Forceren

05-01-2008 12:36 90 berichten
Alle reacties Link kopieren
Heb al een tijdje een relatie met een getrouwde vrouw. Naast me bestaande relatie. Alles leuk en prima maar....



Je komt steeds meer op een punt dat je niet verder kunt omdat er geen knopen worden doorgehakt in de relaties. Zelf ben ik wel aan toe om te zeggen oke we gaan er voor. Eigen relatie is alzo ver stuk dat ik dat wel kan. Alleen wil mijn andere vriendin daar geen stap in zetten om een aantal ( mijn ogen ) praktische redenen. Er is al vaak over gepraat en we zien elkaar wel als de, ja hoe zeg je dat, liefde van het leven?



Nu loop ik met het stoute plan om de knuppel in het hoenderhok te gooien bij haar relatie. Door bv haar eigen vent te informeren wat er allemaal gebeurt buiten zijn weten om.



Zou dit helpen om stappen gezet te krijgen of is het hek dan van de dam?
Als het echte liefde is tussen jullie, zal ze uiteindelijk wel de stap durven maken. Het kan echter ook zo zijn dat ze toch gaat twijfelen, ook al zou jij ineens op jezelf gaan wonen en dus officieel laat zien dat je niet meer met je vrouw samen bent. Op dat moment wordt ze echt voor de keus gesteld, blijft ze bij haar partner of gaat ze verder met jou.



Zelf heb ik een soortgelijke situatie doorgemaakt. Ik ging vreemd, man kwam er al vrij snel achter (door het lezen van een smsje). Mijn man wilde met mij verder, maar ik wist al wel dat onze relatie geen toekomst meer had. Voor mij was mijn huwelijk einde verhaal, dat was mij allang duidelijk geworden, als ik gelukkig was geweest had ik geen behoefte gehad aan vreemdgaan.



Mijn 'minnaar' heeft me altijd gesteund, was geduldig op de achtergrond aanwezig en hij heeft nooit aan mij getrokken of mij voor een keus gesteld. Het was mijn leven, mijn relatie, mijn keuze. Hij heeft alleen gezegd dat hij er voor me zou zijn en graag wilde kijken of wij samen iets op zouden kunnen bouwen, maar alleen als ik dat ook wilde.

Voor mij was heel duidelijk dat ik een beslissing moest maken, los van mijn minnaar en wat mijn minnaar met 'ons' wilde. Hij wilde met mij verder, maar ik vond niet dat ik op grond van dat feit mijn huidige relatie kon beeindigen. Als mijn minnaar zou zeggen, nou, nee, dank je, zou ik alleen ook verder moeten kunnen. Dat kan ik, weet ik nu. Mijn beslissing om de relatie te beeindigen was de juiste. Hoe het verder loopt met mijn nieuwe vriend zal de tijd leren. We zien elkaar niet heel vaak en samenwonen enzo hoeven we beide niet. We genieten van onze vrijheid en van de tijd die we wel samen doorbrengen.



Jij kunt je vriendin laten zien dat je huidige relatie echt ten einde is, door daar weg te gaan. Ook al leef je nu als broer-zus en is het nu eenmaal makkelijk om een huishouden te delen (wat ook zo is, natuurlijk), toch kan het voor de buitenwereld de indruk wekken dat het toch nog niet helemaal voorbij is.

Als je iets voor jezelf hebt, geef je je vriendin ook de ruimte om een beslissing te nemen. Als ze echt van je houdt, komt ze vanzelf. Door haar tot een beslissing te forceren, maak je het alleen maar moeilijker en zal ze eerder kiezen voor wat ze op dit moment thuis heeft.

Meng je niet in haar relatie door haar partner in te lichten. Daar maak je geen vrienden mee..
Alle reacties Link kopieren
kijk.... Ine begrijpt mijn een beetje dank voor je reactie daar kan ik wat mee.
Ehmmm Epson, ik heb een paar pagina's terug ook al zo'n advies gegeven als Ine maar toen vond je nog dat er niet serieus werd gereageerd.



Bottomline is; jij kunt niet bepalen wat je minnares (<-----dat schrijf je dus zo) met haar huwelijk moet doen. Jij kunt alleen voor jezelf dat soort beslissingen nemen.



Het is inderdaad jammer dat je niet meer kunt vertellen over jullie situatie want nu begrijp ik bijvoorbeeld niet waarom je uberhaupt zoiets zou gaan forceren. Jij kan toch vast jouw scheiding afronden, op jezelf gaan wonen en dergelijke? Ook al zijn jullie collega's o.i.d. dan nog blijft als een paal boven water staan dat jij alleen voor jou beslissingen kan nemen.



Het lastige van een buitenechtelijke relatie is juist dat het echtelijke, dat huwelijk dus, voor diegenen die er in zitten doorgaans nog erg belangrijk is. Zo ook voor jouw minnares blijkbaar. Om wat voor reden dan ook is zij nog niet toe aan een scheiding. Misschien komt dat nog, misschien neemt ze die stap nooit. Statistisch gezien gaan maar weinig mensen echt weg bij hun echtgenoot/e om een nieuw leven met een minnaar/es te beginnen. De stap is te groot, er is onzekerheid over de toekomst met de minnaar/es en vaak liggen er nog andere zaken ten grondslag aan de redenen om toch niet weg te gaan bij de partner, financieën, kinderen enzovoort.



Jij kunt alleen maar afwachten eigenlijk. Dat is het lot van de minnaar. Hoe vervelend ook. Wordt het je te veel dan is voor jezelf kiezen en dus breken met haar ook een optie. Ook een moeilijke beslissing. Je zit hoe dan ook in een lastig pakket. De wittebroodsweken zijn minnaargewijs voorbij zo te lezen.
Alle reacties Link kopieren
quote:epson schreef op 05 januari 2008 @ 18:10:

Of gewoon zeggen oke tot ziesn als jij niet kiest dan maar niet. ( maar dan ben ik der kwijt)





Maar het idee dat er de afgelopen 1,5 jaar ook een ander zijn piemel bij haar naar binnen schoof vind je geen vervelend idee?

Sorry hoor, maar je deelt haar dus liever dan dat je haar kwijt bent.



Alleen het idee al dat mijn liefde het met een ander zou doen maakt me ziek! Laat staan dat ik jaren met dat idee moet rondlopen.
Alle reacties Link kopieren
Epson, kennelijk geloof jij ook niet zo in de 'praktische bezwaren' van je minnares. Anders speelde je niet met de gedachte om de knuppel in het hoenderhok te gooien.

Het enige dat er op zit is te scheiden en op eigen benen te gaan staan en vervolgens te kijken wat je minnares doet. Dit advies is al meerdere malen voorbij gekomen.



Wat ga je nu doen?
Alle reacties Link kopieren
Epson blijft zich wentelen in het slachtoffer zijn van de situatie en wil dat anderen de beslissing voor hem nemen.
Alle reacties Link kopieren
I know...
Eleonora heeft gelijk, ze heeft precies hetzelfde al eerder gezegd.



Maar weinig mensen verlaten daadwerkelijk huis en haard om met de minnaar/minnares verder te gaan. Ik heb het wel gedaan, maar ook meteen. Mijn relatie was voorbij, dus had het geen zin die nog langer te laten doormodderen. Punt uit. Dat betekende voor mij niet automatisch dat ik met mijn minnaar verder zou gaan, dat stond er echt los van. Maar ik heb wel mijn acties ondernomen om de relatie te beeindigen.



Ergens verwijt je je minnares iets wat je zelf ook doet (of juist laat). De oude relatie laten doorsudderen. Jij woont ook nog steeds 'thuis', jij bent ook nog steeds getrouwd, ook al is het einde verhaal. Zolang jij de stap niet neemt om aan de buitenwereld te laten zien dat het echt voorbij is, heeft zij misschien ook nog wel haar twijfels over jouw bedoelingen.



Epson, volgens mij is dat echt de enige manier. Begin je eigen leven op te bouwen, laat haar zien dat je vrij bent en dat je voor jezelf kiest. Dan wordt het voor haar ook makkelijker om daadwerkelijk knopen door te hakken, welke dat dan ook mogen zijn. Misschien kiest ze wel voor je, helemaal, 100%. Misschien kijkt ze toch nog eens goed naar die kerel thuis op de bank voor de tv en wil ze toch liever daar naast blijven zitten. Dat zal een zure appel zijn..
Alle reacties Link kopieren
Ik snap hier helemaal niets van. Als je haar man zou informeren, dan zal zij alleen komen te staan en daar mee zijn dan de praktische problemen opgelost?

Of heb ik dan meteen HET praktische probleem benoemd?....zij wil niet dat haar man het weet. Beetje raar.
anoniem_54627 wijzigde dit bericht op 06-01-2008 14:20
Reden: Zpelluh
% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Geloof me dat het ook niet mee valt met de wetenschap dat ze nog steeds naast haar vent in bed kruipt. Ook daar heb ik zelf wel over nagedacht en ook wel bedacht dat dat nog wel eens een probleem zou kunnen geven in de toekomst als ze voor mij zou kiezen.



Net zoals het feit als ze uit deze relatie stapt ze behoorlijk wat baggage mee neemt waar ze niet de tijd voor gehad heeft om het een plekje tegeven.



Er zijn zoveel reactie geplaats, veel meer dan ik had verwacht, dat ik misschien iets te snel door sommigen ben heen gelezen. sorry Eleonora.



Ik begin ook wel in te zien dat dit hele verhaal niet veel kans van slagen heeft maar de verliefdheid maakt je erg blind voor zaken.



Persoonlijk vind ik wat haar nu tegen houdt wel oplosbaar maar daar denkt zij dus anders over. Dus ja ik steun dat punt dus niet.



Waarschijnlijk stel ik me wel als slachtoffer op en weet niet zo goed wat te doen. En ja ze houdt het natuurlijk enorm verborgen voor haar vent.



Ik heb ook inderdaad wel het idee dat ze niet toe is aan een scheiding en dat dus min of meer verbloemd door dat ene practische probleem.



Het is al een paar keer "uit"geweest maar dat duurde nooit lang en gaf veel verdriet aan beide zijde ( ja ik ben een watje).



En dan denk ik wel eens later had het maar door gezet dan was het nu allemaal weer wat beter te over zien.



Ik denk dat het ik het er toch maar weer op tafel gooi bij der en zeker argumenetn gaan gebruiken die hier voorbij zijn gekomen.



Ik ben ook wel bang dat ik nu wel in zie dat het echt kan gaan werken zo.
Alle reacties Link kopieren
Je hebt liever niet dat je minnares jouw vrouw inlicht

want je wil alles netjes afsluiten....maar je denkt er wel over om de partner van je minnares in te lichten zodat er een beslissing wordt geforceerd.Tjeezus jij bent echt het toppunt van egoisme...

Wat die andere partijen voelen en meemaken intereseert je niks.

Blijf je daarom ook nog bij je vrouw zitten?Totdat minnares het huis uitgetrapt wordt en jullie samen ergens opnieuw kunnen beginnen.

Wees tenminste een vent nu alles in gang gezet is ga het huis dan uit en gun je vrouw ook de kans om haar leven opnieuw op te bouwen.Volgens mij is ze alleen maar beter af zonder jouw.

Licht de partner van je minnares lekker in die verdiend het ook wel

om te weten met wat voor een vrouw hij getrouwd is.

Aleen heb je wel de kans dat je minnares dit niet op prijs stelt.

En dat broer en zus samen leven zou dat niet een beetje komen omdat jij al anderhalf jaar met een ander aan het rozooien bent.

Dan heb je niet zo veel energie meer over om je eigen relatie goed te houden.
Epson, ik geloof zeker niet dat het onmogelijk is. Zelf ben ik daar een voorbeeld van. Ik heb natuurlijk geen idee hoe en wat er speelt in het leven van jouw minnares, daar kan ik niets over zeggen.

Het ligt alleen wel volledig bij haar, wat zij wil en wat ze aankan. Ik trok het wel en kon het allemaal goed overzien (had denk ik allang afscheid genomen van mijn relatie). Ik heb er geen minuut spijt van gehad of getwijfeld, het is goed zo.

Bagage is niet erg, die hebben jij en de rest van de wereld ook. Ze moet het wel een plekje geven en niet wegvluchten in een nieuw leven samen met jou.



Je kunt laten zien dat ze belangrijk voor je is, dat je haar zult steunen, wat ze ook gaat doen.

Jouw positie is de meest lastige, je kunt alleen maar afwachten en van een afstandje kijken. Iemand anders heeft de touwtjes in handen en bepaalt wat er verder zal gaan gebeuren. Maar laat je daar niet afhankelijk van worden, hang niet je hele geluk op aan haar keuze om met jou verder te gaan. Als ze iets anders besluit, moet jij ook verder.



Zijn er ook ergens kinderen bij betrokken trouwens?
anoniem_55413 wijzigde dit bericht op 09-01-2008 11:17
Reden: spelfout
% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
@ Ine,



Ja er zijn kinderen bij betrokken en dat maakt het ook niet eenvoudiger want dat leven verstoor je ook.



Ik ben wel realistisch en ben ook wel blij met jouw menning.



En dat ik haar zal steunen etc heb ik uiteraard al duidelijk gemaakt, dus weet ze echt wel dat ik haar niet zal laten vallen.



Ik denk dat ik maar een soort time out bespreek met haar zodat ze ook zaken op orde kan stellen net als ik.
Alle reacties Link kopieren
Maar ipv zo bezig te zijn met je minnares kun jij nu toch wel vast

stappen ondernemen door bij je vrouw weg te gaan?

Wat schiet je nu op met een timeout en gewoon thuis weer te blijven hangen.

Hak die knoop eens door zodat je vrouw ook verder kan met haar leven...

Bah bah wat ben je toch bezig met jezelf.

Maar kan ook niet anders he?

Want alleen dat soort mensen zijn volgens mij in staat om een

buitenechteljke verhouding aan te gaan met iemand die ook getrouwd is.

En dan omdat jij niet wil blijven hangen een beslissing forceren door

de partner in te willen lichten.

Stel je vrouw eens voor aan haar partner misschien kunnen jullie ruilen.
Alle reacties Link kopieren
als je nou eens zou beginnen met de belangen van de kinderen voorop te zetten ipv je eigen belang

da's toch wel prioriteit 1

prioriteit 2 is dat je orde op zaken stelt in je eigen relatie, dus vertellen hoe je erin staat en beeindigen of het een eerlijke kans geven.



en je vriendin, die komt pas in beeld als duidelijk is dat bovenstaande zaken zijn gewaarborgd

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven