Gemis in relatie

30-08-2025 09:22 201 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Hoi allemaal,

Ik heb vanwege privacyredenen dit account aangemaakt. Ik zou graag advies willen over het volgende:

Ik en mijn partner hebben al lang een relatie (kleine 20 jaar) waren jeugdliefdes toen we bij elkaar kwamen. Ook gezegend met kindjes gelukkig. En eigenlijk ook nog wel verliefd (nouja ik sowieso, hij met tijden/momenten denk ik). Hij geeft namelijk aan iets te missen in mij. Volgens hem zitten wij niet op hetzelfde ‘level’ en kan hij geen goeie gesprekken met mij voeren. Dit maakt mij best onzeker soms. Het ene moment kan ik dit goed van me afzetten maar het andere moment ben ik bang om hem te verliezen en heb ik het gevoel dat mijn leven met hem op losse schroeven staat. De aantrekkingskracht is er nog zeker, hij zegt ook dat hij dit waarschijnlijk niet met een ander kan evenaren. Maar dat hij het uiteindelijk belangrijker vind om iemand naast zich te hebben met wie hij echt goeie gesprekken kan voeren. We zijn al zolang bij elkaar dat het een soort vicieuze cirkel is. Ik wil geen gebroken gezin maar ik weet niet goed waar ik moet beginnen om dit te fixen. Hopelijk hebben jullie tips
Alle reacties Link kopieren Quote
Jij bent goed zoals je bent TO. Echt waar. :heart:
Ik vind het heel naar dat jouw partner jou zo onzeker maakt. Zijn behoefte aan "diepgang" is begrijpelijk maar hij mag jou absoluut niet het gevoel geven dat je te min bent of dom of niet het onderste uit de kan haalt... vreselijke manier van verwoorden trouwens.

Ik heb niet echt tips of adviezen. Alleen voor jou dan misschien: laat je niet wijsmaken dat jij degene bent die moet veranderen.
Je klinkt als iemand die hem een fijn en geborgen huis biedt. Hij moet zelf maar bedenken waar hij zijn intellectuele ei kwijt kan. Zonder dat dat per se over het type vrouw aan zijn zijde hoeft te gaan. Heel beperkt om te vinden dat de levenspartner per se die rol moet vervullen...

Wat ik wel wil meegeven: blijf goed je onafhankelijkheid in de gaten houden...
Alle reacties Link kopieren Quote
Ladymiss schreef:
02-09-2025 09:19
Dat ik tekort schiet doet natuurlijk pijn. Dat mijn zelfvertrouwen hierdoor afbrokkelt ook.
jij schiet niet tekort, hij zegt dat je tekort schiet!

goed dat je al hulp hebt, zijn gedrag is echt niet oke!
Alle reacties Link kopieren Quote
To, ik denk dat de conclusie is dat jullie op dit punt niet bij elkaar passen. Jij bent prima zoals je bent. Hebt berusting gevonden in jouw leven. Bent gelukkig met wie je bent en wat je hebt. Er zijn mensen die dit nastreven en cursussen moeten volgen om de rust en tevredenheid te vinden die jij hebt. Nu kan je heel veel moeite doen om jezelf te veranderen. Om iets te worden wat jij niet bent. Maar waarom zou je? Past je partner zich ook aan jou aan? Hij zou je ook kunnen accepteren zoals jij bent. En zijn intellectuele behoeftes elders vandaan halen. Maar dat lees ik niet. Natuurlijk kan je meer samen gaan ondernemen. Uitstapjes, date avond, bioscoop, uit eten of samen films en series kijken over actuele of politieke thema's om die dan te bespreken. Maar dan moet jij die voortaan wel gaan voorbereiden. Dus jezelf inlezen in de thema's. Opiniestukken doornemen, dagelijks 2 kranten (lokaal en landelijk NRC, Parool of Trouw) en daarnaast in de avond "goede" literatuur gaan lezen voor het slapen gaan. Dus weg met die telefoon of je geliefde bouquetreeks. En haal de maatschappelijk gethematiseerde boeken van Rutger Bregman, de biografie van Obama en natuurlijk de grote werken van Mulisch in huis. Bij voorkeur terwijl je naast hem in bed ligt. Of tegenover hem aan de ontbijttafel zit. Je moet ook ophouden te praten over kindjes (voortaan is het onze zoon/dochter). En je opgeven voor de MR op school of voorzitter van de ouderraad worden. Dan neem je je taak als opvoeder pas echt serieus.

Bedenk dat je in goede relaties jezelf moet kunnen zijn. En anderen veranderen is niet mogelijk. Iemand is zoals hij of zij is. En dat is prima! Ga zelf eens goed nadenken of jij nog wel lekker in deze relatie zit. Ik lees dat hij je erg klein doet voelen. Je komt onzeker over in je berichten. Dat is niet gek. Hij is niet meer tevreden met jou en jullie relatie. Dat ligt aan jou en dat voel jij. Tijd om aan jezelf te werken en je eigenwaarde.
Alle reacties Link kopieren Quote
Je wordt niet geaccepteerd en niet gewaardeerd.

Je bent zijn huishoudster, kok, kinderverzorger, sekswerker, maar het is allemaal niet genoeg. Jij moet na 20 jaar ineens ook nog een nieuwe intellectueel uitdagende persoonlijkheid voor hem uit je hoge hoed toveren??

Deze man is niet tevreden met zichzelf en probeert jou de schuld te geven. Zijn onvrede zit in hem en gaat niet over jou.

Hij is een ondankbaar kind. Laat je niet nog verder onzeker maken.
Alle reacties Link kopieren Quote
To , jij hebt al je kaarten op hem ingezet. En hebt ook nog eens verlatingdangst. Hij weet dat. En voelt zich beter dan jou. Jullie relatie is behoorlijk ongelijkwaardig. Stel hij valt weg. Kan jij jezelf dan wel redden? Financieel, praktisch maar ook emotioneel en mentaal. Je komt erg afhankelijk over.

Misschien is het goed eens te gaan kijken of jij meer in jezelf kunt investeren. Bouw aan je eigen sociale kring met vriendinnen en bekenden. Onderneem dingen zonder hem (hobby of sport). En maak je Financieel onafhankelijk. Heel leuk dat jij tijd voor de kindjes hebt. Maar hij werkt ook parttime toch? Beiden 4 dagen werken maakt jou waarschijnlijk zelfredzaam. Ipv 2 dagen een klein baantje onder schooltijd. Het helpt in jullie gelijkwaardigheid. Je hebt eigen inkomsten en meer kansen in de toekomst (kinderen worden ook ouder). En als hij toch vreemdgaat, wil scheiden of jij komt tot het besef dat hij niet leuk is. Heb je wat in handen. Nu weten jullie beiden dat jij niet wegkunt. Hij kan jou dus als minderwaardig en dom behandelen. Want jij kunt jezelf niet redden... Sta je daarom zijn gedrag toe?
Alle reacties Link kopieren Quote
Die man is toch zelf akkoord gegaan met die rolverdeling? Sterker nog, hij profiteert ervan.

Wat heeft hij tot op heden gedaan om daar iets aan te veranderen? Heeft hij thuis meer op zich genomen zodat jij in de gelegenheid zou zijn geweest om je wat meer buiten de deur te richten? Wat heeft hij tot op heden gedaan om dingen te organiseren die hij mist? Laat me raden: dat moet jij doen?
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
Alle reacties Link kopieren Quote
Dropdrop schreef:
02-09-2025 09:54
Je wordt niet geaccepteerd en niet gewaardeerd.

Je bent zijn huishoudster, kok, kinderverzorger, sekswerker, maar het is allemaal niet genoeg. Jij moet na 20 jaar ineens ook nog een nieuwe intellectueel uitdagende persoonlijkheid voor hem uit je hoge hoed toveren??

Deze man is niet tevreden met zichzelf en probeert jou de schuld te geven. Zijn onvrede zit in hem en gaat niet over jou.

