Relaties
alle pijlers
ik heb tips nodig..
woensdag 20 juni 2007 om 12:10
een dikke 2 maand geleden ben ik wat begonnen met een beste vriend van mijn ex.
ik twijfelde eerst heel erg aan hem, of het mijn typ was qua uiterlijk en of ik wel helemaal over mijn ex heen was.
hij wist van mijn twijfel, ben altijd erg eerlijk.
met koninginnendag heb ik een fout gemaakt, ik ben met mijn ex mee naar huis gegaan, toen ik wakker werdt had ik enorme spijt maar had wel antwoord op mijn twijfel mijn ex is het niet meer voor me, maar de jongen waar ik mee ga wil ik niet kwijt.
heel eerlijk heb ik hem alles verteld, ik heb hem enorm gekwetst maar een week later kwam hij bij me en zei toch met me veder te willen.
nu zo'n 6 weken later vind ik niet echt dat hij voor ons gaat hij weet intussen dat hij het helemaal voor mij is en dat ik die ander helemaal ben vergeten, nu vorige week heeft hij gezegd dat hij het niet los kan laten wat er gebeurd is 30 april, maar mij niet kwijt wil. maar hij kan ook niet helemaal voor mij gaan. ik wordt hier erg onzeker van, ik moet eerlijk zeggen dat het me altijd tegen zit in de liefde en dat ik er altijd alles voor doe om het zo mooi mogelijk te maken, nu heb ik een fout gemaakt en ja daar mag ik voor gestraft worden maar hij heeft gekozen om er toch voor te gaan, maar voor mijn gevoel doet hij er niet veel voor en is het al 6 weken alleen maar allemaal van mijn kant gekomen, ik ben nu moe en heb geen energie meer om er ook nog wat voor te doen. hij wil me niet kwijt en ik hem eigenlijk ook niet. maar ik merk aan mijzelf dat het me allemaal zo ongelukkig maakt en nu vraag ik me af om hem anders maar los te laten en voor mijzelf te kiezen, wat vinden jullie? moet ik hem met rust laten en ermee stoppen? en voor mijzelf te kiezen?
ik hoop toch op advies want mijn hoofd stroomt over.
ik twijfelde eerst heel erg aan hem, of het mijn typ was qua uiterlijk en of ik wel helemaal over mijn ex heen was.
hij wist van mijn twijfel, ben altijd erg eerlijk.
met koninginnendag heb ik een fout gemaakt, ik ben met mijn ex mee naar huis gegaan, toen ik wakker werdt had ik enorme spijt maar had wel antwoord op mijn twijfel mijn ex is het niet meer voor me, maar de jongen waar ik mee ga wil ik niet kwijt.
heel eerlijk heb ik hem alles verteld, ik heb hem enorm gekwetst maar een week later kwam hij bij me en zei toch met me veder te willen.
nu zo'n 6 weken later vind ik niet echt dat hij voor ons gaat hij weet intussen dat hij het helemaal voor mij is en dat ik die ander helemaal ben vergeten, nu vorige week heeft hij gezegd dat hij het niet los kan laten wat er gebeurd is 30 april, maar mij niet kwijt wil. maar hij kan ook niet helemaal voor mij gaan. ik wordt hier erg onzeker van, ik moet eerlijk zeggen dat het me altijd tegen zit in de liefde en dat ik er altijd alles voor doe om het zo mooi mogelijk te maken, nu heb ik een fout gemaakt en ja daar mag ik voor gestraft worden maar hij heeft gekozen om er toch voor te gaan, maar voor mijn gevoel doet hij er niet veel voor en is het al 6 weken alleen maar allemaal van mijn kant gekomen, ik ben nu moe en heb geen energie meer om er ook nog wat voor te doen. hij wil me niet kwijt en ik hem eigenlijk ook niet. maar ik merk aan mijzelf dat het me allemaal zo ongelukkig maakt en nu vraag ik me af om hem anders maar los te laten en voor mijzelf te kiezen, wat vinden jullie? moet ik hem met rust laten en ermee stoppen? en voor mijzelf te kiezen?
ik hoop toch op advies want mijn hoofd stroomt over.
woensdag 20 juni 2007 om 14:00
Wat ik een beetje mis in je verhaal, topicopener, is hoe je vriend zelf tegen een eventuele "oplossing" voor deze patstelling aankijkt. Hij kan niet verder, maar wil je ook niet kwijt. Logisch dat je hoofd overloop, want wat nu? Mijn advies aan jou is dan ook; ga een open gesprek aan met hem, waarin je hem vragen stelt over wat hij wil (want dat laat hij ook maar een beetje in het midden hangen vind ik), en hoe je hem hierbij kan helpen. M.a.w. wat verwacht hij van jou, van jullie, en van zijn eigen aandeel hierin.
Iets wat vier dagen bloedt en niet doodgaat is niet te vertrouwen.
woensdag 20 juni 2007 om 14:29
Anderzijds merk ik dat het wel geregeld voorkomt, dat men in het begin van een nieuwe relatie nog een keer met de vorige ex naar bed geweest is. En daarna volgt dikwijls een levenslange monogame relatie met de nieuwe vriend. Het is kennelijk soms 'nodig' om op die manier te ervaren dat die ex het inderdaad niet voor je is. Zo'n misstap helemaal in het begin is wellicht minder bedreigend voor de relatie dan wanneer het gebeurt als de relatie al lang bestaat. Ik weet het niet zeker hoor, maar zo kun je het ook bekijken.
woensdag 20 juni 2007 om 18:51
als eerste bedankt voor jullie reactie's.
ik zal ff proberen alles wat te antwoorden, ik heb geen contact meer met mijn ex maar hun zijn nog steeds 2 vrienden, en kom ze dan wel samen tegen als ze aan het stappen zijn.
wat ik gedaan heb ga ik niet goed praten, en dat ik hem gekwetst heb dat weet ik maar al te goed.
het meeste wat mij dwars zit is dat ik er al eens een paar keer eerder had gevraagd of hem het nog erg veel bezig hield wat er gebeurd was. daarop zei hij dan nee.
nu afgelopen wknd sprak hij uit dat het hem erg dwars zat en het hem speet dat nooit eerder te hebben gezegd.
ik ben blij dat hij het nu heeft uitgesproken, maar maakt me ook bang, ik weet niet meer wat ik wel of niet kan. zal ik hem bellen zal ik naar hem toe moet ik vragen of hij komt eten dan denk ik weer nee doe maar niet straks doe ik het allemaal weer verkeerd wacht maar tot hij wat laat horen, dat spookt allemaal door mijn hoofd.
ik heb ook al een heel naar verleden met relatie's en weet niet of ik de kracht heb om hier mee veder te gaan, ondanks hoeveel ik om hem geef en ook al weet ik dat het mijn fout is. een fout die mij wel naar hem heeft gebracht en een fout waardoor hij van mij weg loopt.
mischien is het wat jullie zeggen wel beter laat hem maar even rusten, maar drijft ons dat niet meer uit elkaar?
ik zal ff proberen alles wat te antwoorden, ik heb geen contact meer met mijn ex maar hun zijn nog steeds 2 vrienden, en kom ze dan wel samen tegen als ze aan het stappen zijn.
wat ik gedaan heb ga ik niet goed praten, en dat ik hem gekwetst heb dat weet ik maar al te goed.
het meeste wat mij dwars zit is dat ik er al eens een paar keer eerder had gevraagd of hem het nog erg veel bezig hield wat er gebeurd was. daarop zei hij dan nee.
nu afgelopen wknd sprak hij uit dat het hem erg dwars zat en het hem speet dat nooit eerder te hebben gezegd.
ik ben blij dat hij het nu heeft uitgesproken, maar maakt me ook bang, ik weet niet meer wat ik wel of niet kan. zal ik hem bellen zal ik naar hem toe moet ik vragen of hij komt eten dan denk ik weer nee doe maar niet straks doe ik het allemaal weer verkeerd wacht maar tot hij wat laat horen, dat spookt allemaal door mijn hoofd.
ik heb ook al een heel naar verleden met relatie's en weet niet of ik de kracht heb om hier mee veder te gaan, ondanks hoeveel ik om hem geef en ook al weet ik dat het mijn fout is. een fout die mij wel naar hem heeft gebracht en een fout waardoor hij van mij weg loopt.
mischien is het wat jullie zeggen wel beter laat hem maar even rusten, maar drijft ons dat niet meer uit elkaar?
woensdag 20 juni 2007 om 19:06
