Het leed dat co ouderschap heet

16-06-2025 20:39 59 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik plaats hem maar onder relatie, want helaas moet ik noodgedwongen een relatie onderhouden middels co ouderschap. Wat zijn jullie ‘stomme’ ervaringen ermee?

TO trapt af

Afgelopen weekend vaderdag. Het was ‘mijn’ weekend. Ik heb een paar weken geleden aangeboden om ons dochtertje die dag bij hem te brengen.

‘Oh dat komt wel goed, lijkt me leuk’

Afgelopen week brengt hij dochtertje bij me. Ik begin er weer over, want dochtertje (4) heeft iets gemaakt voor hem op school. Zegt hij ineens dat hij een lang weekend weggaat met zijn nieuwe vriendin. Prima, maar sneu voor ons dochtertje die maandag op school niet over haar papa kan vertellen en wat hij ervan vond. Maar ik herinnerde hem nog wel aan wat hij de vorige keer erover had gezegd. ‘Ja je kent me toch, ik doe daar helemaal niks mee. Dan geeft ze het maandag of dinsdag. Ik geef er niks om’. Ik heb een leuke actieve dag met dochtertje gehad met een leuk uitje. Kreeg die dag nog een vraag over of ik mijn eigen toegangskaartje ook van de kinderrekening had gepind ja of nee. Meer niet.

Krijg ik net een appje dat hij het ‘persoonlijk’ wel erg jammer vond dat ik niks had laten horen ihkv vaderdag. En of dat ik vaderdag vergeten was. Een belletje was toch wel leuk geweest. Jammer dat ik er niks mee heb gedaan, voor onze dochter.

Ik weet dat ik niet moet klagen, want de band is redelijk en het is een goede vader. Maar op de een of andere manier houdt het gaslighten of de verantwoordelijkheid compleet op mij leggen nooit maar dan ook nooit op…

Wat deden jullie exen ihkv co ouderschap wat je raar/onbegrijpelijk vond?
Alle reacties Link kopieren Quote
WoolOverMyEyes schreef:
17-06-2025 10:54
Over die begrafenis en ouder op sterven? Eerder regel dan uitzondering? Zijn zoveel mensen echt zo slecht?
O, ja hoor, echt veel mensen zijn bitter na tijdens en na scheidingen. Onvolwassen.
Maar bedoelde meer alle verhalen daarvoor ook.
Alle reacties Link kopieren Quote
La_Galette schreef:
17-06-2025 23:07
Dan zullen die van mij wel een behoorlijk trauma hebben inmiddels, hier wordt regelmatig iets op een andere dag gevierd omdat het gewoon even zo uitkomt. Kinderen zijn heel makkelijk daarin hoor, tenzij de ouder veel nadruk legt op een speciale dag/datum.
Kinderen doen hun ouders na inderdaad, maar sommige volwassenen hechten nou eenmaal aan data.

En daarnaast maakt de school ook van vaderdag een groot ding. De marketing draait op volle toeren. Overal in de bushokjes, op tv en in de winkels reclame voor vaderdag cadeaus.

Dan kun jij als ouder het hele jaar net doen alsof kerst, verjaardagen, sterfdata van je geliefden er allemaal niet toedoen, zodat je ruimte hebt om te vormen naar je ex?

Dat slaat toch nergens op? En het werkt niet.

Je hebt maar weinig invloed op hoe je kind iets ervaart.
Alle reacties Link kopieren Quote
MissNuada schreef:
18-06-2025 08:17
O, ja hoor, echt veel mensen zijn bitter na tijdens en na scheidingen. Onvolwassen.
Maar bedoelde meer alle verhalen daarvoor ook.
Ook veel mensen zijn gewoon wie ze zijn, en dat blijkt dan na de scheiding ook maar weer eens. Ze zijn egoïstisch, of ze kunnen niet meeleven met een ander, of zich niet in een ander verplaatsen, zeker niet voor een ander opofferen. Dat was dan in het huwelijk al een issue, en na de scheiding helemaal. Daar loop je dan in dergelijke situaties gewoon weer tegenaan. Maar iemand was al zo.
Alle reacties Link kopieren Quote
WoolOverMyEyes schreef:
17-06-2025 13:13
Dit is precies wat mij dwars zit. Wat ik ook doe, er is ALTIJD kritiek. Altijd. En het is altijd mijn schuld. In de relatie al.

Toen hij niet op kwam dagen op een oudergesprek was het mijn schuld want ik had hem erover moeten bellen. Terwijl we beide toegang tot de ouder app hebben en hij gewoon notificaties krijgt en kan reageren. Maar toch is het nooit zijn schuld of verantwoordelijkheid, zelfs na de scheiding niet.

Zelfs na de scheiding verwacht hij nog dat ik alles manage…
Same here.

Ook hier was zijn ego belangrijker dan hoe ik wilde dat het ging na overlijden van mijn ouder.

Toen ie mijn kind uitschold voor k.kop (niet zijn kind, dus) wist ik nog zekerder dat ik al mijn respect voor hem ben verloren.
Had ie alleen echt niet nog een keer hoeven bewijzen op deze debiele manier, het was al zo duidelijk als wat.
Ik bleef zelf toen ook even niet meer rustig. Ik heb daarvoor excuses aangeboden aan al mijn kinderen, want de rest was er gezellig bij.
Hij niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
pina schreef:
18-06-2025 09:32
Ook veel mensen zijn gewoon wie ze zijn, en dat blijkt dan na de scheiding ook maar weer eens. Ze zijn egoïstisch, of ze kunnen niet meeleven met een ander, of zich niet in een ander verplaatsen, zeker niet voor een ander opofferen. Dat was dan in het huwelijk al een issue, en na de scheiding helemaal. Daar loop je dan in dergelijke situaties gewoon weer tegenaan. Maar iemand was al zo.
Klopt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Klopt dat iemand is wie die al was. Wat ik echter ook vaak zie in mijn omgeving is dat de man (sorry, bijna altijd de man) zich voegt naar de nieuwe vrouw. En als er een kind van hun samen komt wordt dat nog erger. Nu al meerdere voorbeelden gezien dat er perse co ouderschap moest komen. Tot er een ‘eigen’ kind kwam. Dan kalft het af. Op 1 geboortekaartje stond zelfs het eerste kind niet. Want ‘niet van hun samen, ging om eerste kind van de vrouw’. En ook een voorbeeld dat het eerste kind een maand lang niet bij vader en nieuwe vrouw mag slapen als die is bevallen. Sta je dan met je co ouderschap. Dan heb je redelijk wat leed denk ik.
Alle reacties Link kopieren Quote
pina schreef:
18-06-2025 09:32
Ook veel mensen zijn gewoon wie ze zijn, en dat blijkt dan na de scheiding ook maar weer eens. Ze zijn egoïstisch, of ze kunnen niet meeleven met een ander, of zich niet in een ander verplaatsen, zeker niet voor een ander opofferen. Dat was dan in het huwelijk al een issue, en na de scheiding helemaal. Daar loop je dan in dergelijke situaties gewoon weer tegenaan. Maar iemand was al zo.

We verwachten vooral van mannen dat ze niet kunnen veranderen. Van vrouwen verwachten we dat ze wèl zorgzaam en altruistisch worden zodra ze kinderen krijgen; ook als ze daarvoor niet eens een plant in leven konden houden. En mensen gaan leven naar wat ervan ze wordt verwacht. Vrouwen veranderen in verzorgers, omdat we dat verwachten. Mannen veranderen niet, omdat we dat verwachten.
Alle reacties Link kopieren Quote
pina schreef:
18-06-2025 09:32
Ook veel mensen zijn gewoon wie ze zijn, en dat blijkt dan na de scheiding ook maar weer eens. Ze zijn egoïstisch, of ze kunnen niet meeleven met een ander, of zich niet in een ander verplaatsen, zeker niet voor een ander opofferen. Dat was dan in het huwelijk al een issue, en na de scheiding helemaal. Daar loop je dan in dergelijke situaties gewoon weer tegenaan. Maar iemand was al zo.
Yup en dat iemand dan van je af wil maakt dat bepaald gedrag helemaal erg kan worden.
Ik heb iemand heel dichtbij waar zelfs na een strafzaak, die zij won, de man nog steeds aan het liegen was bij de rechter, zich voordeed dat hij een normale fijne vader was en zij zich aanstelde en de kinderen weg wilde houden bij hem.
Elke afspraak werd gebroken, hij is nu na 4 jaar nog elke mogelijkheid om moeilijk te doen ook echt moeilijk te doen.
Ook elk leuk ding van de kinderen en haar moet worden verpest met raar gedrag van hem.

De reden waarom ze wegging is wat hij nog 10x erger laat zien na de scheiding.
Alle reacties Link kopieren Quote
WoolOverMyEyes schreef:
17-06-2025 13:13
Dit is precies wat mij dwars zit. Wat ik ook doe, er is ALTIJD kritiek. Altijd. En het is altijd mijn schuld. In de relatie al.

Toen hij niet op kwam dagen op een oudergesprek was het mijn schuld want ik had hem erover moeten bellen. Terwijl we beide toegang tot de ouder app hebben en hij gewoon notificaties krijgt en kan reageren. Maar toch is het nooit zijn schuld of verantwoordelijkheid, zelfs na de scheiding niet.

Zelfs na de scheiding verwacht hij nog dat ik alles manage…
Ik hoop dat je op een dag helemaal zen kunt blijven om zijn gedrag.

Dat hij met zo'n rare wending met kritiek komt en je hem in zijn gezicht uitlacht 'ik vroeg me al af wat je deze keer ging verzinnen wat ik fout gedaan zou hebben'

Dat hij jou altijd moet afzeiken gaat over hem.
Het gaat over zijn pijn en de enige manier waarop hij ermee om kan gaan is om zich heen slaan en jou pijn doen.

En je mag dat dus volledig bij hem laten. Het is lastig omdat je samen een kind hebt en je dus verbonden blijft. Waarschijnlijk ben je iemand die het altijd heel goed probeert te doen voor iedereen.

Doe het goed voor jezelf en je kind. Hij is verantwoordelijk voor zijn eigen ouderschap.

Je hebt in deze vaderdag situatie heel mooi ruimte aangeboden aan hem om het in te vullen zoals hij wil. Hij wilde het niet. Jij hebt goed voor je teleurgestelde kind gezorgd. Je hebt het goed gedaan. Laat het los.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven