Graag advies en handvatten

Hoi allemaal, ik zou graag wat handvatten willen omtrent het volgende probleem.

Een jaar geleden hebben wij de dochter van mijn man plotseling in huis gekregen, moeder was spoorloos en hierdoor hebben instanties gehandeld en is zij bij ons terecht gekomen. Dochter (9) heeft een rugzakje maar slaat zich 100% hier doorheen en ik ben heel trots op haar. Ze doet het super goed en onze band is echt heel goed. Ik hoop dat dochter weet dat ze altijd bij mij terecht kan en dat ik haar begrijp dat het soms heel moeilijk is.

Na een x-tal maanden was moeder ineens weer in de picture en eiste dochter terug (wat natuurlijk niet ging) er zijn door instanties duidelijke afspraken gemaakt waar moeder zich aan moet houden maar ik merk dat moeder mijn man enorm voor het blok kan zetten en kan manipuleren.

Zo sterk en krachtig als dat ik mijn man ken, zo (in mijn optiek) ruggegraatloos kan hij zijn voor zijn ex en het begint mij aardig op te spelen. Inmiddels word ik al maanden ieder weekend opgezadeld met de bezoekjes van moeder (moeder mag dochter onder begeleiding zien) man heeft in onderling overleg besloten met ex om er ieder weekend van te maken. Ik heb mijn mening hierover gezegd en uitgelegd dat ik er geen problemen mee heb dat moeder komt voor dochter.

waar ik wel een probleem mee heb is dat het ieder weekend is en dat er ineens huisje-boompje-beestje gespeeld moet worden terwijl beide partijen elkaar bloed wel konden drinken voordat dit gebeurde. Wij werken beide fulltime en hebben nog samen ook een kind.

Tegelijk ben ik blij voor dochter dat het allemaal zo "gemoedelijk" gaat dus het is heel dubbel. In de tussentijd merk ik ook dat onze zoon even op de parkeerstand is gezet en daar kan ik wel boos om worden.

Gisteren ben ik voor het eerst boos geworden nadat ik voor de zoveelste keer mijn grens aangaf en man dit wegwimpelde.

ik had hem gevraagd iets niet te doen voor ex omdat ik mijzelf daar niet comfortabel bij voelde.

Op dat moment heeft hij mij voor een blok gezet en heeft hij dit alsnog gedaan. Ik heb mijn zoon opgepakt en ben weggegaan, zonder een woord, en ben die dag weggebleven. Nadat het bezoek van moeder was afgelopen bleef man mij bellen. Ik heb alleen een berichtje gestuurd met ; wij slapen vandaag bij (vriendin) morgen wil ik praten. Man werd hierop boos en vond dat ik mijzelf kinderachtig opstelde, ik ben hier niet op ingegaan en heb een fijne avond gehad met zoon en vriendin.

De volgende dag ben ik thuis gekomen heb de kinderen even bij oma gebracht en bij thuiskomst hebben man en ik fixe ruzie gehad. Man verschuilt zich achter een goede omgang met moeder omwille dochter maar ik ben van mening dat dit een serieus effect heeft op ons gezin en relatie. Man gaf aan dat het eenmaal niet anders is. Ik ben hierop heel boos geworden en heb aangegeven dat als hij deurveeg wil blijven spelen voor ex en ons gezin niet als een prioriteit gaat zien hij serieus moet gaan overwegen wat hij precies wil, want na maanden geen enkele vorm van privacy, rust en ontspanning meer te hebben raakt mijn geduld op. Ik ben 100% voor een goede omgang maar wel met mate.


Lieve viva dames, reageer ik te? Of heb ik hier een punt in? Ik begin behoorlijk aan mijzelf en mijn relatie te twijfelen.

Graag jullie mening en advies alstublieft.


Bedankt voor het uitzingen van dit lange verhaal!

