Geheimen ander doorvertellen aan partner

Nijlpaard schreef: ↑

23-11-2024 18:52

Bij zoiets zou ik het best respectloos vinden als mijn vrienden het aan hun partner zouden vertellen.

Maar blijkbaar zijn er mensen die onder het mom van ‘ik heb geen geheimen voor mijn partner’ vinden dat partner dat echt moet weten. Ik snap het ook niet hoor, alleen omdat je partners bent, ben je wat mij betreft niet ineens 1 geworden, en kun je dus best verschillende dingen ‘weten’ zonder ze te delen. Vooral als die dingen niks met partner te maken hebben.

nausicaa schreef: ↑

23-11-2024 21:08

Maar blijkbaar zijn er mensen die onder het mom van ‘ik heb geen geheimen voor mijn partner’ vinden dat partner dat echt moet weten. Ik snap het ook niet hoor, alleen omdat je partners bent, ben je wat mij betreft niet ineens 1 geworden, en kun je dus best verschillende dingen ‘weten’ zonder ze te delen. Vooral als die dingen niks met partner te maken hebben.

Volgens mij heeft niemand dat gezegd. Alleen dat men zelf de afweging maakt wat ze wel en niet aan partners zouden vertellen. Dit voorbeeld zou ik niet vertellen.

Ik zal wat voorbeelden van afwegingen geven:

- Vreemdgaan wel, want daar heb ik een sterke mening over en zulk nieuws doet dus ook iets met mij en hoe ik me verhoud tot mijn vriendin. Ik zou dat graag kwijt willen aan mijn partner en ook met hem sparren over hoe ik er voor haar kan zijn, ondanks mijn gevoelens erbij.

- Miskramen en zwangerschappen zou ik ook vertellen, omdat dat met onze eigen ervaring ook wat met mij doet.

- Lichamelijke kwaaltjes waar ze zich voor schaamt, maar die partner ook heeft en waar zij een goeie tip over heeft, zou ik waarschijnlijk iets zeggen in de trant van “ik hoorde laatst dat dit en dat goed kan helpen bij aambeien”. Zonder te liegen dus, en zonder te melden waar ik het hoorde.

- relatieproblemen zou ik waarschijnlijk wel vertellen, omdat ik dat heel interessant vind om te horen hoe hij in sommige dingen staat.

- gedrag van mijn vriendin dat ik bewonder of juist aan erger: ja, vertel ik ook. Wederom om met hem over te sparren. Zeker bij ergeren kan hij me een goede spiegel voorhouden.

- welke caravan ze heeft gekocht of hoe de kinderen het op school doen: nee, want dat vind ik zelf niet erg interessant.

- welk huis ze hebben gekocht of hoe ze omgaat met de moedermaffia op het schoolplein: waarschijnlijk wel, omdat ik dat zelf interessante onderwerpen vind.


Mijn partner ziet mijn vriendinnen een paar keer per jaar tijdens een bakkie koffie voordat zij en ik samen iets gaan doen, en hun partner misschien 1x per jaar. We wonen niet bij elkaar in de buurt. Ze mogen elkaar graag, maar mijn vrienden en ik zien elkaar zo weinig dat we eigenlijk altijd met zijn 2-en afspreken en geen couple-dates doen ofzo.

Daarnaast werken mijn partner en ik beiden in de GGZ en hebben nul oordeel over psychische of andere problemen.

koala schreef: ↑

23-11-2024 13:33

Een geheim is je slaaf zolang je het geheim houdt, maar je meester zogauw je het vertelt. M.a.w als je iets geheim wilt houden dan moet je er ook echt tegenover iedereen over zwijgen... anders is het immers geen geheim meer!!

Daar ben ik het volledig mee eens.
En dan kun je het hebben over loyaliteit en dergelijke, maar wat is loyaliteit dan precies? Ik ben loyaal aan mezelf. Dus als iets dusdanig impact op mij heeft gehad en ik heb behoefte om dat te ventileren, dan doe ik dat ook.

MidasWolf schreef: ↑

23-11-2024 16:36

Sommigen benoemen dat het iets kinderlijks heeft om “geheimen” te hebben. Als het om psychische gezondheid gaat is het begrijpelijk dat mensen daar voorzichtig mee omgaan.

Veelal zou je toch graag een a twee personen, vaak vrienden, om naast de gezelligheid even je hart te luchten. In heel veel gevallen is een luisterend oor en daarna een portie humor al veel helpend.

Dan kun je de boel al iets beter relativeren zonder dat het enkel alleen maar zwaar hoeft te zijn. Het idee dat je al bij een vriend(in) terecht kan is vaak al een geruststelling. Zelf vind ik het ook niet een heel fijn idee, als alle details bij een partner terecht zouden komen. Ik heb het dan niet over zelfverminking, mishandeling en of een doodswens bijvoorbeeld. Eerder dat je (even) in de knoop zit met jezelf.

Onbewust kan bijvoorbeeld een partner toch anders tegen iemand aan gaan kijken mocht je allerlei psychische klachten/toestand van vriendin delen. Dat iemand het (even) niet kan bolwerken.

Fijn om dit te lezen en mooi hoe je het verwoordt.

Een vriend van mij doet dit zo goed dat ik van zijn andere vrienden jarenlang het bestaan niet af wist. Maar sinds ik hen ontmoet heb is hij nog meer in mijn achting gestegen, want ze zijn stuk voor stuk net zo zichzelf en vertrouwd en gek met hem als ik. Dit is de meest gedegen no-bullshit persoon die ik ken, waar niets op zit van "geheimen zijn jouw eigen verantwoordelijkheid" of iets in die trant.

Een goede vriend(in) die je integriteit bewaakt voelt goed en geruststellend idd.