Hoe kom ik weg uit deze relatie?

02-11-2007 06:45 6 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik woon samen met een man waarmee ik één dochter heb. Ik heb ook nog 2 zoons uit een vorig huwelijk die bij ons wonen en geen contact met hun biopap hebben.(ik zou niet eens weten waar hij woont



Nu wil ik van mijn vriend weg. Wat mij betreft is de liefde op en er is sprake van een aantal kwalijke zaken. Met name accepteert hij mijn ene zoon niet. We liggen continu overhoop met elkaar.



Het probleem is dat ik niet in ons huis alleen kan blijven wonen met de kinderen want het is veel te duur en het staat op zijn naam (we zijn niet getrouwd) zelfs al zou hij mij allimentatie betalen (dat zou dan alleen voor zijn kind zijn).

Een ander huis vinden is ook bijna onmogelijk want ik sta niet lang genoeg ingeschreven en er is maar een schaars aanbod met ellenlange wachtlijsten.



Iets kopen is ook geen optie want mijn salaris is te laag.

Hij wil niet van mij weg omdat hij zijn dochter dan niet elke dag meer ziet.



Bij ouders/vrienden/familie gaan wonen tijdelijk is ook geen doen, ik zie me al aankomen met 3 kinderen.



Wat moet ik nu toch doen??
Alle reacties Link kopieren
Als je om gegrondde redenen weg wil bij je vriend, zou het kunnen dat je urgentie krijgt bij de gemeente omdat ook je 3 kids onderdak moeten hebben.



Krijg je geen alimentatie voor je zoons?



Ga eens wat navraag doen bij verschillende instanties.



succes en sterkte!

:hug:
Hai Camille,



Er zal niemand maar dan ook echt niemand zijn die jou een huis aan komt bieden waar je tegen een vriendenprijsje kunt gaan wonen met je kinderen. Dat wil zeggen dat je zelf keihard aan de bak zult moeten om van alles en nog wat te gaan regelen voor jullie.



Zoals Lalein al aangeeft, bel eens met de gemeente, zoek eens op internet, praat eens met andere alleenstaande moeders en bepaal voor jezelf vooral ook hoe urgent je situatie is. Zit je echt in de penarie? Wordt je mishandeld? Is er sprake van een andere vorm van mishandeling? In dat geval zijn ook daar instanties voor en ook je huisarts weet wel adressen voor jou en kan je bijvoorbeeld doorverwijzen naar maatschappelijk werk, die ook weer voor jou kunnen gaan kijken hoe en wat nu verder.



Pak de telefoon, gebruik internet en sla aan het regelen meid, jij moet beginnen, dan kunnen anderen je (hopelijk) helpen maar het grootste deel van de klus komt op jouw schouders terecht. Het is jouw slechte relatie en het zijn jouw problemen, die kunnen worden opgelost, als vooral jij je er voor inzet.



Ook krijg je hier raad en advies maar oplossingen hebben we niet zo 1,2,3 voor je ben ik bang. Ik hoop dat andere vrouwen die in jouw schuit hebben gezeten iets voor je kunnen betekenen.



Ik ben zelf weggelopen bij mijn ex en heb een jaar op zolder gewoond bij vrienden maar ik had geen kinderen, wel twee katers. Dat is een verschil maar wat ik wel weet is dat ik dat jaar veel, heel veel heb moeten organiseren om na dat jaar weg te kunnen en zelf een nieuw leven te beginnen.



Sterkte!
Alle reacties Link kopieren
Eerst maar eens met je vriend over je twijfels praten. Misschien kunnen jullie samen naar een oplossing zoeken wat betreft woonruimte.
Alle reacties Link kopieren
Een tijdelijke vakantiewoning? Onderhuur? Meer uren gaan werken? De vader van je andere 2 zoons opsporen en achterstallige kinderalimentatie eisen?

Wel tijdelijk bij familie wonen? Als je eenmaal uit je relatie weg bent (de grootste stap) zal er een wereld voor je open gaan. Ook al moet je dan tijdelijk bij familie wonen.
Alle reacties Link kopieren
Als je echt weg wilt en dit is geen paniek-aanval of vraag om aandacht, dan kun je weg...niet rot bedoeld, maar ik heb er meerdere in het verleden hulp geboden (ik deed alles en zij zat te klagen over haar vent) en vervolgens krabbelde madam terug.



Ik ben zelf anderhalf jaar geleden uit relatie gestapt, werd mishandeld en was helemaal afhankelijk.

Plan gemaakt en stapsgewijs te werk gegaan....ik nam geen kids mee, was zwanger (ging uiteindelijk mis nadat ik al 2 maanden weg was) en geen werk (was aan het afstuderen).



Particuliere ruimte gezocht, baan via uitzendbureau gevonden en zo mijn leven op gebouwd. Tis hard knokken, tegen jezelf in de spiegel zeggen dat je het kunt en doorzetten.



Heb nu een lieve vriend. krijgen in maart ons eerste kindje en nog steeds blij dat ik gegaan ben.

Hoop dat je eruit komt en net als ik straks gelukkig wordt!

Mijn motto: niet klagen, maar knokken voor jezelf en in in jouw geval je kids!

Succes!!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven