Goede vriend ....in verwarring

06-01-2021 10:58 69 berichten
Hallo,

Ik zit met iets wat ik lastig vind. In juli is mijn vader overleden. Hij had een hele goede vriend, van mijn eigen leeftijd. Deze vriend heb ik zelf een aantal keer ontmoet maar niet echt goed leren kennen verder. Mijn vader was een soort vaderfiguur voor hem weet ik nu, ook ivm de slechte relatie met zijn eigen vader.
Toen mijn vader nog leefde heb ik eens gezegd tegen mijn beste vriendin dat ik haar en hem wel goed bij elkaar vond passen. Ik heb tussen 'neus en lippen' ook eens tegen hem gezegd dat ik nog een leuke vriendin heb...dus mocht hij eens een date willen. Meer voor de grap.

Tijdens de ziekte van mijn vader en de maanden na zijn overlijden hebben deze vriend, ik en mijn man een hele fijne vriendschap opgebouwd. Hij is niet snel van vertrouwen (ivm zijn jeugd etc) maar we hebben wel een klik.
Mijn beste vriendin heeft hem vlak na het overlijden van mijn vader een x gezien. Ze heeft zelf ook geen fijne jeugd gehad dus ze voelde wel een soort van connectie. Toen hij een periode niet goed in zijn vel zat (hij sloot zich af voor contact) opperde ze om hem eens te bellen. Ik zei dat ik hem even met rust wilde laten...hij sluit zich niet voor niks even af. Ze ging alleen door met 'je mag hem mijn telnr wel geven etc'. Ik raakte hier geirriteerd door want ik had zoiets van 'laat mij/ons nou deze vriendschap eerst opbouwen'.

In ieder geval zijn we nu een paar maand verder en is de vriendschap alleen maar beter geworden. Hij voelt als een soort broer voor me (ben zelf enig kind) en ik geef echt om hem, we hebben best veel overeenkomsten.

Nu zaten zijn vrienden hem laatst wat te pushen om toch eens op date te gaan met die vriendin van mij. Dat vertelde hij me..en eerlijk gezegd zit ik daar nu helemaal niet op te wachten. Hoe egoistisch dat ook klinkt misschien.

Mijn beste vriendin en ik vertellen elkaar alles en ik heb het idee dat als zij met hem iets zou krijgen ik afstand daarvan wil nemen. Dan hoeft ze me niks te vertellen bij wijze van.
Jaloezie? Mischien ben ik bang dat hij meer contact met haar krijgt en daardoor minder met mij zoekt? Hij is ook connectie met mijn vader dus niet zo maar wat. Het opdringerige van haar in het begin van de vriendschap (om hem te willen bellen en een steun voor hem wilde zijn terwijl ze hem toen maar 1x gezien had) speelt daar ook in mee.

Ik heb de neiging hier toch eerlijk tegenover haar in te zijn. ...de vriendschap met haar is me teveel waard.
Matz,

Je hebt het hier al te verduren gekregen he!
Ik kan je tot op grote hoogte begrijpen: je bent je vader verloren en bent misschien nog zoekende naar een nieuw evenwicht. Leeft jouw moeder nog en heb je met haar contact? Stel dat zij niet meer in beeld is in combinatie met het feit dat je enig kind bent, dan is die vriend misschien een (soort van) compensatie die je zoekt voor het feit dat je nu niemand meer van jouw kant hebt. Temeer omdat deze man bij jouw vader ook weer compensatie zocht voor wat hij in zijn jeugd niet heeft gekregen.

Maar - afgezien van het feit of je nu jaloers bent of niet - als je die man dan toch zo goed als jouw broer beschouwd, kan je dan ook niet jouw vriendin als je toekomstige schoonzusje beschouwen?

Wat is eigenlijk de reden dat je deze situatie hier hebt gepost?
Alle reacties Link kopieren
La*Rubia schreef:
06-01-2021 12:11
Yep, dit zou ik ook wel een dingetje vinden. Misschien wel ten onrechte maar ik snap het wel, je aarzeling
En als het niet goed gaat tussen vriend en beste vriendin zit TO met de gebakken peren want dan gaat er vanaf twee kanten tegen haar aan geklaagd worden.

Daarbij is de kans van slagen klein als twee beschadigde mensen een relatie krijgen.
Alle reacties Link kopieren
Joh en dan gaan ze mogelijk op date. En dan merkt hij dat ze wel erg smakt en het iets te vaak over haar ex heeft. En dan vindt zij het irritant dat hij haar telkens wil laten proeven van zijn eten en veel te uitgebreid vertelt welke ingrediënten erin zitten. En dan komen ze tot de conclusie dat het bij die ene date blijft. Klaar. Weten ze allebei dat ze geen match zijn en houden ze het contact vriendschappelijk, voor zover er al contact is. Kan ook.
Alle reacties Link kopieren
mammezel schreef:
06-01-2021 16:49
Matz,

Je hebt het hier al te verduren gekregen he!
Ik kan je tot op grote hoogte begrijpen: je bent je vader verloren en bent misschien nog zoekende naar een nieuw evenwicht. Leeft jouw moeder nog en heb je met haar contact? Stel dat zij niet meer in beeld is in combinatie met het feit dat je enig kind bent, dan is die vriend misschien een (soort van) compensatie die je zoekt voor het feit dat je nu niemand meer van jouw kant hebt. Temeer omdat deze man bij jouw vader ook weer compensatie zocht voor wat hij in zijn jeugd niet heeft gekregen.

Maar - afgezien van het feit of je nu jaloers bent of niet - als je die man dan toch zo goed als jouw broer beschouwd, kan je dan ook niet jouw vriendin als je toekomstige schoonzusje beschouwen?

Wat is eigenlijk de reden dat je deze situatie hier hebt gepost?
Goede laatste vraag, ben ik ook wel benieuwd naar.
Alle reacties Link kopieren
To, ben jij verliefd op die man? Is dat de reden dat je zo bang bent om hem minder te zien en te spreken?
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
Dus je vriendin mocht hem niet bellen omdat jij dat niet wilde want jij wéét dat hij dat niet wil en daar wil je je vriendin nog even op aanspreken voor ze gaat daten met "je broertje". Ongeacht hoe verschrikkelijk het is dat je vader is overleden, dit is de snelste manier om vriendin en vriend kwijt te raken. Meeste volwassenen houden er niet van om als een klein kind behandelt te worden en al helemaal niet als uiteindelijk blijkt dat je jouw gevoelens belangrijker vindt dan die van hun. Kortom, hou de zaken gescheiden want je komt op zijn zachtst gezegd heel manipulatief en betweterig over.
Alle reacties Link kopieren
Het is haar broer niet...
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
tu1nhek schreef:
06-01-2021 13:08
Je lijkt bang om tekort te komen en niet belangrijk genoeg te zijn. Dat kan prima opspelen, zelfs als je volwassen bent, zelfs als je weet dat het niet rationeel is maar toch zo voelt. Belangrijkst is om je daar bewust van te zijn en voor dat gevoel te zorgen zodat je het niet gaat afreageren op anderen (zoals bijvoorbeeld contact tussen twee vrienden dwarsbomen omdat het je zo veel doet). Geef aandacht aan je angst en verdriet zodat je vrienden de prijs niet hoeven betalen (en jijzelf ook niet door erin te blijven hangen) dat je het voelt betekent niet dat je het moet 'oplossen' soms voel je gewoon angst en verdriet en tekort... :hug:
Klopt! Er zit gewoon meer achter..dat besef ik ook..daarom wilde ik t ook hier delen. Ik heb t denk ik niet goed genoeg uitgelegd in mijn post. Dus komt het over alsof ik hem wil controleren in zn relaties met anderen terwijl dat juist helemaal niet is wat ik wil.
mammezel schreef:
06-01-2021 16:49
Matz,

Je hebt het hier al te verduren gekregen he!
Ik kan je tot op grote hoogte begrijpen: je bent je vader verloren en bent misschien nog zoekende naar een nieuw evenwicht. Leeft jouw moeder nog en heb je met haar contact? Stel dat zij niet meer in beeld is in combinatie met het feit dat je enig kind bent, dan is die vriend misschien een (soort van) compensatie die je zoekt voor het feit dat je nu niemand meer van jouw kant hebt. Temeer omdat deze man bij jouw vader ook weer compensatie zocht voor wat hij in zijn jeugd niet heeft gekregen.

Maar - afgezien van het feit of je nu jaloers bent of niet - als je die man dan toch zo goed als jouw broer beschouwd, kan je dan ook niet jouw vriendin als je toekomstige schoonzusje beschouwen?

Wat is eigenlijk de reden dat je deze situatie hier hebt gepost?
Je raakt net de snaar. Ik wou je dit laten weten in een privebericht maar dat lukte niet. Als ik op envelopje klik gebeurt er niks..

De reden waarom ik t poste is omdat ik benieuwd ben hoe anderen hiernaar kijken. Ik begrijp enigzins de reacties wel want als ik mn post nog een x goed doorlees dan komt t inderdaad over als erg egoistisch en heb ik t niet alles goed uitgelegd.
Mijn ouders waren gescheiden, mijn moeder leeft nog wel maar ik heb wel altijd bij mn vader gehad dat ik iets miste. Gelukkig nog erg fijn contact gehad tijdens zijn ziektebed maar deze vriend is daarom wellicht extra belangrijk en zorgt er misschien voor dat het missen van mn vader wat minder is.

Ik gun hem en mijn vriendin juist het allerbeste daarom zat ik er ook mee.
De reacties zijn niet mild en dat had ik ook wel verwacht maar had gehoopt dat mensen niet zomaar pats boem zeggen..'je bent egoistisch etc' maar wellicht net als jij er wat doorheen kunnen prikken.
viva-amber schreef:
06-01-2021 18:07
To, ben jij verliefd op die man? Is dat de reden dat je zo bang bent om hem minder te zien en te spreken?
Dat heb ik mezelf wel afgevraagd maar nee dat is het niet.
Geronimo2 schreef:
06-01-2021 18:22
Dus je vriendin mocht hem niet bellen omdat jij dat niet wilde want jij wéét dat hij dat niet wil en daar wil je je vriendin nog even op aanspreken voor ze gaat daten met "je broertje". Ongeacht hoe verschrikkelijk het is dat je vader is overleden, dit is de snelste manier om vriendin en vriend kwijt te raken. Meeste volwassenen houden er niet van om als een klein kind behandelt te worden en al helemaal niet als uiteindelijk blijkt dat je jouw gevoelens belangrijker vindt dan die van hun. Kortom, hou de zaken gescheiden want je komt op zijn zachtst gezegd heel manipulatief en betweterig over.
Zo simpel ligt het niet...hij is iemand die in eerste instantie contact uit de weg gaat en die periode van rust dan nodig heeft icm overprikkeling ivm ADHD. En sorry maar ik vond het op dat moment geen goed idee om haar zijn telnr te geven en heb dat ook met een vriend van hem besproken die dat beaamde. En dat had niks met het afspreken van een date te maken!! Ik wou gewoon even wachten met het geven van zijn nr..mijn vader was net overleden en we hadden net zn huis opgeleverd waar hij ook steeds bij betrokken was.

Mijn vriendin begon er alleen steeds weer over, dat was waar ik me wat aan ergerde..Ik heb toen gezegd ik wacht even tot hij weer wat beter in zijn vel zit. En dan kun je dat zien als dingen voor hem bepalen.... prima
Alle reacties Link kopieren
Ga dit alsjeblieft niet aan je vriendin vertellen, dat gaat tussen jullie in staan. Jij moet jouw 'kronkels' over dit onderwerp elders oplossen (hier is prima, je man of een vriendin die hier ver vanaf staat).
matz schreef:
06-01-2021 20:06
Zo simpel ligt het niet...hij is iemand die in eerste instantie contact uit de weg gaat en die periode van rust dan nodig heeft icm overprikkeling ivm ADHD. En sorry maar ik vond het op dat moment geen goed idee om haar zijn telnr te geven en heb dat ook met een vriend van hem besproken die dat beaamde. En dat had niks met het afspreken van een date te maken!! Ik wou gewoon even wachten met het geven van zijn nr..mijn vader was net overleden en we hadden net zn huis opgeleverd waar hij ook steeds bij betrokken was.

Mijn vriendin begon er alleen steeds weer over, dat was waar ik me wat aan ergerde..Ik heb toen gezegd ik wacht even tot hij weer wat beter in zijn vel zit. En dan kun je dat zien als dingen voor hem bepalen.... prima
Iedereen rouwt op zijn eigen manier. Misschien heeft hij na zo´n verlies juist meer behoefte aan contact met anderen?
Jij kan niet voor hem bepalen wat hij wel of niet nodig heeft. Hij is een volwassen man die zelf keuzes kan en mag maken.

Na het lezen van je OP dacht ik dat jij hoopt dat jullie vriendschap uitgroeit tot meer en dat je daarom liever je vriendin wat uit de buurt houdt. Maar ik begrijp dat dat niet aan de orde is?
Jij denkt voor de vriend van je vader. Hij kan zelf denken lijkt mij. Stop met bepalen wat hij wel of niet zou aankunnen en geef je vriendin gewoon zijn nummer en wens haar succes en maak je er verder niet meer zo druk om. Het is hun leven.
Alle reacties Link kopieren
Gecondoleerd met het verlies van je vader. Fijn en bijzonder dat jij een vriend hebt gevonden in jouw vaders vriend en hij een vriendin in jou. Ik vind dat je mag vertrouwen op deze bijzondere verbinding en ook in jezelf dat hij jou net zo bijzonder blijft vinden. En dat je hem los mag laten in het vertrouwen dat hij niet opnieuw een andere jou gaat vinden. Wel misschien een mooie prachtige liefde waar hij van kan opbloeien. En ja, dat verandert dingen, maar jij mag aangeven wat je nodig hebt in de vriendschap en ook dat je bang bent als er dingen gaan veranderen. Heb je wel eens uitgesproken hoe je hem waardeert en dat je blij met hem bent? Ook al gaat hij daten, met je vriendin, of met wie dan ook. De gevoelens van vriendschap en het stuk over en met je vader delen alleen jullie samen. Het kernwoord is vertrouwen, in dat het goed is en blijft. Tenzij...je hem toch interessanter en leuker vindt... misschien nog een keer proberen om te voelen wat het is.
Het ongevraagd doorgeven van iemands nummer is not done, dus in dat opzicht is dat oké. Je had wel kunnen zeggen dat je haar nr kon doorgeven, dan hou je de beslissing bij hem.
Alle reacties Link kopieren
Als het je beste vriendin is zal ze begrijpen dat het jouw gevoel is/was omtrent de situatie en geen verwijt.

Zoals je het hier vertelt komt het - op mij - duidelijk zat over dat dit jouw worsteling en irritatie van dat moment was (doordat zij zich leek op te dringen) en dat is er nu eenmaal al. Ook al is het misschien niet groot het staat nu toch tussen jullie in. Dus juist goed als je erover praat, dat kan de kou uit de lucht halen en kan je ook weer blijdschap voor ze voelen eventueel.

Ik denk trouwens ook dat je hem niet in bescherming had hoeven nemen over dat opbellen, zij kan daar ook zelf achterkomen, even melden dat ie nu niet lekker in zijn vel zat was voldoende en dan is het toch echt aan haar wat ze er mee doet. Voor een ander zoiets invullen pakt toch zelden goed uit ook al ben je heel zeker van je zaak.
Alle reacties Link kopieren
Ik kan me wel voorstellen dat als iemand je in dergelijke situatie vraagt om haar nummer aan iemand te geven, je je daar dan nogal vervelend bij voelt als je weet dat de ontvanger momenteel wat anders aan z'n hoofd heeft. Het was er het moment gewoon niet voor, ik denk dat zij dat prima naar waarheid kan inschatten, en als dat dan achteraf niet bleek te kloppen, nouja, dan alsnog het nummer.

TO, ik denk dat je intenties zeker niet verkeed zijn, nu je wat meer uitleg hebt gegeven. Het is een gevoelige situatie en wellicht laat je jezelf wat teveel van deze man zijn aandacht en tijd afhankelijk zijn. Gezien de situatie begrijp ik dat ook wel. Rouwen is heftig en een mens heeft zijn emoties echt niet altijd onder controle. Het is dan net alsof je een soort bondgenoot dreigt kwijt te raken, een poortje naar de laatst beschikbare momenten met je vader dreigt op een kier te gaan in plaats van wagenwijd open.

Tja. Die gevoelens zijn er, wees niet te streng voor jezelf daarin. Je vader is net overleden, ik denk dat een paar "gekke sprongen" je wel geoorloofd zijn.
Suusje666 schreef:
07-01-2021 05:45
Ik kan me wel voorstellen dat als iemand je in dergelijke situatie vraagt om haar nummer aan iemand te geven, je je daar dan nogal vervelend bij voelt als je weet dat de ontvanger momenteel wat anders aan z'n hoofd heeft. Het was er het moment gewoon niet voor, ik denk dat zij dat prima naar waarheid kan inschatten, en als dat dan achteraf niet bleek te kloppen, nouja, dan alsnog het nummer.

TO, ik denk dat je intenties zeker niet verkeed zijn, nu je wat meer uitleg hebt gegeven. Het is een gevoelige situatie en wellicht laat je jezelf wat teveel van deze man zijn aandacht en tijd afhankelijk zijn. Gezien de situatie begrijp ik dat ook wel. Rouwen is heftig en een mens heeft zijn emoties echt niet altijd onder controle. Het is dan net alsof je een soort bondgenoot dreigt kwijt te raken, een poortje naar de laatst beschikbare momenten met je vader dreigt op een kier te gaan in plaats van wagenwijd open.

Tja. Die gevoelens zijn er, wees niet te streng voor jezelf daarin. Je vader is net overleden, ik denk dat een paar "gekke sprongen" je wel geoorloofd zijn.
Suusje666, bedankt voor je reactie. Dat klopt inderdaad wel..wat betreft die bondgenoot. Wat rouwen met je kan is ook nieuw voor me...Inmiddels sta ik er ook weer wat luchtiger in.
Daar heeft t plaatsen van t topic ook wel bij geholpen..ook de minder fijne reacties (die ik overigens wel begrijp gezien t feit dat ik de situatie niet heel goed heb omschreven). Zet me weer even wat meer met 2 voeten op de grond :-)

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven