Relaties
alle pijlers
Hoe ga ik hier mee om?
vrijdag 31 juli 2020 om 00:02
Mijn zoon is al ongeveer iets van 15 jaar een complotdenker..ik heb zoveel gesprekken gevoerd maar niets helpt...
Hij is nu volwassen en heeft inmiddels zelf een kind.
Vaccinaties is hij fel op tegen, en dus is mijn kleinzoon niet gevaccineerd.
Ik heb de kracht niet meer in die oneindige discussies, en heb ook wat afstand genomen want wat ik ook zeg hij heeft altijd een antwoord. Het gaat ook heel ver bij mijn zoon, hij gelooft ook in illuminatie etc.
Nu was het een beetje rustig , totdat de corona uitbrak..
Het is nu weer drama met alle complotten! tot aan koningshuizen die betrokken zijn bij pedofiele netwerken, piza gate enz.
Wij hebben een familie app en hij deelt dus ook constant links, ik kan het inmiddels niet meer aanhoren/lezen, en probeer het te negeren..
Maar het ergste vind ik dat zijn 2 jongere zussen, plus mijn schoonzoon er steeds meer in meegezogen worden, en ook steeds achterdochtiger worden..
Mijn dochter heeft ook een kleine en die was ook bijna niet gevaccineerd..
Gelukkig uiteindelijk toch wel, maar verder merk ik dat ze ook steeds meer gaan complot denken..
Mijn jongste dochter (inmiddels ook volwassen) is op jongere leeftijd er ook al tijdje erin meegezogen, maar gelukkig toen ze ouder werd, werd het minder, maar nu met die corona merk ik dat zij ook weer achterdochtiger wordt..
Ik vind het al erg genoeg dat mijn zoon zo is, maar heb er min of meer mee een soort van mee leren leven..op verjaardagen of als we soms samen zijn met het gezin zorgde ik altijd dat ik niet in discussie ging, maar nu bijna de hele familie erin meegezogen wordt is dat natuurlijk steeds moeilijker..
Ik probeer ook met mijn dochters te praten maar ze zijn super koppig..ze eindigen altijd met: ja mam dat is jouw mening, ik denk er anders over..
Ik weet dat ik er toch niets kan veranderen, maar weet ook niet hoe ik er mee om moet gaan..
Als je complotdenkers kent kan je ze normaal op afstand houden maar als om je kind(eren) gaat is wat anders natuurlijk..
Ik weer niet precies wat ik met dit topic wil, even van me afschrijven, misschien anderen die dit herkennen, of gewoon wat ideen en tips hiermee om te gaan, bedankt voor het lezen alvast
Liever niet quoten aub.
Hij is nu volwassen en heeft inmiddels zelf een kind.
Vaccinaties is hij fel op tegen, en dus is mijn kleinzoon niet gevaccineerd.
Ik heb de kracht niet meer in die oneindige discussies, en heb ook wat afstand genomen want wat ik ook zeg hij heeft altijd een antwoord. Het gaat ook heel ver bij mijn zoon, hij gelooft ook in illuminatie etc.
Nu was het een beetje rustig , totdat de corona uitbrak..
Het is nu weer drama met alle complotten! tot aan koningshuizen die betrokken zijn bij pedofiele netwerken, piza gate enz.
Wij hebben een familie app en hij deelt dus ook constant links, ik kan het inmiddels niet meer aanhoren/lezen, en probeer het te negeren..
Maar het ergste vind ik dat zijn 2 jongere zussen, plus mijn schoonzoon er steeds meer in meegezogen worden, en ook steeds achterdochtiger worden..
Mijn dochter heeft ook een kleine en die was ook bijna niet gevaccineerd..
Gelukkig uiteindelijk toch wel, maar verder merk ik dat ze ook steeds meer gaan complot denken..
Mijn jongste dochter (inmiddels ook volwassen) is op jongere leeftijd er ook al tijdje erin meegezogen, maar gelukkig toen ze ouder werd, werd het minder, maar nu met die corona merk ik dat zij ook weer achterdochtiger wordt..
Ik vind het al erg genoeg dat mijn zoon zo is, maar heb er min of meer mee een soort van mee leren leven..op verjaardagen of als we soms samen zijn met het gezin zorgde ik altijd dat ik niet in discussie ging, maar nu bijna de hele familie erin meegezogen wordt is dat natuurlijk steeds moeilijker..
Ik probeer ook met mijn dochters te praten maar ze zijn super koppig..ze eindigen altijd met: ja mam dat is jouw mening, ik denk er anders over..
Ik weet dat ik er toch niets kan veranderen, maar weet ook niet hoe ik er mee om moet gaan..
Als je complotdenkers kent kan je ze normaal op afstand houden maar als om je kind(eren) gaat is wat anders natuurlijk..
Ik weer niet precies wat ik met dit topic wil, even van me afschrijven, misschien anderen die dit herkennen, of gewoon wat ideen en tips hiermee om te gaan, bedankt voor het lezen alvast
Liever niet quoten aub.
vrijdag 31 juli 2020 om 05:22
Als je merkt dat het toch geen zin heeft ga er dan ook gewoon niet tegen in. Dat scheelt een bak energie. Ik snap wel dat je er wat gezond verstand in probeert te gieten maar zo werkt het niet. Ze zijn volwassen en kunnen gewoon het nieuws volgen. Als zij besluiten dat dat nep is kun je op je kop gaan staan, je maakt het in feite alleen maar erger....
Hoe tegen natuurlijk ook, zeg gewoon jongens ik heb helemaal geen interesse in dat soort dingen. Iemand koffie? Of Aha, ja joh ik weet dat ook allemaal niet. Denken zij dat jij een beetje simpel bent en slaapt maar heb je wel gewoon een gezellig contact.
Ik heb een vriend die zo is, best wat dingen heb ik ook bedenkingen bij maar ik heb gewoon geen zin om mij af te vragen wat waar is en niet. Je word gek als je daar induikt. Dan maar lekker slapend door het leven. Er klopt ook gewoon van alles niet. Maar het voelt niet als mijn taak omdat tot de bodem uit te zoeken. Heb wel eens geprobeerd het gesprek aan te gaan maar dan gaat hij nog net niet op zijn kist het woord prediken. Hij is verder aardig dus ik knip wat en kijk express een beetje dommig en dan ben ik er weer vanaf. Met je zoon gevoelsmatig anders, snap ik. Maar je doet in feite hetzelfde als hij. Ook een waarheid opdringen die je echt niet 100% kent.
Hoe tegen natuurlijk ook, zeg gewoon jongens ik heb helemaal geen interesse in dat soort dingen. Iemand koffie? Of Aha, ja joh ik weet dat ook allemaal niet. Denken zij dat jij een beetje simpel bent en slaapt maar heb je wel gewoon een gezellig contact.
Ik heb een vriend die zo is, best wat dingen heb ik ook bedenkingen bij maar ik heb gewoon geen zin om mij af te vragen wat waar is en niet. Je word gek als je daar induikt. Dan maar lekker slapend door het leven. Er klopt ook gewoon van alles niet. Maar het voelt niet als mijn taak omdat tot de bodem uit te zoeken. Heb wel eens geprobeerd het gesprek aan te gaan maar dan gaat hij nog net niet op zijn kist het woord prediken. Hij is verder aardig dus ik knip wat en kijk express een beetje dommig en dan ben ik er weer vanaf. Met je zoon gevoelsmatig anders, snap ik. Maar je doet in feite hetzelfde als hij. Ook een waarheid opdringen die je echt niet 100% kent.
vrijdag 31 juli 2020 om 07:52
Mijn ervaring is dat je complotdenkers niet op andere gedachten kunt brengen. Wat je ook inbrengt, het sterkt complotdenkers in hun overtuiging. Voor je het weet wordt jij er van verdacht ook in het complot te zitten of wordt je als gehersenspoeld bestempeld. Het enige wat helpt om er zelf geen last van te hebben als niet-complotdenker, is discussies hierover af te kappen en er heel duidelijk en consequent in te zijn dat je geen berichten, fimpjes, nieuwsartikelen e.d. wilt ontvangen die hierover gaan.
Love is the meaning of life
vrijdag 31 juli 2020 om 07:55
Ik heb een vriendin die complotdenker is, kinderen niet heeft laten vaccineren enz. Discussie heeft geen zin. Ik zie het als blauw, zij ziet het als groen. Wat mij hielp was dat ik ging waarderen dat ze overal vraagtekens bij zette, dieper nadacht over zaken, die ik mijn hele leven als normaal beschouw. Ik hobbel in de stroom mee, zij stelt haar eigen normen en waarden. Dat vind ik best knap. Ik ga geen discussie met haar aan, maar vraag soms wel hoe en waarom zij erover denkt. Dat haalde bij mij de ergernis weg.
Ik snap helemaal dat je je het anders had voorgesteld met je eigen kinderen. Maar de situatie is nu eenmaal zo, dus hoe ga je hiermee om? Voor mij werkt: Geen discussie, soms belangstellend vragen stellen naar het andere denkpatroon en verder negeren waar je zelf onrustig van wordt. Sterkte TO, het is niet fijn als je kinderen zo'n totaal andere levenswijze hebben met weinig raakvlakken.
Ik snap helemaal dat je je het anders had voorgesteld met je eigen kinderen. Maar de situatie is nu eenmaal zo, dus hoe ga je hiermee om? Voor mij werkt: Geen discussie, soms belangstellend vragen stellen naar het andere denkpatroon en verder negeren waar je zelf onrustig van wordt. Sterkte TO, het is niet fijn als je kinderen zo'n totaal andere levenswijze hebben met weinig raakvlakken.
vrijdag 31 juli 2020 om 08:24
Ik ken jouw vriendin niet, maar mijn ervaring met complotdenkers is dat ze totaal kritiekloos met een andere stroom mee hobbelen. Een deel van mijn schoonfamilie is complotdenker, met schoonmoeder vooraan. Ze geloven elk vaag Facebook bericht, als het maar niet van de mainstream media komt. Ze geloven soms zelf berichten die elkaar tegenspreken, zoals rondom dat corona/ 5g gedoe. Mijn schoonmoeder kan het ene moment een bericht delen dat corona niet bestaat, maar eigenlijk stralingsziekte door 5 g is, en de volgende dag deelt ze dat corona een "gemaakt" virus is zodat de illuminatie ongezien hun snode plannen kunnen uitvoeren. Ik vind het vaak wel echt tegen het geschifte aan. Terwijl ze IRL een prima mens is, maar dan mijd ik dit soort onderwerpen ook. Echt tips heb ik niet voor je, to. Die mensen geloven daar zo erg in, het is net als een streng gereformeerde proberen te overtuigen dat God niet bestaat.ramy72 schreef: ↑31-07-2020 07:55Ik heb een vriendin die complotdenker is, kinderen niet heeft laten vaccineren enz. Discussie heeft geen zin. Ik zie het als blauw, zij ziet het als groen. Wat mij hielp was dat ik ging waarderen dat ze overal vraagtekens bij zette, dieper nadacht over zaken, die ik mijn hele leven als normaal beschouw. Ik hobbel in de stroom mee, zij stelt haar eigen normen en waarden. Dat vind ik best knap. Ik ga geen discussie met haar aan, maar vraag soms wel hoe en waarom zij erover denkt. Dat haalde bij mij de ergernis weg.
Ik snap helemaal dat je je het anders had voorgesteld met je eigen kinderen. Maar de situatie is nu eenmaal zo, dus hoe ga je hiermee om? Voor mij werkt: Geen discussie, soms belangstellend vragen stellen naar het andere denkpatroon en verder negeren waar je zelf onrustig van wordt. Sterkte TO, het is niet fijn als je kinderen zo'n totaal andere levenswijze hebben met weinig raakvlakken.
honingdropje2 wijzigde dit bericht op 31-07-2020 09:07
0.47% gewijzigd
vrijdag 31 juli 2020 om 08:56
Inderdaad net een gelovige. Ook geen discussie mee aan gaan. Het heeft geen nut want onderaan de streep weten de ongelovige ook niet of dat 100% waar is. We denken het, geloven het. Net als zij.
Ik krijg weleens plaatsvervangende schaamte als een bekende of familie zoiets op facebook zet. Herkent iemand dat?
Ik krijg weleens plaatsvervangende schaamte als een bekende of familie zoiets op facebook zet. Herkent iemand dat?
vrijdag 31 juli 2020 om 09:10
LoveLucy schreef: ↑31-07-2020 08:56Inderdaad net een gelovige. Ook geen discussie mee aan gaan. Het heeft geen nut want onderaan de streep weten de ongelovige ook niet of dat 100% waar is. We denken het, geloven het. Net als zij.
Ik krijg weleens plaatsvervangende schaamte als een bekende of familie zoiets op facebook zet. Herkent iemand dat?
Oh ja, heel erg. Nu heb ik zelf geen Facebook account dus ik zie het niet zo vaak en ze kunnen me ook niet taggen ofzo. Maar soms kijk ik even op fb via het account van mijn man en dan komen natuurlijk ook die berichten van zijn familie voorbij. Ik voel dan inderdaad een soort schaamte
vrijdag 31 juli 2020 om 09:52
De vader van mijn kinderen, mijn ex, is zichzelf in de loop van de jaren steeds meer gaan verliezen in die complottheorieën. Dat levert de laatste jaren dus steeds gedoe op met vaccinaties. Ik wilde niet stiekem gaan doen en wilde in overleg blijven, maar dat bleek niet meer werkbaar omdat dat neerkwam op dat elke keer dat er een prik aankwam, ik gebombardeerd werd met links naar filmpjes uit de antivax-hoek. En dan niet even een paar minuten, maar hele docu's van anderhalf uur.
Op een gegeven moment leek het er wel op alsof ik huiswerk aan het doen was. Want hij nam natuurlijk geen genoegen met "ik heb het gekeken, ik denk er nog steeds anders over" want dan moest ik op de millimeter uit gaan leggen wat er dan niet aan klopte en die gesprekken liepen steevast uit de hand omdat ik redelijk onderlegd ben en me ook verder ging inlezen in de onderwerpen. Dat is op zich nog een positief bij-effect want er is niks mis met algemene waarheden te toetsen. Helaas was het probleem dat hij de materie niet snapte en ik dus een somme h**r was.
Ergens in het bekijken van zo'n woke filmpje besefte ik me ineens dat ik wel betere dingen te doen had, dat het nooit goed zou zijn en hij zou blijven schreeuwen en schelden als hij zijn zin niet kreeg want het ging niet om de inhoud, maar om zijn gevoel. Hij heeft een rotleven door zijn eigen tekortkomingen. Hij heeft die manier van denken nodig om te verklaren waarom zijn leven zo moeilijk is, want aan hem kan het niet liggen.
Ik heb destijds in het ouderschapsplan laten zetten dat ik de eindbeslissing maak op het medische vlak. Dat was toen met het oog op zijn periodes van godsdienstwaanzin want dan geloofde hij dat alles weg te bidden was en de (chronische zieke) kinderen geen medicatie nodig hadden. "
Ik ga niet meer in discussie met hem over deze dingen. Ik beslis gewoon, met dien verstande dat ik vraag wat de kinderen willen. Deze zijn inmiddels oud en wijs genoeg om zelf te beslissen of mee te praten. Laatst moest onze dochter de HPV-prik. Ex trapte een hoop heisa. Dochter haalde haar schouders op en marcheerde zo naar die vaccinatie toe. Dat bleek achteraf een breekpunt want in plaats van dat hij druk op mij zette, bleef hij maar drammen bij haar, dagenlang, totdat ze meerdere keren huilend naar huis kwam eerder. Ze wil dus niet meer naar hem toe. RIP co-ouderschap. Ik breng haar soms voor een kort bezoek, meer wil ze niet. Ik kan alleen maar hopen dat ze een beetje een fijne band met hem kan onderhouden in de toekomst maar ik vrees dat hij haar zo afgeschrokken heeft dat het nu gaat verwateren. Hij is woest, zij is voorlopig klaar met hem. Heel triest.
Bottom-line en samenvatting: deze mensen willen niet in gesprek over feiten maar over hun gevoel. Ze willen gelijk krijgen, ook als ze het niet hebben. Het beeld wat ze hebben heeft namelijk een functie voor ze, vandaar dat ze er zo fel op zitten. Ik doe er niet aan mee want het zijn geen gesprekken maar een machtsstrijd. Ik kap het af en het boeit me niet meer dat dat vervelend wordt gevonden.
Op een gegeven moment leek het er wel op alsof ik huiswerk aan het doen was. Want hij nam natuurlijk geen genoegen met "ik heb het gekeken, ik denk er nog steeds anders over" want dan moest ik op de millimeter uit gaan leggen wat er dan niet aan klopte en die gesprekken liepen steevast uit de hand omdat ik redelijk onderlegd ben en me ook verder ging inlezen in de onderwerpen. Dat is op zich nog een positief bij-effect want er is niks mis met algemene waarheden te toetsen. Helaas was het probleem dat hij de materie niet snapte en ik dus een somme h**r was.
Ergens in het bekijken van zo'n woke filmpje besefte ik me ineens dat ik wel betere dingen te doen had, dat het nooit goed zou zijn en hij zou blijven schreeuwen en schelden als hij zijn zin niet kreeg want het ging niet om de inhoud, maar om zijn gevoel. Hij heeft een rotleven door zijn eigen tekortkomingen. Hij heeft die manier van denken nodig om te verklaren waarom zijn leven zo moeilijk is, want aan hem kan het niet liggen.
Ik heb destijds in het ouderschapsplan laten zetten dat ik de eindbeslissing maak op het medische vlak. Dat was toen met het oog op zijn periodes van godsdienstwaanzin want dan geloofde hij dat alles weg te bidden was en de (chronische zieke) kinderen geen medicatie nodig hadden. "
Ik ga niet meer in discussie met hem over deze dingen. Ik beslis gewoon, met dien verstande dat ik vraag wat de kinderen willen. Deze zijn inmiddels oud en wijs genoeg om zelf te beslissen of mee te praten. Laatst moest onze dochter de HPV-prik. Ex trapte een hoop heisa. Dochter haalde haar schouders op en marcheerde zo naar die vaccinatie toe. Dat bleek achteraf een breekpunt want in plaats van dat hij druk op mij zette, bleef hij maar drammen bij haar, dagenlang, totdat ze meerdere keren huilend naar huis kwam eerder. Ze wil dus niet meer naar hem toe. RIP co-ouderschap. Ik breng haar soms voor een kort bezoek, meer wil ze niet. Ik kan alleen maar hopen dat ze een beetje een fijne band met hem kan onderhouden in de toekomst maar ik vrees dat hij haar zo afgeschrokken heeft dat het nu gaat verwateren. Hij is woest, zij is voorlopig klaar met hem. Heel triest.
Bottom-line en samenvatting: deze mensen willen niet in gesprek over feiten maar over hun gevoel. Ze willen gelijk krijgen, ook als ze het niet hebben. Het beeld wat ze hebben heeft namelijk een functie voor ze, vandaar dat ze er zo fel op zitten. Ik doe er niet aan mee want het zijn geen gesprekken maar een machtsstrijd. Ik kap het af en het boeit me niet meer dat dat vervelend wordt gevonden.
vrijdag 31 juli 2020 om 13:02
Pfoe wat een nare verhalen hier zeg. Lijkt me echt heel moeilijk om mee om te gaan. Ik merk dat complotdenkers mij altijd gelijk irriteren op bijvoorbeeld social media omdat ze eigenlijk klakkeloos alles overnemen, als het maar van “alternatieve media” of van die hoax Facebook plaatjes komt. Een bericht van een officiële krant vertrouwen ze daarentegen. Dodelijk vermoeiend en het is als trekken aan een dood paard. Zij hebben zogenaamd de wijsheid in pacht en wij zijn naïef, dom en moeten de wijsheid nog ontdekken....
Lijkt me moeilijk om zo aan te moeten zien. Sterkte TO.
Lijkt me moeilijk om zo aan te moeten zien. Sterkte TO.
vrijdag 31 juli 2020 om 17:44
Las vandaag toevallig in het 'gewone' nieuws, Telegraaf of zo, dat Bill Clinton op het pedo eiland was gespot met twee minderjarige meisjes.
Er zijn wel degelijk dingen niet pluis.
Ik (en 98% van mijn omgeving) vind(en) het ook allemaal erg lastig om alles m.b.t. Corona te geloven.
vrijdag 31 juli 2020 om 17:46
Dat komt door de corona en vaccinaties?
Of door mannen als Epstein? Want, inderdaad dat pedonetwerk tot aan koningshuizen dat is geen complotheorie, dat mensen dat scharen onder complotten is wel echt naar.
vrijdag 31 juli 2020 om 17:52
Ach, tegenwoordig wordt toch alles tegelijkertijd en door elkaar heen besproken?Luci_Morgenster schreef: ↑31-07-2020 17:46Dat komt door de corona en vaccinaties?
Of door mannen als Epstein? Want, inderdaad dat pedonetwerk tot aan koningshuizen dat is geen complotheorie, dat mensen dat scharen onder complotten is wel echt naar.
vrijdag 31 juli 2020 om 18:05
Juist, idd dit.Luci_Morgenster schreef: ↑31-07-2020 08:16En wat meer nadenken over dingen en niet alles voor zoete koek slikken, of zien of denken dat dingen niet kloppen is totaal wat anders dan echt complotdenken. Dat laatste gaat alle logica-wetenschap-redelijk te boven.
Als het gaat om magnetronstraling of bepaalde voeding kan ik me er ook niet zo druk om maken, maar als het gaat om pedofiele netwerken waar het koningshuis bij betrokken is, chemtrails, en weet ik wat al niet meer gaat me echt te ver..
vrijdag 31 juli 2020 om 18:13
vrijdag 31 juli 2020 om 18:31
Herkenbaar, ook die tegenstrijdige berichten iddHoningdropje2 schreef: ↑31-07-2020 08:24Ik ken jouw vriendin niet, maar mijn ervaring met complotdenkers is dat ze totaal kritiekloos met een andere stroom mee hobbelen. Een deel van mijn schoonfamilie is complotdenker, met schoonmoeder vooraan. Ze geloven elk vaag Facebook bericht, als het maar niet van de mainstream media komt. Ze geloven soms zelf berichten die elkaar tegenspreken, zoals rondom dat corona/ 5g gedoe. Mijn schoonmoeder kan het ene moment een bericht delen dat corona niet bestaat, maar eigenlijk stralingsziekte door 5 g is, en de volgende dag deelt ze dat corona een "gemaakt" virus is zodat de illuminatie ongezien hun snode plannen kunnen uitvoeren. Ik vind het vaak wel echt tegen het geschifte aan. Terwijl ze IRL een prima mens is, maar dan mijd ik dit soort onderwerpen ook. Echt tips heb ik niet voor je, to. Die mensen geloven daar zo erg in, het is net als een streng gereformeerde proberen te overtuigen dat God niet bestaat.
vrijdag 31 juli 2020 om 18:31
Herkenbaar, ook die tegenstrijdige berichten iddHoningdropje2 schreef: ↑31-07-2020 08:24Ik ken jouw vriendin niet, maar mijn ervaring met complotdenkers is dat ze totaal kritiekloos met een andere stroom mee hobbelen. Een deel van mijn schoonfamilie is complotdenker, met schoonmoeder vooraan. Ze geloven elk vaag Facebook bericht, als het maar niet van de mainstream media komt. Ze geloven soms zelf berichten die elkaar tegenspreken, zoals rondom dat corona/ 5g gedoe. Mijn schoonmoeder kan het ene moment een bericht delen dat corona niet bestaat, maar eigenlijk stralingsziekte door 5 g is, en de volgende dag deelt ze dat corona een "gemaakt" virus is zodat de illuminatie ongezien hun snode plannen kunnen uitvoeren. Ik vind het vaak wel echt tegen het geschifte aan. Terwijl ze IRL een prima mens is, maar dan mijd ik dit soort onderwerpen ook. Echt tips heb ik niet voor je, to. Die mensen geloven daar zo erg in, het is net als een streng gereformeerde proberen te overtuigen dat God niet bestaat.
vrijdag 31 juli 2020 om 18:37
Ja joh, fuck wetenschapLoveLucy schreef: ↑31-07-2020 05:22Als je merkt dat het toch geen zin heeft ga er dan ook gewoon niet tegen in. Dat scheelt een bak energie. Ik snap wel dat je er wat gezond verstand in probeert te gieten maar zo werkt het niet. Ze zijn volwassen en kunnen gewoon het nieuws volgen. Als zij besluiten dat dat nep is kun je op je kop gaan staan, je maakt het in feite alleen maar erger....
Hoe tegen natuurlijk ook, zeg gewoon jongens ik heb helemaal geen interesse in dat soort dingen. Iemand koffie? Of Aha, ja joh ik weet dat ook allemaal niet. Denken zij dat jij een beetje simpel bent en slaapt maar heb je wel gewoon een gezellig contact.
Ik heb een vriend die zo is, best wat dingen heb ik ook bedenkingen bij maar ik heb gewoon geen zin om mij af te vragen wat waar is en niet. Je word gek als je daar induikt. Dan maar lekker slapend door het leven. Er klopt ook gewoon van alles niet. Maar het voelt niet als mijn taak omdat tot de bodem uit te zoeken. Heb wel eens geprobeerd het gesprek aan te gaan maar dan gaat hij nog net niet op zijn kist het woord prediken. Hij is verder aardig dus ik knip wat en kijk express een beetje dommig en dan ben ik er weer vanaf. Met je zoon gevoelsmatig anders, snap ik. Maar je doet in feite hetzelfde als hij. Ook een waarheid opdringen die je echt niet 100% kent.
Honey, you should see me in a crown
vrijdag 31 juli 2020 om 18:40
Heftig verhaal zeg..helaas ook veel dingen herkenbaar weerlotus77 schreef: ↑31-07-2020 09:52De vader van mijn kinderen, mijn ex, is zichzelf in de loop van de jaren steeds meer gaan verliezen in die complottheorieën. Dat levert de laatste jaren dus steeds gedoe op met vaccinaties. Ik wilde niet stiekem gaan doen en wilde in overleg blijven, maar dat bleek niet meer werkbaar omdat dat neerkwam op dat elke keer dat er een prik aankwam, ik gebombardeerd werd met links naar filmpjes uit de antivax-hoek. En dan niet even een paar minuten, maar hele docu's van anderhalf uur.
Op een gegeven moment leek het er wel op alsof ik huiswerk aan het doen was. Want hij nam natuurlijk geen genoegen met "ik heb het gekeken, ik denk er nog steeds anders over" want dan moest ik op de millimeter uit gaan leggen wat er dan niet aan klopte en die gesprekken liepen steevast uit de hand omdat ik redelijk onderlegd ben en me ook verder ging inlezen in de onderwerpen. Dat is op zich nog een positief bij-effect want er is niks mis met algemene waarheden te toetsen. Helaas was het probleem dat hij de materie niet snapte en ik dus een somme h**r was.
Ergens in het bekijken van zo'n woke filmpje besefte ik me ineens dat ik wel betere dingen te doen had, dat het nooit goed zou zijn en hij zou blijven schreeuwen en schelden als hij zijn zin niet kreeg want het ging niet om de inhoud, maar om zijn gevoel. Hij heeft een rotleven door zijn eigen tekortkomingen. Hij heeft die manier van denken nodig om te verklaren waarom zijn leven zo moeilijk is, want aan hem kan het niet liggen.
Ik heb destijds in het ouderschapsplan laten zetten dat ik de eindbeslissing maak op het medische vlak. Dat was toen met het oog op zijn periodes van godsdienstwaanzin want dan geloofde hij dat alles weg te bidden was en de (chronische zieke) kinderen geen medicatie nodig hadden. "
Ik ga niet meer in discussie met hem over deze dingen. Ik beslis gewoon, met dien verstande dat ik vraag wat de kinderen willen. Deze zijn inmiddels oud en wijs genoeg om zelf te beslissen of mee te praten. Laatst moest onze dochter de HPV-prik. Ex trapte een hoop heisa. Dochter haalde haar schouders op en marcheerde zo naar die vaccinatie toe. Dat bleek achteraf een breekpunt want in plaats van dat hij druk op mij zette, bleef hij maar drammen bij haar, dagenlang, totdat ze meerdere keren huilend naar huis kwam eerder. Ze wil dus niet meer naar hem toe. RIP co-ouderschap. Ik breng haar soms voor een kort bezoek, meer wil ze niet. Ik kan alleen maar hopen dat ze een beetje een fijne band met hem kan onderhouden in de toekomst maar ik vrees dat hij haar zo afgeschrokken heeft dat het nu gaat verwateren. Hij is woest, zij is voorlopig klaar met hem. Heel triest.
Bottom-line en samenvatting: deze mensen willen niet in gesprek over feiten maar over hun gevoel. Ze willen gelijk krijgen, ook als ze het niet hebben. Het beeld wat ze hebben heeft namelijk een functie voor ze, vandaar dat ze er zo fel op zitten. Ik doe er niet aan mee want het zijn geen gesprekken maar een machtsstrijd. Ik kap het af en het boeit me niet meer dat dat vervelend wordt gevonden.
