Relaties
alle pijlers
Gelukkig getrouwd en toch verliefd op een vrouw
maandag 15 juli 2024 om 19:47
Een nieuwe nick vanwege herkenbaarheid.
Ik zit al een tijdje met een situatie en ik merk dat ik het heel erg mis om het met iemand te bespreken. Ik vind het te gevoelig om met iemand in het echt te bespreken, zelfs mijn beste vriendinnen, want als iemand zich toch per ongeluk verspreekt kan het verstrekkende gevolgen hebben.
Ik ben gelukkig getrouwd met een hele lieve aantrekkelijke man. Ons huwelijk is heel goed. We hebben 3 kinderen.
Ongeveer 4 jaar geleden heb ik een vrouw ontmoet. Ik wil vanwege herkenbaarheid niet delen wat mijn connectie was met deze persoon. Het klikte meteen heel goed, maar enkel platonisch. We konden hele goede diepgaande gesprekken voeren. Echt met elkaar op een lijn wat betreft zo ongeveer alles. Een warme vertrouwensband en vriendschap is het geworden. Ongeveer een jaar a anderhalf jaar geleden kwam het opeens in mij op dat ik gevoelens voor haar had. Iets wat ik overigens nog nooit eerder heb gehad; ik ben altijd op mannen gevallen. Het overviel mij, want mijn huwelijk is altijd goed geweest, een goed seksleven, ik vind mijn man heel sexy. Ik had altijd het idee (vooroordeel?) dat je alleen gevoelens kon ontwikkelen voor iemand anders als je relatie niet goed zat, maar bij ons is dat dus niet zo. Ik besloot het gevoel maar wat te negeren en toen ebte het ook vanzelf weg, ondanks dat ik haar nog regelmatig zag.
Sinds een paar maanden is de verliefdheid echter terug. En best heftig ook. Door omstandigheden is het leven nu zo gelopen dat ik haar niet meer ga zien. Dat is het beste ook, gezien mijn gevoelens. We hebben toen een soort 'afrondende' ontmoeting gehad, we hebben daarin ook uitgesproken dat we 'een heel bijzondere band hebben gekregen die heel speciaal voelt'. We wisten allebei dat we elkaar niet meer zouden zien.
Ik heb, vanwege mijn man en gezin, nooit behoefte gehad aan iets seksueel ontdekken met haar. Als ik heel eerlijk ben denk ik wel dat er ook iets speelt van haar uit richting mij, ook al is zij zelf ook getrouwd (met een man) en heeft kinderen. Doet er verder ook niet toe. Ik kies voor mijn man, ik hou van hem, van onze kinderen en van ons leven. Ik zou niks doen wat dat in gevaar brengt en gek genoeg is mijn gevoel voor hem ook niet minder geworden, ondanks dat mijn gevoel voor haar gegroeid is. Het is meer alsof ik op 2 mensen tegelijk verliefd ben. Maar ik mis haar wel ontzettend nu, dat doet ook echt pijn. Zij heeft overigens zelf (uiteraard) geen idee van mijn gevoelens voor haar.
Ik wil dit niet delen met mijn man. Hij weet dat ik haar mis maar niet dat dat ook romantisch is. De reden daarvan is voornamelijk dat ik a) hem niet wil kwetsen terwijl ik er toch niks mee ga doen, b) ik niet wil dat hij gaat twijfelen aan mijn gevoelens voor hem en c) ik zelf helemaal geen behoefte heb aan 'uitzoeken wat ik nu ben' ofzo. Ik ben helemaal niet bezig met mogelijk bi zijn, dat voelt ook heel vreemd en niet passend na al die jaren hetero zijn. Ik ben gewoon nog steeds Theemok alleen nu toevallig verliefd op een vrouw. Ik heb ook geen zin om daar gesprekken over te gaan voeren of dat mijn man daar over gaat malen.
Tja, wat wil ik met dit topic. Van me afschrijven misschien. Ik ben er met vlagen best verdrietig over dat ik haar nooit meer zie. Ik kan dit met niemand delen en het lijkt me zo fijn om het hier even kwijt te kunnen.
Ik zit al een tijdje met een situatie en ik merk dat ik het heel erg mis om het met iemand te bespreken. Ik vind het te gevoelig om met iemand in het echt te bespreken, zelfs mijn beste vriendinnen, want als iemand zich toch per ongeluk verspreekt kan het verstrekkende gevolgen hebben.
Ik ben gelukkig getrouwd met een hele lieve aantrekkelijke man. Ons huwelijk is heel goed. We hebben 3 kinderen.
Ongeveer 4 jaar geleden heb ik een vrouw ontmoet. Ik wil vanwege herkenbaarheid niet delen wat mijn connectie was met deze persoon. Het klikte meteen heel goed, maar enkel platonisch. We konden hele goede diepgaande gesprekken voeren. Echt met elkaar op een lijn wat betreft zo ongeveer alles. Een warme vertrouwensband en vriendschap is het geworden. Ongeveer een jaar a anderhalf jaar geleden kwam het opeens in mij op dat ik gevoelens voor haar had. Iets wat ik overigens nog nooit eerder heb gehad; ik ben altijd op mannen gevallen. Het overviel mij, want mijn huwelijk is altijd goed geweest, een goed seksleven, ik vind mijn man heel sexy. Ik had altijd het idee (vooroordeel?) dat je alleen gevoelens kon ontwikkelen voor iemand anders als je relatie niet goed zat, maar bij ons is dat dus niet zo. Ik besloot het gevoel maar wat te negeren en toen ebte het ook vanzelf weg, ondanks dat ik haar nog regelmatig zag.
Sinds een paar maanden is de verliefdheid echter terug. En best heftig ook. Door omstandigheden is het leven nu zo gelopen dat ik haar niet meer ga zien. Dat is het beste ook, gezien mijn gevoelens. We hebben toen een soort 'afrondende' ontmoeting gehad, we hebben daarin ook uitgesproken dat we 'een heel bijzondere band hebben gekregen die heel speciaal voelt'. We wisten allebei dat we elkaar niet meer zouden zien.
Ik heb, vanwege mijn man en gezin, nooit behoefte gehad aan iets seksueel ontdekken met haar. Als ik heel eerlijk ben denk ik wel dat er ook iets speelt van haar uit richting mij, ook al is zij zelf ook getrouwd (met een man) en heeft kinderen. Doet er verder ook niet toe. Ik kies voor mijn man, ik hou van hem, van onze kinderen en van ons leven. Ik zou niks doen wat dat in gevaar brengt en gek genoeg is mijn gevoel voor hem ook niet minder geworden, ondanks dat mijn gevoel voor haar gegroeid is. Het is meer alsof ik op 2 mensen tegelijk verliefd ben. Maar ik mis haar wel ontzettend nu, dat doet ook echt pijn. Zij heeft overigens zelf (uiteraard) geen idee van mijn gevoelens voor haar.
Ik wil dit niet delen met mijn man. Hij weet dat ik haar mis maar niet dat dat ook romantisch is. De reden daarvan is voornamelijk dat ik a) hem niet wil kwetsen terwijl ik er toch niks mee ga doen, b) ik niet wil dat hij gaat twijfelen aan mijn gevoelens voor hem en c) ik zelf helemaal geen behoefte heb aan 'uitzoeken wat ik nu ben' ofzo. Ik ben helemaal niet bezig met mogelijk bi zijn, dat voelt ook heel vreemd en niet passend na al die jaren hetero zijn. Ik ben gewoon nog steeds Theemok alleen nu toevallig verliefd op een vrouw. Ik heb ook geen zin om daar gesprekken over te gaan voeren of dat mijn man daar over gaat malen.
Tja, wat wil ik met dit topic. Van me afschrijven misschien. Ik ben er met vlagen best verdrietig over dat ik haar nooit meer zie. Ik kan dit met niemand delen en het lijkt me zo fijn om het hier even kwijt te kunnen.
woensdag 17 juli 2024 om 00:31
Compliment voor hoe volwassen en verstandig jij hier in staat. Veel mensen zouden de verleiding om het toch te vertellen bij het afscheid of er iets mee te doen niet kunnen weerstaan. Ik lees ook veel respect naar je man.Theemok87 schreef: ↑16-07-2024 15:40Wat een mooie en/of open posts hier van andere forummers. Fijn om te lezen dat ik niet alleen ben, voelt minder eenzaam.
Ik heb geen behoefte aan ontdekken, of om die ruimte te krijgen. Ik heb zeer zeker wel behoefte aan haar, maar rationeel niet voor de prijs die ik daar dan voor betaal. Het klinkt misschien gek maar ik hecht veel waarde aan onze monogamie, het kleine exclusieve eilandje dat we vormen, dat we daar met z'n 2en alleen op zitten geeft mij veel geborgenheid, vertrouwen en veiligheid. Ik ben niet bereid om voor haar een bruggetje te bouwen en ons leven open te gooien, ook vanwege de kinderen ga ik daar niet in rommelen. Ik ben bang dat er dan een soort Pandora's doos open gaat met dingen die ik niet wens of wil.
Dat is ook een van de redenen dat ik het haar niet verteld heb. Ik heb het wel kort overwogen, vlak voor onze laatste afspraak. Ik vond dat ze het verdiende om te weten hoe mega bijzonder, uniek en speciaal ze is, dat ze zo'n prachtig mooi mens is dat ze dit in mij heeft los gemaakt.
Ik heb het niet gedaan omdat ik het ten eerste niet fair vond tegenover mijn nietsvermoedende man, respectloos zelfs. Ten tweede was ik bang dat het opgevat zou worden als een soort uitnodiging, terwijl ik die situatie juist wil(de) vermijden. Het zou echt puur een mededeling zijn, niet een opening of inleiding tot iets anders. Dus toen dacht ik, laat die doos maar dicht.
woensdag 17 juli 2024 om 17:07
Wat een waardeloze reactie, om je eigen genot zo boven het welzijn van je kinderen te stellen. Bovendien slaat het ook nergens op, uit onderzoek is gebleken dat de naweeën van een scheiding zelfs tot in de kleinkinderen na te meten is. Die leven over 100 jaar gewoon nog hoor._hazewind schreef: ↑17-07-2024 00:30Hey, over 100 jaar zijn we allemaal dood en begraven en heeft niemand, niet jij, niet je vrienden, niemand, het nog over of je nu wel of niet monogaam bent geweest aan de hand van de toen geldende maatstaven.
En nee, het is niet dat ik je wil motiveren om iets doms te doen. Maar het leven is te kort om van je hart een moordkuil te maken.
Ik zou het mezelf nooit vergeven als ik de mensen van wie ik houd zo veel pijn zou aanrichten puur vanuit egoistische beweegredenen.
woensdag 17 juli 2024 om 17:08
Dankjewel voor je lieve reactie. Ik hou ook nog heel veel van mijn man, het is niet dat dat hierdoor weg is ofzo. Dit bestaat er simpelweg naast.
woensdag 17 juli 2024 om 17:23
woensdag 17 juli 2024 om 17:27
Volgens mij doelde deze poster alleen op het ‘van je hart geen moordkuil maken’. Dat betekent dingen bespreekbaar maken. Met de manier waarop jij er nu mee om bent gegaan, is er voor jouw man toch helemaal geen bedreiging? Maar jij houdt wel iets, voor jezelf vrij groots, achter voor hem. Is er op dat fijne eilandje van jullie niet ook de veiligheid om dit soort dingen te delen?Theemok87 schreef: ↑17-07-2024 17:07Wat een waardeloze reactie, om je eigen genot zo boven het welzijn van je kinderen te stellen. Bovendien slaat het ook nergens op, uit onderzoek is gebleken dat de naweeën van een scheiding zelfs tot in de kleinkinderen na te meten is. Die leven over 100 jaar gewoon nog hoor.
Ik zou het mezelf nooit vergeven als ik de mensen van wie ik houd zo veel pijn zou aanrichten puur vanuit egoistische beweegredenen.
Ik had laatst aantrekkingskracht naar een andere man en ik vond het juist heel fijn om daarover met mijn man te kunnen sparren. Samen te kijken wat het betekent en of het ook een gevolg is van iets in onze relatie bijvoorbeeld. Mijn man gaf ook aan dat hij het heel fijn vond dat we het hierover konden hebben. Dat gaf hem, wederom, het vertrouwen dat we belangrijke dingen delen met elkaar. Natuurlijk vond hij het geen feest dat ik me aangetrokken voelde tot een ander, maar de gesprekken erover hebben onze relatie weer nog verder verdiept.
donderdag 18 juli 2024 om 09:49
Lijkt me lastig. Hoe hou je dat vol?GroenTuintje schreef: ↑16-07-2024 11:24Ook voor mij herkenbaar. Helaas kom ik diegene elke dag 1 of 2x tegen…
donderdag 18 juli 2024 om 15:35
Excuus, dat was niet mijn bedoeling. Spijtig dat er uit dat onderzoek blijkt dat een scheiding effect kan hebben tot op de kleinkinderen. Mij ontgaat het verband tussen jouw gevoelens en een scheiding dan weer, maar in elk geval veel succes met deze situatie, het lijkt me niet makkelijk.Theemok87 schreef: ↑17-07-2024 17:07Wat een waardeloze reactie, om je eigen genot zo boven het welzijn van je kinderen te stellen. Bovendien slaat het ook nergens op, uit onderzoek is gebleken dat de naweeën van een scheiding zelfs tot in de kleinkinderen na te meten is. Die leven over 100 jaar gewoon nog hoor.
Ik zou het mezelf nooit vergeven als ik de mensen van wie ik houd zo veel pijn zou aanrichten puur vanuit egoistische beweegredenen.
(edit) En dat er gevolgen aan het verkennen van je gevoelens zitten, begrijp ik echt wel. Het valt me alleen op dat je "crush" nogal sterk is, je het niet licht opneemt, en het bijna hartverscheurend klinkt hoe je ermee om moet gaan. Dit zou ik niemand gunnen. Maar dat er geen ideale optie is, dat begrijp ik ook wel. Wellicht kwam het er aan mijn kant vrij bot uit. Nogmaals excuus.
anoniem_66d449c3dc708 wijzigde dit bericht op 18-07-2024 15:43
19.94% gewijzigd
donderdag 18 juli 2024 om 15:40
Ik moet zeggen, het is nu een stuk minder. Ik spreek diegene nauwelijks meer. Dat zal ook schelen. Ik zie hem nog wel, maar doet mij niks meer. Het was vooral de aandacht waarvoor ik een zwak heb. En die krijg /geef ik niet meer.
Voor iedereen een groene tuin
donderdag 18 juli 2024 om 16:14
katkaatje schreef: ↑17-07-2024 17:27Volgens mij doelde deze poster alleen op het ‘van je hart geen moordkuil maken’. Dat betekent dingen bespreekbaar maken. Met de manier waarop jij er nu mee om bent gegaan, is er voor jouw man toch helemaal geen bedreiging? Maar jij houdt wel iets, voor jezelf vrij groots, achter voor hem. Is er op dat fijne eilandje van jullie niet ook de veiligheid om dit soort dingen te delen?
Precies dit ja. Had dezelfde gedachte/vraag.
katkaatje schreef: ↑17-07-2024 17:27Ik had laatst aantrekkingskracht naar een andere man en ik vond het juist heel fijn om daarover met mijn man te kunnen sparren. Samen te kijken wat het betekent en of het ook een gevolg is van iets in onze relatie bijvoorbeeld. Mijn man gaf ook aan dat hij het heel fijn vond dat we het hierover konden hebben. Dat gaf hem, wederom, het vertrouwen dat we belangrijke dingen delen met elkaar. Natuurlijk vond hij het geen feest dat ik me aangetrokken voelde tot een ander, maar de gesprekken erover hebben onze relatie weer nog verder verdiept.
Dit is precies zoals mijn partner en ik er ook in staan. En juist door erover te praten haal je de lading of spanning er af. Natuurlijk is het dan niet de intentie om iemand te kwetsen. Doorgaans vind een partner het niet leuk als zijn/of haar geliefde verliefd is geworden op een ander.
Toen ik een crush had op een andere man toen heb ik mijn partner ook gelijk gezegd dat mijn gevoel voor hem niet veranderd is. Hij vond het wat moeilijk in de eerste instantie (mijn man denkt wat meer in zwart-wit), maar toen hij zich tot een vriendin van mij voelde aangetrokken hebben we het daar ook over gehad. Hij begreep toen eigenlijk pas wat ik bedoelde (toen ik zei dat mijn gevoel voor hem niet veranderd was).
Die dingen kunnen naast elkaar bestaan (zoals TO ook zelf al aangeeft).
donderdag 18 juli 2024 om 16:17
Mij ook. Echt totaal!
TO, waarom denk je dat er meteen een scheiding volgt op het bespreken/onderzoeken van je gevoelens? Als je relatie goed is zou hier ruimte voor kunnen zijn.
Dat je dat niet zou willen is natuurlijk prima maar dat je zelf invult dat het meteen einde relatie is vind ik wel apart.
...
donderdag 18 juli 2024 om 22:44
Lieve Theemok,
Kan me voorstellen dat er veel door je heen gaat. Hoe is het voor je dat jullie nu door omstandigheden geen contact meer zullen hebben? Na vier jaar lijkt me dat best ook heftig dat je elkaar niet meer zal zien en spreken. Waarin raakte ze jou? Wat ga je missen?
Snap dat je het ook spannend vindt om met je man te bespreken. Omdat er ook kwetsbaarheid bij komt kijken. Snap ook dat anderen hier het je gunnen het met je man te delen. Het is een deel van jou en het is niet dat je gekozen hebt voor je gevoelens, maar ze horen wel bij je. Alles op z’n tijd. In ieder geval zoals voor jou passend is. En misschien is dat wel dat dit bij jezelf blijft en dat je het nooit zal delen met je man. Je hebt ook recht op je eigen innerlijke wereld.
Heb je het idee dat zij er oké mee is? Wat had het met je gedaan als zij je tijdens jullie laatste ontmoeting had gedeeld dat ze gevoelens voor je heeft?
Kan me voorstellen dat er veel door je heen gaat. Hoe is het voor je dat jullie nu door omstandigheden geen contact meer zullen hebben? Na vier jaar lijkt me dat best ook heftig dat je elkaar niet meer zal zien en spreken. Waarin raakte ze jou? Wat ga je missen?
Snap dat je het ook spannend vindt om met je man te bespreken. Omdat er ook kwetsbaarheid bij komt kijken. Snap ook dat anderen hier het je gunnen het met je man te delen. Het is een deel van jou en het is niet dat je gekozen hebt voor je gevoelens, maar ze horen wel bij je. Alles op z’n tijd. In ieder geval zoals voor jou passend is. En misschien is dat wel dat dit bij jezelf blijft en dat je het nooit zal delen met je man. Je hebt ook recht op je eigen innerlijke wereld.
Heb je het idee dat zij er oké mee is? Wat had het met je gedaan als zij je tijdens jullie laatste ontmoeting had gedeeld dat ze gevoelens voor je heeft?
sterrenstof wijzigde dit bericht op 18-07-2024 23:00
Reden: Iets toegevoegd :)
Reden: Iets toegevoegd :)
9.30% gewijzigd
zaterdag 20 juli 2024 om 21:18
Ik vind het wel dapper van je TO. Knap hoe je rationeel blijft.
Ik ben zelf wel geschrokken van de heftigheid van mijn eigen verlangen om er juist wel werk van te maken.
Wat ik dus niet heb gedaan voor de volledigheid. Maar als de ander een move zou maken (wat niet gaat gebeuren) dan zou ik dat heel erg moeilijk te weerstaan vinden. En dat vind ik een naar trekje van mezelf dat ik vroeger nooit verwachtte.
Rooss wat maakt voor jou het verschil tussen een ‘meidencrush’ en op een man?
Die eerste zijn voor mij in elk geval heel erg veel intenser.
Ik ben zelf wel geschrokken van de heftigheid van mijn eigen verlangen om er juist wel werk van te maken.
Wat ik dus niet heb gedaan voor de volledigheid. Maar als de ander een move zou maken (wat niet gaat gebeuren) dan zou ik dat heel erg moeilijk te weerstaan vinden. En dat vind ik een naar trekje van mezelf dat ik vroeger nooit verwachtte.
Rooss wat maakt voor jou het verschil tussen een ‘meidencrush’ en op een man?
Die eerste zijn voor mij in elk geval heel erg veel intenser.
zaterdag 20 juli 2024 om 21:56
Ik snap TO wel, je bent hetero, getrouwd, kinderen en je verwacht eigenlijk geen grote verassingen meer over je zelf. Een grote verandering in je normale behoeftes is altijd raar, als je daarmee het risico loopt dat je leven over hoop komt te liggen, dan schrik je en stuk harder.
Natuurlijk kan TO alles aan partner vertellen, deze nieuwe seksuele gevoelens verkennen enz., maar ze kan het ook niet doen en zo te lezen wil ze dat ook niet doen. To heeft te veel respect voor haar partner om hem te kwetsen, of het nou om een man of een vrouw gaat, niemand wordt blij als je niet genoeg blijkt te zijn.
Sommige gaan voor openheid, anderen zien het als iets wat voorbijgaand is maar willen het er hier over hebben. Er is geen foute keuze, gewoon hier er open over zijn is al genoeg.
Natuurlijk kan TO alles aan partner vertellen, deze nieuwe seksuele gevoelens verkennen enz., maar ze kan het ook niet doen en zo te lezen wil ze dat ook niet doen. To heeft te veel respect voor haar partner om hem te kwetsen, of het nou om een man of een vrouw gaat, niemand wordt blij als je niet genoeg blijkt te zijn.
Sommige gaan voor openheid, anderen zien het als iets wat voorbijgaand is maar willen het er hier over hebben. Er is geen foute keuze, gewoon hier er open over zijn is al genoeg.
zondag 21 juli 2024 om 07:49
Helemaal eens.Pimpelmeesje87 schreef: ↑16-07-2024 12:02Waarom zeggen jullie 'je maakt het veel te zwaar'?! TO schrijft van zich af, wil gevoelens delen. Jullie zeggen in andere bewoordingen "stel je niet aan". En dat is niet oké.
En.genieten? Van wat? Zij mist die vrouw zo dat het pijn doet.
Wat to beschrijft is niet een crush, een verliefdheid, vlinders in haar buik maar echte diepe gevoelens, verlangen en niet samen kunnen zijn. Dat doet zeer. Een crush niet.
TO gaat door een rouwproces.
Sterkte!
zondag 21 juli 2024 om 12:55
Sorry, late reactie, wat druk geweest de afgelopen dagen.
Ik weet dat er veel mensen zijn die juist geloven in dit soort dingen met elkaar delen. Persoonlijk vind ik dat overgewaardeerd. Als mijn man ooit eenmalig vreemd zou gaan en het nooit meer opnieuw zou doen - vertel het me dan maar niet.
Door te delen zou ik me er zelf misschien beter door voelen maar je plempt het daarmee op iemand anders bordje. Vind ik niet fair. Zij is geen bedreiging voor ons huwelijk. Ik wil niet dat hij gaat malen of twijfelen.
theemok87 wijzigde dit bericht op 21-07-2024 13:16
2.62% gewijzigd
zondag 21 juli 2024 om 12:56
Nee hoor, dat denk ik niet, ik reageerde op Hazewind wat ik interpreteerde als dat het over 100 jaar niet uitmaakte of ik vreemd was gegaan. Genoeg huwelijken klappen door overspel. Maar wellicht bedoelde ze dat niet zo en heb ik dat verkeerd gelezen, zeker na haar latere toelichting.Rooss4.0 schreef: ↑18-07-2024 16:17Mij ook. Echt totaal!
TO, waarom denk je dat er meteen een scheiding volgt op het bespreken/onderzoeken van je gevoelens? Als je relatie goed is zou hier ruimte voor kunnen zijn.
Dat je dat niet zou willen is natuurlijk prima maar dat je zelf invult dat het meteen einde relatie is vind ik wel apart.
zondag 21 juli 2024 om 13:14
Lief dat jullie vragen hoe het met me gaat.
Best een pittige paar dagen gehad eigenlijk. Ik moest vanwege een verjaardag naar de omgeving waar ik haar eerst heel veel zag. Ik wist dat ik haar daar niet zou zien, maar toch was ik gespannen en bleef ik half verwachten haar te gaan tegenkomen. Vermoeiend. Ze speelt de laatste dagen ook weer heel veel in mijn hoofd.
Ik ben heel blij dat ze het niet gedeeld heeft, als het zo zou zijn. Nu voelt het als mijn onschuldige geheim. Als het out in the open zou zijn tussen haar en mij, zou ik het wel met mijn man willen bespreken, terwijl ik dat nu dus juist eigenlijk niet wil.
Best een pittige paar dagen gehad eigenlijk. Ik moest vanwege een verjaardag naar de omgeving waar ik haar eerst heel veel zag. Ik wist dat ik haar daar niet zou zien, maar toch was ik gespannen en bleef ik half verwachten haar te gaan tegenkomen. Vermoeiend. Ze speelt de laatste dagen ook weer heel veel in mijn hoofd.
Goede vraag. De een na laatste keer dat ik haar zag deed ze kil en afstandelijk. Heel anders dan hoe ik haar gewend was. Zo van 'het is nu eenmaal wat het is'. Misschien wel een soort zelfbescherming? Geen idee. Ik schrok daar toen een beetje van en deed daardoor een stapje terug. Was bang dat ik me dingen verbeeld had. De laatste keer echter was het juist extra warm, juist heel erkennend dat de band tussen ons bijzonder was.sterrenstof schreef: ↑18-07-2024 22:44[..]
Heb je het idee dat zij er oké mee is? Wat had het met je gedaan als zij je tijdens jullie laatste ontmoeting had gedeeld dat ze gevoelens voor je heeft?
