Gelukkig getrouwd en toch verliefd op een vrouw

Een nieuwe nick vanwege herkenbaarheid.

Ik zit al een tijdje met een situatie en ik merk dat ik het heel erg mis om het met iemand te bespreken. Ik vind het te gevoelig om met iemand in het echt te bespreken, zelfs mijn beste vriendinnen, want als iemand zich toch per ongeluk verspreekt kan het verstrekkende gevolgen hebben.
Ik ben gelukkig getrouwd met een hele lieve aantrekkelijke man. Ons huwelijk is heel goed. We hebben 3 kinderen.

Ongeveer 4 jaar geleden heb ik een vrouw ontmoet. Ik wil vanwege herkenbaarheid niet delen wat mijn connectie was met deze persoon. Het klikte meteen heel goed, maar enkel platonisch. We konden hele goede diepgaande gesprekken voeren. Echt met elkaar op een lijn wat betreft zo ongeveer alles. Een warme vertrouwensband en vriendschap is het geworden. Ongeveer een jaar a anderhalf jaar geleden kwam het opeens in mij op dat ik gevoelens voor haar had. Iets wat ik overigens nog nooit eerder heb gehad; ik ben altijd op mannen gevallen. Het overviel mij, want mijn huwelijk is altijd goed geweest, een goed seksleven, ik vind mijn man heel sexy. Ik had altijd het idee (vooroordeel?) dat je alleen gevoelens kon ontwikkelen voor iemand anders als je relatie niet goed zat, maar bij ons is dat dus niet zo. Ik besloot het gevoel maar wat te negeren en toen ebte het ook vanzelf weg, ondanks dat ik haar nog regelmatig zag.
Sinds een paar maanden is de verliefdheid echter terug. En best heftig ook. Door omstandigheden is het leven nu zo gelopen dat ik haar niet meer ga zien. Dat is het beste ook, gezien mijn gevoelens. We hebben toen een soort 'afrondende' ontmoeting gehad, we hebben daarin ook uitgesproken dat we 'een heel bijzondere band hebben gekregen die heel speciaal voelt'. We wisten allebei dat we elkaar niet meer zouden zien.
Ik heb, vanwege mijn man en gezin, nooit behoefte gehad aan iets seksueel ontdekken met haar. Als ik heel eerlijk ben denk ik wel dat er ook iets speelt van haar uit richting mij, ook al is zij zelf ook getrouwd (met een man) en heeft kinderen. Doet er verder ook niet toe. Ik kies voor mijn man, ik hou van hem, van onze kinderen en van ons leven. Ik zou niks doen wat dat in gevaar brengt en gek genoeg is mijn gevoel voor hem ook niet minder geworden, ondanks dat mijn gevoel voor haar gegroeid is. Het is meer alsof ik op 2 mensen tegelijk verliefd ben. Maar ik mis haar wel ontzettend nu, dat doet ook echt pijn. Zij heeft overigens zelf (uiteraard) geen idee van mijn gevoelens voor haar.

Ik wil dit niet delen met mijn man. Hij weet dat ik haar mis maar niet dat dat ook romantisch is. De reden daarvan is voornamelijk dat ik a) hem niet wil kwetsen terwijl ik er toch niks mee ga doen, b) ik niet wil dat hij gaat twijfelen aan mijn gevoelens voor hem en c) ik zelf helemaal geen behoefte heb aan 'uitzoeken wat ik nu ben' ofzo. Ik ben helemaal niet bezig met mogelijk bi zijn, dat voelt ook heel vreemd en niet passend na al die jaren hetero zijn. Ik ben gewoon nog steeds Theemok alleen nu toevallig verliefd op een vrouw. Ik heb ook geen zin om daar gesprekken over te gaan voeren of dat mijn man daar over gaat malen.

Tja, wat wil ik met dit topic. Van me afschrijven misschien. Ik ben er met vlagen best verdrietig over dat ik haar nooit meer zie. Ik kan dit met niemand delen en het lijkt me zo fijn om het hier even kwijt te kunnen.