Relaties
alle pijlers
Flirten op werk, wanneer ga je te ver?
zondag 6 september 2020 om 14:23
Misschien een rare titel, maar ik weet het gewoon echt even niet hoe ik dit kan verwoorden. Situatie:
Ik was voorheen veel en veel te zwaar (lees obese), inmiddels flink wat kilo's kwijt en nu meer niet meer obese maar volslank zoals dat heet. En ja ook een nieuwe garderobe erbij styling. Ik voel me voor het eerst in jaren weer helemaal fijn in mijn lijf. Heb enkele maanden geleden gesolliciteerd en ben direct aangenomen. Leuk werk, leuke mensen kortom ik geniet.
Sinds een paar maanden heb ik dus een nieuwe baan in een nieuwe stad. Waarbij men mij dus niet van 'vroeger' kent. Ik werk altijd hard, maak lange dagen en ben een perfectionist qua werken. Ik help ook graag anderen. Ik merk dat enkele collega's maar mijn leidinggevende in het bijzonder mij vaak complimenten geeft (werkgerelateerd), de fijnste klussen toeschuift en vaak overleg met me wil hebben over diverse klussen. Soms spreken we ook over privé-aangelegenheden, en de klik is met alle collega's goed. So far so good. Ik kreeg van de week van een paar vrouwelijke collega's de opmerking dat leidinggevende en ik het goed kunnen vinden. Dit klopt overigens ook, er is een zeer fijne klik en ik kan het goed met hem vinden. Dat gaf ik ook toe. Echter, toen meerdere collega's vroegen of er meer speelde tussen mij en leidinggevende ging ik mij het toch afvragen.... want vanuit mijn kant niet een vorm van interesse behalve dat het hooguit vriendschappelijk zou kunnen zijn. En vanuit zijn kant dacht ik ook niet.
Omdat ik ca 15 jaar een vaste relatie heb en de afgelopen jaren eigenlijk nóóit enige flirts heb gehad ben ik me gaan afvragen, wanneer zou je te ver gaan in het vriendelijk zijn dat het gezien wordt als flirten?
Ik ben me aan het afvragen: Heb ik verkeerde signalen afgegeven? Ben ik aan het flirten? Van nature ben ik best spontaan, vriendelijk en enthousiast, maar over mezelf ben ik enorm onzeker. Ben altijd die "gezellige dikke collega" geweest en altijd vriendelijk naar een ieder maar heb in mijn werk nóóit een collega gehad die interesse in mij had. En ook nooit een opmerking gehad van collega's of er meer speelde met iemand anders. En nu met mijn nieuwe baan binnen het half jaar...
Wat ik met dit topic wil? Van me afschrijven denk ik. En horen wanneer je vriendelijkheid kan omslaan in flirten, waar moet ik op letten?
Ik was voorheen veel en veel te zwaar (lees obese), inmiddels flink wat kilo's kwijt en nu meer niet meer obese maar volslank zoals dat heet. En ja ook een nieuwe garderobe erbij styling. Ik voel me voor het eerst in jaren weer helemaal fijn in mijn lijf. Heb enkele maanden geleden gesolliciteerd en ben direct aangenomen. Leuk werk, leuke mensen kortom ik geniet.
Sinds een paar maanden heb ik dus een nieuwe baan in een nieuwe stad. Waarbij men mij dus niet van 'vroeger' kent. Ik werk altijd hard, maak lange dagen en ben een perfectionist qua werken. Ik help ook graag anderen. Ik merk dat enkele collega's maar mijn leidinggevende in het bijzonder mij vaak complimenten geeft (werkgerelateerd), de fijnste klussen toeschuift en vaak overleg met me wil hebben over diverse klussen. Soms spreken we ook over privé-aangelegenheden, en de klik is met alle collega's goed. So far so good. Ik kreeg van de week van een paar vrouwelijke collega's de opmerking dat leidinggevende en ik het goed kunnen vinden. Dit klopt overigens ook, er is een zeer fijne klik en ik kan het goed met hem vinden. Dat gaf ik ook toe. Echter, toen meerdere collega's vroegen of er meer speelde tussen mij en leidinggevende ging ik mij het toch afvragen.... want vanuit mijn kant niet een vorm van interesse behalve dat het hooguit vriendschappelijk zou kunnen zijn. En vanuit zijn kant dacht ik ook niet.
Omdat ik ca 15 jaar een vaste relatie heb en de afgelopen jaren eigenlijk nóóit enige flirts heb gehad ben ik me gaan afvragen, wanneer zou je te ver gaan in het vriendelijk zijn dat het gezien wordt als flirten?
Ik ben me aan het afvragen: Heb ik verkeerde signalen afgegeven? Ben ik aan het flirten? Van nature ben ik best spontaan, vriendelijk en enthousiast, maar over mezelf ben ik enorm onzeker. Ben altijd die "gezellige dikke collega" geweest en altijd vriendelijk naar een ieder maar heb in mijn werk nóóit een collega gehad die interesse in mij had. En ook nooit een opmerking gehad van collega's of er meer speelde met iemand anders. En nu met mijn nieuwe baan binnen het half jaar...
Wat ik met dit topic wil? Van me afschrijven denk ik. En horen wanneer je vriendelijkheid kan omslaan in flirten, waar moet ik op letten?
zondag 6 september 2020 om 15:52
Dat niet alleen. Schat in en je schrijft het zelf ook, dat je voorheen altijd die gezellige dikke vrouw was. En nu die gezellige vrouw. Dus 'concurrentie' in de ogen van sommige onzekere dames.
Everything you see I owe to spaghetti!
zondag 6 september 2020 om 16:28
Hm...zou oppassen met dat over-enthousiasme.Brandnewme_inwording schreef: ↑06-09-2020 14:45Enthousiasme bijvoorbeeld wanneer er iets nieuws is qua klus of iemand geholpen moet worden met iets, dat ik gelijk aangeef dit wel te willen. En enthousiasme bijvoorbeeld door vrolijk te zijn, in taalgebruik en toon (denk aan groeten in de kantine). Ik ben enorm gemotiveerd en hoor van diversen dat mijn enthousiasme aanstekelijk werkt.
Ik heb 3 a 4 x per week overleg gehad vooral in het begin (1 op 1) met lg in zijn kantoor. Nu is dit al minder, maar nog steeds 1 a 2 x p.w. Dit is overigens niet vreemd bij ons om geregeld werkoverleg te hebben 1 op 1. Daarnaast ook met de afdeling of een kleinere groep meetings. De gesprekken zijn professioneel, het persoonlijke is hooguit chitchat/vriendschappelijk. Geen persoonlijke gesprekken over gevoelens of relaties o.i.d. (dus niet de goh mijn relatie is niet leuk-gesprekken)
Kan zeker als 'nieuwe' erg betweterig en irritant zijn voor andere collega's
Frankly my dear, I don"t give a damn
zondag 6 september 2020 om 16:42
Hoi TO.
Ik lees dat het vrouwelijke collega’s zijn die dit zeggen. Kan het niet zo zijn dat deze vrouwen gewoon jaloers zijn op je ‘succes’ binnen het bedrijf en je op deze manier willen manupeleren.
Ben je ca. 50 jaar en daarmee in de vrouwelijke versie van de midlife crisis en wil je dit wel erg graag horen.
Ik lees dat het vrouwelijke collega’s zijn die dit zeggen. Kan het niet zo zijn dat deze vrouwen gewoon jaloers zijn op je ‘succes’ binnen het bedrijf en je op deze manier willen manupeleren.
Ben je ca. 50 jaar en daarmee in de vrouwelijke versie van de midlife crisis en wil je dit wel erg graag horen.
zondag 6 september 2020 om 16:48
Je geeft aan dat meerdere collega’s gevraagd hebben of het iets speelt tussen je lg en jou. Goed dat je je daar nu bewust van bent, denk ik. Gezellig kan, te gretig kan verkeerd worden opgevat.
Daarnaast vind je het belangrijk om te melden dat je veel bent afgevallen en nieuwe kleding en styling hebt. Dat zou niet relevant hoeven te zijn. Of heeft dit echt veel invloed op je gedrag? Voel je je , naast beter in je vel, ook meer sexy en straal je dat uit, mede door je styling? Kan daar een trigger zitten? Is oprechte vraag.
Daarnaast vind je het belangrijk om te melden dat je veel bent afgevallen en nieuwe kleding en styling hebt. Dat zou niet relevant hoeven te zijn. Of heeft dit echt veel invloed op je gedrag? Voel je je , naast beter in je vel, ook meer sexy en straal je dat uit, mede door je styling? Kan daar een trigger zitten? Is oprechte vraag.
zondag 6 september 2020 om 17:03
Ik werk in een overweging mannenwereld. De vrouwen die het mij vragen hebben niet dezelfde functie. In mijn functie ben ik de enige vrouw. Ik ben overigens midden dertig en kleed me zoals dat gebruikelijk is op het werk.
Ik voel me prima, zit eindelijk lekker in mijn vel, maar voel me niet zozeer sexy. Denk ook niet dat ik type sexy/uitdagend ben of dit uitstraal. Ik gedraag me eigenlijk zoals ik mij altijd heb gedragen, dus ja: ik zou mij ook in bijzijn partner zo gedragen.
Waarom ik het het vermelden waard vond is omdat in het verleden toen ik flink zwaarder was en ook niet lekker in mijn vel zat ik dit niet een keer heb meegemaakt of dat het mij is gevraagd in mijn werk. En nu ineens wel. Dus ik probeer alle actoren te benoemen waar het aan zou kunnen liggen.
Ik ben ambitieus en de klussen die ik krijg zijn erg goed voor mijn CV dus wil ik ook graag aannemen. Net als de extra scholing die ik kan krijgen. De directe collega's hebben toen zij startten hetzelfde aanbod gehad qua scholing. Dus geen gekke toestanden. Alleen de mooie klussen die er nu zijn lijken mijn kant op geschoven te worden. Vanuit directe collega's heb ik er niks negatiefs over gehoord, het zijn dames van een andere team die het mij vroegen.
Ik voel me prima, zit eindelijk lekker in mijn vel, maar voel me niet zozeer sexy. Denk ook niet dat ik type sexy/uitdagend ben of dit uitstraal. Ik gedraag me eigenlijk zoals ik mij altijd heb gedragen, dus ja: ik zou mij ook in bijzijn partner zo gedragen.
Waarom ik het het vermelden waard vond is omdat in het verleden toen ik flink zwaarder was en ook niet lekker in mijn vel zat ik dit niet een keer heb meegemaakt of dat het mij is gevraagd in mijn werk. En nu ineens wel. Dus ik probeer alle actoren te benoemen waar het aan zou kunnen liggen.
Ik ben ambitieus en de klussen die ik krijg zijn erg goed voor mijn CV dus wil ik ook graag aannemen. Net als de extra scholing die ik kan krijgen. De directe collega's hebben toen zij startten hetzelfde aanbod gehad qua scholing. Dus geen gekke toestanden. Alleen de mooie klussen die er nu zijn lijken mijn kant op geschoven te worden. Vanuit directe collega's heb ik er niks negatiefs over gehoord, het zijn dames van een andere team die het mij vroegen.