Ik ben heel blij dat ze het niet gedeeld heeft, als het zo zou zijn. Nu voelt het als mijn onschuldige geheim. Als het out in the open zou zijn tussen haar en mij, zou ik het wel met mijn man willen bespreken, terwijl ik dat nu dus juist eigenlijk niet wil.
Voor mij niet, maar een grote drijfveer daarachter is ons gezin met onze kinderen. Er is echt niks ter wereld waarvoor ik mijn gezin op het spel zou zetten. Maar ik heb verder ook een heel fijn huwelijk met mijn man.
zondag 21 juli 2024 om 21:38
Staat het erkennen van je gevoel gelijk aan overspel? Huwelijken eindigen om verschillende redenen (nu meer dan ooit). En komen daar toch prima functionerende kinderen- en kleinkinderen uit.Theemok87 schreef: ↑21-07-2024 12:56Nee hoor, dat denk ik niet, ik reageerde op Hazewind wat ik interpreteerde als dat het over 100 jaar niet uitmaakte of ik vreemd was gegaan. Genoeg huwelijken klappen door overspel. Maar wellicht bedoelde ze dat niet zo en heb ik dat verkeerd gelezen, zeker na haar latere toelichting.
Gevoelens, ook deze nu van jou, kunnen gewoon met de tijd een beetje weg ebben. Jij bent de enige die de situatie kunt inschatten, jij kent jezelf en je man. En je omgang met de situatie spreekt van grote verantwoordelijkheid. Daarvoor alle respect.
maandag 22 juli 2024 om 16:34
Herkenbaar maar dan zonder het bi- thema.
Ik wil 1 tip geven. Je zegt dat je het niet met iemand erover wil hebben.
Ik heb dat zelf wel gedaan, gepraat met een lieve vriendin. Dat haalde het toch even uit de geheime sfeer voor mij. Ik voelde me best opgelucht.
Zou dit voor jou een optie kunnen zijn?
Ik wil 1 tip geven. Je zegt dat je het niet met iemand erover wil hebben.
Ik heb dat zelf wel gedaan, gepraat met een lieve vriendin. Dat haalde het toch even uit de geheime sfeer voor mij. Ik voelde me best opgelucht.
Zou dit voor jou een optie kunnen zijn?
dinsdag 23 juli 2024 om 09:26
Ik las dit een paar dagen terug al en vroeg het me toen al af, maar waarom? Omdat het minder "bedreigend" voelt? Het kan in beide gevallen toch een serieuze crush zijn toch? Ik zou het eerlijk gezegd voor mijzelf niet weten of ik het zou vinden uitmaken of een crush bij mijzelf danwel bij mijn partner zich op hetzelfde danwel op het andere geslacht heeft gericht. Ik hoop het vooral niet te weten. Ik heb zelf eigenlijk nooit crushes, alleen heel soms voor onbereikbare personen. No way dat ik mijn partner daarover vertel en het gaat toch altijd over.
dinsdag 23 juli 2024 om 09:53
Goedemorgen theemok, wat fijn dat de laatste keer in ieder geval innig en warm was. Kan me voorstellen dat je een stapje terug deed, in alle onzekerheid.
Ik vind het mooi zoals je er voor jezelf mee omgaat. En ik kan me voorstellen dat het zoeken is naar een plek voor deze gevoelens. Dat je twee mensen tegelijkertijd kan liefhebben verwarde mij de eerste keer dat het me overkwam ook. Vooral omdat we als mens leren dat deze liefde maar in een vakje ‘thuis hoort’. Ik werd destijds verliefd op een vrouw ( ben zelf ook een vrouw) die al met een man getrouwd was en kinderen heeft. Ik was echt diep in de war. Uiteindelijk hebben we de liefde met z’n drie onderzocht en dat had ik, als het me niet was overkomen, nooit voor mogelijk gehouden. Ik weet nog dat ik zo in de war was en tegelijkertijd ook diep ontroerd over de extra ruimte in mijn hart. Want zo was het, ik was altijd bang voor ‘verlies’ maar er kwam een ruimte bij.
We hebben het destijds echt voor onszelf onderzocht en daar de kinderen en onze omgeving ( behalve m’n beste vriendin) er niet bij betrokken. Onze liefde kon geen weg vinden door omstandigheden maar het heeft me, naast liefdesverdriet ook diep verrijkt.
Wat ik me zojuist afvroeg, in wat verschilt zij met je man? Dan heb ik het bewust niet over beter of slechter, maar over anders. Ik realiseerde me door mijn ervaring dat het liefhebben van meerderen voor mij ook ging over het besef dat ik meerdere delen in mij heb die door andere mensen aangesproken kunnen worden. Eigenlijk zo logisch maar vond dat een mooi besef.
Ik vind het mooi zoals je er voor jezelf mee omgaat. En ik kan me voorstellen dat het zoeken is naar een plek voor deze gevoelens. Dat je twee mensen tegelijkertijd kan liefhebben verwarde mij de eerste keer dat het me overkwam ook. Vooral omdat we als mens leren dat deze liefde maar in een vakje ‘thuis hoort’. Ik werd destijds verliefd op een vrouw ( ben zelf ook een vrouw) die al met een man getrouwd was en kinderen heeft. Ik was echt diep in de war. Uiteindelijk hebben we de liefde met z’n drie onderzocht en dat had ik, als het me niet was overkomen, nooit voor mogelijk gehouden. Ik weet nog dat ik zo in de war was en tegelijkertijd ook diep ontroerd over de extra ruimte in mijn hart. Want zo was het, ik was altijd bang voor ‘verlies’ maar er kwam een ruimte bij.
We hebben het destijds echt voor onszelf onderzocht en daar de kinderen en onze omgeving ( behalve m’n beste vriendin) er niet bij betrokken. Onze liefde kon geen weg vinden door omstandigheden maar het heeft me, naast liefdesverdriet ook diep verrijkt.
Wat ik me zojuist afvroeg, in wat verschilt zij met je man? Dan heb ik het bewust niet over beter of slechter, maar over anders. Ik realiseerde me door mijn ervaring dat het liefhebben van meerderen voor mij ook ging over het besef dat ik meerdere delen in mij heb die door andere mensen aangesproken kunnen worden. Eigenlijk zo logisch maar vond dat een mooi besef.
sterrenstof wijzigde dit bericht op 23-07-2024 09:55
Reden: Een zin teveel
Reden: Een zin teveel
1.53% gewijzigd
vrijdag 18 oktober 2024 om 19:38
Hallo allemaal, even een update. Wat hebben jullie openhartig gedeeld in dit topic, dank jullie daarvoor.
Het is nu inmiddels 5 maanden geleden sinds ik haar voor het laatst heb gezien. Er zijn maanden voorbij gegaan waarin het gevoel weg was en ik nauwelijks tot niet aan haar dacht. Nu was ik deze week een aantal keer op een plek waar ik veel herinneringen heb met haar en dat wakkert het dan weer even aan. Het zal wel weer wegebben.
Ik heb tot op heden nog steeds ervoor gekozen om het met niemand te delen en dat voelt als de goede keuze.
Sterrenstof ik heb lang nagedacht over je vraag. Ik denk dat het is dat ik met haar zo open kan spreken, heel openhartig kan zijn, en zij dan ook doorvraagt en precies zegt wat ik moet horen. Man heeft dan toch de neiging om op z'n mannelijks (
) met oplossingen te komen, terwijl ik alleen een arm om me heen wil en wil horen: wat rot. Misschien is dat ook een deel wat het gemis getriggerd heeft, ik heb 2 weken terug iets verdrietigs meegemaakt en hoe zeer man ook zijn best doet, ik merk dat ik haar nu even heel erg mis.
Het is nu inmiddels 5 maanden geleden sinds ik haar voor het laatst heb gezien. Er zijn maanden voorbij gegaan waarin het gevoel weg was en ik nauwelijks tot niet aan haar dacht. Nu was ik deze week een aantal keer op een plek waar ik veel herinneringen heb met haar en dat wakkert het dan weer even aan. Het zal wel weer wegebben.
Ik heb tot op heden nog steeds ervoor gekozen om het met niemand te delen en dat voelt als de goede keuze.
Sterrenstof ik heb lang nagedacht over je vraag. Ik denk dat het is dat ik met haar zo open kan spreken, heel openhartig kan zijn, en zij dan ook doorvraagt en precies zegt wat ik moet horen. Man heeft dan toch de neiging om op z'n mannelijks (
) met oplossingen te komen, terwijl ik alleen een arm om me heen wil en wil horen: wat rot. Misschien is dat ook een deel wat het gemis getriggerd heeft, ik heb 2 weken terug iets verdrietigs meegemaakt en hoe zeer man ook zijn best doet, ik merk dat ik haar nu even heel erg mis.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
