Ex met bindingsangst

09-07-2007 13:07 18 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hallo allemaal,



Ik ben eigenlijk niet zo schrijverig (ik lees meestal alleen maar mee). Maar ik wil toch graag mijn verhaal kwijt.



Ik heb 2,5 jaar een relatie gehad, sinds 3 weken zijn we uit elkaar.

We hebben tot januari dit jaar samengewoond in een flat waar hij al woonde. Op het gegeven moment waren er plannen om samen een huis te gaan kopen in een dorp naast mijn oude woonplaats (ca. 15-20 min rijden bij zijn huis vandaan). Vanaf toen is alles mis gegaan.



Hij wist niet meer of hij van me hield en wilde niet weg van zijn vertrouwde plekje.We zijn toen 2 weken uit elkaar geweest, toen draaide hij alles weer terug, kon niet zonder me blabla. Ik woonde inmiddels weer bij mijn moeder. De relatie heb ik weer een kans gegeven, maar ik ben niet meer bij hem ingetrokken. Dit had ook als reden, dat hij veel werkt en ook tot s`avonds laat. Ik ben niet zo iemand die me alleen kan vermaken en voelde me hierdoor erg eenzaam in zijn dorp.



De relatie was weer helemaal goed (dacht ik). Hij ging eerst nog met z`n vrienden op vakantie in april/mei ( rondreis door Costa Rica) en daarna zouden we op zoek gaan naar een huis.



Ik had zelf wel het gevoel, dat hij het toch nog niet aandurfde. Ik heb er meerdere keren naar gevraagd, maar dan zei hij dat er niets aan de hand was en dat hij het wel graag wilde. 3 weken terug is dit toch tot een uitbarsting gekomen (ik had huizen naar hem doorgestuurd via internet om te bekijken en kwam er achter dat hij die mail ongeopend had weg gedaan).



Een hoop drama en verdriet. Dit is allemaal tot uitbarsting gekomen op een avond dat hij laat nog naar me toe kwam uit m`n werk, omdat hij me zo graag wilde zien, omdat hij me miste. Hij is die avond met allerlei oplossingen gekomen, dat ik eerst maar even een jaar moest huren en hij z`n eigen huis aan hield om te wennen en dat soort ideeën. Maar ik had die avond zoiets van, als je geen stap verder wilt hoeft het niet van mij.



Ik heb dat inmiddels alweer een beetje terug gedraait. Ik wil wel graag met hem verder en dan maar latten (ik ben wel op zoek naar een flatje voor mezelf). Maar hij wil nu dus geen relatie meer en hij kan geen reden aangeven waarom. Hij heeft hulp gezocht bij een maatschappelijk werker, omdat hij niet kan praten en die kwam tot de conclusie dat hij ook bindingsangst heeft (ik had al een vermoeden).



Op het verhaal af te ronden. Hij houdt heel veel van me mist me en is ongelukkig. Maar hij zit allemaal redenen te verzinnen waarom onze relatie niet kan werken. (die redenen kunnen binnen 5 minuten verschillen en terug gedraait worden).



We hebben nu besloten om geen contact meer te hebben.(ik vind dit wel moeilijk en ga toch iedere keer zitten bellen) . Ik ben nu op zoek naar een flat voor mezelf, dus ga wel verder met m`n leven.



Maar ik blijf toch hoop houden, dat hij ooit dat bord voor z`n kop verdwijnt en hij bij me terug komt.
Alle reacties Link kopieren
Tja, je kunt het bindingsangst noemen, maar als je al zo lang samen bent dan heeft dat er in mijn ogen niet veel mee te maken.

Het klinkt misschien wat lullig, maar ik denk eerder dat hij bang is om een huis te kopen met iemand waarvan hij niet 100% zeker is.



Ik denk dat je een goede keus hebt gemaakt om voor jezelf te kiezen. Laat hem eerst maar eens bedenken wat hij echt wil.



Sterkte ermee
Alle reacties Link kopieren
oei...dit komt me eng bekend voor. Ik zal je niet belasten met mijn verhaal...dit is tenslotte jouw topic.

Wel denk ik dat het kopen van een huis vaak aanleiding is om relatie of vooral jezelf en eigen gevoel weer onder de loep te nemen.

Klinkt alsof je vriend zichzelf goed is tegen gekomen. Hij maakt de eerste goede stappen...erkennen dat er iets is bij hem en hulp zoeken ervoor.



Ik kan je geen enkele garantie geven dat het goed komt....maar onmogelijk is het niet.

Belangrijk wel is dat jij je eigen leven gewoon opbouwt...inderdaad je eigen flat huren klinkt prima. Afstand nemen lijkt me voor jouw belangrijk. Wie weet komt je vriend erachter wat voor oude dingen (vast van voor jouw tijd) hem dwars zitten....en beseft ie wat ie mist....wie weet.
Alle reacties Link kopieren
Ik denk wel echt dat het bindingsangst. Ik mag namelijk wel zo weer bij hem intrekken als ik dat zou willen. Het zegt ook dat ik de ware ben (zelf geloof ik daar eerlijk gezegd niet in ). En dat hij ook niet snapt waarom hij alles wat we hebben opgeeft.



