Relaties
alle pijlers
Hoe hou je de eer aan jezelf?
zaterdag 22 maart 2008 om 16:40
Mijn relatie is (door hem) verbroken. Ik heb alles gedaan om het te laten slagen. Emotioneel zaten we heel sterk op één level, hij hield alleen weinig rekening met mij en is ook niet gewend te investeren in relaties. Er is geen gesprek meer mogelijk, de telefoon neemt hij niet op en op smsjes reageert hij niet behalve toen hij me in een dronken bui wilde zien (wat ik toen weigerde). Ik probeer mezelf te dwingen geen contact meer te zoeken, maar de afwijzing doet zo'n pijn. Bovendien hou ik nog steeds van hem, kan niet begrijpen dat hij niks meer voelt en er geen moeite voor wil doen. Ik voel me zo aan de kant gezet, vind mezelf nauwelijks meer de moeite waard, voel me lelijk en afgedankt. Waarom kan ik niet loslaten? Hoe hou je de eer aan jezelf?
zaterdag 22 maart 2008 om 16:58
Door af te kicken. Cold turkey. Dus: geen contact meer, niet bellen, niet mailen, niks nakkes nada. Dit kost tijd, en ja, ook en vooral heel veel verdriet.
Weet je, juist als je je heel erg hebt ingezet voor je relatie, dan ben je zóóó gewend om daar steeds maar mee bezig te zijn, rekening mee te houden, dingen goed te maken... daar ben je een soort "verslaafd" aan. En een verslaving, tja daar kom je alleen maar vanaf door hetgeen waaraan je verslaafd bent, rigoreus te vermijden.
Dus zowel omwille van jezelf (hartzeer e.d.) als ook "de eer aan jezelf houden" (wil jij dat hij weet dat jij je zo ellendig voelt om hem? Nee toch?) alle banden resoluut verbreken. Hij neemt de telefoon niet op, hij beantwoordt je smsjes niet, maar in een dronken bui wil hij je zien? Daar ben je toch veel te goed voor, Sunflower! Blokkeren die hap, als je de neiging hebt om hem te bellen/smssen/mailen (en ja ik ken de valkuilen ja , zo'n neiging is STERK) maak dan dat je wegkomt, zodat je geen contact met hem kán opnemen. Oftewel: de deur uit gaan, en gsm thuis laten liggen.
Anyway, héél veel sterkte , ik weet hoe je je voelt.. Iedereen wel, denk ik: liefdesverdriet is zwaar k*t
(f) (f) en onthou: dat ellendige gevoel is tijdelijk, uiteindelijk kom je ook híer weer overheen. Maar geef jezelf daar dan ook de kans voor.
Weet je, juist als je je heel erg hebt ingezet voor je relatie, dan ben je zóóó gewend om daar steeds maar mee bezig te zijn, rekening mee te houden, dingen goed te maken... daar ben je een soort "verslaafd" aan. En een verslaving, tja daar kom je alleen maar vanaf door hetgeen waaraan je verslaafd bent, rigoreus te vermijden.
Dus zowel omwille van jezelf (hartzeer e.d.) als ook "de eer aan jezelf houden" (wil jij dat hij weet dat jij je zo ellendig voelt om hem? Nee toch?) alle banden resoluut verbreken. Hij neemt de telefoon niet op, hij beantwoordt je smsjes niet, maar in een dronken bui wil hij je zien? Daar ben je toch veel te goed voor, Sunflower! Blokkeren die hap, als je de neiging hebt om hem te bellen/smssen/mailen (en ja ik ken de valkuilen ja , zo'n neiging is STERK) maak dan dat je wegkomt, zodat je geen contact met hem kán opnemen. Oftewel: de deur uit gaan, en gsm thuis laten liggen.
Anyway, héél veel sterkte , ik weet hoe je je voelt.. Iedereen wel, denk ik: liefdesverdriet is zwaar k*t
(f) (f) en onthou: dat ellendige gevoel is tijdelijk, uiteindelijk kom je ook híer weer overheen. Maar geef jezelf daar dan ook de kans voor.
zaterdag 22 maart 2008 om 16:59
In zo'n geval blijken je vrienden en vriendinnen wel weer heel belangrijk! Kan je niet heerlijk tegen ze aan zeiken? Voor de 10de keer hetzelfde verhaal vertellen? Hen bellen als je dwang echt hoog wordt?
En nog beter, ga leuke dingen doen! Dan heb je geen tijd om aan hem te denken, je voelt je er beter door, het wordt je duidelijk dat je ook een leuk leven hebt zonder hem!
Daarbij, stel he, stel! dat er nog een mogelijkheid is dat het weer goed komt tussen jullie. Dus dat hij zich bedenkt, dan is de kans natuurlijk veel groter wanneer jij een leuk leven hebt en lekker in je vel zit en leuke dingen aan het doen bent. Dan ben je ook veel aantrekkelijker voor hem!
Dat laatste moet natuurlijk geen uitgangspunt zijn!
En nog beter, ga leuke dingen doen! Dan heb je geen tijd om aan hem te denken, je voelt je er beter door, het wordt je duidelijk dat je ook een leuk leven hebt zonder hem!
Daarbij, stel he, stel! dat er nog een mogelijkheid is dat het weer goed komt tussen jullie. Dus dat hij zich bedenkt, dan is de kans natuurlijk veel groter wanneer jij een leuk leven hebt en lekker in je vel zit en leuke dingen aan het doen bent. Dan ben je ook veel aantrekkelijker voor hem!
Dat laatste moet natuurlijk geen uitgangspunt zijn!
zaterdag 22 maart 2008 om 17:05
hoi wat een rotverhaal Sun.
Als ik het lees denk ik wat bedoel je met op 1 level zitten emotioneel gezien, terwijl je in de zelfde zin zegt dat hij weinig rekening met je hield en niet investeerde in relaties omdat hij dat niet gewend is.
Een relatie heb je met z'n 2-en anders is het geen relatie denk ik dan.
Heb je een reden gehad waarom hij wilde stoppen? waren er tekenen dat het deze kant op zou kunnen gaan?
Kan me voorstellen dat die afwijzing erg pijn doet.
Loslaten is verdomde moeilijk. Ben er zelf ook niet zo goed in. Je omdraaien en zeggen nou dat was het dan, life goes on, kan ik ook niet.
Hoe hou je de eer aan jezelf vraag je. Ik denk in deze situatie geen kontakt meer met hem zoeken, geen telefoontjes en smsjes meer naar hem sturen. Voor hem lijkt het over/is het over. Laat het zo, hoe moeilijk ook maar , om terug te komen op die afwijzing en aan de kant gezet voelen: dat gevoel wordt echt niet beter , zelfs erger, als je blijft bellen en smsen zonder dat hij hierop reageert ...
Heb verdriet, deel het met een vriendin of een ander wat je meemaakt of schrijf het hier van je af, koop een bos bloemen voor jezelf, ga naar de kapper, probeer jezelf op te vrolijken. Kijk dan naar de spiegel en zeg: dit ben ik ! En ik mag er zijn ! Klotenvent dat ie MIJ heeft laten gaan !
Als ik het lees denk ik wat bedoel je met op 1 level zitten emotioneel gezien, terwijl je in de zelfde zin zegt dat hij weinig rekening met je hield en niet investeerde in relaties omdat hij dat niet gewend is.
Een relatie heb je met z'n 2-en anders is het geen relatie denk ik dan.
Heb je een reden gehad waarom hij wilde stoppen? waren er tekenen dat het deze kant op zou kunnen gaan?
Kan me voorstellen dat die afwijzing erg pijn doet.
Loslaten is verdomde moeilijk. Ben er zelf ook niet zo goed in. Je omdraaien en zeggen nou dat was het dan, life goes on, kan ik ook niet.
Hoe hou je de eer aan jezelf vraag je. Ik denk in deze situatie geen kontakt meer met hem zoeken, geen telefoontjes en smsjes meer naar hem sturen. Voor hem lijkt het over/is het over. Laat het zo, hoe moeilijk ook maar , om terug te komen op die afwijzing en aan de kant gezet voelen: dat gevoel wordt echt niet beter , zelfs erger, als je blijft bellen en smsen zonder dat hij hierop reageert ...
Heb verdriet, deel het met een vriendin of een ander wat je meemaakt of schrijf het hier van je af, koop een bos bloemen voor jezelf, ga naar de kapper, probeer jezelf op te vrolijken. Kijk dan naar de spiegel en zeg: dit ben ik ! En ik mag er zijn ! Klotenvent dat ie MIJ heeft laten gaan !
zaterdag 22 maart 2008 om 17:12
Bedankt voor jullie reacties. Ik ben heel erg mijn best aan het doen, maar ik vind het zo zwaar. Eten en slapen is al moeilijk, leuke dingen doen probeer ik wel maar die rottige pijn neem ik overal mee naartoe. We hadden meerdere malen per dag contact met elkaar, even bellen of smsen, van 's morgens tot 's avonds. Daarom begrijp ik niet dat het hem zo makkelijk afgaat nu, dat hij blijkbaar totaal niet de behoefte heeft aan contact. En dan ook nog eens te bedenken dat dit de eerste keer is dat hij een relatie verbreekt, eerder werd hij zelf altijd aan de kant gezet. Ik heb echt geen hoge dunk van mezelf, maar ik was wel de eerste die echt voor hem ging. Maar ja, ik verwacht wel commitment van mijn partner dus ik riep hem ter verantwoording als ik het gevoel had op de laatste plaats te komen en ik ben bang dat de vogel daarom gevlogen is.
zaterdag 22 maart 2008 om 17:17
Met emotioneel op 1 level zitten bedoel ik elkaar aanvoelen. Als ik verdrietig was, wist hij het eerder dan ikzelf bij wijze van spreken. Als ik hem aankeek, kon hij vaak mijn gedachten raden. Als hij vertelde hoe hij zich voelde, dan wist ik dat al zonder dat hij het vertelde. We waren vaak verbaasd over de intensiteit van onze relatie, moesten lachen en huilen om dezelfde dingen. Alleen... hij wil of kan zich niet binden en wil er geen moeite voor doen om het goed te laten gaan, geen opofferingen maken.
zaterdag 22 maart 2008 om 17:20
Lieve Sun, ik ken het gevoel. Maar verspil alsjeblieft niet je tijd met afvragen hoe, wat, waar, en waarom het gegaan is zoals het gegaan is. En met bedenken dat het toch wel vreemd is dat ie je niet mist, en of dat miss aan jou ligt en blablabla en nog meer negatieve depremirende gedachtes. Stop die zelfkwelling!
Ik weet het hoor, het is heel makkelijk lullen vanaf deze kant van het forum. Ja het doet verdomd veel pijn en ja je voelt je verdrietig, verlaten, angstig misschien zelf wel, etc etc. Heel normaal en ja het gaat ook weer over, maar daar ben je nú niet mee geholpen. Is er iets wat je écht afleidt, al is het maar eventjes? Lieve vriendinnen om naar toe te gaan, een wandeling op het strand (MP3speler mee, opbeurende muziek erin, gsm thuislaten!), een dvd huren (géén romantische films), whatever? Probeer even lief voor jezelf te zijn!
Nogmaals,
Ik weet het hoor, het is heel makkelijk lullen vanaf deze kant van het forum. Ja het doet verdomd veel pijn en ja je voelt je verdrietig, verlaten, angstig misschien zelf wel, etc etc. Heel normaal en ja het gaat ook weer over, maar daar ben je nú niet mee geholpen. Is er iets wat je écht afleidt, al is het maar eventjes? Lieve vriendinnen om naar toe te gaan, een wandeling op het strand (MP3speler mee, opbeurende muziek erin, gsm thuislaten!), een dvd huren (géén romantische films), whatever? Probeer even lief voor jezelf te zijn!
Nogmaals,
zaterdag 22 maart 2008 om 17:28
ff cru, je bent aan de kant gezet en zoals ik het lees allang weer vergeten en wellicht ingewisseld voor een nieuwe liefde.
Kom op meid, laat je niet kennen. Gooi je haren los (letterlijk en figuurlijk) en kijk verder. Niet gaan zitten sippen maar denken, what's next? Ga vanavond iets leuks doen, kook iets lekkers of haal een lekkere borrel in huis, maar...maak er iets van.
Hij is het niet waard om ook nog maar 1 seconde aan te denken, dus.....zullen we deze discussie hierbij beeïndigen????
Hmmmm, laat nog wel ff weten wat je gaat doen
Kom op meid, laat je niet kennen. Gooi je haren los (letterlijk en figuurlijk) en kijk verder. Niet gaan zitten sippen maar denken, what's next? Ga vanavond iets leuks doen, kook iets lekkers of haal een lekkere borrel in huis, maar...maak er iets van.
Hij is het niet waard om ook nog maar 1 seconde aan te denken, dus.....zullen we deze discussie hierbij beeïndigen????
Hmmmm, laat nog wel ff weten wat je gaat doen
zaterdag 22 maart 2008 om 17:50
zaterdag 22 maart 2008 om 17:57
Los laten is een proces van vallen en opstaan. Niet teveel vooruit kijken maar leven met de dag. Probeer als je aan hem denkt vooral de positieve momenten te zien als gelukservarigen en de negatieve als leermoment/valkuilen voor een eventuele volgende relatie. Zie het als een ervaring welke voorbij is, definitief. Dus, zinnen verzetten en leuke dingen doen!
zaterdag 22 maart 2008 om 17:58
Hoi Sunflower10,
Ik weet heel goed hoe je je voelt. Ben zelf net uit deze situatie gekropen. Je moet het loslaten. Wees lief voor jezelf. Zoals anderen ook al zeggen, ga leuke dingen doen.
Als jij hem gaat zitten smsen of bellen, zal hij dat alleen maar irritant vinden en gaat zo een hekel aan je krijgen. Dat wil je toch niet?
Als hij echt om je geeft, dan komt hij terug. Hou dat vast.
Liefs
Ik weet heel goed hoe je je voelt. Ben zelf net uit deze situatie gekropen. Je moet het loslaten. Wees lief voor jezelf. Zoals anderen ook al zeggen, ga leuke dingen doen.
Als jij hem gaat zitten smsen of bellen, zal hij dat alleen maar irritant vinden en gaat zo een hekel aan je krijgen. Dat wil je toch niet?
Als hij echt om je geeft, dan komt hij terug. Hou dat vast.
Liefs
zaterdag 22 maart 2008 om 18:07
zaterdag 22 maart 2008 om 18:23
Lees dat laatste nog eens en dan hoef je al niet meer te vragen hoe je de eer aan jezelf houdt. Dat heb je al gedaan door hem op dat moment een 'nee' te geven!
Verder, door je eigen leven op te pakken, hier sterker uit te komen, jezelf de moeite waard te vinden; laat je én hem los, én je houdt de eer aan jezelf!
Ook ik zat een half jaar geleden in deze situatie. Ik vond hem de liefde van mijn leven, we zouden gaan samenwonen, maar toen verbrak hij plotseling onze relatie. Niet eten, niet slapen, huilen; ik heb het allemaal gedaan.
Maar ondertussen heb ik keihard voor mezelf gevochten, ik wilde er sterker uitkomen, ben alleen op vakantie gegaan, heb alles van me afgeschreven, ben leuke dingen gaan doen.
En nu ben ik sterker, ik vind mezelf leuker dan toen ik nog met hem samen was, ik kan mijn eigen valkuilen beter zien én ik ben gelukkig samen met een nieuwe liefde.
Zorg goed voor jezelf, vecht voor jezelf; met jezelf moet je het tenslotte je hele leven nog doen. Huil alles eruit, maar zet daarna je schouders eronder en go for it!!!
En last but not least; neem geen contact met hem op!
Sterkte!
Verder, door je eigen leven op te pakken, hier sterker uit te komen, jezelf de moeite waard te vinden; laat je én hem los, én je houdt de eer aan jezelf!
Ook ik zat een half jaar geleden in deze situatie. Ik vond hem de liefde van mijn leven, we zouden gaan samenwonen, maar toen verbrak hij plotseling onze relatie. Niet eten, niet slapen, huilen; ik heb het allemaal gedaan.
Maar ondertussen heb ik keihard voor mezelf gevochten, ik wilde er sterker uitkomen, ben alleen op vakantie gegaan, heb alles van me afgeschreven, ben leuke dingen gaan doen.
En nu ben ik sterker, ik vind mezelf leuker dan toen ik nog met hem samen was, ik kan mijn eigen valkuilen beter zien én ik ben gelukkig samen met een nieuwe liefde.
Zorg goed voor jezelf, vecht voor jezelf; met jezelf moet je het tenslotte je hele leven nog doen. Huil alles eruit, maar zet daarna je schouders eronder en go for it!!!
En last but not least; neem geen contact met hem op!
Sterkte!
zaterdag 22 maart 2008 om 18:36
zaterdag 22 maart 2008 om 18:51
Ik weet precies wat je doormaakt. Ik heb precies hetzelfde.. Het is nu 2.5 maand geleden dat het is uitgegaan. En geloof me.. het gevoel, de verslaving om zijn stem even te horen, om een berichtje te krijgen... wordt elke dag minder. Geef jezelf de tijd! Een vriendin van mij zegt altijd tegen me: op een dag wordt je wakker en dan ben je hem vergeten... het is een proces maar ik wacht er nog met smart op! Ik wens je heel veel sterkte in deze moeilijke tijd. Dikke knuffel
zondag 23 maart 2008 om 00:10
Wat ik gewoon niet begrijp is dat iemand waar je zo close mee bent geweest je nu gewoon negeert. Zo ga je toch niet met mensen om? Dat getuigt toch van weinig respect? Hoeveel moeite kost het om terug te smsen : het spijt me dat ik je pijn doe, maar ik wil het niet meer en ik denk dat we voorlopig even geen contact moeten hebben. Er is nog niet 1 normaal gesprek geweest tussen hem en mij over het waarom van het verbreken van de relatie. Ik ben ineens lucht voor hem en dat doet verschrikkelijk veel pijn.
zondag 23 maart 2008 om 09:25
@sunflower10 omdat dit soort mannen te laf zijn. Vaak is het antwoord heel simpel, omdat ze een leuker iemand ontmoet hebben. Aangezien ze dat eerst willen aankijken, houden ze jou ook nog wat aan het lijntje. Ik ben er iets verder in nu en weet gewoon dat het beter is zo. En jij komt er ook. En onthoudt, als hij het waard is en als alles echt was, komt hij bij je terug.
Ik probeer de situatie altijd om te draaien, wat zou ik zelf doen als er iets aan de hand is. Nou, ik heb nog nooit in mijn hoofd gehaald om iemand maar niet meer te bellen/smsen. Stel jij wordt zelf zomaar verliefd op iemand anders, zou je dan ook niks meer van je laten horen? Nee toch? Steilloos toch?
Ik probeer de situatie altijd om te draaien, wat zou ik zelf doen als er iets aan de hand is. Nou, ik heb nog nooit in mijn hoofd gehaald om iemand maar niet meer te bellen/smsen. Stel jij wordt zelf zomaar verliefd op iemand anders, zou je dan ook niks meer van je laten horen? Nee toch? Steilloos toch?
zondag 23 maart 2008 om 09:42
Butterfly ik denk dat je nu vanuit jezelf redeneerd.Bij jou was dát het geval,iemand anders leuker vinden.
Dat hoeft bij Sunflower niet zo te zijn.
Sunflower ik denk dat hij het moeilijk vind om contact op te nemen met je vanwege de confrontatie met jou verdriet hiervan.Vooral de manier waarop hij dronken contact zocht daarna!Laf dus,dat klopt wel.
Jou kijk op commitment was niet dezelfde als hem.Hij is er duidleijk niet klaar voor.
Vind wel dat hij je dat gewoon kan zeggen opdat jij ook verder kan,het kan plaatsen.En niet stomdronken een poging tot contact wagen en jij GELUKKIG nee daaarop antwoordde.Helaas bleef het daarbij.
Zegt genoeg om wie hij is,bedenk dat wel.
Sterkte nogmaals.
Dat hoeft bij Sunflower niet zo te zijn.
Sunflower ik denk dat hij het moeilijk vind om contact op te nemen met je vanwege de confrontatie met jou verdriet hiervan.Vooral de manier waarop hij dronken contact zocht daarna!Laf dus,dat klopt wel.
Jou kijk op commitment was niet dezelfde als hem.Hij is er duidleijk niet klaar voor.
Vind wel dat hij je dat gewoon kan zeggen opdat jij ook verder kan,het kan plaatsen.En niet stomdronken een poging tot contact wagen en jij GELUKKIG nee daaarop antwoordde.Helaas bleef het daarbij.
Zegt genoeg om wie hij is,bedenk dat wel.
Sterkte nogmaals.
zondag 23 maart 2008 om 14:13
Ik ben heel erg bang dat Butterfly gelijk heeft. Haal me voortdurend in mijn hoofd dat hij met iemand anders iets heeft. Heb zelfs al bedacht met wie dan. Ik sta nog net niet voor zijn deur te posten om die zekerheid te krijgen. Feit is wel dat ik dit gedrag al nauwelijks meer kan vergeven, hoeveel ik ook van hem hou. En het strookt totaal niet met hoe hij me tijdens onze relatie benaderde. Lijken wel twee verschillende personen. Ik zou dit never nooit doen bij iemand, zou constant uit willen leggen waarom ik niet meer verder wil zodat diegene het snapt. De keren dat ik hem sprak ging het vooral over hoe rot hij zich voelde, over hoe hij met zichzelf in de knoop zat terwijl ik denk dat het voor mij echt erger is aangezien het niet mijn keus was om de relatie te beëindigen. Daarnaast snap ik niet dat hij zich zo gedraagt omdat we veel wederzijdse vrienden hebben. Dat komt toch ook raar over dat je mij zo behandelt nu? Die mensen krijgen dan toch ook een andere kijk op hem?
zondag 23 maart 2008 om 14:24
Allereerst....ik vind dat je heel erg de eer aan jezelf houdt!
RESPECT daarvoor.
Lieve Sunflower, al zou hij een ander hebben, wordt je echt heel veel gelukkiger als he dat weet?
Huil, vecht, heb vreselijk verdriet en kom boven!
Je bent al zo ver, je hebt zelf alleen nog geen idee.
Niet bezig zijn met wat anderen over hem gaan denken, denk gewoon lekker egoistisch alleen maar aan jezelf!!!
Knuffel van Summer
RESPECT daarvoor.
Lieve Sunflower, al zou hij een ander hebben, wordt je echt heel veel gelukkiger als he dat weet?
Huil, vecht, heb vreselijk verdriet en kom boven!
Je bent al zo ver, je hebt zelf alleen nog geen idee.
Niet bezig zijn met wat anderen over hem gaan denken, denk gewoon lekker egoistisch alleen maar aan jezelf!!!
Knuffel van Summer
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
zondag 23 maart 2008 om 15:29
Hee Sunflower, wat naar voor je! Ik zou het ook verdacht vinden als iemand zomaar uit het niets een relatie verbreekt. Maar bedenk dat mannen in dat opzicht een stuk minder sterk zijn dan vrouwen; mannen weten er vaak niet mee om te gaan en gaan dan heel lomp doen. Het zou inderdaad kunnen dat hij een ander leuk vindt, maar ja, wat heb jij daar aan om dat te weten? Het is van de ene kant frustrerend dat hij geen reden heeft gegeven, ik zou mezelf ook gek piekeren. Maar van de andere kant moet je denken: we hebben dan emotioneel veel aan elkaar gehad, maar uiteindelijk is het toch een lul. Als het echt een topman was, had ie het op een fatsoenlijke manier uitgemaakt en niet zo, dit getuigt van pure lafheid. Bah!
Dus bedenk: jij bent veel meer waard dan zo iemand, hoe moeilijk het nu ook is. Hou alsjeblieft de eer aan jezelf zoals anderen hier ook zeiden en kies eens puur en alleen voor jezelf. Ik ben nu ook ongeveer 8 maanden weer single en in het begin vond ik het vreselijk, was bang voor het alleen-zijn, maar nu weet ik hoe belangrijk het is om voor mezelf te kiezen. Alleen zo haal je het beste uit het leven en weet je wie je écht bent. Het klinkt cliché, maar het maakt je echt sterker en vormt je tot je unieke zelf.
Als je dat punt hebt bereikt, zal - denk ik - de juiste man vanzelf op je pad komen. Voor nu: doe leuke dingen, leef (het is lente!) en laat je niet kennen! sterkte!
Dus bedenk: jij bent veel meer waard dan zo iemand, hoe moeilijk het nu ook is. Hou alsjeblieft de eer aan jezelf zoals anderen hier ook zeiden en kies eens puur en alleen voor jezelf. Ik ben nu ook ongeveer 8 maanden weer single en in het begin vond ik het vreselijk, was bang voor het alleen-zijn, maar nu weet ik hoe belangrijk het is om voor mezelf te kiezen. Alleen zo haal je het beste uit het leven en weet je wie je écht bent. Het klinkt cliché, maar het maakt je echt sterker en vormt je tot je unieke zelf.
Als je dat punt hebt bereikt, zal - denk ik - de juiste man vanzelf op je pad komen. Voor nu: doe leuke dingen, leef (het is lente!) en laat je niet kennen! sterkte!
