Relaties
alle pijlers
Hoe vertel ik....
vrijdag 1 juni 2007 om 12:04
Hallo, in een eerder topic heb ik mijn relaas gedaan over mijn fout met een andere vrouw.
Inmiddels gruw ik van wat ik toen gedaan heb en besef gelukkig dat ik me niet kan voorstellen hoe ik zonder mijn vrouw zou kunnen leven.
Waarom ik het gedaan heb, is voor haar nog steeds een issue, een vraag waar zij een antwoord op wil, en dat is haar goed recht.
Het lukt me niet om mijn gevoelens in ( juiste ) woorden om te zetten....het is bij mij veel woorden, maar weinig inhoud en daar baal ik van. Heb inmiddels hulp gezocht en langzaam maar zeker komt gevoel en praten weer een beetje in balans....dat is iets van heel ver terug en ik ben er nog niet...
Ik was vroeger ook al zo iemand die niet snel durfde te zeggen wat me nou werkelijk dwars zat, wilde niemand lastigvallen, pijn doen....ben gewoon bang de verkeerde dingen te zeggen...
Wat ik gedaan heb, is gewoon fout....niets meer, niets minder...ik vond een soort spanning, maar via de "makkelijke" en vooral laffe weg.
....maar hoe leg ik dat uit zonder de verkeerde dingen te zeggen of te suggereren? Ik wil niets liever dan dat we dit overleven, dat kunnen we! Immers, 5 jaar geleden is hetzelfde gebeurd, maar dan andersom...( nee, ik gooi niet met modder....het is geweest en we zijn er sterker uitgekomen )
Waarom voel ik dan nu dat de juiste woorden alweer blijven steken? Ben ik bang dat ze boos wordt? Ze me alsnog verlaat? Ze zegt notabene zelf dat als ze weet waarom, ze verder kan en er samen aan kan werken en me zelfs door de tijd kan vergeven! Waarom durf ik dan niet? Iedereen kent op een bepaald moment een soort sleur, je kent het wel: Minder vaak sex, minder leuke gekke dingen doen die je in het begin deed omdat je dat allebei gewoon nou eenmaal geweldig vond...etc. etc. Dagen zijn soms hetzelfde: ik werk, kom thuis, doe boodschappen, kook...zij komt thuis, kusje, eten, tv aan....We zijn allebei jong, kunnen zoveel leuke dingen doen...willen allebei nog naar New York, Australie...houden van dezelfde films in de bios of thuis, houden van lekker eten en lekkere wijn...
Kortom, hoe kan het nou dat ik op dit forum maar blijf ratelen en ik het thuis niet voor elkaar krijg??
Inmiddels gruw ik van wat ik toen gedaan heb en besef gelukkig dat ik me niet kan voorstellen hoe ik zonder mijn vrouw zou kunnen leven.
Waarom ik het gedaan heb, is voor haar nog steeds een issue, een vraag waar zij een antwoord op wil, en dat is haar goed recht.
Het lukt me niet om mijn gevoelens in ( juiste ) woorden om te zetten....het is bij mij veel woorden, maar weinig inhoud en daar baal ik van. Heb inmiddels hulp gezocht en langzaam maar zeker komt gevoel en praten weer een beetje in balans....dat is iets van heel ver terug en ik ben er nog niet...
Ik was vroeger ook al zo iemand die niet snel durfde te zeggen wat me nou werkelijk dwars zat, wilde niemand lastigvallen, pijn doen....ben gewoon bang de verkeerde dingen te zeggen...
Wat ik gedaan heb, is gewoon fout....niets meer, niets minder...ik vond een soort spanning, maar via de "makkelijke" en vooral laffe weg.
....maar hoe leg ik dat uit zonder de verkeerde dingen te zeggen of te suggereren? Ik wil niets liever dan dat we dit overleven, dat kunnen we! Immers, 5 jaar geleden is hetzelfde gebeurd, maar dan andersom...( nee, ik gooi niet met modder....het is geweest en we zijn er sterker uitgekomen )
Waarom voel ik dan nu dat de juiste woorden alweer blijven steken? Ben ik bang dat ze boos wordt? Ze me alsnog verlaat? Ze zegt notabene zelf dat als ze weet waarom, ze verder kan en er samen aan kan werken en me zelfs door de tijd kan vergeven! Waarom durf ik dan niet? Iedereen kent op een bepaald moment een soort sleur, je kent het wel: Minder vaak sex, minder leuke gekke dingen doen die je in het begin deed omdat je dat allebei gewoon nou eenmaal geweldig vond...etc. etc. Dagen zijn soms hetzelfde: ik werk, kom thuis, doe boodschappen, kook...zij komt thuis, kusje, eten, tv aan....We zijn allebei jong, kunnen zoveel leuke dingen doen...willen allebei nog naar New York, Australie...houden van dezelfde films in de bios of thuis, houden van lekker eten en lekkere wijn...
Kortom, hoe kan het nou dat ik op dit forum maar blijf ratelen en ik het thuis niet voor elkaar krijg??
vrijdag 1 juni 2007 om 12:12
Pyggelmee, hoe voorzichtig je ook bent, dit soort dingen is altijd moeilijk uit te leggen.
Ik zou bijna zeggen, laat haar lezen wat je schreef hier. Dat je het zo moeilijk vindt om de juiste woorden te vinden, dat je van haar houdt en haar niet verder wil kwetsen. Er zijn ook niet echt woorden voor toch?
Zeg het vooral met daden. Steek energie in de toekomst van jullie samen en wees zuinig op jullie liefde, omdat het zo bijzonder is en zelfs tegen vreemdgaan bestand.
Ik zou bijna zeggen, laat haar lezen wat je schreef hier. Dat je het zo moeilijk vindt om de juiste woorden te vinden, dat je van haar houdt en haar niet verder wil kwetsen. Er zijn ook niet echt woorden voor toch?
Zeg het vooral met daden. Steek energie in de toekomst van jullie samen en wees zuinig op jullie liefde, omdat het zo bijzonder is en zelfs tegen vreemdgaan bestand.
vrijdag 1 juni 2007 om 12:29
Hoi Pyggelmee, wij zaten in dezelfde situatie en voorkomen dat je elkaar pijn en verdriet doet kan denk ik niet. Maar als je maar eerlijk bent naar elkaar toe ben je al heel ver, denk ik. Vaak is het ook zo'n lange weg terug (naar een goede relatie zoals vroeger) dat het ook wel logisch is dat dat niet zonder slag of stoot gaat. Ik denk dat je elkaar ook niet moeten kwetsen of nare dingen moet zeggen om je gelijk te krijgen. Maar nogmaals, zelfs als je je gevoelens uit kan dat pijnlijk zijn voor de ander - en dat geeft niet, zolang je intentie maar duidelijk en oprecht is.
vrijdag 1 juni 2007 om 13:07
Enerzijds weet ze waarom.......aan de andere kant vraagt ze toch naar het waarom........ heeft ze toen zélf goed kunnen verwoordden waarom zij het gedaan heeft ?
Ik denk dat als je heeeeeeel eerlijk bij jezelf te rade gaat dat je ongetwijfeld redenen weet, maar die zijn heel egoïstisch ; omdat je het kón , omdat je de gelegenheid had, omdat het je leuk leek , omdat je in staat was bepaalde gevoelens tijdelijk uit te schakelen , omdat je geilheid groter was dan je loyaliteit ,omdat je je helemaal dé bink voelde , ......... sja , dat zijn inderdaad redenen die de zaak er niet beter op maken .... Ze zal je ongetwijfeld begrijpen .
Richt jullie blik op NU en op VERDER .......
Ik denk dat als je heeeeeeel eerlijk bij jezelf te rade gaat dat je ongetwijfeld redenen weet, maar die zijn heel egoïstisch ; omdat je het kón , omdat je de gelegenheid had, omdat het je leuk leek , omdat je in staat was bepaalde gevoelens tijdelijk uit te schakelen , omdat je geilheid groter was dan je loyaliteit ,omdat je je helemaal dé bink voelde , ......... sja , dat zijn inderdaad redenen die de zaak er niet beter op maken .... Ze zal je ongetwijfeld begrijpen .
Richt jullie blik op NU en op VERDER .......
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
vrijdag 1 juni 2007 om 13:53
Als ik je stuk zo lees,denk ik.......zeg dat dan!!!!
Vertel haar dat je haar zoveel wil zeggen,maar steeds maar niet weet hoe je het uit je mond moet krijgen,zo maak je een opening,en laat je meteen zien hoeveel het je bezig houd.
Meestal ligt de oplossing,in het maar hard op te zeggen,je kunt namelijk in je hoofd de meest mooie zinnen maken,maar is een gesprek wel te regiseren.
Succes
Vertel haar dat je haar zoveel wil zeggen,maar steeds maar niet weet hoe je het uit je mond moet krijgen,zo maak je een opening,en laat je meteen zien hoeveel het je bezig houd.
Meestal ligt de oplossing,in het maar hard op te zeggen,je kunt namelijk in je hoofd de meest mooie zinnen maken,maar is een gesprek wel te regiseren.
Succes
vrijdag 1 juni 2007 om 16:07
Je zal met de billen bloot moeten vrees ik, als ze er na een jaar achter komt is het nog veel erger ('al die tijd voor me verzwegen?').
Als je vreemdgaat zul je zelf de verantwoordelijkheid moeten nemen voor je daad en het vertellen.
Ja een risico is dat jullie relatie een behoorlijke deuk oploopt, maar je groeit er wel door door eerlijk en open te zijn tegen elkaar.
Zou jij willen dat ze zo iets voor jou verborgen zou houden, naast alle dingen die jullie wel delen?
Sterkte ermee..
Als je vreemdgaat zul je zelf de verantwoordelijkheid moeten nemen voor je daad en het vertellen.
Ja een risico is dat jullie relatie een behoorlijke deuk oploopt, maar je groeit er wel door door eerlijk en open te zijn tegen elkaar.
Zou jij willen dat ze zo iets voor jou verborgen zou houden, naast alle dingen die jullie wel delen?
Sterkte ermee..
vrijdag 1 juni 2007 om 17:52
tja, je ratelt er hier lekker op los zie ik, dan moet dat thuis toch ook kunnen pyggelmee? Ik zie ook een paar dingen in je posting. Lees ik teveel in fantasiewereld of heb je ook wel eens gedacht dat je een soort rekening wilde vereffenen met haar, dat lijkt er een beetje op nml. Je vrouw is een keer vreemdgegaan waarvan ik het gevoel krijg dat jullie dat zelfs niet goed hebben uitgepraat. Als jij hier kan ratelen, en je hebt je vrouw haar " misstap" (ik wil niet oordelen, ook niet veroordelen) vergeven, dan kan dat andersom toch ook. Spreek uit waar je de sleurpunten verbeterd wilt hebben, maak ze i.i.g bespreekbaar. Probeer niet in een afrekensfeer te komen, dat geldt dan ook voor je vrouw natuurlijk. allebei zullen jullie moeten beseffen dat je ontvankelijk bent voor gevoelens voor een ander te krijgen. Meer dan dat kennelijk. Je zult elkaar moeten opzoeken hierin en praten over, en ik citeer blijfgewoonbianca: nu en hoe verder. Wil je verder, echt verder met je vrw? Wil je oud worden met haar? Doe je best. heb zelf in zo'n situatie gezeten, beiden hebben we elkaars uitstapje vergeven zeg maar. Maar waak er voor dat je je niet uitspreekt, dat is pas echt funets, dan komt het nml weer terug, dan doe je het weer. want je hebt de sleurpunten niet weggegnomen, en bovenal: win elkaars vertrouwen terug.
