Ik lijk wel geobsedeerd

Heb je nog contact met hem? Zijn jullie nog vrienden? Val je vaker op onbereikbare mannen?

Hey Bentje,



Vervelend zeg! Misschien heb je hem in een iets te vroeg stadium van jullie relatie afgeschrikt..

In het begin moet een relatie groeien en wederzijds vertrouwen etc, maar most of all moet je dan lekker genieten van elkaar en leuke dingen doen, lekker vrijen enzovoorts:D



Als het zo goed klikte, waarom waag je dan niet nog een kansje en nodig je hem uit voor een dinertje voor twee??

Ha, dit klinkt uiterst bekend! Ik weet niet hoe het bij jullie ging, maar toen ik om 'commitment'  vroeg (ik was en ben vastbesloten om niet WEER te rommelen met iemand die geen enkele commitment doet, er diverse anderen op nahoudt en het alleen maar 'mooi makkelijk' vindt met mij) had dat wel een aanleiding hoor. Er waren al tekenen die mijn alarmbellen deden afgaan (afstandelijkheid van zijn kant, wel heel erg vrijblijvend doen over afspraken, wel erg weinig behoefte hebben om contact op te nemen) en mijn reactie was om om duidelijkheid te vragen. Ik hoefde geen minimum frequentie dat we elkaar zouden zien ofzo, ik hoefde niet te horen dat we een officieel stel waren, ik hoefde geen toezegging dat hij de komende maanden bij me zou blijven, maar ik wilde wel horen dat hij mij op dat moment de allerleukste vond net zoals ik hem de allerleukste vond, en van dat gevoel kunnen genieten.



Dat heb ik hem gezegd. En toen was het al gauw over tussen ons. En ik heb me ook het hoofd gebroken of ik het zelf misschien verpest had, door te 'claimerig'  te zijn, en of ik iets kon doen om de gemaakte fout nog te 'herstellen'. Want ik was echt verliefd en dat is natuurlijk niet zomaar over. Ik heb er ook nog heel veel over gepiekerd en mijn gedachten waren veel bij hem. Ik dacht dat ik te claimerig was geweest.



Terwijl ik me nu realiseer dat het zijn gedrag was dat die 'claimerigheid' in mij opriep. Ik voelde gewoon al aan dat het niet goed zat aan zijn kant en wilde bevestiging dat het wel goed zat. In een contact waarin het gewoon goed voelt heb je die behoefte aan bevestiging veel minder (ik althans), ik merk dat ook in gewone vriendschappen. Dacht heel lang dat ik een claimerig type was totdat ik me realiseerde dat ik bij een heleboel vrienden helemaal niet zo ben, en dat ik het alleen word als iemand het gevoel in me oproept dat het niet goed zit.



Lang verhaal, veel herhalingen, maar denk eens terug aan twee maanden geleden: was er voor jou ook een 'aanleiding' om te vragen om commitment, omdat het ergens misschien gewoon niet goed voelde? Zo ja, dan kun je het denk ik beter loslaten als je je dat realiseert: dat het dus niet 1 fatale fout van jou is geweest die alles verpest heeft, maar dat het gewoon algeheel al niet goed zat en dat die 'fatale fout' van jou eigenlijk gewoon een heel logische reactie was.



Want dat je hier zo over maalt heeft volgens mij meer te maken met twijfel aan jezelf dan met heel sterke gevoelens voor hem. (Waarmee ik niet wil zeggen dat je niet verliefd bent).



En hoe je van de 'obsessie' af komt? Hangt er vanaf hoe het tussen jullie liep. Denk je dat het nog zou kunnen werken tussen jullie, volg dan het hierboven gegeven advies op en probeer het nog 1 keer. Wordt het niets tussen jullie, laat het dan na die ene keer volledig rusten, verbreek al het contact: uit MSN-lijst, nummer wissen, jezelf dwingen niet meer op z'n hyves te kijken. Als je dat volledige verbreken van contact combineert met drukte met andere, leuke, dingen, gaat het 'afkicken' het beste. En dan kun je misschien best ooit nog vrienden worden, maar daarvoor moet eerst die 'obsessie' weg, ik zou er minstens een halfjaartje overheen laten gaan.

Zijn oog valt alleen op luchtige dames. Dames die meegaan in zijn stroom en die niet moeilijk doen.

Maakt niet veel uit dus met wie die dat doet, als ik het zo hoor.



En jij wil je daarvopr lenen?



Laat hem maar naar jou toe komen als hij toe is aan gebondenheid.



Echt, laat andere dames dat klusje opknappen en ga jij voor een echte vent.

Waarom ben je 'zielig' (als in looser) als je (nog) van iemand houdt?

Misschien ligt daar wel de sleutel: geef jezelf gewoon even de tijd om over hem heen te komen, in plaats van jezelf als looser te beschouwen dat er 'nog steeds' niet klaar mee bent.

@ Bradamante;

Ik wilde echt dat ik je post donderdag had gelezen. Had me een slapeloze nacht bespaard. Ben inmiddels zelf tot dezelfde conclusies gekomen, maar het is toch fijn dat ook dat nog even bevestigd wordt.

Toch mooi dat er iemand iets heeft aan dat ellenlange bericht van me

Ben nu wel benieuwd naar de toedracht eigenlijk, maar als je dat niet kwijt wilt snap ik dat ook hoor

Toch mooi dat er iemand iets heeft aan dat ellenlange bericht van me

Ben nu wel benieuwd naar de toedracht eigenlijk, maar als je dat niet kwijt wilt snap ik dat ook hoor

Dat hele verhaal staat bij bloeiende liefdes haha.

Ah, herkenning! Ultiem herkenbaar....ik vond hem zo leuk en vond het zo gezellig met hem en kreeg van zijn kant, na een enthousiast begin zijnerzijds, al snel alleen nog maar signalen dat het wat hem betreft allemaal niet zo hoefde, dat hij mij bij lange na niet zo leuk vond als ik hem en dat ik hooguit 'handig uitkwam'.



Dat is een superkut gevoel en juist omdat je hem zo leuk vindt en het in het begin ook van zijn kant leuk was trek je niet direct je conclusies en denkt "graag of niet", maar je gaat om bevestiging vragen en wilt eigenlijk gewoon merken dat het van zijn kant ook "graag" is. Maar dat gebeurt dan steeds niet en je had het zo graag anders gezien. Dan trek je wel je conclusies en zet er een punt achter, maar daarmee is ie nog niet direct uit je gedachten natuurlijk, en blijf je er nog een tijdlang mee bezig dat je het zo graag anders had gezien. Lijkt me heel logisch hoor topicopenster, en anderen die in hetzelfde schuitje zitten.

Hoi Benje,



 ik wil ook graag mijn 'medeleven' betuigen. Ik begrijp gewoon niet goed waarom jongens eerst de schijn haast lijken op te houden ( ik zeg niet dat dat per se altijd zo is) waarbij het contact leuk, aardig en wederzijds is, en op een gegeven moment slaan ze 180 graden om. Waarom kan het wel  leuk zijn voor even, maar niet leuk blijven voor velen onder ons?



Vage bedoeling om een beginnende relatie  'luchtig' te houden...wat wilde hij daarmee aangeven, wat schiet je daar nu mee op?!





Ik heb ook een ervaring beleefd met een leuke vent met wie ik weliswaar nooit een relatie heb gehad, maar het beginnende contact was er wel - en dat was aanvankelijk erg positief. Toen ik blind van enthousiasme contact bleef onderhouden (dit was een buitenkansje, zo leuk was ie!) en een laatste ontmoeting nog net gerealiseerd kreeg, was dat voor hem waarschijnlijk aanleiding genoeg om daarna ermee te kappen.

De laatste mails en sms'jes zijn vanuit mijn kant verstuurd en nooit meer een reactie op teruggekregen. Ik weet nog steeds niet met welke reden, maar geen reactie is dus ook slecht nieuws.



Intussen blijft ie in je hoofd malen en je gaat hem haast idealiseren - inderdaad fantaseren hoe je elkaar weer tegenkomt en ervan overtuigd zijn dat er toch weer die klik zal zijn. Die klik zal er wellicht nooit meer komen...en al die andere mannen die je aandacht geven kun je wel achter het behang plakken. Ik weet het. Het is heel tegenstrijdig allemaal.



Het slijt wel, hoor. Gun jezelf lekker die tijd om het te verwerken. Er komt echt wel weer iemand langs met wie je een nieuwe kans krijgt. Sterkte!

Zucht...ik zou vanavond eigenlijk een date hebben. Met het "object" ja. Gisteravond heb ik voor het idee nog maar even afgezegd, geen reactie uiteraard. Ik zit er over te denken om hem zometeen uit mijn msn en hyves te halen.....zoooo simpel om te doen, maar er is toch nog iets wat me tegenhoudt. Echt heel stom, ik weet dat het niet gaat gebeuren, maar wat als hij nu ineens wèl contact wil zoeken...? Op het moment dat ik het typ heb ik zelf het antwoord hierop wel. Dan vindt hij me wel... Maar ja, nu nog even dat drempeltje over om hem echt uit de lijst te halen....

Intussen blijft ie in je hoofd malen en je gaat hem haast idealiseren - inderdaad fantaseren hoe je elkaar weer tegenkomt en ervan overtuigd zijn dat er toch weer die klik zal zijn. Die klik zal er wellicht nooit meer komen...en al die andere mannen die je aandacht geven kun je wel achter het behang plakken. Ik weet het. Het is heel tegenstrijdig allemaal.



Het slijt wel, hoor. Gun jezelf lekker die tijd om het te verwerken. Er komt echt wel weer iemand langs met wie je een nieuwe kans krijgt. Sterkte!

Zo triest dit.....maar oh zo waar...:$