Familiegeheimen

12-08-2023 20:33 232 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Welke geheimen waren/zijn er in jouw familie of schoonfamilie?
Of buren/vrienden/het dorp/enz.
'Durf te antwoorden' is één van de leukste topics op het forum.
En ´Plaatje wisselen´ is ook heel leuk.
Alle reacties Link kopieren Quote
Toen ik begin 30 was kwam ik er achter dat mijn vader als kind een heel ernstig ongeluk gehad heeft wat vermoedelijk hersenschade heeft gegeven. En dat verklaarde heel veel over onze jeugd en heeft ook weer zijn sporen bij ons nagelaten. Mijn vader weet dan weer niet dat ik het weet.

Ik draag zelf ook een geheim trouwens. Alleen mijn man en mijn inmiddels overleden moeder weten het.
Alle reacties Link kopieren Quote
Zonnestraal1234 schreef:
13-08-2023 01:28
Op latere leeftijd kwam ik er achter dat ik een halfbroer heb.
Heel bizar om te ontdekken dat iemand die je vroeger kende, je broer blijkt te zijn.

Mijn moeder wist van de affaire van mijn vader, en later ook van dit kind.
Wij wisten niks toen we jong waren. Toch heeft dit heel veel ellende in ons gezin veroorzaakt, toen die tijd, maar ook ruim 20 jaar later toen wij de waarheid ontdekte.
Hier een vergelijkbare situatie in de familie. Op volwassen leeftijd hoorden we pas dat er nog een (oudere) halfzus is. Niet uit een affaire maar uit een eerdere relatie, voordat mij ouders een relatie kregen. Haar bestaan is pas sinds een jaar bekend in de verdere familie, op mijn verzoek. Het ‘geheim’ heeft uiteindelijk veel verdriet en verdeeldheid in ons ouderlijk gezin gebracht omdat er verschillend gedacht wordt over de situatie. Ik heb er fijn contact met halfzus aan over gehouden, maar het contact met mijn ouders heeft een flinke knauw gekregen.
Rabarber schreef:
12-08-2023 20:45
In mijn familie geen geheimen geloof ik. Al heb ik als kind altijd gedacht dat ik geadopteerd was. Dat nam een toevlucht toen de belasting ooit brieven aan de ouders van geadopteerde kinderen had gestuurd, maar de enveloppen per abuis aan de kinderen had geadresseerd. Zaten ook kinderen tussen die nog niet wisten dat ze geadopteerd waren...
Huh? Je hebt altijd gedacht dat je geadopteerd bent, en door die brieven werd dat gevoel versterkt? Bedoel je nou dat jij dus zelf zo’n brief hebt ontvangen?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ken één geheim en dat neem ik mee in mijn graf of oven.

Als ze mijn nagels dreigen uit te trekken op de martelbank dan verzin ik wel iets wat niet waar maar ook niet te achterhalen is. :rofl:
Dan moet het maar zoals het kan
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik had vroeger een klasgenoot met een licht buitenlands uiterlijk en blanke ouders. Wij vonden dat wel gek, maar dachten daar niet echt over na. Later hoorde ik van mijn moeder dat de moeder van die klasgenoot van twee verschillende mannen zwanger kon zijn en ze wist niet van wie. Ze is met één van die mannen getrouwd en bij de geboorte bleek dat dus niet de vader te zijn.
Coolbest schreef:
13-08-2023 08:50
Huh? Je hebt altijd gedacht dat je geadopteerd bent, en door die brieven werd dat gevoel versterkt? Bedoel je nou dat jij dus zelf zo’n brief hebt ontvangen?

Heb het niet helder opgeschreven zie ik. Door die brieven aan geadopteerde kinderen (ik ben dus níet geadopteerd) wist ik dat er dus inderdaad kinderen waren die het niet wisten. Dus mijn eigen gedachte was niet eens zo vreemd.
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn oma had een hond die 6 maanden voordat mijn oma dood ging stierf. Ze hield zo van het beestje dat ze hem in de vriezer heeft gelegd. Toen mijn oma dood ging heeft mijn opa de dode bevroren hond in een vuilniszak in mijn oma's kist gelegd zodat ze niet alleen naar de hemel ging. De begrafenisondernemer mocht dit niet weten, dus wij (de kleinkinderen) mochten niets zeggen. Ik weet nog dat mijn moeder zich doodschaamde voor haar ouders, maar ik vond het altijd wel lief.
cola-lola-cola wijzigde dit bericht op 13-08-2023 09:53
0.42% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
nerdopviva schreef:
13-08-2023 09:28
Ik had vroeger een klasgenoot met een licht buitenlands uiterlijk en blanke ouders. Wij vonden dat wel gek, maar dachten daar niet echt over na. Later hoorde ik van mijn moeder dat de moeder van die klasgenoot van twee verschillende mannen zwanger kon zijn en ze wist niet van wie. Ze is met één van die mannen getrouwd en bij de geboorte bleek dat dus niet de vader te zijn.
Kan natuurlijk wel dat je kort na een mislukte korte relatie je ware liefde ontmoet.
Dan moet het maar zoals het kan
cola-lola-cola schreef:
13-08-2023 09:42
Mijn oma had een hond die 6 maanden voordat mijn oma dood ging stierf. Ze hield zo van het beestje dat ze hem in de vriezer heeft gelegd. Toen mijn oma dood ging heeft mijn opa de dode bevroren hond in een vuilniszak in mijn oma's kist gelegd zodat ze niet alleen naar de hemel zou ging. De begrafenisondernemer mocht dit niet weten, dus wij (de kleinkinderen) mochten niets zeggen. Ik weet nog dat mijn moeder zich doodschaamde voor haar ouders, maar ik vond het altijd wel lief.

Dat vind ik ook wel lief eigenlijk.
anoniem_65cb27049b5a8 wijzigde dit bericht op 30-08-2023 23:50
30.91% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Bij ons zijn geen familiegeheimen. Iedereen is te nieuwsgierig en praat veel te snel zijn/haar mond voorbij. Er was wel eens een nicht geweest die ongetrouwd zwanger werd, maar dat werd gewoon besproken. Mijn oom en tante hadden er moeite mee, maar mijn moeder was altijd erg nuchter erover en zei altijd het leven komt zoals het komt.

Mijn moeder was best modern voor haar tijd. Als mijn vader een buitenechtelijk kind had gehad, dan was die van harte welkom omdat mijn moeder altijd al een groot gezin wilde hebben.
Alle reacties Link kopieren Quote
puntillita schreef:
13-08-2023 07:49
Dat valt tegen hoor. De geheimen van de huidige generaties zijn alleen nog niet altijd uitgekomen. Over anders dan verwacht vaderschap bijvoorbeeld - daar wordt zoals je hier leest nog heel veel gezwegen. Heel schadelijk.

Hopelijk komen de ouders in dit topic - evt met een beetje hulp - toch nog tot inkeer.

Dat denk ik ook. Er zijn nog steeds taboes en dus geheimen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Rabarber schreef:
13-08-2023 09:51
Dat vind ik ook wel lief eigenlijk.

Doet me denken aan een 'geheim' wat niemand hoort te weten, maar wat veel mensen dus toch weten omdat ze er linksom of rechtsom bij betrokken zijn. Als een kindje doodgeboren wordt op een bepaalde (heel vroege) leeftijd, bestaat het in de registers niet. Weet even niet bij hoeveel weken dat is. Het kindje kan dus niet begraven worden.

