Relaties
alle pijlers
Familiegeheimen
zaterdag 12 augustus 2023 om 23:08
Wat vreselijk voor je.Lolainthebigcity schreef: ↑12-08-2023 21:35Excuses voor de ernst van het onderwerp, pedofiel.
Iedere vakantie wilde mijn peet-tante dat ik kwam logeren. Zij had een dochter verloren en ik was naar haar vernoemd (er is dus een grafsteen met exact mijn naam). Op de camping een grote staan caravan met veel luxe (zeker voor die tijd). Ik sliep met tante samen in de woonkamer en oom sliep op de slaapkamer. Als oom ging slapen plaatste tante een bezem onder de kruk van de deur om ervoor te zorgen dat oom niet kon gaan slaapwandelen werd gezegd. Er waren altijd ouders van vriendinnetjes op de camping die mij vroegen om bij hun te spelen, andersom mochten ze niet mee naar mijn oom en tante.
Uiteindelijk hebben oom en tante hun plek op de camping opgezegd want de camping werd opnieuw ingedeeld wat niet waar bleek.....oom had "geslaapwandeld" lees een meisje getracht te misbruiken, maar ze had teruggevochten en hem aangegeven.
Mijn ouders wisten dit en mijn vader was nooit blij dat ik daar naartoe ging maar moeder vond dat het uit fatsoen moest doen en tante zou echt wel op mij letten...
Een vriendinnetje op school had een vader die zijn handen niet thuis kon houden en toen werd mijn vriendinnetje met haar zus uit huis geplaatst omdat de moeder koos om de vader (na zijn straf te hebben uitgezeten) weer thuis te laten wonen. Mijn moeder vond ook dat je man bij je hoort te wonen en je kinderen vliegen toch uit. Dus mij als dochter te laten slapen bij een familielid met de seksuele voorkeur voor kleine/jonge kinderen had ze geen moeite mee....en vooral "uit fatsoen" zeg je geen nee.....
Later weleens het verwijt van moeder gehad "maar je zei nooit nee om er naartoe te gaan".
Tja toen wist ik het gevaar niet...ik was 6......
zaterdag 12 augustus 2023 om 23:19
Wat een halve zool om dan zijn collega’s uit te nodigen.madamecannibale schreef: ↑12-08-2023 21:10Oh ja ik herinner mij nog een mooi familiegeheim. Een neef die eeuwig student was geweest maar uiteindelijk weinig opleidingen had afgerond, had tijdens zijn sollicitatie gelogen over de diploma’s die hij had gehaald. Toen hij ging trouwen werd de familie verzocht geen grapjes te maken over zijn studietijd en met de uitgenodigde collega’s niet te praten over zijn diploma’s. Dat was nog best een uitdaging voor sommigen na de nodige drankjes.
zaterdag 12 augustus 2023 om 23:59
Toen mijn oma overleed vond mijn moeder een doosje bij haar bed. Daarin zat een babyschoentje. Ineens kwam naar boven dat zij en haar broer nog een zusje hadden gehad. Dit kindje is doodgeboren/bij de geboorte overleden. Opa (haar vader dus) heeft het hun 1 keer verteld, maar daarna is er met geen woord meer over gesproken. Omdat ze zo jong was vergat ze dat dus, maar oma was het duidelijk niet vergeten.
Zo schadelijk dat men vroeger over zulke dingen niet meer praatte! Al zal het ook afhankelijk zijn van het soort gezin.
Zo schadelijk dat men vroeger over zulke dingen niet meer praatte! Al zal het ook afhankelijk zijn van het soort gezin.
zondag 13 augustus 2023 om 00:01
Eén van mijn ooms is ergens eind de jaren '50 gestorven aan wiegedood.
Tijdens een vakantie aan zee.
Blijkbaar moet je dan officieel een arts bellen, de dood laten vaststellen en duurt het - hier in België en al helemaal in de jaren '50 - dan dagen tot weken qua papierwerk en toelatingen voor je het kind mag meenemen / mag laten vervoeren om het thuis te begraven.
Mijn opa heeft alleen mijn oma ingelicht, is ergens een houten kist gaan kopen, heeft zijn dode baby erin gelegd en is in zijn ééntje mét kist terug naar huis gereden.
En heeft thuis de dood laten vaststellen van zijn 6 maanden oude baby.
De rest van de familie is achteraf achterna gekomen. Maar mijn opa had geen zin in gedoe als hij zou tegengehouden worden.
Op papier is mijn oom dus 60+ jaar later nog altijd gewoon thuis gestorven.
Kwam onlangs nog eens ter sprake tijdens een andere begrafenis in de familie.
Nog altijd dezelfde familiale begrafenis-ondernemer die de boel regelde overigens die niet beter weet.
Tijdens een vakantie aan zee.
Blijkbaar moet je dan officieel een arts bellen, de dood laten vaststellen en duurt het - hier in België en al helemaal in de jaren '50 - dan dagen tot weken qua papierwerk en toelatingen voor je het kind mag meenemen / mag laten vervoeren om het thuis te begraven.
