Relaties
alle pijlers
Helaas......geen ringen
zondag 9 september 2007 om 20:32
Wat voel ik me toch een megamuts. Ik heb inmiddels 5 jaar een relatie met een lieve vent. We hebben een dochtertje van één en eigenlijk hebben we het best goed samen.
Ik heb al een aantal keren aangegeven dat ik graag wil trouwen. Gewoon samen, geen groot feest, maar gewoon onze liefde bezegelen. Ik wil niet trouwen omdat het moet, maar omdat ik het een fijne gedachte vindt. Vriendlief heeft het er niet zo op en vindt mij moeilijk doen om niets.. er verandert immers niets. Weet ik ook wel natuurlijk, maar goed... ik voel het nu eenmaal zo.
Nu wil vriend wel trouwen, maar dan alleen om van het gezeur af te zijn. Niet zo zeer van mij zegt hij, maar van collega's en vrienden en zo. Dit is dus niet bepaald de romantische gedachte die ik heb.
Nu voel ik me echt zo'n megamuts... zit met tranen op de bank. En dat terwijl er feitelijk niets verandert als ik wel zou trouwen, maar ik ben een beetje verdrietig omdat ik mijn wens moet opgeven. Want trouwen om van het gezeur af te zijn wil ik noooooit natuurlijk.
ik moest het ff kwijt... want verder houd ik natuurlijk megaveel van mijn mantsje...
Ik heb al een aantal keren aangegeven dat ik graag wil trouwen. Gewoon samen, geen groot feest, maar gewoon onze liefde bezegelen. Ik wil niet trouwen omdat het moet, maar omdat ik het een fijne gedachte vindt. Vriendlief heeft het er niet zo op en vindt mij moeilijk doen om niets.. er verandert immers niets. Weet ik ook wel natuurlijk, maar goed... ik voel het nu eenmaal zo.
Nu wil vriend wel trouwen, maar dan alleen om van het gezeur af te zijn. Niet zo zeer van mij zegt hij, maar van collega's en vrienden en zo. Dit is dus niet bepaald de romantische gedachte die ik heb.
Nu voel ik me echt zo'n megamuts... zit met tranen op de bank. En dat terwijl er feitelijk niets verandert als ik wel zou trouwen, maar ik ben een beetje verdrietig omdat ik mijn wens moet opgeven. Want trouwen om van het gezeur af te zijn wil ik noooooit natuurlijk.
ik moest het ff kwijt... want verder houd ik natuurlijk megaveel van mijn mantsje...
zondag 9 september 2007 om 20:42
Ach Sanmi, er zijn huwelijksaanzoeken volop romantiek, bloemen, goud, knieval, tv-ploeg erbij, witte duiven, kosten en moeite worden gespaard.
Maar hoe een aanzoek ook gebracht wordt, het gaat er alleen maar om hoe gelukkig jullie samen zijn.
Hij heeft het niet echt leuk gebracht, maar als jij maar weet, dat zijn liefde oprecht is (zucht).
Veel geluk samen.
Maar hoe een aanzoek ook gebracht wordt, het gaat er alleen maar om hoe gelukkig jullie samen zijn.
Hij heeft het niet echt leuk gebracht, maar als jij maar weet, dat zijn liefde oprecht is (zucht).
Veel geluk samen.
zondag 9 september 2007 om 20:43
Laat hem dit is lezen misschien dat hij je dan wat beter begrijpt, en ik denk dat dit ook bij veel stellen voorkomt hoor een man heeft gewoon veel minder gevoel bij trouwen dan een vrouw. Als vrouw zijnde heb je toch al vaak gefantaseerd over die ene dag en ik geloof dat dat bij mannen gewoon veel minder het geval is
zondag 9 september 2007 om 22:08
probeer er eens een positieve wending aan te geven door hem te vertellen dat je het erg lief van hem vind dat ie toch dat voor je wil doen al vind ie het gezeur en onzin, misschien voelt ie zich wel gevleid en gaat ie het nog fijn vinden ook.
Ik vind je een beetje negatief , geef er gewoon een positieve wending aan ipv in een neerwaartse negatieve spiraal te gaan springen.
veel geluk.
Ik vind je een beetje negatief , geef er gewoon een positieve wending aan ipv in een neerwaartse negatieve spiraal te gaan springen.
veel geluk.
zondag 9 september 2007 om 22:18
o. liefie, ik ben wel getrouwd, eindelijk na veel gezeur van mijn kant..... na zeven jaar en we hebben nu een zoon van tien maanden .......
manlief ziet mij alleen nog als moeder van zijn kind.....een relatie?......ik weet niet hoe het verder moet? ik voel me klote allen, mloes , mama van S. 33 jaar en nog lang niet van plan in te kakken.....
eindhoven.....
manlief ziet mij alleen nog als moeder van zijn kind.....een relatie?......ik weet niet hoe het verder moet? ik voel me klote allen, mloes , mama van S. 33 jaar en nog lang niet van plan in te kakken.....
eindhoven.....
zondag 9 september 2007 om 23:34
Trouwen doe je in mijn ogen nog steeds met zijn tweeen en als de één het alleen maar wil om van het gezeur af te zijn, dan lijkt me dat geen goed begin.
De wereld vergaat niet als ik niet trouw. Dat weet ik ook wel, maar even teleurgesteld zijn, mag toch wel. Ik ga vriend echt niet dwingen hoor. Ik zie ons al staan: ik in in tranen van geluk en hij kijkt op zijn horloge om te zien of het al afgelopen is. Haha... nou dat wordt een gezellige trouwerij. Nee hoor, dan laat ik het zo. Bedankt voor de reacties..... sommige zijn wel een beetje zuur, maar goed ik zal mij in een opwaartse spiraal naar bed brengen en niet meer zeuren.
De wereld vergaat niet als ik niet trouw. Dat weet ik ook wel, maar even teleurgesteld zijn, mag toch wel. Ik ga vriend echt niet dwingen hoor. Ik zie ons al staan: ik in in tranen van geluk en hij kijkt op zijn horloge om te zien of het al afgelopen is. Haha... nou dat wordt een gezellige trouwerij. Nee hoor, dan laat ik het zo. Bedankt voor de reacties..... sommige zijn wel een beetje zuur, maar goed ik zal mij in een opwaartse spiraal naar bed brengen en niet meer zeuren.
zondag 9 september 2007 om 23:48
Sanmi, je kan het ook omdraaien. Ik heb mijn man ten huwelijk gevraagd. En hij zei ja .
We hebben een hele gezellige informele bruiloft gehad.
Ik vond het zelf ook niet zo belangrijk, het leek me gewoon leuk om getrouwd te zijn en het was voor ons wel handig omdat we een paar maanden daarna zijn verhuisd naar Zwitserland. Het maakte het allemaal wat gemakkelijker om door de emigratiemolen te rollen. En ik had er weer een ring bij .
Vraag het hem gewoon eens bij een leuk romantisch dineetje ofzo, als hij al wat wijn op heeft. Je weet het maar nooit.
We hebben een hele gezellige informele bruiloft gehad.
Ik vond het zelf ook niet zo belangrijk, het leek me gewoon leuk om getrouwd te zijn en het was voor ons wel handig omdat we een paar maanden daarna zijn verhuisd naar Zwitserland. Het maakte het allemaal wat gemakkelijker om door de emigratiemolen te rollen. En ik had er weer een ring bij .
Vraag het hem gewoon eens bij een leuk romantisch dineetje ofzo, als hij al wat wijn op heeft. Je weet het maar nooit.
maandag 10 september 2007 om 08:39
Ik begrijp je heel goed en ik vind je geen muts. Allesbehalve eigenlijk. Je wil gewoon graag de bevestiging hoeveel je voor hem betekent en dat hij het een eer zou vinden om je zijn vrouw te mogen noemen. Helaas, niet alle mannen zijn romantisch en emotioneel intelligent genoeg om dat lekker aan te voelen . Ik heb er trouwens hier net zo een en hij houdt ontzettend veel van me, dus het zegt idd verder niet zo veel.
Aangezien het voor jou wel veel betekent zou ik denk ik niet gaan trouwen op deze manier. Het zal nl. altijd een beetje zuur blijven aanvoelen. Misschien even de boel laten betijen en eens goed nadenken over waarom je je nou precies zo voelt en waar je naar verlangt en dat goed onder woorden brengen naar hem toe. Het feit dat het weinig voor hem inhoudt betekent nog niet dat hij zich niet zou kunnen inleven waarom het voor jou wel degelijk belangrijk is.
Aangezien het voor jou wel veel betekent zou ik denk ik niet gaan trouwen op deze manier. Het zal nl. altijd een beetje zuur blijven aanvoelen. Misschien even de boel laten betijen en eens goed nadenken over waarom je je nou precies zo voelt en waar je naar verlangt en dat goed onder woorden brengen naar hem toe. Het feit dat het weinig voor hem inhoudt betekent nog niet dat hij zich niet zou kunnen inleven waarom het voor jou wel degelijk belangrijk is.
maandag 10 september 2007 om 10:42
Hoi Sanmi, ik begrijp je gevoel best hoor!
