ik weet het niet meer

Vorig jaar juli is het begonnen. We zijn al ruim 10 jaar bij elkaar en ineens wilde hij een avond en nacht met zijn beste vriendin op stap om te vieren dat ze elkaar al zoveel jaar kenden (hij wil ons huwelijk niet eens vieren). Ik was het hier niet mee eens ("verbood" het hem niet maar zei wel dat ik het niet leuk vond). Hij vond het een kwestie van vertrouwen. Uiteindelijk is hij gewoon gegaan en liet mij een soortement van barsten (zo voelde ik het). Hij kwam terug en zei dat hij had nagedacht en zich nog afvroeg of hij nog wel van mij hield. Mijn wereld stond dus helemaal op zijn kop. Helemaal toen ik er 2 weken later achter kwam dat hij al ruim 2 jaar aan het chatten was met andere vrouwen (1 wel zeer regelmatig). In die chat vertelde hij dat hij vrijgezel was en had hij het ook over de bewuste vriendin. Hij vertelde dat hij haar wel leuk vond maar dat zij een vriend heeft (klopt ook) en dat hij geen kans maakt. Ook vertelde hij over zijn ex (die heeft inderdaad na 15 jaar weer contact met hem gezocht om uit te leggen waarom ze het toen heeft uitgemaakt. Dit heeft hij eerlijk aan mij verteld. De 2e keer had zij een hotelkamer gereserveerd maar daar is hij niet op ingegaan. zegt hij). Na een half jaar doorgeploeterd, zei hij een maand van tevoren dat hij niet met mij op vakantie wilde. Ik zei toen: dan kunnen we net zo goed uit elkaar gaan want wat voor binding hebben we dan nog. Een paar dagen later kwam hij hier op terug en wilde toch op vakantie maar dan wel als vrienden. Ik ben hiermee akkoord gegaan. In de vakantie (na 1 week) liet hij merken dat hij meer wilde. Ik vroeg aan hem: wat wil je nou. Hij wilde mij terug. Ik ging daar op in en dacht dat alles weer goed was (was ook zo). Na 2 maanden merkte ik dat hij weer afstand nam en heb dit ook besproken met hem. Hij weet het dus weer niet en wil eerst voor zich zelf bedenken waar dit aan ligt. Ik zei tegen hem: je kunt het ook positief zien en bedenken wat je er aan kunt gaan doen. Maar hij ziet dit dus anders en wil eerst erachter komen waarom en of hij het niet meer/wel wil. Dit is een maand geleden en ik ben inmiddels in de fase van: zoek het maar uit. Jou probleem (hij wil ook niets met mij ondernemen). Dit moest ik ffe kwijt.

mijn antwoord heeft misschien ffe geduurd, maar ik ben er zo goed als redelijk uit. Heb vorige week gezegd dat ik er mee kap en zo dus niet verder kan. Kogel is door de kerk. Heb dit 30 jaar geleden ook al meegemaakt en WIL dit niet nog een keer. Dan maar voor mijn eigen geluk kiezen hoe moeilijk dat ook is.

bedoelde geen 30 jaar maar 20 jaar hahahaha. Gelukkig gaat mijn humor nooit weg.

nee, het is niet na 20 jaar maar na 11 jaar. 20 jaar geleden heb ik soortgelijk hetzelfde meegemaakt met een ander (die geen respect voor mij had en dat heeft deze wel) na 7 jaar. Toen was ik uiteindelijk beter af. Nu weet ik het niet maar weet ik wel dat er iets moet gebeuren want dat het doorsudderen niet helpt en ik zelf er dan alleen maar aan onder door ga. Ik heb in feite nu de keuze gemaakt maar het is een gedwongen keuze (maar ik sta er wel zelf achter). Snap je hem nog? Ik heb gelukkig mijn humor en een paar (meer heb je er niet nodig) echte vrienden die mij aan alle kanten steunen. Heb ook echt een praat weekend achter de rug met mijn vrienden en dat voelt zeer fijn.