Relaties
alle pijlers
Ex schoonmoeder overleden wel of niet gaan
donderdag 14 juni 2007 om 15:23
Hoi
Mijn ex schoonmoeder en oma van mijn jongste zoontje is gister overleden na een 4 jarig ziektebed.
Nu heb ik een meningsverschil met mijn vriend waarom ik ga.
Ik ga voor mijn zoontje en mijn ex schoonma/vader,niet voor mijn ex vriend.
Maar mijn vriend snapt niet na zo'n verleden met mijn ex te hebben gehad( vernederd geslagen emotioneel mishandeld) waarom ik nog wil gaan.
Wat vinden jullie.......Ik heb de mensen al 3 jaar niet meer gezien.(sinds de relatie over ging eigenlijk)......
Mijn ex schoonmoeder en oma van mijn jongste zoontje is gister overleden na een 4 jarig ziektebed.
Nu heb ik een meningsverschil met mijn vriend waarom ik ga.
Ik ga voor mijn zoontje en mijn ex schoonma/vader,niet voor mijn ex vriend.
Maar mijn vriend snapt niet na zo'n verleden met mijn ex te hebben gehad( vernederd geslagen emotioneel mishandeld) waarom ik nog wil gaan.
Wat vinden jullie.......Ik heb de mensen al 3 jaar niet meer gezien.(sinds de relatie over ging eigenlijk)......
donderdag 14 juni 2007 om 17:02
zie je het voor je , na jaren ziekbed legt een man zijn moeder in het graf. overmand door verdriet ... nee hij moet zich netjes houden,
anders raakt zijn zoon van 6 ook nog overstuur....
lekker afscheid.
Het is toch zijn zoon?!
Je doet net alsof zijn zoon hem alleen maar tot last zal zijn.
Op zijn moment wil je toch juist de mensen die je het meest dierbaar zijn bij je hebben? En niet je aandacht geven aan de vage achterbuurman....
anders raakt zijn zoon van 6 ook nog overstuur....
lekker afscheid.
Het is toch zijn zoon?!
Je doet net alsof zijn zoon hem alleen maar tot last zal zijn.
Op zijn moment wil je toch juist de mensen die je het meest dierbaar zijn bij je hebben? En niet je aandacht geven aan de vage achterbuurman....
donderdag 14 juni 2007 om 17:07
Ja het is zijn zoon.....
En nee hij is hem niet tot last en dat weet ik,maar mijn zoon is nogal een druktemaker en kan zijn aandacht niet snel bij iets houden...
En ik weet ook niet hoe hij gaat reageren op de crematie...
Mss is hij wel heel mak,maar mss ook helemaal niet,en moet zijn vader hem rustig houden terwijl er ook anderen bij lopen die wel emotioneel zijn.
Hij heeft nog meer broers en zussen die zijn steun nodig kunnen hebben.
En nee hij is hem niet tot last en dat weet ik,maar mijn zoon is nogal een druktemaker en kan zijn aandacht niet snel bij iets houden...
En ik weet ook niet hoe hij gaat reageren op de crematie...
Mss is hij wel heel mak,maar mss ook helemaal niet,en moet zijn vader hem rustig houden terwijl er ook anderen bij lopen die wel emotioneel zijn.
Hij heeft nog meer broers en zussen die zijn steun nodig kunnen hebben.
donderdag 14 juni 2007 om 17:10
donderdag 14 juni 2007 om 18:08
Ik zou meegaan voor je zoon. Niet omdat hij je ex tot last zal zijn of iets dergelijks, maar meer omdat het voor je ex misschien gewoon fijner is om rustig naar de verhalen te kunnen luisteren en rustig met mensen te kunnen praten. Natuurlijk hoeft je zoon helemaal niet lastig te doen, maar het praat nu eenmaal prettiger als je geen kind om je heen hebt dralen. Het is tenslotte wel zijn moeder die overlijdt. En je ex kan nog zo rustig zijn, het kan voor een kind altijd nog raar zijn om te zien dat je ouder verdriet heeft. Dan lijkt het me fijn als hij op jou terug kan vallen. Ik denk dat het voor jezelf en je zoon ook prettiger is als jij erbij bent, omdat je er dan nog eens over kan praten en jij ook ziet hoe hij er mee omgaat.
donderdag 14 juni 2007 om 18:16
Bubbbels, ten eerste gecondoleerd.
Wat wil je zoontje zelf eigenlijk? Hij is nog heel jong, maar misschien wil hij heel graag dat je meegaat. Dan maakt het dat gevoelsmatig ook prettiger.
Ik neem aan dat je wel nog contact met je ex hebt omwille je zoontje? Dan kun je ook aan hem vragen wat hij in gedachten heeft. Het is ook zijn zoon en dus heeft hij ook een deel verantwoording. Overigens moet ik eerlijk bekennen dat ik onrustige kinderen tijdens een begrafenis stiekem af en toe een verademing vind.
En wat zegt jouw gevoel over wat jij wilt? Ik ben zelf bijv opgevoed dat er 2 hoofdredenen zijn om naar een begrafenis te gaan; degene die overleden is, was op een of andere manier belangrijk voor je, of om de nabestaanden bij te staan.
Ik wens je sterkte en wijsheid toe.
Wat wil je zoontje zelf eigenlijk? Hij is nog heel jong, maar misschien wil hij heel graag dat je meegaat. Dan maakt het dat gevoelsmatig ook prettiger.
Ik neem aan dat je wel nog contact met je ex hebt omwille je zoontje? Dan kun je ook aan hem vragen wat hij in gedachten heeft. Het is ook zijn zoon en dus heeft hij ook een deel verantwoording. Overigens moet ik eerlijk bekennen dat ik onrustige kinderen tijdens een begrafenis stiekem af en toe een verademing vind.
En wat zegt jouw gevoel over wat jij wilt? Ik ben zelf bijv opgevoed dat er 2 hoofdredenen zijn om naar een begrafenis te gaan; degene die overleden is, was op een of andere manier belangrijk voor je, of om de nabestaanden bij te staan.
Ik wens je sterkte en wijsheid toe.
What we\'re looking for... What\'s looking for us...
donderdag 14 juni 2007 om 18:21
Je ex-schoonmoeder/schoonvader heeft je toch niet geslagen/vernederd? Nou dan...dus het argument van je vriend is geen argument.
Als zij jou altijd goed hebben behandeld en jij de behoefte hebt om afscheid van haar te nemen/een gebaar naar je ex-schoonvader....dan moet je dat doen. In dit soort situaties je nooit laten leiden door anderen. Trek je eigen plan. Dit kun je maar 1 keer goed doen.
Als zij jou altijd goed hebben behandeld en jij de behoefte hebt om afscheid van haar te nemen/een gebaar naar je ex-schoonvader....dan moet je dat doen. In dit soort situaties je nooit laten leiden door anderen. Trek je eigen plan. Dit kun je maar 1 keer goed doen.
donderdag 14 juni 2007 om 19:42
Leg het aan je ex voor. Hij gaat zijn moeder begraven, ik denk dat het aan hem is om te bepalen wat hij daarbij het prettigst vindt. Je geeft zelf aan dat je hem volledig vertrouwd met jullie zoon en er vanuit gaat dat hij hem goed op kan vangen.
Geen meningen, wel een paar overwegingen:
Je geeft zelf aan dat je geen hechte band had met je ex-schoonmoeder, ook niet tijdens de relatie. En dat je voor jezelf dus niet zo snel zou gaan. Jou zoon hoort echter bij die familie en heeft wel een band met zijn oma en de andere rouwenden. Kinderen kunnen op een begrafenis of crematie een enorme troost zijn voor de nabestaanden, zorgen vaak voor de lach door de tranen heen.
Als je zelf een dierbare zou begraven, neem je dan ook iemand mee om je zoon te begeleiden zodat jij je handen vrij hebt? Of vind je het juist dan prettig om hem bij je te hebben?
Hoe is jou contact met je ex nu? Is dit een neutraal contact, dan kun je hem voorleggen wat hij er van vindt dat jij mee gaat voor jullie zoon. Hebben jullie echter een heel gespannen contact, dan denk ik dat het voor hem wellicht heel onplezierig kan zijn dat jij er bij bent op zo'n dag.
Geen meningen, wel een paar overwegingen:
Je geeft zelf aan dat je geen hechte band had met je ex-schoonmoeder, ook niet tijdens de relatie. En dat je voor jezelf dus niet zo snel zou gaan. Jou zoon hoort echter bij die familie en heeft wel een band met zijn oma en de andere rouwenden. Kinderen kunnen op een begrafenis of crematie een enorme troost zijn voor de nabestaanden, zorgen vaak voor de lach door de tranen heen.
Als je zelf een dierbare zou begraven, neem je dan ook iemand mee om je zoon te begeleiden zodat jij je handen vrij hebt? Of vind je het juist dan prettig om hem bij je te hebben?
Hoe is jou contact met je ex nu? Is dit een neutraal contact, dan kun je hem voorleggen wat hij er van vindt dat jij mee gaat voor jullie zoon. Hebben jullie echter een heel gespannen contact, dan denk ik dat het voor hem wellicht heel onplezierig kan zijn dat jij er bij bent op zo'n dag.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
donderdag 14 juni 2007 om 19:50
Uiteraard is het niet raar dat je naar zijn uitvaart bent gegaan Yamuna. Al heb je al 10 jaar geen contact meer, het is je vader en je hebt samen een verleden. En natuurlijk heb je verdriet. Het is je vader. Al is het niet de vader die je jezelf misschien had gewenst, hij heeft, ook afwezig, een grote rol in je leven gespeeld en zal in die 10 jaar wel altijd in je gedachten zijn geweest kan ik me zo voorstellen.
Ik denk alleen dat dit moeilijk te vergelijken is met een ex-schoonmoeder, waar je nooit echt een band mee hebt gehad en die je al 3 jaar niet meer hebt gezien. Je kan best verdrietig zijn door haar overlijden, maar dat grijpt niet zo diep in als het overlijden van je eigen vader.
Ik denk dat Mabel en jij elkaar even niet goed begrijpen of dat ze jou even op een kwetsbare plek raakt. Mabel is over het algemeen een invoelende en meelevende poster. En jij ook.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
vrijdag 15 juni 2007 om 03:08
ik sta bijna voor hetzelfde, mijn ex schoonvader is ernstig ziek. Wij hebben er hier al veel over gesproken. Zowel ik als mijn vriend gaan naar de begravenis als hij komt te overlijden. De kinderen zijn en staan (waarschijnlijk) bij mijn ex. Het gaat mij er gewoon om dat ik meekrijg wat de kinderen meekrijgen van die dag zodat ik op hun emotie kan inspringen.
Natuurlijk heb ik ook 17 jaar pa tegen die man gezegt en vind ik het ondanks dat we erg weinig contact hebben heel erg dat hij zo ziek is. Nu (tijdens zijn ziekte) stuur ik hem ook af en toe een kaartje met eerst de naam van de kinderen en daaronder onze namen.
De kinderen hebben toch emotie, ze wonen hier.. ik doe zou het vooral voor de kinderen doen. Onafhankelijk van wat mijn ex er van zou denken. Mijn vriend is het helemaal met me eens (gelukkig)
Natuurlijk heb ik ook 17 jaar pa tegen die man gezegt en vind ik het ondanks dat we erg weinig contact hebben heel erg dat hij zo ziek is. Nu (tijdens zijn ziekte) stuur ik hem ook af en toe een kaartje met eerst de naam van de kinderen en daaronder onze namen.
De kinderen hebben toch emotie, ze wonen hier.. ik doe zou het vooral voor de kinderen doen. Onafhankelijk van wat mijn ex er van zou denken. Mijn vriend is het helemaal met me eens (gelukkig)
