Hot and cold, herkent iemand dit?

Ik heb nu al een paar jaar een relatie en die gaat best goed. We hebben weleens ruzie maar meestal zijn dit externe factoren zoals een bemoeierige familie of gewone dagelijkse issues wat ons humeur beïnvloed. Maar tussen ons gaat het echt wel goed. Nu zijn er wel duidelijke hot en cold momenten. Hij kan heel lief, attent en aanwezig zijn. En de andere week ineens totaal dichtslaan. We wonen niet samen, dus ons contact door de weeks is appen/bellen. De ene week kan hij alles delen via de telefoon over zijn dagen, grappige dingen sturen en de hele dag contact hebben. De andere week vallen er complete stiltes en moet ik de gesprekken op gang houden, leest hij mijn berichten niet maar is wel druk online, of negeert me. Deze week ben ik gaan testen wat er gebeurt als ik niet de gesprekken op gang houd, en ik hoor dus helemaal niks. En dat is echt geen drama, want je hebt je eigen leven. Maar als het normaal gesproken altijd anders is dan vreten die plotselinge veranderingen wel aan me. Maar op het moment dat hij beseft dat ik dan ook afstand neem, gaat hij aan me lopen trekken. Als hij de hele dag niks heeft laten horen en ik doe dat dan ook niet, dan komen ineens de berichtjes, alsof hij beseft dat het niet goed gaat. Maar die kunnen dan net zo makkelijk weer stoppen. En dan weet ik het ook allemaal niet meer en raak in in de war. Dit is iets van het laatste half jaar. Ik heb dit weleens aangegeven, maar hij zegt dan niks te melden te hebben. Maar ergens vind ik dat een slecht excuus, als je wilt heb je over een tijdsbestek van 12 uur echt weleens wat te melden.. en vroeger kon ie het ook..

Ik ben wel nonchalanter geworden. Hiervoor hadden we nogal eens ruzies dankzij of over externe factoren, maar dit putte me uit en die energie bespaar ik mezelf tegenwoordig. Ik ga makkelijker met dingen om, als ik het niet kan veranderen waarom me er druk om maken. Als de discussie oplaait ga ik er niet meer verder in mee. Grenzen aangeven en klaar. Dus mijn houding is wel veranderd, maar naar mijn idee alleen maar ten goede. Het geeft mij in ieder geval meer rust. Hij komt ook eigenlijk nooit bij mij, tenzij ik iets lekkers eet, dan is hij er (zo eens per maand gemiddeld). De laatste tijd begon mij dit op te vallen. Komt hij nu voor het eten of voor mij? Waar ligt de prioriteit? Dit ook eens zo aan gegeven bij hem, maar was volgens hem niet zo. Dus ben ik niet meer gaan zeggen wat ik eet en dus komt hij niet meer langs. Dat is ook veranderd, ook een stukje houding vanuit mij dus.

Er worden soms ook grapjes gemaakt over "blonde haren verstoppen". Hij is altijd van de flauwe humor geweest maar vreemdgaan grapjes gaan mij te ver. Ook aangegeven, maar hij blijft er mee door gaan en hoe meer ik aan geef het niet leuk te vinden hoe meer grapjes er worden gemaakt, want ik hap zo lekker. Daar dus ook mee gestopt, terug gaan grappen dat hij ook niet wist waar ik gisteravond was want hele dag geen contact en interesse. En dan heb ik hem even op zijn plek en stopt het weer even.

Dus mijn houding is in veel punten wel veranderd van afhankelijk en beïnvloedbaar naar een stuk sterker en nonchalanter. Zou dit een issue zijn voor hem? Zou zijn trots hem nu in de weg zitten? Overigens weet ik 100% zeker dat hij niet vreemdgaat, hij komt amper buiten de deur behalve voor werk. Hij houdt namelijk nogal van gamen en daar is al zijn vrije tijd eigenlijk mee gevuld. In het begin dacht ik ook met de hot and cold momenten: ach hij is te druk met gamen, ik laat hem lekker in z'n virtuele wereldje. Maar ondertussen begin ik toch wel te vinden dat zijn prioriteiten dan heel verkeerd liggen. Ik ben zelf ook een gamer, maar heb mijn prioriteiten wel straight.


Ik weet het echt even niet meer en ik hoop dat iemand herkenning heeft of tips. Ik begin namelijk wel een beetje angstig te worden dat zijn interesse verminderd of dat hij denkt dat de buit binnen is en er geen moeite meer gedaan hoeft te worden. Maar andere weken of in de weekenden als we elkaar zien is hij weer net zoals vroeger en doet hij wel moeite, al gamed hij dan ook veel. Het wisselende maakt het verwarrend voor mij. Vrienden geven de tip nonchalant te blijven, laat hij niks horen? Dan ik ook niet. Niet altijd beschikbaar zijn voor hem. Maar ik vind dat heel erg lastig, dit is ook niet hoe een relatie hoort te zijn vind ik. Ik doe het nu dus wel, maar het kost me wel mijn vrolijke humeur.. het is gewoon net alsof hij me vergeet, of dat ik geen prioriteit meer ben, andere dingen zijn belangrijker. En het vreet echt aan me..

Jufjoke schreef: ↑

21-07-2022 21:48

Eet je maar eens per maand iets lekkers?

Het lijkt erop dat deze knaap niet houdt van erg veel moeite doen...

Nou dat had ik misschien anders moeten verwoorden haha, ik eet regelmatig lekker en ook ongezond lekker helaas. Maar het gaat dan vooral om zijn lievelingskostje wat dan op het menu staat natuurlijk. Maar dat idee krijg ik dus ook ja.

Eidde schreef: ↑

21-07-2022 21:45

Je vraagt of iemand het herkent. Alsof je bevestiging zoekt dat het oke is?

Als het voor jou niet (meer) goed voelt en er verandert niets (behalve jij) en het kost je je humeur dan is het misschien tijd om er een punt achter te zetten? Een relatie moet vooral leuk zijn en niet je humeur bederven.

Dat zou ik ook zeker doen, als dit altijd zo was. Maar het zijn momenten. Met vlagen kan hij ineens die afstand creëeren, en even later is alles weer goed voor een paar weken, en dan komt er weer zo'n week.. dat maakt het verwarrend. Ik ken de goede tijden ook namelijk.. het lijkt haast wel een soort cyclus.

En natuurlijk schrijf ik hier vooral de dingen die mij dwars zitten en wordt het dan een negatief verhaal, niemand heeft er wat aan als ik alleen de goede tijden deel en dan vraag of iemand dat herkent, want dat herkent iedereen wel. Het gaat juist om die wisseling

Susan schreef: ↑

21-07-2022 22:11

Als ik iets bloedirritant vind dan is het wel als mensen bewust een ander irriteren omdat die persoon zo lekker hapt. Of eigenlijk gewoon de hele term 'happen'. Dat zou ik dus al een afknapper vinden.

Verder komt de hele relatie nogal over als een spelletje. Als je gewoon jezelf bent dan is hij gewoon niet leuk; je moet allerlei trucjes gaan uithalen om hem te laten bijdraaien. Ik snap dat je al een tijdje bij elkaar bent en er niet zomaar de stekker uittrekt, maar ik vind wat je omschrijft niet klinken als leuk. Ik wil gewoon een relatie, geen kat-en-muisspel.

Ja precies, zo begin ik er nu eerlijk gezegd ook wel in te staan. Maar waar komt zo'n verandering dan ineens vandaan vraag ik me dan af, of kunnen we er iets aan doen. Want dit was dus niet altijd zo, sinds een half jaartje ongeveer pas.

Rooss4.0 schreef: ↑

21-07-2022 22:22

Hot en cold?? Weer wat nieuws. Nee, ik herken dat niet terwijl ik ook lat. Ik zou het ook niet pikken, we hebben verkering en dus contact!

Wij hebben vaste contactmomenten op een dag, ik open, hij sluit. En tussendoor een kattenbelletje. Omdat we aan elkaar denken.

Je zou het niet pikken zeg je, maar dat vind ik altijd dubbel. Dan zou ik hem tot iets verplichten omdat ik dat zo wil. Dat hoeft hij ook niet te pikken.

Boogschutter10 schreef: ↑

21-07-2022 22:24

Hoe duidelijk wil je het hebben? Jij houdt meer van hem dan hij van jou. Dit gaat niet werken ... .

Ja.. misschien wel
Ik weet niet of je ooit aan die kant hebt gestaan (ik hoop het oprecht van niet) maar dat is lastig te accepteren en te bevatten.. misschien zal ooit het kwartje duidelijk vallen en is alles ineens kraakhelder