Geen moederdag meer

13-05-2024 17:20 198 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn dochter is overleden en Moederdag, gisteren was heel confronterend.
Daar kwam bij dat ik ook niets hoorde van haar man , mijn schoonzoon. Helemaal niets. Geen berichtje, niets.

We hebben een goed contact, dat is het niet en ik begrijp dat ik niet zijn moeder ben, maar toch.

Is het gek, dat ik toch iets meer had verwacht?
Alle reacties Link kopieren Quote
Voornu schreef:
17-05-2024 16:21
Wat een rare reactie, dat zeg ik toch niet?
Jij zegt dat ze de tijd had kunnen nemen.

Als volwassene zonder jonge kinderen kan je de tijd nemen om te rouwen en met partner, volwassen kinderen en vrienden stil te staan bij je eigen verdriet
TO werkt , springt bij, krijgt dus alles mee van het verdriet binnen dat gezin, dealt ook nog met het verdriet van haar man…
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
blijfgewoonbianca schreef:
17-05-2024 16:18
TO is zelfs minder gaan werken om bij te kunnen springen in het gezin . Dus het is niet zo dat zij hele dagen achter de geraniums aan haar verdriet toe zit te komen, he.
Echt een hele rare reactie.
Alle reacties Link kopieren Quote
MarindaH schreef:
17-05-2024 15:01
Ik vind het een raar moment om af te bouwen.

Het klinkt alsof jij genoeg afleiding hebt, afleiding die voor je schoonzoon moeilijker te vinden is omdat hij er elke ochtend bij het wakker worden al aan herinnerd wordt dat zijn vrouw er niet meer is. Iedereen die een dierbare verliest is even, of wat langer, van het padje. Dat geldt voor jou ook. Misschien denk je er daarom over een tijdje wel anders over.

Veel sterkte in ieder geval.
Waarom is het een raar moment om af te bouwen. Vind ik niet en ik bouw trouwens niet af naar nul.
Alle reacties Link kopieren Quote
blijfgewoonbianca schreef:
17-05-2024 16:26
Jij zegt dat ze de tijd had kunnen nemen.




TO werkt , springt bij, krijgt dus alles mee van het verdriet binnen dat gezin, dealt ook nog met het verdriet van haar man…
TO schrijft notabene zelf dat ze op de dag steun had van man en kinderen en er ruimte voor was.

En ja, alles bij elkaar afstrepend heb je met jonge kinderen in huis minder tijd dan wanneer je alleen met volwassen partner woont. En bij 'de tijd' nemen hoort ook de ruimte voelen, jezelf in je eigen huis op sommige momenten 'groot' willen houden of niet, na het avondeten tijdens de vaat even een potje janken of 'vrolijk' de kinderen in bad moeten doen. Tijdens het ontbijt je tranen wegslikken vanwege de kinderen die er op dat moment even niet mee bezig lijken te zijn versus het gewoon even kunnen toelaten. Je kan je als ouder in het bijzijn van je kinderen ook gewoon laten gaan, maar om verschillende redenen nemen en voelen mensen die ruimte niet.
Ik herken mezelf niet eens
Alle reacties Link kopieren Quote
MarindaH schreef:
17-05-2024 16:11
Dat is ook zo. Misschien is dit inderdaad een signaal dat ze nu even tijd aan haar eigen rouw moet besteden. Zo gaat het vaak: je bent zo druk met een nabestaande en diens verdriet, dat je aan je eigen verdriet niet toekomt. Ik ben zoiets ook al een paar jaar aan het parkeren merk ik. Maar daar hoort geen rancune naar de ander bij. Die heeft z'n eigen rouw en sores.

Ik denk dat schoonzoon het verschrikkelijk zou vinden als hij wist hoe de TO dacht.
Dat laatste inderdaad, maar op een iets andere manier. Hij zou het verschrikkelijk vinden als hij zou weten dat ie mij gekwetst heeft. Daarom zeg ik er ook niets over.
Alle reacties Link kopieren Quote
AirMaxlover schreef:
17-05-2024 15:31
Hoezo denk je dat niemand zich kan indenken hoe jij je voelt?

Ehhhh heel veel mensen weten hoe het voelt om een kind te verliezen helaas.
Maar er is totaal geen zelfreflectie.
Het kan je verdriet zijn, maar het klinkt meer als verbitterdheid.
Want mijn god, je haalt overal aan hoe veel je nu doet voor het gezin van je dochter en schoonzoon. Je hebt zelfs geen tijd om hulp voor jezelf te zoeken!
Je zegt dat je genoeg steun hebt van anderen, maar dat je schoonzoon afgelopen zondag waarschijnlijk een hele zware dag heeft gehad met zijn kinderen na dit grote verlies dan kan jij je niet indenken dat jij niet het eerste op zijn lijstje bent.

Je zegt dat je niks terugwilt, maar je helpt om erkenning te krijgen en dat hij dankbaar is.
En nu ga je ook nog na de vakantie hem straffen door meer te gaan werken.

Ik herken dit bij mijn schoonmoeder, ze roept altijd ik heb allllles aan je gegeven en wat doe jij voor mij?

Bah.
Deze reactie staat zover af van mijn/onze situatie dat ik niet eens weet waar te beginnen. Lees je wel wat ik schrijf.

Ten eerste je zult mij nooit horen zeggen, ik doe zoveel, nooit. Niet naar hem toe en ook niet naar anderen. Hier anoniem op dit forum, benoem ik de situatie. De situatie zoals die is.

Ik straf helemaal niemand, ik pak mijn werk weer op.

Ik hoef geen eerste op zijn lijstje te zijn, waar heb jij het over?
Alle reacties Link kopieren Quote
Je hoeft niet altijd de grootste te zijn met zoveel gemis en verdriet. Laat het maar even. Je hebt deze gevoelens, ze gaan ook weer weg, net als je gedachten over emotionele bankrekeningen. Dan zie je vanzelf wel of je echt weer zin hebt om je uren weer op te pakken of dat het misschien meer een opwelling is.
Ars longa, vita brevis
Alle reacties Link kopieren Quote
blijfgewoonbianca schreef:
17-05-2024 16:05
Ik vind wel dat TO iets meer credits verdient. Ze is zelfs minder gaan werken om bij te kunnen springen in het gezin. Dan was moederdag best een uitgelezen kans om haar te bedanken.
Ja, op de eerste moederdag dat haar kleinkinderen het zonder hun moeder moesten stellen had haar schoonzoon ook tijd en ruimte moeten vrijmaken om zijn schoonmoeder te bedanken voor iets wat ze uit eigen initiatief heeft gedaan? Ik vind dat echt heel onredelijk. En niet fair tegenover de kinderen in kwestie, of tegenover de schoonzoon. Overigens vind ik dat je nooit iets voor anderen moet doen als je daar iets voor terugverwacht.

Verder spreekt er een hoop boosheid uit ongeveer alle reacties van TO en kan al die boosheid. zomaar een manier zijn om het verdriet op afstand te houden, zoals anderen al opperden. En dan gaat het uberhaupt niet om wat schoonzoon 'fout' heeft gedaan.
Alle reacties Link kopieren Quote
no-more-tears-left schreef:
17-05-2024 17:23
Deze reactie staat zover af van mijn/onze situatie dat ik niet eens weet waar te beginnen. Lees je wel wat ik schrijf.

Ten eerste je zult mij nooit horen zeggen, ik doe zoveel, nooit. Niet naar hem toe en ook niet naar anderen. Hier anoniem op dit forum, benoem ik de situatie. De situatie zoals die is.

Ik straf helemaal niemand, ik pak mijn werk weer op.

Ik hoef geen eerste op zijn lijstje te zijn, waar heb jij het over?
Lees even je reacties terug dan.
Meer ga ik niet voor je opzoeken, hoor.
Maar succes ermee!!
no-more-tears-left schreef:
14-05-2024 18:53
….
Het doet gewoon pijn dat er niet aan mij is gedacht, ook al ben ik zijn moeder niet. Dat valt me gewoon heel erg van hem tegen
no-more-tears-left schreef:
14-05-2024 22:01
….
Ik weet niet goed hoe ik het moet uitleggen, maar alle steun is gericht aan hem en de kinderen en terecht ook, begrijp me goed. Maar waar blijf ik dan.

Ik heb ook dingen geregeld voor hem of de kinderen op andere dagen snap je.
no-more-tears-left schreef:
14-05-2024 22:32
Hulp is nodig nu, noodzakelijk en het is niet zo dat ik daarvoor perse iets terugverwacht, dat hoeft ook helemaal niet.
Maar toch was was het fijn geweest als je een stukje steun terug zou krijgen, snap je, nu is het wel heel erg eenrichtingsverkeer.
Alle reacties Link kopieren Quote
no-more-tears-left schreef:
17-05-2024 16:49
Dat laatste inderdaad, maar op een iets andere manier. Hij zou het verschrikkelijk vinden als hij zou weten dat ie mij gekwetst heeft. Daarom zeg ik er ook niets over.
Maar als je weet dat hij het verschrikkelijk zou vinden jou te kwetsen, dan weet je toch ook dat hij het niet met opzet gedaan heeft?
Ook al woon je in een krot, met de huisdeur kapot. Je weet toch dat ik van je hou.
Alle reacties Link kopieren Quote
Voornu schreef:
17-05-2024 16:21
Wat een rare reactie, dat zeg ik toch niet?
Maar ook ik proef uit alles dat je (en meer mensen) dat wel zo zegt. Ik vind de reacties hier echt ongekend hard voor een vrouw die haar dochter is verloren, veel tijd en liefde geeft aan het gezin van haar dochter. Ik vind dat daar best een bedankje af had gemogen, juist op Moederdag eigenlijk. Maar ik kan me ook voorstellen dat schoonzoon het vergeet. Dus reken het hem niet aan TO. Maar alle reacties hier die voor mijn gevoel keihard op TO inhakken, ik kan er niet zoveel mee. In alles zie ik een vrouw wie het ergste is overkomen dat je als ouder kan overkomen: een kind verliezen. En dan zijn er mensen die menen dat zij meer ruimte heeft omdat ze geen jonge kinderen heeft. Ik kan er niet bij.
Alle reacties Link kopieren Quote
Maar misschien is het ook wel andersom? Kleinkinderen hebben hun eerste moederdag zonder moeder, terwijl iedereen er op school mee bezig is dus het kan ze niet ontgaan, en oma of opa laat niet eens even wat horen.

Je kunt in zo'n situatie niet stellen dat het ene erger is dan het andere, maar juist daarom kun je imo ook niet zeggen dat iemand iets heeft 'laten liggen'. En als je vindt dat dat wel kan, zie dan mijn eerste alinea. Dat kan namelijk ook andersom zo ervaren worden.
Alle reacties Link kopieren Quote
TO, ik zou je juist wel aanraden om met iemand hierover te praten. Je hebt een vreselijk verlies geleden. En wil je daar met je omgeving uitkomen, ook in je rol als oma, dan kan met iemand praten je helpen. Je verdriet raak je niet zomaar kwijt. Hopelijk wel je boosheid. En ik snap die ook wel, of het nu eerlijk of rationeel is of niet. Ouders, broers en zussen worden minder snel gezien bij het rouwen. Maar het verdriet is vaak niet minder.

En trek je sommige reacties alsjeblieft niet aan.
Alle reacties Link kopieren Quote
frettie schreef:
17-05-2024 18:49
Maar ook ik proef uit alles dat je (en meer mensen) dat wel zo zegt. Ik vind de reacties hier echt ongekend hard voor een vrouw die haar dochter is verloren, veel tijd en liefde geeft aan het gezin van haar dochter. Ik vind dat daar best een bedankje af had gemogen, juist op Moederdag eigenlijk. Maar ik kan me ook voorstellen dat schoonzoon het vergeet. Dus reken het hem niet aan TO. Maar alle reacties hier die voor mijn gevoel keihard op TO inhakken, ik kan er niet zoveel mee. In alles zie ik een vrouw wie het ergste is overkomen dat je als ouder kan overkomen: een kind verliezen. En dan zijn er mensen die menen dat zij meer ruimte heeft omdat ze geen jonge kinderen heeft. Ik kan er niet bij.
Eens!

En weet je, ik heb al geschreven dat ik zelf heb gezien dat er bij mijn schoonouders weinig aandacht was voor hun stuk.
Er wordt hier gezegd dat schoonzoon overweldigd is door zijn verdriet en dat TO zich daarin moet verplaatsen.
Maar ik was een aantal jaar geleden de weduwe die van het een op andere moment alleen was met de kinderen. Mijn schoonouders stonden voor mij en de kinderen klaar. Daar was en ben ik ze dankbaar voor. Ook toen was het gewoon zichtbaar en helder dat dit zo was.
Vanaf het eerste moment heb ik daarin hun een plek gegeven. Voor ons is Moederdag geen ding, dat was het al niet, maar op andere momenten.
Ik heb sowieso gemerkt, maar misschien is dat los van het onderwerp, dat je in zo’n heftige situatie de dingen best heel helder kunt hebben maar dat mensen die het niet uit eigen ervaring kennen denken dat je in de war bent of tot niks in staat. Ook een bijzondere ervaring.
Voor mijn kinderen is het zo belangrijk om de ouders van hun vader in hun leven te hebben, dat ik ook wel eens dingen heb gelaten, gewoon omdat het niet belangrijk genoeg is om er een ander mee te kwetsen. En dat zal andersom ongetwijfeld ook zo zijn. Want dat is wel een gegeven, je bent niet elkaars kind en ouder maar schoonkind en schoonouder en dat is nu eenmaal toch anders. Degene die voor de vanzelfsprekende verbinding zorgde, is er niet meer. Het is daarmee wat lastiger geworden, los van het verlies zelf (secundair verlies eigenlijk).
Verder gaat iedereen met eigen rouw om in een eigen proces en op een eigen manier. Er is geen ‘de manier’ en hulp is ook niet altijd alles. Rouw is iets aparts en zeker wanneer iemand zo jong is.

Wat goed dat je dingen gaat doen die voor jou goed werken, TO. Daardoor lukt het je ongetwijfeld ook beter om die lieve oma te zijn voor de kids van je dochter en je schoonzoon.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hou je van je schoonzoon als van een eigen kind en doet het daarom zo zeer dat het lijkt/voelt of het voor hem anders is? Voelt dit emotioneel als een dubbel verlies?
.
Alle reacties Link kopieren Quote
AirMaxlover schreef:
17-05-2024 17:46
Lees even je reacties terug dan.
Meer ga ik niet voor je opzoeken, hoor.
Maar succes ermee!!
Ga je lekker?
.
Alle reacties Link kopieren Quote
Summertje schreef:
17-05-2024 18:55
Maar misschien is het ook wel andersom? Kleinkinderen hebben hun eerste moederdag zonder moeder, terwijl iedereen er op school mee bezig is dus het kan ze niet ontgaan, en oma of opa laat niet eens even wat horen.

Je kunt in zo'n situatie niet stellen dat het ene erger is dan het andere, maar juist daarom kun je imo ook niet zeggen dat iemand iets heeft 'laten liggen'. En als je vindt dat dat wel kan, zie dan mijn eerste alinea. Dat kan namelijk ook andersom zo ervaren worden.
Nee op moederdag heb ik niets laten horen.

Als er iets is, dan kan hij mij bellen, dat weet ie, al is het 's nachts, en ik weet ook dat hij niet bang is om om hulp te vragen als dat nodig is. Dus als de kinderen of hij mij hadden willen zien of horen, dan was dat zeker geen probleem geweest. En bovendien was ik er maandag he.

Er zijn best dingen geweest die ik achteraf anders had moeten doen, maar daar is zelf geen berichtje sturen met moederdag er zeker geen een van.

En of het een nu erger is dan het ander, of het erger is je partner verliezen met of zonder kinderen en of het erger is je man of je kinderen te verliezen, daar heb ik helemaal niets mee. Dat is een vreemde discussie, die ik liever even oversla.
Alle reacties Link kopieren Quote
frettie schreef:
17-05-2024 18:49
Maar ook ik proef uit alles dat je (en meer mensen) dat wel zo zegt. Ik vind de reacties hier echt ongekend hard voor een vrouw die haar dochter is verloren, veel tijd en liefde geeft aan het gezin van haar dochter. Ik vind dat daar best een bedankje af had gemogen, juist op Moederdag eigenlijk. Maar ik kan me ook voorstellen dat schoonzoon het vergeet. Dus reken het hem niet aan TO. Maar alle reacties hier die voor mijn gevoel keihard op TO inhakken, ik kan er niet zoveel mee. In alles zie ik een vrouw wie het ergste is overkomen dat je als ouder kan overkomen: een kind verliezen. En dan zijn er mensen die menen dat zij meer ruimte heeft omdat ze geen jonge kinderen heeft. Ik kan er niet bij.
Daar mag zeker voor bedankt worden, dat ontken ik ook nergens. Ik denk alleen dat je het schoonzoon niet moet aanrekenen dat hij dit niet heeft gedaan op moederdag en ik geef hier mogelijke verklaringen voor.
Je mag mijn reacties als inhakken zien, ik vind dat zelf wel meevallen.
Ik herken mezelf niet eens
Alle reacties Link kopieren Quote
Laatje schreef:
17-05-2024 19:29
Hou je van je schoonzoon als van een eigen kind en doet het daarom zo zeer dat het lijkt/voelt of het voor hem anders is? Voelt dit emotioneel als een dubbel verlies?
Nee, het is mijn schoonzoon, niet mijn eigen kind. Dat is een andere relatie vind ik.
Alle reacties Link kopieren Quote
no-more-tears-left schreef:
14-05-2024 18:53
Dat hij niets heeft laten horen staat los van het verdriet om mijn dochter.
Het doet gewoon pijn dat er niet aan mij is gedacht, ook al ben ik zijn moeder niet. Dat valt me gewoon heel erg van hem tegen.

En ik vroeg me af of dat zo gek is dat ik dat vind.
Ja sorry maar dat is gek hoor.
Ik zou die verwachtingen terugschroeven als je leuk contact wil houden.

Verder vindt ik het heel verdrietig voor je, welke dag dan ook. :hug:
Lorem Ipsum
Alle reacties Link kopieren Quote
no-more-tears-left schreef:
17-05-2024 20:08
Nee op moederdag heb ik niets laten horen.

Als er iets is, dan kan hij mij bellen, dat weet ie, al is het 's nachts, en ik weet ook dat hij niet bang is om om hulp te vragen als dat nodig is. Dus als de kinderen of hij mij hadden willen zien of horen, dan was dat zeker geen probleem geweest. En bovendien was ik er maandag he.

Er zijn best dingen geweest die ik achteraf anders had moeten doen, maar daar is zelf geen berichtje sturen met moederdag er zeker geen een van.
Ik vind het echt een enorm verdrietige situatie voor jullie, maar ik merk dat ik het toch lastig te begrijpen vind dat je je zo gekwetst voelt, doordat je schoonzoon geen berichtje heeft gestuurd met moederdag, maar dat je het dan vervolgens weer totaal onbegrijpelijk vindt dat mensen zeggen dat jij zelf met moederdag ook een berichtje had kunnen sturen. Het was voor je kleinkinderen dan toch de eerste moederdag zonder hun moeder?
no-more-tears-left schreef:
17-05-2024 16:49
Dat laatste inderdaad, maar op een iets andere manier. Hij zou het verschrikkelijk vinden als hij zou weten dat ie mij gekwetst heeft. Daarom zeg ik er ook niets over.
Wat verschrikkelijk dat je je dochter moet missen. Dat is de ergste nachtmerrie van elke ouder.
Ik vind het heel logisch dat je.verwachtte iets van hem te horen. En je teleurstelling begrijp ik ook heel erg goed.

Maar misschien verwachtte hij juist wel hetzelfde van jou?
Ik zou er nog wel op terug komen. Zoiets zeggen als ' ik vond moederdag erg moeilijk, misschien hadden we samen iets kunnen doen?'.

Is dat een idee?
no-more-tears-left schreef:
17-05-2024 20:08
Nee op moederdag heb ik niets laten horen.

Als er iets is, dan kan hij mij bellen, dat weet ie, al is het 's nachts, en ik weet ook dat hij niet bang is om om hulp te vragen als dat nodig is. Dus als de kinderen of hij mij hadden willen zien of horen, dan was dat zeker geen probleem geweest. En bovendien was ik er maandag he.

Er zijn best dingen geweest die ik achteraf anders had moeten doen, maar daar is zelf geen berichtje sturen met moederdag er zeker geen een van.

En of het een nu erger is dan het ander, of het erger is je partner verliezen met of zonder kinderen en of het erger is je man of je kinderen te verliezen, daar heb ik helemaal niets mee. Dat is een vreemde discussie, die ik liever even oversla.

Nu ik dit lees, vind ik eigenlijk dat jullie van te voren hadden kunnen overleggen wat jullie die dag zouden doen. Nu ben jij teleurgesteld en jouw schoonzoon en kleinkinderen misschien ook, terwijl niemand het boos bedoelt.
Alle reacties Link kopieren Quote
blijfgewoonbianca schreef:
17-05-2024 16:16
Ik denk, maar corrigeer me als het niet zo is, dat TO veel taken op zich neemt in het gezin omdat hun moeder ( haar dochter ) er niet meer is. Ze “ moedert mee “ , zeg maar. Namens haar dochter, voor haar dochter.
Dan steekt het dat er , namens haar dochter, voor haar dochter, niemand de plaats inneemt om op moederdag TO even te laten zien dat ze gezien wordt.
Dat vind ik een mooi inzicht :)
Alle reacties Link kopieren Quote
no-more-tears-left schreef:
17-05-2024 16:49
Dat laatste inderdaad, maar op een iets andere manier. Hij zou het verschrikkelijk vinden als hij zou weten dat ie mij gekwetst heeft. Daarom zeg ik er ook niets over.

Kort gezegd baal je er dus als een stekker van dat schoonzoon niks heeft laten horen en dat grieft je, alsof hij je iets aangedaan heeft.
wij slapen nooit.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven