Hij wil samenwonen, maar ook ooit experimenteren

Sinds een paar jaar heb ik een fijne relatie met een man. Hij heeft een tijdje geleden voorgesteld om samen te gaan wonen. In eerste instantie was ik wel enthousiast, maar de laatste tijd heb ik twijfels. Zelf heb ik voor deze relatie 2 relaties gehad en goed van mijn vrijgezelle bestaan genoten, ook weleens met een vrouw etc. Voor hem ben ik zijn eerste vaste partner en bovendien wil hij wel ooit experimenteren met een man. Ik heb hier alle begrip voor, alleen merk ik dat ik het hier toch wel moeilijk mee heb. We hebben al eens eerder besproken hoe we tegenover een open relatie staan. Hij ziet dat als optie indien we al een lange tijd samen zijn. Maar dit is niets voor mij, ik ben daar te jaloers voor. Ook kost het onderhouden van mijn huidige sociale agenda al genoeg tijd en energie, ik zou dan liever de relatie verbreken zodat ik genoeg ruimte in mijn leven heb voor een potentiële nieuwe liefde. Aan de ene kant heb ik altijd zo in het leven gestaan: een relatie is leuk voor zolang het leuk is en als de koek op is, dan eindigt het. (Ik heb geen kinderwens trouwens.) Maar nu er blijkbaar al een gegarandeerd einde aan deze relatie zit, word ik daar toch wel verdrietig van. Samen oud worden is dus eigenlijk geen optie.

Dus wat nu? Ik heb een heel fijn goedkoop appartement op een fantastische locatie, dat ga ik nooit opnieuw vinden. Maar het is ook te klein om in samen te wonen. Ga ik dan toch over een tijdje samenwonen, al weet ik dat dit stopt als de sleur erin komt hij hij met mannen wil experimenteren? Of lekker in mijn mooie fijne appartement blijven wonen en genieten van de LAT-relatie voor zolang het duurt?

Naast dit praktische dilemma voel ik me ook verdrietig. Ik dacht nooit na over ‘voor altijd samen blijven’, maar nu dat sowieso niet gaat gebeuren, ervaar ik toch een beetje liefdesverdriet. Ik merk dat ik afgelopen week wat afstandelijk ben naar hem en dat vind ik rot... Stel ik me aan?

nansie schreef: ↑

03-06-2023 14:02

Hebben jullie al eens overwogen om samen naar een parenclub of erotische sauna te gaan? Misschien biedt dat genoeg experimenteerruimte voor hem, en genoeg 'samen' voor jou...

Een parenclub of erotische sauna is helaas niets voor mij. Heel heel heel misschien dat ik tzt, als bij mij ook enige verveling is ontstaan, een MMV trio wil uitproberen of een open relatie. Maar ik kan me dat nu eigenlijk ook niet voorstellen. Toch vind ik het wel te vroeg om hiervoor alles weg te gooien, want misschien wil ik het wel als ik aan dit idee gewend ben geraakt.

Marianneke schreef: ↑

03-06-2023 17:46

Ik zou het nogal jammer vinden om een fijne relatie te verbreken vanwege 'misschien, ooit' en 'ik denk dat ik er te jaloers voor ben'. Je weet dat allemaal niet, je weet niet of hij echt ooit zover zal gaan, je weet niet of je seks met een andere man echt altijd een bedreiging voor je relatie zult vinden, en hebt nog nooit samen gekeken naar mogelijke tussenvormen.

Ik zou het gesprek aangaan. Vertel hem waarom die uitspraken over experimenteren voor jou een toekomst met hem samen belemmert, bespreek samen of zijn mogelijke wens het op het spel zetten van de relatie echt waard is, en kijk evt samen of er wel misschien iets als een trio of een parenclubbezoek of zo mogelijk is en voldoet.

Dit heb je natuurlijk niet allemaal in 1 gesprek helder. Daar zul je een aantal keren over moeten doorpraten en dan weer voor jezelf verwerken en erover nadenken.
Ik zou het zonde vinden om een relatie te verbreken alleen maar omdat hij denkt dat hij misschien eens wil experimenteren, terwijl hij waarschijnlijk niet eens weet wat voor effect zo'n gedachte heeft bij jou.

Fijne reactie, dankjewel. De laatste week voelt echt als een rollercoaster qua gevoelens en gedachten. "Hoe kan ik nou nog vol genieten van deze relatie als deze donderwolk boven mij hangt" tot "misschien wil ik dit zelf eigenlijk ook wel ooit" tot "godver waarom heeft hij niet eerder geprobeerd of mannen leuk in bed zijn" tot "ik moet ook niet zo moeilijk doen en niets in het leven geeft garanties behalve doodgaan". Ik vind het moeilijk om met hem in gesprek te gaan hierover nu mijn gevoelens nog alle kanten op gaan. Ik voel me verdrietig, aanstellerig, boos, moe, afstandelijk, verliefd en dat allemaal afgewisseld en tegelijkertijd. Maar die gesprekken komen inderdaad nog wel. En ik wil het inderdaad nog niet verbreken tussen ons.

katkaatje schreef: ↑

04-06-2023 08:50

Ik zou me nog niet te druk maken over ‘ooit’ en ‘misschien’. Voordat man en ik gingen trouwens heb ik met hem ook gepraat over het feit dat ik misschien te zijner tijd nog wel wat andere dingen wil proberen op seksueel vlak. Hij heeft dat veel minder. Hij zei toen: “Tja, ik denk dat ik dat te jaloers voor ben, maar ik weet niet hoe dat tegen die tijd is. Ik kan niks beloven, behalve dat ik oprecht open zal staan voor een gesprek hieronder een samen de mogelijkheden bekijken.”

Dat was voor mij genoeg. We zijn nu 5 jaar verder (9 jaar samen) en ik heb nog helemaal niet die behoefte gehad. Wie weet komt het nog, wie weet ook niet. We zijn nu samen alweer zo veranderd en dat blijf je als koppel natuurlijk ook doen. Je kunt niet in de toekomst kijken. Goed dat hij dit heeft aangegeven, maar zoals ik het lees is het niet iets dat van hem per se moet of per se voor een bepaalde datum. Daar ga je toch een nu goede relatie niet voor verbreken of alvast de zekerheid geven dat het ooit uitgaat?

Wat fijn om jouw ervaring van de andere kant te lezen en hoe je man daarmee omgaat. En wat mooi hoe het voor jullie werkt tot nu toe. Heeft je man in de afgelopen jaren zich weleens rot of onzeker gevoeld hierdoor? Ik heb bij mijn vriend wel het gevoel dat hij dit zeker 100% een keer wil proberen, dus het voelt niet echt als misschien in onze situatie. En daarom vind ik een vervolgstap zoals samenwonen voor ons geen goed idee. Voor nu. Misschien ooit als we samen een oplossing hebben bedacht voor zijn behoefte.

Desayuno schreef: ↑

03-06-2023 21:02

Even advocaat van de duivel, maar ik word even getriggerd door dit zinnetje.

Want jij bent heel gek op hem, maar is hij dan ook voldoende gek op jou? Ik snap namelijk best dat je niet hebt geëxperimenteerd en daarvan een beetje baalt als je opeens in een vaste relatie zit. Maar zegt het feit dat hij je nu al waarschuwt dat hij in de toekomst alsnog niet genoeg aan jou alleen heeft en alsnog wil experimenteren, wellicht dat jij voor hem dan minder geweldig bent?

Want als ik samen ben met de liefde van mijn leven, heb ik 0 behoefte om te experimenteren als dit mijn partner kwetst of zelfs potentieel wegjaagt. Dan verkiest hij dus experimenteren boven jou, aangezien jij al aangeeft dat je er niet mee kunt leven. Zelfs als het nu niet aan de orde is op dit moment zou ik hier echt niet blij mee zijn.

En dat is overigens zijn goed recht, om te doen wat hij wil en wat goed voor hem is. Maar ik zou mezelf erg beschermen tegen iemand die dit zo tegen me zegt.

Hm nee ik denk niet dat onze gevoelens ongelijk zijn. Ik zie hoe verliefd hij op dit moment op mij is en ik ben dat net zo op hem. Hij staat alleen anders in het leven dan ik denk ik, en duidelijk ook anders dan jij. Hij is iemand die zelf niet gauw jaloers is en open relaties als een mogelijkheid ziet. Ik zie niet hoe dat gelijk staat aan minder van iemand houden.

Ik begrijp hem heel goed dat hij ook ooit in zijn leven wil weten hoe het met een man is. Omdat ik die ervaringen met iemand van hetzelfde geslacht wel heb, voel ik geen nieuwsgierigheid meer. Ik weet hoe het is en ik weet ook dat er niets kan tippen aan de seks die ik nu heb met iemand op wie ik stapelgek ben. Voor mijn vriend voelt het niet als iets wat hij nu a la minute wil nu we nog in de verliefde fase zitten. Hij geniet heel erg van ons seksleven en zegt nu niets te missen. Hij ziet het als iets wat hij ooit nog wil hebben gedaan in zijn leven. ik denk dat het te vergelijken is met bijv een langere reis willen maken. En die (toekomstige) behoefte kan mijns inziens prima bestaan naast de liefde die hij voor mij voelt. Dat hij daar zo eerlijk over is, waardeer ik en vind ik juist een teken van liefde. Ook dat hij dit met me durft te delen, want er bestaan nogal wat veroordelende mensen op de wereld.

Dat ik er zoveel moeite mee heb, weet hij alleen nog niet. Het gesprek dat hij het ooit nog eens wil proberen in zijn leven hebben we vorige week gehad en deze week loopt mijn hoofd over van alle gevoelens die dit bij me losmaakt. Ik denk dat ik dit stof eerst allemaal een beetje wil laten neerdalen, iets beter voor mezelf op een rijtje wil hebben wat het met me doet en wat ik (niet) wil, voordat we hier weer over praten.