Relaties
alle pijlers
Hot and cold, herkent iemand dit?
donderdag 21 juli 2022 om 21:32
Ik heb nu al een paar jaar een relatie en die gaat best goed. We hebben weleens ruzie maar meestal zijn dit externe factoren zoals een bemoeierige familie of gewone dagelijkse issues wat ons humeur beïnvloed. Maar tussen ons gaat het echt wel goed. Nu zijn er wel duidelijke hot en cold momenten. Hij kan heel lief, attent en aanwezig zijn. En de andere week ineens totaal dichtslaan. We wonen niet samen, dus ons contact door de weeks is appen/bellen. De ene week kan hij alles delen via de telefoon over zijn dagen, grappige dingen sturen en de hele dag contact hebben. De andere week vallen er complete stiltes en moet ik de gesprekken op gang houden, leest hij mijn berichten niet maar is wel druk online, of negeert me. Deze week ben ik gaan testen wat er gebeurt als ik niet de gesprekken op gang houd, en ik hoor dus helemaal niks. En dat is echt geen drama, want je hebt je eigen leven. Maar als het normaal gesproken altijd anders is dan vreten die plotselinge veranderingen wel aan me. Maar op het moment dat hij beseft dat ik dan ook afstand neem, gaat hij aan me lopen trekken. Als hij de hele dag niks heeft laten horen en ik doe dat dan ook niet, dan komen ineens de berichtjes, alsof hij beseft dat het niet goed gaat. Maar die kunnen dan net zo makkelijk weer stoppen. En dan weet ik het ook allemaal niet meer en raak in in de war. Dit is iets van het laatste half jaar. Ik heb dit weleens aangegeven, maar hij zegt dan niks te melden te hebben. Maar ergens vind ik dat een slecht excuus, als je wilt heb je over een tijdsbestek van 12 uur echt weleens wat te melden.. en vroeger kon ie het ook..
Ik ben wel nonchalanter geworden. Hiervoor hadden we nogal eens ruzies dankzij of over externe factoren, maar dit putte me uit en die energie bespaar ik mezelf tegenwoordig. Ik ga makkelijker met dingen om, als ik het niet kan veranderen waarom me er druk om maken. Als de discussie oplaait ga ik er niet meer verder in mee. Grenzen aangeven en klaar. Dus mijn houding is wel veranderd, maar naar mijn idee alleen maar ten goede. Het geeft mij in ieder geval meer rust. Hij komt ook eigenlijk nooit bij mij, tenzij ik iets lekkers eet, dan is hij er (zo eens per maand gemiddeld). De laatste tijd begon mij dit op te vallen. Komt hij nu voor het eten of voor mij? Waar ligt de prioriteit? Dit ook eens zo aan gegeven bij hem, maar was volgens hem niet zo. Dus ben ik niet meer gaan zeggen wat ik eet en dus komt hij niet meer langs. Dat is ook veranderd, ook een stukje houding vanuit mij dus.
Er worden soms ook grapjes gemaakt over "blonde haren verstoppen". Hij is altijd van de flauwe humor geweest maar vreemdgaan grapjes gaan mij te ver. Ook aangegeven, maar hij blijft er mee door gaan en hoe meer ik aan geef het niet leuk te vinden hoe meer grapjes er worden gemaakt, want ik hap zo lekker. Daar dus ook mee gestopt, terug gaan grappen dat hij ook niet wist waar ik gisteravond was want hele dag geen contact en interesse. En dan heb ik hem even op zijn plek en stopt het weer even.
Dus mijn houding is in veel punten wel veranderd van afhankelijk en beïnvloedbaar naar een stuk sterker en nonchalanter. Zou dit een issue zijn voor hem? Zou zijn trots hem nu in de weg zitten? Overigens weet ik 100% zeker dat hij niet vreemdgaat, hij komt amper buiten de deur behalve voor werk. Hij houdt namelijk nogal van gamen en daar is al zijn vrije tijd eigenlijk mee gevuld. In het begin dacht ik ook met de hot and cold momenten: ach hij is te druk met gamen, ik laat hem lekker in z'n virtuele wereldje. Maar ondertussen begin ik toch wel te vinden dat zijn prioriteiten dan heel verkeerd liggen. Ik ben zelf ook een gamer, maar heb mijn prioriteiten wel straight.
Ik weet het echt even niet meer en ik hoop dat iemand herkenning heeft of tips. Ik begin namelijk wel een beetje angstig te worden dat zijn interesse verminderd of dat hij denkt dat de buit binnen is en er geen moeite meer gedaan hoeft te worden. Maar andere weken of in de weekenden als we elkaar zien is hij weer net zoals vroeger en doet hij wel moeite, al gamed hij dan ook veel. Het wisselende maakt het verwarrend voor mij. Vrienden geven de tip nonchalant te blijven, laat hij niks horen? Dan ik ook niet. Niet altijd beschikbaar zijn voor hem. Maar ik vind dat heel erg lastig, dit is ook niet hoe een relatie hoort te zijn vind ik. Ik doe het nu dus wel, maar het kost me wel mijn vrolijke humeur.. het is gewoon net alsof hij me vergeet, of dat ik geen prioriteit meer ben, andere dingen zijn belangrijker. En het vreet echt aan me..
Ik ben wel nonchalanter geworden. Hiervoor hadden we nogal eens ruzies dankzij of over externe factoren, maar dit putte me uit en die energie bespaar ik mezelf tegenwoordig. Ik ga makkelijker met dingen om, als ik het niet kan veranderen waarom me er druk om maken. Als de discussie oplaait ga ik er niet meer verder in mee. Grenzen aangeven en klaar. Dus mijn houding is wel veranderd, maar naar mijn idee alleen maar ten goede. Het geeft mij in ieder geval meer rust. Hij komt ook eigenlijk nooit bij mij, tenzij ik iets lekkers eet, dan is hij er (zo eens per maand gemiddeld). De laatste tijd begon mij dit op te vallen. Komt hij nu voor het eten of voor mij? Waar ligt de prioriteit? Dit ook eens zo aan gegeven bij hem, maar was volgens hem niet zo. Dus ben ik niet meer gaan zeggen wat ik eet en dus komt hij niet meer langs. Dat is ook veranderd, ook een stukje houding vanuit mij dus.
Er worden soms ook grapjes gemaakt over "blonde haren verstoppen". Hij is altijd van de flauwe humor geweest maar vreemdgaan grapjes gaan mij te ver. Ook aangegeven, maar hij blijft er mee door gaan en hoe meer ik aan geef het niet leuk te vinden hoe meer grapjes er worden gemaakt, want ik hap zo lekker. Daar dus ook mee gestopt, terug gaan grappen dat hij ook niet wist waar ik gisteravond was want hele dag geen contact en interesse. En dan heb ik hem even op zijn plek en stopt het weer even.
Dus mijn houding is in veel punten wel veranderd van afhankelijk en beïnvloedbaar naar een stuk sterker en nonchalanter. Zou dit een issue zijn voor hem? Zou zijn trots hem nu in de weg zitten? Overigens weet ik 100% zeker dat hij niet vreemdgaat, hij komt amper buiten de deur behalve voor werk. Hij houdt namelijk nogal van gamen en daar is al zijn vrije tijd eigenlijk mee gevuld. In het begin dacht ik ook met de hot and cold momenten: ach hij is te druk met gamen, ik laat hem lekker in z'n virtuele wereldje. Maar ondertussen begin ik toch wel te vinden dat zijn prioriteiten dan heel verkeerd liggen. Ik ben zelf ook een gamer, maar heb mijn prioriteiten wel straight.
Ik weet het echt even niet meer en ik hoop dat iemand herkenning heeft of tips. Ik begin namelijk wel een beetje angstig te worden dat zijn interesse verminderd of dat hij denkt dat de buit binnen is en er geen moeite meer gedaan hoeft te worden. Maar andere weken of in de weekenden als we elkaar zien is hij weer net zoals vroeger en doet hij wel moeite, al gamed hij dan ook veel. Het wisselende maakt het verwarrend voor mij. Vrienden geven de tip nonchalant te blijven, laat hij niks horen? Dan ik ook niet. Niet altijd beschikbaar zijn voor hem. Maar ik vind dat heel erg lastig, dit is ook niet hoe een relatie hoort te zijn vind ik. Ik doe het nu dus wel, maar het kost me wel mijn vrolijke humeur.. het is gewoon net alsof hij me vergeet, of dat ik geen prioriteit meer ben, andere dingen zijn belangrijker. En het vreet echt aan me..
mazikeen666 wijzigde dit bericht op 21-07-2022 21:34
Reden: Iets toegevoegd
Reden: Iets toegevoegd
2.54% gewijzigd
donderdag 21 juli 2022 om 23:35
donderdag 21 juli 2022 om 23:54
Ja, ik herken dat kinderachtige wel/niet héél erg. Ik had dit jarenlang met een man, we draaiden erg om elkaar heen en dat ging precies op deze manier. Hij altijd welles/nietes, en ik werkte om die welles van hem steeds terug te krijgen. Als ik hier klaar mee was en stopte met deze moeite, ging hij weer aan me trekken. Enorm vermoeiend, ongezond en echt een killer voor je zelfwaarde.
Als ik het goed begrijp is het eerder wel goed gegaan in het contact? Ik wil niet met diagnoses smijten, maar het kan (kán, hoeft totaal niet!) ook bindingsangstig gedrag zijn. En nee, niet in zo’n excuus van ‘Ja heb bindingsangst dus geen zin in commitment’, maar sommige mensen zijn echt onveilig gehecht ergens in hun leven en vinden een stabiele, gezonde binding aangaan heel lastig. Na een tijdje gezond, fijn relatiegedrag komt het te dichtbij en moet er weer even wat afstand komen, omdat het bijvoorbeeld verstikkend voelt of moeilijk is om dit gezonde gedrag bewust te ervaren. Wanneer jij die afstand dan ook duidelijk neemt ontstaat er paniek: de zekerheid van de verbinding, en dat ben jij omdat jij in het contact wel altijd trouw bent, valt weg. Dus moet er weer gewerkt worden om de veiligheid van jouw nabijheid weer te voelen.. En zo zit je in een cirkeltje.
Nogmaals: dit is een van de vele opties en het werkt niet zwart/wit. Kan vanalles spelen. Maar dit is wat ik vanuit mijn werk én persoonlijke ervaring herken.
Als ik het goed begrijp is het eerder wel goed gegaan in het contact? Ik wil niet met diagnoses smijten, maar het kan (kán, hoeft totaal niet!) ook bindingsangstig gedrag zijn. En nee, niet in zo’n excuus van ‘Ja heb bindingsangst dus geen zin in commitment’, maar sommige mensen zijn echt onveilig gehecht ergens in hun leven en vinden een stabiele, gezonde binding aangaan heel lastig. Na een tijdje gezond, fijn relatiegedrag komt het te dichtbij en moet er weer even wat afstand komen, omdat het bijvoorbeeld verstikkend voelt of moeilijk is om dit gezonde gedrag bewust te ervaren. Wanneer jij die afstand dan ook duidelijk neemt ontstaat er paniek: de zekerheid van de verbinding, en dat ben jij omdat jij in het contact wel altijd trouw bent, valt weg. Dus moet er weer gewerkt worden om de veiligheid van jouw nabijheid weer te voelen.. En zo zit je in een cirkeltje.
Nogmaals: dit is een van de vele opties en het werkt niet zwart/wit. Kan vanalles spelen. Maar dit is wat ik vanuit mijn werk én persoonlijke ervaring herken.
vrijdag 22 juli 2022 om 06:25
In principe heb je geen ruzie over externe factoren, maar over hoe jullie omgaan met zaken en dat ligt in jezelf en niet buiten jezelf.
Als je al moet testen...etc en als ik dan de rest nog lees aan zijn gedrag dat de gemiddelde 13-jarige niet overstijgt, dan denk ik : waarom perse een relatie met deze?
Als je al moet testen...etc en als ik dan de rest nog lees aan zijn gedrag dat de gemiddelde 13-jarige niet overstijgt, dan denk ik : waarom perse een relatie met deze?
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
vrijdag 22 juli 2022 om 07:31
Bedankt voor je uitgebreide antwoord. Dit zou het best kunnen zijn, maar het is inderdaad niet zwart wit.ZuurSnoepje schreef: ↑21-07-2022 23:54Ja, ik herken dat kinderachtige wel/niet héél erg. Ik had dit jarenlang met een man, we draaiden erg om elkaar heen en dat ging precies op deze manier. Hij altijd welles/nietes, en ik werkte om die welles van hem steeds terug te krijgen. Als ik hier klaar mee was en stopte met deze moeite, ging hij weer aan me trekken. Enorm vermoeiend, ongezond en echt een killer voor je zelfwaarde.
Als ik het goed begrijp is het eerder wel goed gegaan in het contact? Ik wil niet met diagnoses smijten, maar het kan (kán, hoeft totaal niet!) ook bindingsangstig gedrag zijn. En nee, niet in zo’n excuus van ‘Ja heb bindingsangst dus geen zin in commitment’, maar sommige mensen zijn echt onveilig gehecht ergens in hun leven en vinden een stabiele, gezonde binding aangaan heel lastig. Na een tijdje gezond, fijn relatiegedrag komt het te dichtbij en moet er weer even wat afstand komen, omdat het bijvoorbeeld verstikkend voelt of moeilijk is om dit gezonde gedrag bewust te ervaren. Wanneer jij die afstand dan ook duidelijk neemt ontstaat er paniek: de zekerheid van de verbinding, en dat ben jij omdat jij in het contact wel altijd trouw bent, valt weg. Dus moet er weer gewerkt worden om de veiligheid van jouw nabijheid weer te voelen.. En zo zit je in een cirkeltje.
Nogmaals: dit is een van de vele opties en het werkt niet zwart/wit. Kan vanalles spelen. Maar dit is wat ik vanuit mijn werk én persoonlijke ervaring herken.
Wat er nog leuk is aan de relatie heb ik ook al gezegd, er zijn genoeg leuke momenten waarin het gewoon een fijne stabiele relatie is waarin je weet wat je aan de ander hebt. Maar eens in de zoveel tijd verandert zijn gedrag compleet, en net zo snel verandert het dan weer terug. Dat maakt het ook zo ingewikkeld. Als het altijd deze momenten waren dan was het voor mij ook echt wel duidelijk, maar dat is het dus zeker niet.
Ik heb nog aan hem gevraagd wat er is, er zit hem iets dwars. Ik weet dus niet wat en hij kan er ook niet over praten. Misschien is hij altijd wel zo als hem iets dwars zit wat de andere momenten verklaart, maar als volwassen mensen los je dat gewoon een keer op in plaats van de ander zo in de onzekerheid te laten.
vrijdag 22 juli 2022 om 09:21
Dit! Dit is eigenlijk direct wat ik ook dacht, omdat ik het van mezelf herken.ZuurSnoepje schreef: ↑21-07-2022 23:54
Als ik het goed begrijp is het eerder wel goed gegaan in het contact? Ik wil niet met diagnoses smijten, maar het kan (kán, hoeft totaal niet!) ook bindingsangstig gedrag zijn. En nee, niet in zo’n excuus van ‘Ja heb bindingsangst dus geen zin in commitment’, maar sommige mensen zijn echt onveilig gehecht ergens in hun leven en vinden een stabiele, gezonde binding aangaan heel lastig. Na een tijdje gezond, fijn relatiegedrag komt het te dichtbij en moet er weer even wat afstand komen, omdat het bijvoorbeeld verstikkend voelt of moeilijk is om dit gezonde gedrag bewust te ervaren. Wanneer jij die afstand dan ook duidelijk neemt ontstaat er paniek: de zekerheid van de verbinding, en dat ben jij omdat jij in het contact wel altijd trouw bent, valt weg. Dus moet er weer gewerkt worden om de veiligheid van jouw nabijheid weer te voelen.. En zo zit je in een cirkeltje.
Nogmaals: dit is een van de vele opties en het werkt niet zwart/wit. Kan vanalles spelen. Maar dit is wat ik vanuit mijn werk én persoonlijke ervaring herken.
Er is ook nog zoiets als verbindingsangst, misschien dat onderstaande site je daar nog wat over kan vertellen.
Je kunt daar samen uit komen door er vooral over te praten met elkaar.
https://www.langplusgelukkig.nl/2021/05 ... -relaties/
vrijdag 22 juli 2022 om 09:33
Als hij een angst heeft om zich te (ver)binden, dan is het aan hem om hierover informatie te lezen en hier eventueel hulp voor te zoeken. Wanneer je als partner deze verantwoordelijkheid overneemt, creëer je een patroon van co-afhankelijkheid. Ik zou je aanraden om daarover iets te lezen, in plaats van je aandacht steeds op hem en zijn (mogelijke) problematiek te richten. Wat maakt dat jij voor deze relatie kiest, wat haal jij eruit?l2l89 schreef: ↑22-07-2022 09:21Dit! Dit is eigenlijk direct wat ik ook dacht, omdat ik het van mezelf herken.
Er is ook nog zoiets als verbindingsangst, misschien dat onderstaande site je daar nog wat over kan vertellen.
Je kunt daar samen uit komen door er vooral over te praten met elkaar.
https://www.langplusgelukkig.nl/2021/05 ... -relaties/
vrijdag 22 juli 2022 om 09:37
Dat is echt huisvrouwenpsychologie. Ik wed namelijk dat deze man nog veel meer visjes aan zijn hengel heeft.l2l89 schreef: ↑22-07-2022 09:21Dit! Dit is eigenlijk direct wat ik ook dacht, omdat ik het van mezelf herken.
Er is ook nog zoiets als verbindingsangst, misschien dat onderstaande site je daar nog wat over kan vertellen.
Je kunt daar samen uit komen door er vooral over te praten met elkaar.
https://www.langplusgelukkig.nl/2021/05 ... -relaties/
vrijdag 22 juli 2022 om 09:49
vrijdag 22 juli 2022 om 10:07
Maar wat doet het ertoe? Het resultaat blijft hetzelfde, een slechte relatie waarin de to niet gelukkig is. Er zitten heel veel mensen in de gevangenis met allerlei problemen en angsten, dat maakt hun daden niet minder erg.
vrijdag 22 juli 2022 om 10:40
Als hij er niet meerdere visjes op na houdt, en het echt (ver)bindingsangst is, dan kun je daar samen echt wel uitkomen als je dat allebei wil.
Het kan ook zijn dat de vriend van TO zich niet eens bewust is van zoiets. Ik kwam er bij mezelf ook pas na meerdere relaties achter dat ik in principe mezelf (en daarmee de ander) in een relatie loop te saboteren door mijn angst. Dat is een heel onbewust proces en je kunt er pas iets aan doen nadat je jezelf daarvan bewust bent.
Nogmaals, kan echt zijn dat hier iets anders speelt, maar als het wel te maken heeft met bindingsangst zou dat voor mij juist een reden zijn om daar samen met partner aan te werken en niet direct een reden om de relatie te beëindigen als er ook nog heel veel fijne momenten zijn.
vrijdag 22 juli 2022 om 10:50
Mazikeen666 schreef: ↑21-07-2022 22:14Dat zou ik ook zeker doen, als dit altijd zo was. Maar het zijn momenten. Met vlagen kan hij ineens die afstand creëeren, en even later is alles weer goed voor een paar weken, en dan komt er weer zo'n week.. dat maakt het verwarrend. Ik ken de goede tijden ook namelijk.. het lijkt haast wel een soort cyclus.
En natuurlijk schrijf ik hier vooral de dingen die mij dwars zitten en wordt het dan een negatief verhaal, niemand heeft er wat aan als ik alleen de goede tijden deel en dan vraag of iemand dat herkent, want dat herkent iedereen wel. Het gaat juist om die wisseling
Oke, nou een stukje herkenning van mijn kant dan; mijn psycho-ex deed ook dit soort spelletjes. Daar heb ik nog lang last van gehad tot stalking en bedreiging aan toe. Maar inderdaad, als hij lief was, was hij geweldig!! En ik zijn afhankelijke hondje wat zich in allerlei bochten wrong zodat hij niet in zo'n bui kwam.
Hielp niks natuurlijk.
I wanna live my life with the volume full!
vrijdag 22 juli 2022 om 10:59
Momenten waarin het een stabiele relatie is: dat is een mooie contradictie.Mazikeen666 schreef: ↑22-07-2022 07:31Wat er nog leuk is aan de relatie heb ik ook al gezegd, er zijn genoeg leuke momenten waarin het gewoon een fijne stabiele relatie is waarin je weet wat je aan de ander hebt. Maar eens in de zoveel tijd verandert zijn gedrag compleet, en net zo snel verandert het dan weer terug.
Wat eten we vanavond?
vrijdag 22 juli 2022 om 11:05
Bindingsangst?
Als er al iets is wat bij mij opkomt is het een gameverslaving.
Beiden is niet de verantwoordelijkheid van de partner, en ook geen optie om bij te dragen in verandering als het niet van de persoon zelf komt.
TO, wat bedoel je met veel gamen. Hoeveel v/d tijd als jullie samen zijn.
Doet hij verder nog iets naast gamen zonder jou buiten werk om?
Goed dat je dit topic hebt geopend, ik denk/hoop dat de reacties uiteindelijk verhelderend zullen zijn.
Als er al iets is wat bij mij opkomt is het een gameverslaving.
Beiden is niet de verantwoordelijkheid van de partner, en ook geen optie om bij te dragen in verandering als het niet van de persoon zelf komt.
TO, wat bedoel je met veel gamen. Hoeveel v/d tijd als jullie samen zijn.
Doet hij verder nog iets naast gamen zonder jou buiten werk om?
Goed dat je dit topic hebt geopend, ik denk/hoop dat de reacties uiteindelijk verhelderend zullen zijn.
hetjuistebesluit wijzigde dit bericht op 22-07-2022 11:07
3.67% gewijzigd
vrijdag 22 juli 2022 om 11:30
Dat je er allebei samen uit wilt komen staat al een beetje haaks op de zelfdiagnose bindingsangst. Het slaat ook totaal niet op TO. Er valt niks ‘samen uit te komen” als je ‘vriend’ je niet uitnodigt bij hem thuis, hij alleen maar langskomt om te eten en hij je negeert. Je kan je zelfs afvragen of er wel sprake is van een relatie.l2l89 schreef: ↑22-07-2022 10:40Als hij er niet meerdere visjes op na houdt, en het echt (ver)bindingsangst is, dan kun je daar samen echt wel uitkomen als je dat allebei wil.
Het kan ook zijn dat de vriend van TO zich niet eens bewust is van zoiets. Ik kwam er bij mezelf ook pas na meerdere relaties achter dat ik in principe mezelf (en daarmee de ander) in een relatie loop te saboteren door mijn angst. Dat is een heel onbewust proces en je kunt er pas iets aan doen nadat je jezelf daarvan bewust bent.
Nogmaals, kan echt zijn dat hier iets anders speelt, maar als het wel te maken heeft met bindingsangst zou dat voor mij juist een reden zijn om daar samen met partner aan te werken en niet direct een reden om de relatie te beëindigen als er ook nog heel veel fijne momenten zijn.
vrijdag 22 juli 2022 om 12:14
Ik verplicht hem tot niks. Als hij niet de behoefte heeft contact te houden dan passen we niet bij elkaar.Mazikeen666 schreef: ↑21-07-2022 22:27Je zou het niet pikken zeg je, maar dat vind ik altijd dubbel. Dan zou ik hem tot iets verplichten omdat ik dat zo wil. Dat hoeft hij ook niet te pikken.
.
vrijdag 22 juli 2022 om 12:45
'Stabiliteit' is kennelijk nogal een rekbaar begrip voor jou.... en 'leuk' ook al...Mazikeen666 schreef: ↑22-07-2022 07:31Bedankt voor je uitgebreide antwoord. Dit zou het best kunnen zijn, maar het is inderdaad niet zwart wit.
Wat er nog leuk is aan de relatie heb ik ook al gezegd, er zijn genoeg leuke momenten waarin het gewoon een fijne stabiele relatie is waarin je weet wat je aan de ander hebt. Maar eens in de zoveel tijd verandert zijn gedrag compleet, en net zo snel verandert het dan weer terug. Dat maakt het ook zo ingewikkeld. Als het altijd deze momenten waren dan was het voor mij ook echt wel duidelijk, maar dat is het dus zeker niet.
Ik heb nog aan hem gevraagd wat er is, er zit hem iets dwars. Ik weet dus niet wat en hij kan er ook niet over praten. Misschien is hij altijd wel zo als hem iets dwars zit wat de andere momenten verklaart, maar als volwassen mensen los je dat gewoon een keer op in plaats van de ander zo in de onzekerheid te laten.
Lorem Ipsum
vrijdag 22 juli 2022 om 12:45
'Stabiliteit' is kennelijk nogal een rekbaar begrip voor jou.... en 'leuk' ook al...Mazikeen666 schreef: ↑22-07-2022 07:31Bedankt voor je uitgebreide antwoord. Dit zou het best kunnen zijn, maar het is inderdaad niet zwart wit.
Wat er nog leuk is aan de relatie heb ik ook al gezegd, er zijn genoeg leuke momenten waarin het gewoon een fijne stabiele relatie is waarin je weet wat je aan de ander hebt. Maar eens in de zoveel tijd verandert zijn gedrag compleet, en net zo snel verandert het dan weer terug. Dat maakt het ook zo ingewikkeld. Als het altijd deze momenten waren dan was het voor mij ook echt wel duidelijk, maar dat is het dus zeker niet.
Ik heb nog aan hem gevraagd wat er is, er zit hem iets dwars. Ik weet dus niet wat en hij kan er ook niet over praten. Misschien is hij altijd wel zo als hem iets dwars zit wat de andere momenten verklaart, maar als volwassen mensen los je dat gewoon een keer op in plaats van de ander zo in de onzekerheid te laten.
Lorem Ipsum
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