Hallo dames, sorry voor het late reageren, ik had onverwacht een beetje een drukke dag gekregen

Ik ga proberen op Jullie allemaal te reageren. gezien eventuele herkenning kan ik niet helemaal vrijuit mijn verhaal doen.

Ik begrijp de reacties dat er verbaast gereageerd wordt waarom ik moeilijk zou doen over een fatsoenlijke omgang tussen exen en dochter, echter eist moeder meer dan dat de vaste afspraken zijn die door officiële instanties zijn vastgelegd. (Onverwachts op de stoep staan) het hele weekend gebruiken voor bezoek ( zaterdag en zondag) de afspraak is om de twee weken op een zaterdag. eisen dat ze dochter 1 op 1 wil hebben (dit laten wij niet toe) zodra zij nee verkocht krijgt gaat zij via dochter medelijden opwekken waardoor man weer overstag gaat. Ik zie duidelijk haar Manipuleren kant.

Het mooie van het gehele verhaal is dat we dochter er niet over horen. Dochter heeft nog nooit in de hele verhaal aangegeven moeder ieder weekend te willen zien. Als moeder een weekend niet kan is dochter haar reactie; oh oké! Dochter geeft aan dat ze het fijn vindt als mama er is maar dat zij ook blij is als zij haar eigen dingetje weer kan doen.

Ik ben gewoon heel eerlijk dat het mij net iets te familiair gaat worden tussen die twee. Persoonlijk zou ik het erg fijn vinden als het eens een keer een weekend niet over ex gaat.

Dat ik die dag ben weggegaan met zoon was puur uit zelfbehoud, ik wilde conflict uit de weg gaan en mijn eigenwaarde een beetje intact houden. Kinderachtig? Misschien, maar na bijna een jaar op mijn tenen te hebben gelopen en het gevoel te hebben gehad derde wiel aan de wagen te zijn, konden zowel ex als man even ritueel de boom in.

Nadat ik meermaals op een normale manier mijn zorgen en grenzen bij man had aangegeven en man hier niets mee heeft gedaan was voor mij even de maat vol.

Opgesomd :

1: ik wil mijn eigen gezin weer een beetje terug, ik weet dat er aanpassingen gemaakt moeten worden maar niet alles hoeft om Ex te draaien.

2: ik wil dat man zich aan de afspraken gaat houden die door de instanties zijn gemaakt. Om de twee weken zaterdag, en dan kan dat of met zijn alle wat leuks gaan doen of gewoon bij ons thuis maar niet "gezellig" zij met zijn tweeën en dochter.

3: man mag zich ook wat meer opstellen naar zoon toe, die voelt zich inmiddels ook best wel gepasseerd zover een kind van 4 zich gepasseerd kan voelen.


Morgenochtend zal ik jullie allemaal zo goed mogelijk beantwoorden!


Alvast iedereen heel erg bedankt voor de reacties!

Moiren schreef: ↑

25-10-2024 00:13

Wat zegt de gezinsvoogd over het onverwachts op de stoep staan en de véle extra bezoekjes? Er zijn niet voor niets bepaalde afspraken gemaakt.

Destijds heeft de gezinsvoogd aangegeven dat dit de vaste afspraken zijn Maar dat er in onderling overleg wel soms! uitzondering gemaakt mag worden.

Courage schreef: ↑

25-10-2024 01:09

Ik snap je.
Wat is 'te familiair' en 'gezellig'?
Hoe zijn die twee destijds uit elkaar gegaan en waarom?

Zij was zijn eerste liefde, zij was vreemd gegaan en hij was aan de kant geschopt voor een nieuw exemplaar, in de tussentijd werd hij aan het lijntje gehouden (wel / niet opnieuw proberen)

ik hoop dat jullie begrijpen dat ik het daarom alles behalve fijn vind om die twee alleen te laten, vooral nu mijn man afwijkend gedrag laat zien.

Dropdrop schreef: ↑

24-10-2024 14:53

En waarom is het precies irritant dat je man en zijn ex geen ruzie meer maken en hun shit aan de kant zetten, zodat dochter haar moeder kan zien?

Als ze ooit weer alleen haar moeder mag blijven, moet er toch eerst opbouw zijn in de hoeveelheid contact?

Ik hoop dat mijn onderstaande reacties wat meer verduidelijken, ik kan begrijpen dat dit in de eerste instantie misschien zo een beetje overkomt maar het ligt wat gevoeliger

Susan schreef: ↑

24-10-2024 14:53

Ik lees ook nergens dat ze wil dat hij omgang tussen moeder en kind weigert. Er staat dat er afspraken zijn gemaakt, alleen houdt ex zich daar kennelijk niet aan en eist veel meer ruimte op, en haar partner durft niks te weigeren uit angst om de band weer op losse schroeven te zetten. Heel eerlijk gezegd lijkt mij dat ook geen fijne situatie, een ongezonde machtspositie voor ex, een partner die geen grenzen durft te trekken en een behoorlijke inbreuk op het gezinsleven. En dat terwijl er nog een kind bij betrokken is dat er nu behoorlijk bij inschiet.

Ik kan me goed voorstellen dat zij graag wil dat de afspraken die er liggen gewoon worden nageleefd en dat haar man niet met alles meegaat wat zijn ex wil. Als hij zijn ex iets weigert en het gevolg is dat zij weer met de noorderzon vertrekt dan is dat toch echt haar eigen keus. Niet de schuld van TO omdat ze niet overal in mee wil gaan.

Dit is eigenlijk best wel goed verwoord, dit is inderdaad zijn angst, maar wat ik dan niet goed begrijp is waarvoor. Dochter is bij ons, heeft een stabiel leven, vriendinnetjes, en een gezin die van haar houd, en natuurlijk heeft een kind altijd haar moeder nodig maar nogmaals, ik bemerk aan dochter weinig "angst" hierover en bij man des te meer. Ik relativeer dit dan weer met dochter haar "rugzakje" en het feit dat zij gewend is dat moeder geen stabiele factor is maar waarom gaat mijn man zo angstvallig doen? Eerlijk?

roodblad schreef: ↑

24-10-2024 15:02

Ik snap heel goed dat het niet tof is als je ineens nooit meer iets leuks kunt ondernemen in het weekend met je gezin, omdat je man perse aan huis gekluisterd moet zijn om met zijn ex te zijn. Super logisch dat je relatie en je gezin daaronder lijdt, als je man altijd thuis moest zijn voor werk in het weekend zou ook niet iedereen zeggen 'gun hem dat toch'.

Maar het hoofdprobleem lijkt me hier dat je man jouw gevoelens ontkent. Ik weet niet hoe je ze brengt, of daar nog iets in veranderd kan worden. Maar het lijkt me niet onredelijk dat jij wil dat hij erkent dat het lastig en vervelend is en dat er op termijn iets moet veranderen.

Relatietherapie?

Voorheen hadden wij een stabiele en gezonde relatie, was er iets werd dat aangepakt en weer door. Wij Waren echt een team. En nu zou er relatietherapie moeten komen omdat ex ons leven in de war schopt en geen grenzen heeft.

Hoe kan je leven toch door een ander op zijn kop gezet worden....

Bbubbels schreef: ↑

24-10-2024 14:45

Hoe lang duren die bezoekjes? Ik snap je man wel, dat hij het contact tussen ex en dochter wil faciliteren. Hij kan dat moeilijk weigeren. Is het een idee dat jij dan gewoon even weg gaat met jullie zoon? Dan kan je man erbij blijven.

Je bent nou eenmaal met een man die al een kind had. Dat moeder ooit weer in de picture zou komen was toch te verwachten? Ik snap eigenlijk niet zo goed wat jij man je man wil? Dat hij omgang weigert tussen moeder en kind? Of dat het elders plaatsvindt?

De bezoekjes duren de gehele dag, de hele zaterdag en zondag 11:00/18:00