Wat is eigenlijk de reden waarom je partner het niet wil? Vindt hij het te burgerlijk, 'truttig' ? Misschien denkt hij aan het huwelijk van zijn ouders, en vindt hij dat niet bepaald een goed voorbeeld? (Ik zeg maar wat, het kan van alles zijn.)
Op een bepaalde manier kun je 'niet trouwen' romantischer vinden dan wel trouwen. Als je getrouwd bent, ben je immers door de wet met elkaar verbonden, het lijkt dus geen vrije keuze meer.
Ik ben wel getrouwd (tweede huwelijk), maar al jaren voor we voor de wet getrouwd zijn, hebben we ons eigen, intieme, onofficiele maar zeker niet minder gemeende, 'huwelijk' gesloten, wij alleen met zijn tweetjes, op onze eigen manier. Met ringen en al, maar verder heel erg 'alternatief'. Dat was ontzettend leuk en romantisch. (Nog) leuker dan onze trouwdag zelf, vind ik. Misschien wil jouw partner zoiets wel? En lijkt het jou iets?
Wat is eigenlijk de reden waarom je partner het niet wil? Vindt hij het te burgerlijk, 'truttig' ? Misschien denkt hij aan het huwelijk van zijn ouders, en vindt hij dat niet bepaald een goed voorbeeld? (Ik zeg maar wat, het kan van alles zijn.)
Op een bepaalde manier kun je 'niet trouwen' romantischer vinden dan wel trouwen. Als je getrouwd bent, ben je immers door de wet met elkaar verbonden, het lijkt dus geen vrije keuze meer.
Ik ben wel getrouwd (tweede huwelijk), maar al jaren voor we voor de wet getrouwd zijn, hebben we ons eigen, intieme, onofficiele maar zeker niet minder gemeende, 'huwelijk' gesloten, wij alleen met zijn tweetjes, op onze eigen manier. Met ringen en al, maar verder heel erg 'alternatief'. Dat was ontzettend leuk en romantisch. (Nog) leuker dan onze trouwdag zelf, vind ik. Misschien wil jouw partner zoiets wel? En lijkt het jou iets?
maandag 10 september 2007 om 12:05
Bedankt voor jullie berichtjes... hij ziet ook gewoon op tegen zo'n dag en het geregel vantevoren. Het liefst ga ik samen met vriend en dochter ver weg om ergens zonder familie en vrienden te trouwen. Gewoon met zijn drietjes, maar dat is bij ons qua financien niet echt haalbaar. Van mij hoeft familie en vrienden ook niet zo... ik wil het echt als iets van ons drietjes.
maandag 10 september 2007 om 12:11
Eh, wat let jullie dan om het zo te doen? Je kunt op sommige momenten gewoon samen trouwen, zelfs gratis. Het enige wat nodig is zijn 2 getuigen, maar dat is misschien zelfs via de gemeente te regelen.
Als je wilt trouwen, moet je het gewoon op JULLIE manier doen, zoals jullie het willen.
Mijn man wilde ook geen gedoe en grote feesten en ik vond het ook prima. Wij zijn dus op vakantie gegaan en daar getrouwd. De getuigen waren door de weddingplanner geregeld. De kosten liggen wel iets hoger dan trouwen in Nederland, maar je hebt direct een leuke vakantie erbij in.
Als je wilt trouwen, moet je het gewoon op JULLIE manier doen, zoals jullie het willen.
Mijn man wilde ook geen gedoe en grote feesten en ik vond het ook prima. Wij zijn dus op vakantie gegaan en daar getrouwd. De getuigen waren door de weddingplanner geregeld. De kosten liggen wel iets hoger dan trouwen in Nederland, maar je hebt direct een leuke vakantie erbij in.
maandag 10 september 2007 om 18:26
Zijn zeker goede opties....ik laat het nu maar even rusten, anders wordt het een onnodig drama. Ik heb immers een harstikke goede relatie en ik wil het niet op de spits drijven anders houd ik er nooit een goed gevoel bij. Bedankt voor de goede ideeen. En het is vandaag de day after en ach... als je dan het topic van Zoyla leest op kinderen, dan weet je dat je ook een beetje moet relativeren.