Relaties
alle pijlers
Help, ik twijfel. 12 jaar relatie verbreken?
dinsdag 19 april 2022 om 15:30
Hoi lezers! Ik ben 12 jaar samen met mijn partner. We hebben elkaar altijd gesteund door dik en dun, maar ik geef wel veel meer in deze relatie dan dat ik ervoor terug krijg. Vanuit onze tienerjaren een relatie gekregen, getrouwd en een koophuis. En toch heb ik al lange tijd met vlagen flinke twijfels. Nu zo erg, dat ik voor het eerst nadenk over verbreken van onze relatie.
Ik heb vaak het gevoel dat ik voor hem niet goed genoeg ben/niet volledig mezelf kan zijn. En dat gevoel is enkel bij hem (niet op mijn werk, niet in mijn familie, niet bij vrienden). Ik stop veel energie in ons: ik plan leuke dingen in, doe het volledige huishouden (we werken beiden fulltime, heb jaren geprobeerd hem ook te motiveren), gun hem alle tijd met vrienden en ik kan mezelf compleet weg cijferen. Voor mijn gevoel krijg ik daar wel wat voor terug, we knuffelen en kussen genoeg bijvoorbeeld. Anderen zeggen dat de liefde te zien is (al is iedere kus die ik vraag ergens ook zoeken naar bevestiging). Maar toch steekt het me. Hij organiseert geen leuke dingen, is niet romantisch, pakt het huishouden niet op, doet waar hij zelf zin in heeft. Stopt eigenlijk weinig moeite in ons. Maar ook mede omdat het lijkt alsof hij mij dingen niet zo gunt of dat hij me wil veranderen. Ga ik met een vriendin iets doen, dan is hij daar chagrijnig over. Ik drink geen alcohol, daar maakt hij al jaren een ding van. Ik ben netjes en hou van plannen, dus ben ik volgens hem politiek correct en een controlefreak. Hij wil dat ik losbandiger ben en meer loslaat en ook alcohol ga drinken. Ik heb succes op mijn werk, hij reageert kortaf dat hij dat op zijn werk ook wel wil. Alsof hij het me daarin niet gunt. Bovenstaand komt al jaren terug, vormen een rode draad in de relatie, en zorgden ervoor dat ik nog meer ging geven, mijn best doen en voldoen aan wat er van me verwacht wordt. Dat maakt me zo intens onzeker.
Maar ook de kleine opmerkingen, dat ik (als ik een grapje maak) niet zo dom moet doen, of dat ik me anders moet kleden, dat ik een nieuwe jurk aan heb en hij zegt: kan je niet iets aandoen zoals haar (wijzend naar iemand op straat)?, dat ik een onderkin zou hebben, en dus geen alcohol drink. Maar ook dat ik het hele huis gepoetst heb en hij binnen voor mijn neus zn zanderige kleren uitklopt en vervolgens weg gaat.
Nu denk je wellicht, waarom nu ineens de twijfel of je wel door wil? Waarom na 12 jaar?
Hij is een aantal maanden naar Amerika voor werk, waardoor ik hem veel minder spreek. Ik mis hem weinig, en ik bloei ook op. Ik zit lekker in mijn vel. Ik merk dat ik zonder hem ook goed genoeg ben, en dat ik de wereld prima alleen aan zou kunnen als dat moet. Maar ik hou ook van hem, het is zo dubbel allemaal. Hij is ook mijn eerste echte relatie, dus vergelijking heb ik niet. Maar dat het me eigenlijk al jaren zo onzeker maakt met periodes en die onzekerheid afneemt als ik me weer aanpas, dat steekt.
Ik vind het zo lastig en moeilijk. Ik denk er continu over na. Is houden van genoeg? Moet ik mezelf op 1 zetten en weg gaan? Welke keuze is de juiste? Hoe kom ik daar achter?
Ik heb vaak het gevoel dat ik voor hem niet goed genoeg ben/niet volledig mezelf kan zijn. En dat gevoel is enkel bij hem (niet op mijn werk, niet in mijn familie, niet bij vrienden). Ik stop veel energie in ons: ik plan leuke dingen in, doe het volledige huishouden (we werken beiden fulltime, heb jaren geprobeerd hem ook te motiveren), gun hem alle tijd met vrienden en ik kan mezelf compleet weg cijferen. Voor mijn gevoel krijg ik daar wel wat voor terug, we knuffelen en kussen genoeg bijvoorbeeld. Anderen zeggen dat de liefde te zien is (al is iedere kus die ik vraag ergens ook zoeken naar bevestiging). Maar toch steekt het me. Hij organiseert geen leuke dingen, is niet romantisch, pakt het huishouden niet op, doet waar hij zelf zin in heeft. Stopt eigenlijk weinig moeite in ons. Maar ook mede omdat het lijkt alsof hij mij dingen niet zo gunt of dat hij me wil veranderen. Ga ik met een vriendin iets doen, dan is hij daar chagrijnig over. Ik drink geen alcohol, daar maakt hij al jaren een ding van. Ik ben netjes en hou van plannen, dus ben ik volgens hem politiek correct en een controlefreak. Hij wil dat ik losbandiger ben en meer loslaat en ook alcohol ga drinken. Ik heb succes op mijn werk, hij reageert kortaf dat hij dat op zijn werk ook wel wil. Alsof hij het me daarin niet gunt. Bovenstaand komt al jaren terug, vormen een rode draad in de relatie, en zorgden ervoor dat ik nog meer ging geven, mijn best doen en voldoen aan wat er van me verwacht wordt. Dat maakt me zo intens onzeker.
Maar ook de kleine opmerkingen, dat ik (als ik een grapje maak) niet zo dom moet doen, of dat ik me anders moet kleden, dat ik een nieuwe jurk aan heb en hij zegt: kan je niet iets aandoen zoals haar (wijzend naar iemand op straat)?, dat ik een onderkin zou hebben, en dus geen alcohol drink. Maar ook dat ik het hele huis gepoetst heb en hij binnen voor mijn neus zn zanderige kleren uitklopt en vervolgens weg gaat.
Nu denk je wellicht, waarom nu ineens de twijfel of je wel door wil? Waarom na 12 jaar?
Hij is een aantal maanden naar Amerika voor werk, waardoor ik hem veel minder spreek. Ik mis hem weinig, en ik bloei ook op. Ik zit lekker in mijn vel. Ik merk dat ik zonder hem ook goed genoeg ben, en dat ik de wereld prima alleen aan zou kunnen als dat moet. Maar ik hou ook van hem, het is zo dubbel allemaal. Hij is ook mijn eerste echte relatie, dus vergelijking heb ik niet. Maar dat het me eigenlijk al jaren zo onzeker maakt met periodes en die onzekerheid afneemt als ik me weer aanpas, dat steekt.
Ik vind het zo lastig en moeilijk. Ik denk er continu over na. Is houden van genoeg? Moet ik mezelf op 1 zetten en weg gaan? Welke keuze is de juiste? Hoe kom ik daar achter?
dinsdag 19 april 2022 om 20:33
Helemaal eens! Je schrijft dat je jezelf wegcijfert en er niets voor terug krijgt. Zo werkt dat niet! Hij vraagt je toch niet om jezelf weg te cijferen? Toch doe je het, en je verwacht er nog iets voor terug ook. Waarom doe je dat?
dinsdag 19 april 2022 om 20:34
pearle schreef: ↑19-04-2022 16:53Ik herken het.
Mijn ex maakte ook rotopmerkingen als: kijk eensnaar die vrouw daar, die heeft dezelfde jurk aan maar haar staat het veel beter. Enzovoort.
Of als hij iets in de tuin moest pakken zei ik: pas op voor die bloem, die bloeit zo mooi.
Stapt hij expres op de bloem en zegt...aaah sta ik toch per ongeluk op je mooie bloem. Lachend. Echt vals.
Lijkt op jou man die zijn zandkleren binnen uitklopt terwijl je net hebt schoongemaakt. Gewoon pestgedrag.
Kappen en voor jezelf kiezen. Ik fleurde ook helemaal op. Dat doe jij dus ook
Wat goed dat je jezelf daar te goed voor vond!
dinsdag 19 april 2022 om 20:36
Ook eens. Ik zie dat ook zeker niet als een deugd.andnowwedance schreef: ↑19-04-2022 18:07Vind je jezelf wegcijferen een deugd? Je noemt het bijna als een positief punt van jezelf...
dinsdag 19 april 2022 om 20:37
Ik heb ook mijn relatie verbroken na eenzelfde periode en heb nog geen moment spijt gehad, maar ook enorm veel getwijfeld. Ben ook verhuisd, heb nu weer mijn eigen plekje en pak alles aan om te gaan doen, eropuit!
Een vriend van mij had het wijze advies; als je niks doet weet je zeker dat er niks verandert en je over een jaar nog in dezelfde situatie zit. Wat je doet bepaal je zelf, maar verander iets
Succes!
Een vriend van mij had het wijze advies; als je niks doet weet je zeker dat er niks verandert en je over een jaar nog in dezelfde situatie zit. Wat je doet bepaal je zelf, maar verander iets
Succes!
dinsdag 19 april 2022 om 20:55
dinsdag 19 april 2022 om 21:35
Je bent het in de loop der jaren normaal gaan vinden om meer te geven dan te ontvangen in een relatie. Misschien onbewust omdat dingen gaan zoals ze gaan in een relatie.
Als je meer geeft dan ontvangt, dan doe je jezelf op den duur tekort. Het lijkt alsof je man de dingen voor lief neemt en verder erg weinig moeite voor jou doet.
Begrijpelijk dat je je daarom niet volledig gezien voelt. De vraag is waarom je bij zo'n man zou willen zijn en blijven. Wat gun je jezelf?
Als je meer geeft dan ontvangt, dan doe je jezelf op den duur tekort. Het lijkt alsof je man de dingen voor lief neemt en verder erg weinig moeite voor jou doet.
Begrijpelijk dat je je daarom niet volledig gezien voelt. De vraag is waarom je bij zo'n man zou willen zijn en blijven. Wat gun je jezelf?
dinsdag 19 april 2022 om 22:08
dinsdag 19 april 2022 om 23:13
Ik denk omdat ik van nature een pleaser ben (wat ook niet oke is) en ook bang ben voor een verziekte sfeer thuis.
dinsdag 19 april 2022 om 23:20
Ik zou trouwens dolgelukkig zijn dat het hoofdstuk kinderen nog niet gepasseerd is.
Want als je nu al het hele huishouden draait ... 3 keer raden wie dan ook de hele opvoeding en alles errond mag doen.
Of wie wel "minder mag gaan werken" daarvoor.
Want als je nu al het hele huishouden draait ... 3 keer raden wie dan ook de hele opvoeding en alles errond mag doen.
Of wie wel "minder mag gaan werken" daarvoor.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
dinsdag 19 april 2022 om 23:40
Nee, natuurlijk niet.
Maar soms is iets heel zwart-wit horen ook wel eens fijn. Dan voel je meteen of het wel of niet bij je past.
Ik heb het idee dat deze TO geen idee heeft dat ze het 'kan maken' om voor zichzelf te kiezen.
Dus overdrijf ik een beetje.
Hips, hopsakee en pierlala.
dinsdag 19 april 2022 om 23:45
Het is niet verkeerd om van nature een pleaser te zijn. De juiste persoon voor jou zal daar geen misbruik van maken, maar jou respecteren zoals je bent. Van wat ik in jou OP lees, lijkt deze man jou te kleineren en geen respect voor jou te hebben.
Houden van is absoluut niet genoeg voor een leuke relatie. Maar wat is houden van? Vind jij dat hij van jou houdt dan? Maak je dat op uit zijn daden of zegt hij het alleen maar? Je mag absoluut voor jezelf kiezen en weg gaan bij hem. Je bloeit nu al op!
woensdag 20 april 2022 om 07:18
TO zou door zijn houding kapot gaan als ze ook geen nachtrust meer heeft door kleine kinderen. En als ze daarbij een pleaser is zoals ze zelf zegt
woensdag 20 april 2022 om 08:11
Zo herkenbaar. Wij hadden een hele mooie oude boom in de tuin. Op een dag zeipearle schreef: ↑19-04-2022 16:53Ik herken het.
Mijn ex maakte ook rotopmerkingen als: kijk eensnaar die vrouw daar, die heeft dezelfde jurk aan maar haar staat het veel beter. Enzovoort.
Of als hij iets in de tuin moest pakken zei ik: pas op voor die bloem, die bloeit zo mooi.
Stapt hij expres op de bloem en zegt...aaah sta ik toch per ongeluk op je mooie bloem. Lachend. Echt vals.
Lijkt op jou man die zijn zandkleren binnen uitklopt terwijl je net hebt schoongemaakt. Gewoon pestgedrag.
Kappen en voor jezelf kiezen. Ik fleurde ook helemaal op. Dat doe jij dus ook
ik tegen hem dat ik daar zo van kon genieten. Kom ik na mijn werk thuis, heeft hij die boom omgezaagd.
woensdag 20 april 2022 om 08:32
Wat bezielt zo iemand??
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
woensdag 20 april 2022 om 08:57
Nou, de ander steeds kleineren en de sfeer verzieken thuis bij alles, is een manipulatieve manier omdat wel te eisen/vragen ja.
En zij verwacht dan dat hij toch haar ergens liefde gaat tonen, zo werkt dat toch gewoon bij dat soort relaties.
Pas als ze lucht krijgt beseft ze dat anders kan. Ik hoop echt dat ze een leven zonder hem aangaat.
woensdag 20 april 2022 om 09:00
Maar Ximena, Dat is de omgekeerde wereld. Je man misdraagt zich en zorgt voor de verziekte sfeer.
Stel, hij komt terug uit Amerika met lipstick op z'n overhemd. Jij: Zeg Kees, moet je me misschien iets vertellen (ik stel me voor dat jij zoiets zou zeggen in plaats van te ontploffen)? Hij: Nou ja Ximena, is het weer zover, dit doe jij nou altijd, je verziekt meteen de sfeer weer.
Ars longa, vita brevis
woensdag 20 april 2022 om 09:16
Maar dat is wat een aantal toch proberen, ook hier. Dat iemand die zorgzaam is en niet assertief, dat zij dan verantwoordelijkheid hebben/ flink aandeel hebben in kutgedrag van de ander.Anna75 schreef: ↑20-04-2022 09:00Maar Ximena, Dat is de omgekeerde wereld. Je man misdraagt zich en zorgt voor de verziekte sfeer.
Stel, hij komt terug uit Amerika met lipstick op z'n overhemd. Jij: Zeg Kees, moet je me misschien iets vertellen (ik stel me voor dat jij zoiets zou zeggen in plaats van te ontploffen)? Hij: Nou ja Ximena, is het weer zover, dit doe jij nou altijd, je verziekt meteen de sfeer weer.
anoniem_63a4aa770857d wijzigde dit bericht op 20-04-2022 09:16
2.77% gewijzigd
woensdag 20 april 2022 om 09:16
woensdag 20 april 2022 om 10:38
Idd. Terwijl met de juiste partner, het gewoon zorgzaam gedrag is.LuciFee2022 schreef: ↑20-04-2022 09:16Maar dat is wat een aantal toch proberen, ook hier. Dat iemand die zorgzaam is en niet assertief, dat zij dan verantwoordelijkheid hebben/ flink aandeel hebben in kutgedrag van de ander.
De enige reden waarom het pleasegedrag is geworden, is omdat hij blijkbaar makkelijk de sfeer verziekt en TO de schuld krijgt. En zij zich verantwoordelijk voelt.
TO, ik had ooit een leidinggevende die voor de grap zei; het is niet jouw schuld, maar ik geef jou toch maar even de schuld. Jouw man doet dit ook, alleen dan gemeend.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
woensdag 20 april 2022 om 11:00
@LuciFee2022: Je bent zeker niet verantwoordelijk voor het kutgedrag van een ander. Wel lokt het ene gedrag het andere soms uit, helaas. Daar is geen enkel excuus voor, maar ik heb het veel gezien in relaties. Met mijn ex had ik bijvoorbeeld een relatie waarin hij zich terugtrok zodra hij zich ongemakkelijk voelde en het over emoties ging. Ik voelde me daardoor onzeker en ging aan hem trekken, waardoor hij zich nóg meer terugtrok.. twee reacties, vanwege twee heel verschillende mensen met hun eigen bagage, wat elkaar versterkt.
In een relatie van een vriendin was zij degene die zich altijd wegcijferde, heel erg haar best voor hem deed, keihard werkte om zijn schoonheidsideaal te bereiken terwijl hij een buik had. Hij was sowieso al een lul, maar het was ook duidelijk dat dat slechte gedrag nog meer versterkt werd doordat hij er alle ruimte voor kreeg. Ze gaf hem nooit enig tegengas, accepteerde alles van hem en had geen enkel zelfrespect in deze relatie, en hij ook niet voor haar. In psychologische experimenteren met machtsverhoudingen zie je dit ook gebeuren, hoe makkelijk het is om op een nare gemene manier gebruikt te maken van je macht over iemand anders. Dit was op geen enkele manier haar schuld. Zij hoefde niet te veranderen voor hem, of om de relatie met hem te verbeteren, ze moest van hem af.
Wél is het zo dat je op een zelfstandige manier opstellen in een relatie en je ruimte innemen gunstig is voor een gezond evenwicht. Als 1 van beide dat niet doet dan groeit het scheef en klopt het niet. Omgekeerd zag ik het ook gebeuren, dat een zelfstandige en zelfverzekerde vrouw een relatie met een man kreeg die eigenlijk alleen maar achter haar aanloopt, doet wij zij wil, nauwelijks een eigen mening heeft. In die gevallen zie je de waardering en respect voor de partner afnemen totdat de vrouw soms gewoon gemeen wordt.
Niets mis met zorgzaamheid en gewoon liefdevol zijn. Dat zit ook heel erg in mijn karakter. Ik merk alleen in mijn eigen relatie dat het belangrijk is om tijd en ruimte voor mezelf te nemen/zoeken. Als je evenwicht vindt waarin je elkaar ondersteunt en sámen alles doet (hoe dat eruit ziet is voor iedereen anders) dan worden beide partners daar volgens mij het meest gelukkig van.
In een relatie van een vriendin was zij degene die zich altijd wegcijferde, heel erg haar best voor hem deed, keihard werkte om zijn schoonheidsideaal te bereiken terwijl hij een buik had. Hij was sowieso al een lul, maar het was ook duidelijk dat dat slechte gedrag nog meer versterkt werd doordat hij er alle ruimte voor kreeg. Ze gaf hem nooit enig tegengas, accepteerde alles van hem en had geen enkel zelfrespect in deze relatie, en hij ook niet voor haar. In psychologische experimenteren met machtsverhoudingen zie je dit ook gebeuren, hoe makkelijk het is om op een nare gemene manier gebruikt te maken van je macht over iemand anders. Dit was op geen enkele manier haar schuld. Zij hoefde niet te veranderen voor hem, of om de relatie met hem te verbeteren, ze moest van hem af.
Wél is het zo dat je op een zelfstandige manier opstellen in een relatie en je ruimte innemen gunstig is voor een gezond evenwicht. Als 1 van beide dat niet doet dan groeit het scheef en klopt het niet. Omgekeerd zag ik het ook gebeuren, dat een zelfstandige en zelfverzekerde vrouw een relatie met een man kreeg die eigenlijk alleen maar achter haar aanloopt, doet wij zij wil, nauwelijks een eigen mening heeft. In die gevallen zie je de waardering en respect voor de partner afnemen totdat de vrouw soms gewoon gemeen wordt.
Niets mis met zorgzaamheid en gewoon liefdevol zijn. Dat zit ook heel erg in mijn karakter. Ik merk alleen in mijn eigen relatie dat het belangrijk is om tijd en ruimte voor mezelf te nemen/zoeken. Als je evenwicht vindt waarin je elkaar ondersteunt en sámen alles doet (hoe dat eruit ziet is voor iedereen anders) dan worden beide partners daar volgens mij het meest gelukkig van.
woensdag 20 april 2022 om 13:11
Lieve lieverd, dit krijg je niet "terug", dat is standaard zo in een fijne, gelijkwaardige situatie. Hij is niet aardig voor je en jij bent het ook niet voor jezelf.Voor mijn gevoel krijg ik daar wel wat voor terug, we knuffelen en kussen genoeg bijvoorbeeld
Ga lief zijn voor jezelf... Ga zonder hem verder.
