Relaties
alle pijlers
Helppppp , jullie mening hierover
zondag 24 juni 2007 om 21:39
Ik ben echt ten einde raad, ik probeer hier een heel lang verhaal, van bijna 20 jaar kort te houden, en zou zo graag jullie on-partijdige mening hierover weten.
Ik kom uit een gezin waarvan vader alcoholist is en waar wij , de kinderen en mijn moeder geestelijk en lichamelijk werden mishandeld, samen met mijn moeder heb ik bijna alle blijf van mijn lijf huizen gezien, maar steeds ging, en gaat ze weer naar hem terug.
Ik ben sinds mijn 15e jaar( waarvan ik nu snap dat het voor mij toen een vlucht was) met mijn huidige man, we hebben 2 kinderen van 5 en 14. op het oog zijn we het perfecte gezin, beide een vaste baan, hij 40 uur en ik 32, leuk huis, mooie auto's elk jaar op vakantie etc.
In het verleden heft hij mij meerdere keren bedrogen , maar ok naief als ik was vergaf ik hem.Ook heeft hij mij meer dan eens geslagen,ook dit heb ik gepikt, en geloofde telkens weer dat dit de laatste keer was. op dit moment slaat hij mij niet, en is de afgelopen 2 jaar ook niet meer gebeurd.
sinds een jaar of 9 gaan wij regelmatig naar parenclubs, dit was indertijd een idee van hem, en toen leek het mij ook wel spanend om eens een kijkje te gaan nemen. maar na een paar keer kwam ik erachter dat dit niet mijn ding is.
ik heb hem toen verteld dat ik hier liever niet meer heen ging. helaas viel dit niet in goede aarde en hebben wij daar behoorlijke ruzie over gehad, maar hij ging ermee akkoord dat we niet meer zouden gaan, maar dat ik dan ook niet meer zo af en toe naar een kroeg mocht met mijn vriendinnen.
Ik ben hier toen mee akkoord gegaan, tot dat ik erachter kwam dat hij mij tijdens mijn 2e zwangerschap bedrogen had, door naar de prostituees te gaan. op dat moment stonden wij op het punt te gaan trouwen , wat we ook gedaan hebben. toen we net 1 week getrouwd waren ben ik bevallen en nog geen half jaar later kwam ik erachter dat hij nog geen week na de bevalling alleen naar een parenclub was gegaan. Toen dit uit kwam en ik hem ermee confronteerde besloten we te gaan scheiden.
Maar helaas door mijn angst voor hem, hij dreigt mij altijd, dat als ik van hem wegga hij nog wel wat te verreken heeft en dat ik verantwoordelijk ben voor wat er dan gaat gebeuren heb ik de scheiding toen niet door durven zetten, en tja je raadt het misschien al ik ben nu 3 jaar later weer terug in de oude situatie, alleen lijkt het steeds erger te worden.
sinds februari dit jaar ben ik ziek thuis en heb mezelf onder behandeling laten nemen bij het gg-net, om van mijn jeugdtrauma af te komen, daarnaast ga ik nu 5 keer in de week naar de sportschool om mijn lichaam te trainen, ib ben namelijk behoorlijk onzeker en wil er altijd perfect uitzien.
ik heb al eens een liposuctie behandeling ondergaan en heb ook borstprothese's, hierin heeft hij mij altijd gemotiveerd, en de kosten hiervoor waren nooit een issue.
Op dit moment gaan we nog steeds af en toe naar een club of daten we met een ander stel, nee niet omdat ik dit zo graag wil, maar om hem te plezieren, en zodat ik af en toe eens uit kon gaan, maar nu zegt hij mij dat als ik met vriendinnen uit wil gaan, hij dat ook moet kunnen , maar omdat hij een man is en minder aandacht krijgt als ik, hij zeker een paar honder euro per avond nodig heeft, ik voel me hierdoor voor het blok gezet , en gaf hem weer zijn zin door niet te gaan, want elke keer een paar tot wel 500 euro kan ik niet missen, dan zouden er rekeningen moeten blijven liggen, wat dan in zijn ogen uiteindelijk weer mijn schuld is.
gisteravond zij hij mij ineens dat hij onslag zou gaan nemen om ook maar eens naar de sportschool te gaan, en aan zichzelf te gaan werken, omdat hij vindt dat hij te weinig aandacht van andere vrouwen krijgt als we daten of naar een club gaan. Nu sta ik dus echt voor het blok en weet het gewoon even niet meer, ik voel me leeg, en weet gewoon echt niet meer hoe wat waar, wat doe ik fout, doe ik het wel zo fout, is dit allemaal mijn schuld en hoe kom ik hier uit.
geef nme aub jullie mening
Ik kom uit een gezin waarvan vader alcoholist is en waar wij , de kinderen en mijn moeder geestelijk en lichamelijk werden mishandeld, samen met mijn moeder heb ik bijna alle blijf van mijn lijf huizen gezien, maar steeds ging, en gaat ze weer naar hem terug.
Ik ben sinds mijn 15e jaar( waarvan ik nu snap dat het voor mij toen een vlucht was) met mijn huidige man, we hebben 2 kinderen van 5 en 14. op het oog zijn we het perfecte gezin, beide een vaste baan, hij 40 uur en ik 32, leuk huis, mooie auto's elk jaar op vakantie etc.
In het verleden heft hij mij meerdere keren bedrogen , maar ok naief als ik was vergaf ik hem.Ook heeft hij mij meer dan eens geslagen,ook dit heb ik gepikt, en geloofde telkens weer dat dit de laatste keer was. op dit moment slaat hij mij niet, en is de afgelopen 2 jaar ook niet meer gebeurd.
sinds een jaar of 9 gaan wij regelmatig naar parenclubs, dit was indertijd een idee van hem, en toen leek het mij ook wel spanend om eens een kijkje te gaan nemen. maar na een paar keer kwam ik erachter dat dit niet mijn ding is.
ik heb hem toen verteld dat ik hier liever niet meer heen ging. helaas viel dit niet in goede aarde en hebben wij daar behoorlijke ruzie over gehad, maar hij ging ermee akkoord dat we niet meer zouden gaan, maar dat ik dan ook niet meer zo af en toe naar een kroeg mocht met mijn vriendinnen.
Ik ben hier toen mee akkoord gegaan, tot dat ik erachter kwam dat hij mij tijdens mijn 2e zwangerschap bedrogen had, door naar de prostituees te gaan. op dat moment stonden wij op het punt te gaan trouwen , wat we ook gedaan hebben. toen we net 1 week getrouwd waren ben ik bevallen en nog geen half jaar later kwam ik erachter dat hij nog geen week na de bevalling alleen naar een parenclub was gegaan. Toen dit uit kwam en ik hem ermee confronteerde besloten we te gaan scheiden.
Maar helaas door mijn angst voor hem, hij dreigt mij altijd, dat als ik van hem wegga hij nog wel wat te verreken heeft en dat ik verantwoordelijk ben voor wat er dan gaat gebeuren heb ik de scheiding toen niet door durven zetten, en tja je raadt het misschien al ik ben nu 3 jaar later weer terug in de oude situatie, alleen lijkt het steeds erger te worden.
sinds februari dit jaar ben ik ziek thuis en heb mezelf onder behandeling laten nemen bij het gg-net, om van mijn jeugdtrauma af te komen, daarnaast ga ik nu 5 keer in de week naar de sportschool om mijn lichaam te trainen, ib ben namelijk behoorlijk onzeker en wil er altijd perfect uitzien.
ik heb al eens een liposuctie behandeling ondergaan en heb ook borstprothese's, hierin heeft hij mij altijd gemotiveerd, en de kosten hiervoor waren nooit een issue.
Op dit moment gaan we nog steeds af en toe naar een club of daten we met een ander stel, nee niet omdat ik dit zo graag wil, maar om hem te plezieren, en zodat ik af en toe eens uit kon gaan, maar nu zegt hij mij dat als ik met vriendinnen uit wil gaan, hij dat ook moet kunnen , maar omdat hij een man is en minder aandacht krijgt als ik, hij zeker een paar honder euro per avond nodig heeft, ik voel me hierdoor voor het blok gezet , en gaf hem weer zijn zin door niet te gaan, want elke keer een paar tot wel 500 euro kan ik niet missen, dan zouden er rekeningen moeten blijven liggen, wat dan in zijn ogen uiteindelijk weer mijn schuld is.
gisteravond zij hij mij ineens dat hij onslag zou gaan nemen om ook maar eens naar de sportschool te gaan, en aan zichzelf te gaan werken, omdat hij vindt dat hij te weinig aandacht van andere vrouwen krijgt als we daten of naar een club gaan. Nu sta ik dus echt voor het blok en weet het gewoon even niet meer, ik voel me leeg, en weet gewoon echt niet meer hoe wat waar, wat doe ik fout, doe ik het wel zo fout, is dit allemaal mijn schuld en hoe kom ik hier uit.
geef nme aub jullie mening
zondag 24 juni 2007 om 21:59
Wat ontzettend erg allemaal! Ten eerste de gebeurtenissen uit je jeugd en nu je man/huwelijk!
Ik heb misschien wel makkelijk praten vanaf hier. Ik zit nu alleen op de bank in mijn eigen gekochte woning die ik in mijn eentje betaal, omdat ik single ben...Maar ik zou als ik jou was WEGWEZEN! EN daarmee jezelf nog een kans geven op een heel goed leven voor jou!!
En dat leven zit niet in het materialisme. Je hebt werk, je kunt jezelf en kids onderhouden. Dan maar niet al die dure dingen,maar wel rust!! Rust van een kerel die je niet met respect behandeld. Die je niet laat voelen dat je het belangrijkste voor hem bent.
Dat je mee moet naar parenclubs, omdat hij je anders niet uit laat gaan, vind ik weerzinwekkend! Je hebt dus seks tegen je wil in! Dat is toch gewoon te gek voor woorden!
Meid heel veel sterkte, maar ik zou wegwezen! De eerste tijd is natuurlijk zwaar, moeilijk en misschien flikt hij je wel dingen, maar dat doet hij nu ook en nu heb jehet ook zwaar.
Sterkte!
Ik heb misschien wel makkelijk praten vanaf hier. Ik zit nu alleen op de bank in mijn eigen gekochte woning die ik in mijn eentje betaal, omdat ik single ben...Maar ik zou als ik jou was WEGWEZEN! EN daarmee jezelf nog een kans geven op een heel goed leven voor jou!!
En dat leven zit niet in het materialisme. Je hebt werk, je kunt jezelf en kids onderhouden. Dan maar niet al die dure dingen,maar wel rust!! Rust van een kerel die je niet met respect behandeld. Die je niet laat voelen dat je het belangrijkste voor hem bent.
Dat je mee moet naar parenclubs, omdat hij je anders niet uit laat gaan, vind ik weerzinwekkend! Je hebt dus seks tegen je wil in! Dat is toch gewoon te gek voor woorden!
Meid heel veel sterkte, maar ik zou wegwezen! De eerste tijd is natuurlijk zwaar, moeilijk en misschien flikt hij je wel dingen, maar dat doet hij nu ook en nu heb jehet ook zwaar.
Sterkte!
zondag 24 juni 2007 om 22:07
Jij doet maar 1 ding fout en dat is meegaan in zijn grillen.
Jij wilt niet aar de parenclub, dus je gaat niet meer. En aangezien je niet uitgaat met je vriendinnen om een andere vent te zoeken, gaat hij dus ook niet uit om andere vrouwen te zoeken, dus heeft ie niet meer nodig dan 50 euro voor een paar drankjes en een taxi.
Ik zou idd zeggen, wegwezen, want deze man heeft geen greintje respect voor je. En als ie zo nodig andre vrouwen moet hebben, waarom blijft hij dan bij jou? Vraag m dat eens? waarom hij zijn koffers nog niet heeft gepakt?
Een extra reden om weg te gaan. heb je een dochter? je ziet nu aan je eigen leven dat jij het leven van je moeder herhaald. Jij had een vader die je mishandelde en nu heb je een man die je mishandelt. Jij geeft dus dit voorbeeld aan jouw kinderen, dus grote kans dat zij later ook mishandelt gaan worden door hun partner, omdat dat het beeld is wat zioj hebben van "liefde" wil je je kinderen dit besparen, dan wordt het hoog tijd om je zelfrespect terug te gaan winnen. dan zul je op een dag sterk genoeg zijn om dit stuk ongeluk aan de kant te zetten.
Jij wilt niet aar de parenclub, dus je gaat niet meer. En aangezien je niet uitgaat met je vriendinnen om een andere vent te zoeken, gaat hij dus ook niet uit om andere vrouwen te zoeken, dus heeft ie niet meer nodig dan 50 euro voor een paar drankjes en een taxi.
Ik zou idd zeggen, wegwezen, want deze man heeft geen greintje respect voor je. En als ie zo nodig andre vrouwen moet hebben, waarom blijft hij dan bij jou? Vraag m dat eens? waarom hij zijn koffers nog niet heeft gepakt?
Een extra reden om weg te gaan. heb je een dochter? je ziet nu aan je eigen leven dat jij het leven van je moeder herhaald. Jij had een vader die je mishandelde en nu heb je een man die je mishandelt. Jij geeft dus dit voorbeeld aan jouw kinderen, dus grote kans dat zij later ook mishandelt gaan worden door hun partner, omdat dat het beeld is wat zioj hebben van "liefde" wil je je kinderen dit besparen, dan wordt het hoog tijd om je zelfrespect terug te gaan winnen. dan zul je op een dag sterk genoeg zijn om dit stuk ongeluk aan de kant te zetten.
zondag 24 juni 2007 om 22:27
Lieve Onzeker, ik zal vast niet de enige zijn met deze tip; er loopt op dit moment een topic met vrouwen die in jouw situatie zitten en hier uit proberen te komen, en vrouwen die het hebben meegemaakt. Het heet "Oogkleppen, wazen... " etc. Misschien is het nu te snel voor je om daar te gaan lezen en doet het je goed om hier je eigen topic te hebben en van je af te praten. Maar misschien voelt het ook wel goed om daar herkenning en steun te vinden.
Het is welhaast een feit dat je je los moet maken uit deze relatie. Dat is niet makkelijk, maar zal je op lange termijn zeker goed doen. Je kan hier in elk geval heel veel steun vinden. :R
Het is welhaast een feit dat je je los moet maken uit deze relatie. Dat is niet makkelijk, maar zal je op lange termijn zeker goed doen. Je kan hier in elk geval heel veel steun vinden. :R
zondag 24 juni 2007 om 23:00
Lieve Onzeker, ik sluit me aan bij wat Myrax hier schrijft. Ik schrijf zelf mee op het topic dat zij noemt, ik begrijp veel van je situatie en hoe het zo ver heeft kunnen komen. Als je kan, lees dan mee op ons topic, en als je wilt, schrijf dan. Je bent van harte welkom.
Wat er nu allemaal gebeurt in je relatie is echt niet goed, en is van een kaliber dat niet zomaar weer goed kan komen. Ik wens je heel veel moed!
*;
Liefs, Lemmy
maandag 25 juni 2007 om 15:23
He onzeker,
wat moet dit moeilijk voor je zijn zeg! ik ga niet zeggen dat ik weet hoe je je voelt want dat kan ik niet weten.. al heb ik wel een soortgelijke situatie van heel dichtbij gezien. Mijn broer was eigenlijk net zoals jouw man. Niet alleen bij zijn exvrouw maar ook bij ons thuis.. Heeft ook iedereen geslagen en ging altijd over tegenin. Zijn wil was wet!
Dat is gelukkig nu allemaal over omdat we op een gegeven moment door zijn imago heen prikte en het gewoon niet meer pikte!
Ik kan me nog zo goed herinneren toen ik voor het eerst tegen hem in ging en hem niet z'n zin gaf. Ergens was ik zo bang maar aan de andere kant gaf me het een heel goed gevoel. Een gevoel van eigenwaarde.. dat hij niet langer meer over mij te zeggen had dan ik..
Ik kan je niet zeggen wat je moet doen, kan je alleen aanraden om voor jezelf te kiezen en heel goed na te denken over wat JIJ wilt..
Wees sterk en geloof in jezelf.. Laat hem je niet vertellen wie je bent, wat je kan en wat je wilt.. het is eng om na zo'n lange tijd ineens op je eigen benen te staan, maar het maakt je alleen maar sterker!
wat moet dit moeilijk voor je zijn zeg! ik ga niet zeggen dat ik weet hoe je je voelt want dat kan ik niet weten.. al heb ik wel een soortgelijke situatie van heel dichtbij gezien. Mijn broer was eigenlijk net zoals jouw man. Niet alleen bij zijn exvrouw maar ook bij ons thuis.. Heeft ook iedereen geslagen en ging altijd over tegenin. Zijn wil was wet!
Dat is gelukkig nu allemaal over omdat we op een gegeven moment door zijn imago heen prikte en het gewoon niet meer pikte!
Ik kan me nog zo goed herinneren toen ik voor het eerst tegen hem in ging en hem niet z'n zin gaf. Ergens was ik zo bang maar aan de andere kant gaf me het een heel goed gevoel. Een gevoel van eigenwaarde.. dat hij niet langer meer over mij te zeggen had dan ik..
Ik kan je niet zeggen wat je moet doen, kan je alleen aanraden om voor jezelf te kiezen en heel goed na te denken over wat JIJ wilt..
Wees sterk en geloof in jezelf.. Laat hem je niet vertellen wie je bent, wat je kan en wat je wilt.. het is eng om na zo'n lange tijd ineens op je eigen benen te staan, maar het maakt je alleen maar sterker!
maandag 25 juni 2007 om 16:18
Lieve Onzeker,
Lees ook eens bij 'Dillema, scheiden of blijven' van Thirza. Zij is iemand die dezelfde strijd voert als jij.
Weggaan bij een man die je leven beheerst is ontzettend moeilijk maar ik denk dat je er klaar voor bent om de volgende stap te nemen. Teruggaan naar de oude situatie, of blijven in de oude situatie is niet goed voor je en je geest is je duidelijk aan het maken dat jij dat echt niet meer wil. Nu je gevoel nog en de stap nemen om daadwerkelijk op te stappen.
Dat zal niet makkelijk zijn, niemand zal zeggen dat je eenvoudig weg zult kunnen komen bij iemand die je leven al zo lang beheerst maar je merkt het aan je hele gevoel, het is klaar, het is afgelopen, je wil niet meer en kan ook niet meer.
Dat is wat ik zie als ik je verhaal lees. Ik kan er naast zitten hoor maar dit gevoel komt voor mij naar voren als ik lees wat je schrijft.
Schrijf je ons waar je bang voor bent, wat je zou willen en met welke practische tips we je kunnen helpen? Wat je ook kiest liever vrouw, het is natuurlijk allemaal goed want het is jouw leven maar realiseer je heel goed dat je een duidelijk signaal krijgt van jezelf. Je wil niet zo eindigen als je moeder en alleen jij zelf kunt daar voor zorgen. Alleen jij kunt de deuren van je gevangenis opendoen, je hebt zelf de sleutel meid. Sterker nog, je bént zelf de sleutel!
Lees ook eens bij 'Dillema, scheiden of blijven' van Thirza. Zij is iemand die dezelfde strijd voert als jij.
Weggaan bij een man die je leven beheerst is ontzettend moeilijk maar ik denk dat je er klaar voor bent om de volgende stap te nemen. Teruggaan naar de oude situatie, of blijven in de oude situatie is niet goed voor je en je geest is je duidelijk aan het maken dat jij dat echt niet meer wil. Nu je gevoel nog en de stap nemen om daadwerkelijk op te stappen.
Dat zal niet makkelijk zijn, niemand zal zeggen dat je eenvoudig weg zult kunnen komen bij iemand die je leven al zo lang beheerst maar je merkt het aan je hele gevoel, het is klaar, het is afgelopen, je wil niet meer en kan ook niet meer.
Dat is wat ik zie als ik je verhaal lees. Ik kan er naast zitten hoor maar dit gevoel komt voor mij naar voren als ik lees wat je schrijft.
Schrijf je ons waar je bang voor bent, wat je zou willen en met welke practische tips we je kunnen helpen? Wat je ook kiest liever vrouw, het is natuurlijk allemaal goed want het is jouw leven maar realiseer je heel goed dat je een duidelijk signaal krijgt van jezelf. Je wil niet zo eindigen als je moeder en alleen jij zelf kunt daar voor zorgen. Alleen jij kunt de deuren van je gevangenis opendoen, je hebt zelf de sleutel meid. Sterker nog, je bént zelf de sleutel!
dinsdag 26 juni 2007 om 15:17
Volgens mij weet jij dat je man niet zal veranderen. Wil jij in deze situatie blijven hangen? Hoeveel erger kan het voor je worden als je met je kinderen vertrekt? Hoe is deze situatie voor je kinderen? Is er familie die je kan helpen of vrienden? Mocht je weg willen, plan dan alles heel goed van te voren. Neem contact op eventueel met blijf van mijn lijf huis, overleg met een advocaat, maatschappelijk werk.Heel veel sterkte!!
dinsdag 26 juni 2007 om 15:57
Hoi onzeker,
Jeetje wat een verhaal... ik word er stil van...
Het eerste wat in mij opkomt als ik jouw verhaal lees is: je moet zorgen dat je zo snel mogelijk bij deze "man" weg komt. Deze man heeft geen respect voor jou, ik kan me voostellen als je zo'n jeugd als jij hebt gehad, je ook niet zo goed geleerd hebt om voor jezelf op te komen, je hebt natuurlijk geen goed voorbeeld gehad van thuis uit.
Jouw man kan wel dreigen met wat ie allemaal gaat doen als jij bij hem weggaat, maar ik denk dat je daar doorheen moet prikken en kijken of je genoeg mensen om je heen kunt verzamelen die je helpen om bij die engerd weg te gaan.
Bij hem zal het ook wel onzekerheid zijn want hij weet ook wel dat de kans dat hij nog een keer een vrouw ontmoet die alles doet wat hij wilt behoorlijk klein is.
Meid kom voor jezelf op, je leeft maar 1 keer en je wilt je leven toch niet vergooien en in handen leggen van die loser?
*;
dinsdag 26 juni 2007 om 16:31
Zo snel mogelijk weg bij deze man!
Hij kan dreigen wat hij wil maar daar moet je toch proberen om die dreigementen te negeren en weg te gaan.
Je laat je eigen leven en dat van je kinderen toch zeker niet vergallen door zo'n vent?
Ja, hij heeft vaker dreigementen geuit en je geestelijk en lichamelijk mishandeld maar hij weet ongetwijfeld verdomde goed dat jij toch weer altijd bij hem terugkomt en niet durft weg te blijven. Laat hem nu maar eens zien dat het menens is en dat je niet terug komt.
Neem een goed advocaat in de hand, vraag hulp aan familie en vrienden zodat jij en je kinderen onderdak e.d. krijgen en maak dat je wegkomt bij deze man die totaal geen greintje respect in zijn lijf heeft. Niet voor jou, niet voor je kinderen.....
Veel sterkte *;
Hij kan dreigen wat hij wil maar daar moet je toch proberen om die dreigementen te negeren en weg te gaan.
Je laat je eigen leven en dat van je kinderen toch zeker niet vergallen door zo'n vent?
Ja, hij heeft vaker dreigementen geuit en je geestelijk en lichamelijk mishandeld maar hij weet ongetwijfeld verdomde goed dat jij toch weer altijd bij hem terugkomt en niet durft weg te blijven. Laat hem nu maar eens zien dat het menens is en dat je niet terug komt.
Neem een goed advocaat in de hand, vraag hulp aan familie en vrienden zodat jij en je kinderen onderdak e.d. krijgen en maak dat je wegkomt bij deze man die totaal geen greintje respect in zijn lijf heeft. Niet voor jou, niet voor je kinderen.....
Veel sterkte *;
