Ex en strubbelingen dochter

25-04-2022 10:16 139 berichten
Alle reacties Link kopieren
Mijn ex heeft sinds kort een nieuwe vriendin. Nu een maand of drie. Hij woont ook al bij haar in. Wij hebben samen een dochter van 7. Zij woont bij mij en gaat om het weekend naar hem toe en de vakanties 50/50. Ik heb zijn vriendin nu twee keer gezien. Ze lijkt mij verder wel aardig. Is ook lief voor onze dochter. Mijn ex heeft voor zover ik weet zijn eigen huisje ook nog steeds. Maar is daar bijna nooit meer. Onze dochter vind dit alles super lastig.

Ze gaat nu een week naar hem toe maar is compleet overstuur. Dit breek mijn hart. Heb al met haar gepraat, ook mijn ex gevraagd om met haar over deze nieuwe situatie te praten. Het enige wat ik krijg te horen “ je zal er zelf wel moeite mee hebben”. En “ je bent jaloers”. Wat dus niet zo is, hij gaat zijn gang maar. Het enige wat ik vraag is of hij rekening wil houden met haar gevoelens. Het gaat haar te snel. Ze heeft daar nog niks, geen eigen kamer, niks. Ze slaapt bij mijn ex en vriendin op de kamer. Ook heeft de vriendin zelf nog vier kinderen die al wat ouder zijn.

Ik zit elke keer met een verdrietig meisje. Hoe kan ik dit het beste aanpakken?
Alle reacties Link kopieren
Lisa2022 schreef:
25-04-2022 16:10
want overleggen met een narcist is en blijft lastig. .
Gediagnosticeerd of is dit jouw mening?
.
Alle reacties Link kopieren
Rooss4.0 schreef:
25-04-2022 17:57
Gediagnosticeerd of is dit jouw mening?
Ze schreef eerder gediagnosticeerd 😉
Live Life to the fullest
Alle reacties Link kopieren
Rooss4.0 schreef:
25-04-2022 17:57
Gediagnosticeerd of is dit jouw mening?

Nee diagnose is gesteld. Niet mijn mening.
Alle reacties Link kopieren
Ik vraag me regelmatig af waarom sommige mensen vruchtbaar zijn en andere mensen niet
Arm kind dan ben je zeven jaar, je papa zou jou op de eerste plaats moeten zetten en niet zijn eigen lusten.😥
Maar mensen gaan voorbij
Alle reacties Link kopieren
*Red* schreef:
25-04-2022 15:55
Als hij inderdaad een narcist is, heb ik maar een tip: leer je dochter haar grenzen te ontdekken en uit te spreken, wees er voor haar als het niet lekker loopt met vader, maak haar sterk. Want hij zal nooit haar belang voorop stellen.
Nooit. Dus vang haar op, steun haar en maak haar weerbaar. Op een gegeven moment gaat ze haar eigen keuzes hierin maken.
Dit. Als hij narcist is of trekken ervan heeft, weet je dat het weinig zin heeft om te verwachten dat hij de belangen van zijn kind voorop zal stellen. Een narcist zal vooral de eigen belangen voorop zetten. En dat kan ook zijn dat hij weinig gedoe wil en om die reden inschikt, maar dat zal dan vooral voor hemzelf zijn en veel minder voor zijn kind.
Het zal zeker niet de laatste keer zijn dat hij keuzes zal maken waarbij je denkt, sjongejonge. Probeer je dochter vooral een stuk eigenwaarde mee te geven. Maar redelijkheid/empathie verwachten van iemand die een kronkel in z'n hoofd heeft, gaat je niet lukken.
Alle reacties Link kopieren
Singlejingle schreef:
25-04-2022 19:20
Dit. Als hij narcist is of trekken ervan heeft, weet je dat het weinig zin heeft om te verwachten dat hij de belangen van zijn kind voorop zal stellen. Een narcist zal vooral de eigen belangen voorop zetten. En dat kan ook zijn dat hij weinig gedoe wil en om die reden inschikt, maar dat zal dan vooral voor hemzelf zijn en veel minder voor zijn kind.
Het zal zeker niet de laatste keer zijn dat hij keuzes zal maken waarbij je denkt, sjongejonge. Probeer je dochter vooral een stuk eigenwaarde mee te geven. Maar redelijkheid/empathie verwachten van iemand die een kronkel in z'n hoofd heeft, gaat je niet lukken.

I know….ik vind het alleen enorm lastig omdat mijn dochter er niks van begrijpt. Vind het heel moeilijk om haar zo verdrietig te zien. Ik heb mij in de laatste jaren heel veel ingelezen over hoe je het beste met een narcist om kan gaan. Ik heb hier grotendeels mijn weg in gevonden en dat werkt tot nu toe meestal. Maar een meisje van 7 snapt er niks van. Ik probeer haar hier zoveel mogelijk in op te vangen zeg maar.

Voor de rest….ben ik blij dat hij een vriendin heeft. Want hij laat mij nu met rust. De afgelopen jaren heeft hij veel contact gezocht, steeds weer. Voor zijn dochter was dat prima maar wel binnen de gemaakte afspraken (ouderschapsplan). Daar hield hij zich niet altijd aan.

Misschien dat we het ouderschapsplan toch eens opnieuw moeten evalueren? Ben alleen bang dat dat meer strijd oplevert. Over het algemeen liep het plan wel redelijk, geen hele grote dingen. Ook omdat ik niet teveel van hem eiste. Ik deed en doe eigelijk alles omtrent de zorg van onze dochter. Was tijdens ons huwelijk ook al zo maar voor nu wou ik hem niet meer “ macht” geven omdat dat altijd weer een enorme strijd opleverde. Vind het een rot idee dat onze dochter nu blijkbaar deze strijd wel met hem moet aangaan.
Alle reacties Link kopieren
Wat wil je opnieuw evalueren dan?
Alle reacties Link kopieren
Reageer jij "neutraal" op je dochters verdriet of ga je er volledig in mee? Laten we wel wezen, wat er gebeurt is vervelend maar het is geen kindermishandeling of iets dat erop lijkt. Niet elk kind in de wereld heeft een eigen kamertje en de meesten overleven dat gewoon. Ik wil daarmee vaders prio's niet bagatelliseren maar het is ook niet het ergste wat je kan overkomen.

Ik denk dat een neutrale houding van jou hierin heel erg belangrijk is. Dus niet met haar meehuilen en roepen hoe erg het allemaal is en dat papa toch wel een drol van een vader is maar benoemen dat je haar verdriet begrijpt en de nadruk erop leggen dat het bij papa nu eenmaal anders gaat dan bij mama. Dat lijkt me veel behulpzamer anders komt je dochter in een enorme spagaat.
.
Alle reacties Link kopieren
Na 3 maanden al samen wonen met een vrouw die 4 pubers heeft? Gedoemd te mislukken 100 %.

Welke vrouw wil nu zoiets? Zij spoort ook niet hoor.
Alle reacties Link kopieren
Ze heeft nu eenmaal de vader die ze heeft. Had je alles vooraf geweten, had je vermoedelijk geen kind gekregen met hem, maar dat is achteraf makkelijk lullen. Dat betekent ook dat ze er haar weg in moet vinden. Daar kun je haar bij helpen. Eventueel kun je daar ook ondersteuning bij vragen van het cjg of via een wijkteam oid. Misschien is een kies-training wel iets voor haar.
Alle reacties Link kopieren
Rooss4.0 schreef:
25-04-2022 19:43
Reageer jij "neutraal" op je dochters verdriet of ga je er volledig in mee? Laten we wel wezen, wat er gebeurt is vervelend maar het is geen kindermishandeling of iets dat erop lijkt. Niet elk kind in de wereld heeft een eigen kamertje en de meesten overleven dat gewoon. Ik wil daarmee vaders prio's niet bagatelliseren maar het is ook niet het ergste wat je kan overkomen.

Ik denk dat een neutrale houding van jou hierin heel erg belangrijk is. Dus niet met haar meehuilen en roepen hoe erg het allemaal is en dat papa toch wel een drol van een vader is maar benoemen dat je haar verdriet begrijpt en de nadruk erop leggen dat het bij papa nu eenmaal anders gaat dan bij mama. Dat lijkt me veel behulpzamer anders komt je dochter in een enorme spagaat.

Ik probeer zoveel mogelijk neutraal te reageren. Zal ook nooit negatief over haar vader praten. Het is haar papa en ze was/is altijd blij met hem. Ik zeg ook tegen haar dat ze gewoon heen gaat en dat ze het vast leuk zal hebben. Ik wil absoluut niet dat ze het gevoel heeft tussen papa of mama te moeten kiezen.
Alle reacties Link kopieren
Goed zo Lisa. Het zal echt niet makkelijk zijn! En ik herken het een klein beetje maar wij zitten in een heel andere situatie en mijn kinderen zijn goddank volwassen. Maar de loyaliteitsspagaat blijft. En dat is heel erg naar.
.
Alle reacties Link kopieren
*Red* schreef:
25-04-2022 19:45
Ze heeft nu eenmaal de vader die ze heeft. Had je alles vooraf geweten, had je vermoedelijk geen kind gekregen met hem, maar dat is achteraf makkelijk lullen. Dat betekent ook dat ze er haar weg in moet vinden. Daar kun je haar bij helpen. Eventueel kun je daar ook ondersteuning bij vragen van het cjg of via een wijkteam oid. Misschien is een kies-training wel iets voor haar.


Nee als ik alles had geweten, dan was ik nooit in een relatie met hem gestapt. Maar hij gaf mij op dat moment een heel veilig gevoel en ik denk dat ik daar op dat moment naar op “zoek” was. Had daarvoor nl ook een huwelijk gehad met een man met losse handjes. (Ja ik zoek ze wel uit) Maar ja dan Had ik nu niet mijn prachtige dochter gehad. Dat is dan ook het enige positieve uit ons huwelijk.

Wat houd dat pcies in? Kies training?
Rooss4.0 schreef:
25-04-2022 19:43
Reageer jij "neutraal" op je dochters verdriet of ga je er volledig in mee? Laten we wel wezen, wat er gebeurt is vervelend maar het is geen kindermishandeling of iets dat erop lijkt. Niet elk kind in de wereld heeft een eigen kamertje en de meesten overleven dat gewoon. Ik wil daarmee vaders prio's niet bagatelliseren maar het is ook niet het ergste wat je kan overkomen.

Ik denk dat een neutrale houding van jou hierin heel erg belangrijk is. Dus niet met haar meehuilen en roepen hoe erg het allemaal is en dat papa toch wel een drol van een vader is maar benoemen dat je haar verdriet begrijpt en de nadruk erop leggen dat het bij papa nu eenmaal anders gaat dan bij mama. Dat lijkt me veel behulpzamer anders komt je dochter in een enorme spagaat.

Mhew, ik vind dat altijd heel leuk klinken op papier maar in de praktijk moet je dan ook weer uitkijken dat je dingen niet gaat bagatelliseren naar haar. En het klinkt ook alsof die moeders dan allemaal zo reageren, allemaal voeders zijn omdat ze kwaad zijn op ex. Terwijl dat bijna nooit echt het geval is.

Ook dat verschilt per kind/situatie natuurlijk.

Ik zou zelf zorgen, dat je niet naar haar toe, als er verdriet is over gedrag van vader, om dat te gaan zitten neutraliseren. Dan geef je haar mee dat ze zich aanstelt en dat ze eigenlijk bij jou ook echt niet terecht kan om dat te uiten.


Ik zou zelf echt gaan kijken naar hulp, er is best wat beschikbaar. ook voor kind zelf inderdaad, zoals Red oppert en ook voor TO en communicatie over kind met ex.

Gemeente heeft social teams, maar eerlijk vaak wel beperkt en soms kom je er dan niet meer vanaf. Ligt er per gemeente anders. maar ze hebben ook vast info voor hulp buiten hen om.
Maar vaak weet een familieadvocaat ook nog wel partijen waar je bij terecht kan.
Alle reacties Link kopieren
LuciFee2022 schreef:
25-04-2022 20:02

Ik zou zelf zorgen, dat je niet naar haar toe, als er verdriet is over gedrag van vader, om dat te gaan zitten neutraliseren. Dan geef je haar mee dat ze zich aanstelt en dat ze eigenlijk bij jou ook echt niet terecht kan om dat te uiten.
Ik ben het niet met je eens maar dat is geen nieuws.
Als je de vader heel erg gaat afvallen naar kind toe duw je kind in de verdediging terwijl zij nou juist degene is met grieven. En zo maak je jezelf richting kind tot slachtoffer.

Je kunt in dit topic lezen dat kind geen kwaad woord over vader zegt en dat is eigenlijk heel mooi. Ze is verdrietig over de situatie en dat mag er zijn zonder dat je het hoeft te voeden.
Neutraliseren zal er niet voor zorgen dat dochter het gevoel heeft dat ze niet bij jou terecht kan, juist niet. Bagatelliseren is wat anders, dat moet je inderdaad niet doen. Kind heeft een probleem en dat mag gerust onderkend worden.
.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb as vrijdag weer een gesprek bij mijn therapeut. Vlak na mijn scheiding ben ik daar ook geweest. Omdat ik tegen bepaalde dingen aan loop heb ik dit weer opnieuw opgestart. Misschien dat mijn therapeut mij hierin verder kan helpen? Hij weet nl ook heel veel over Narcisme.
Alle reacties Link kopieren
*Red* schreef:
25-04-2022 19:43
Wat wil je opnieuw evalueren dan?
Er is een nieuwe situatie. Dochter moet blijkbaar nog erg wennen aan de nieuwe situatie. Is ook niet niks voor een kind van 7 natuurlijk. Een vreemde vrouw in huis en dan ook nog eens 4 pubers erbij. Dat is wel andere koek dan een leuk, nieuw speelkameraadje van je eigen leeftijd.

En dan heeft ze ook nog eens geen eigen bed, geen eigen kamer...

Kan me wel voorstellen dat TO daar niet heel erg gelukkig van wordt. Zeker als dochter daar op dit moment niet graag meer naar toe gaat.
Alle reacties Link kopieren
Lisa2022 schreef:
25-04-2022 19:59
Nee als ik alles had geweten, dan was ik nooit in een relatie met hem gestapt. Maar hij gaf mij op dat moment een heel veilig gevoel en ik denk dat ik daar op dat moment naar op “zoek” was. Had daarvoor nl ook een huwelijk gehad met een man met losse handjes. (Ja ik zoek ze wel uit) Maar ja dan Had ik nu niet mijn prachtige dochter gehad. Dat is dan ook het enige positieve uit ons huwelijk.

Wat houd dat pcies in? Kies training?
https://www.nji.nl/scheiding/basisprogramma-kies

En herkenbaar hoor. Mijn ex had er ook nog een agressief kantje aan (niet fysiek naar mij, wel naar de meubels en deuren), had ik het allemaal geweten, had ik heel andere keuzes gemaakt.
Dus nu bleef over: zorgen dat mijn kind kan omgaan met haar vader.
Alle reacties Link kopieren
Marysol schreef:
25-04-2022 20:39
Er is een nieuwe situatie. Dochter moet blijkbaar nog erg wennen aan de nieuwe situatie. Is ook niet niks voor een kind van 7 natuurlijk. Een vreemde vrouw in huis en dan ook nog eens 4 pubers erbij. Dat is wel andere koek dan een leuk, nieuw speelkameraadje van je eigen leeftijd.

En dan heeft ze ook nog eens geen eigen bed, geen eigen kamer...

Kan me wel voorstellen dat TO daar niet heel erg gelukkig van wordt. Zeker als dochter daar op dit moment niet graag meer naar toe gaat.
Ex heeft aangegeven dat er een bed komt, een aparte slaapplaats, en dat ze nu een deel van de tijd naar zijn huis gaan. Denk niet dat je er veel meer uit kunt halen dan dat. Het is ook niet dat kind niet naar vader wil, TO wil ook niet de toch al vrij beperkte regeling aanpassen, je gaat met evalueren van dat ouderschapsplan niet heel veel bereiken denk ik zo. Maar dat moet TO vooral even aan haar advocaat/mediator navragen, of dat zin heeft daar de energie in te steken.
Alle reacties Link kopieren
*Red* schreef:
25-04-2022 21:03
https://www.nji.nl/scheiding/basisprogramma-kies

En herkenbaar hoor. Mijn ex had er ook nog een agressief kantje aan (niet fysiek naar mij, wel naar de meubels en deuren), had ik het allemaal geweten, had ik heel andere keuzes gemaakt.
Dus nu bleef over: zorgen dat mijn kind kan omgaan met haar vader.

Thx! Ik ga het morgen ff lezen. Nu niet, want dan slaap ik niet. Ga er dan ff rustig mee zitten.
Thalas schreef:
25-04-2022 11:08
Daar heeft zij toch niets mee te maken? Ze hebben net drie maanden iets. Dit is de beslissing van de vader van het kind. De onnozelheid is volledig op zijn conto.
Is inderdaad zijn verantwoordelijkheid. Ik zou het wel een flinke afknapper vinden als mijn partner zo met zijn dochter om zou gaan. Maar ik zou er sowieso vraagtekens bij hebben als een man geen co-ouderschap heeft.
Ik vraag me af wat de mensen die advocaten en dergelijke adviseren voor zich zien. Hij doet voor zover ik lees niks wat niet mag. Er zijn wel meer kinderen die samen slapen, en ook vast kinderen die vanwege ruimtegebrek bij ouders slapen. En op de dagen dat vader de verantwoordelijkheid heeft, is hij ook echt helemaal verantwoordelijk en mag hij kind meenemen naar welke plek dan ook. Hoe onwenselijk dat ook is.

TS, probeer hulp te regelen voor je dochter, wellicht ook voor jezelf. Na 2 destructieve relaties is het wellicht ook handig om op jezelf te reflecteren. Niet dat jou enige blaam treft, maar aan je ex doe je niks, dus probeer de beste moeder te zijn.
Alle reacties Link kopieren
andnowwedance schreef:
25-04-2022 22:55
Is inderdaad zijn verantwoordelijkheid. Ik zou het wel een flinke afknapper vinden als mijn partner zo met zijn dochter om zou gaan. Maar ik zou er sowieso vraagtekens bij hebben als een man geen co-ouderschap heeft.
Er kunnen allerlei redenen zijn waarom iemand geen co-ouderschap heeft. Misschien lastig te combineren met hun werk, misschien ooit zo uitgesproken door de rechter, ondanks dat ze anders wilden, misschien wonen ze wat verder van hun kinderen af waardoor co-ouderschap lastig is.

Verder vind ik na 3 maanden samen gaan wonen wel not-done. Zowel met 4 pubers als met een meisje van 7. En kinderen geen eigen kamer vind ik helemaal not done. In dit geval is er zelfs nog geen bed. Lijkt me het eerste dat je regelt, een bed voor de kinderen.
Marysol schreef:
26-04-2022 08:48
Er kunnen allerlei redenen zijn waarom iemand geen co-ouderschap heeft. Misschien lastig te combineren met hun werk, misschien ooit zo uitgesproken door de rechter, ondanks dat ze anders wilden, misschien wonen ze wat verder van hun kinderen af waardoor co-ouderschap lastig is.

Verder vind ik na 3 maanden samen gaan wonen wel not-done. Zowel met 4 pubers als met een meisje van 7. En kinderen geen eigen kamer vind ik helemaal not done. In dit geval is er zelfs nog geen bed. Lijkt me het eerste dat je regelt, een bed voor de kinderen.
Natuurlijk, vandaar de vraagtekens. Die redenen kunnen inderdaad spelen, maar je hoort ook vaak genoeg dat er nog ongelijkheid is en het leeuwendeel op de schouders van moeders rust.
Alle reacties Link kopieren
andnowwedance schreef:
26-04-2022 09:45
Natuurlijk, vandaar de vraagtekens. Die redenen kunnen inderdaad spelen, maar je hoort ook vaak genoeg dat er nog ongelijkheid is en het leeuwendeel op de schouders van moeders rust.
Heel lang was het ook zo ongeveer de praktijk dat vaders het moeten doen met om het weekend. Als demoeder geen gekke dingen doen, krijg je dat amper nog recht getrokken als vader, omdat kinderen er aan wennen.

Ondanks dat vrouwen meer zijn gaan werken, zullen er nog steeds wel relatief meer vrouwen relatief minder werken. Verder heb je ook wel een beetje instinctief dat de moeder de zorg meer naar zich toetrekt.

Al is co-ouderschap wel in opmars. Maar met sommige beroepen is het nu eenmaal moeilijk te combineren. Iemand die elke ochtend vroeg naar de bouw moet, kan doordeweeks lastig zorgen voor hele kleine kinderen. Net zoals een internationaal vrachtwagenchauffeur.

Natuurlijk zou ik ook huiverig zijn voor een man die voor z'n eigen kinderen amper moeite doet en vrijwillig een waardeloze regeling heeft of door eigen toedoen een waardeloze regeling heeft gekregen.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven