er problemen kwamen.met oudste en de tweede werd geboren kwam er scheef groei en bleek hij niet opgewassen hiertegen.
Ik heb 12 jaar een relatie maar dit gaat erg slecht en ben voor mijn gevoel op een punt gekomen dat ik niet meer verder wil .
Maar we hebben 3 kinderen, jongste was niet gepland. Oudste is een zorgen kindje. Hiervoor heb ik enkele jaren geleden mijn baan opgezegd. Ik werk nu 1 dag per week en soms extra.
Sinds de geboorte van de tweede gaat onze relatie op en neer. Twee jaar terug zijn we verhuisd , naar zijn geboorteplaats. Dit heeft hij er best doorgedrukt zeg maar. Ik wou dit niet en was hier altijd duidelijk in. Voor mijn gevoel ook terecht. Ben veel thuis en door oudste ook erg aan huis gebonden.
Niet een goede situatie om een nieuw sociaal leven op te bouwen waar ik eigenlijk ook geen behoefte aan had.
Helaas zat de huizenmarkt niet mee en moest ik het vorige huis wat ik alleen kocht voor de relatie met veel schuld verkopen. Hierdoor had ik niet meer het gevoel dat ik "eisen" kon stellen.
Dom want ik voel me in het nieuwe huis en woonplaats nog steeds niet thuis. Dit neem ik mezelf maar (?onterecht) mijn vriend ook kwalijk. Terwijl ik er zelf bij was natuurlijk.
We zijn totaal uit elkaar gegroeid, ondanks vele gesprekken met een therapeut veranderd er niks en kunnen we geen goed gesprek hebben.
Het grootste struikelblok in onze relatie is dat ik me alleen voel, hij is de leukste vader als het de kinderen vrolijk zijn maar anders weet hij er niet om te gaan. Ik heb er echt jaren voor gestreden dat hij na het avondeten eens de afwas doet. Meedenkt met de planning of bv om een verjaardag denkt. ( Ik heb nog nooit iets op mijn verjaardag gehad)
Hij heeft een onregelmatig werkrooster
En is hierdoor vrij veel thuis maar gaat dan rustig een hele dag zijn hobby doen , volledig afwezig. Op dit moment is er veel gaande met de oudste , ik ben er erg druk mee en dan wil ik hem savonds als de kinderen slapen hiervan op de hoogte brengen maar hier heeft hij dan geen zin meer in. Hij is ivm werk vaak savonds weg en ook voor sport. Dus als hij er een keer wil ik even bijkletsen. Maar dan geeft hij me het gevoel dat ik zeur.
Over huishouden zeur ik ook. Klussen worden niet gedaan, we moeten nog veel in huis doen. Ik voel me eigenlijk zijn moeder. Ik regel alles thuis. En moet hem overal op attenderen. Als ik werk wordt er bv ook geen tanden gepoetst van de kinderen. Tijdens de geboorte van de jongste heeft hij me de hele dag met weeën alleen gelaten. ( Niet bij de bevalling hoor)
En echt we hebben het hier al zo vaak over gehad, dat ik zijn hulp nodig heb. Ik weet dat hem niet kan veranderen maar alle liefde, intimiteit en verbinding is weg. Hier is hij het mee eens. Ik voel ook niks geen liefde meer. We hebben ook al bijna 3 jaar geen sex gehad. Hij beloofd wel elke keer om meer te investeren maar ik merk het niet in daden.
Ik ben bereid voor onze kinderen eventueel samen te blijven maar weet niet of ik het volhoudt. Nu is het nog redelijk gezellig thuis maar dit kost erg veel energie.
De kinderen zijn gek op hem en hij is echt wel goed maar in zijn hoofd vindt hij het normaal dat vrouwen alles doen en hij kan absoluut niet met stress moeilijke gesprekken of eigenlijk iets wat moeilijk is omgaan.
Veels te lang verhaal en natuurlijk nog veel gecompliceerder maar zo maar even.
ik zal vast horen dat ik dit voordat we kinderen kregen ook wel wist maar, toen de oudste baby en.peuter was ging het goed. Pas toen er problemen kwamen.met oudste en de tweede werd geboren kwam er scheef groei en bleek hij niet opgewassen hiertegen.
zaterdag 17 april 2021 om 19:29
"toen de oudste baby en.peuter was ging het goed. Pas toen er problemen kwamen.met oudste en de tweede werd geboren kwam er scheef groei en bleek hij niet opgewassen hiertegen."
Erg zonde! En ook dat het ook al zo lang duurt, hebben jullie al iets van therapie gehad? Heb je hem weleens gevraagd wat er voor hem verandert is naar het derde kind, dat hij zich zo is gaan gedragen?
Erg zonde! En ook dat het ook al zo lang duurt, hebben jullie al iets van therapie gehad? Heb je hem weleens gevraagd wat er voor hem verandert is naar het derde kind, dat hij zich zo is gaan gedragen?
zaterdag 17 april 2021 om 19:33
Hoe gelukkig is hij met deze situatie?
Waar zie jij jezelf en jullie over 15 of 20 jaar?
Waar ziet hij zichzelf en jullie over 15 of 20 jaar?
Stel dat je op een bepaald moment écht weg zou willen ... sta je ergens in de buurt ingeschreven bij de woningbouw?
Als ie zoveel van huis is en er al jaren geen seks is, ben je dan zeker dat het alleen hobby-matig is?
Waar zie jij jezelf en jullie over 15 of 20 jaar?
Waar ziet hij zichzelf en jullie over 15 of 20 jaar?
Stel dat je op een bepaald moment écht weg zou willen ... sta je ergens in de buurt ingeschreven bij de woningbouw?
Als ie zoveel van huis is en er al jaren geen seks is, ben je dan zeker dat het alleen hobby-matig is?
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
zaterdag 17 april 2021 om 19:47
Even snelle reactie, breng de kinderen naar bed. Ik geloof dat hi trouw is. Ik kan door de oudste bijna niet werken,1 dag per week nu. heb er wel veel moeite voor gedaan.
Ik heb me vorig jaar ingeschreven voor een huurwoning.
We hebben heel veel gesprekken gehad, hij voelt hetzelfde als mij maar raakt in paniek als ik aangeef niet verder te willen. Mijn hart breekt voor de kinderen. Hij vindt het de schuld van de situatie in ons gezin.
Ik heb me vorig jaar ingeschreven voor een huurwoning.
We hebben heel veel gesprekken gehad, hij voelt hetzelfde als mij maar raakt in paniek als ik aangeef niet verder te willen. Mijn hart breekt voor de kinderen. Hij vindt het de schuld van de situatie in ons gezin.
zaterdag 17 april 2021 om 19:48
Wat een moeilijke situatie. Ik weet niet wat je oudste heeft en ik weet ook niet of je dit wil delen, maar is de verwachting dat dit blijvend is? Het lijkt me allemaal erg zwaar voor jou. Heb jij wel eens tijd voor jezelf? Heb jij tijd voor een hobby of sport? Waar laad jij van op?
Het lijkt me voor jou prettiger als je er niet meer alleen voor staat in de zorgen voor de kinderen en het huishouden. Bespreek je dit met hem? Kan het zijn dat doordat jij minder bent gaan werken hij in zijn hoofd heeft dat zijn taak werken is (zorgen voor inkomen) en dat jouw taak al het andere is? Deed hij voordat jij minder ging werken wel de afwas na het eten?
Het lijkt me voor jou prettiger als je er niet meer alleen voor staat in de zorgen voor de kinderen en het huishouden. Bespreek je dit met hem? Kan het zijn dat doordat jij minder bent gaan werken hij in zijn hoofd heeft dat zijn taak werken is (zorgen voor inkomen) en dat jouw taak al het andere is? Deed hij voordat jij minder ging werken wel de afwas na het eten?
zaterdag 17 april 2021 om 19:51
Is er trouwens iets van PGB-budget of dergelijke voor de oudste te regelen (en van daaruit extra opvang), zodanig dat jij wel gewoon minstens 50 % kan werken?
Als je morgen zou vertrekken / uit elkaar zou gaan is het waarschijnlijk ook nodig dat je meer werkt dan nu.
3 jaar geen seks zou op dit moment niet het hoofdprobleem zijn.
Hoogstens het risico dat één van jullie 2 het ooit elders gaat zoeken en er dan ineens wél uit elkaar gegaan kan worden.
Ik zou de balans gezin/werk eerst iets gelijker krijgen zodanig dat man je misschien weer meer als gelijke gaat zien ipv alleen als huishoudster en babysit.
Als je morgen zou vertrekken / uit elkaar zou gaan is het waarschijnlijk ook nodig dat je meer werkt dan nu.
3 jaar geen seks zou op dit moment niet het hoofdprobleem zijn.
Hoogstens het risico dat één van jullie 2 het ooit elders gaat zoeken en er dan ineens wél uit elkaar gegaan kan worden.
Ik zou de balans gezin/werk eerst iets gelijker krijgen zodanig dat man je misschien weer meer als gelijke gaat zien ipv alleen als huishoudster en babysit.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
zaterdag 17 april 2021 om 19:54
3 jaar geen seks en je denkt dat hij trouw is. Hmmm okéBosbeskoekje schreef: ↑17-04-2021 19:47Even snelle reactie, breng de kinderen naar bed. Ik geloof dat hi trouw is. Ik kan door de oudste bijna niet werken,1 dag per week nu. heb er wel veel moeite voor gedaan.
Ik heb me vorig jaar ingeschreven voor een huurwoning.
We hebben heel veel gesprekken gehad, hij voelt hetzelfde als mij maar raakt in paniek als ik aangeef niet verder te willen. Mijn hart breekt voor de kinderen. Hij vindt het de schuld van de situatie in ons gezin.
zaterdag 17 april 2021 om 20:07
Even snelle reactie, breng de kinderen naar bed. Ik geloof dat hi trouw is. Ik kan door de oudste bijna niet werken,1 dag per week nu. heb er wel veel moeite voor gedaan.
Ik heb me vorig jaar ingeschreven voor een huurwoning.
We hebben heel veel gesprekken gehad, hij voelt hetzelfde als mij maar raakt in paniek als ik aangeef niet verder te willen. Mijn hart breekt voor de kinderen. Hij vindt het de schuld van de situatie in ons gezin.
Ik heb me vorig jaar ingeschreven voor een huurwoning.
We hebben heel veel gesprekken gehad, hij voelt hetzelfde als mij maar raakt in paniek als ik aangeef niet verder te willen. Mijn hart breekt voor de kinderen. Hij vindt het de schuld van de situatie in ons gezin.
zaterdag 17 april 2021 om 20:30
Het zijn moeilijke tijden voor jullie met een zorgenkind waardoor je veel thuis moet zijn + Corona waardoor er weinig sociaal leven is
Mijn tip zou zijn om eerst jezelf wat terug te vinden: hobby en vriendinnen. Koop wat leuks voor jezelf enzovoort.
En plan dan heel bewust terug enkele dates in samen, zodat jullie nog eens wat tijd met elkaar kunnen doorbrengen. Dat heeft elk koppel nodig en zéker in jullie situatie.
Mijn tip zou zijn om eerst jezelf wat terug te vinden: hobby en vriendinnen. Koop wat leuks voor jezelf enzovoort.
En plan dan heel bewust terug enkele dates in samen, zodat jullie nog eens wat tijd met elkaar kunnen doorbrengen. Dat heeft elk koppel nodig en zéker in jullie situatie.
zaterdag 17 april 2021 om 20:33
Heb je hem wel eens gevraagd of hij wel van je houdt en of hij snapt dat hij je weinig reden geeft om bij hem te blijven. Wil hij liever dat jij de stekker er uittrekt zodat hij geen beslissing hoeft te nemen? Misschien kan jouw man met de situatie rondt jullie "oudste" helemaal niet omgaan en vlucht hij voor alles wat er mee te maken heeft. Relatietherapie kan veel meer inzicht geven in het hoe en waarom, soms kom je erachter dat mensen diepe angsten hebben die je zelf niet herkend maar die iemand anders kunnen uitschakelen. Dat wil niet zeggen dat je getrouwd moet blijven, het kan ook een goede fundering zijn om na een scheiding, goed met elkaar om te blijven gaan. Hoe minder verwijten, des te beter.
zaterdag 17 april 2021 om 20:42
Je hebt nog nooit iets voor je verjaardag gekregen, dus het gaat al langer mis dan sinds komst tweede kind... Daarvoor was hij vast ook niet attent in huishouden etc, dat maak je mij niet wijsm
Serieus, hoe kun je jezelf zo vastdraaien in een kutrelatie? Dan ook nog terugverhuizen tegen je wil, het derde kind wat een ongelukje is en volledig afhankelijk raken van je disfunctionerende partner door te stoppen met werken.
En je schrijft dat hij in paniek raakt als jij de relatie zou beëindigen, weet je wel hoe gruwelijk egocentrisch dat is? Omdat hij dan meer verantwoordelijkheid moet nemen en daar nu zin/commitment in toont. Dus die paniek gaat niet over jouw liefde verliezen, het gaat over zijn hachje en levenswijze redden. En je bent er aardig gevoelig voor zo te lezen, deze man weet wel hoe hij je moet bespelen
En waar vraag je ons nou eigenlijk feedback over? Je stelt niet echt een vraag in je OP
Serieus, hoe kun je jezelf zo vastdraaien in een kutrelatie? Dan ook nog terugverhuizen tegen je wil, het derde kind wat een ongelukje is en volledig afhankelijk raken van je disfunctionerende partner door te stoppen met werken.
En je schrijft dat hij in paniek raakt als jij de relatie zou beëindigen, weet je wel hoe gruwelijk egocentrisch dat is? Omdat hij dan meer verantwoordelijkheid moet nemen en daar nu zin/commitment in toont. Dus die paniek gaat niet over jouw liefde verliezen, het gaat over zijn hachje en levenswijze redden. En je bent er aardig gevoelig voor zo te lezen, deze man weet wel hoe hij je moet bespelen
En waar vraag je ons nou eigenlijk feedback over? Je stelt niet echt een vraag in je OP
arnhem1982 wijzigde dit bericht op 17-04-2021 20:49
28.71% gewijzigd
zaterdag 17 april 2021 om 20:48
Je bent dus eigenlijk al jaren alleenstaande moeder. Het goede nieuws daarvan is dat je dus al weet dat je dat kunt. Je doet het immers al jaren.
Dit klinkt allemaal zo verschrikkelijk armoedig en troosteloos, ik denk niet dat hier nog een warm en gelukkig huwelijk van te maken is.
Jij bent passief en schikt je in je lot, hij is allang uitgecheckt en doet gewoon zijn eigen ding.
Hak de knoop door en ga het écht alleen doen. Ik wed dat dat je een enorme dosis kracht en zelfvertrouwen geeft.
Dit klinkt allemaal zo verschrikkelijk armoedig en troosteloos, ik denk niet dat hier nog een warm en gelukkig huwelijk van te maken is.
Jij bent passief en schikt je in je lot, hij is allang uitgecheckt en doet gewoon zijn eigen ding.
Hak de knoop door en ga het écht alleen doen. Ik wed dat dat je een enorme dosis kracht en zelfvertrouwen geeft.
zaterdag 17 april 2021 om 21:42
Zou ik ook doen als ik hem was, want dan kan hij niet meer elk moment de deur achter zijn komt dichttrekken in de wetenschap dat alles voor hem opgevangen wordt, als hij al thuis is ijskoud gaan hobbyen of sporten.Bosbeskoekje schreef: ↑17-04-2021 20:07Even snelle reactie, breng de kinderen naar bed. Ik geloof dat hi trouw is. Ik kan door de oudste bijna niet werken,1 dag per week nu. heb er wel veel moeite voor gedaan.
Ik heb me vorig jaar ingeschreven voor een huurwoning.
We hebben heel veel gesprekken gehad, hij voelt hetzelfde als mij maar raakt in paniek als ik aangeef niet verder te willen. Mijn hart breekt voor de kinderen. Hij vindt het de schuld van de situatie in ons gezin.
Als jij hem verlaat heeft hij veel meer te verliezen dan jij. Dan moet hij namelijk zelf gaan nadenken, plannen en moeite doen voor de kinderen.
zaterdag 17 april 2021 om 21:49
Niet steeds op elkaars lip, eigen huishouden en dus meer ruimte voor jezelf, ervaren hoe het bevalt, of je elkaar mist en waarom je elkaar mist.
zaterdag 17 april 2021 om 21:49
Precies.lotus77 schreef: ↑17-04-2021 21:42Zou ik ook doen als ik hem was, want dan kan hij niet meer elk moment de deur achter zijn komt dichttrekken in de wetenschap dat alles voor hem opgevangen wordt, als hij al thuis is ijskoud gaan hobbyen of sporten.
Als jij hem verlaat heeft hij veel meer te verliezen dan jij. Dan moet hij namelijk zelf gaan nadenken, plannen en moeite doen voor de kinderen.