Hij is een ondankbaar kind. Laat je niet nog verder onzeker maken.
Eens. Vooral niet nog meer hem vertroetelen en naar zijn zin maken. Ik lees in jouw verhaal dat je graag naar zijn zin wil maken. Stop daarmee. Het werkt niet zo.
Dat doe je 20 jaar al. Het zal nooit genoeg zijn.
De hoogste tijd dat jij aan jezelf denkt en soms hem zegt wat jij denkt en niet goed vindt.
De adviezen om soms "tegengas" te geven beaam ik ook.
niva20 wijzigde dit bericht op 02-09-2025 11:01
0.06% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Dropdrop schreef:
02-09-2025 09:54
Je wordt niet geaccepteerd en niet gewaardeerd.

Je bent zijn huishoudster, kok, kinderverzorger, sekswerker, maar het is allemaal niet genoeg. Jij moet na 20 jaar ineens ook nog een nieuwe intellectueel uitdagende persoonlijkheid voor hem uit je hoge hoed toveren??

Deze man is niet tevreden met zichzelf en probeert jou de schuld te geven. Zijn onvrede zit in hem en gaat niet over jou.

Hij is een ondankbaar kind. Laat je niet nog verder onzeker maken.
Nou, nou, moet dat nou zo plat? Herken jij jezelf in deze omschrijvingen?
Als je minder wil moeten, moet je minder willen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ladymiss, jij kunt jezelf bekwamen in het voeren van briljante conversatie en van elk wereldprobleem op de hoogte zijn met bijbehorende oplossingen maar is het dan genoeg? Of vindt hij dan weer wat nieuws om mee te slaan?

Ik lees een hoop issues bij je, verlatingsangst, gedoe om familie en dat heeft je gevormd en beschadigd.
Toch hoop ik dat je op een dag tegen hem én jezelf kunt zeggen: "hee, dit is wat het is, hou het of doe het weg. Ik ben goed zoals ik ben en als jij denkt dat het gras daadwerkelijk groener is, ga dan".
.
Alle reacties Link kopieren Quote
evelien2010 schreef:
02-09-2025 09:52
To, ik denk dat de conclusie is dat jullie op dit punt niet bij elkaar passen.
Ik denk dat jij erg kortdoordebocht conclusie trekt.

Ik ben één voorbeeld van partners die elkaar tegenpolen zijn.
Het gaat prima. Wij vullen elnaar aan en trekken elkaar op in de eigeschappen waar wij in te kort komen.
En het ging niet altijd even goed, dat klopt ook. Zeker toen ik erg me best deed naar de zin van mijn partner te maken.
Wat heb je daar voor nodig?
Niet in alles meegaan wat je partner wil en alles goed vinden. Laten weten wat jij van hem nodig hebt.
Laten weten dat je waardeert zijn openheid over zijn irritaties en dat het erg belangrijk is om elkaar alles te kunnen vertellen.
De manier hoe hij dit gedaan heeft is niet oké en anders moet. Met elkaar communiceren zonder elkaar de grond in te boren kan een relatietherapeut goed helpen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dubbel
Alle reacties Link kopieren Quote
Rooss4.0 schreef:
02-09-2025 10:33
Ladymiss, jij kunt jezelf bekwamen in het voeren van briljante conversatie en van elk wereldprobleem op de hoogte zijn met bijbehorende oplossingen maar is het dan genoeg? Of vindt hij dan weer wat nieuws om mee te slaan?

Ik lees een hoop issues bij je, verlatingsangst, gedoe om familie en dat heeft je gevormd en beschadigd.
Toch hoop ik dat je op een dag tegen hem én jezelf kunt zeggen: "hee, dit is wat het is, hou het of doe het weg. Ik ben goed zoals ik ben en als jij denkt dat het gras daadwerkelijk groener is, ga dan".
Nou inderdaad. En dat zeg ik ook. Meerdere keren gedaan zelfs. Maar dan keert hij om en is het weer goed. Vandaar ook dat ik soms twijfel of dit niet een stukje onderste uit de kan gedoe is, en of hij soms zelfs zelf onzeker is. Feit is wel hij heeft alles opgebouwd (en heel goed gedaan daar ben ik ook trots op) Maar ik zelf heb dat van jongs af aan allemaal zo verkeerd aangepakt. Ik laat me niet zichtbaar uit het veld slaan, lijk naar hem toe geen bang aanhankelijk onzeker muisje al kom dit nu vast zo over. Nu klinkt alles natuurlijk negatief omdat ik een probleem wil bespreken maar ik snap jullie punt. Ik kan me inlezen wat ik wil maar uiteindelijk is dit niet het hoofdprobleem. Ik zal het gesprek aangaan en nog maar eens vragen wat ie nou echt wil. En daar de gevolgen van aanvaarden
Alle reacties Link kopieren Quote
Ladymiss schreef:
02-09-2025 09:19
De rolverdeling is dat ik de zorg van de kinderen doe en part time werk. Dit is ook hoe ik het wil want die jonge jaren van je kids vliegen voorbij en krijg je nooit meer terug. Ik ervaar het niet als gebrek aan tijd voor mezelf ik vind dit heerlijk zo. Wel heb ik dus niet alles voor mezelf opgebouwd hoe ik dat had horen doen.


Jouw man zit dus telkens op oud zeer te drukken als ik je goed begrijp. Toch ben je wel goed genoeg. Het is omgekeerd voor hem ook een gunst dat jij bij hem bent hoor. Jezelf leren accepteren kan jou goed doen.

Verder zeg je dat je tevreden bent met hoe jouw leven nu is. Zodra de kinderen zelfstandiger worden kun je ook verder bouwen aan je eigen onafhankelijkheid.
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn ex-man vond ook dat ik niet voldoende politiek en maatschappelijk geinteresseerd was. Nou, dat lag vooral aan die oeverloze discussies die ontstonden als ik eens wél op zijn rechtse meningsverkondigingen inging. Daar had ik dus geen zin in. Maar dat stemmetje in mijn achterhoofd dat je beschrijft, Ladymiss, dat ken ik heel goed. En dat schaaft heel langzaam en geniepig steeds een stukje van je zelfvertrouwen af.

Lila-Linda zei het al: een goede partner gunt je het beste en helpt je daarbij.

Als je in therapie aan je zelfvertrouwen gaat werken, zul je vanzelf zien dat jij goed bent zoals je bent.

Maar ik voorspel dat je man die nieuwe, zelfbewuste Ladymiss niet zomaar gaat accepteren.
BROCCOLI IS OOK GEEN SPINAZIE AL IS HET WEL ALLEBEI GROENTE PEJEKA -- S-Meds
Alle reacties Link kopieren Quote
Ladymiss schreef:
02-09-2025 10:48
Nou inderdaad. En dat zeg ik ook. Meerdere keren gedaan zelfs. Maar dan keert hij om en is het weer goed. Vandaar ook dat ik soms twijfel of dit niet een stukje onderste uit de kan gedoe is, en of hij soms zelfs zelf onzeker is. Feit is wel hij heeft alles opgebouwd (en heel goed gedaan daar ben ik ook trots op) Maar ik zelf heb dat van jongs af aan allemaal zo verkeerd aangepakt. Ik laat me niet zichtbaar uit het veld slaan, lijk naar hem toe geen bang aanhankelijk onzeker muisje al kom dit nu vast zo over. Nu klinkt alles natuurlijk negatief omdat ik een probleem wil bespreken maar ik snap jullie punt. Ik kan me inlezen wat ik wil maar uiteindelijk is dit niet het hoofdprobleem. Ik zal het gesprek aangaan en nog maar eens vragen wat ie nou echt wil. En daar de gevolgen van aanvaarden

Dat hij al zijn behoeften door jou voorzien wil hebben lijkt mij een onmogelijke eis. Volgens mij heb jij meer aan assertiviteit dan volgzaamheid. Hij kan leren tevreden zijn met wat hij bij jou heeft ipv het onmogelijke te blijven wensen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Zelf ben ik heel lang getrouwd geweest met een man die zo speelde met zijn goedkeuring. Nu, 8 jaar later, zie ik hoe ik mij in bochten wrong voor hem.

Om goed genoeg te zijn en vooral geen zeur. Na meer dan 20 jaar deugde er niets meer van mij. Alles wat ik leuk vind was vooral stom. Mijn vrienden: stom. Familie? Stom.

Nadat hij vertrokken was, ontdekte ik, je raadt het al, de andere vrouw. Die bedroog hij overigens ook.

Vervolgens ging hij alles doen wat hij blijkbaar toch niet zo stom vond. Hij heeft nu een nieuw gezin met een piepjonge vrouw en twee jonge kinderen.

Het duurde nog even voordat ik me realiseerde dat zijn mening over mij helemaal niets zegt over mij. De meest vreselijke Hex volgens de ene man, is de liefste in de ogen van een ander.

Ik heb geen behoefte aan mensen die mij niet leuk vinden. Mij niet bellen.
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
Alle reacties Link kopieren Quote
Weet je, mijn man is véle malen intelligenter dan ik ben, is veel socialer dan ik ben en converseren, zowel zakelijk en privé is onderdeel van zijn beroep en daar is ie verrekte goed in.
Maar hij zal nooit, echt nooit mij zo behandelen en tegen en over mij praten zoals jouw man dat doet.

Het heeft niet zoveel met jouw zogenaamde tekortkomingen te maken, maar alles met de zijne en als ik lees hoe jij je in bochten wil gaan wringen om maar aan zíjn ideaalbeeld te voldoen krijg ik het plaatsvervangend benauwd.

Niks mis met zaken willen gaan veranderen omdat je dat zelf wil, omdat je vindt dat het goed voor je is. Maar niet omdat je man, die overigens helemáál niet zo briljant en sociaal vaardig overkomt, iig niet voor de persoon die er echt toe zou moeten doen, vindt dat hij “iets mist” maar dat helemaal niet concreet lijkt te kunnen maken.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ladymiss schreef:
02-09-2025 09:19
Ja het is een beetje lastig om een goed beeld te schetsen omdat je niet op een forum het achterste van je tong kan laten zien. Mij ging het ook meer om tips wat betreft diepgang en connectie in een lange relatie opnieuw creëren. Ik hou veel van hem, en hij van mij. Dat ik tekort schiet doet natuurlijk pijn. Dat mijn zelfvertrouwen hierdoor afbrokkelt ook. Wel vraag ik me soms af of hij me op deze manier dus niet op scherp wil houden en het uiterste eruit wil halen wat erin zit. De rolverdeling is dat ik de zorg van de kinderen doe en part time werk. Dit is ook hoe ik het wil want die jonge jaren van je kids vliegen voorbij en krijg je nooit meer terug. Ik ervaar het niet als gebrek aan tijd voor mezelf ik vind dit heerlijk zo. Wel heb ik dus niet alles voor mezelf opgebouwd hoe ik dat had horen doen.
Ik heb helaas van huis uit qua familie ook niet veel geluk gehad er is veel gedoe geweest waar ook partner last van heeft gehad. Ik weet diep vanbinnen dat ik een goeie vrouw ben , ik denk partner gewoon wat moeilijker tevreden te stellen. Op social media zie je er mooiste vrouwen, op tv zie je de meest welbespraakte vrouwen, en ik.. ben gewoon ik. Goed verzorgd, sportief en ook gezellig en sociaal maar toch ergens niet goed genoeg. Heb wat betreft de familie ruzies therapie gehad en daar was het onderwerp partner ook aan bod gekomen en de bovengenoemde opmerkingen van hem. Ze zei ik kan je in een kamer vol mensen zetten en ik weet zeker dat jij met iedereen een goed gesprek kan hebben. Ik ervaar mezelf ook als een sociaal persoon, maar nee ik kan niet over alles meepraten. Soms heb ik het idee dat hij het stemmetje in mijn hoofd is die alles benadrukt wat ik niet goed doe/zeg. Dus inderdaad voel ik me vaak niet geaccepteerd door hem. Dat hij zichzelf beter vind dan mij. Maar ook dat hij het moeilijk vind me helemaal los te laten hij houd ook niet echt van veranderingen. Maar vind me ergens toch te min? Laat het zo’n beetje als een gunst overkomen dat hij bij mij is. En ik heb al mijn kaarten op hem ingezet..
Verlatingsangst vanwege familie gedoe speelt trouwens bij mij ook mee.

Ik vind dit wel heftig hoor Ladymiss. Ook in eerdere posts komt naar voren dat je hem niet vertrouwt/kunt vertrouwen, qua zijn intenties en jezelf durven zijn bij hem. Lijkt mij vreselijk om zo in een relatie te (moeten) staan.

Hij is chronisch ontevreden, streeft altijd naar meer en projecteert dat ook op jou (jij moet ook altijd naar meer streven, het is/jij bent nooit goed genoeg). En jij durft daarom niet jezelf te zijn, want bang dat hij je dan verlaat (niet eens bang dat hij je niet accepteert want dat hij dat niet doet weet je al en daarom durf je niet je tevreden zelf te zijn en niet open naar hem te zijn). Respectloos is hij ook en dat accepteer je dan maar.

Heel heftig. Heel onveilig.
s-groot wijzigde dit bericht op 02-09-2025 11:06
0.94% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Lalaloepsie schreef:
02-09-2025 10:50
Jouw man zit dus telkens op oud zeer te drukken als ik je goed begrijp. Toch ben je wel goed genoeg. Het is omgekeerd voor hem ook een gunst dat jij bij hem bent hoor. Jezelf leren accepteren kan jou goed doen.

Verder zeg je dat je tevreden bent met hoe jouw leven nu is. Zodra de kinderen zelfstandiger worden kun je ook verder bouwen aan je eigen onafhankelijkheid.
Klopt, dankjewel
Alle reacties Link kopieren Quote
Ladymiss schreef:
02-09-2025 10:48
en of hij soms zelfs zelf onzeker is.

Ik kan me inlezen wat ik wil maar uiteindelijk is dit niet het hoofdprobleem. Ik zal het gesprek aangaan en nog maar eens vragen wat ie nou echt wil. En daar de gevolgen van aanvaarden
Ik vind dat je het behoorlijk duidelijk ziet. Ook ik denk dat het een stuk onvrede in zichzelf is dat hij op jou projecteert.

Ga dat gesprek maar aan. En ik ben het eens met een voorganger, als jij die assertieve, wereldwijze vrouw bent die hij denkt te ambiëren zal hij zich nog wel eens achter de oren krabben en bedenken dat de "oude" Ladymiss liever en makkelijker was.
.
Alle reacties Link kopieren Quote
S-Groot schreef:
02-09-2025 11:05
Ik vind dit wel heftig hoor Ladymiss. Ook in eerdere posts komt naar voren dat je hem niet vertrouwt/kunt vertrouwen, qua zijn intenties en jezelf durven zijn bij hem. Lijkt mij vreselijk om zo in een relatie te (moeten) staan.

Hij is chronisch ontevreden, streeft altijd naar meer en projecteert dat ook op jou (jij moet ook altijd naar meer streven, het is/jij bent nooit goed genoeg). En jij durft daarom niet jezelf te zijn, want bang dat hij je dan verlaat (niet eens bang dat hij je niet accepteert want dat hij dat niet doet weet je al en daarom durf je niet je tevreden zelf te zijn en niet open naar hem te zijn). Respectloos is hij ook en dat accepteer je dan maar.

Heel heftig. Heel onveilig.
Wauw deze komt binnen :"-(
Alle reacties Link kopieren Quote
Rooss4.0 schreef:
02-09-2025 11:07
Ik vind dat je het behoorlijk duidelijk ziet. Ook ik denk dat het een stuk onvrede in zichzelf is dat hij op jou projecteert.

Ga dat gesprek maar aan. En ik ben het eens met een voorganger, als jij die assertieve, wereldwijze vrouw bent die hij denkt te ambiëren zal hij zich nog wel eens achter de oren krabben en bedenken dat de "oude" Ladymiss liever en makkelijker was.
Ja dat denk ik ook wel
Alle reacties Link kopieren Quote
LaFleurNoire schreef:
02-09-2025 10:56
Weet je, mijn man is véle malen intelligenter dan ik ben, is veel socialer dan ik ben en converseren, zowel zakelijk en privé is onderdeel van zijn beroep en daar is ie verrekte goed in.
Maar hij zal nooit, echt nooit mij zo behandelen en tegen en over mij praten zoals jouw man dat doet.

Het heeft niet zoveel met jouw zogenaamde tekortkomingen te maken, maar alles met de zijne en als ik lees hoe jij je in bochten wil gaan wringen om maar aan zíjn ideaalbeeld te voldoen krijg ik het plaatsvervangend benauwd.

Niks mis met zaken willen gaan veranderen omdat je dat zelf wil, omdat je vindt dat het goed voor je is. Maar niet omdat je man, die overigens helemáál niet zo briljant en sociaal vaardig overkomt, iig niet voor de persoon die er echt toe zou moeten doen, vindt dat hij “iets mist” maar dat helemaal niet concreet lijkt te kunnen maken.
Ik snap wat je bedoelt
Alle reacties Link kopieren Quote
Bulbul schreef:
02-09-2025 10:54
Mijn ex-man vond ook dat ik niet voldoende politiek en maatschappelijk geinteresseerd was. Nou, dat lag vooral aan die oeverloze discussies die ontstonden als ik eens wél op zijn rechtse meningsverkondigingen inging. Daar had ik dus geen zin in. Maar dat stemmetje in mijn achterhoofd dat je beschrijft, Ladymiss, dat ken ik heel goed. En dat schaaft heel langzaam en geniepig steeds een stukje van je zelfvertrouwen af.

Lila-Linda zei het al: een goede partner gunt je het beste en helpt je daarbij.

Als je in therapie aan je zelfvertrouwen gaat werken, zul je vanzelf zien dat jij goed bent zoals je bent.

Maar ik voorspel dat je man die nieuwe, zelfbewuste Ladymiss niet zomaar gaat accepteren.
Ik heb vergelijkbare uitlatingen van een ex-partner ervaren als een soort gaslighting. Ook omdat er altijd weer iets anders niet goed was. Ik benoemde het wel eens als dat ik een examen moest maken zonder de vragen te kennen.

Ik vind relatietherapie wel een goede tip. Wel een goede therapeut... Ik heb meegemaakt dat die ex de therapeut met zich meekreeg. Ja, natuurlijk was ik zelf onzeker ook vanwege eigen "schade", dat is juist de voedingsbodem voor dit soort gedrag. Maar dat maakt niet ineens dat alles aan mij ligt en mijn verantwoordelijkheid is. Dat zou ik goed voor ogen houden, TO: jouw geschiedenis maakt niet dat je partner het door hem ervaren probleem jou in de schoenen kan schuiven terwijl hij achteroverleunend wacht tot jij je leven betert (ik projecteer nu mogelijk enigszins, maar ik meen dit wel te proeven in je posts).
Geef de liefde verdomme een keer een kans en niet de logica
Alle reacties Link kopieren Quote
S-Groot schreef:
02-09-2025 11:05
Ik vind dit wel heftig hoor Ladymiss. Ook in eerdere posts komt naar voren dat je hem niet vertrouwt/kunt vertrouwen, qua zijn intenties en jezelf durven zijn bij hem. Lijkt mij vreselijk om zo in een relatie te (moeten) staan.

Hij is chronisch ontevreden, streeft altijd naar meer en projecteert dat ook op jou (jij moet ook altijd naar meer streven, het is/jij bent nooit goed genoeg). En jij durft daarom niet jezelf te zijn, want bang dat hij je dan verlaat (niet eens bang dat hij je niet accepteert want dat hij dat niet doet weet je al en daarom durf je niet je tevreden zelf te zijn en niet open naar hem te zijn). Respectloos is hij ook en dat accepteer je dan maar.

Heel heftig. Heel onveilig.
En ook hiermee eens. Hier zit iets flink mis.
Geef de liefde verdomme een keer een kans en niet de logica

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven