Grootmoeder op sterven

Sarah82 vrijdag 17 januari 2025 om 00:54

Hallo

Ik kreeg telefoon van mijn moeder om te melden dat mijn grootmoeder (onverwacht) op sterven ligt en dat iedereen in het ziekenhuis is of onderweg is. Ze doet haar ogen nog open en reageert, maar de arts heeft verteld dat ze niet beter zal worden en snel zal komen te overlijden. Ik bel onmiddellijk overstuur naar mijn man. Hij heeft gepland om naar een voetbalmatch te gaan kijken. ‘Of hij iets kan doen?’ Uhm?!
Ben ik verkeerd om dit zo erg te vinden? Ik ben alleen met dochter afscheid gaan nemen. Man is gewoon naar het voetbal gaan kijken.
Iedereen was bij mijn grootmoeder en ik kreeg natuurlijk de vraag: ‘waar is x?’
‘Naar het voetbal’… ik schaamde mij dood.
Alles zou ik uit handen laten vallen als een persoon van wie hij houdt, zal komen te overlijden. Natuurlijk sta ik naast hem. Niet omdat ik iets wezenlijk kan doen… maar gewoon om er voor hem te zijn.
Zie ik dit zo verkeerd? Stom om hier nu mee bezig te zijn. Het verlies van mijn oma is al verdrietig genoeg. Maar dit doet mij gewoon ontzettend pijn.

Sarah82 vrijdag 17 januari 2025 om 09:27

En de vanzelfsprekendheid bij man dat ik hier gewoon ben…

broadway vrijdag 17 januari 2025 om 09:42

Lila-Linda schreef: ↑
17-01-2025 07:20
En toch hè?
Ja, TO had wellicht moeten aangeven dat ze wilde dat hij mee ging. Maar ik vind dit soort zaken ook wel zo logisch, dat je er dan voor elkaar bent.
Als je partner verdriet heeft, heb je toch geen zin meer in voetbal? Dan ga je toch mee? Al is het maar als chauffeur

Sterkte TO

helemaal mee eens. default is alles laten vallen en er voor je partner zijn. als die zegt: alsjeblieft, oma is 102 en al 3 jaar is het kantje boord, ga jij lekker voetbal kijken dan kan hij overwegen niet mee te gaan.

maar dat is hier niet het geval dus ik vind dit een duidelijk geval van de kern van je relatie: als het ertoe doet ben je er.

heel veel sterkte TO

En doooooor!

broadway vrijdag 17 januari 2025 om 09:44

Quincy2 schreef: ↑
17-01-2025 07:48
Ik snap die man wel. Hij heeft waarschijnlijk weinig met een oma van zijn vrouw, die waarschijnlijk ook al wel een jaar of 90 is en zodoende niet heel verrassend overlijdt. Hij dacht waarschijnlijk dat het daar al druk genoeg was en dat de familie elkaar wel prima kon ondersteunen.

dit gaat niet om oma. het boeit niet of hij oma kent. het boeit niet of hij oma leuk vond.
als je een relatie aangaat dan gelden er een paar basiszaken waarvan de belangrijkste: je bent er voor elkaar als het nodig is. het gaat om zijn partner, niet om oma.

En doooooor!

Hallodaar vrijdag 17 januari 2025 om 09:48

Mijn man zou ook zo gereageerd kunnen hebben. Niet goed wetende wat hij in zo'n situatie voor me kan betekenen.
Het is niet persé onwil of desinteresse.
Zou ik zeggen: "ik zou het fijn vinden als je met me meegaat!" Zou hij dit zeker doen.
Zou ik het een beetje in het midden laten, denk ik niet dat hij spontaan mee zou gaan. Denkende dat ik het vast liever alleen doe en hij misschien zelfs teveel zou zijn?
Duidelijkheid is in dit soort situaties vaak de sleutel. Ik ben al heel lang met mijn man samen, en we spreken evengoed lang niet altijd dezelfde taal, interpreteren dingen verschillend of geven er een eigen (verkeerde) invulling aan.
En heel veel sterkte TO, in deze verdrietige tijd.

Trien31 vrijdag 17 januari 2025 om 09:56

Sarah82 schreef: ↑
17-01-2025 09:27
En de vanzelfsprekendheid bij man dat ik hier gewoon ben…

Is je relatie op andere vlakken nog wel fijn? En is je nieuwe baan wel leuk?

