Relaties
alle pijlers
In hoeverre zijn wij verantwoordelijk voor het wangedrag van onze ex-vriendjes in hun nieuwe relati
vrijdag 6 juli 2007 om 23:36
Heb je dat wel eens? Van die geniale gedachtes onder de douche? Sta je je haar in te soppen en dan opeens kom je op de meest interessante gedachtes over het leven. Misschien heb alleen ik dat en reageren mijn hersens allergisch op sop maar hoe dan ook leek het mij eens leuk ze op dit forum te plaatsen. Kijken want anderen mensen erover vinden.
Zo bedacht ik vandaag: in hoeverre zijn wij verantwoordelijk voor het wangedrag van ex-vriendjes in hun nieuwe relatie? Dit is misschien een gevaarlijke stelling maar ik bedacht zo, dat het algemeen bekend is dat mannen die meerdere relaties hebben gehad, vrouwvriendelijker zijn als mannen die nog aan de start staan van het relatieleven.
Is het dan aan ons vrouwen om de man duidelijk op zijn slechte punten te wijzen voor we hem de deur uit trappen? Dat in plaats van hem bij de eerste botte opmerking hem zonder pardon een trap onder zijn kont te geven richting ex-depot? Waar de man bij aankomst dan onnozel om zich heen kijkt van; "wat heb ik nou weer misdaan?" en vervolgens dezelfde fouten maakt bij zijn nieuwe vriendin?
De andere kant van de medaille is dat wij vrouwen ook jaloerse wezens kunnen zijn. Het de nieuwe vriendin van ex-lief niet gunnen dat wij al zijn wangedragtroep hebben opgeruimd voor haar. Zo incasseren wij de ellende en een rottijd waardoor zij word behandeld als een prinsesje. Dus in hoeverre zijn wij verantwoordelijk voor het wangedrag van onze ex-vriendjes in hun nieuwe relatie?
Ik heb in ieder geval enkele exen gehad waarvan ik wenste dat ze niet onnozel in het ex-depot waren geplaatst .
Zo bedacht ik vandaag: in hoeverre zijn wij verantwoordelijk voor het wangedrag van ex-vriendjes in hun nieuwe relatie? Dit is misschien een gevaarlijke stelling maar ik bedacht zo, dat het algemeen bekend is dat mannen die meerdere relaties hebben gehad, vrouwvriendelijker zijn als mannen die nog aan de start staan van het relatieleven.
Is het dan aan ons vrouwen om de man duidelijk op zijn slechte punten te wijzen voor we hem de deur uit trappen? Dat in plaats van hem bij de eerste botte opmerking hem zonder pardon een trap onder zijn kont te geven richting ex-depot? Waar de man bij aankomst dan onnozel om zich heen kijkt van; "wat heb ik nou weer misdaan?" en vervolgens dezelfde fouten maakt bij zijn nieuwe vriendin?
De andere kant van de medaille is dat wij vrouwen ook jaloerse wezens kunnen zijn. Het de nieuwe vriendin van ex-lief niet gunnen dat wij al zijn wangedragtroep hebben opgeruimd voor haar. Zo incasseren wij de ellende en een rottijd waardoor zij word behandeld als een prinsesje. Dus in hoeverre zijn wij verantwoordelijk voor het wangedrag van onze ex-vriendjes in hun nieuwe relatie?
Ik heb in ieder geval enkele exen gehad waarvan ik wenste dat ze niet onnozel in het ex-depot waren geplaatst .
zaterdag 7 juli 2007 om 00:14
ik acht iedere volwassenen in eerste plaats verantwoordelijk voor zijn eigen gedrag al dan niet wan. Voor het gedrag van dor mij opgevoedde kinderen wil ik misschien nog net een stukje verantwoordelijkheid nemen, maar ik ga mijn vriendjes niet heropvoeden. Dus een man die zijn ex de schuld geeft van zijn wangedrag moet maar snel een goede therapeut zoeken om over de ex heen te komen en mijn exen wangedragen zich niet.
zaterdag 7 juli 2007 om 01:15
Er is ook nog zoiets als chemie tussen twee mensen. Gedrag waar de ene vrouw vreselijk van baalt hoeft voor een andere vrouw nog geen probleem te zijn. Het is ook maar net wat je in elkaar naar boven haalt : het goede of het slechte. Ik heb het dan natuurlijk niet over gewelddadige relaties of notoire vreemdgangers.
Sommige mensen passen nu eenmaal niet bij elkaar, en dat ze verliefd op elkaar geworden zijn zegt daar verder niets over. Als ze dan toch halsstarrig blijven proberen om het te laten werken dan gaat dat gepaard met veel botsingen. Tot de bom barst.
Dus ik denk niet dat het gedrag van een ex bij zijn nieuwe partner ofwel jouw schuld danwel verdienste is, het is gewoon een kwestie van de wisselwerking tussen hen.
Marion
Sommige mensen passen nu eenmaal niet bij elkaar, en dat ze verliefd op elkaar geworden zijn zegt daar verder niets over. Als ze dan toch halsstarrig blijven proberen om het te laten werken dan gaat dat gepaard met veel botsingen. Tot de bom barst.
Dus ik denk niet dat het gedrag van een ex bij zijn nieuwe partner ofwel jouw schuld danwel verdienste is, het is gewoon een kwestie van de wisselwerking tussen hen.
Marion
zaterdag 7 juli 2007 om 10:41
Zelfs van een man (hihi) mag je verwachten dat hij leert van zijn fouten.
Maar wat jij als tekortkomingen ziet in jullie relatie kunnen in zijn volgende relatie wel eens de reden zijn dat het goed gaat.
Volgens mij kan je dus alleen maar eerlijk zijn tegen hem over wat jij vond dat zijn tekortkomingen zijn en dan hopen voor hem en zijn volgende relatie dat hij daar wat van opsteekt.
Alhoewel ik er niet in geloof dat je iemand kan veranderen, als het hele pakket niet voldoende voor je is kan je beter iemand zoeken die wel aan je verwachtingen voldoet.....
Maar wat jij als tekortkomingen ziet in jullie relatie kunnen in zijn volgende relatie wel eens de reden zijn dat het goed gaat.
Volgens mij kan je dus alleen maar eerlijk zijn tegen hem over wat jij vond dat zijn tekortkomingen zijn en dan hopen voor hem en zijn volgende relatie dat hij daar wat van opsteekt.
Alhoewel ik er niet in geloof dat je iemand kan veranderen, als het hele pakket niet voldoende voor je is kan je beter iemand zoeken die wel aan je verwachtingen voldoet.....
zaterdag 7 juli 2007 om 11:11
Haha. Ik kan me het gevoel wel een beetje voorstellen, eerlijkgezegd. Bij mijn exvriend heb ik ook heel veel geinvesteerd in de relatie. Niet echt heropvoeden, maar wel veel gepraat, veel uitgelegd van hoe ik dingen ervaarde en natuurlijk hoe ik het wel wilde. Er zat inderdaad 'progressie' in in die zin, dat we naar elkaar toe groeiden (ook ik maak nml fouten en ook hij had het druk vondiezelf, met mij heropvoeden relationeel). Ik vond het zonde van die investering en alle tijd en energie die erin gestoken is, omdat het uiteindelijk alsnog niet werkte. Vervolgens met een andere vriendin werkte het bij hem wel, en met een andere vriend voor mij. Maar ik snap het gevoel van de weggegooide investering al denk ik niet dat je daar als nieuwe partner van veel aan hebt.
Ik zie het zo; In een relatie probeer je steeds dichter naar elkaar toe te groeien, dingen soepel en leuk te laten verlopen. D.w.z. dat je jullie persoonlijkheden en levensstijlen en voorkeuren etc. steeds meer op elkaar afstelt. Ik denk dat de vorderingen qua op elkaar afstellen niet op een volgende relatie van toepassing zijn, uitzonderingen daargelaten, omdat iedereen anders is. In een nieuwe relatie, moet het afstellen opnieuw gebeuren en omdat een andere vrouw weer een ander mens is, met een andere levensstijl en andere voorkeuren, hoeft het helemaal niet zo te zijn, dat de manier waarop hij zich tijdens jullie relatie ontwikkeld heeft (die sowieso natuurlijk van meerdere factoren dan alleen de relatie afhankelijk is, er zijn meer invloeden op iemands persoonlijk ontwikkeling) ook van toepassing is - of zelfs maar relevant is, voor de nieuwe relatie.
Stel jij bent hem de hele tijd aan het uitleggen dat hij 1x per week meemoet naar je ouders. Uiteindelijk gaat hij 1x per maand. Dat is dan een stuk investering die je weggooit als je het uitmaakt. Zijn nieuwe vriendins ouders, wonen aan de andere kant van NL dus 1x per jaar, is gebruikelijk. Nou dan bestaat die hele situatie dus niet meer. Los daarvan verschilt natuurlijk ook de emotionele beleving en reageren mensen, hoe lullig dat soms ook kan zijn, op de ene persoon anders als op de andere. Het kan zijn dat jij een heel kwetsbaar uiterlijk hebt, dan zul je een ander gedrag bij hem oproepen, dan wanneer je een grote sterke vrouw bent. Dan heb ik het alleen nog maar over uiterlijk. Gedrag en interactie speelt een minstens zo grote rol (hoewel je dat niet perse geheel los van uiterlijk moet zien). Het kan dus zijn, dat hij dingen die jij altijd al wilde, voor haar automatisch al doet, en hij zich er bij jou niet tot gemotiveerd voelde. Er zijn veel factoren die daaraan kunnen bijdragen. Het is zinloos jezelf dan als 'minder' te zien of je af te vragen wat zij dan zo goed doet.
Je bent gewoon anders. En het zit er dik in, dat er ook weer dingen waren waar je mogelijk niet eens bij stilstaat, die hij voor jou wel altijd deed maar bij haar pertinent weigert. Zo werken mensen nu eenmaal.... Het beste wat je kunt doen, is je concentreren op je goede punten, en op de dingen die jou wel lukken en op je evt. nieuwe relatie, vergelijken is zinloos. Zeker omdat je nooit over alle relevante informatie beschikt, en zelfs dan nog. Als het al echt zo is, dat zij ook na de eerste periode 10x meer voor elkaar krijgt, dan zegt dat nml nog steeds niets over jou. Het zegt iets over in hoeverre zij op hem aansluit. Misschien zijn er 1000x leukere mannen waar jij weer beter op aansluit. Bewustzijn is the key.
Ik zie het zo; In een relatie probeer je steeds dichter naar elkaar toe te groeien, dingen soepel en leuk te laten verlopen. D.w.z. dat je jullie persoonlijkheden en levensstijlen en voorkeuren etc. steeds meer op elkaar afstelt. Ik denk dat de vorderingen qua op elkaar afstellen niet op een volgende relatie van toepassing zijn, uitzonderingen daargelaten, omdat iedereen anders is. In een nieuwe relatie, moet het afstellen opnieuw gebeuren en omdat een andere vrouw weer een ander mens is, met een andere levensstijl en andere voorkeuren, hoeft het helemaal niet zo te zijn, dat de manier waarop hij zich tijdens jullie relatie ontwikkeld heeft (die sowieso natuurlijk van meerdere factoren dan alleen de relatie afhankelijk is, er zijn meer invloeden op iemands persoonlijk ontwikkeling) ook van toepassing is - of zelfs maar relevant is, voor de nieuwe relatie.
Stel jij bent hem de hele tijd aan het uitleggen dat hij 1x per week meemoet naar je ouders. Uiteindelijk gaat hij 1x per maand. Dat is dan een stuk investering die je weggooit als je het uitmaakt. Zijn nieuwe vriendins ouders, wonen aan de andere kant van NL dus 1x per jaar, is gebruikelijk. Nou dan bestaat die hele situatie dus niet meer. Los daarvan verschilt natuurlijk ook de emotionele beleving en reageren mensen, hoe lullig dat soms ook kan zijn, op de ene persoon anders als op de andere. Het kan zijn dat jij een heel kwetsbaar uiterlijk hebt, dan zul je een ander gedrag bij hem oproepen, dan wanneer je een grote sterke vrouw bent. Dan heb ik het alleen nog maar over uiterlijk. Gedrag en interactie speelt een minstens zo grote rol (hoewel je dat niet perse geheel los van uiterlijk moet zien). Het kan dus zijn, dat hij dingen die jij altijd al wilde, voor haar automatisch al doet, en hij zich er bij jou niet tot gemotiveerd voelde. Er zijn veel factoren die daaraan kunnen bijdragen. Het is zinloos jezelf dan als 'minder' te zien of je af te vragen wat zij dan zo goed doet.
Je bent gewoon anders. En het zit er dik in, dat er ook weer dingen waren waar je mogelijk niet eens bij stilstaat, die hij voor jou wel altijd deed maar bij haar pertinent weigert. Zo werken mensen nu eenmaal.... Het beste wat je kunt doen, is je concentreren op je goede punten, en op de dingen die jou wel lukken en op je evt. nieuwe relatie, vergelijken is zinloos. Zeker omdat je nooit over alle relevante informatie beschikt, en zelfs dan nog. Als het al echt zo is, dat zij ook na de eerste periode 10x meer voor elkaar krijgt, dan zegt dat nml nog steeds niets over jou. Het zegt iets over in hoeverre zij op hem aansluit. Misschien zijn er 1000x leukere mannen waar jij weer beter op aansluit. Bewustzijn is the key.
zaterdag 7 juli 2007 om 12:09
Als je een man had kunnen kneden tot de perfecte partner dan had je dat allang gedaan voor jezelf. Nee mensen zijn heel moeilijk te veranderen. Dat moeten ze dan al zelf willen. Ik heb een ex, die een leugenaar was/is, wel eens wat tips meegegeven maar weet dat hij er niets mee doet. En bij een geweldadige ex heb ik wel eens gehoopt dat hij anders is bij zijn nieuwe vrouw. Maar dat is ook ijdele hoop, die agressiviteit zit helaas in zijn karakter.
Nee ik hou mij daar totaal niet mee bezig. Heeft denk ik weinig zin.
Nee ik hou mij daar totaal niet mee bezig. Heeft denk ik weinig zin.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
