Relaties
alle pijlers
Familie zorgtaken
vrijdag 4 november 2022 om 06:25
Graag hoor ik jullie mening over het volgende..
Zelf heb ik 2 broers, mijn partner heeft 2 zussen.
Onze ouders zijn steeds meer hulp nodig. Wij hebben 2 kleine kinderen en met alles eromheen valt het me zwaar om onze ouders te helpen.
Mijn ouders zijn recent gescheiden en wonen sinds dit jaar beide in een eigen woning. De scheiding is niet zo leuk verlopen, onderling zien ze elkaar niet. Verjaardagen zijn ongemakkelijk en we hebben nog geen idee hoe en of we de feestdagen wel met ze door moeten brengen.. mijn vader weet gelukkig zelf de boodschappen te halen en voor de huishouding zijn we bezig met een aanvraag voor thuiszorg. Door de scheiding hebben mijn broers nog minimaal contact. De administratie/dokter en ziekenhuis bezoekjes komen op mij aan. Mijn moeder moet volgende maand een operatie waar ze een kleine week van in het ziekenhuis moet liggen en 6 weken moet herstellen. Ze heeft geen contact meer met mijn broers. Ik heb geen idee hoe ik haar kan helpen.. door alles is onze band niet super. Ik vind het ook erg jammer dat ze bijna tot niet na onze kinderen omkijkt. Een tijdelijke opvang als zorghotel (als dat al mogelijk zou zijn gaat ze nooit doen) haar in huis nemen tijdelijk zie ik niet zitten. Ze heeft geen auto, dus met controles zitten we al.
Nu is mijn schoonmoeder een tijdje terug geopereerd en nu verloopt het herstel niet zoals moet. Ze is nog rolstoel afhankelijk. Schoonvader doet geen huishouding en is nog nooit in een supermarkt geweest. Ze belt me wekelijks voor de boodschappen en klusjes. Haar dochters komen wel eens thee drinken maar doen verder geen klussen. Ze werken beide veel. Ze hebben de kinderen al groter. We hebben al aangegeven dat thuiszorg een goed idee zou zijn, maar dat willen ze niet. Gisteren kreeg ik weer een telefoontje dat ze morgen boodschappen nodig is...
Ik ben er even helemaal klaar mee.. ik werk in de zorg wat op het moment best hard werken is.. we hebben 2 kleine kinderen. Onze jongste heeft veel zorg nodig. Soms zijn er ziekenhuisopnames, wekelijks moet hij naar fysio en nog een andere therapie.
Ik wil niet zo'n zuur persoon zijn en ze niet helpen, maar er moet wat veranderen.
Daarnaast misschien niet eerlijk, maar voel ik ook boosheid.. nooit heb ik om oppas gevraagd, de aandacht naar onze kinderen is minimaal, na de bevallingen werd er niet gekookt of wat dan ook en nu moet ik wel klaarstaan.. er zijn geen andere mensen om te helpen. Ik ga mijn broers niet verplichten om het contact weer op te pakken en mijn schoonzussen heb ik niet heel veel contact mee.
Zelf heb ik 2 broers, mijn partner heeft 2 zussen.
Onze ouders zijn steeds meer hulp nodig. Wij hebben 2 kleine kinderen en met alles eromheen valt het me zwaar om onze ouders te helpen.
Mijn ouders zijn recent gescheiden en wonen sinds dit jaar beide in een eigen woning. De scheiding is niet zo leuk verlopen, onderling zien ze elkaar niet. Verjaardagen zijn ongemakkelijk en we hebben nog geen idee hoe en of we de feestdagen wel met ze door moeten brengen.. mijn vader weet gelukkig zelf de boodschappen te halen en voor de huishouding zijn we bezig met een aanvraag voor thuiszorg. Door de scheiding hebben mijn broers nog minimaal contact. De administratie/dokter en ziekenhuis bezoekjes komen op mij aan. Mijn moeder moet volgende maand een operatie waar ze een kleine week van in het ziekenhuis moet liggen en 6 weken moet herstellen. Ze heeft geen contact meer met mijn broers. Ik heb geen idee hoe ik haar kan helpen.. door alles is onze band niet super. Ik vind het ook erg jammer dat ze bijna tot niet na onze kinderen omkijkt. Een tijdelijke opvang als zorghotel (als dat al mogelijk zou zijn gaat ze nooit doen) haar in huis nemen tijdelijk zie ik niet zitten. Ze heeft geen auto, dus met controles zitten we al.
Nu is mijn schoonmoeder een tijdje terug geopereerd en nu verloopt het herstel niet zoals moet. Ze is nog rolstoel afhankelijk. Schoonvader doet geen huishouding en is nog nooit in een supermarkt geweest. Ze belt me wekelijks voor de boodschappen en klusjes. Haar dochters komen wel eens thee drinken maar doen verder geen klussen. Ze werken beide veel. Ze hebben de kinderen al groter. We hebben al aangegeven dat thuiszorg een goed idee zou zijn, maar dat willen ze niet. Gisteren kreeg ik weer een telefoontje dat ze morgen boodschappen nodig is...
Ik ben er even helemaal klaar mee.. ik werk in de zorg wat op het moment best hard werken is.. we hebben 2 kleine kinderen. Onze jongste heeft veel zorg nodig. Soms zijn er ziekenhuisopnames, wekelijks moet hij naar fysio en nog een andere therapie.
Ik wil niet zo'n zuur persoon zijn en ze niet helpen, maar er moet wat veranderen.
Daarnaast misschien niet eerlijk, maar voel ik ook boosheid.. nooit heb ik om oppas gevraagd, de aandacht naar onze kinderen is minimaal, na de bevallingen werd er niet gekookt of wat dan ook en nu moet ik wel klaarstaan.. er zijn geen andere mensen om te helpen. Ik ga mijn broers niet verplichten om het contact weer op te pakken en mijn schoonzussen heb ik niet heel veel contact mee.
vrijdag 4 november 2022 om 14:01
LuciFee2022 schreef: ↑04-11-2022 13:34Niet als je ergens vind dat de dames dat toch horen te doen.
En eens met je post hierboven, fucking irritant. Nee, ik ga dat (niet) meer doen, regel het maar, is dan echt genoeg.
Sinds een akkefietje met mijn schoonfamilie waarin ik opeens een hoop werk toebedeeld kreeg en vervolgens werd ontkend dat dat een rare rolbevestigende gang van zaken was, ben ik uit de vrouwentaakjes 'communicatie' en 'relatiemanagement' gestapt. Nu hebben mijn man en zijn familie dus nauwelijks contact meer. Ze zullen wel denken dat ik het verbied ofzo, maar eigenlijk verliep bijna alle communicatie via mij. Niet omdat ik dat initieerde, maar omdat ze mij benaderden in plaats van mijn man. En ik snap ook wel waarom, mijn man reageert nauwelijks op contactpogingen en hij initieert zelf ook maar zelden contact. Dus nu is er stilte.
Als ze ontkennen dat er rolpatroontaken zijn is dat prima, dan zoeken ze het verder maar uit. Ik doe niet meer mee.
vrijdag 4 november 2022 om 14:31
Dat ben ik met je eens.
Nogmaals, ik denk dat "man" in kwestie niet bepaald dezelfde zorggenen heeft als zijn vrouw. En dat is prima. En zijn vrouw zou daar wat mij betreft een prachtig voorbeeld aan mogen nemen.
.
vrijdag 4 november 2022 om 14:36
Klinkt alsof het nu lekker rustig en meer stressvrij is!Thalas schreef: ↑04-11-2022 14:01Sinds een akkefietje met mijn schoonfamilie waarin ik opeens een hoop werk toebedeeld kreeg en vervolgens werd ontkend dat dat een rare rolbevestigende gang van zaken was, ben ik uit de vrouwentaakjes 'communicatie' en 'relatiemanagement' gestapt. Nu hebben mijn man en zijn familie dus nauwelijks contact meer. Ze zullen wel denken dat ik het verbied ofzo, maar eigenlijk verliep bijna alle communicatie via mij. Niet omdat ik dat initieerde, maar omdat ze mij benaderden in plaats van mijn man. En ik snap ook wel waarom, mijn man reageert nauwelijks op contactpogingen en hij initieert zelf ook maar zelden contact. Dus nu is er stilte.
Als ze ontkennen dat er rolpatroontaken zijn is dat prima, dan zoeken ze het verder maar uit. Ik doe niet meer mee.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
vrijdag 4 november 2022 om 14:40
Ik ben er nooit aan begonnen. Mijn schoonfamilie heeft wel traditionele ideeën hierover, als ik het zo bekijk, maar nooit naar mij uitgesproken. Ik heb geen idee of ze iets van mij verwachten. Misschien is dat vanzelf opgehouden toen ik nooit de schoonvrouwen belde, kaartjes stuurde, of meevroeg op uitjes. Ik heb ook nooit tegen mijn man gezegd dat hij zijn familie moest bellen of bezoeken. Nu na corona is zijn familie al bijna 3 jaar niet hier geweest. Ik vind het wel lekker rustig dat ik dus ook geen vragen krijg om iets te doen.Thalas schreef: ↑04-11-2022 14:01Sinds een akkefietje met mijn schoonfamilie waarin ik opeens een hoop werk toebedeeld kreeg en vervolgens werd ontkend dat dat een rare rolbevestigende gang van zaken was, ben ik uit de vrouwentaakjes 'communicatie' en 'relatiemanagement' gestapt. Nu hebben mijn man en zijn familie dus nauwelijks contact meer. Ze zullen wel denken dat ik het verbied ofzo, maar eigenlijk verliep bijna alle communicatie via mij. Niet omdat ik dat initieerde, maar omdat ze mij benaderden in plaats van mijn man. En ik snap ook wel waarom, mijn man reageert nauwelijks op contactpogingen en hij initieert zelf ook maar zelden contact. Dus nu is er stilte.
Als ze ontkennen dat er rolpatroontaken zijn is dat prima, dan zoeken ze het verder maar uit. Ik doe niet meer mee.
vrijdag 4 november 2022 om 14:51
Het resultaat is inderdaad dat er ook bijna geen bezoek meer is en dat vind ik voor onze kinderen verdrietig. Maar goed, dat moet mijn man verder maar regelen met zijn familie. Of zijn familie met hem. Als ze dat samen niet doen en ze weten zeker dat dat niet komt doordat ze deze taken bij mij belegd hebben als bezitter van borsten, hebben ze er blijkbaar geen behoefte aan.
vrijdag 4 november 2022 om 14:59
Ik heb serieus een keer van mijn schoonmoeder de opmerking gehad, toen ik zei dat ik geen idee wanneer mijn man kon lunchen met zijn vader..
Wij vrouwen kunnen dat wel regelen toch, kijk je even in zijn rooster.
Ging over een lunch van mijn schoonvader en wanneer iedereen kon. Mijn man kan prima zelf in de whatsapp lezen wat je van hem wil en dan zelf even kijken in zijn agenda wanneer hij met zijn vader wil gaan lunchen. Anders moet ik hem gaan vragen en dan gaan tikken voor hem. Ik ben niet zijn assistente, niet thuis en niet op werk en ik weet zijn roosters en storingsdiensten en extra klussen allemaal niet zo, rot op.
Heb manlief toegevoegd aan de appgroep en ben er zelf uitgegaan.
Ze hebben echt weken helemaal niets meer gezegd of getikt tegen me.
Lekker rustig.
Wij vrouwen kunnen dat wel regelen toch, kijk je even in zijn rooster.
Ging over een lunch van mijn schoonvader en wanneer iedereen kon. Mijn man kan prima zelf in de whatsapp lezen wat je van hem wil en dan zelf even kijken in zijn agenda wanneer hij met zijn vader wil gaan lunchen. Anders moet ik hem gaan vragen en dan gaan tikken voor hem. Ik ben niet zijn assistente, niet thuis en niet op werk en ik weet zijn roosters en storingsdiensten en extra klussen allemaal niet zo, rot op.
Heb manlief toegevoegd aan de appgroep en ben er zelf uitgegaan.
Ze hebben echt weken helemaal niets meer gezegd of getikt tegen me.
Lekker rustig.
vrijdag 4 november 2022 om 15:09
Ik geloof dat mijn kinderen er niet mee zitten dat ze oma al zo lang niet gezien hebben. Als oma er wel mee zit, dan onderneemt ze ook geen actie. Ze vraagt nooit of ze opgehaald kan worden en regelt het ook niet met haar dochter (die hier ook nooit meer komt). Dus de behoefte zal er wel niet zijn.Thalas schreef: ↑04-11-2022 14:51Het resultaat is inderdaad dat er ook bijna geen bezoek meer is en dat vind ik voor onze kinderen verdrietig. Maar goed, dat moet mijn man verder maar regelen met zijn familie. Of zijn familie met hem. Als ze dat samen niet doen en ze weten zeker dat dat niet komt doordat ze deze taken bij mij belegd hebben als bezitter van borsten, hebben ze er blijkbaar geen behoefte aan.
vrijdag 4 november 2022 om 15:29
Het is inderdaad de ouderwetse rolverdeling. Schoonvader zorgt voor de tuin en schoonmoeder voor het huishouden.
Koken heeft hij nu wel opgepakt, naar de winkel gaan vertikt hij en ook de huishouding wordt nu nog minimaal tot niet gedaan.
Ik ben mij bewust van mijn eigen rol.. stel me snel open op en vind grenzen aangeven en nee zeggen lastig.
Ben blij met alle reacties, dat zet mij ook aan het denken.
Sommigen vroegen of mijn man ook zo is haha nou gelukkig niet. Hij doet gelukkig ook veel in de huishouding en koken/boodschappen niets is hem teveel. Hij vindt de situatie met zijn ouders wel lastig.. zoals na vandaag gaan we ze zeker even niet zien, dan gaan ze in de negeerstand en deugen wij niet meer. Deze periodes hebben we vaker gehad met ze. Mijn man zegt ook ik kan de discussie wel aangaan, maar ik kan ze niet veranderen het blijft zoals hun denken.
Wat mijn moeder betreft moeten er ook afspraken worden gemaakt en ik moet mijn grenzen stellen.
Koken heeft hij nu wel opgepakt, naar de winkel gaan vertikt hij en ook de huishouding wordt nu nog minimaal tot niet gedaan.
Ik ben mij bewust van mijn eigen rol.. stel me snel open op en vind grenzen aangeven en nee zeggen lastig.
Ben blij met alle reacties, dat zet mij ook aan het denken.
Sommigen vroegen of mijn man ook zo is haha nou gelukkig niet. Hij doet gelukkig ook veel in de huishouding en koken/boodschappen niets is hem teveel. Hij vindt de situatie met zijn ouders wel lastig.. zoals na vandaag gaan we ze zeker even niet zien, dan gaan ze in de negeerstand en deugen wij niet meer. Deze periodes hebben we vaker gehad met ze. Mijn man zegt ook ik kan de discussie wel aangaan, maar ik kan ze niet veranderen het blijft zoals hun denken.
Wat mijn moeder betreft moeten er ook afspraken worden gemaakt en ik moet mijn grenzen stellen.
vrijdag 4 november 2022 om 15:33
Als het eten op is, zal hij toch wel moeten?
Wel apart dat hij wel is gaan koken. Dat is veel moeilijker dan een winkel binnenstappen.
vrijdag 4 november 2022 om 18:07
Rooss4.0 schreef: ↑04-11-2022 12:54Ik denk dat het een beetje anders zit. Man heeft 2 zussen dus is het niet onlogisch dat er wordt aangeraden om die zussen te benaderen. Het zou een beetje bijzonder zijn als er werd aangeraden om de 2 zwagers in kwestie (als die er al zijn!) aan te schrijven. Vind ik dan.
O dan heb ik het verkeerd begrepen. Ik dacht dat man broers had ipv zussen.
Maar alsnog mag man dit dan regelen toch, en niet TO lijkt mij.
vrijdag 4 november 2022 om 18:27
'wil ik niet' - nou, dan eet je niet. Waarom zou het voor mij een probleem zijn als de schoonouders besluiten dat ze boodschappen willen laten bezorgen, eten willen laten bezorgen, eten uit de voorraadkast willen eten, of op diëet gaan?
Maar zo te lezen ga jij veel verder. Iemand schetst een probleem en jij voelt je meteen aangesproken om De Oplossing te zijn. Waarom is dat?Ik ben mij bewust van mijn eigen rol.. stel me snel open op en vind grenzen aangeven en nee zeggen lastig.
Ben blij met alle reacties, dat zet mij ook aan het denken.
Ik had een collega die dat had, en hij werd daar eigenlijk heel ongelukkig van. "Maar het is zo belangrijk dat het gedaan wordt!"
Nou, als het zo belangrijk is, doe dan eens een stapje naar achteren en kijk wie het oppakt. Vinden de anderen het ook zo belangrijk? Of vinden ze het vooral fijn als jij het oppakt?
Lekker rustig. En bedenk toch eens dat jij er geen last van hebt als ze niet te eten hebben.Deze periodes hebben we vaker gehad met ze. Mijn man zegt ook ik kan de discussie wel aangaan, maar ik kan ze niet veranderen het blijft zoals hun denken.
En dit is Nederland hè. Ze hoeven de telefoon maar te pakken en er staat een driegangen maaltijd op tafel.
Waarom denk je dat boodschappen die door jou gedaan worden de énige oplossing zijn?
Leun lekker achterover en verbaas je nou eens lekker over hoe deze 'problemen' ineens als zómaar worden opgelost terwijl jij er niets aan doet. Neem een moment om je te verbazen!
Geef mensen geen informatie waar ze niet mee om kunnen gaan.
vrijdag 4 november 2022 om 18:59
Beau24680 schreef: ↑04-11-2022 15:29Het is inderdaad de ouderwetse rolverdeling. Schoonvader zorgt voor de tuin en schoonmoeder voor het huishouden.
Koken heeft hij nu wel opgepakt, naar de winkel gaan vertikt hij en ook de huishouding wordt nu nog minimaal tot niet gedaan.
Ik ben mij bewust van mijn eigen rol.. stel me snel open op en vind grenzen aangeven en nee zeggen lastig.
Ben blij met alle reacties, dat zet mij ook aan het denken.
Sommigen vroegen of mijn man ook zo is haha nou gelukkig niet. Hij doet gelukkig ook veel in de huishouding en koken/boodschappen niets is hem teveel. Hij vindt de situatie met zijn ouders wel lastig.. zoals na vandaag gaan we ze zeker even niet zien, dan gaan ze in de negeerstand en deugen wij niet meer. Deze periodes hebben we vaker gehad met ze. Mijn man zegt ook ik kan de discussie wel aangaan, maar ik kan ze niet veranderen het blijft zoals hun denken.
Wat mijn moeder betreft moeten er ook afspraken worden gemaakt en ik moet mijn grenzen stellen.
Je man kan zijn ouders niet veranderen inderdaad. Je kunt alleen zelf veranderen hoe je op manipulatie reageert.
Hier afgesproken dat man zijn ouders doet en ik de mijne.
In de praktijk loopt dat wel eens een beetje door elkaar doordat ik dan iets doe om man te ontlasten en andersom ook.
Mantelzorgen is al lastig genoeg met alleen de eigen kinderen. Mijn ouders hadden nu tijdelijk even heel veel hulp nodig. De relatie met mijn ene zus komt ook al onder de druk te staan doordat zij steeds roept dat ze vind dat ze niet alles hoeft te doen omdat ze geen betaalde baan heeft. Dat vind ik overigens ook dus doe echt mijn deel wel. Ondertussen probeert ze dingen naar mij te schuiven onder het mom dat zij zoveel doet en ik zo weinig. Toen ik vroeg hoeveel uur het haar per week kost kwam ze nog niet op twee derde van wat ik doe. En zij maar bezig zijn met alles eerlijk delen
Inmiddels is er thuiszorg, is er extra schoonmaakhulp en gaat het iets beter.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
