Relaties
alle pijlers
Hoe vaak zie je je vriend/vriendin?
zondag 23 maart 2008 om 22:07
Sinds een week heb ik ‘iets’ met een meisje van 26, ikzelf ben 33. We wonen op 5 minuten afstand van elkaar. Ik vond haar al een tijd leuk, heb het een paar weken geleden tegen haar gezegd, en toen is bij haar ook een vonkje overgesprongen. Bij mijn vorige relaties had de eerste kus (een week geleden dus) de markering ‘start relatie’. Dat is voor haar niet zo, voor haar is een kus vrijblijvender. En zolang zij het geen relatie wil noemen, kan ik dat ook niet. Voor mijn doen snel, ben ik na vijf dagen (afgelopen nacht) al bij haar blijven slapen (haar initiatief); niet te ver gegaan, want dat willen we allebei nog niet. Ik lag vanochtend naast haar, naar haar te kijken en verbaasde me om de situatie, want ze is ontzettend leuk.
Later vandaag, ik was thuis, las ik in een mail van haar dat ze wat met bindingsangst zit en dat ze (“Er is niets aan de hand hoor, maar…”) een paar dagen niets van zich zal laten horen. Ik schrok ervan (en vond het niet leuk dat ze dit per mail had gedaan) en baalde van deze anticlimax. Ik snapte ook niet of ze met bindingsangst bedoelde dat ze vond dat ik te hard van stapel loop en haar benauw, of dat ze nog niet aan een relatie toe is.
Ik besloot niet te gaan zitten kniezen en ben naar haar toe gegaan om uitleg te vragen. Allereerst stelde ze me (ook met een kus) gerust dat dit niets te maken had met haar gevoel voor mij. Dat ze het per mail had gezegd, was omdat ze er vanuit ging dat ik begreep wat ze met bindingsangst bedoelde, omdat ze een paar dagen geleden iets had laten vallen over ‘behoefte om weg te rennen’ als ze, vooral indirect in een sms of een mail, van me hoorde hoe leuk ik haar vind. Daar had ik niet meer aan gedacht. Maar dan nog steeds was het me niet duidelijk waarom dan die behoefte om te vluchten.
Wel werd het duidelijk dat ze met bindingsangst vooral bedoelde dat ze niet te vast wil zitten (het benauwende), ze wil ‘autonoom’ blijven. Eén of twee keer per week elkaar zien vind ze gewoon oké. En daar wringt het, want ik zie degene ‘met wie ik ben’, het liefst heel vaak (vier keer per week toch wel). En in mijn vorige relaties was die behoefte wederzijds. Nu zit daar dus een probleem. Natuurlijk zijn we nog maar heel pril ‘samen’, maar toch. Om nou te voorkomen dat zij me te opdringerig vindt omdat ik vaak vraag of ze iets wil afspreken óf dat ik vind dat ze me te weinig wil zien, hebben we vanavond meteen twee afspraakjes gepland voor komende week. Woensdag kort en zaterdagavond met slapen. Niet veel, zeker omdat ik vakantie heb, maar het geeft wel houvast.
Ik vind het heel onwennig dat m’n ‘vriendin’ (ik weet ook even niet hoe ik het moet noemen, maar ik weiger de term ‘date’ te gebruiken, het is meer dan dat) zo weinig wil afspreken. Voor haar is het onwennig dat ik zo vaak wil afspreken.
Wat vinden jullie een normale frequentie om elkaar te zien, er even vanuit gaande dat je op 5 minuten afstand van elkaar woont?
Later vandaag, ik was thuis, las ik in een mail van haar dat ze wat met bindingsangst zit en dat ze (“Er is niets aan de hand hoor, maar…”) een paar dagen niets van zich zal laten horen. Ik schrok ervan (en vond het niet leuk dat ze dit per mail had gedaan) en baalde van deze anticlimax. Ik snapte ook niet of ze met bindingsangst bedoelde dat ze vond dat ik te hard van stapel loop en haar benauw, of dat ze nog niet aan een relatie toe is.
Ik besloot niet te gaan zitten kniezen en ben naar haar toe gegaan om uitleg te vragen. Allereerst stelde ze me (ook met een kus) gerust dat dit niets te maken had met haar gevoel voor mij. Dat ze het per mail had gezegd, was omdat ze er vanuit ging dat ik begreep wat ze met bindingsangst bedoelde, omdat ze een paar dagen geleden iets had laten vallen over ‘behoefte om weg te rennen’ als ze, vooral indirect in een sms of een mail, van me hoorde hoe leuk ik haar vind. Daar had ik niet meer aan gedacht. Maar dan nog steeds was het me niet duidelijk waarom dan die behoefte om te vluchten.