Hij heeft een hoop meegemaakt in z`n leven, mensen kwijt geraakt. Hij kan mensen niet dicht bij zich laten komen. Hij was ook altijd erg overbezorgd om mij.
Alle reacties Link kopieren
@ellen70



Als je je verhaal wil vertellen mag dat hoor. Ik ben wel benieuwd hoe dit bij andere mensen is gegaan.
Alle reacties Link kopieren
Tuut...het gaat er niet om dat ik het niet wil vertellen. Maar ik denk niet dat je in je eigen topic zit te wachten van een verhaal van iemand bij wie dit qua relatie niet goed afliep.

Ik had destijds ook geen behoefte aan doemscenario's van anderen. Ik besloot te vechten voor mijn relatie. Alleen jij kan besluiten in hoeverre je er nog voor wilt gaan of niet. In hoeverre je hem tijd en ruimte wilt geven.
Alle reacties Link kopieren
Ik zie wel in dat dit waarschijnlijk nooit meer goed ga komen. Ik denk dat ik hem nooit meer helemaal zal vertrouwen. Ik wil niet altijd in onzekerheid zitten.
Alle reacties Link kopieren
tja...als jij die kans zo inschat zal je dat wel goed zien denk ik. Stop je energie in ieder geval in jezelf....in je hobbies, in je vrienden. Als je hier niet ruim in zit....is het NU de tijd om dingen te doen die je altijd al wilde. Zelfs als het voelt dat je nergens zin in hebt (weet niet of dat bij jou zo is)

O ja...en regelmatig bij vrienden/familie te zijn waar je gewoon verdrietig mag zijn als je je rot voelt.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb inderdaad niet veel zin in dingen, alvast voelt zo zinloos.

Dat is heel herkenbaar voor je denk ik.



Maar probeer toch maar allemaal dingen te doen. Straks krijg ik het ook druk met klussen als ik een huisje heb. Verder probeer ik ook aan de toekomst te denken, dat er vast wel iemand rond loopt waarmee ik een relatie op kan bouwen.
Alle reacties Link kopieren
Oeps alvast ik bedoelde natuurlijk alles.
Alle reacties Link kopieren
Ik denk wel echt dat het bindingsangst. Ik mag namelijk wel zo weer bij hem intrekken als ik dat zou willen.Als jij zo weer bij hem mag intrekken lijkt het mij eerder dat hij niet zeker van jou en jullie relatie is dan dat hij bindingsangst heeft.. Het zegt ook dat ik de ware ben (zelf geloof ik daar eerlijk gezegd niet in ). En dat hij ook niet snapt waarom hij alles wat we hebben opgeeft.



Hij heeft een hoop meegemaakt in z`n leven, mensen kwijt geraakt. Hij kan mensen niet dicht bij zich laten komen. Hij was ook altijd erg overbezorgd om mij.
Alle reacties Link kopieren
@superstar- Maar hij hoeft dan niks op te geven, alles blijft bij hem hetzelfde. Hij is bang om mij te verliezen en dan alles kwijt te raken.
Alle reacties Link kopieren
@superstar- Maar hij hoeft dan niks op te geven, alles blijft bij hem hetzelfde. Hij is bang om mij te verliezen en dan alles kwijt te raken.
dus hij is bang om dat huis te verliezen?
Alle reacties Link kopieren
Meer om zijn vertrouwde plek (dorp) op te geven. Hij is vrij onzeker en bouwt niet makkelijk nieuwe contacten op.
Alle reacties Link kopieren
Even weer dingen van mijn afschrijven.



Het lijkt wel of mijn ex, zich helemaal afsluit.

Als vrienden hem vragen waarom hij alles weg gooit, krijgen ze als antwoord ik weet het niet of ik snap het zelf ook niet.



Ook draagt hij nog steeds mijn ring en staan alle foto`s van ons samen nog in zijn huis.



Af en toe wordt er gewoon helemaal agressief van. Ik heb dan zin om naar hem toe te rijden en hem een paar klappen te geven in de hoop dat hij wakker wordt!
Alle reacties Link kopieren
Tuut...neem een kussen...

gooi ijsblokjes stuk in de badkamer

neem een boxbal

ga potje worstelen met sterke veilige man zoals vader of broer



laat hem effe in zijn sop gaarkoken!



sterkte*;
Alle reacties Link kopieren
@ellen.



Bedankt voor de tip :)



Ik probeer geen contact meer te zoeken, in dehoop dat hij me dan helemaal gaat missen. Maar op een zwak moment is het erg moeilijk om niet te bellen.Dan kan ik wel van frustratie tegen de muur aanbokken. Misschien moet ik dat inderdaad maar gaan doen.
Alle reacties Link kopieren
Nou inmiddels zijn we een maand uit elkaar. Ik ben nog steeds erg kwaad, maar heb niet meer gebeld.



Eerlijk gezegd ga ik nu erg twijfelen aan het bindingsangst. Als ik verhalen op andere tpoics lees. Zie ik wel heeel veel verhalen van meiden die in dezelfde situatie zitten.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven