Relaties
alle pijlers
ik 24 hij 41
zondag 18 november 2007 om 15:21
Goede zondag meneertjes en mevrouwtjes!
Ik ben even benieuwd naar verhalen van andere mensen.
Nieuwsgierigheid over een kwestie wat geen probleem is in mijn leventje, maar wat me wel bezig houdt.
Op het moment voelen ik en een man van 41 ons nogal aangetrokken tot elkaar. Sinds een week of twee gaan we weleens uit, of zitten we bijelkaar thuis en bespreken we van alles en nog wat.
Nu is hij al zijn hele leven een wilde bras, heeft de meest bizarre dingen meegemaakt, nog steeds 18 van geest soms, en is aardig gek. We zitten in hetzelfde wereldje kwa carriere, en kunnen daar dan ook uren over filosoferen.
Alleen soms ineens, met bepaalde onderwerpen, denk ik ineens, oh ja wacht, we schelen 17 jaar
Voor mijn gevoel heb ik aardig wat dingen meegemaakt wat me sterk hebben gemaakt voor wie ik nu ben, alleen dan met iemand die dan 40 keer zoveel heeft meegemaakt en heftiger denk ik weleens, pff wat zit ik nou.
Wat nergens op slaat, want iedereen leeft zijn eigen leven en moet je ook niet vergelijken, maar dat gaat soms vanzelf.
Nu ben ik dus gewoon nieuwsgierig.
Heb je weleens een relatie gehad met een 'ouder' iemand? Wat waren grote verschillen of juist niet? Was het een nadeel het leeftijdsverschil, of maakt het juist niks uit? Of andere interessante dingen die je ontdekte hierdoor?
ben benieuwd
gr sut
Ik ben even benieuwd naar verhalen van andere mensen.
Nieuwsgierigheid over een kwestie wat geen probleem is in mijn leventje, maar wat me wel bezig houdt.
Op het moment voelen ik en een man van 41 ons nogal aangetrokken tot elkaar. Sinds een week of twee gaan we weleens uit, of zitten we bijelkaar thuis en bespreken we van alles en nog wat.
Nu is hij al zijn hele leven een wilde bras, heeft de meest bizarre dingen meegemaakt, nog steeds 18 van geest soms, en is aardig gek. We zitten in hetzelfde wereldje kwa carriere, en kunnen daar dan ook uren over filosoferen.
Alleen soms ineens, met bepaalde onderwerpen, denk ik ineens, oh ja wacht, we schelen 17 jaar
Voor mijn gevoel heb ik aardig wat dingen meegemaakt wat me sterk hebben gemaakt voor wie ik nu ben, alleen dan met iemand die dan 40 keer zoveel heeft meegemaakt en heftiger denk ik weleens, pff wat zit ik nou.
Wat nergens op slaat, want iedereen leeft zijn eigen leven en moet je ook niet vergelijken, maar dat gaat soms vanzelf.
Nu ben ik dus gewoon nieuwsgierig.
Heb je weleens een relatie gehad met een 'ouder' iemand? Wat waren grote verschillen of juist niet? Was het een nadeel het leeftijdsverschil, of maakt het juist niks uit? Of andere interessante dingen die je ontdekte hierdoor?
ben benieuwd
gr sut
zondag 18 november 2007 om 15:31
zondag 18 november 2007 om 15:37
Hoi Suta,
Ik zelf heb alweer 10 jaar een vaste relatie met mijn vriend, we schelen 12 jaar. Op een of andere manier weet ik misschien ook niet beter. Mijn ouders schelde namelijk 15 jaar en mijn zusje heeft nu een relatie met een veel oudere man. Zij schelen 21 jaar. Mijn zusje heeft al een kindje van hem en ze verwachten volgend jaar een tweede.
Dus leeftijdsverschillen in relatie zijn mij niet echt onbekend.
Of er echt verschillen zijn........? Ja dat is voor ieder verschillend. Ik heb het nooit als een obstakel gezien. Ik zat nog op school toen ik mijn huidig vriend tegenkwam. Het grappige was toen we elkaar leerden kennen dacht hij dat ik ouder was en ik dacht dat hij jonger was. Dus in principe klopte onze emotionel leeftijd wel.
Hij heeft me altijd vrij gelaten om mijn dingen te ontdekken en te doen met mij vriendinnen. Hij zat natuurlijk al in een andere levensfase en wilde niet meer iedere weekend stappen en ik wel en heb dat ook nog met veel plezier gedaan. Hij liet me ook studeren etc.
Net als jij had ik al veel levenservaring en had al wat behoorlijke klappen in het leven meegemaakt. Ik denk als ik te kinderlijk was dat onze relatie nooit iets was geworden.
Het enige wat ik je kan meegegeven ontdek en leer. In het begin is er aardig over ons geroddeld omdat er zo'n groot leeftijdsverschil is. Nu weet niemand meer beter en vindt men het prima zo. Wij zijn na 10 jaar nog steeds erg gelukkig met elkaar (uitraadt met zijn ups en downs maar ja dat heeft iedereen).
Gr. Davina
Ik zelf heb alweer 10 jaar een vaste relatie met mijn vriend, we schelen 12 jaar. Op een of andere manier weet ik misschien ook niet beter. Mijn ouders schelde namelijk 15 jaar en mijn zusje heeft nu een relatie met een veel oudere man. Zij schelen 21 jaar. Mijn zusje heeft al een kindje van hem en ze verwachten volgend jaar een tweede.
Dus leeftijdsverschillen in relatie zijn mij niet echt onbekend.
Of er echt verschillen zijn........? Ja dat is voor ieder verschillend. Ik heb het nooit als een obstakel gezien. Ik zat nog op school toen ik mijn huidig vriend tegenkwam. Het grappige was toen we elkaar leerden kennen dacht hij dat ik ouder was en ik dacht dat hij jonger was. Dus in principe klopte onze emotionel leeftijd wel.
Hij heeft me altijd vrij gelaten om mijn dingen te ontdekken en te doen met mij vriendinnen. Hij zat natuurlijk al in een andere levensfase en wilde niet meer iedere weekend stappen en ik wel en heb dat ook nog met veel plezier gedaan. Hij liet me ook studeren etc.
Net als jij had ik al veel levenservaring en had al wat behoorlijke klappen in het leven meegemaakt. Ik denk als ik te kinderlijk was dat onze relatie nooit iets was geworden.
Het enige wat ik je kan meegegeven ontdek en leer. In het begin is er aardig over ons geroddeld omdat er zo'n groot leeftijdsverschil is. Nu weet niemand meer beter en vindt men het prima zo. Wij zijn na 10 jaar nog steeds erg gelukkig met elkaar (uitraadt met zijn ups en downs maar ja dat heeft iedereen).
Gr. Davina
zondag 18 november 2007 om 15:42
He!
tuurlijk vooral doen wat ik niet laten kan
En ik ga vooral niet denken aan dat als ik 41 ben en hij 58 bv.
eerst maar eens zien waneer ik hem weer zie bijvoorbeeld
er is nog niet echt iets aan de gang
Ook geloof ik niet (voor mezelf) in 'tot de dood ons scheidt' of iets dergelijks
En probeer met de dag te leven (clicheeee maar voor nu even mijn waarheid)
Maar het zette me aan het denken en ben benieuwd naar wat andere mensen beleven, want ook denk ik dat je een bepaald zelfvertrouwen moet hebben om het aan te kunnen op sommige vlakken
Ik kan soms weleens denken van Hmmm..als ik dit vertel, heeft hij vast al 6 keer meegemaakt, maar dan toch bij jezelf blijven en gaan ofzo
Waar ik weer veel van leer bijvoorbeeld
nou goed... jij ook succes (en plezier) met de liefde in ieder geval! x
tuurlijk vooral doen wat ik niet laten kan
En ik ga vooral niet denken aan dat als ik 41 ben en hij 58 bv.
eerst maar eens zien waneer ik hem weer zie bijvoorbeeld
er is nog niet echt iets aan de gang
Ook geloof ik niet (voor mezelf) in 'tot de dood ons scheidt' of iets dergelijks
En probeer met de dag te leven (clicheeee
maar voor nu even mijn waarheid)Maar het zette me aan het denken en ben benieuwd naar wat andere mensen beleven, want ook denk ik dat je een bepaald zelfvertrouwen moet hebben om het aan te kunnen op sommige vlakken
Ik kan soms weleens denken van Hmmm..als ik dit vertel, heeft hij vast al 6 keer meegemaakt, maar dan toch bij jezelf blijven en gaan ofzo
Waar ik weer veel van leer bijvoorbeeld
nou goed... jij ook succes (en plezier) met de liefde in ieder geval! x
zondag 18 november 2007 om 16:46
Nah meid, gefeliciteerd met je liefde.
Als het verschil in leeftijd je niet in de weg zit, niks aan de hand, jullie zijn allebei volwassenn tenslotte.
Een man die geestelijk nog 18 is blijft zo he, dat je dat weet. Dus ook als jij wat ouder wordt en niet meer zo nodig aan het dancing the night away-en moet, blijft hij een ondeugende jongen en heb je er je handen vol aan. Als je dat niet erg vindt, prima, als je iemand wil met wie je gelijkwaardig ouder kunt worden dan is een wildebras van 41 misschien op den duur niet zo leuk meer.
Eerst maar eens kijken wat het wordt, toch?
Als het verschil in leeftijd je niet in de weg zit, niks aan de hand, jullie zijn allebei volwassenn tenslotte.
Een man die geestelijk nog 18 is blijft zo he, dat je dat weet. Dus ook als jij wat ouder wordt en niet meer zo nodig aan het dancing the night away-en moet, blijft hij een ondeugende jongen en heb je er je handen vol aan. Als je dat niet erg vindt, prima, als je iemand wil met wie je gelijkwaardig ouder kunt worden dan is een wildebras van 41 misschien op den duur niet zo leuk meer.
Eerst maar eens kijken wat het wordt, toch?
zondag 18 november 2007 om 18:57
Hallo Suta,
Mijn man is 10 jaar ouder dan ik, en dat gaat prima. Ik heb nooit het gevoel dat ik dingen niet kan zeggen omdat ik denk dat hij het al wel eens heeft meegemaakt. Ik was net zo oud als jij nu bent toen ik mijn man ontmoette en we een relatie kregen, maar ik moet er wel bij zeggen dat 10 jaar voor mij echt wel de max was. Was het leeftijdsverschil (nog) groter geweest, dan was ik naar alle waarschijnlijkheid nooit een relatie met hem begonnen. Ik vind dat je wel in dezelfde levensfase moet zitten, anders werkt het niet. Ik liep wat voorop, hij wat achterop, en daarmee kwamen we netjes in het midden uit. Het hielp ook wel dat hij niet eerder getrouwd was geweest en geen kinderen had.
Mijn man is 10 jaar ouder dan ik, en dat gaat prima. Ik heb nooit het gevoel dat ik dingen niet kan zeggen omdat ik denk dat hij het al wel eens heeft meegemaakt. Ik was net zo oud als jij nu bent toen ik mijn man ontmoette en we een relatie kregen, maar ik moet er wel bij zeggen dat 10 jaar voor mij echt wel de max was. Was het leeftijdsverschil (nog) groter geweest, dan was ik naar alle waarschijnlijkheid nooit een relatie met hem begonnen. Ik vind dat je wel in dezelfde levensfase moet zitten, anders werkt het niet. Ik liep wat voorop, hij wat achterop, en daarmee kwamen we netjes in het midden uit. Het hielp ook wel dat hij niet eerder getrouwd was geweest en geen kinderen had.
zondag 18 november 2007 om 19:10
zondag 18 november 2007 om 19:26
Bij die opmerking over 41-jarige, die soms nog 18 is en aardig gek, gingen bij mij ook direct alarmbellen rinkelen. Inderdaad, dat is nu misschien nog leuk. Ik heb er ervaring mee en het kan ook heel irritant en zelfs genant zijn bij tijden. Maar goed, dat kun je dan toch wel zien en het is denk ik iets waar je zelf achter komt, of niet. Als het nu goed voelt, waarom niet gewoon ervoor gaan?
zondag 18 november 2007 om 19:42
zondag 18 november 2007 om 20:06
hallo allemaal
ik zou nooit iemand trucjes willen aanleren, hij is zoals hij nu is
en ik zoals ik nu ben, en dat is wat ons nu naar elkaar toe trekt
wat dat over een jaar, maand, dag of 10 jaar brengt is dan pas een zaak
is het dan niet zonde om zo ver vooruit te kijken en nu al bij voorbaat iets af te stoten wat je nu misschien wel verder brengt
het is toch uberhaupt zonde om in de toekomst te leven met wat dan ook?
tenzij je zeker weten voelt dat je wilt settelen en een bepaald toekomst beeld hebt, met kinderen en de hele rattaplan, dan zou het geen goede keuze zijn nee..daar ben ik het zeker mee eens
en wat zielig betreft, ik snap dat wel dat mensen er zo tegenaan kunnen kijken
Maar wat maakt ons om daar over te oordelen, als diegene er gelukkig mee is, is oordelen niet op zijn plek denk ik
voor mij zie ik het gewoon als een persoon die ik nu heb ontmoet, en het goed mee kan vinden en dingen heeft laten realiseren, en wat daarvan komt zie ik dan wel (en het is niks op het moment in de zin van relatie of wat dan ook...alleen de aantrekkingskracht is er, en daar halen we onze inspiratie nu uit)
maar was benieuwd en de reacties zijn zeker interessant om te lezen
ik zou nooit iemand trucjes willen aanleren, hij is zoals hij nu is
en ik zoals ik nu ben, en dat is wat ons nu naar elkaar toe trekt
wat dat over een jaar, maand, dag of 10 jaar brengt is dan pas een zaak
is het dan niet zonde om zo ver vooruit te kijken en nu al bij voorbaat iets af te stoten wat je nu misschien wel verder brengt
het is toch uberhaupt zonde om in de toekomst te leven met wat dan ook?
tenzij je zeker weten voelt dat je wilt settelen en een bepaald toekomst beeld hebt, met kinderen en de hele rattaplan, dan zou het geen goede keuze zijn nee..daar ben ik het zeker mee eens
en wat zielig betreft, ik snap dat wel dat mensen er zo tegenaan kunnen kijken
Maar wat maakt ons om daar over te oordelen, als diegene er gelukkig mee is, is oordelen niet op zijn plek denk ik
voor mij zie ik het gewoon als een persoon die ik nu heb ontmoet, en het goed mee kan vinden en dingen heeft laten realiseren, en wat daarvan komt zie ik dan wel (en het is niks op het moment in de zin van relatie of wat dan ook...alleen de aantrekkingskracht is er, en daar halen we onze inspiratie nu uit)
maar was benieuwd en de reacties zijn zeker interessant om te lezen
zondag 18 november 2007 om 20:55
Wil jij je nu niet settelen? Of wel in de toekomst? Mocht dat het geval zijn, dan zou ik nog eens goed over nadenken of je verder wilt met deze man. Nu kun je er nog "uit" zonder al te veel kleerscheuren. Het zou vervelend zijn als je er na drie jaar achter komt dat jij toch kinderen wilt en hij zeker niet. Succes ermee!
zondag 18 november 2007 om 21:21
om inderdaad even iets uit de lucht te halen
Ik wil me met geen mogelijkheid settelen, en zoals ik mijn leven nu zie
Ook de aankomende 10 jaar niet
Ik geloof al helemaal niet in Tot de dood ons scheidt, zoals ik al eerder zei
En aan kinderen denk ik verlopig nog niet aan, en zoals ik het nu in mijn hoofd heb ook nooit
Maar zeg nooit nooit, daar geloof ik dan wel weer in, want ik geloof ook niet in abortus bijvoorbeeld
In ieder geval... (en deze dingen bedoel ik dan met betrekking tot mezelf , ik geloof wel dat er mensen 50 jaar gelukkig getrouwd kunnen zijn bijvoorbeeld)
o en stel nou...dat dit heel wat word bijvoorbeeld...wat ik ook niet 123 zie gebeuren omdat ik door andere omstandigheden ook totaal niet op een hele relatie zit te wachten
maar stel....dat het inderdaad die drie jaar duurt, ik ineens kinderen wil, hij niet.
Dan zou ik toch geen spijt hebben van die drie jaar als die wel super waren...of misschien niet super maar heel veel van geleerd ?
Dan ga je toch weer verder vanaf dat punt zonder diegene
Maar dat betekend toch niet dat je drie jaar van je leven heb weggegooid
ik leef toch vandaag, en niet morgen
of kijkt iedereen dan echt zover in de toekomst als je ergens aan begint?
Ik wil me met geen mogelijkheid settelen, en zoals ik mijn leven nu zie
Ook de aankomende 10 jaar niet
Ik geloof al helemaal niet in Tot de dood ons scheidt, zoals ik al eerder zei
En aan kinderen denk ik verlopig nog niet aan, en zoals ik het nu in mijn hoofd heb ook nooit
Maar zeg nooit nooit, daar geloof ik dan wel weer in, want ik geloof ook niet in abortus bijvoorbeeld
In ieder geval... (en deze dingen bedoel ik dan met betrekking tot mezelf , ik geloof wel dat er mensen 50 jaar gelukkig getrouwd kunnen zijn bijvoorbeeld)
o en stel nou...dat dit heel wat word bijvoorbeeld...wat ik ook niet 123 zie gebeuren omdat ik door andere omstandigheden ook totaal niet op een hele relatie zit te wachten
maar stel....dat het inderdaad die drie jaar duurt, ik ineens kinderen wil, hij niet.
Dan zou ik toch geen spijt hebben van die drie jaar als die wel super waren...of misschien niet super maar heel veel van geleerd ?
Dan ga je toch weer verder vanaf dat punt zonder diegene
Maar dat betekend toch niet dat je drie jaar van je leven heb weggegooid
ik leef toch vandaag, en niet morgen
of kijkt iedereen dan echt zover in de toekomst als je ergens aan begint?
zondag 18 november 2007 om 21:28
Helemaal mee eens dat je vandaag leeft. Maar het is niet zo gek dat mensen ook aan de (nabije) toekomst denken. Dat je, wanneer je een partner kiest, je ook je gedachten laat gaan over evt kinderen krijgen. Dat kinderen krijgen kan nl niet je hele leven, tot je 80 bent. Het houdt zo'n beetje op na je 45ste. Misschien dat je daar nu nog helemaal niet aan toe bent, maar dat kan over 6 jaar, als je 30 bent, zomaar ineens anders zijn.
zondag 18 november 2007 om 21:37
zondag 18 november 2007 om 21:58
Ik ben in de 40 en gedraag mij ook wel eens als een kind van 10. Mijn man is 14 jaar jonger en gedraagt zich wel eens als een oude vent of alsof hij mijn vader is.
Doen we dat allemaal niet bij tijd en wijlen?
Oké, als hij zich constant zo zou gedragen is het iets anders.
Geniet er lekker van en wat de toekomst brengt weet niemand. Geniet van het leven, het duurt soms maar even.
Wipkipje, jouw stelling vind ik wel erg kort door de bocht.
Doen we dat allemaal niet bij tijd en wijlen?
Oké, als hij zich constant zo zou gedragen is het iets anders.
Geniet er lekker van en wat de toekomst brengt weet niemand. Geniet van het leven, het duurt soms maar even.
Wipkipje, jouw stelling vind ik wel erg kort door de bocht.
zondag 18 november 2007 om 22:13
Geniet er lekker van! Leuk toch?? Om van beide kanten aantrekkingskracht te hebben?
Ik ben 28, sinds een half jaar niet meer samen met mijn vorige partner, en heb sinds een dik 2 maanden contact met een man van 47, 19 jaar ouder dus.
We maken er vaak grapjes over, maar het stoort ons in ieder geval niet en we zien wel wat de toekomst brengt. Op dit moment hebben we beide geen kinderwens meer, hoeven we beide niet meer te trouwen en zouden we, als het goed blijft gaan, het liefst blijven latten, maar je weet niet hoe dat over een aantal jaren eruit ziet.
Zelf vind ik het heel fascinerend hoe het kan dat een man van zijn leeftijd kan vallen voor een vrouw van mijn leeftijd. Toen ik nog niet eens naar school ging, trouwde hij met zijn huidige ex. Zijn dochter is 5 jaar jonger dan ik. Maar ik denk dat het voor hen wel iets heel spannends en interessants heeft, zoals dat omgekeerd ook voor ons geldt.
Wipkipjes stelling is idd wel iets kort door de bocht, mijn 'oudje' heeft een breed sociaal netwerk waarin hij zeker wel serieus genomen wordt. Het is wel zo dat hij zich jonger voelt dan 47 en zich hip kleed, wat ook veel doet.
Ik ben 28, sinds een half jaar niet meer samen met mijn vorige partner, en heb sinds een dik 2 maanden contact met een man van 47, 19 jaar ouder dus.
We maken er vaak grapjes over, maar het stoort ons in ieder geval niet en we zien wel wat de toekomst brengt. Op dit moment hebben we beide geen kinderwens meer, hoeven we beide niet meer te trouwen en zouden we, als het goed blijft gaan, het liefst blijven latten, maar je weet niet hoe dat over een aantal jaren eruit ziet.
Zelf vind ik het heel fascinerend hoe het kan dat een man van zijn leeftijd kan vallen voor een vrouw van mijn leeftijd. Toen ik nog niet eens naar school ging, trouwde hij met zijn huidige ex. Zijn dochter is 5 jaar jonger dan ik. Maar ik denk dat het voor hen wel iets heel spannends en interessants heeft, zoals dat omgekeerd ook voor ons geldt.
Wipkipjes stelling is idd wel iets kort door de bocht, mijn 'oudje' heeft een breed sociaal netwerk waarin hij zeker wel serieus genomen wordt. Het is wel zo dat hij zich jonger voelt dan 47 en zich hip kleed, wat ook veel doet.
zondag 18 november 2007 om 22:41
Haha.. toen ik hem verstuurde, dacht ik er nog aan..
Die was niet zo slim, idd..
Met fascinerend bedoel ik, dat ik het gewoon heel bijzonder vind dat je ondanks het leeftijdsverschil een goede klik kunt hebben. Want het kan echt.
En het zijn echt niet altijd sneue types. Het heeft echt niet altijd te maken met niet serieus genomen worden door leeftijdsgenoten. Het komt, denk ik, voor een deel ook omdat zo'n man zich gewoon nog niet zo oud voelt als hij is en het daarom prettig vind om met jongere mensen om te gaan.
Die was niet zo slim, idd..
Met fascinerend bedoel ik, dat ik het gewoon heel bijzonder vind dat je ondanks het leeftijdsverschil een goede klik kunt hebben. Want het kan echt.
En het zijn echt niet altijd sneue types. Het heeft echt niet altijd te maken met niet serieus genomen worden door leeftijdsgenoten. Het komt, denk ik, voor een deel ook omdat zo'n man zich gewoon nog niet zo oud voelt als hij is en het daarom prettig vind om met jongere mensen om te gaan.
zondag 18 november 2007 om 22:51
En jij voelt je ouder waardoor je het prettig vindt om om te gaan met mensen die ouder zijn ?
Begrijp me niet verkeerd, uitzonderingen bevestigen de regel, maar over het algemeen is een extreem leeftijdsverschil toch vaak een indicatie dat er een addertje onder het gras zit. (Vraag me nl af hoe hij het zou vinden als zijn dochter thuis kwam met een man die maar 5 jaar met hem scheelde)
Jullie zijn beiden volwassen, dus voor jullie een bewuste eigen keuze, maar 2 maanden is nog erg kort om hier over je 'ervaringen' te praten.
Begrijp me niet verkeerd, uitzonderingen bevestigen de regel, maar over het algemeen is een extreem leeftijdsverschil toch vaak een indicatie dat er een addertje onder het gras zit. (Vraag me nl af hoe hij het zou vinden als zijn dochter thuis kwam met een man die maar 5 jaar met hem scheelde)
Jullie zijn beiden volwassen, dus voor jullie een bewuste eigen keuze, maar 2 maanden is nog erg kort om hier over je 'ervaringen' te praten.
