Relaties
alle pijlers
Gaan we te snel???
dinsdag 8 januari 2008 om 15:39
Vind het wel apart dat je het te vroeg vind om jouw ouders en zijn ouders tegelijkertijd in een ruimte te laten zijn tijdens een verjaardag.
Die gaan tenslotte na een paar uutjes ieder weer hun eigen weg
Maar samenwonen zie je al wel helemaal zitten.
Lijkt mij wel de bedoeling dat jullie langer bij elkaar blijven.
Ik vind het in ieder geval behoorlijk snel om te gaan samenwonen.
Zijn ouders uitnodigen op je verjaardag kan al wel.
Die gaan tenslotte na een paar uutjes ieder weer hun eigen weg
Maar samenwonen zie je al wel helemaal zitten.
Lijkt mij wel de bedoeling dat jullie langer bij elkaar blijven.
Ik vind het in ieder geval behoorlijk snel om te gaan samenwonen.
Zijn ouders uitnodigen op je verjaardag kan al wel.
dinsdag 8 januari 2008 om 15:41
dinsdag 8 januari 2008 om 15:42
Elke relatie is anders, hardlopers zijn heus niet per definitie doodlopers. Een vriendin van mij is na vijf maanden relatie met haar man getrouwd en nu al ruim tien jaar dolgelukkig met hem. Een relatie is wat je er zelf van maakt, dus als jij wil samenwonen, en hij ook: waarom niet? En hetzelfde geldt voor de familie: als niemand inclusief jullie er een probleem mee hebben, waarom zou je er dan toch eentje maken? Geniet gewoon van het feit dat het zo goed gaat!
dinsdag 8 januari 2008 om 15:45
hoe ga je het met de kosten doen als hij bij jou intrekt? lijkt me wel iets om over na te denken voordat je gaat samenwonen. als het nu goed voelt is dat fijn, maar als je voor dat je gaat samenwonen goede afspraken maakt over hoe je uit elkaar gaat en deze ook vast laat leggen, dan voelt t ook nog goed als je dat samenwonen ooit tegenvalt.
dinsdag 8 januari 2008 om 15:47
wij waren na 7 maanden zwanger.... maar woonden toen nog niet samen
het was overigens geen ongelukje, maar zeer gewenst, alleen iets vroeger dan de planning.
als het goed voelt, voelt het goed. daarom vraag ik me af waarom je twijfelt...
is het de omgeving waarvoor je langzaam wilt doen? daar moet je je uiteraard niks van aantrekken nl. of is het je eigen gevoel wat zegt, even rustig... ?
het was overigens geen ongelukje, maar zeer gewenst, alleen iets vroeger dan de planning.
als het goed voelt, voelt het goed. daarom vraag ik me af waarom je twijfelt...
is het de omgeving waarvoor je langzaam wilt doen? daar moet je je uiteraard niks van aantrekken nl. of is het je eigen gevoel wat zegt, even rustig... ?
dinsdag 8 januari 2008 om 15:56
Bedankt voor de reacties
Het is inderdaad de omgeving waar ik me iets van aantrek. Ik krijg soms wel opmerkingen in de trant van "zo hee, jij laat er ook geen gras over groeien".
Verder betreft het samenwonen. Hij is hier dagelijks maar voorlopig houdt hij wel zijn apartementje aan. We houden dus beide nog onze vaste lasten en maken verder afspraken over boodschappen e.d.
Ja inderdaad een beetje vreemd dat ik me over mijn verjaardag druk maak. Ach ja, ik maak me ook weer druk om niets blijkbaar. Fijn om hier de reacties te lezen.
Het is inderdaad de omgeving waar ik me iets van aantrek. Ik krijg soms wel opmerkingen in de trant van "zo hee, jij laat er ook geen gras over groeien".
Verder betreft het samenwonen. Hij is hier dagelijks maar voorlopig houdt hij wel zijn apartementje aan. We houden dus beide nog onze vaste lasten en maken verder afspraken over boodschappen e.d.
Ja inderdaad een beetje vreemd dat ik me over mijn verjaardag druk maak. Ach ja, ik maak me ook weer druk om niets blijkbaar. Fijn om hier de reacties te lezen.
dinsdag 8 januari 2008 om 15:59
@Reiger100, JAZEKER, bij deze voel ik dat het helemaal goed zit. Ik heb hiervoor twee serieuze relaties gehad en daarin had ik van meet af een apart gevoel bij waar ik de vinger niet precies op de 'zere plek' kon leggen. Dat heb ik nu helemaal niet, zit hier met mijn verstand en gevoel goed in, zeg maar.
dinsdag 8 januari 2008 om 16:10
Meid, het gaat pas te snel als jijzelf dat gevoel hebt.
Mijn vriend en ik hebben ook flink de vaart erin. Maart 2006 elkaar ontmoet. Na een maand of 7 heb ik mijn huis verkocht, en bij mijn vriend ingetrokken. 2 weken daarna een huis samen gekocht. Afgelopen september ten huwelijk gevraagd, 10 oktober in ondertrouw en 16 mei, na iets meer dan 2 jaar gaan we trouwens. Na 1 jaar (maart 2007) vonden we het ook wel leuk als er uitbreiding zou komen in ons leven. Tot op heden helaas nog niet gelukt, maar wel gewenst. Voor ons voelt het goed, maar ik kan me voorstellen dat de buitenwereld erg snel is. Maar ik ga niet met de buitenwereld trouwen, wel met de liefde van mijn leven!
meis, doe wat voor jou en je vriend goedvoelt, meer dan dat kan ik je niet zeggen. Liefs Barbabella
Mijn vriend en ik hebben ook flink de vaart erin. Maart 2006 elkaar ontmoet. Na een maand of 7 heb ik mijn huis verkocht, en bij mijn vriend ingetrokken. 2 weken daarna een huis samen gekocht. Afgelopen september ten huwelijk gevraagd, 10 oktober in ondertrouw en 16 mei, na iets meer dan 2 jaar gaan we trouwens. Na 1 jaar (maart 2007) vonden we het ook wel leuk als er uitbreiding zou komen in ons leven. Tot op heden helaas nog niet gelukt, maar wel gewenst. Voor ons voelt het goed, maar ik kan me voorstellen dat de buitenwereld erg snel is. Maar ik ga niet met de buitenwereld trouwen, wel met de liefde van mijn leven!
meis, doe wat voor jou en je vriend goedvoelt, meer dan dat kan ik je niet zeggen. Liefs Barbabella
"ik ben het, Barbabelladingdong"
dinsdag 8 januari 2008 om 16:20
Doe lekker waar jij en je vriend je goed bij voelen. Ik kan me heel goed voorstellen dat je je al snel zo bij elkaar op je gemak voelt dat je toe bent aan samenwonen. Dat is toch niet erg? In de praktijk zul je nu al bijna wel samenwonen, alleen is het nog niet helemaal officieel. Maar als het toch leuk is, wat let je dan?
Mijn man en ik waren ook nog maar kort bij elkaar toen hij al zo ongeveer compleet bij me woonde. Hij woonde bij zijn ouders en bij mij hadden we gewoon meer privacy.
Het maakt helemaal niets uit en zegt echt niets over je relatie. Sommigen bouwen het heel langzaam op, bij anderen gaat het gewoon nu eenmaal sneller. Laat je niet van de wijs brengen door de buitenwereld!
Mijn man en ik waren ook nog maar kort bij elkaar toen hij al zo ongeveer compleet bij me woonde. Hij woonde bij zijn ouders en bij mij hadden we gewoon meer privacy.
Het maakt helemaal niets uit en zegt echt niets over je relatie. Sommigen bouwen het heel langzaam op, bij anderen gaat het gewoon nu eenmaal sneller. Laat je niet van de wijs brengen door de buitenwereld!
dinsdag 8 januari 2008 om 16:20
quote:Thunderforce schreef op 08 januari 2008 @ 15:59:
@Reiger100, JAZEKER, bij deze voel ik dat het helemaal goed zit. Ik heb hiervoor twee serieuze relaties gehad en daarin had ik van meet af een apart gevoel bij waar ik de vinger niet precies op de 'zere plek' kon leggen. Dat heb ik nu helemaal niet, zit hier met mijn verstand en gevoel goed in, zeg maar.
Dat is wat ik over mijn huidige relatie ook van in het begin zeg: dat mijn verstand en het gevoel het helemaal met elkaar eens zijn!
Bij mij kwam daar nog bij dat ik mijn huidige man een paar maanden na mijn scheiding (na een huwelijk van 22 jaar) ontmoet heb en nogal wat mensen dachten dat het een bevlieging was, een soort rebound-relatie... Ik heb me er nooit iets van aangetrokken
@Reiger100, JAZEKER, bij deze voel ik dat het helemaal goed zit. Ik heb hiervoor twee serieuze relaties gehad en daarin had ik van meet af een apart gevoel bij waar ik de vinger niet precies op de 'zere plek' kon leggen. Dat heb ik nu helemaal niet, zit hier met mijn verstand en gevoel goed in, zeg maar.
Dat is wat ik over mijn huidige relatie ook van in het begin zeg: dat mijn verstand en het gevoel het helemaal met elkaar eens zijn!
Bij mij kwam daar nog bij dat ik mijn huidige man een paar maanden na mijn scheiding (na een huwelijk van 22 jaar) ontmoet heb en nogal wat mensen dachten dat het een bevlieging was, een soort rebound-relatie... Ik heb me er nooit iets van aangetrokken
dinsdag 8 januari 2008 om 16:38
Ik heb in het verleden te lang gewacht. Kan dat ook dan? Ja dat kan. Dan blijf je zolang latten en weekenddaten dat je op den duur toch een beetje van elkaar vervreemd en dat is ook niet goed. Follow your gut instinct. Als het uiteindelijk niks wordt dan weet je dat je het met hart en ziel hebt gedaan. Of zoals Confucius ooit zei:
Wherever you go, go with all your heart.
Wherever you go, go with all your heart.
dinsdag 8 januari 2008 om 16:45
Ik ben ook heel snel gaan samenwonen met mijn vriend. Ook wij wilden het rustig aan doen, ik kwam nog maar uit een relatie en hij had nog niet echt een serieuze vaste relatie gehad. Hij woonde wel al 4 jaar alleen. Na een paar maanden was ik al meer bij hem dan dat ik thuis was, dus de beslissing om te gaan samenwonen was vlug gemaakt. Binnen 2 weken zijn we een jaar samen, en het voelt supergoed. Wie niet waagt... Veel geluk samen!!
dinsdag 8 januari 2008 om 19:23
Mijn vriend en ik hebben pas sinds begin december een relatie (of "iets" voor diegenen die vinden dat je pas na maanden van een relatie mag spreken). We zijn allebei wat ouder (ik half 30 en hij half 40) en we zaten geen van beiden op een relatie te wachten, ik heb 2 relaties gehad en ben zeer graag alleen en hij heeft 2 relaties gehad en heeft z'n leventje alleen al 2jr helemaal op orde. Maar vanaf het allereerste moment was er een gevoel van "dit is het" (of "dit zou het kunnnen zijn" voor diegenen die vinden dat je dat pas na maanden kunt zeggen ) aan beide zijden. Omdat we vrij ver uit elkaar wonen zijn we meteen steeds een dag of 2 à 3 aaneengesloten bij elkaar en dus hebben we inmiddels al de nodige vrienden en familie aan beide zijden ontmoet. Ook ik hoor van sommigen dat we te snel gaan, ze vinden het ook niks voor mij ondat ik altijd zo'n voorzichtige troel was. Nou, ik ben geen naïeve achttienjarige meer, heb genoeg geleerd over vallen en opstaan en dus doe ik wat voor mij goed en prettig voelt... en hij ook. En als dat voor sommigen te snel is, so be it. Als wij maar van elkaar weten dat we beiden oprechte bedoelingen hebben en eerlijk zijn dan is dat voldoende. En dan loopt het ofwel goed ofwel fout. Zoals het hele leven kan lopen zeg maar....... niets is zeker.
dinsdag 8 januari 2008 om 20:17
Samenwonen betekent ook dat je zakelijke verplichtingen naar elkaar aangaat. Want hoe gaan jullie straks om met jullie schulden, bezittingen, erfenissen, pensioenen, kosten en inkomsten? Het is verstandig om juridisch advies in te winnen over de manier waarop jullie het beste de zakelijke kant kunnen organiseren. Misschien niet het eerste waar je aan denkt maar essentieel als je écht goed voor elkaar wilt zorgen. Gaan samenwonen voordat je de juridische kant hebt geregeld is in mijn ogen te vroeg samenwonen.
dinsdag 8 januari 2008 om 21:17
Je moet natuurlijk altijd doen wat zelf goed voelt, maar ik vind het wel erg snel ja ik heb ook altijd zoiets van als je toch weet dat het goed gaat waarom zo hard van stapel lopen, je weet dan toch wel dat je nog genoeg tijd samen hebt. Het rotte is als dan blijkt dat het te snel gaat het moeilijk is om een stapje terug te gaan doen. Ik lees dat er hier meerdere zijn bij wie het goed is gegaan maar als ik in mijn omgeving kijk zie ik het toch wel vaker verkeerd gaan als ze zo hard van stapel lopen, zo zit bijv een vriendin van mij nu met haar baby van 3 maanden alleen, bleek toch wel dat ze hem niet zo goed kon als ze dacht.
woensdag 9 januari 2008 om 10:45
Ik heb van dichtbij gezien dat het kan: mijn zus heeft anderhalf jaar geleden haar huidige vriend ontmoet, allebei wisten ze het na een paar dates: dit is het voor mij.
Allebei hadden ze hun eigen huis. Na een maand of vier heen en weren van het ene naar het andere huis, is hij bij haar ingetrokken, terwijl hij zijn eigen huis nog aanhield. Na nog een halfjaar heeft ie het verkocht en is alles nu helemaal officieel.
Ze hadden twee jaar geleden ook niet kunnen denken dat hun leven er zo uit zou zien als vandaag.
Perel.
Allebei hadden ze hun eigen huis. Na een maand of vier heen en weren van het ene naar het andere huis, is hij bij haar ingetrokken, terwijl hij zijn eigen huis nog aanhield. Na nog een halfjaar heeft ie het verkocht en is alles nu helemaal officieel.
Ze hadden twee jaar geleden ook niet kunnen denken dat hun leven er zo uit zou zien als vandaag.
Perel.
woensdag 9 januari 2008 om 10:55
Natuurlijk komt het voor dat mensen hard van stapel lopen en vervolgens weer snel uit elkaar gaan, maar het komt ook voor (misschien wel evenveel?) dat mensen niet snel van stapel lopen en toch uit elkaar gaan. Niet snel van stapel lopen is geen garantie dat het goed zal gaan.
Jullie zijn geen 20 meer en hebben ervaring, dat verhoogt volgens mij sterk de kans dat jullie elkaar goed inschatten.
Jullie zijn geen 20 meer en hebben ervaring, dat verhoogt volgens mij sterk de kans dat jullie elkaar goed inschatten.
woensdag 9 januari 2008 om 11:27
