Relaties
alle pijlers
Foute beslissing...?
maandag 21 mei 2007 om 21:46
Hoi,
Ik doe dit eigenlijk nooit, maar misschien is er iemand die dit herkent of iets weet wat me kan helpen.
Eind vorig jaar heb ik een hele leuke man leren kennen. We waren ontzettend verliefd en zagen het helemaal zitten. In januari merkte ik aan hem dat het niet goed met hem ging, maar hij zei niks. Misschien wel goed om te melden dat hij een flinke rugzak heeft.
In februari kwam hij vertellen dat hij met ons wilde stoppen. Hij heeft zijn verleden nog niet helemaal een goed plekje gegeven en daarbij was hij helemaal niet happy in zijn baan. Daarna hebben we een paar moeilijke weken gehad. Hij bleef toch contact met me zoeken voor steun. Ik was blij met ieder moment dat we samen hadden natuurlijk.
Inmiddels heeft hij een andere baan en hebben we weer regelmatig contact. Hij zit een stuk beter in zijn vel. Nog steeds belt hij me om af te spreken, over van alles te praten en we lachen heel veel. Het is net als in het begin van onze relatie.
Nu mijn "probleem": de afgelopen weken merkte ik dat ik er heel veel moeite mee had als we elkaar hadden gezien en/of gesproken. Dan zag ik weer voor me hoe leuk we het hebben gehad en dat dit nu voorbij is.
Ik heb dan ook tegen hem gezegd dat ik hem niet meer kan zien of spreken, totdat ik over mijn gevoelens voor hem heen ben.
Hij is echt mijn zielsverwant, maar ik weet niet of we ooit weer een liefdesrelatie kunnen hebben, of dat het bij vriendschap blijft. Hij weet niet wat hij wil of precies voor me voelt, maar hij houdt wel van me en we begrijpen elkaar precies.
Nu twijfel ik heel erg of ik wel de juiste beslissing heb genomen, om hem niet meer te zien of te spreken. Ik mis hem verschrikkelijk en ergens, diep in mijn hart, heb ik toch nog wel het idee dat ik het goed komt. Ik kan echt mezelf zijn bij hem en alles tegen hem zeggen, zoals ik zei: zielsverwant..
Is er iemand die dit ook heeft meegemaakt of wat dan ook..? Wie weet er een andere manier om hiermee om te gaan? Echt gelukkiger ben ik nog niet van mijn beslissing geworden in ieder geval.
Alvast bedankt!!!
Ik doe dit eigenlijk nooit, maar misschien is er iemand die dit herkent of iets weet wat me kan helpen.
Eind vorig jaar heb ik een hele leuke man leren kennen. We waren ontzettend verliefd en zagen het helemaal zitten. In januari merkte ik aan hem dat het niet goed met hem ging, maar hij zei niks. Misschien wel goed om te melden dat hij een flinke rugzak heeft.
In februari kwam hij vertellen dat hij met ons wilde stoppen. Hij heeft zijn verleden nog niet helemaal een goed plekje gegeven en daarbij was hij helemaal niet happy in zijn baan. Daarna hebben we een paar moeilijke weken gehad. Hij bleef toch contact met me zoeken voor steun. Ik was blij met ieder moment dat we samen hadden natuurlijk.
Inmiddels heeft hij een andere baan en hebben we weer regelmatig contact. Hij zit een stuk beter in zijn vel. Nog steeds belt hij me om af te spreken, over van alles te praten en we lachen heel veel. Het is net als in het begin van onze relatie.
Nu mijn "probleem": de afgelopen weken merkte ik dat ik er heel veel moeite mee had als we elkaar hadden gezien en/of gesproken. Dan zag ik weer voor me hoe leuk we het hebben gehad en dat dit nu voorbij is.
Ik heb dan ook tegen hem gezegd dat ik hem niet meer kan zien of spreken, totdat ik over mijn gevoelens voor hem heen ben.
Hij is echt mijn zielsverwant, maar ik weet niet of we ooit weer een liefdesrelatie kunnen hebben, of dat het bij vriendschap blijft. Hij weet niet wat hij wil of precies voor me voelt, maar hij houdt wel van me en we begrijpen elkaar precies.
Nu twijfel ik heel erg of ik wel de juiste beslissing heb genomen, om hem niet meer te zien of te spreken. Ik mis hem verschrikkelijk en ergens, diep in mijn hart, heb ik toch nog wel het idee dat ik het goed komt. Ik kan echt mezelf zijn bij hem en alles tegen hem zeggen, zoals ik zei: zielsverwant..
Is er iemand die dit ook heeft meegemaakt of wat dan ook..? Wie weet er een andere manier om hiermee om te gaan? Echt gelukkiger ben ik nog niet van mijn beslissing geworden in ieder geval.
Alvast bedankt!!!
maandag 21 mei 2007 om 22:03
Ik denk niet dat zijn liefde voor jou afhangt van het al dan niet contact hebben. Die liefde zit er al, of niet (meer). Zoiets dwing je niet af door maar bij hem te zijn.
Ik hoop voor jou dat hij inmiddels tot het inzicht is gekomen dat jij het ook voor hem bent, en daar binnenkort iets mee gaat doen.
Ik hoop voor jou dat hij inmiddels tot het inzicht is gekomen dat jij het ook voor hem bent, en daar binnenkort iets mee gaat doen.
