Relaties
alle pijlers
In de knel met familie rondom dochtertje
donderdag 9 maart 2023 om 15:36
Hoi allemaal,
Ik heb een prachtige, geadopteerde dochter van nu 9 jaar oud.
Ze doet het enorm goed op alle vlakken. Is gelukkig, sociaal, lief, vrolijk. Doet het goed op school en is, kortom, gewoon een heerlijk kind.
Mijn familie houdt ook van haar, maar toch gebeuren er dingen waar ik me niet prettig bij voel. Ik hoor graag van jullie wat jullie kijk er op is. Want ik weet niet of ik gevoeliger reageer of niet.
Ten eerste kan mijn vader best wel eens geïrriteerd reageren op mijn dochter. Met name toen ze jonger was, was dat het geval. Ze kon veel praten, hard lachen en soms ook best laten merken dat ze iets niet leuk vond. Mijn vader kon daar niet goed tegen. Mijn zus heeft toen gezegd: “ ik vind het lastig om te zien en te verdragen dat hij zo doet. Misschien komt het omdat ze niet zijn eigen bloed is?”. Mijn vader gaf aan dat dat absoluut niet het geval was, maar dat het alleen zat in haar karakter.
Daar komt bij dat mijn zus nu al een paar keer heeft gezegd: “Het is zo’n leuke meid, het voelt gewoon als familie”. En dat, terwijl mijn dochter al bijna 9 jaar mijn dochter is! Opzich natuurlijk een ‘lief’ ding om te zeggen, maar toch steekt dat me. Natuurlijk is ze familie! Waarom moet dat zo benoemd worden. Dat icm de gok dat mijn vader sneller boos op haar reageert omdat ze niet ‘ons’ bloed is doet me erg veel verdriet.
Ik weet niet of het in mijn hoofd zit, maar ik heb ook het gevoel dat er met een meer kritische blik naar mijn dochter wordt gegeven dan de andere kleinkinderen. Het is iets wat ik moeilijk concreet kan beschrijven, maar net of er net even enthousiaster en leuker op de andere kinderen wordt gereageerd en het minder een probleem is wanneer zij iets doen wat niet echt tof is.
Dan is het ‘ach, komt omdat ze moe zijn”, of “haha, wat ondeugend toch ook”. Bij mijn dochter wordt er gefronst of ongemakkelijk gereageerd.
Terwijl, echt objectief gezien, het in dezelfde categorie valt.
Daarbij heeft mijn vader ook eens gezegd, toen mijn dochter 1 keer een driftbui had toen ze 3 was (net als de andere kleinkinderen dat ook wel eens hebben gehad). ‘Ja, je weet nooit wat ze vanuit haar genen heeft meegekregen. Soms staan mensen uit X (land waar ze vandaan komt) wel bekend als heetgebakerd’. Terwijl ze 98% van de tijd een rustige, lieve meid is.
Ook dat doet me pijn. Ik zit nu in een situatie waarbij ik me gewoon gespannen voel als ik met de hele familie ben. Waarbij ik het gevoel heb er wel degelijk van mijn dochter gehouden wordt, maar dat ze toch een soort ‘uitzondering’ blijft. Dat er meer nadruk ligt op de dingen die ze soms niet goed doet, maar dat er weinig oog is voor de dingen die ze wel goed doet. Ik weet niet of het een onbewust ding is bij mijn familie. Natuurlijk heeft zij als enige andere gelaatstrekken, andere huidskleur, andere haarkleur. Maar ze is toch familie?
Voor mij is het nu bijna zover dat ik opkijk tegen tijd met familie en dat ik haar voor mijn gevoel ‘in bescherming’ moet nemen tegen mijn eigen familie. Mijn dochter echter, is gek op de hele familie.
Ik weet niet goed of ik het nu te negatief bekijk en waar ik goed aan doe…Wat mij betreft hoef ik niet meer met zn allen samen te zijn en ziet mijn dochter bv mijn moeder nog vaak (die is oprecht gek op haar), maar de rest van de familie heb ik op zo’n manier geen zin meer in. Ik wil haar alleen niet haar familie afpakken..
Ik heb een prachtige, geadopteerde dochter van nu 9 jaar oud.
Ze doet het enorm goed op alle vlakken. Is gelukkig, sociaal, lief, vrolijk. Doet het goed op school en is, kortom, gewoon een heerlijk kind.
Mijn familie houdt ook van haar, maar toch gebeuren er dingen waar ik me niet prettig bij voel. Ik hoor graag van jullie wat jullie kijk er op is. Want ik weet niet of ik gevoeliger reageer of niet.
Ten eerste kan mijn vader best wel eens geïrriteerd reageren op mijn dochter. Met name toen ze jonger was, was dat het geval. Ze kon veel praten, hard lachen en soms ook best laten merken dat ze iets niet leuk vond. Mijn vader kon daar niet goed tegen. Mijn zus heeft toen gezegd: “ ik vind het lastig om te zien en te verdragen dat hij zo doet. Misschien komt het omdat ze niet zijn eigen bloed is?”. Mijn vader gaf aan dat dat absoluut niet het geval was, maar dat het alleen zat in haar karakter.
Daar komt bij dat mijn zus nu al een paar keer heeft gezegd: “Het is zo’n leuke meid, het voelt gewoon als familie”. En dat, terwijl mijn dochter al bijna 9 jaar mijn dochter is! Opzich natuurlijk een ‘lief’ ding om te zeggen, maar toch steekt dat me. Natuurlijk is ze familie! Waarom moet dat zo benoemd worden. Dat icm de gok dat mijn vader sneller boos op haar reageert omdat ze niet ‘ons’ bloed is doet me erg veel verdriet.
Ik weet niet of het in mijn hoofd zit, maar ik heb ook het gevoel dat er met een meer kritische blik naar mijn dochter wordt gegeven dan de andere kleinkinderen. Het is iets wat ik moeilijk concreet kan beschrijven, maar net of er net even enthousiaster en leuker op de andere kinderen wordt gereageerd en het minder een probleem is wanneer zij iets doen wat niet echt tof is.
Dan is het ‘ach, komt omdat ze moe zijn”, of “haha, wat ondeugend toch ook”. Bij mijn dochter wordt er gefronst of ongemakkelijk gereageerd.
Terwijl, echt objectief gezien, het in dezelfde categorie valt.
Daarbij heeft mijn vader ook eens gezegd, toen mijn dochter 1 keer een driftbui had toen ze 3 was (net als de andere kleinkinderen dat ook wel eens hebben gehad). ‘Ja, je weet nooit wat ze vanuit haar genen heeft meegekregen. Soms staan mensen uit X (land waar ze vandaan komt) wel bekend als heetgebakerd’. Terwijl ze 98% van de tijd een rustige, lieve meid is.
Ook dat doet me pijn. Ik zit nu in een situatie waarbij ik me gewoon gespannen voel als ik met de hele familie ben. Waarbij ik het gevoel heb er wel degelijk van mijn dochter gehouden wordt, maar dat ze toch een soort ‘uitzondering’ blijft. Dat er meer nadruk ligt op de dingen die ze soms niet goed doet, maar dat er weinig oog is voor de dingen die ze wel goed doet. Ik weet niet of het een onbewust ding is bij mijn familie. Natuurlijk heeft zij als enige andere gelaatstrekken, andere huidskleur, andere haarkleur. Maar ze is toch familie?
Voor mij is het nu bijna zover dat ik opkijk tegen tijd met familie en dat ik haar voor mijn gevoel ‘in bescherming’ moet nemen tegen mijn eigen familie. Mijn dochter echter, is gek op de hele familie.
Ik weet niet goed of ik het nu te negatief bekijk en waar ik goed aan doe…Wat mij betreft hoef ik niet meer met zn allen samen te zijn en ziet mijn dochter bv mijn moeder nog vaak (die is oprecht gek op haar), maar de rest van de familie heb ik op zo’n manier geen zin meer in. Ik wil haar alleen niet haar familie afpakken..
carla_mi wijzigde dit bericht op 09-03-2023 15:41
11.91% gewijzigd
vrijdag 10 maart 2023 om 09:20
we houden hier niet van grapjassenvaniteifear schreef: ↑10-03-2023 09:04Al dat gespit en gegraaf in een TO's verleden, walgelijk. Misschien is dit de situatie van haar beste vriendin of iets dergelijks, of van een bekende en zoekt ze op deze manier tips. Als ze was begonnen met "ik vraag dit voor een vriendin" waren jullie ook over haar heen gebuiteld.
vrijdag 10 maart 2023 om 09:20
minnimouse schreef: ↑09-03-2023 22:40Ja maar niet dat opa daar iets van vindt of iets over zegt. Daar ging het toch over?
Nee, het ging over jouw opmerking dat TO niets gezegd had over de huidskleur van dochter.
vrijdag 10 maart 2023 om 09:34
Voor mij hoort dat bij het risico van een forum. Mensen kunnen zich van achter een scherm heel anders voordoen dan ze werkelijk zijn, bepaalde zaken overdrijven of inderdaad compleet uit hun duim zuigen. Ik reageer alleen op dingen waar ik op wil reageren en als het dan verzonnen blijkt, jammer dan.Pelle schreef: ↑10-03-2023 09:20Noem het maar walgelijk. Ik vind het walgelijk om mensen tijd te laten steken in een serieuze issue, terwijl het uit de duim gezogen is.
in 2017 schreef ze dat ze kinderloos was en samen met haar vriend een woning in Amsterdam zocht.
Dit is een TO die elke paar maanden weer een andere vriend/scharrel heeft en voor elk relatiedingetje een topic opent. en nu een 9-jarige dochter uit de hoge hoed tovert.
Ik heb al een forumster gespot waarvan ik heel sterk het vermoeden heb, dat ze een bepaalde mannelijke oudgediende is die een perma heeft. Moet ik dan maar niet op haar reageren? Nee hoor, want ik kán ernaast zitten en deze mensen kunnen per toeval exact dezelfde schrijfstijl, levenswijze en air hebben.
vrijdag 10 maart 2023 om 09:37
je kunt de mods vragen, even mee te kijkenvaniteifear schreef: ↑10-03-2023 09:34
Ik heb al een forumster gespot waarvan ik heel sterk het vermoeden heb, dat ze een bepaalde mannelijke oudgediende is die een perma heeft. Moet ik dan maar niet op haar reageren? Nee hoor, want ik kán ernaast zitten en deze mensen kunnen per toeval exact dezelfde schrijfstijl, levenswijze en air hebben.
vrijdag 10 maart 2023 om 09:41
Als er een VPN wordt gebruikt (bijvoorbeeld) heeft het niet zoveel zin toch?
vrijdag 10 maart 2023 om 09:55
Ik heb niet alles gelezen dat wil ik bij voorbaat even zeggen.
Zelf ben ik ook niet bij biologische familie opgegroeid. Ik heb daar veel last van gehad omdat ik niet op ze leek en daarmee geconfronteerd werd op een soms vervelende manier. Nu lang en breed volwassen en therapieen later wou ik dat ik hier vroeger meer hulp mee had gehad. Het was niet fijn om te voelen dat ik er zelf niet echt echt echt bij hoorde. Maar: feit is en blijft dat ik geen biologische dochter ben en dat ik nu eenmaal een ander genenpakket, afkomst en karaktertrekken heb die niet "bij de familie horen". Er is veel liefde, oprechte liefde en ik moet zeggen dat achteraf bekeken juist het bewustzijn dat ik anders was me ook heeft geholpen bij het opbouwen van mijn eigen identiteit. Het mocht er namelijk zijn, al voelde het benoemen soms naar. Achteraf bezien had dat meer te maken met het "anders zijn" en dat moeilijk vinden dan met het feit dat het niet geaccepteerd te worden want dat was niet aan de orde, al voelde dat soms wel zo. Ik denk dat het gewoon soms ook zo is dat bepaalde zaken uit mijn genen komen en dat dat niet erg is om dat juist bespreekbaar te maken. Dat kan echter wel alleen door er geen eigen waarden (als afwijzing) aan te hangen. Het is nu eenmaal zo dat het geen "eigen bloed" is, maar dat is niet zo verkeerd als het hoeft te klinken. Het is een feit toch? Betekent niet dat er minder liefde is, wellicht wel een ander soort liefde. Adoptie is gewoon complex voor alle partijen, maar door niet te roddelen maar openlijk in gesprek te gaan kan er een hoop ellende, therapieen en invulling voorkomen worden.
Zelf ben ik ook niet bij biologische familie opgegroeid. Ik heb daar veel last van gehad omdat ik niet op ze leek en daarmee geconfronteerd werd op een soms vervelende manier. Nu lang en breed volwassen en therapieen later wou ik dat ik hier vroeger meer hulp mee had gehad. Het was niet fijn om te voelen dat ik er zelf niet echt echt echt bij hoorde. Maar: feit is en blijft dat ik geen biologische dochter ben en dat ik nu eenmaal een ander genenpakket, afkomst en karaktertrekken heb die niet "bij de familie horen". Er is veel liefde, oprechte liefde en ik moet zeggen dat achteraf bekeken juist het bewustzijn dat ik anders was me ook heeft geholpen bij het opbouwen van mijn eigen identiteit. Het mocht er namelijk zijn, al voelde het benoemen soms naar. Achteraf bezien had dat meer te maken met het "anders zijn" en dat moeilijk vinden dan met het feit dat het niet geaccepteerd te worden want dat was niet aan de orde, al voelde dat soms wel zo. Ik denk dat het gewoon soms ook zo is dat bepaalde zaken uit mijn genen komen en dat dat niet erg is om dat juist bespreekbaar te maken. Dat kan echter wel alleen door er geen eigen waarden (als afwijzing) aan te hangen. Het is nu eenmaal zo dat het geen "eigen bloed" is, maar dat is niet zo verkeerd als het hoeft te klinken. Het is een feit toch? Betekent niet dat er minder liefde is, wellicht wel een ander soort liefde. Adoptie is gewoon complex voor alle partijen, maar door niet te roddelen maar openlijk in gesprek te gaan kan er een hoop ellende, therapieen en invulling voorkomen worden.
vrijdag 10 maart 2023 om 09:55
Is wel een beetje omgekeerde wereld om mensen die voor het lapje worden gehouden de walgelijk-kaart toe te spelen, toch? Er zijn legio mogelijkheden om het gewoon te zeggen als je het (bijvoorbeeld) voor iemand anders opent, dat gebeurt vaak genoeg en is geen probleem. Wel als er dingen worden verzonnen.vaniteifear schreef: ↑10-03-2023 09:04Al dat gespit en gegraaf in een TO's verleden, walgelijk. Misschien is dit de situatie van haar beste vriendin of iets dergelijks, of van een bekende en zoekt ze op deze manier tips. Als ze was begonnen met "ik vraag dit voor een vriendin" waren jullie ook over haar heen gebuiteld.
vrijdag 10 maart 2023 om 10:03
Ik vind dat juist totaal iets anders. Als je een kind adopteert is deze per definitie daarna onderdeel van de familie. Dat is niet anders dan een biologisch kind die geboren wordt in de familie.DrBrowns schreef: ↑10-03-2023 08:50Ik vind dit een lastige kwestie.
Ik denk dat biologisch gezien, je als familie in eerste instantie meer ‘hebt’ met een kind dat familie van jou is. Allereerst uiterlijk (je vindt je eigen kind vaak mooi omdat deze op jezelf lijkt toch?), maar ook het feit dat je overeenkomsten met jezelf of als grootouder met je eigen kind gaat zoeken.
Een ‘willekeurig’ kind staat daarmee al 1-0 achter. Met stief kleinkinderen zie je dit ook. Een vriendin heeft stiefkinderen en verwacht nu dat haar familie van deze kinderen houdt als zijnde neefjes en nichtjes etc. Dat heeft echt tijd nodig om te groeien en de beginsituatie is echt heel anders. Zij loopt daar heel erg tegenaan en ervaart het als afwijzing van deze kinderen en zichzelf.
Ik vind het moeilijk om dit in te schatten hoe dit is met adoptie, maar ik kan me voorstellen dat hier overeenkomsten in zijn.
Ontzettend pijnlijk, maar ik denk (op basis van de voorbeelden die je noemt) dat je dochter zélf er niet veel van meekrijgt. Dat lijkt me het allerbelangrijkste. Maar je arme moederhart heeft het zwaar te verduren!
Een stiefkind komt meestal als het bewuste kind zelf al ouder is en via een geleidelijk proces in de familie. Daarvan vind ik het logisch dat je elkaar leert kennen, ook en met name voor de kinderen zelf.
Dan zou ik uiteraard nog steeds geen onderscheid maken in de zin van de ene wel een suikerspin en de ander niet. Dat is in alle gevallen bizar.
vrijdag 10 maart 2023 om 10:18
Heel interessant, maar wat heeft het één met het ander te maken?vaniteifear schreef: ↑10-03-2023 09:34Voor mij hoort dat bij het risico van een forum. Mensen kunnen zich van achter een scherm heel anders voordoen dan ze werkelijk zijn, bepaalde zaken overdrijven of inderdaad compleet uit hun duim zuigen. Ik reageer alleen op dingen waar ik op wil reageren en als het dan verzonnen blijkt, jammer dan.
Ik heb al een forumster gespot waarvan ik heel sterk het vermoeden heb, dat ze een bepaalde mannelijke oudgediende is die een perma heeft. Moet ik dan maar niet op haar reageren? Nee hoor, want ik kán ernaast zitten en deze mensen kunnen per toeval exact dezelfde schrijfstijl, levenswijze en air hebben.
vrijdag 10 maart 2023 om 10:22
Maar je noemt o.a. mij walgelijk. Ik vind dit uit je duim zuigen walgelijk.vaniteifear schreef: ↑10-03-2023 09:34Voor mij hoort dat bij het risico van een forum. Mensen kunnen zich van achter een scherm heel anders voordoen dan ze werkelijk zijn, bepaalde zaken overdrijven of inderdaad compleet uit hun duim zuigen. Ik reageer alleen op dingen waar ik op wil reageren en als het dan verzonnen blijkt, jammer dan.
Het spitten naar eerdere topics is ook een risico van het forum.
vrijdag 10 maart 2023 om 10:30
[quote=vaniteifear post_id=34565423 time=1678437287
Ik heb al een forumster gespot waarvan ik heel sterk het vermoeden heb, dat ze een bepaalde mannelijke oudgediende is die een perma heeft. Moet ik dan maar niet op haar reageren? Nee hoor, want ik kán ernaast zitten en deze mensen kunnen per toeval exact dezelfde schrijfstijl, levenswijze en air hebben.
[/quote]
Laat hem lekker
Ik heb al een forumster gespot waarvan ik heel sterk het vermoeden heb, dat ze een bepaalde mannelijke oudgediende is die een perma heeft. Moet ik dan maar niet op haar reageren? Nee hoor, want ik kán ernaast zitten en deze mensen kunnen per toeval exact dezelfde schrijfstijl, levenswijze en air hebben.
[/quote]
Laat hem lekker
vrijdag 10 maart 2023 om 12:22
Zeker, een stiefkind en een adoptiekind zijn anders. Een adoptiekind zou meer bij de familie moeten horen en een stiefkind is eigenlijk iets dat je erbij krijgt.Positive_vibes schreef: ↑10-03-2023 10:03Ik vind dat juist totaal iets anders. Als je een kind adopteert is deze per definitie daarna onderdeel van de familie. Dat is niet anders dan een biologisch kind die geboren wordt in de familie.
Een adoptiekind is wél anders dan een biologisch kind. Dat ontkennen is wensdenken. Dan zou je op de kraamafdeling kunnen zeggen "Dames, ik hussel alle kids even door elkaar want het maakt toch niet uit". Ik denk dat je daar wel wat commentaar op krijgt.
Zó waar, dat zijn echt zieke voorbeelden.Dan zou ik uiteraard nog steeds geen onderscheid maken in de zin van de ene wel een suikerspin en de ander niet. Dat is in alle gevallen bizar.
Het onderscheid is er, maar dat hoef je niet te benadrukken. Zoals een adoptiekind hierboven schreef voelt het kind dat al ruim voldoende.
Geef mensen geen informatie waar ze niet mee om kunnen gaan.
vrijdag 10 maart 2023 om 12:47
In het geval van deze vriendin was het kindje 9 maanden oud, dat is helemaal geen bijzondere situatie bij adoptie. Zelfs tot een jaar of 3 komt regelmatig voor volgens mij (als ik spoorloos mag geloven..) dus ook dan heb je een latere leeftijd.Positive_vibes schreef: ↑10-03-2023 10:03Ik vind dat juist totaal iets anders. Als je een kind adopteert is deze per definitie daarna onderdeel van de familie. Dat is niet anders dan een biologisch kind die geboren wordt in de familie.
Een stiefkind komt meestal als het bewuste kind zelf al ouder is en via een geleidelijk proces in de familie. Daarvan vind ik het logisch dat je elkaar leert kennen, ook en met name voor de kinderen zelf.
Dan zou ik uiteraard nog steeds geen onderscheid maken in de zin van de ene wel een suikerspin en de ander niet. Dat is in alle gevallen bizar.
Ik geef jou een willekeurige dreumes (dit klinkt zeer oneerbiedig, ik bedoel het gechargeerd) en zeg: dit is jouw nichtje, ze is nu familie van jou. Dan VOEL je dat nog niet zo. Dat is echt anders en biologisch gezien is het volgens mij veel minder vanzelfsprekend dan bij een kind wat jouw genen deelt. Dat is net zo andersom bij een geadopteerd kind, die heeft vaak ook de wens om de biologische familie te ontmoeten. Dat is allemaal niet zo gemakkelijk vervangbaar. Je kunt niet zeggen: en nu is dit je moeder, en daarmee is de zaak afgedaan. Ondanks al die diepe gevoelens die je deelt.
Suikerspinnen wel/niet is bizar. 'Houden van' op de manier waarop je mogelijk van een kleinkind houdt die jouw genen deelt, is niet vanzelfsprekend. Overigens is 'houden van' bij (klein)kinderen sowieso niet vanzelfsprekend, maar het is onzin om de biologische factor compleet weg te wensen. Je bent nu eenmaal meer geneigd van iemand te houden die jouw genen deelt. Dat is niet persoonlijk, dat is biologie, maar als je dat ervaart als adoptiemoeder wel heel pijnlijk.
vrijdag 10 maart 2023 om 13:09
Dat laatste bedoel ik gelukkig ook nietKooktMetKnoflook schreef: ↑10-03-2023 12:22Zeker, een stiefkind en een adoptiekind zijn anders. Een adoptiekind zou meer bij de familie moeten horen en een stiefkind is eigenlijk iets dat je erbij krijgt.
Een adoptiekind is wél anders dan een biologisch kind. Dat ontkennen is wensdenken. Dan zou je op de kraamafdeling kunnen zeggen "Dames, ik hussel alle kids even door elkaar want het maakt toch niet uit". Ik denk dat je daar wel wat commentaar op krijgt.
Ik bedoel dat het moment van adoptie het moment is dat een kind bij de familie hoort, punt. Op dezelfde manier dat als er een baby geboren wordt die bij de familie hoort. Dat is beiden meteen zo, en hoeft niet ter goedkeuring voorgelegd te worden ofzo. In die zin is het niet anders of een baby geboren of geadopteerd wordt, je bent juridisch evenveel ouder van je biologische of je geadopteerde kind. Ik heb uiteraard niet de bedoeling om te ontkennen dat er allerlei gecompliceerde gevoelens en wensen mbt biologische familie en je afkomst (kunnen) zijn omtrent adoptie.
vrijdag 10 maart 2023 om 16:12
Er wordt hier wat afgeklikt.
vrijdag 10 maart 2023 om 16:19
en daar vind jij iets van?
vrijdag 10 maart 2023 om 17:26
We praten langs elkaar heen.Taskmaster schreef: ↑10-03-2023 09:20Nee, het ging over jouw opmerking dat TO niets gezegd had over de huidskleur van dochter.
vrijdag 10 maart 2023 om 17:45
Ik vind dat jouw vader echt moet veranderen. Laatste gesprek aangaan en anders laat je hem maar een tijd in stront zakken. Het IS jouw kind. Niks anders. De opmerkingen die hij maakt zijn echt gestoord. En die opmerking van jouw zus ook! Dus ik zou bellen voor een afspraak en even heel duidelijk maken hoe en wat er gezegd wordt. Jouw dochter hoort ook dingen hè. En ze voelt dingen aan. Korte metten mee maken dus!
vrijdag 10 maart 2023 om 18:06
Id. Zeker voor volwassen mensen.
Volgens mij leren de meesten hun kind niet te klikken.
vrijdag 10 maart 2023 om 22:11
TO zegt eerder niet dat zij zelf 2 kinderen heeft maar dat haar vader 2 kleinkinderen heeft: “Mijn vader heeft 2 kleinkinderen en ik heb altijd het gevoel dat hij het echt niet leuk of interessant vindt. Hij is vaak chagrijnig als de kleinkinderen er zijn, wordt snel boos en doet ook niet echt leuke dingen met ze. Het zijn nog jonge kinderen, onder de 10, dus misschien vindt hij het leuker als ze wat ouder zijn.”
Dat kan ook gaan om haar eigen kind, en het kind van haar zus.
Maar goed, bovenstaande duidt nou niet echt op onderscheid maken tussen verschillende kleinkinderen. Blijkbaar is hij bij iedereen chaggo.
Dat kan ook gaan om haar eigen kind, en het kind van haar zus.
Maar goed, bovenstaande duidt nou niet echt op onderscheid maken tussen verschillende kleinkinderen. Blijkbaar is hij bij iedereen chaggo.
vrijdag 10 maart 2023 om 22:20
Dat is prachtig, maar lees maar eens wat ervaringen van geadopteerde kinderen. Die voelen zich wel degelijk vaak buitengesloten door de bredere familiekring. Het zou niet zo mogen zijn. Maar dit gebeurt. Familie is niet altijd zo open-minded als de adoptieouders.Positive_vibes schreef: ↑10-03-2023 10:03Ik vind dat juist totaal iets anders. Als je een kind adopteert is deze per definitie daarna onderdeel van de familie. Dat is niet anders dan een biologisch kind die geboren wordt in de familie.
Een stiefkind komt meestal als het bewuste kind zelf al ouder is en via een geleidelijk proces in de familie. Daarvan vind ik het logisch dat je elkaar leert kennen, ook en met name voor de kinderen zelf.
Dan zou ik uiteraard nog steeds geen onderscheid maken in de zin van de ene wel een suikerspin en de ander niet. Dat is in alle gevallen bizar.
vrijdag 10 maart 2023 om 22:55
En in dit topic zijn er meerdere kleinkinderen naast de geadopteerde dochter. Het is sowieso tegenstrijdig.appelientjexx schreef: ↑10-03-2023 22:11TO zegt eerder niet dat zij zelf 2 kinderen heeft maar dat haar vader 2 kleinkinderen heeft: “(quote verwijderd, mag je niet naar ander topic kopiëren)”
Dat kan ook gaan om haar eigen kind, en het kind van haar zus.
vrijdag 10 maart 2023 om 23:10
Ze heeft het in een ander topic wel degelijk over mijn kinderen (meervoud). En in 2017 was ze nog kinderloos. Terwijl ze nu al 9 jaar een dochter heeft.appelientjexx schreef: ↑10-03-2023 22:11TO zegt eerder niet dat zij zelf 2 kinderen heeft maar dat haar vader 2 kleinkinderen heeft: “Mijn vader heeft 2 kleinkinderen en ik heb altijd het gevoel dat hij het echt niet leuk of interessant vindt. Hij is vaak chagrijnig als de kleinkinderen er zijn, wordt snel boos en doet ook niet echt leuke dingen met ze. Het zijn nog jonge kinderen, onder de 10, dus misschien vindt hij het leuker als ze wat ouder zijn.”
Dat kan ook gaan om haar eigen kind, en het kind van haar zus.
Maar goed, bovenstaande duidt nou niet echt op onderscheid maken tussen verschillende kleinkinderen. Blijkbaar is hij bij iedereen chaggo.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