Wat rot dat je dit zo graag nog voor je oma had willen doen maar dat het nu niet gaat.
Het is zo te horen veel meer dan een ver familielid dat je af en toe nog eens ziet.

apppie vrijdag 17 januari 2025 om 10:03

Ik begrijp je man wel. Toen mijn heel oude opa vorig jaar op sterven lag, ben ik vanuit kantoor vertrokken om naar hem toe te gaan. Mijn man heb ik pas gebeld toen ik in de auto terug naar huis stapte, omdat ik wat later was.

Ik zou andersom ook verkeerd kunnen inschatten dat een volwassen man mij echt aan zijn zijde nodig heeft op zo'n moment. Heel oude mensen gaan nu eenmaal dood, ik ben daar vrij nuchter in. Misschien jouw man ook.

dolfje vrijdag 17 januari 2025 om 10:03

Trien31 schreef: ↑
17-01-2025 09:56
Is je relatie op andere vlakken nog wel fijn? En is je nieuwe baan wel leuk?

Wat rot dat je dit zo graag nog voor je oma had willen doen maar dat het nu niet gaat.
Het is zo te horen veel meer dan een ver familielid dat je af en toe nog eens ziet.

Ik heb ook het idee dat er meer speelt.
Inderdaad To wat rot dat je dat nu niet kan regelen voor je oma.
Heel veel sterkte de komende tijd.

TinyTiny vrijdag 17 januari 2025 om 10:06

Ben wel benieuwd wat je man zei toen jij aangaf dat je hem liever bij je wilde hebben. Sorry, maar ik heb voetbal? Dan had je mij echt pissig gekregen.
Ergens heb ik ook het idee dat het niet heel duidelijk is gecommuniceerd, omdat ik bijna niet kan geloven dat iemand dan zo'n hork is.
Zelf heb ik niet zo snel de behoefte om man of iemand anders dan erbij te hebben, juist omdat we toch weinig valt te doen, maar als ik het zou vragen, zou hij er zeker zijn.

Sarah82 vrijdag 17 januari 2025 om 10:19

Ik heb duidelijk gezegd dat ik het belangrijk vond dat hij er was. Hij reageerde: Ja, maar voetbal….
Ik heb toen kort gereageerd en gezegd dat ik dan zou vertrekken. Hij belde even later en toen zei ik hem nogmaals dat ik echt vond dat zijn plaats bij mij was op dit moment en niet op een voetbalwedstrijd.

De uitvaartsector was mijn passie, maar ik heb de beslissing genomen te helpen zijn zaak. Mijn droomjob? Neen, maar op dat moment moest er een keuze gemaakt worden.

Hoe het anders is?
Best lastig met heel leuke periodes. Man kan me periodes heel rot behandelen om daarna tot inkeer te komen en spijt te hebben en dan gewoon terug de man te zijn op wie ik verliefd werd.

Maar dit vind ik nu niet zo belangrijk. Ik wou echt even een paar meningen horen, want 1 van de zaken is dat mijn gevoel vaak weggelachen wordt… of hij wordt kwaad en dan laat ik het maar zo.
Maar hier voel ik me gewoon zo rot over.

norajade vrijdag 17 januari 2025 om 10:22

Als je niet gewaardeerd wordt door je eigen man waarom geef je dan je eigen bedrijf en alles op om nog meer afhankelijk van hem te worden? Misschien delen jullie veel te veel. Ik snap dit nooit aan vrouwen. Man heeft ook een eigen druk bedrijf en ik vind dat soms best teveel tijd en aandacht daar naar toe gaat en ook niet alles in onze relatie is perfect. Dus ook al zou man dat soms wel willen never nooit dat ik mijn eigen baan ga opzeggen hiervoor.

norajade wijzigde dit bericht op 17-01-2025 10:28

0.55% gewijzigd

andnowwedance vrijdag 17 januari 2025 om 10:23

Lila-Linda schreef: ↑
17-01-2025 07:27
Je man zal zich verschuilen achter: was maar duidelijker geweest

Maar ik vind dit wel een basis verbindingsstuk dat hij nu echt mist.
Hij kiest nu erg gemakkelijk voor zijn eigen behoeftes. Das leuk als je single bent, niet in een relatie

Maat ik denk dat je er nu de ruzie niet bij kunt hebben.

Dat zou bijzonder zijn, want "ik heb je er graag bij" is vrij duidelijk.

TinyTiny vrijdag 17 januari 2025 om 10:24

Dan is hij dus echt zo'n hork

andnowwedance vrijdag 17 januari 2025 om 10:24

nbk schreef: ↑
17-01-2025 08:14
Ik zie dit nergens in de OP staan.
Man heeft het gevraagd en TO is gewoon niet duidelijk geweest.

Ik snap echt niet wat er zo onduidelijk is aan "ik heb je er het liefst bij".

Mannen zijn toch niet massaal beperkt ofzo?

Nova vrijdag 17 januari 2025 om 10:24

Gecondoleerd.
Het zou fijn geweest zijn als je man er voor je was geweest gisteren. Je hebt het duidelijk genoeg aangegeven.
Dat je de uitvaart uitbesteed hebt terwijl je die graag zelf zou regelen is echter je eigen beslissing geweest, en die begrijp ik niet.
Als je plotseling flink ziek zou worden, zou je man het ook zonder je moeten redden op het werk-event. Of vervanging moeten regelen.

Irregular_Choice vrijdag 17 januari 2025 om 10:37

Sarah82 schreef: ↑
17-01-2025 10:19
Ik heb duidelijk gezegd dat ik het belangrijk vond dat hij er was. Hij reageerde: Ja, maar voetbal….
Ik heb toen kort gereageerd en gezegd dat ik dan zou vertrekken. Hij belde even later en toen zei ik hem nogmaals dat ik echt vond dat zijn plaats bij mij was op dit moment en niet op een voetbalwedstrijd.

De uitvaartsector was mijn passie, maar ik heb de beslissing genomen te helpen zijn zaak. Mijn droomjob? Neen, maar op dat moment moest er een keuze gemaakt worden.

Hoe het anders is?
Best lastig met heel leuke periodes. Man kan me periodes heel rot behandelen om daarna tot inkeer te komen en spijt te hebben en dan gewoon terug de man te zijn op wie ik verliefd werd.

Maar dit vind ik nu niet zo belangrijk. Ik wou echt even een paar meningen horen, want 1 van de zaken is dat mijn gevoel vaak weggelachen wordt… of hij wordt kwaad en dan laat ik het maar zo.
Maar hier voel ik me gewoon zo rot over.

Heb je hem uit laten praten of ben je er meteen tegenin gegaan toen hij het woord voetbal liet vallen? En wat is kort? Ik kan me zo voorstellen dat hij na een sneer van jou kant ook zoiets heeft van “zoek het lekker uit”. Misschien niet helemaal fair, maar dit is geen overleg dan. Als hij begint met “ja, maar voetbal” en je kapt het af en er is geen enkel overleg mogelijk dan kan ik zijn reactie wel enigszins begrijpen.

Sarah82 vrijdag 17 januari 2025 om 10:40

Nee, ik liet hem uitspreken. Er kwam ook geen sneer. Gewoon zijn ‘ja maar voetbal’, zucht en stilte en ik die op dat moment geen zin had in vervelend gedoe heb gezegd dat ik dan zou doorrijden…

Sarah82 vrijdag 17 januari 2025 om 10:40

Ik reageer later want begint hier zo.
Alvast bedankt voor de reacties!

vivapimpelmees vrijdag 17 januari 2025 om 10:42

Irregular_Choice schreef: ↑
17-01-2025 10:37
Heb je hem uit laten praten of ben je er meteen tegenin gegaan toen hij het woord voetbal liet vallen? En wat is kort? Ik kan me zo voorstellen dat hij na een sneer van jou kant ook zoiets heeft van “zoek het lekker uit”. Misschien niet helemaal fair, maar dit is geen overleg dan. Als hij begint met “ja, maar voetbal” en je kapt het af en er is geen enkel overleg mogelijk dan kan ik zijn reactie wel enigszins begrijpen.

Want voetbal is belangrijker dan het steunen van je partner als ze daar nota bene om vraagt?

TO, waarom ga jij je familie niet bijstaan bij het regelen van de uitvaart? Dat is iets van je niet over kan doen...

Wijndruifje vrijdag 17 januari 2025 om 10:46

Irregular_Choice schreef: ↑
17-01-2025 10:37
Heb je hem uit laten praten of ben je er meteen tegenin gegaan toen hij het woord voetbal liet vallen? En wat is kort? Ik kan me zo voorstellen dat hij na een sneer van jou kant ook zoiets heeft van “zoek het lekker uit”. Misschien niet helemaal fair, maar dit is geen overleg dan. Als hij begint met “ja, maar voetbal” en je kapt het af en er is geen enkel overleg mogelijk dan kan ik zijn reactie wel enigszins begrijpen.

Ik niet. Een emotionele partner die graag heeft dat je erbij bent op een triest en belangrijk moment. Dan is een sneer best begrijpelijk als je met "ja maar voetbal" komt. Dan moet je je gedragen als een volwassen vent en meekomen. Kom op, zo moeilijk is het toch niet?

dolfje vrijdag 17 januari 2025 om 10:50

Sarah82 schreef: ↑
17-01-2025 10:40
Nee, ik liet hem uitspreken. Er kwam ook geen sneer. Gewoon zijn ‘ja maar voetbal’, zucht en stilte en ik die op dat moment geen zin had in vervelend gedoe heb gezegd dat ik dan zou doorrijden…

Ik snap dat je geen zin had in vervelend gedoe op dat moment maar ik denk dat dat uiteindelijk wel beter was geweest want nu zit je er nog mee en blijft dit je dwars zitten ben ik bang.

Tavistock vrijdag 17 januari 2025 om 11:11

Sarah82 schreef: ↑
17-01-2025 10:19
Ik heb duidelijk gezegd dat ik het belangrijk vond dat hij er was. Hij reageerde: Ja, maar voetbal….
Ik heb toen kort gereageerd en gezegd dat ik dan zou vertrekken. Hij belde even later en toen zei ik hem nogmaals dat ik echt vond dat zijn plaats bij mij was op dit moment en niet op een voetbalwedstrijd.

De uitvaartsector was mijn passie, maar ik heb de beslissing genomen te helpen zijn zaak. Mijn droomjob? Neen, maar op dat moment moest er een keuze gemaakt worden.

Hoe het anders is?
Best lastig met heel leuke periodes. Man kan me periodes heel rot behandelen om daarna tot inkeer te komen en spijt te hebben en dan gewoon terug de man te zijn op wie ik verliefd werd.

Maar dit vind ik nu niet zo belangrijk. Ik wou echt even een paar meningen horen, want 1 van de zaken is dat mijn gevoel vaak weggelachen wordt… of hij wordt kwaad en dan laat ik het maar zo.
Maar hier voel ik me gewoon zo rot over.

Dit lijkt me juist essentieel. Want een man in een goede relatie die een keer een verkeerde inschatting maakt, is anders dan een man die je heel vaak rot behandeld en je gevoelens weg lacht. Je zit dus in een niet zo fijne relatie, dan heb je niet zoveel aan antwoorden van mensen die in een prima relatie zitten en daarom hieraan niet zo zwaar zouden tillen. De voedingsgrond waarin dit ontstaat is essentieel: op een grond vol bloemen, maakt een enkel onkruidje niet uit, op een dorre grond is dat heel anders.

-Rosings- vrijdag 17 januari 2025 om 11:23

Sarah82 schreef: ↑
17-01-2025 09:27
En de vanzelfsprekendheid bij man dat ik hier gewoon ben…

Een medewerker zou zich hiervoor ook kunnen afmelden en uiteindelijk is niemand op werk echt onvervangbaar.
Ik zou kijken hoe je op zn minst betrokken kan zijn bij het regelen van de uitvaart.

Trien31 vrijdag 17 januari 2025 om 11:28

Sarah82 schreef: ↑
17-01-2025 10:19
Ik heb duidelijk gezegd dat ik het belangrijk vond dat hij er was. Hij reageerde: Ja, maar voetbal….
Ik heb toen kort gereageerd en gezegd dat ik dan zou vertrekken. Hij belde even later en toen zei ik hem nogmaals dat ik echt vond dat zijn plaats bij mij was op dit moment en niet op een voetbalwedstrijd.

De uitvaartsector was mijn passie, maar ik heb de beslissing genomen te helpen zijn zaak. Mijn droomjob? Neen, maar op dat moment moest er een keuze gemaakt worden.

Hoe het anders is?
Best lastig met heel leuke periodes. Man kan me periodes heel rot behandelen om daarna tot inkeer te komen en spijt te hebben en dan gewoon terug de man te zijn op wie ik verliefd werd.

Maar dit vind ik nu niet zo belangrijk. Ik wou echt even een paar meningen horen, want 1 van de zaken is dat mijn gevoel vaak weggelachen wordt… of hij wordt kwaad en dan laat ik het maar zo.
Maar hier voel ik me gewoon zo rot over.

Wat een nare situatie zeg. Het lijkt uit deze post een beetje alsof jij wel veel verantwoordelijkheid op je neemt door bijvoorbeeld in zijn zaak te gaan werken inplaats van je eigen passie te volgen. Hoezo er moeten keuzes gemaakt worden? Kan hij niemand aannemen voor die functie?

Jouw gevoelens en behoeften weglachen is echt een hele nare eigenschap. Alsof jij er niet mag zijn. Je bent wel handig in de zaak hoor… maar dat is een voordeel voor hem.
Lekker naar de voetbal tot laat terwijl je vrouw in zak en as zit…

En het kan heus dat een primaire reactie even is dat hij baalt van de voetbal. Alleen het zou hem sieren als hij vervolgens wel tot de conclusie komt dat ze vrouw hem harder nodig heeft dan zijn voetbalvrienden.

Hallodaar vrijdag 17 januari 2025 om 11:31

Sarah82 schreef: ↑
17-01-2025 09:26
Inderdaad, kleine kinderen, een niet te verplaatsen werkafspraak… maar een gewone voetbalmatch.
Het steekt ook extra omdat ik zelf tien jaar als uitvaartondernemer werkzaam was. Vorig jaar gaf ik mijn ontslag om in mans bedrijf te helpen. Ik had nu uiteraard zelf de uitvaart willen plannen, maar vandaag, morgen en zondag is er een groot evenement voor zijn zaak. Eentje waar mijn aanwezigheid noodzakelijk is. Ik ben hier nu en dit tot en met zondag. Heb een bevriend begrafenisondernemer gebeld en hij zal straks alles regelen… maar pfff… ik had het graag zelf gedaan.

Ik snap je,, maar ook weer niet.
Onvoorziene zaken zoals ziekte en overlijden, krijgen bij mij voorrang op iets als een evenement of feest.
Ookal overkomt/overvalt zoiets je meestal altijd, uiteindelijk bepaal je grotendeels zelf jouw eigen rol in zulk een gebeuren.
Bij een feestje/evenement kun je namelijk vaak nog altijd voor een herkansing gaan, of dan maar met wat minder genoegen nemen. Een uitvaart kan echt maar één keer.
Je hebt wat mij betreft een eenmalige kams laten liggen, en verwijt dit jouw partner.
Terwijl jij er zelf toch ook wakker bijstond, of niet??
Sorry als ik nu heel hard overkom. Maar ik bedoel maar te zeggen dat de meeste keuzes in het leven door jouzelf gemaakt moeten worden. Niet door een ander, of moeten afhangen van een ander.
Dan krijg je dit dus!

Irregular_Choice vrijdag 17 januari 2025 om 11:40

Wijndruifje schreef: ↑
17-01-2025 10:46
Ik niet. Een emotionele partner die graag heeft dat je erbij bent op een triest en belangrijk moment. Dan is een sneer best begrijpelijk als je met "ja maar voetbal" komt. Dan moet je je gedragen als een volwassen vent en meekomen. Kom op, zo moeilijk is het toch niet?

Ik denk dat dat gewoon de eerste reactie is. Hij had een afspraak staan, misschien wel betaald voor een kaartje, afgesproken met vrienden. Als dat dan ineens veranderd kan ik me best voorstellen dat je dan ff zegt “ja, maar voetbal…”, omdat je even moet schakelen in je planning. Als er dan meteen een melding komt dat TO dan gewoon door rijdt daarheen, kan ik me wel voorstellen dat hij denkt prima, kan ik naar voetbal. Wij hebben geen idee wat zijn gedachtengang was hierin natuurlijk. Of hoe dat gesprek qua intonatie precies gegaan is. Mijn ervaring is dat je bij mannen gewoon heel duidelijk moet zijn wat je verwacht. Voetbal zeg je maar af, ik wil dat je nu met mij mee gaat.

Actieve topics