Relaties
alle pijlers
Ik weet het even niet meer..
woensdag 29 maart 2023 om 00:30
Goed bij het begin beginnen
. Ik heb een latrelatie al 8 jaar, hij woont 263 km verder. Dat was altijd wel dingetje, maar niet heel groot. Wel vanaf het begin zaten er grote verschillen. Politiek (een hele grote) maar ook instelling in het leven. Glas zit halfvol bij bij.. Hij zei vaak ach was ik maar dood.. Quasi gemeend denk ik. Muziek..
Zijn familie woont hier in mijn provincie dus kwam hij hier vaak. Afgelopen 5 jaar niet gewerkt hij was vaak te vinden in mijn buurt. Gezellig en humor heeft hij we wandelen vaak en houdt van lekker koken. Steunt me ook maar met drank op is het een draak. Maar wat hou ik van hem. 3 tot 4 jaar terug geprobeerd om hier schilder te worden bij mij in te gaan. Lukte hem niet uiteindelijk ging terug naar de stad. Had heimwee.. Vond ik echt verschrikkelijk maar oké toch maar weer latten.
Ik zat in de ZW Ivm hernia en later mn ouders beide ziek. Mijn vader zo ernstig dat hij helaas drie maand later gestorven is. Vreselijk moeilijke tijd, hij was mn held mn alles. Mn vriend steunde me enorm vlak daarna ging ik een opleiding in zijn stad waardoor ik evlk weekend erwas. Goede tijden. Echter na 2 jaar fulltime weer aan het werk in mijn stad. Afgelopen tijd gewisseld dus druk, mijn vriend heeft afgelopen jaar zn vrachtwagen rijbewijs gehaald en zou hier gaan rijden. Ik heb wel 20 sollicitaties gegaan voor hem, alles was niet goed of er was altijd iets. Goede baan afgewezen omdat te weinig reiskosten kreeg, ging qua inkomsten 1000 euro omhoog. En ik vraag niets in de huishouding.. Volgende baan leek hem niets en uiteindelijk zei die nog niemand wil me.. Gelukkig wel kon 1,5 week geleden aan het werk, hij heeft het elke verlengd, nu dus maandag. En elke keer komt ie erop teruh, ik ben te luid te aanwezig praat teveel. Mijn zoon maakt geluid. Hij voelt zich nergens thuis.. En... Ik wil niet dat iemand bij me is die hier niet wil zijn.
De grote vraag, hij gaat dit niet doorzetten.. Denk ik hij is vanav gekomen en wil niet praten en hoeft geen kus. Simpel ik weet het niet meer.. Ik houd enorm veel van hem maar ik mis ook de ruggengraat en daarbij Ik trek het met een fulltime job niet meer om 4 uur in openbaar vervoer te reizen . 4 heen en 4 terug. Dat is gewoon een aanslag op je lichaam. Ook begin ook met een opleiding over 2 weken en heb een nekhernia weer.
Overigens mijn zoon is 19 super leuk kind
kan die ook wel mee, maar ook wel eens aanvaring mee gehad.
.. Dus advies!
Mag lekker a la viva style... En excuses voor het lange stuk
. Ik heb een latrelatie al 8 jaar, hij woont 263 km verder. Dat was altijd wel dingetje, maar niet heel groot. Wel vanaf het begin zaten er grote verschillen. Politiek (een hele grote) maar ook instelling in het leven. Glas zit halfvol bij bij.. Hij zei vaak ach was ik maar dood.. Quasi gemeend denk ik. Muziek..
Zijn familie woont hier in mijn provincie dus kwam hij hier vaak. Afgelopen 5 jaar niet gewerkt hij was vaak te vinden in mijn buurt. Gezellig en humor heeft hij we wandelen vaak en houdt van lekker koken. Steunt me ook maar met drank op is het een draak. Maar wat hou ik van hem. 3 tot 4 jaar terug geprobeerd om hier schilder te worden bij mij in te gaan. Lukte hem niet uiteindelijk ging terug naar de stad. Had heimwee.. Vond ik echt verschrikkelijk maar oké toch maar weer latten.
Ik zat in de ZW Ivm hernia en later mn ouders beide ziek. Mijn vader zo ernstig dat hij helaas drie maand later gestorven is. Vreselijk moeilijke tijd, hij was mn held mn alles. Mn vriend steunde me enorm vlak daarna ging ik een opleiding in zijn stad waardoor ik evlk weekend erwas. Goede tijden. Echter na 2 jaar fulltime weer aan het werk in mijn stad. Afgelopen tijd gewisseld dus druk, mijn vriend heeft afgelopen jaar zn vrachtwagen rijbewijs gehaald en zou hier gaan rijden. Ik heb wel 20 sollicitaties gegaan voor hem, alles was niet goed of er was altijd iets. Goede baan afgewezen omdat te weinig reiskosten kreeg, ging qua inkomsten 1000 euro omhoog. En ik vraag niets in de huishouding.. Volgende baan leek hem niets en uiteindelijk zei die nog niemand wil me.. Gelukkig wel kon 1,5 week geleden aan het werk, hij heeft het elke verlengd, nu dus maandag. En elke keer komt ie erop teruh, ik ben te luid te aanwezig praat teveel. Mijn zoon maakt geluid. Hij voelt zich nergens thuis.. En... Ik wil niet dat iemand bij me is die hier niet wil zijn.
De grote vraag, hij gaat dit niet doorzetten.. Denk ik hij is vanav gekomen en wil niet praten en hoeft geen kus. Simpel ik weet het niet meer.. Ik houd enorm veel van hem maar ik mis ook de ruggengraat en daarbij Ik trek het met een fulltime job niet meer om 4 uur in openbaar vervoer te reizen . 4 heen en 4 terug. Dat is gewoon een aanslag op je lichaam. Ook begin ook met een opleiding over 2 weken en heb een nekhernia weer.
Overigens mijn zoon is 19 super leuk kind
kan die ook wel mee, maar ook wel eens aanvaring mee gehad. .. Dus advies!
Mag lekker a la viva style... En excuses voor het lange stuk
I,m gonna keep on running.. cause winners never quit.
woensdag 29 maart 2023 om 07:02
woensdag 29 maart 2023 om 07:58
Ik vind het echt verdrietig om te lezen dat dit voor jou normaal is, dat dit een man is van wie je houdt, waar je zoveel potentie in ziet dat je er zelfs mee samen wil wonen terwijl jullie het over de grote punten in het leven oneens zijn. Ik lees namelijk alleen maar verschillen, problemen en ronduit asocialiteit tegenover jou vanuit hem. Ik hoop voor je dat je dit zelf ook inziet en voor jezelf (en je zoon!) gaat kiezen. Je kunt alleen ook gelukkig zijn, gelukkiger dan met al dit gedoe in ieder geval.
woensdag 29 maart 2023 om 08:08
GroenTuintje schreef: ↑29-03-2023 07:39Hij klinkt als een gokkast, je gooit er van alles in, maar er komt nooit iets uit..
Jawel, er is 1x iets uitgekomen, hij was een enorme steun toen haar ouders ziek waren en haar vader overleed. Dus TO blijft er weer van alles ingooien, want ooit komt het er weer uit. Ze heeft nu al zoveel geinvesteerd, die investering moet en zal zich terugbetalen. Maar ‘resultaten behaald in het verleden geven geen garantie voor de toekomst’.
TO, je ziet langzamerhand in dat het zo niet werkt he? Je kunt kiezen: nog meer in hem investeren en hopen dat het ooit ooit weer terug komt. Of stoppen met investeren, je verlies nemen, en je eigen leven opbouwen zonder hem. Het was fijn dat hij er voor je was in een moeilijke tijd, maar dat maakt niet dat je hem nu nog van alles verplicht bent.
Coffee is never my cup of tea
woensdag 29 maart 2023 om 08:37
Marianneke schreef: ↑29-03-2023 08:08Jawel, er is 1x iets uitgekomen, hij was een enorme steun toen haar ouders ziek waren en haar vader overleed. Dus TO blijft er weer van alles ingooien, want ooit komt het er weer uit. Ze heeft nu al zoveel geinvesteerd, die investering moet en zal zich terugbetalen. Maar ‘resultaten behaald in het verleden geven geen garantie voor de toekomst’.
TO, je ziet langzamerhand in dat het zo niet werkt he? Je kunt kiezen: nog meer in hem investeren en hopen dat het ooit ooit weer terug komt. Of stoppen met investeren, je verlies nemen, en je eigen leven opbouwen zonder hem. Het was fijn dat hij er voor je was in een moeilijke tijd, maar dat maakt niet dat je hem nu nog van alles verplicht bent.
Dat is het inderdaad. Bestaat een mooie term voor: Honouring sunk costs
https://www.psychologytoday.com/us/blog ... eliminated.
woensdag 29 maart 2023 om 08:51
Je doet teveel in verhouding tot het respons. Dat heeft het effect dat de ander niets meer doet.
Veronderstel je loopt naast iemand en bij elke stap geef je hem een por vooruit. Die persoon gaat dan niet sneller, maar wel verder bij jou vandaan lopen.
Toch zou ik iemand kiezen die even snel als jou wil lopen. En in dezelfde richting, want dit klinkt niet hoopvol ook al zou je je nog tien jaar lopen in te houden om niet te gaan porren.
En voor de volgende relatie: terwijl je roept moet je altijd alvast in de andere richting gaan lopen. Dan moet hij harder gaan lopen en moeite doen om bij jou te komen, en omdat hij zich alleen voelt gaat hij dat ook doen.
Veronderstel je loopt naast iemand en bij elke stap geef je hem een por vooruit. Die persoon gaat dan niet sneller, maar wel verder bij jou vandaan lopen.
Toch zou ik iemand kiezen die even snel als jou wil lopen. En in dezelfde richting, want dit klinkt niet hoopvol ook al zou je je nog tien jaar lopen in te houden om niet te gaan porren.
En voor de volgende relatie: terwijl je roept moet je altijd alvast in de andere richting gaan lopen. Dan moet hij harder gaan lopen en moeite doen om bij jou te komen, en omdat hij zich alleen voelt gaat hij dat ook doen.
tv-icoon wijzigde dit bericht op 29-03-2023 09:24
74.87% gewijzigd
Dan moet het maar zoals het kan
woensdag 29 maart 2023 om 09:13
Ik vind het verdrietig dat je hier nog over twijfelt. Hij lijkt mij nu niet echt een hele leuke kerel. Even naast dat jullie verschillen van politiek etc. Hij werkt niet, geeft iedereen de schuld en als jij voor hem solliciteert wijst hij alles af.
Hij had ook iets kunnen aannemen en dan van daaruit naar een betere baan gaan. Nee hij kiest er voor om niks te doen.
Hij had ook iets kunnen aannemen en dan van daaruit naar een betere baan gaan. Nee hij kiest er voor om niks te doen.
woensdag 29 maart 2023 om 09:34
Eens, het enige wat we tot nu toe weten: Hij was er voor haar in een moeilijke periode en hij kijkt liefdevol als ze hem wil helpen of laat lachen.
Het klinkt alsof hij TO continu -100 laat staan, en dat TO bij +10 vanuit hem zich voelt alsof ze op 100 zit, terwijl ze in werkelijkheid nog steeds -90 staat.
woensdag 29 maart 2023 om 09:49
Ja, als je eenmaal heel veel hebt geïnvesteerd dan mag je de relatie niet meer beëindigen hoor. Door tot het bittere eind met dit pubermannetje.
woensdag 29 maart 2023 om 09:54
Ja die zijn er zeker, hij heeft enorm veel humor we kunnen praten over allerlei dingen. We gaan altijd veel leuke dingen doen verschillende steden. Kroegjes pakken en veel wandelen. Heeft me veel gesteund in de moeilijke tijden. Ook toen ik naar school was hij heel steunend. Kan heel goed met zijn familie voelt als mijn eigen familie. Zijn familie weet ook dat hij moeilijk is als hij het naar zijn zin heeft iedereen naar zijn zin.
Nadeel van mij is wel dat ik het me snel aantrek als hij niet naar zijn zin heeft. Op sommige momenten kan hij teveel drinken wanneer hij het niet naar zijn zin heeft en daar kan hij niet tegen. Verdere uitleg is ook dat hij momenteel ( al 5 jaar dus) bijstandsuitkering heeft dus wel het hoofd boven water kan houden. Maar niet meer dan dat. Ik vind het niet erg om iets te betalen voor ons samen, dat doe je als je een relatie hebt. je zorgt voor elkaar.. echter als je dan wel kan werken en niet doet en blijft aangeven dat je weinig geld hebt en alles toch naar de buitenlanders gaat. (ikzelf ben geadopteerde Libanese) vindt ik daar wat van je bent verantwoordelijk voor jezelf. Ben ik ook dat is stukje naar de spiegel kijken en dat mis is wel.
I,m gonna keep on running.. cause winners never quit.
woensdag 29 maart 2023 om 09:59
Volledig met je eens, heb ik ook gezegd je gaat van werk naar werk veel makkelijker. Toont ook dat je iets wil. In plaats van twijfelen. Op dit moment werk ik ook niet helemaal mijn ding maar ik ga er niet mee stoppen moet er niet aan denken dat ik dan een uitkering moet hebben omdat ik het niet even niet wil. Een uitkering is voor mij een middel als je ziek bent of dat je geen werk kan vinden. Daarbij vind ik ook dat je nu wel werk kan vinden.Naomir schreef: ↑29-03-2023 09:13Ik vind het verdrietig dat je hier nog over twijfelt. Hij lijkt mij nu niet echt een hele leuke kerel. Even naast dat jullie verschillen van politiek etc. Hij werkt niet, geeft iedereen de schuld en als jij voor hem solliciteert wijst hij alles af.
Hij had ook iets kunnen aannemen en dan van daaruit naar een betere baan gaan. Nee hij kiest er voor om niks te doen.
I,m gonna keep on running.. cause winners never quit.
woensdag 29 maart 2023 om 10:16
Je klinkt als zo'n ontzettend lieve en gezellige vrouw dat ik gewoon een beetje verdrietig word van de dingen die je vertelt. Iedereen is je alles. Je verkering, je zoon. Ze mogen alles van je en je loopt je benen voor ze uit je lijf. Maar op welke plaats zet je jezelf?
Een zoon van 19 is bijna klaar om op eigen benen te gaan staan en jou los te laten. Eigenlijk zou er dan voor jou ook een hele nieuwe periode van je leven moeten aanbreken. Meer vrijheid, minder verantwoordelijkheid, ruimte om jezelf weer centraal te zetten en te gaan investeren in dingen die jij heel leuk en interessant vindt. Maar in plaats daarvan heb je een nieuw "kind" onder je hoede genomen waarvan je bovendien nu al weet dat hij nooit volwassen gaat worden. Dus met deze man ben je tot je dood aan het zorgen en moederen.
Stel je eens voor hoe het zou kunnen gaan als je een andere man zou kunnen ontmoeten waar je een relatie mee krijgt. Die misschien zo nu en dan eens een bloemetje voor je meebrengt omdat hij zo dol op je is in plaats van dat hij je acht uur in het openbaar vervoer naar hem toe laat reizen omdat hij niet wil werken en zelf dus nooit geld zal hebben om naar je toe te komen. Een man die niet de hele dag racistisch loopt te klagen maar zelf te lui is om een vinger uit te steken.
Voor mij persoonlijk zou er echt een last van een miljoen kilo van mijn schouders vallen als ik nooit meer "jaaaaa maar die buitenlanders!!!" zou hoeven te horen. En het klinkt eigenlijk alsof dat voor jou ook zo zou zijn. Waarom gun je jezelf niet een leven zonder dat soort praat?
Een zoon van 19 is bijna klaar om op eigen benen te gaan staan en jou los te laten. Eigenlijk zou er dan voor jou ook een hele nieuwe periode van je leven moeten aanbreken. Meer vrijheid, minder verantwoordelijkheid, ruimte om jezelf weer centraal te zetten en te gaan investeren in dingen die jij heel leuk en interessant vindt. Maar in plaats daarvan heb je een nieuw "kind" onder je hoede genomen waarvan je bovendien nu al weet dat hij nooit volwassen gaat worden. Dus met deze man ben je tot je dood aan het zorgen en moederen.
Stel je eens voor hoe het zou kunnen gaan als je een andere man zou kunnen ontmoeten waar je een relatie mee krijgt. Die misschien zo nu en dan eens een bloemetje voor je meebrengt omdat hij zo dol op je is in plaats van dat hij je acht uur in het openbaar vervoer naar hem toe laat reizen omdat hij niet wil werken en zelf dus nooit geld zal hebben om naar je toe te komen. Een man die niet de hele dag racistisch loopt te klagen maar zelf te lui is om een vinger uit te steken.
Voor mij persoonlijk zou er echt een last van een miljoen kilo van mijn schouders vallen als ik nooit meer "jaaaaa maar die buitenlanders!!!" zou hoeven te horen. En het klinkt eigenlijk alsof dat voor jou ook zo zou zijn. Waarom gun je jezelf niet een leven zonder dat soort praat?
woensdag 29 maart 2023 om 10:26
kaatje125 schreef: ↑29-03-2023 01:33Ik hou echt van hem zn humor zn liefdevolle blik wanneer die mij grappig vindt. Wanneer hij ziet hoe graag ik em wil helpen. Wil hemel en aarde wel voor em regelen als ik het zou kunnrn.. We deden vaak leuke dingen tegenwoordig is hij neerslachtig, dat idee van alle asielzoeker stelen ons huis, leven is zo slecht dat idee...vermoeiend ik sta er anders in. Ik vindt dat je eigen leven moet creëren.. Alleen op dit gebied lukt het nu wat minder.
Zet die roze bril eens af. Het gaat hier om een volwassen ontevreden luie man. Laat hem zelf maar eens zaken regelen en als hij zijn basis goed op orde heeft, laat hem dan je leven maar weer binnen. Je bent zijn moeder niet, je hebt al een kind. Dit is en wordt geen gezonde, gelukkige en gelijkwaardige relatie. Jij houdt een illusie in stand. Zet nu maar eens je zoon en jezelf op 1.
Als je minder wil moeten, moet je minder willen.
woensdag 29 maart 2023 om 10:31
Helemaal mee eens. En ook met die forummer die vroeg wanneer je al die moeite eens voor jezelf gaat doen. Lieve TO, deze man zuigt toch al jouw energie op? Je staat zo anders (en zoveel positiever) in het leven? Je weet het even niet meer, is je titel. Ik denk dat wij het allemaal wel weten (en jij ook..). Sterkte ensprankelend schreef: ↑29-03-2023 10:16Je klinkt als zo'n ontzettend lieve en gezellige vrouw dat ik gewoon een beetje verdrietig word van de dingen die je vertelt. Iedereen is je alles. Je verkering, je zoon. Ze mogen alles van je en je loopt je benen voor ze uit je lijf. Maar op welke plaats zet je jezelf?
Een zoon van 19 is bijna klaar om op eigen benen te gaan staan en jou los te laten. Eigenlijk zou er dan voor jou ook een hele nieuwe periode van je leven moeten aanbreken. Meer vrijheid, minder verantwoordelijkheid, ruimte om jezelf weer centraal te zetten en te gaan investeren in dingen die jij heel leuk en interessant vindt. Maar in plaats daarvan heb je een nieuw "kind" onder je hoede genomen waarvan je bovendien nu al weet dat hij nooit volwassen gaat worden. Dus met deze man ben je tot je dood aan het zorgen en moederen.
Stel je eens voor hoe het zou kunnen gaan als je een andere man zou kunnen ontmoeten waar je een relatie mee krijgt. Die misschien zo nu en dan eens een bloemetje voor je meebrengt omdat hij zo dol op je is in plaats van dat hij je acht uur in het openbaar vervoer naar hem toe laat reizen omdat hij niet wil werken en zelf dus nooit geld zal hebben om naar je toe te komen. Een man die niet de hele dag racistisch loopt te klagen maar zelf te lui is om een vinger uit te steken.
Voor mij persoonlijk zou er echt een last van een miljoen kilo van mijn schouders vallen als ik nooit meer "jaaaaa maar die buitenlanders!!!" zou hoeven te horen. En het klinkt eigenlijk alsof dat voor jou ook zo zou zijn. Waarom gun je jezelf niet een leven zonder dat soort praat?
Beter een half motto....
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