Wel werd het duidelijk dat ze met bindingsangst vooral bedoelde dat ze niet te vast wil zitten (het benauwende), ze wil ‘autonoom’ blijven. Eén of twee keer per week elkaar zien vind ze gewoon oké. En daar wringt het, want ik zie degene ‘met wie ik ben’, het liefst heel vaak (vier keer per week toch wel). En in mijn vorige relaties was die behoefte wederzijds. Nu zit daar dus een probleem. Natuurlijk zijn we nog maar heel pril ‘samen’, maar toch. Om nou te voorkomen dat zij me te opdringerig vindt omdat ik vaak vraag of ze iets wil afspreken óf dat ik vind dat ze me te weinig wil zien, hebben we vanavond meteen twee afspraakjes gepland voor komende week. Woensdag kort en zaterdagavond met slapen. Niet veel, zeker omdat ik vakantie heb, maar het geeft wel houvast.
Ik vind het heel onwennig dat m’n ‘vriendin’ (ik weet ook even niet hoe ik het moet noemen, maar ik weiger de term ‘date’ te gebruiken, het is meer dan dat) zo weinig wil afspreken. Voor haar is het onwennig dat ik zo vaak wil afspreken.
Wat vinden jullie een normale frequentie om elkaar te zien, er even vanuit gaande dat je op 5 minuten afstand van elkaar woont?
zondag 23 maart 2008 om 22:22
Hoi,
Lastig als je behoeftes verschillend zijn en het gelijk in het begin al zo 'moeilijk' is. Dit moet eigenlijk de leukste tijd zijn en niet al vol met 'nadenken'.
Ik vind het wel erg lief van je dat je moeite voor haar wilt doen en zelfs hier advies komt vragen.
Ik zou het ook moeilijk vinden; wil net als jij iemand liefst vaak zien, juist in het begin! Dan ben je verliefd en dan wil je gewoon bij elkaar zijn...
Toen mijn vriend en ik elkaar net leerden kennen was de situatie eigenlijk gelijk aan die van jullie. Ik ben daar erg onzeker door geworden, vond het absoluut niet leuk.
Het enige advies wat ik je eigenlijk wil geven is; blijf dicht bij jezelf en cijfer jezelf niet teveel weg. Net zo goed als je vriendin moet jij kunnen doen waar JIJ je prettig bij voelt. Geef dat ook bij haar aan. Niet alles hoeft in het teken te staan van haar probleem. Als ze genoeg voor je voelt dan vinden jullie een middenweg, een manier waar jullie je beiden prettig bij voelen.
Succes en geniet van elkaar!
Lastig als je behoeftes verschillend zijn en het gelijk in het begin al zo 'moeilijk' is. Dit moet eigenlijk de leukste tijd zijn en niet al vol met 'nadenken'.
Ik vind het wel erg lief van je dat je moeite voor haar wilt doen en zelfs hier advies komt vragen.
Ik zou het ook moeilijk vinden; wil net als jij iemand liefst vaak zien, juist in het begin! Dan ben je verliefd en dan wil je gewoon bij elkaar zijn...
Toen mijn vriend en ik elkaar net leerden kennen was de situatie eigenlijk gelijk aan die van jullie. Ik ben daar erg onzeker door geworden, vond het absoluut niet leuk.
Het enige advies wat ik je eigenlijk wil geven is; blijf dicht bij jezelf en cijfer jezelf niet teveel weg. Net zo goed als je vriendin moet jij kunnen doen waar JIJ je prettig bij voelt. Geef dat ook bij haar aan. Niet alles hoeft in het teken te staan van haar probleem. Als ze genoeg voor je voelt dan vinden jullie een middenweg, een manier waar jullie je beiden prettig bij voelen.
Succes en geniet van elkaar!
zondag 23 maart 2008 om 22:23
Ik zie mijn vriend ongeveer 4 keer per week, meestal blijven we dan ook slapen bij elkaar.
Maar ik denk niet dat dit belangrijk is. Het gaat er niet om wat de rest van NL doet, maar om of er een manier te vinden is waar jullie allebei blij van worden. Jij past je nu aan haar aan en ik vraag me af of je dit echt wil. Je zou je moeten afvragen wat jullie verwachting is van een relatie en of dit overeen komt. Vaak is dit nog moeilijk als het nog zo pril is, je kan het ook even op zijn beloop laten. Maar als jij er echt niet gelukkig van wordt dat zij op deze manier een 'relatie' wil, moet je je afvragen of jij dit wel wil. Je moet hier samen uitkomen, het lijkt me niet goed als jij alleen rekening met haar houdt.
Maar ik denk niet dat dit belangrijk is. Het gaat er niet om wat de rest van NL doet, maar om of er een manier te vinden is waar jullie allebei blij van worden. Jij past je nu aan haar aan en ik vraag me af of je dit echt wil. Je zou je moeten afvragen wat jullie verwachting is van een relatie en of dit overeen komt. Vaak is dit nog moeilijk als het nog zo pril is, je kan het ook even op zijn beloop laten. Maar als jij er echt niet gelukkig van wordt dat zij op deze manier een 'relatie' wil, moet je je afvragen of jij dit wel wil. Je moet hier samen uitkomen, het lijkt me niet goed als jij alleen rekening met haar houdt.
zondag 23 maart 2008 om 22:24
Normaal is wat overeenkomt met wat jullie allebei willen. Je kan niets forceren, dus ik denk dat je toch geduld moet hebben.
Na een week zou ik ook niet iemand bijna elke dag over de vloer willen hebben. Dat heb ik nooit zo gehad, mijn eigen leven gaat ook als ik een relatie heb gewoon door en ik kan en wil er niet opeens alles voor opzij zetten.
Na een week zou ik ook niet iemand bijna elke dag over de vloer willen hebben. Dat heb ik nooit zo gehad, mijn eigen leven gaat ook als ik een relatie heb gewoon door en ik kan en wil er niet opeens alles voor opzij zetten.
zondag 23 maart 2008 om 22:28
quote:Halvemaan schreef op 23 maart 2008 @ 22:23:
Ik zie mijn vriend ongeveer 4 keer per week, meestal blijven we dan ook slapen bij elkaar.
Maar ik denk niet dat dit belangrijk is. Het gaat er niet om wat de rest van NL doet, maar om of er een manier te vinden is waar jullie allebei blij van worden. Jij past je nu aan haar aan en ik vraag me af of je dit echt wil. Je zou je moeten afvragen wat jullie verwachting is van een relatie en of dit overeen komt. Vaak is dit nog moeilijk als het nog zo pril is, je kan het ook even op zijn beloop laten. Maar als jij er echt niet gelukkig van wordt dat zij op deze manier een 'relatie' wil, moet je je afvragen of jij dit wel wil. Je moet hier samen uitkomen, het lijkt me niet goed als jij alleen rekening met haar houdt.
Precies....dit vind ik ook.
Inderdaad is het nu nog vroeg; laat het nog even op z'n beloop. Maar als jullie verwachtingen zo verschillend blijven, blijf dan niet alleen rekening met haar houden.
Om wat specifieker over mijn eigen situatie te zijn (want ik herken veel in de openingspost); ik ben er echt onzeker door geworden en eigenlijk is het nooit meer echt goed gekomen. Het doet geen goed als de ander je in -wat de mooiste tijd moet zijn- niet vaak wil zien en grote 'slagen om de arm houdt' of een muurtje om zich heen heeft gebouwd. Ik heb spijt dat ik niet eerder mijn grenzen heb aangegeven. Verliefdheid moet LEUK zijn, niet moeilijk.
De volgende keer dat ik zo'n bindingsangst-geval tref ren ik hard weg hoor, echt
)
Ik zie mijn vriend ongeveer 4 keer per week, meestal blijven we dan ook slapen bij elkaar.
Maar ik denk niet dat dit belangrijk is. Het gaat er niet om wat de rest van NL doet, maar om of er een manier te vinden is waar jullie allebei blij van worden. Jij past je nu aan haar aan en ik vraag me af of je dit echt wil. Je zou je moeten afvragen wat jullie verwachting is van een relatie en of dit overeen komt. Vaak is dit nog moeilijk als het nog zo pril is, je kan het ook even op zijn beloop laten. Maar als jij er echt niet gelukkig van wordt dat zij op deze manier een 'relatie' wil, moet je je afvragen of jij dit wel wil. Je moet hier samen uitkomen, het lijkt me niet goed als jij alleen rekening met haar houdt.
Precies....dit vind ik ook.
Inderdaad is het nu nog vroeg; laat het nog even op z'n beloop. Maar als jullie verwachtingen zo verschillend blijven, blijf dan niet alleen rekening met haar houden.
Om wat specifieker over mijn eigen situatie te zijn (want ik herken veel in de openingspost); ik ben er echt onzeker door geworden en eigenlijk is het nooit meer echt goed gekomen. Het doet geen goed als de ander je in -wat de mooiste tijd moet zijn- niet vaak wil zien en grote 'slagen om de arm houdt' of een muurtje om zich heen heeft gebouwd. Ik heb spijt dat ik niet eerder mijn grenzen heb aangegeven. Verliefdheid moet LEUK zijn, niet moeilijk.
De volgende keer dat ik zo'n bindingsangst-geval tref ren ik hard weg hoor, echt
)
zondag 23 maart 2008 om 22:36
Maar zoals ik het begrijp is er nauwelijks sprake van een relatie: ze kennen elkaar 1 week (!) en er is 1 keer gezoend. Dan kan je haar bindingsangst 'verwijten' en hier een enorm punt van maken, lijkt me schromelijk overdreven eerlijk gezegd. Zou het zelf als erg verstikkend ervaren als een man die ik nauwelijks ken opeens 4 keer in de week of vaker langs zou willen komen. Die daarbij niet eens bedenkt hoe mijn verdere leven gevuld is bv.
zondag 23 maart 2008 om 22:47
zelfde hier soundpost. De eerste tijd heb ik in mijn relatie mijn vriend ook maar 1 of 2 keer per week gezien. Meer was ik gewoon nog niet aan toe, hoe leuk ik hem ook vond. Ik was mezelf in eerdere relaties behoorlijk kwijt geraakt, en wilde hoe dan ook mijn eigen leven behouden, en dat kan nu eenmaal niet als je dan ineens 4 avonden van je week aan een partner moet besteden, terwijl je daar eerder andere dingen deed (afspreken met vrienden, sporten etc.); dat gaat ook gewoon door.
Hoe doe jij dat dan TO, laat jij je andere activiteiten op die 4 dagen dan ineens gewoon schieten?
Hoe doe jij dat dan TO, laat jij je andere activiteiten op die 4 dagen dan ineens gewoon schieten?
zondag 23 maart 2008 om 23:26
Om nou te voorkomen dat zij me te opdringerig vindt omdat ik vaak vraag of ze iets wil afspreken óf dat ik vind dat ze me te weinig wil zien, hebben we vanavond meteen twee afspraakjes gepland voor komende week. Woensdag kort en zaterdagavond met slapen. Niet veel, zeker omdat ik vakantie heb, maar het geeft wel houvast.
In het begin zag ik mijn vriendje denk ik twee keer per week. Totdat we een jaar bij elkaar waren. Maar goed wij waren 20 en 22. Ik vind je post eerlijk gezegd een beetje wanhopig overkomen. Heb jij al houvast nodig in de verliefde fase??
In het begin zag ik mijn vriendje denk ik twee keer per week. Totdat we een jaar bij elkaar waren. Maar goed wij waren 20 en 22. Ik vind je post eerlijk gezegd een beetje wanhopig overkomen. Heb jij al houvast nodig in de verliefde fase??
zondag 23 maart 2008 om 23:33
ik kan me helemaal vinden in de laatste reacties...
als ik TO zo lees dan is het net of ik mijn ex-vriend hoor praten.. uiteindelijk heb ik het uitgemaakt omdat ik het helemaal benauwd kreeg van die jongen...
en achteraf bleek ik zelf gekker op hem te zijn geweest dan hij op mij... terwijl ik me schuldig voelde omdat ik dacht dat het andersom was...
hoe vaak de ander je wil zien is dus zeker geen graadmeter voor de hoeveelheid gevoel die er is... ieder mens zit anders in elkaar en daar moet je een prettig compromis tussen weten te sluiten...
het is toch ook veel leuker om elkaar in het begin nog een beetje los te laten.. je leeft veel meer toe naar de momenten waarop je de ander weer zal zien... je gedragen als een getrouwd stel dat elke dag op elkaars lips zit kan altijd nog toch?
als ik TO zo lees dan is het net of ik mijn ex-vriend hoor praten.. uiteindelijk heb ik het uitgemaakt omdat ik het helemaal benauwd kreeg van die jongen...
en achteraf bleek ik zelf gekker op hem te zijn geweest dan hij op mij... terwijl ik me schuldig voelde omdat ik dacht dat het andersom was...
hoe vaak de ander je wil zien is dus zeker geen graadmeter voor de hoeveelheid gevoel die er is... ieder mens zit anders in elkaar en daar moet je een prettig compromis tussen weten te sluiten...
het is toch ook veel leuker om elkaar in het begin nog een beetje los te laten.. je leeft veel meer toe naar de momenten waarop je de ander weer zal zien... je gedragen als een getrouwd stel dat elke dag op elkaars lips zit kan altijd nog toch?
maandag 24 maart 2008 om 02:51
[quote]man1974 schreef op 23 maart 2008 @ 22:07:
Ik besloot niet te gaan zitten kniezen en ben naar haar toe gegaan om uitleg te vragen.quote]
Hm, naar haar toe gaan om uitleg te vragen terwijl ze aangeeft tijd en ruimte voor zichzelf nodig te hebben? Lijkt me niet zo verstandig in dit geval. Voor de rest sluit ik me aan bij de overige reacties.
Ik besloot niet te gaan zitten kniezen en ben naar haar toe gegaan om uitleg te vragen.quote]
Hm, naar haar toe gaan om uitleg te vragen terwijl ze aangeeft tijd en ruimte voor zichzelf nodig te hebben? Lijkt me niet zo verstandig in dit geval. Voor de rest sluit ik me aan bij de overige reacties.
maandag 24 maart 2008 om 12:23
Ik bedoel ook niet te zeggen dat je elkaar per se iedere dag moet zien maar als men in het prille begin van een relatie “al rustig aan” wil doen dan zit het naar mijn idee niet goed.
Ben van mening dat toch zeker in het begin voornamelijk gemoedelijk en vooral spontaan moet zijn.
Ook dit is weer voor iedereen persoonlijk!
Ben van mening dat toch zeker in het begin voornamelijk gemoedelijk en vooral spontaan moet zijn.
Ook dit is weer voor iedereen persoonlijk!
maandag 24 maart 2008 om 12:50
mekaar vrij laten mensen, zowel in het begin , halverwege en verder tot het einde der dagen.
en gewoon kijken hoe het loopt in een , al dan niet beginnende, relatie. Er niet te veel over nadenken. lekker leuk bezig zijn.
Maar ik zie hier duidelijk twee hele verschillende insteekjes van het begrip samen zijn tussen TO en zijn "vriendin " Ik denk dat het moeilijk gaat worden tussen jullie twee.
en gewoon kijken hoe het loopt in een , al dan niet beginnende, relatie. Er niet te veel over nadenken. lekker leuk bezig zijn.
Maar ik zie hier duidelijk twee hele verschillende insteekjes van het begrip samen zijn tussen TO en zijn "vriendin " Ik denk dat het moeilijk gaat worden tussen jullie twee.
maandag 24 maart 2008 om 12:59
Wat een doemdenkerij weer, datmeenjeniet...
Mag het ook ff gewoon groeien? In het begin kan het best even wennen zijn wederzijds.
Moet het nou persé hallelujah, gloria en he-le-maal op één lijn zijn al in het begin, om uberhaupt een kans van slagen te hebben??
Ik durf daar wel tegenover in te brengen dat de écht "goede" relaties diegene zijn die groeien door wederzijdse aanpassing en daarmee eens kunnen zijn en je op je gemak voelen in de nieuwe situatie, van beide geliefden uit. Als TO en zijn geliefde elkaar de ruimte geven om vanuit een al bestaand gedeeld idee dat met elkaar leuker is dan alleen, langzamerhand daar ook ingroeien, dan heeft het echt alle kans, ook al is er nu niet gelijk overeenstemming over de voorwaarden tussen die twee.
Mag het ook ff gewoon groeien? In het begin kan het best even wennen zijn wederzijds.
Moet het nou persé hallelujah, gloria en he-le-maal op één lijn zijn al in het begin, om uberhaupt een kans van slagen te hebben??
Ik durf daar wel tegenover in te brengen dat de écht "goede" relaties diegene zijn die groeien door wederzijdse aanpassing en daarmee eens kunnen zijn en je op je gemak voelen in de nieuwe situatie, van beide geliefden uit. Als TO en zijn geliefde elkaar de ruimte geven om vanuit een al bestaand gedeeld idee dat met elkaar leuker is dan alleen, langzamerhand daar ook ingroeien, dan heeft het echt alle kans, ook al is er nu niet gelijk overeenstemming over de voorwaarden tussen die twee.
maandag 24 maart 2008 om 13:04
@Tia dalma, mischien heb ik niet alles gelezen, is dan mijn fout, maar waar haal jij het vandaan dat ze al in een bestaan gedeeld idee zitten, dat het leuker is met zijn tweeen dan alleen. dat kan ik nog niet zo ontdekken. Zeker niet van haar kant. En even terzijde, dat geleuter over bindingsangst........nou dat vind ik altijd zeer verdacht.