Op diverse kerkhoven in Nederland liggen stiekem toch kindjes bij bijvoorbeeld een opa of oma in het graf, omdat beheerders van het kerkhof meeleefden met de ouders en hen wilden helpen. :heart:

Het waren ook hele lieve mensen. Ze waren ook echte dierenvrienden, iets wat in die tijd niet standaard was. Daarnaast vind ik vind het echt beschaamd dat wij in Nederland tot voor kort zou met overleden kinderen zijn omgegaan. Gelukkig zijn er wel een paar mensen met een hart. Ik ben blij dat daar nu verandering in is, maar zo zie je maar hoe snel een cultuur kan veranderen.
Rabarber schreef:
13-08-2023 09:38
Heb het niet helder opgeschreven zie ik. Door die brieven aan geadopteerde kinderen (ik ben dus níet geadopteerd) wist ik dat er dus inderdaad kinderen waren die het niet wisten. Dus mijn eigen gedachte was niet eens zo vreemd.
Ah zo, dank je wel voor je toelichting.
Alle reacties Link kopieren Quote
Rabarber schreef:
13-08-2023 09:38
Heb het niet helder opgeschreven zie ik. Door die brieven aan geadopteerde kinderen (ik ben dus níet geadopteerd) wist ik dat er dus inderdaad kinderen waren die het niet wisten. Dus mijn eigen gedachte was niet eens zo vreemd.
Ik snap het nog steeds niet.
Wie waren die geadopteerde kinderen dan?
...
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn tante is absoluut niet van mijn opa. Oma heeft het nooit (breed) erkend, opa hield zich van de domme en voor de rest is het alleen in ons gezin bekend. Maar de omstandigheden van die zwangerschap, en het resultaat zijn prima bevestiging.
Alle reacties Link kopieren Quote
Pachelbel schreef:
13-08-2023 08:33
Hier een vergelijkbare situatie in de familie. Op volwassen leeftijd hoorden we pas dat er nog een (oudere) halfzus is. Niet uit een affaire maar uit een eerdere relatie, voordat mij ouders een relatie kregen. Haar bestaan is pas sinds een jaar bekend in de verdere familie, op mijn verzoek. Het ‘geheim’ heeft uiteindelijk veel verdriet en verdeeldheid in ons ouderlijk gezin gebracht omdat er verschillend gedacht wordt over de situatie. Ik heb er fijn contact met halfzus aan over gehouden, maar het contact met mijn ouders heeft een flinke knauw gekregen.
Wij hebben in onze familie een soortgelijke situatie. Een mannelijk familielid heeft een inmiddels volwassen kind uit een eerdere relatie, er is van beide zijden uit geen behoefte aan contact. Kind zit inmiddels ook nog eens in een milieu waar Familielid absoluut niet mee geassocieerd wil worden. Zijn vrouw weet van het bestaan van Kind, hun kinderen weten vooralsnog van niets. Ze zijn nu nog jong en Familielid heeft geen idee of, hoe en wanneer hij hen op de hoogte zou stellen van het bestaan van Kind. Ik schrik dus een beetje van je bericht, omdat ik zeker weet dat Familielid en zijn vrouw het heel erg vinden als dit geheim tot verdeeldheid in het gezin zou leiden en hij er tegelijkertijd niet aan zou moeten dénken dat hun kinderen contact zoeken/hebben met het kind uit zijn eerdere relatie (o.a. Vanwege dat foute milieu dus). Mag ik vragen hoe jij vindt dat jouw ouders het hadden moeten aanpakken?
Alle reacties Link kopieren Quote
cola-lola-cola schreef:
13-08-2023 09:52
Mijn moeder was best modern voor haar tijd. Als mijn vader een buitenechtelijk kind had gehad, dan was die van harte welkom omdat mijn moeder altijd al een groot gezin wilde hebben.
Huh?
Ik wist niet dat het modern is om het normaal te vinden dat je partner een buitenechtelijk kind verwekt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Zo’n geheim als dat je je eigen kind niet hebt verteld wie zijn of haar vader is, dat is toch ondraaglijk? Ik vind daar toch echt wel wat van; je eigen hachje redden ten nadele van je kind.
Frizz schreef:
13-08-2023 11:34
Zo’n geheim als dat je je eigen kind niet hebt verteld wie zijn of haar vader is, dat is toch ondraaglijk? Ik vind daar toch echt wel wat van; je eigen hachje redden ten nadele van je kind.
En dan dat voorbeeld eerder in dit topic van een moeder die op haar sterfbed nog even haar geweten moest sussen door het op te biechten. Had het dan gewoon helemaal voor je gehouden.
Een publiek geheim in een ver deel van mijn familie is dat een van de zonen homo is. Heel onverwacht en merkwaardig, en verdrietig voor de persoon in kwestie, dat dit blijkbaar nog steeds voor sommige mensen zo'n schaamtevol taboe is.
Mijn moeder is de jongste van een hele rij kinderen, tussen haar en de jongste voor haar zat de oorlog, zij vermoedde altijd dat er geheimen waren, omdat zij dingen vaak niet wist of snapte. (Je hebt bepaalde tijden niet meegemaakt zei haar familie dan.)
In haar familie kwam ook incest voor, ook bij haar 😪

Van mijn vaders kant ben ik pas recentelijk achter de (verzets) oorlogsverhaal van mijn opa gekomen. Dat is altijd overschaduwd door het verhaal van de eerste man van mijn oma, die in de oorlog doodgeschoten is.
Met terugwerkende kracht dus erg trots op mijn opa! En er daardoor ook achter gekomen hoe je leven ontstaat door toevalligheden en gebeurtenissen en keuzes van je voorouders uit het verleden.
Pachelbel schreef:
13-08-2023 08:33
Hier een vergelijkbare situatie in de familie. Op volwassen leeftijd hoorden we pas dat er nog een (oudere) halfzus is. Niet uit een affaire maar uit een eerdere relatie, voordat mij ouders een relatie kregen. Haar bestaan is pas sinds een jaar bekend in de verdere familie, op mijn verzoek. Het ‘geheim’ heeft uiteindelijk veel verdriet en verdeeldheid in ons ouderlijk gezin gebracht omdat er verschillend gedacht wordt over de situatie. Ik heb er fijn contact met halfzus aan over gehouden, maar het contact met mijn ouders heeft een flinke knauw gekregen.
Wist jouw halfzus wie haar vader was? Mijn halfbroer wist dat nog niet toen wij het ontdekte. Ik vond dat hij de waarheid moest weten. Elk mens heeft recht te weten wie zijn ouders zijn vind ik. Maar wat jij schetst, dat zorgt voor heel veel verdeeldheid binnen het gezin. Gelukkig weet hij nu de waarheid, en heb ik af en toe contact met hem.
Mijn vader zoekt nog steeds geen contact met hem, en zijn moeder en opvoed vader praten er nooit meer over. Super triest allemaal.
Pachelbel schreef:
13-08-2023 08:33
Hier een vergelijkbare situatie in de familie. Op volwassen leeftijd hoorden we pas dat er nog een (oudere) halfzus is. Niet uit een affaire maar uit een eerdere relatie, voordat mij ouders een relatie kregen. Haar bestaan is pas sinds een jaar bekend in de verdere familie, op mijn verzoek. Het ‘geheim’ heeft uiteindelijk veel verdriet en verdeeldheid in ons ouderlijk gezin gebracht omdat er verschillend gedacht wordt over de situatie. Ik heb er fijn contact met halfzus aan over gehouden, maar het contact met mijn ouders heeft een flinke knauw gekregen.
Bedoel je hiermee dat jij dat eerder niet wilde? Of juist dat jij dat wél eerder al wilde, maar dat door familie tegengehouden werd?
Alle reacties Link kopieren Quote
Recent ontdekt dat er een NSB-lidmaatschap in mijn schoonfamilie zit.
Opa van mijn partner
Frankly my dear, I don"t give a damn
Alle reacties Link kopieren Quote
Frizz schreef:
13-08-2023 11:34
Zo’n geheim als dat je je eigen kind niet hebt verteld wie zijn of haar vader is, dat is toch ondraaglijk? Ik vind daar toch echt wel wat van; je eigen hachje redden ten nadele van je kind.
In het programma "DNA onbekend" komen vaak dit soort verhalen langs. Inmiddels ruim volwassen mensen die nog steeds niet weten of hun ouders, hun ouders wel zijn en hun broers en zussen wel hun broers en zussen zijn. Of dat ze dus nog meer (half) broers en zussen hebben. Sommige hebben daar hun leven lang last van. Zijn vaak best heftige verhalen.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven