Relaties
alle pijlers
Hoe is jou man na lagere tijd relatie? Herkenbaar?
woensdag 12 maart 2008 om 12:18
Misschien herkenbaar…
Het eerste jaar dat ik een relatie had met mijn huidige vriend ging het fantastisch, hij koos altijd voor mij en ik stond met stipt op nummer één.
Hij rende bij wijze van spreken voor me. Cadeautjes, lieve kaartjes, mailtjes, rozen, sms’jes en wat niet eigenlijk. Ik weet dat je dan natuurlijk alles nog door de roze bril ziet en verliefd bent, wat voor hem hetzelfde geldt.
Heb verschillende boeken over relaties gelezen omdat het me interesseert. ( mannen komen van Mars, Vrouwen van Venus, enz.)
Maar mijn vraag is, Is het echt zo dat mannen zodra ze eenmaal zeker zijn van hun zaakjes en van jou als vriendin, minder attent en spontaan worden? Is dat bij jullie in relaties ook zo gegaan? En hoe ga je hier mee om? Wil met deze man oud worden, hij met mij…
We zijn dan nu 1,5 jaar samen en natuurlijk wordt het op een gegeven moment wat gewoner.
Er is niks mis met onze relatie, op gewone alledaagse dingetjes na dan zo nu en dan, hebben we het altijd leuk samen.
Maar is het in jullie relatie(s) herkenbaar dat je vriend na verloop van de relatie veranderd van altijd huis opruimen voordat je thuis komt, attent zijn, cadeautjes meebrengen, lieve sms’jes sturen in iemand die dat allemaal niet zo vaak meer doet?
Soms denkt hij nog wel aan ons en ZEGT hij ook dat hij verliefd is, maar er zijn ook tijden dat hij alleen eigenlijk met zichzelf bezig is. Kiezen mannen als ze zeker van iets zijn vaker en sneller voor zichzelf?
En wat kan ik er aan doen om de passie weer een beetje in hem terug te halen zonder mezelf daarin gek te maken? Heb al geprobeerd zelf heel spontaan te zijn, niet te moeilijk te doen, een kaartje te schrijven of een lief sms’je. Maar andersom komt er niet zoveel meer terug als eerst. En toch weet ik zeker dat het gevoel voor mij van zijn kant wel goed zit. Is dat misschien de reden, dat hij er juist zeker van is en ik me dus eigenlijk helemaal geen zorgen hoef te maken?
Kortom, niet dat ik er onzeker van ben of hij wel van me houdt, Is het herkenbaar voor jullie en hoe zijn jullie hier mee omgegaan of gaan jullie hier mee om??
Het eerste jaar dat ik een relatie had met mijn huidige vriend ging het fantastisch, hij koos altijd voor mij en ik stond met stipt op nummer één.
Hij rende bij wijze van spreken voor me. Cadeautjes, lieve kaartjes, mailtjes, rozen, sms’jes en wat niet eigenlijk. Ik weet dat je dan natuurlijk alles nog door de roze bril ziet en verliefd bent, wat voor hem hetzelfde geldt.
Heb verschillende boeken over relaties gelezen omdat het me interesseert. ( mannen komen van Mars, Vrouwen van Venus, enz.)
Maar mijn vraag is, Is het echt zo dat mannen zodra ze eenmaal zeker zijn van hun zaakjes en van jou als vriendin, minder attent en spontaan worden? Is dat bij jullie in relaties ook zo gegaan? En hoe ga je hier mee om? Wil met deze man oud worden, hij met mij…
We zijn dan nu 1,5 jaar samen en natuurlijk wordt het op een gegeven moment wat gewoner.
Er is niks mis met onze relatie, op gewone alledaagse dingetjes na dan zo nu en dan, hebben we het altijd leuk samen.
Maar is het in jullie relatie(s) herkenbaar dat je vriend na verloop van de relatie veranderd van altijd huis opruimen voordat je thuis komt, attent zijn, cadeautjes meebrengen, lieve sms’jes sturen in iemand die dat allemaal niet zo vaak meer doet?
Soms denkt hij nog wel aan ons en ZEGT hij ook dat hij verliefd is, maar er zijn ook tijden dat hij alleen eigenlijk met zichzelf bezig is. Kiezen mannen als ze zeker van iets zijn vaker en sneller voor zichzelf?
En wat kan ik er aan doen om de passie weer een beetje in hem terug te halen zonder mezelf daarin gek te maken? Heb al geprobeerd zelf heel spontaan te zijn, niet te moeilijk te doen, een kaartje te schrijven of een lief sms’je. Maar andersom komt er niet zoveel meer terug als eerst. En toch weet ik zeker dat het gevoel voor mij van zijn kant wel goed zit. Is dat misschien de reden, dat hij er juist zeker van is en ik me dus eigenlijk helemaal geen zorgen hoef te maken?
Kortom, niet dat ik er onzeker van ben of hij wel van me houdt, Is het herkenbaar voor jullie en hoe zijn jullie hier mee omgegaan of gaan jullie hier mee om??
woensdag 12 maart 2008 om 12:30
Mijn man kocht in het begin vaker cadeautjes voor me dan nu, ik ook voor hem trouwens. Mijn vader vertelde hem toen dat als hij zo doorging hij de markt grondig aan het verpesten was.
Als de eerste verliefdheid over is dan wordt het inderdaad wat normaler en houdt hij zich ook wel weer eens met zijn eigen dingen bezig. Ik ook, gelukkig wel, moet er niet aan denken om altijd superverliefd te zijn, zo productief ben je in die periode niet. Is ook wel weer fijn om aan je eigen leven te bouwen zonder dat alles in het teken van hem staat.
Die eerste verliefdheid gaat meestal niet bij allebei even snel over, de één belandt eerder in een wat rustiger vaarwater dan de ander.
Als we erg ingekakt raken dan hebben we het daarover en dan nemen we voor zover mogelijk beiden actie, soms één van de twee, net hoe het loopt.
Ik zou me geen zorgen maken, maar heb het er eens over zodat hij je gerust kan stellen en jij je wensen kenbaar kunt maken op een niet aanvallende manier.
Als de eerste verliefdheid over is dan wordt het inderdaad wat normaler en houdt hij zich ook wel weer eens met zijn eigen dingen bezig. Ik ook, gelukkig wel, moet er niet aan denken om altijd superverliefd te zijn, zo productief ben je in die periode niet. Is ook wel weer fijn om aan je eigen leven te bouwen zonder dat alles in het teken van hem staat.
Die eerste verliefdheid gaat meestal niet bij allebei even snel over, de één belandt eerder in een wat rustiger vaarwater dan de ander.
Als we erg ingekakt raken dan hebben we het daarover en dan nemen we voor zover mogelijk beiden actie, soms één van de twee, net hoe het loopt.
Ik zou me geen zorgen maken, maar heb het er eens over zodat hij je gerust kan stellen en jij je wensen kenbaar kunt maken op een niet aanvallende manier.
woensdag 12 maart 2008 om 12:33
We hebben het er ook zeker wel over. Dan zeg ik heel eerlijk, soms een beetje verdrietig dat ik hem mis. En dan kan het soms ook zijn dat hij zegt, ik zie dat gewoon minder snel dan jij, maar je hebt wel gelijk en gaat het ook wel weken weer goed.
Het is natuurlijk ook prima, alleen door die kleine dingetjes voel je dat hij van je houdt, en soms mis ik dat gevoel nu even en ben ik ergens diep van binnen, ook al weet ik beter, bang dat hij minder verliefd is dan eerst...
Het is natuurlijk ook prima, alleen door die kleine dingetjes voel je dat hij van je houdt, en soms mis ik dat gevoel nu even en ben ik ergens diep van binnen, ook al weet ik beter, bang dat hij minder verliefd is dan eerst...
woensdag 12 maart 2008 om 12:42
Bij ons zijn de "kleine" dingetjes minder dan vroeger, niet elke week/maand meer een kaartje, niet elke dag nog een smsje, niet elke dag meer sex. Toch voel ik me meer geliefd, meer van gehouden, dan vroeger. Juist omdat als het wel gebeurd, het geen impuls is, geen naieve verliefdheid, maar een teken van ware liefde. De woorden "ik hou van jou" betekenen nu zoveel meer, omdat hij me na al die jaren pas echt kent. Bovendien is hij er nu echt voor mij als ik hem nodig heb, omdat hij weet WAT ik nodig heb, en hoe ik het nodig heb en wanneer ik het nodig heb. Hij kent me door en door (en ik hem) zegt me nog dagelijks dat ie van me houd en het zijn juist die niet zo zichtbare dingen (zoals een kaartje of een sms) waardoor ik me zo geliefd en zeker van onze liefde voel. Zoals dat ie mijn lievelingschocolade meeneemt als ik me rot voel, s'ochtends een glaasje versegeperste sju voor me in de koelkast zeg, me nog even lekker laat slapen als ik vrij ben, ach.. zoveel kleine dingen waardoor ik zoveel van hem hou!
Aan de andere kant... ik sms hem ook niet meer plat
Op een gegeven moment moet er gewoon meer zijn dan dat denk ik, je moet toch samen groeien en het "nieuwe" gaat er toch op een gegeven moment vanaf. Dat is ook wel lekker, als ik een keer niets van hem hoor, weet ik dat dat absoluut niets te betekenen heeft.
Aan de andere kant... ik sms hem ook niet meer plat
Op een gegeven moment moet er gewoon meer zijn dan dat denk ik, je moet toch samen groeien en het "nieuwe" gaat er toch op een gegeven moment vanaf. Dat is ook wel lekker, als ik een keer niets van hem hoor, weet ik dat dat absoluut niets te betekenen heeft.
woensdag 12 maart 2008 om 12:44
Ik denk dat bij een langere relatie het juist niet die kleine dingetjes zijn waardoor je voelt dat je van elkaar houdt, maar juist het groter geheel. Hier dus een ervaringsdeskundige: 3 jaar verkering + 7 jaar samenwonen + in 2008 5 jaar getrouwd ..dus 15 jaar. Natuurlijk is/wordt het anders, maar anders hoeft niet altijd slechter te zijn. Martini-mate geeft nog vaak bloemen bij de standaard dingen (valentijn, goede beoordeling enzovoorts) en ik probeer hem ook te verwennen met een lekker gekookt maaltje. Dat is voor hem heel fijn, want noormal kookt hij
Wij hebben ook onze vaste avondjes die we prikken om lekker met zn tweeen te zijn..soms zitten we dan lang te tafelen en soms ook lekker een film te kijken. Gewoon om weer eens lekker samen te zijn, want met twee drukke banen, sporten en sociale contacten is het soms weleens lastig plannen.
Helemaal eens trouwens met Swiebie!! Al moet ik eerlijk bekennen dat wij nog steeds minimaal tweemaal per dag bellen..eigenlijk over onzindingen..maar als het niet gebeurt dan mis ik echt iets.
Wij hebben ook onze vaste avondjes die we prikken om lekker met zn tweeen te zijn..soms zitten we dan lang te tafelen en soms ook lekker een film te kijken. Gewoon om weer eens lekker samen te zijn, want met twee drukke banen, sporten en sociale contacten is het soms weleens lastig plannen.
Helemaal eens trouwens met Swiebie!! Al moet ik eerlijk bekennen dat wij nog steeds minimaal tweemaal per dag bellen..eigenlijk over onzindingen..maar als het niet gebeurt dan mis ik echt iets.
woensdag 12 maart 2008 om 13:01
woensdag 12 maart 2008 om 13:06
Bedankt voor jullie reacties. Ik voel me ook nooit niet geliefd...Alleen ik probeer soms juist weer een extra smsje of mailtje te sturen, en dan krijg ik er niks voor terug en denk ik dat hij er niet op zit te wachten. Niet dat ik er iets voor terug vraag, maar wil ook niet dat hij denkt, wat doet ze toch veel moeite, het zit toch goed...
Es, herken jij het ook wel, na nog niet zo'n lange relatie als andere schrijfsters hier?? ( voor zover ik beoordeel uit jullie, trouwens fijne, geruststellende reacties)
Ik dacht dat sleur pas na 5 of meer jaren kwam...
Es, herken jij het ook wel, na nog niet zo'n lange relatie als andere schrijfsters hier?? ( voor zover ik beoordeel uit jullie, trouwens fijne, geruststellende reacties)
Ik dacht dat sleur pas na 5 of meer jaren kwam...
woensdag 12 maart 2008 om 13:06
Als jij zeker weet dat julie gevoel goed zit, waarom hebje dan steeds die bevsitiging dmv cadeautes ed nodig?
Ik denk dat je in het begin van een relatie vooral bezig bent met de ander overtuigen van je liefde, inderdaad door middel van cadeautjes en lieve gebaartjes. Op een gegeven moment zou de ander er vertrouwen in moeten hebben dat het goed zit, en zouden die attenties niet echt meer iets moeten toevoegen.
Als het feit dat je minder cadeaus krijgt jou onzeker maakt, ligt dat dan aan hem of aan jou?
Ik denk dat je in het begin van een relatie vooral bezig bent met de ander overtuigen van je liefde, inderdaad door middel van cadeautjes en lieve gebaartjes. Op een gegeven moment zou de ander er vertrouwen in moeten hebben dat het goed zit, en zouden die attenties niet echt meer iets moeten toevoegen.
Als het feit dat je minder cadeaus krijgt jou onzeker maakt, ligt dat dan aan hem of aan jou?
woensdag 12 maart 2008 om 13:07
woensdag 12 maart 2008 om 13:08
quote:Eowynn_ schreef op 12 maart 2008 @ 12:57:
En wat doe jíj anders dan in het begin?
Ja ik stuur ook minder snel iets, en koop ook niet zo vaak meer iets voor hem. En als ik misschien wel iets doe is het geforceerd zo van, Het moet leuk blijven....
Niet omdat het écht uit mezelf komt, meer van, kijk ik laat je zien dat ik van je hou, doe jij dat ook lieverd?!
Misschien is dat het wel, dat ik bang ben dat hij aanvoelt dat het niet uit mezelf komt, maar is om juist dat gevoel vast te houden!
En wat doe jíj anders dan in het begin?
Ja ik stuur ook minder snel iets, en koop ook niet zo vaak meer iets voor hem. En als ik misschien wel iets doe is het geforceerd zo van, Het moet leuk blijven....
Niet omdat het écht uit mezelf komt, meer van, kijk ik laat je zien dat ik van je hou, doe jij dat ook lieverd?!
Misschien is dat het wel, dat ik bang ben dat hij aanvoelt dat het niet uit mezelf komt, maar is om juist dat gevoel vast te houden!
woensdag 12 maart 2008 om 13:12
Ik vind het na negen jaar relatie (waarvan 4 getrouwd) ook niet erg dat mijn man me niet meer dagelijks ellenlange liefdesbrieven (of beter gezegd: liefdesmails) stuurt, en we niet meer iedere dag seks hebben. Ik loop ook niet meer de hele tijd met mijn hoofd in de wolken en kan nu gelukkig weer met iets anders bezig zijn dan alleen maar hém. Ik vind het ook fijn dat hij geregeld met zijn eigen dingen bezig is! Dat is fijn voor hem en het maakt hem interessant.
Maar we staan wél nog altijd met stip op nummer 1 bij elkaar, we zeggen dagelijks meedere keren tegen elkaar dat we van elkaar houden en gelukkig zijn met elkaar, we sturen iedere dag tijdens het werken minimaal één mailtje en we hebben geregeld nog een 'aanval' van intense verliefdheid.
Ik vind mijn man ook nog altijd attent, in het begin was hij bijna té attent, ik voelde me er soms bijna een beetje opgelaten bij, alsof ik een soort prinses was. Nu is dat gelukkig een beetje genormaliseerd.
Ik vind het nu eigenlijk nog fijner dan in het begin...
Maar we staan wél nog altijd met stip op nummer 1 bij elkaar, we zeggen dagelijks meedere keren tegen elkaar dat we van elkaar houden en gelukkig zijn met elkaar, we sturen iedere dag tijdens het werken minimaal één mailtje en we hebben geregeld nog een 'aanval' van intense verliefdheid.
Ik vind mijn man ook nog altijd attent, in het begin was hij bijna té attent, ik voelde me er soms bijna een beetje opgelaten bij, alsof ik een soort prinses was. Nu is dat gelukkig een beetje genormaliseerd.
Ik vind het nu eigenlijk nog fijner dan in het begin...
woensdag 12 maart 2008 om 13:17
woensdag 12 maart 2008 om 13:22
Jij geeft hem dus dingen in de hoop dat je ze terugkrijgt. als je nu je eigen gedrag een spiegelt. Jij geeft hem ook minder, maar toch ben je geenszins van paln om vreemd te gaan of weg te gaan, wel?
Als jij alleen maar iets geeft om hem duidelijk te maken dat hij jou ook iets moet geven, krijgen jouw kadootjes eerder een bijsmaak van verplichting en verwachting, en dat is nooit een fijne. in plaats van dat je je vriend ruimte geeft om zijn liefde te uiten op zijn eiegn manier, leg je hem op om dat te doen op jouw manier.
Ik denk dat dat geforceerde alleen maar averechts werkt en dat ie uiteindelijk de verwachting die jij bij hem legt als je hem om bevestiging vraagt door hem iets te geven hem wel eens zwaar zou kunnen aan irriteren.
Gewoon vertrouwen hebben dat het goed zit, zelf alleen iets sturen of geve als het echt uit je hart komt, en er van uit aan dat ie echt niet morgen een minnares zoekt, lijken me stukken gezonder voor je relatie.
Als jij alleen maar iets geeft om hem duidelijk te maken dat hij jou ook iets moet geven, krijgen jouw kadootjes eerder een bijsmaak van verplichting en verwachting, en dat is nooit een fijne. in plaats van dat je je vriend ruimte geeft om zijn liefde te uiten op zijn eiegn manier, leg je hem op om dat te doen op jouw manier.
Ik denk dat dat geforceerde alleen maar averechts werkt en dat ie uiteindelijk de verwachting die jij bij hem legt als je hem om bevestiging vraagt door hem iets te geven hem wel eens zwaar zou kunnen aan irriteren.
Gewoon vertrouwen hebben dat het goed zit, zelf alleen iets sturen of geve als het echt uit je hart komt, en er van uit aan dat ie echt niet morgen een minnares zoekt, lijken me stukken gezonder voor je relatie.
woensdag 12 maart 2008 om 13:36
ik denk niet dat je bang hoeft te zijn dat ie vreemd gaat vanwege de sleur. Of je moet sleur op z;n mannelijk zien als minder sex dan waar hij behoefte aan heeft. Sleur zoals jij het beschrijft over het niet meer zo attent zijn / leuke dingen doen samen, is veel meer een vrouwen-ding.
Gevleugelde uitspraak van de man van een vriendin tijdens een door haar opgestart "sleur-gesprek" ;
Hoezo sleur, ik doe toch precies hetzelfde als eerst?
Achteraf hebben ze hier erg om gelachen, maar het maakt in mijn ogen wel duidelijk wat het verschil is.
Gevleugelde uitspraak van de man van een vriendin tijdens een door haar opgestart "sleur-gesprek" ;
Hoezo sleur, ik doe toch precies hetzelfde als eerst?
Achteraf hebben ze hier erg om gelachen, maar het maakt in mijn ogen wel duidelijk wat het verschil is.
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
woensdag 12 maart 2008 om 13:38
Ik herken meer in de reacties van de anderen (met langere relaties), dan in de jouwe, Tink.
Het is gewoon goed en wij zeggen regelmatig dat wij van elkaar houden en soms sturen wij elkaar een sms of brengt mijn vriend bloemen mee of ik iets voor hem. Maar wij houden totaal niet bij wie wat hoe vaak doet. En als ik een sms stuur verwacht ik er geen terug, tenzij er een vraag in staat en omgekeerd hetzelvde.
Jij doet iets omdat jij een reactie van hem uit wilt lokken en daar ga jij m.i. de fout in. Waarom heb jij die exta bevestiging nodig?
Je zou ook tegen je vriend kunnen zeggen: Hey, vind jij mij nog leuk? Geef mij eens een extra knuffel!" En er dan samen om lachen. Als ik behoefde aan een knuffel heb, dan ga ik na hem toe ipv afwachten dat hij komt. Maar eigenlijk is dat niet nodig, de bevestiging komt toch steeds. Laatst was hij trouwens vergeten een mailtje met 'Kus' af te sluiten. Hij stuurde snel iets vanaf zijn werk. Hoewel niet nodig heb ik hem toen een mailtje gestuurd met de vraag of hij mij niet meer lief vond En kreeg direct een mailje terug met kus, kus, kus, kus en ga zo maar door en nu maken wij er steeds grapjes over. Juist omdat het niet beladen is.
Het is gewoon goed en wij zeggen regelmatig dat wij van elkaar houden en soms sturen wij elkaar een sms of brengt mijn vriend bloemen mee of ik iets voor hem. Maar wij houden totaal niet bij wie wat hoe vaak doet. En als ik een sms stuur verwacht ik er geen terug, tenzij er een vraag in staat en omgekeerd hetzelvde.
Jij doet iets omdat jij een reactie van hem uit wilt lokken en daar ga jij m.i. de fout in. Waarom heb jij die exta bevestiging nodig?
Je zou ook tegen je vriend kunnen zeggen: Hey, vind jij mij nog leuk? Geef mij eens een extra knuffel!" En er dan samen om lachen. Als ik behoefde aan een knuffel heb, dan ga ik na hem toe ipv afwachten dat hij komt. Maar eigenlijk is dat niet nodig, de bevestiging komt toch steeds. Laatst was hij trouwens vergeten een mailtje met 'Kus' af te sluiten. Hij stuurde snel iets vanaf zijn werk. Hoewel niet nodig heb ik hem toen een mailtje gestuurd met de vraag of hij mij niet meer lief vond En kreeg direct een mailje terug met kus, kus, kus, kus en ga zo maar door en nu maken wij er steeds grapjes over. Juist omdat het niet beladen is.
woensdag 12 maart 2008 om 13:41
quote:Tink1984 schreef op 12 maart 2008 @ 13:10:
Vind het ook heerlijk die gewoonte, de sleur, de rust van het zit goed! Alleen door alle boekjes, verhalen van vreemdgangers en dergelijke zit er in mij een angst dat mannen weg gaan zodra er sleur is of het gewoon wordt!!!
Tink, een man gaat niet zomaar vreemd hoor. Ten eerste hangt het af van de soort man, vindt hij flirten en dergelijke een sport? Zo ja, dan moet je misschien alerter zijn.
Is hij meer gericht op een lieve vrouw hebben, en hij is daar tevreden mee, kun je eigenlijk vrij simpel je relatie goed houden denk ik. Eerst is duidelijkheid denk ik, als je een monogame relatie wil, moet je daar duidelijk over zijn, en ook dat er consequenties aan zijn, als dat zomaar wordt overtreden. Bovendien moet er respect zijn over en weer, geven jullie elkaar de ruimte om gelukkig te zijn in je relatie. En is de communicatie en de sex goed? Als dat goed is, hebben jullie vaak beiden geen grote reden meer om iets buiten jullie relatie te zoeken. En willen jullie tegemoet komen, als de ander iets heel belangrijk vindt?
Als je dat een beetje in de gaten houdt, ben je al een heel eind denk ik. Maar jezelf wegcijferen heeft geen zin, want dat wordt al snel als normaal gevonden, en dan is het effect weg. Je moet dus geen sloofje worden, maar je moet een partner zijn. En sloofjes (sorry voor het vervelende woord), worden vroeg of laat bedrogen.
Groetjes kreeft
Vind het ook heerlijk die gewoonte, de sleur, de rust van het zit goed! Alleen door alle boekjes, verhalen van vreemdgangers en dergelijke zit er in mij een angst dat mannen weg gaan zodra er sleur is of het gewoon wordt!!!
Tink, een man gaat niet zomaar vreemd hoor. Ten eerste hangt het af van de soort man, vindt hij flirten en dergelijke een sport? Zo ja, dan moet je misschien alerter zijn.
Is hij meer gericht op een lieve vrouw hebben, en hij is daar tevreden mee, kun je eigenlijk vrij simpel je relatie goed houden denk ik. Eerst is duidelijkheid denk ik, als je een monogame relatie wil, moet je daar duidelijk over zijn, en ook dat er consequenties aan zijn, als dat zomaar wordt overtreden. Bovendien moet er respect zijn over en weer, geven jullie elkaar de ruimte om gelukkig te zijn in je relatie. En is de communicatie en de sex goed? Als dat goed is, hebben jullie vaak beiden geen grote reden meer om iets buiten jullie relatie te zoeken. En willen jullie tegemoet komen, als de ander iets heel belangrijk vindt?
Als je dat een beetje in de gaten houdt, ben je al een heel eind denk ik. Maar jezelf wegcijferen heeft geen zin, want dat wordt al snel als normaal gevonden, en dan is het effect weg. Je moet dus geen sloofje worden, maar je moet een partner zijn. En sloofjes (sorry voor het vervelende woord), worden vroeg of laat bedrogen.
Groetjes kreeft
woensdag 12 maart 2008 om 13:50
Dank jullie wel. Het zit hem ook niet in de woorden..Elke dag bellen we een paar keer en ook hij zegt heel vaak ik hou van jou. Dat is het niet, meer de angst zoals ik eerder zei dat mannen een sleur als iets vreselijks zien. Maar zoals ik hier nu in de reacties lees valt dat ook wel mee...
Mijn partner zegt vaak genoeg dat hij een toekomst samen ziet en mij gekozen heeft omdat ik het leukste was, toen en nu nog steeds...
Hij is wel een flirter, ook voor zijn werk in de horeca nodig. Maar ik zie/zag er nooit een bedreiging in voor mij, want hij vond MIJ leuk, voor ik wat in hem zag...
We maken er ook wel lol om, laatst was ik een beetje afstandelijk en vroeg hij steeds waarom ik zo was, even de rollen omgekeerd en toen konden we er hartelijk om lachen en was het met een grapje klaar...
Het is gewoon de angst, dat HIJ de relatie niet meer leuk vind. Juist omdat ik het zo fijn vind!
Mijn partner zegt vaak genoeg dat hij een toekomst samen ziet en mij gekozen heeft omdat ik het leukste was, toen en nu nog steeds...
Hij is wel een flirter, ook voor zijn werk in de horeca nodig. Maar ik zie/zag er nooit een bedreiging in voor mij, want hij vond MIJ leuk, voor ik wat in hem zag...
We maken er ook wel lol om, laatst was ik een beetje afstandelijk en vroeg hij steeds waarom ik zo was, even de rollen omgekeerd en toen konden we er hartelijk om lachen en was het met een grapje klaar...
Het is gewoon de angst, dat HIJ de relatie niet meer leuk vind. Juist omdat ik het zo fijn vind!
woensdag 12 maart 2008 om 17:06
Ik sms en mail hem nu sowieso veel minder, ik wil hem 's avonds ooknog wat te vertellen hebben! Als ik alles via de sms/mail al heb verteld is z'n interesse gauw weg haha.
Nu vier jaar samen, in het begin waren we nog erg jong (16) en smste ik me rot (en hij ook) en dat is nu veel minder. We willen steeds meer een eigen plekje en dat duurt nog ongeveer een jaartje (is de planning). Heb zo af en toe van 'gatver het is saai' en dan stel ik wat voor. Het komt niet zo vaak van zijn kant, maar we hebben het ook allebei druk met werk (en ik ook met school er bij) dus dat zit er ook wel bij.
Mijn vriend heeft een brandweerpieper en gaat regelmatig naar branden/ongelukken om foto- of videoreportages te maken (is zijn werk, eigen bedrijf). Vroeger liet hij vaker dingen schieten of zette hij dat geval uit als hij bij mij was. Nu niet meer. Vaak pas als ik er om vraag, of als ik bij hem slaap. Of dat door 'gewenning' komt, deels wel. Aan de andere kant is dit nu echt zijn werk en verdient hij er zijn geld mee en 'moet' hij dus wel meer.
Nouja datwas mijn aanvulling haha.
Nu vier jaar samen, in het begin waren we nog erg jong (16) en smste ik me rot (en hij ook) en dat is nu veel minder. We willen steeds meer een eigen plekje en dat duurt nog ongeveer een jaartje (is de planning). Heb zo af en toe van 'gatver het is saai' en dan stel ik wat voor. Het komt niet zo vaak van zijn kant, maar we hebben het ook allebei druk met werk (en ik ook met school er bij) dus dat zit er ook wel bij.
Mijn vriend heeft een brandweerpieper en gaat regelmatig naar branden/ongelukken om foto- of videoreportages te maken (is zijn werk, eigen bedrijf). Vroeger liet hij vaker dingen schieten of zette hij dat geval uit als hij bij mij was. Nu niet meer. Vaak pas als ik er om vraag, of als ik bij hem slaap. Of dat door 'gewenning' komt, deels wel. Aan de andere kant is dit nu echt zijn werk en verdient hij er zijn geld mee en 'moet' hij dus wel meer.
Nouja datwas mijn aanvulling haha.
woensdag 12 maart 2008 om 17:32
Bij ons is het uitgegaan juist omdat we niet op tijd hebben laten merken dat we de relatie wat normaler vonden worden. Althans, ik had daar niet zoveel problemen mee, mijn vriend achteraf dus wel.
Eigenlijk neem ik het hem een beetje kwalijk dat hij niet op tijd aan de bel heeft getrokken.
(het is net uit, dus ben nog een beetje boos daarover)
Eigenlijk neem ik het hem een beetje kwalijk dat hij niet op tijd aan de bel heeft getrokken.
(het is net uit, dus ben nog een beetje boos daarover)
donderdag 13 maart 2008 om 11:39
Dank jullie wel voor de begrijpelijke reacties. Zie ook wel in dat het natuurlijk heerlijk is die zekerheid en dat ik heel veel dingen van jullie wel herken in de zin van op een grappige manier aandacht vragen, zo nu en dan dankbaar zijn voor de andere lieve dingetjes, zoals als hij boodschappen doet mijn favoriete drinken of lekkers meenemen, dus het zit dan volgens jullie wel goed en misschien moet ik accepteren dat het gewoon wordt. Al vind ik dat moeilijk, niet omdat ik het zelf saai vind, maar omdat ik bang ben dat mijn vriend het saai gaat vinden en ergens anders wél moeite moet doen en spanning heeft....Ook al heeft hij het met mij over een toekomst en zegt hij dat hij tevreden is zo....
Hoop gewoon door alle verhalen die ik hoor en gelezen heb dat het ook echt zo is...
En dan nog iets, het initiatief om er weer wat frisse wind doorheen te blazen komt wel voornamelijk van mijn kant...
Vraag hem mee uit eten, ruim al weken zonder morren 's avonds als ik thuis kom van mijn werk eerst het huis op ( Ook al is hij een middag vrij van zijn werk geweest....)
Snap je, ik denk misschien hoe meer moeite ik doe, hoe meer hij denkt, ah lekker het komt me wel aanwaaien...
Ook in bed, hij is lakser dan ooit tevoren, wil wel, maar ik moet alles doen... en dat is ook een factor waarin ik denk, is het normaal dat ook DAT allemaal saaier wordt...
Hoop gewoon door alle verhalen die ik hoor en gelezen heb dat het ook echt zo is...
En dan nog iets, het initiatief om er weer wat frisse wind doorheen te blazen komt wel voornamelijk van mijn kant...
Vraag hem mee uit eten, ruim al weken zonder morren 's avonds als ik thuis kom van mijn werk eerst het huis op ( Ook al is hij een middag vrij van zijn werk geweest....)
Snap je, ik denk misschien hoe meer moeite ik doe, hoe meer hij denkt, ah lekker het komt me wel aanwaaien...
Ook in bed, hij is lakser dan ooit tevoren, wil wel, maar ik moet alles doen... en dat is ook een factor waarin ik denk, is het normaal dat ook DAT allemaal saaier wordt...
