Relaties
alle pijlers
Heel soms ben ik bang.......
vrijdag 6 juli 2007 om 10:52
Ik ben super gelukkig in mijn relatie (ruim 2,5 jaar) en na veel onzekerheden, zit ik dan eindelijk lekker in mijn relatie en kan ik oprecht zeggen dat ik een gelukkig vrouw ben.
Het enige waar ik soms nog aan denk is het volgende:
MIjn vriend is nog nooit verliefde geweest. De kriebels, uren lang aan iemand denken, niet kunnen eten etc etc. Heeft hij nooit gehad. Niet bij mij en niet bij iemand anders. Hij zegt zelf dat hij daar te nuchter/realistisch voor is. Dat hij dat niet mist en zelf gewoon weet wanneer hij gek op iemand is.
Aan de ene kant vind ik dit heel logisch klinken, maar aan de andere kant is verliefd zijn toch een reactie in je hersenen waardoor er een stofje vrijkomt die die kriebels veroorzaakt.
Dat hij van me houdt geloof ik zeker en dat voel ik ook. Maar heel soms ben ik bang, dat hij ooit wel 'echt' verliefd gaat worden. En dat hij er achterkomt dat hij zeker wel van me houdt, maar dat dat niet echt liefde is en me dus verlaat.
Ik wil dit zo niet denken en gelukkig komt dat niet al te vaak voor. Maar ik wil die gedachten kwijt raken.
Ik heb dit weleens tegen hem gezegd en hij snapt niet dat ik zo denk. Dat hij echt van me houdt en dat hij echt niet zomaar bij me weggaat, dat wat wij hebben ECHT is.
Waarom ben ik soms dan zo bang?
Het enige waar ik soms nog aan denk is het volgende:
MIjn vriend is nog nooit verliefde geweest. De kriebels, uren lang aan iemand denken, niet kunnen eten etc etc. Heeft hij nooit gehad. Niet bij mij en niet bij iemand anders. Hij zegt zelf dat hij daar te nuchter/realistisch voor is. Dat hij dat niet mist en zelf gewoon weet wanneer hij gek op iemand is.
Aan de ene kant vind ik dit heel logisch klinken, maar aan de andere kant is verliefd zijn toch een reactie in je hersenen waardoor er een stofje vrijkomt die die kriebels veroorzaakt.
Dat hij van me houdt geloof ik zeker en dat voel ik ook. Maar heel soms ben ik bang, dat hij ooit wel 'echt' verliefd gaat worden. En dat hij er achterkomt dat hij zeker wel van me houdt, maar dat dat niet echt liefde is en me dus verlaat.
Ik wil dit zo niet denken en gelukkig komt dat niet al te vaak voor. Maar ik wil die gedachten kwijt raken.
Ik heb dit weleens tegen hem gezegd en hij snapt niet dat ik zo denk. Dat hij echt van me houdt en dat hij echt niet zomaar bij me weggaat, dat wat wij hebben ECHT is.
Waarom ben ik soms dan zo bang?
vrijdag 6 juli 2007 om 11:00
Hai!
Ik denk dat dat (misschien) typische een vrouwengedachtengang is.
Bij mij gaat het zelfs na 10 jaar en een kind weleens door mijn hoofd, wat als het gras nou eens groener is aan de andere kant.
Dat zijn dingen waar je gewoon niet over moet nadenken, je kan over alles in het leven wel nadenken, maar daar wordt je niet vrolijker van.
Geniet gewoon en niet te vaak die gedachten hebben...Succes!
Linnos
Ik denk dat dat (misschien) typische een vrouwengedachtengang is.
Bij mij gaat het zelfs na 10 jaar en een kind weleens door mijn hoofd, wat als het gras nou eens groener is aan de andere kant.
Dat zijn dingen waar je gewoon niet over moet nadenken, je kan over alles in het leven wel nadenken, maar daar wordt je niet vrolijker van.
Geniet gewoon en niet te vaak die gedachten hebben...Succes!
Linnos
vrijdag 6 juli 2007 om 11:24
Hoi,
Ik herken het wel een beetje.
Mijn vriend is ook niet echt verliefd geweest, ook idd nuchter en denkt meer in de vorm van houden van en gek zijn op me.
Het is gewoon anders dan vroeger. Ook bij mij!
Vroeger kon ik (na het ontmoeten van een leuke jongen) niet meer eten en niet meer stoppen met het denken aan hem. En de vlinders kriebelden dan door me lijf.
Toen ik mijn vriend ontmoette was ik voorzichtiger, ging geleidelijker.
Geen volop vlinders, maar wat bij ons meteen zo was was het gevoel bij elkaar te willen zijn (en nog steeds!). Veel aan elkaar denken is er ook, maar het verliefde gevoel is dus anders.
Heb het van me afgezet, denk meer in de trant van: het voelt toch goed? We houden van elkaar en daar gaat het om.
En miss ook maar handig dat we beide nooit de fase hebben gehad van niet meer kunnen eten :P
Ik denk dus dat je niet bang hoeft te zijn.
Wat mijn vriend soms ook zegt is: niemand geeft je de garantie dat je geliefde voor altijd is. Je weet het toch maar nooit. Geniet dus van de tijd samen!
(mijn vriend heeft lange relatie achter de rug welke pijnlijk verbroken is en ouders gescheiden dus hij is o.a. daardoor ook zo nuchter over liefde hoor)
Ik herken het wel een beetje.
Mijn vriend is ook niet echt verliefd geweest, ook idd nuchter en denkt meer in de vorm van houden van en gek zijn op me.
Het is gewoon anders dan vroeger. Ook bij mij!
Vroeger kon ik (na het ontmoeten van een leuke jongen) niet meer eten en niet meer stoppen met het denken aan hem. En de vlinders kriebelden dan door me lijf.
Toen ik mijn vriend ontmoette was ik voorzichtiger, ging geleidelijker.
Geen volop vlinders, maar wat bij ons meteen zo was was het gevoel bij elkaar te willen zijn (en nog steeds!). Veel aan elkaar denken is er ook, maar het verliefde gevoel is dus anders.
Heb het van me afgezet, denk meer in de trant van: het voelt toch goed? We houden van elkaar en daar gaat het om.
En miss ook maar handig dat we beide nooit de fase hebben gehad van niet meer kunnen eten :P
Ik denk dus dat je niet bang hoeft te zijn.
Wat mijn vriend soms ook zegt is: niemand geeft je de garantie dat je geliefde voor altijd is. Je weet het toch maar nooit. Geniet dus van de tijd samen!
(mijn vriend heeft lange relatie achter de rug welke pijnlijk verbroken is en ouders gescheiden dus hij is o.a. daardoor ook zo nuchter over liefde hoor)
vrijdag 6 juli 2007 om 11:29
Ik denk niet dat er een exacte definitie te geven is van "verliefd zijn".
En verder voelt niet iedereen hetzelfde. Wat jij beschrijft als verliefd zijn (kriebels, aan niets anders denken enz.) is waarschijnlijk iets wat hij gewoon niet in zich heeft en daardoor niet kent.
Mogelijk is hij in eerste instantie best verliefd op jouw geweest, maar benoemt hij het anders.
Kortom, het lijkt me een zinloze discussie en nog zinlozer om je daar druk over te maken.
Volgens mij ben je zò gelukkig dat je niet kunt geloven dat het echt is.:) En daarom maar vast potentiële problemen verzint.
Ik zou zeggen, geniet ervan zolang het duurt. Mocht hij onverhoopt ooit toch nog heftig verliefd worden (op de manier die jij kent) en je verlaten, dan is het nog vroeg genoeg om je daarover druk te maken en heb je ondertussen een toptijd gehad.
En verder voelt niet iedereen hetzelfde. Wat jij beschrijft als verliefd zijn (kriebels, aan niets anders denken enz.) is waarschijnlijk iets wat hij gewoon niet in zich heeft en daardoor niet kent.
Mogelijk is hij in eerste instantie best verliefd op jouw geweest, maar benoemt hij het anders.
Kortom, het lijkt me een zinloze discussie en nog zinlozer om je daar druk over te maken.
Volgens mij ben je zò gelukkig dat je niet kunt geloven dat het echt is.:) En daarom maar vast potentiële problemen verzint.
Ik zou zeggen, geniet ervan zolang het duurt. Mocht hij onverhoopt ooit toch nog heftig verliefd worden (op de manier die jij kent) en je verlaten, dan is het nog vroeg genoeg om je daarover druk te maken en heb je ondertussen een toptijd gehad.
vrijdag 6 juli 2007 om 11:50
Bedankt voor jullie reacties.
Ik moet me er idd ook niet zo druk om maken. Hij is niet voor niets bij me en zegt vaak genoeg dat hij van me houdt en dat is ook aan alles te merken.
We zijn ook samen een winkel begonnen en dat doet hij ook niet zomaar.
Of liefde voor altijd is weet je idd nooit. Zo realistisch ben ik net wel. Ik heb het gevoel dat ik voor altijd bij hem blijf en hij heeft dat ook bij mij, maar zeker weten doe je het nooit. Kan vanalles gebeuren dat je uitelkaar groeit of wat dan ook.
Gisteren nog zei hij dat ik de belangrijkste persoon in zijn leven ben :D.
Als ik sms-jes terug lees van toen wij elkaar net kende, straalt er toch wel wat van verliefdheid af. Hij heeft toen regelmatig gezegd, dat ik hem een gevoel geef die geen enkele andere vrouw hem ooit gegeven heeft.
Ik moet me gewoon niet zo druk maken, dat kan altijd nog als hij me verlaat
Het is trouwens niet zo dat hij letterlijk heeft gezegd nooit verliefd op me te zijn geweest. Hij zegt dat hij nooit kriebels heeft gehad, of momenten dat hij alleen maar aan mij moest denken. Maar dat dat niet wil zeggen dat hij niet gek op me is.
Ik moet me er idd ook niet zo druk om maken. Hij is niet voor niets bij me en zegt vaak genoeg dat hij van me houdt en dat is ook aan alles te merken.
We zijn ook samen een winkel begonnen en dat doet hij ook niet zomaar.
Of liefde voor altijd is weet je idd nooit. Zo realistisch ben ik net wel. Ik heb het gevoel dat ik voor altijd bij hem blijf en hij heeft dat ook bij mij, maar zeker weten doe je het nooit. Kan vanalles gebeuren dat je uitelkaar groeit of wat dan ook.
Gisteren nog zei hij dat ik de belangrijkste persoon in zijn leven ben :D.
Als ik sms-jes terug lees van toen wij elkaar net kende, straalt er toch wel wat van verliefdheid af. Hij heeft toen regelmatig gezegd, dat ik hem een gevoel geef die geen enkele andere vrouw hem ooit gegeven heeft.
Ik moet me gewoon niet zo druk maken, dat kan altijd nog als hij me verlaat
Het is trouwens niet zo dat hij letterlijk heeft gezegd nooit verliefd op me te zijn geweest. Hij zegt dat hij nooit kriebels heeft gehad, of momenten dat hij alleen maar aan mij moest denken. Maar dat dat niet wil zeggen dat hij niet gek op me is.
vrijdag 6 juli 2007 om 11:56
Ik denk er toch anders over in het algemeen. Ik zeg niet dat jouw vriend niet gek op jou is hoor, ik wil alleen wel iemand de kriebels van me heeft. Mijn man zegt na 10 jr nog steeds (niet elke, zo leuk ben ik nu ook weer niet;)) verliefd op me te zijn. Dat merk ik ook. Ik zelf ben af en toe nog verliefd, maar ben het wel heel erg geweest in het begin. Voor mij is dat toch de basis, die oer aantrekkingskracht tussen twee mensen.
vrijdag 6 juli 2007 om 11:56
Nog even een aanvulling.
Ik ben zelf een zeer licht onvlambaar type. Ontelbare keren verliefd geweest, van zeer hevig tot lichte crushes, van langdurig tot slechts enkele dagen, maar zelfs tijdens de meest hevige heb ik altijd kunnen slapen, eten, werken enz.
En verder is er geen enkele wet die zegt dat, als je tijdens je relatie verliefd wordt op iemand anders, je maar meteen je goede relatie bij het grof vuil moet zetten.
Ik ben zelf een zeer licht onvlambaar type. Ontelbare keren verliefd geweest, van zeer hevig tot lichte crushes, van langdurig tot slechts enkele dagen, maar zelfs tijdens de meest hevige heb ik altijd kunnen slapen, eten, werken enz.
En verder is er geen enkele wet die zegt dat, als je tijdens je relatie verliefd wordt op iemand anders, je maar meteen je goede relatie bij het grof vuil moet zetten.
vrijdag 6 juli 2007 om 12:00
Mijn vriend is ook nooit verliefd op me geweest, zegt ie. Ook niet op zijn ex. Het verliefd zijn als in niet kunnen eten kent hij volgens mij niet. Althans niet van zijn relaties in zijn volwassen leven. Ik ken het ook alleen uit de tijd dat ik 15-18 was. Daarna was het meer het gevoel dat ik blij ben als hij er is, dat ik een fijn gevoel krijg als we samen zijn en me heel gelukkig voel. Dat heeft vriend ook, bovendien laat hij in alles blijken hoe blij hij met me is.
Natuurlijk is het het ideale plaatje als je allebei smoorverliefd bent. Maar misschien waren onze vriendjes wel degelijk verliefd, alleen benoemen ze dat niet zo. Ik heb aan vriend een soort checklist voorgelegd, zo van; denk je vaak aan me, ben je altijd blij om te zien, etc. En op alles antwoordde ie ja.
Tel daarbij op de acties die hij doet waaruit blijkt dat ie je leuk vindt, dan weet je voldoende. Het Goede Gevoel is er wel degelijk, maar het heet anders
Daarbij denk ik vaak bij mezelf, als ik hier alle ellende lees van vrouwen die zij doormaken met hun man, dan zijn onze mannen toch een lot uit de loterij, of ze nou wel of niet verliefd waren. Ik ben zelf een nuchter persoontje, vriend ook, dus je praat niet zo snel in termen als verliefd, zwijmel, rozengeur. Zijn vrij realistisch en merken aan alles dat het goed zit.
Natuurlijk is het het ideale plaatje als je allebei smoorverliefd bent. Maar misschien waren onze vriendjes wel degelijk verliefd, alleen benoemen ze dat niet zo. Ik heb aan vriend een soort checklist voorgelegd, zo van; denk je vaak aan me, ben je altijd blij om te zien, etc. En op alles antwoordde ie ja.
Tel daarbij op de acties die hij doet waaruit blijkt dat ie je leuk vindt, dan weet je voldoende. Het Goede Gevoel is er wel degelijk, maar het heet anders
Daarbij denk ik vaak bij mezelf, als ik hier alle ellende lees van vrouwen die zij doormaken met hun man, dan zijn onze mannen toch een lot uit de loterij, of ze nou wel of niet verliefd waren. Ik ben zelf een nuchter persoontje, vriend ook, dus je praat niet zo snel in termen als verliefd, zwijmel, rozengeur. Zijn vrij realistisch en merken aan alles dat het goed zit.
vrijdag 6 juli 2007 om 12:05
Oja ooit heb ik eens gelezen dat vlinders in je buik niks anders is dan zenuwtjes die opspelen!
Maar omdat mensen zich dan extra goed voelen en denken aan een bepaald persoon wordt dat gelijk geassocieerd met verliefd zijn.
Ja heerlijk gevoel, maar als je er zo nuchter over nadenkt is het wel grappig. Als je nerveus bent kun je idd ook geen hap naar binnen krijgen enzo.
Met andere woorden: jouw vriend krijgt in ieder geval geen zenuwen van je! Hahahaha, beetje luchtig gezien dan he....
Vind het moeilijk te horen dat mensen na zoveel jaar nog steeds verliefd kunnen zijn.
Verliefd zijn veranderd toch in houden van?
Dat artikel gaf trouwens ook aan dat verliefd zijn na half jaar tot 2 jaar wegebt puur omdat het lichaam niet met de stressfactoren kan leven zolang (dus de zenuwgevoelens), yuurlijk zal er altijd wel een mate van over blijven maar niet meer die volop vlinders bedoelen ze dus.
En ja idd ervaart het anders.
Maar omdat mensen zich dan extra goed voelen en denken aan een bepaald persoon wordt dat gelijk geassocieerd met verliefd zijn.
Ja heerlijk gevoel, maar als je er zo nuchter over nadenkt is het wel grappig. Als je nerveus bent kun je idd ook geen hap naar binnen krijgen enzo.
Met andere woorden: jouw vriend krijgt in ieder geval geen zenuwen van je! Hahahaha, beetje luchtig gezien dan he....
Vind het moeilijk te horen dat mensen na zoveel jaar nog steeds verliefd kunnen zijn.
Verliefd zijn veranderd toch in houden van?
Dat artikel gaf trouwens ook aan dat verliefd zijn na half jaar tot 2 jaar wegebt puur omdat het lichaam niet met de stressfactoren kan leven zolang (dus de zenuwgevoelens), yuurlijk zal er altijd wel een mate van over blijven maar niet meer die volop vlinders bedoelen ze dus.
En ja idd ervaart het anders.
vrijdag 6 juli 2007 om 12:06
Ik heb een ex gehad die smoor en smoor verliefd op me was. Belde iedere dag, hij vond me geweldig, ik was het voor hem, hij was nog nooit zo gek op iemand geweest etc. Tot dat de kriebels wegging en hij ging nadenken. Na de kriebels was er niets meer, tenminste niet voldoende.
Dan maar een man die wel gek van me is, veel van me houdt, en die dat enthousiaste van een verliefdheid niet heeft gehad.
Ik vind ook zeker dat er een basis moet zijn. En die was er ook bij ons. Als we elkaar zagen, scheurden we de kleren van elkaars lijf. Altijd super blij elkaar weer te zien. Hij maakte altijd tijd voor me.
Nee nu ik het zo bekijk. Ben ik toch maar wat blij met dat realistische mannetje van me.
Hij is trouwens ook een keer boos op me geworden. Ik zei toen tegen hem dat het me pijn deed dat ik weleens naar hem keek en dan echt dacht: Hmmmm dat is nou mijn mannetje, wat ben ik gelukkig. En dat hij zo niet naar me keek. Toen werd hij boos (beetje dan). Hij zei jij weet helemaal niet hoe ik naar jou kijk en wat ik dan denk. Ik uit dat gewoon heel anders en het doet me pijn dat jij denkt dat ik je als zomaar zie. Dat ik je heb gekozen om een vriendin te hebben.
Ook heb ik eens tegen hem gezegd (omdat dat toen ook was, gelukkig nu niet meer) dat ik niet voelde dat hij gek op me was. Toen heb ik hem aan het huilen gemaakt. Deed hem zo'n pijn dat het gewoon niet overkwam dat hij echt van me hield.
Zucht....hij is er nu niet, maar ik ga hem zo even lekker knuffelen.
Dan maar een man die wel gek van me is, veel van me houdt, en die dat enthousiaste van een verliefdheid niet heeft gehad.
Ik vind ook zeker dat er een basis moet zijn. En die was er ook bij ons. Als we elkaar zagen, scheurden we de kleren van elkaars lijf. Altijd super blij elkaar weer te zien. Hij maakte altijd tijd voor me.
Nee nu ik het zo bekijk. Ben ik toch maar wat blij met dat realistische mannetje van me.
Hij is trouwens ook een keer boos op me geworden. Ik zei toen tegen hem dat het me pijn deed dat ik weleens naar hem keek en dan echt dacht: Hmmmm dat is nou mijn mannetje, wat ben ik gelukkig. En dat hij zo niet naar me keek. Toen werd hij boos (beetje dan). Hij zei jij weet helemaal niet hoe ik naar jou kijk en wat ik dan denk. Ik uit dat gewoon heel anders en het doet me pijn dat jij denkt dat ik je als zomaar zie. Dat ik je heb gekozen om een vriendin te hebben.
Ook heb ik eens tegen hem gezegd (omdat dat toen ook was, gelukkig nu niet meer) dat ik niet voelde dat hij gek op me was. Toen heb ik hem aan het huilen gemaakt. Deed hem zo'n pijn dat het gewoon niet overkwam dat hij echt van me hield.
Zucht....hij is er nu niet, maar ik ga hem zo even lekker knuffelen.
vrijdag 6 juli 2007 om 12:12
Jeetje wat klinkt dat bekend Mariska79 van dat hem aankijken en gelukkig zijn en dan denken dat hij zo niet denkt....
Dat zijn dus die verwachtingen van elkaar die ik bedoel.
Zoals je zelf doet en reageert verwacht je ook dat hij dat net zo doet. En als dat dus niet zo is denk je gelijk dat het aan jou ligt en dat hij niet normaal reageert enzo blablabla, terwijl er niks aan de hand is en zij hun eigen manier hebben om zich gelukkig te voelen en te uiten.
Zucht, wat denken we soms moeilijk he....hihi.
Dat zijn dus die verwachtingen van elkaar die ik bedoel.
Zoals je zelf doet en reageert verwacht je ook dat hij dat net zo doet. En als dat dus niet zo is denk je gelijk dat het aan jou ligt en dat hij niet normaal reageert enzo blablabla, terwijl er niks aan de hand is en zij hun eigen manier hebben om zich gelukkig te voelen en te uiten.
Zucht, wat denken we soms moeilijk he....hihi.
vrijdag 6 juli 2007 om 12:14
Uit alles wat je hier verteld, blijkt dat ie stapelgek op je is. Dat is toch veel meer waard dan iemand die tegen je zegt dat ie smoorverliefd is, maar je als vuilt behandelt? Dat lees ik hier vaak, binnen drie maanden verliefd, dit is hét, maar een maand later is het over en sluiten. Dan is onze relatie veel meer solide, met alles wat daarbij hoort en waar veel liefde uit blijkt. Ik denk dat onze mannen gewoon wat realistischer zijn, maar daardoor voelen ze het niet minder.
zaterdag 7 juli 2007 om 13:24
Een vriendin van mij heeft ook nooit vlinders en ook nooit gehad, maar verliefd is ze wel. Weet ze op een andere manier.
Mijn vriend is gek op me, houdt van me en zekerheid voor altijd heb je toch nooit. Kan me nu wel druk maken en doodongelukkig worden of niet druk maken en later (eventueel :P) drukmaken als het nodig is.
Mijn vriend is gek op me, houdt van me en zekerheid voor altijd heb je toch nooit. Kan me nu wel druk maken en doodongelukkig worden of niet druk maken en later (eventueel :P) drukmaken als het nodig is.