Mijn opa heeft alleen mijn oma ingelicht, is ergens een houten kist gaan kopen, heeft zijn dode baby erin gelegd en is in zijn ééntje mét kist terug naar huis gereden.
En heeft thuis de dood laten vaststellen van zijn 6 maanden oude baby.
De rest van de familie is achteraf achterna gekomen. Maar mijn opa had geen zin in gedoe als hij zou tegengehouden worden.
Op papier is mijn oom dus 60+ jaar later nog altijd gewoon thuis gestorven.
Kwam onlangs nog eens ter sprake tijdens een andere begrafenis in de familie.
Nog altijd dezelfde familiale begrafenis-ondernemer die de boel regelde overigens die niet beter weet.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
zondag 13 augustus 2023 om 00:14
O ik denk dat vroeger veel vrouwen en mannen in het klooster, of de pastorie, zijn beland om die reden. En omdat er niet over gepraat werd, ze zelf niet eens de reden beseften
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
zondag 13 augustus 2023 om 00:16
Jeetje wat een verhalen lees ik.
Ik heb veel familiegeheimen aangehoord van cliënten tijdens mijn beroep als zorgprofessional maar in mijn eigen familie is er geloof ik niets.
Zoals ik hier ook lees zijn het verhalen dat gebaseerd zijn op vroeger. Waar ze praten niet kennen en een schade is áls dit wel gedaan werd.
Ik heb veel familiegeheimen aangehoord van cliënten tijdens mijn beroep als zorgprofessional maar in mijn eigen familie is er geloof ik niets.
Zoals ik hier ook lees zijn het verhalen dat gebaseerd zijn op vroeger. Waar ze praten niet kennen en een schade is áls dit wel gedaan werd.
zondag 13 augustus 2023 om 00:23
Dat was zo triest vroeger. Er werd er maar van uit gegaan dat het beter was er niet over te praten, dan zou het verdriet eerder overgaan. Kijk naar de toekomst en het toekomstige kind. Ook dat vroeger het doodgeboren kind wel aangegeven moest worden (en meegenomen door de vader, als bewijs dat het echt dood was (en niet verkocht aan iemand die zelf geen kinderen kon krijgen) Wel aangegeven, maar geen naam gekregen, en dan ook nog begraven in een anoniem grafje buiten het kerkhof, want niet gedoopt, dus niet in gewijde grond ( Hoezo: Laat de kinderen tot mij komen)PlayingTheAngel schreef: ↑12-08-2023 23:59Toen mijn oma overleed vond mijn moeder een doosje bij haar bed. Daarin zat een babyschoentje. Ineens kwam naar boven dat zij en haar broer nog een zusje hadden gehad. Dit kindje is doodgeboren/bij de geboorte overleden. Opa (haar vader dus) heeft het hun 1 keer verteld, maar daarna is er met geen woord meer over gesproken. Omdat ze zo jong was vergat ze dat dus, maar oma was het duidelijk niet vergeten.
Zo schadelijk dat men vroeger over zulke dingen niet meer praatte! Al zal het ook afhankelijk zijn van het soort gezin.
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
zondag 13 augustus 2023 om 00:28
Goed verwoord, soms is het 'slechts' een vraagteken.
anoniem_65cb27049b5a8 wijzigde dit bericht op 30-08-2023 23:48
38.31% gewijzigd
zondag 13 augustus 2023 om 01:28
Op latere leeftijd kwam ik er achter dat ik een halfbroer heb.
Heel bizar om te ontdekken dat iemand die je vroeger kende, je broer blijkt te zijn.
Mijn moeder wist van de affaire van mijn vader, en later ook van dit kind.
Wij wisten niks toen we jong waren. Toch heeft dit heel veel ellende in ons gezin veroorzaakt, toen die tijd, maar ook ruim 20 jaar later toen wij de waarheid ontdekte.
Heel bizar om te ontdekken dat iemand die je vroeger kende, je broer blijkt te zijn.
Mijn moeder wist van de affaire van mijn vader, en later ook van dit kind.
Wij wisten niks toen we jong waren. Toch heeft dit heel veel ellende in ons gezin veroorzaakt, toen die tijd, maar ook ruim 20 jaar later toen wij de waarheid ontdekte.
zondag 13 augustus 2023 om 03:41
zondag 13 augustus 2023 om 06:49
@ Lolainthebigcity; ik word helemaal boos als ik jouw verhaal lees en de reactie van je moeder. Zo komt het dus dat slachtoffers denken dat ze zelf schuldig zijn aan wat hen is overkomen. Echt afgrijselijk.
@ LaFolie; jouw tante leeft dus nog. Ik hoop dan toch dat ze ergens nog 'kwaliteit van leven' heeft, omgeving waar ze zich wat thuis voelt of vaste routines waar ze aan hecht. Ben je van plan haar vaker op te zoeken of is er geen contact verder?
@ LaFolie; jouw tante leeft dus nog. Ik hoop dan toch dat ze ergens nog 'kwaliteit van leven' heeft, omgeving waar ze zich wat thuis voelt of vaste routines waar ze aan hecht. Ben je van plan haar vaker op te zoeken of is er geen contact verder?
zondag 13 augustus 2023 om 06:58
Wat naar voor je oude klasgenootje, zeker als je zelf vol vraagtekens achterblijft. Dit soort gingen laten zeker hun sporen na.Rabarber schreef: ↑13-08-2023 03:41Wat een ellende dan nog al die jaren, Zonnestraal.
Doet me denken aan een oud-klasgenootje. Haar moeder zei op haar sterfbed nog even tussen neus en lippen door: "Oh ja, je vader is niet je biologische vader." Zonder verdere uitleg wie het dan wel was. Ook dat heeft zijn sporen nagelaten.
zondag 13 augustus 2023 om 07:23
zondag 13 augustus 2023 om 07:26
M’n achterneef zou nicht (langs vaderskant) hebben verkracht. Is vrijgesproken maar ik heb altijd m’n twijfels gehad (dat is dan mijn geheim, heb dat nooit verteld dat ik dat dacht)
Meisje heeft talloze zelfmoordpogingen gedaan.
In die tijd zat ik als puber slecht in m’n vel, deed aan automutulatie. M’n zus was de enige die dit wist. Zij heeft dit toen aan een andere tante verteld waardoor opeens de hele familie in rep en roer stond omdat ik “vast ook wel verkracht was door hem” (wat dus niet het geval was, maar iedereen wist opeens wel dat ik dit deed)
Meisje heeft talloze zelfmoordpogingen gedaan.
In die tijd zat ik als puber slecht in m’n vel, deed aan automutulatie. M’n zus was de enige die dit wist. Zij heeft dit toen aan een andere tante verteld waardoor opeens de hele familie in rep en roer stond omdat ik “vast ook wel verkracht was door hem” (wat dus niet het geval was, maar iedereen wist opeens wel dat ik dit deed)
zondag 13 augustus 2023 om 07:49
CherryBlossom- schreef: ↑13-08-2023 00:16Zoals ik hier ook lees zijn het verhalen dat gebaseerd zijn op vroeger. Waar ze praten niet kennen en een schade is áls dit wel gedaan werd.
Dat valt tegen hoor. De geheimen van de huidige generaties zijn alleen nog niet altijd uitgekomen. Over anders dan verwacht vaderschap bijvoorbeeld - daar wordt zoals je hier leest nog heel veel gezwegen. Heel schadelijk.
Hopelijk komen de ouders in dit topic - evt met een beetje hulp - toch nog tot inkeer.
zondag 13 augustus 2023 om 07:59
Op mijn 18e vertelde mijn moeder dat opa lid was van de nsb in de oorlog. Na de oorlog heeft hij gevangen gezeten totdat uitgezocht was wat zijn aandeel was. De jeugd van mijn moeder was bijzonder, omdat iedereen uit de buurt wist dat ze fout waren geweest.
Mijn opa heeft zich zijn hele leven schuldig gevoeld en na zijn dood konden mijn ouders de documenten inzien van het onderzoek na de oorlog.
Mijn opa heeft zich zijn hele leven schuldig gevoeld en na zijn dood konden mijn ouders de documenten inzien van het onderzoek na de oorlog.
zondag 13 augustus 2023 om 08:05
Ik kan niets bedenken omdat mijn familie altijd vrij open is geweest en ook geen spannende oorlogsverhalen, halfbroers of zussen, of buitenechtelijke kinderen ( voor zover ik weet ), maar ik lees graag mee.
Ik heb wel eens gedacht dat mijn vader's familie dacht dat ik een buitenechtelijk kind was ( dat mijn moeder dus vreemdgegaan was ), omdat ze altijd maar hamerden dat ik niets op mijn vader leek en vooral een kind was van mijn moeder. Die nadruk werd altijd zo gelegd dat ik echt dat gevoel heb dat ze denken dat ik van de melkboer ben. Ze vinden mijn moeder blijkbaar een slet. Dat heb ik via mijn neefje wel eens gehoord. Mijn vader is jong overleden en daarna had ze best een hoop verschillende partners maar voor hem juist helemaal niet. Ik geloof er niets van dat ik van de melkboer ben, trouwens. Ik lijk in veel dingen juist wel op mijn vader, maar dat zien ze niet.
Ik heb wel eens gedacht dat mijn vader's familie dacht dat ik een buitenechtelijk kind was ( dat mijn moeder dus vreemdgegaan was ), omdat ze altijd maar hamerden dat ik niets op mijn vader leek en vooral een kind was van mijn moeder. Die nadruk werd altijd zo gelegd dat ik echt dat gevoel heb dat ze denken dat ik van de melkboer ben. Ze vinden mijn moeder blijkbaar een slet. Dat heb ik via mijn neefje wel eens gehoord. Mijn vader is jong overleden en daarna had ze best een hoop verschillende partners maar voor hem juist helemaal niet. Ik geloof er niets van dat ik van de melkboer ben, trouwens. Ik lijk in veel dingen juist wel op mijn vader, maar dat zien ze niet.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
