Relaties
alle pijlers
Help, mijn vriend heeft geen zelfreflectie
zondag 13 oktober 2024 om 17:11
Hallo Viva forummers,
Vroeger heb ik hier op het forum gezeten en momenteel heb ik echt even wat behoefte aan raad.
Mijn relatie zit momenteel in een crisis, zal eerst even wat context geven. Heb nu een 8 jarige LAT relatie.
Probleem is, vorige week zat ik te wachten op mijn vriend die zou komen. Kwam hij niet opdagen zonder wat te laten weten. Er was bij mijn weten niks aan de hand. Toen kreeg ik ineens lullige appjes. Dat ik niet eens belde om te checken of hij niet was verongelukt (nee, hij heeft me wel vaker laten zitten..was ie in slaap gevallen)
En daarna dat hij niet kwam want ik had mannen toegevoegd op facebook en de druppel was een gezamenlijke bekende die ik toegevoegd had (vriendschap verzoek geaccepteerd) en dat was vroeger nogal een player. We hadden deze laatst beide gezien op een reünie waarvan ik in de organisatie zat. Ik zocht er dus helemaal niks achter!
De andere mannen die ik heb toegevoegd (vriendschap verzoeken geaccepteerd) zijn ook gewoon oude bekenden. Zit vanuit mij geen enkele intentie achter.
Ik kan begrijpen dat hij bang is of jaloers oid. Ik kan echter niet begrijpen dat ie dat niet gewoon op een normale manier kan brengen en gelijk enorm lullig moet doen en mij laat zitten wachten op hem de hele dag. Daar ben ik dus behoorlijk pissig over.
Nu heb ik hem aan de telefoon gehad en hij is totaal niet voor rede vatbaar. Doet net of ik vreemd ben gegaan ( ik ben hartstikke loyaal) . En hij wilt niet luisteren naar mijn kant van het verhaal en snapt ook niet dat ik boos ben om hoe hij met me omgaat.
Volgens hem zou ik mannen toevoegen die mij ooit een compliment hebben gemaakt zodat ik meer likes zou krijgen. Wat echt totale bullshit is want ze hebben me niet allemaal ooit een compliment gemaakt en ik post nauwelijks foto,s van mezelf.
Zijn gevoel voor mij was compleet dood zei hij en toen ik zei dat hij me kennelijk niet vertrouwd ging hij de boel om lopen draaien en heb ik de telefoon er op gegooid. Want dat omdraaien flikt ie vaker en er is gewoon geen land mee te bezeilen.
Ik heb hem daarna nog een app gestuurd, dat ik boos was vanwege zijn gedrag tegenover mij en dat hij in vervolg maar moet appen voordat ie naar mij komt.Dat ik begrijp dat hij getriggerd is en nogmaals uitgelegd wat mijn intenties zijn en mijn wens dat hij dingen normaal aan kaart. Heb gezegd dat hij een vertrouwensprobleem heeft.
Kreeg een enorme kutapp terug, dat hij zich niet liet commanderen. Dat alles mijn schuld was, zijn vertrouwensprobleem was ook mijn schuld. (hoe dan? Ik ben nog nooit vreemd gegaan oid) En dus dat zijn gevoel helemaal dood was.
Ik heb geantwoord dat ik mijn best heb gedaan en dat alles wat hij zegt totaal misplaatst is en hem veel geluk gewenst in de rest van zijn leven. Sindsdien is het stil.
Sorry voor het lange verhaal, maar ik snap nog steeds niet dat hij niet ziet dat hij compleet aan het overreacten is. En dat zijn gedrag naar mij toe echt niet oke is. En ik vraag me af of ie niet gewoon op een aanleiding zat te wachten om zo te doen omdat ie eigenlijk te laf is om er een punt achter te zetten ofzo.
Nouja ik ben benieuwd wat jullie hiervan denken.
Vroeger heb ik hier op het forum gezeten en momenteel heb ik echt even wat behoefte aan raad.
Mijn relatie zit momenteel in een crisis, zal eerst even wat context geven. Heb nu een 8 jarige LAT relatie.
Probleem is, vorige week zat ik te wachten op mijn vriend die zou komen. Kwam hij niet opdagen zonder wat te laten weten. Er was bij mijn weten niks aan de hand. Toen kreeg ik ineens lullige appjes. Dat ik niet eens belde om te checken of hij niet was verongelukt (nee, hij heeft me wel vaker laten zitten..was ie in slaap gevallen)
En daarna dat hij niet kwam want ik had mannen toegevoegd op facebook en de druppel was een gezamenlijke bekende die ik toegevoegd had (vriendschap verzoek geaccepteerd) en dat was vroeger nogal een player. We hadden deze laatst beide gezien op een reünie waarvan ik in de organisatie zat. Ik zocht er dus helemaal niks achter!
De andere mannen die ik heb toegevoegd (vriendschap verzoeken geaccepteerd) zijn ook gewoon oude bekenden. Zit vanuit mij geen enkele intentie achter.
Ik kan begrijpen dat hij bang is of jaloers oid. Ik kan echter niet begrijpen dat ie dat niet gewoon op een normale manier kan brengen en gelijk enorm lullig moet doen en mij laat zitten wachten op hem de hele dag. Daar ben ik dus behoorlijk pissig over.
Nu heb ik hem aan de telefoon gehad en hij is totaal niet voor rede vatbaar. Doet net of ik vreemd ben gegaan ( ik ben hartstikke loyaal) . En hij wilt niet luisteren naar mijn kant van het verhaal en snapt ook niet dat ik boos ben om hoe hij met me omgaat.
Volgens hem zou ik mannen toevoegen die mij ooit een compliment hebben gemaakt zodat ik meer likes zou krijgen. Wat echt totale bullshit is want ze hebben me niet allemaal ooit een compliment gemaakt en ik post nauwelijks foto,s van mezelf.
Zijn gevoel voor mij was compleet dood zei hij en toen ik zei dat hij me kennelijk niet vertrouwd ging hij de boel om lopen draaien en heb ik de telefoon er op gegooid. Want dat omdraaien flikt ie vaker en er is gewoon geen land mee te bezeilen.
Ik heb hem daarna nog een app gestuurd, dat ik boos was vanwege zijn gedrag tegenover mij en dat hij in vervolg maar moet appen voordat ie naar mij komt.Dat ik begrijp dat hij getriggerd is en nogmaals uitgelegd wat mijn intenties zijn en mijn wens dat hij dingen normaal aan kaart. Heb gezegd dat hij een vertrouwensprobleem heeft.
Kreeg een enorme kutapp terug, dat hij zich niet liet commanderen. Dat alles mijn schuld was, zijn vertrouwensprobleem was ook mijn schuld. (hoe dan? Ik ben nog nooit vreemd gegaan oid) En dus dat zijn gevoel helemaal dood was.
Ik heb geantwoord dat ik mijn best heb gedaan en dat alles wat hij zegt totaal misplaatst is en hem veel geluk gewenst in de rest van zijn leven. Sindsdien is het stil.
Sorry voor het lange verhaal, maar ik snap nog steeds niet dat hij niet ziet dat hij compleet aan het overreacten is. En dat zijn gedrag naar mij toe echt niet oke is. En ik vraag me af of ie niet gewoon op een aanleiding zat te wachten om zo te doen omdat ie eigenlijk te laf is om er een punt achter te zetten ofzo.
Nouja ik ben benieuwd wat jullie hiervan denken.
dinsdag 29 oktober 2024 om 09:54
dinsdag 29 oktober 2024 om 12:57
Jullie inzichten helpen enorm.
Het is zo lastig om te zien als je ergens middenin zit soms.
En nee, ik moet inderdaad niet de fout maken om te denken dat ik er al ben. Toch vind ik het gebrek aan drama nog steeds zalig en dat zegt wel wat want eerder zou ik meer bezig zijn geweest met hem en het missen.
Het is zo lastig om te zien als je ergens middenin zit soms.
En nee, ik moet inderdaad niet de fout maken om te denken dat ik er al ben. Toch vind ik het gebrek aan drama nog steeds zalig en dat zegt wel wat want eerder zou ik meer bezig zijn geweest met hem en het missen.
dinsdag 29 oktober 2024 om 21:04
Ik herken veel dingen. En zonder het labeltje narcist te plakken bestaat ook de mogelijkheid dat iemand 'kenmerken van narcisme' heeft.
Dus niet direct de persoonlijkheidsstoornis.
In mijn geval was het aantrekken en afstoten. Willen werken aan haarzelf, liefdevol zijn en als ze dan weer 'binnen' was begon de drama weer. De werkproblemen, de verhalen dat iedereen haar zat is, geen vriendinnen. Wel een goede vriend die te pas en te onpas in gesprekken voorkwam om mij scherp te houden. Die goede vriend 'waar ze wel eens iets mee geprobeerd heeft'.
En ineens als de drama hoog wordt, dan in de slachtofferrol duiken, dingen verdraaien en ik die aan mezelf ging twijfelen. Deed ik nu alles verkeerd?
Vrienden die het niet snapten, want 'ze heeft een goede baan, fijne woonruimte, staat haar mannetje etc'. Maar wel 5x verhuizen in 5 jaar, ook zo vaak van baan gewisseld, want als het moeilijk werd of de verwachtingen te hoog dan vluchtte ze. Het lag altijd aan de collega of leidinggevende. En zelfs de verhuurders hadden altijd schuld...
En ineens uit het niets met een slachtofferrol app weer uit contact gaan en mij blokkeren. Zo houdt ze de controle want het gebeurde een aantal maal dat ze ineens aan de deur stond.
Ik was echt aan het twijfelen aan mezelf, want ik snapte er niks van...
Tot ik gewezen werd op een lotgenotengroep en de podcast over verborgen narcisme: https://open.spotify.com/show/2XWw0HOQW ... Z_8N6vWIMQ
Zoveel herkenning, wat veel verdriet deed. Gelukkig weet ik dat ik niet de enige ben. Wees sterk, na een poosje dan gaat het naar de achtergrond maar ook dan moet je nog sterk blijven. Ik heb veel geïnvesteerd in vriendschappen... Doe leuke dingen met ze en dit alles zakt langzaam weg. Tot er een moment komt dat je iemand anders tegenkomt en dan echt denkt: er is geen drama, alles gaat vanzelf, het is leuk, gezellig, hoe dan?
In die fase zit ik nu, maar soms is het nog even moeilijk. Gelukkig kunnen we er goed over praten.
Heel veel kracht en sterkte toegewenst!
Dus niet direct de persoonlijkheidsstoornis.
In mijn geval was het aantrekken en afstoten. Willen werken aan haarzelf, liefdevol zijn en als ze dan weer 'binnen' was begon de drama weer. De werkproblemen, de verhalen dat iedereen haar zat is, geen vriendinnen. Wel een goede vriend die te pas en te onpas in gesprekken voorkwam om mij scherp te houden. Die goede vriend 'waar ze wel eens iets mee geprobeerd heeft'.
En ineens als de drama hoog wordt, dan in de slachtofferrol duiken, dingen verdraaien en ik die aan mezelf ging twijfelen. Deed ik nu alles verkeerd?
Vrienden die het niet snapten, want 'ze heeft een goede baan, fijne woonruimte, staat haar mannetje etc'. Maar wel 5x verhuizen in 5 jaar, ook zo vaak van baan gewisseld, want als het moeilijk werd of de verwachtingen te hoog dan vluchtte ze. Het lag altijd aan de collega of leidinggevende. En zelfs de verhuurders hadden altijd schuld...
En ineens uit het niets met een slachtofferrol app weer uit contact gaan en mij blokkeren. Zo houdt ze de controle want het gebeurde een aantal maal dat ze ineens aan de deur stond.
Ik was echt aan het twijfelen aan mezelf, want ik snapte er niks van...
Tot ik gewezen werd op een lotgenotengroep en de podcast over verborgen narcisme: https://open.spotify.com/show/2XWw0HOQW ... Z_8N6vWIMQ
Zoveel herkenning, wat veel verdriet deed. Gelukkig weet ik dat ik niet de enige ben. Wees sterk, na een poosje dan gaat het naar de achtergrond maar ook dan moet je nog sterk blijven. Ik heb veel geïnvesteerd in vriendschappen... Doe leuke dingen met ze en dit alles zakt langzaam weg. Tot er een moment komt dat je iemand anders tegenkomt en dan echt denkt: er is geen drama, alles gaat vanzelf, het is leuk, gezellig, hoe dan?
In die fase zit ik nu, maar soms is het nog even moeilijk. Gelukkig kunnen we er goed over praten.
Heel veel kracht en sterkte toegewenst!
zondag 3 november 2024 om 10:16
Dankjewel voor je bericht!
Ik vermoedt ook narcistische trekken of verborgen narcisme. Eigenlijk werd ik al gewaarschuwd dat hij narcistisch zou zijn toe ik er wat mee begon. Maar domme ik, wist niet wat dat was en wilde me niet laten weerhouden door vooroordelen. En in het begin was alles prachtig, die eerste paar jaar. How little did i know...
Het drama gehalte is herkenbaar, ik had weleens dat hij zich zo slecht voelde en ik uren met hem aan het appen was om hem te ondersteunen. (ja ik was verschrikkelijk codepent) En dan ineens uit het niets had ik ruzie? Werd iets wat ik zei totaal uit het verband gerukt en was ik ineens de dader. Ik snapte daar echt geen zak van.
Al die patronen, ik zie het nu pas..ook het nooit wat willen doen en alle ellende in zijn leven en niks aanpakken/ nergens verantwoordelijkheid voor nemen.
En dan nog denk ik..ik zal zelf ook mijn patroontjes hebben en mijn schaduwkanten waar ik me wellicht niet van bewust ben. Dus ik wil daarom niet te hard of snel oordelen. Ook bang dat ik dan alleen een label zie en niet de persoon meer.
Anyway, het maakt ook niet uit wat het is..punt blijft dat het gedrag toxisch is voor mij en hij er niks mee wilt/kan doen omdat hij het niet ziet.
Ik ben blij dat jij nu een relatie hebt zonder drama, zo hoort het..ruzies horen er bij maar hoe ermee omgegaan wordt. Dat maakt het verschil volgens mij.
Ik vermoedt ook narcistische trekken of verborgen narcisme. Eigenlijk werd ik al gewaarschuwd dat hij narcistisch zou zijn toe ik er wat mee begon. Maar domme ik, wist niet wat dat was en wilde me niet laten weerhouden door vooroordelen. En in het begin was alles prachtig, die eerste paar jaar. How little did i know...
Het drama gehalte is herkenbaar, ik had weleens dat hij zich zo slecht voelde en ik uren met hem aan het appen was om hem te ondersteunen. (ja ik was verschrikkelijk codepent) En dan ineens uit het niets had ik ruzie? Werd iets wat ik zei totaal uit het verband gerukt en was ik ineens de dader. Ik snapte daar echt geen zak van.
Al die patronen, ik zie het nu pas..ook het nooit wat willen doen en alle ellende in zijn leven en niks aanpakken/ nergens verantwoordelijkheid voor nemen.
En dan nog denk ik..ik zal zelf ook mijn patroontjes hebben en mijn schaduwkanten waar ik me wellicht niet van bewust ben. Dus ik wil daarom niet te hard of snel oordelen. Ook bang dat ik dan alleen een label zie en niet de persoon meer.
Anyway, het maakt ook niet uit wat het is..punt blijft dat het gedrag toxisch is voor mij en hij er niks mee wilt/kan doen omdat hij het niet ziet.
Ik ben blij dat jij nu een relatie hebt zonder drama, zo hoort het..ruzies horen er bij maar hoe ermee omgegaan wordt. Dat maakt het verschil volgens mij.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
